Zwanger
alle pijlers
Enorme kinderwens maar…
donderdag 13 februari 2025 om 21:39
Hoi allemaal,
Ik schrijf dit hier omdat ik in mijn omgeving niet echt iemand heb om hierover te praten.
Mijn vriend en ik zijn al een aantal jaar samen en hebben inmiddels ook een huis gekocht. Het is een nieuwbouwwoning, dus we kunnen er pas volgend jaar in. Ik word bijna 28 en heb al heel lang een kinderwens. Het liefst was ik al moeder geworden op mijn 25e. Ik werk ook met kinderen en in mijn omgeving krijgen steeds meer familieleden en vrienden kinderen.
Mijn vriend gaf aan ‘t begin van onze relatie aan dat hij nog niet wist of hij een kinderwens had. Daardoor twijfelde ik ook over onze relatie. Inmiddels heeft hij aan gegeven dat hij dit wel heeft, alleen nog niet op kort termijn. Hij is iets jonger dan ik en er totaal nog niet mee bezig.
Onlangs is een familielid van hem bevallen en is hij helemaal gek met de baby. Hij is er zo leuk mee en dat vind ik fijn om te zien. Anderzijds doet me dit ook verdriet, omdat we regelmatig discussies hebben over ons toekomst perspectief (als het om kinderen gaat). Ik zie het voor me dat als we paar maandjes samen wonen, we dan aan kinderen beginnen. Ik ga dan ook immers richting de 30 en het is de vraag of het je gegund is natuurlijk. Hij heeft er nog niet zo’n haast bij en wil liever nog langer wachten.
Het doet me dus soms verdriet om hem zo leuk bezig te zien, terwijl ik mijn kinderwens moet uitstellen. Ik snap dat je er samen achter moet staan en ook niet alles nu al kan plannen, maar ik ben er gewoon veel mee bezig in mijn hoofd. Ik denk ook doordat vooral vriendinnen van mij nu ook vaak praten over hun kinderwens. Nu had ik 2 jaar geleden een slecht uitstrijkje (wat gelukkig weer in orde is), maar dit heeft ook wel voor angst én wat tijdsdruk gezorgd.
Hij wil er ook nu nog niks over weten. Als ik er met hem over praat, zegt hij dat ik me geen zorgen moet maken en hij rekening met mijn wens houdt. Anderzijds verandert hij snel van onderwerp als ik het erover wil hebben. Alleen al er over praten samen, lijkt me soms gewoon fijn.
Verder heb ik een super lieve vriend en een stabiele relatie hoor, maar dit speelt soms gewoon in mijn hoofd en dat wilde ik even van mij af schrijven! Het komt ook vast goed.. moet gewoon geduld hebben. Zijn er meer mensen die dit hebben (meegemaakt)?
Ik schrijf dit hier omdat ik in mijn omgeving niet echt iemand heb om hierover te praten.
Mijn vriend en ik zijn al een aantal jaar samen en hebben inmiddels ook een huis gekocht. Het is een nieuwbouwwoning, dus we kunnen er pas volgend jaar in. Ik word bijna 28 en heb al heel lang een kinderwens. Het liefst was ik al moeder geworden op mijn 25e. Ik werk ook met kinderen en in mijn omgeving krijgen steeds meer familieleden en vrienden kinderen.
Mijn vriend gaf aan ‘t begin van onze relatie aan dat hij nog niet wist of hij een kinderwens had. Daardoor twijfelde ik ook over onze relatie. Inmiddels heeft hij aan gegeven dat hij dit wel heeft, alleen nog niet op kort termijn. Hij is iets jonger dan ik en er totaal nog niet mee bezig.
Onlangs is een familielid van hem bevallen en is hij helemaal gek met de baby. Hij is er zo leuk mee en dat vind ik fijn om te zien. Anderzijds doet me dit ook verdriet, omdat we regelmatig discussies hebben over ons toekomst perspectief (als het om kinderen gaat). Ik zie het voor me dat als we paar maandjes samen wonen, we dan aan kinderen beginnen. Ik ga dan ook immers richting de 30 en het is de vraag of het je gegund is natuurlijk. Hij heeft er nog niet zo’n haast bij en wil liever nog langer wachten.
Het doet me dus soms verdriet om hem zo leuk bezig te zien, terwijl ik mijn kinderwens moet uitstellen. Ik snap dat je er samen achter moet staan en ook niet alles nu al kan plannen, maar ik ben er gewoon veel mee bezig in mijn hoofd. Ik denk ook doordat vooral vriendinnen van mij nu ook vaak praten over hun kinderwens. Nu had ik 2 jaar geleden een slecht uitstrijkje (wat gelukkig weer in orde is), maar dit heeft ook wel voor angst én wat tijdsdruk gezorgd.
Hij wil er ook nu nog niks over weten. Als ik er met hem over praat, zegt hij dat ik me geen zorgen moet maken en hij rekening met mijn wens houdt. Anderzijds verandert hij snel van onderwerp als ik het erover wil hebben. Alleen al er over praten samen, lijkt me soms gewoon fijn.
Verder heb ik een super lieve vriend en een stabiele relatie hoor, maar dit speelt soms gewoon in mijn hoofd en dat wilde ik even van mij af schrijven! Het komt ook vast goed.. moet gewoon geduld hebben. Zijn er meer mensen die dit hebben (meegemaakt)?
donderdag 13 februari 2025 om 22:11
Jouw wens is net zo legitiem als die van hem. Hij zegt ze te willen maar niet nu. Dan heb jij twee opties: je hebt daar vertrouwen in en geeft je vriend de tijd en ruimte om ook op dat punt te komen of je beeindigt de relatie omdat je niet wil wachten. Klinkt misschien hard maar meer smaken zijn er niet.
En eerlijk…. Zo oud ben je natuurlijk nog niet. En je vriend is nog jonger. Je hebt nog ruim 10 jaar de tijd. Dat hij er nog niet aan toe is, is misschien best begrijpelijk. En dat hij leuk is met een baby van een ander wil natuurlijk niet zeggen dat hij er nu ook een wil. Lief doen met een baby van een ander is niet te vergelijken met de verantwoordelijkheid van het hebben van een eigen kind.
En eerlijk…. Zo oud ben je natuurlijk nog niet. En je vriend is nog jonger. Je hebt nog ruim 10 jaar de tijd. Dat hij er nog niet aan toe is, is misschien best begrijpelijk. En dat hij leuk is met een baby van een ander wil natuurlijk niet zeggen dat hij er nu ook een wil. Lief doen met een baby van een ander is niet te vergelijken met de verantwoordelijkheid van het hebben van een eigen kind.
donderdag 13 februari 2025 om 22:15
Dat laatste begrijp ik zeer zeker!Bbubbels schreef: ↑13-02-2025 22:11Jouw wens is net zo legitiem als die van hem. Hij zegt ze te willen maar niet nu. Dan heb jij twee opties: je hebt daar vertrouwen in en geeft je vriend de tijd en ruimte om ook op dat punt te komen of je beeindigt de relatie omdat je niet wil wachten. Klinkt misschien hard maar meer smaken zijn er niet.
En eerlijk…. Zo oud ben je natuurlijk nog niet. En je vriend is nog jonger. Je hebt nog ruim 10 jaar de tijd. Dat hij er nog niet aan toe is, is misschien best begrijpelijk. En dat hij leuk is met een baby van een ander wil natuurlijk niet zeggen dat hij er nu ook een wil. Lief doen met een baby van een ander is niet te vergelijken met de verantwoordelijkheid van het hebben van een eigen kind.
Ik snap alleen niet waarom ik er altijd zo’n naar gevoel van krijg. Ik ben gewoon echt een planner en wil duidelijkheid. Wil ook gewoon niet te oud moeder worden.
Die tijd moet ik hem ook gewoon geven, maar lastig vind ik ‘t wel.
donderdag 13 februari 2025 om 23:09
Je wilt al járen een kind, je bent een planner, en je wilt duidelijk. Het klinkt alsof een kind écht heel belangrijk voor je is en dat je deze relatie niet wilt als er geen kinderen komen. Je wilt ook niet ‘oud’ moeder worden. Dan zou ik er eigenlijk gewoon een ultimatum op zetten. Want jullie hebben allebei recht op tijdlijnen waar jullie gelukkig van worden.
donderdag 13 februari 2025 om 23:44
Een man is er vaak later aan toe, maar dat is ook doordat ze weten dat ze alle tijd hebben. Het is soms lastig in te schatten dat het voor vrouwen heel anders kan voelen. M’n vriend (nu man) had ook het gevoel dat hij nog alle tijd had want z’n moeder was 35 en 38 toen ze hem en broer kregen, dus dat was z’n voorbeeld. Pas toen we al kinderen hadden hoorden we dat het heel moeizaam was gegaan.
Z’n broer en partner zijn toen ook sneller voor een kind gegaan, doordat het toch afwachten was of het wel relatief makkelijk zou gaan.
vrijdag 14 februari 2025 om 06:33
vrijdag 14 februari 2025 om 06:36
We gaan volgend jaar ook pas voor het eerst samenwonen en hij wil dan nog even kunnen genieten van tijd met zijn 2. Dat snap ik ook wel.. Hij zegt ook dat ik me geen zorgen hoef te maken en hij ook wel snapt dat er niet nog 5 jaar wachten als we daar wonen. Alleen ik zou het liefst gewoon willen weten wanneer we er eraan beginnen.. maar dit is ook vanuit mijn kant een beetje gek. Ik heb ook heel sterk dat gevoel en heb het idee dat het bij mannen vaak wat minder of niet is.
En ja, het is nu zo inderdaad dat het een ‘vervelend’ onderwerp wordt, omdat er steeds discussies over ontstaan. Hij zegt dan: moeten we het er nu weer over hebben? Ik heb toch gezegd dat het wel goed komt en we niet alles al moeten plannen..
En ja, het is nu zo inderdaad dat het een ‘vervelend’ onderwerp wordt, omdat er steeds discussies over ontstaan. Hij zegt dan: moeten we het er nu weer over hebben? Ik heb toch gezegd dat het wel goed komt en we niet alles al moeten plannen..
vrijdag 14 februari 2025 om 08:06
Nou daar ga ik niet vanuit, maar wel een logische eerste stap om daar eerst aan te wennen ja.
vrijdag 14 februari 2025 om 08:07
Wanneer je dezelfde vraag blijft stellen ga je steeds hetzelfde antwoord krijgen, en dan begint het op zeuren te lijken.
Ga nog 1x praten. Vraag hem of dat hij ooit in de toekomst kinderen zou willen krijgen. Is het antwoord nee, bedenk wat je gaat doen. Vraag dan niet wanneer wel.
Parkeer deze vraag tot dat je in jullie nieuwe huis wonen. Focus je nu op het huis en op het samen wonen.Dat zijn echt veranderingen genoeg. Natuurlijk kan je zeggen dat je geen 5 jaar wilt wachten, maar dat heet huis en samenwonen nu een prioriteit is.
Vermijd het onderwerp niet, maar blijf niet dezelfde vraag herhalen. Een vraag als, goh dit zou een leuke kinderkamer kunnen worden, of de basisschool in de straat is een leuke school. Opmerkingen die iedereen kan maken. Niet te vaak en niet als overduidelijke hints. Maar wel een onderwerp dat past in jullie toekomstbeeld.
Ga nog 1x praten. Vraag hem of dat hij ooit in de toekomst kinderen zou willen krijgen. Is het antwoord nee, bedenk wat je gaat doen. Vraag dan niet wanneer wel.
Parkeer deze vraag tot dat je in jullie nieuwe huis wonen. Focus je nu op het huis en op het samen wonen.Dat zijn echt veranderingen genoeg. Natuurlijk kan je zeggen dat je geen 5 jaar wilt wachten, maar dat heet huis en samenwonen nu een prioriteit is.
Vermijd het onderwerp niet, maar blijf niet dezelfde vraag herhalen. Een vraag als, goh dit zou een leuke kinderkamer kunnen worden, of de basisschool in de straat is een leuke school. Opmerkingen die iedereen kan maken. Niet te vaak en niet als overduidelijke hints. Maar wel een onderwerp dat past in jullie toekomstbeeld.
vrijdag 14 februari 2025 om 08:08
We zijn trouwens wel onlangs bij de notaris geweest om onze testamenten op te stellen. Hierin hebben we wel al een situatie ‘met kinderen’ geschetst. Ook zegt hij wel eens als hij iets ziet bij andere ouders; dit gaan wij zo niet doen he of bij ons kind gaat dat niet gebeuren.
Daaruit kan ik opmaken dat hij wel een toekomst voor zich ziet met kind, dat zegt hij ook. Alleen weet hij gewoon nog niet wanneer. En ik zal hem daarin moeten geloven/vertrouwen en gewoon geduld moeten hebben denk ik..
Daaruit kan ik opmaken dat hij wel een toekomst voor zich ziet met kind, dat zegt hij ook. Alleen weet hij gewoon nog niet wanneer. En ik zal hem daarin moeten geloven/vertrouwen en gewoon geduld moeten hebben denk ik..
vrijdag 14 februari 2025 om 08:09
En wel al samen een huis gekocht? Dapper.Bezigbijtje567 schreef: ↑14-02-2025 08:06Nou daar ga ik niet vanuit, maar wel een logische eerste stap om daar eerst aan te wennen ja.
Ik zou denken gebaseerd op je reacties dat je vriend over een jaar of 3 ofzo er wel voor open staat. (Als hij zich niet bedenkt)
vrijdag 14 februari 2025 om 08:12
Die hints maak ik af en toe wel en ik merk dat hij daar ongemakkelijk van wordt en niet zo goed weet hoe hij erop moet reageren. We houden wel bewust in het huis een kamer vrij met oog op een kinderkamer.WaterGirl schreef: ↑14-02-2025 08:07Wanneer je dezelfde vraag blijft stellen ga je steeds hetzelfde antwoord krijgen, en dan begint het op zeuren te lijken.
Ga nog 1x praten. Vraag hem of dat hij ooit in de toekomst kinderen zou willen krijgen. Is het antwoord nee, bedenk wat je gaat doen. Vraag dan niet wanneer wel.
Parkeer deze vraag tot dat je in jullie nieuwe huis wonen. Focus je nu op het huis en op het samen wonen.Dat zijn echt veranderingen genoeg. Natuurlijk kan je zeggen dat je geen 5 jaar wilt wachten, maar dat heet huis en samenwonen nu een prioriteit is.
Vermijd het onderwerp niet, maar blijf niet dezelfde vraag herhalen. Een vraag als, goh dit zou een leuke kinderkamer kunnen worden, of de basisschool in de straat is een leuke school. Opmerkingen die iedereen kan maken. Niet te vaak en niet als overduidelijke hints. Maar wel een onderwerp dat past in jullie toekomstbeeld.
vrijdag 14 februari 2025 om 08:14
Jup… ik heb een tijdje op mezelf gewoond en toen leerde ik hem kennen. We zijn toen wel al vaker samen bij mij geweest. Verder hebben we ook een goede stabiele relatie, dus heb ik er alle vertrouwen in dat dit zo zal blijven! Anders hadden we dit natuurlijk ook niet gedaan.
Ja zoiets denk ik zelf ook. Hij wil eerst nog genieten van de tijd met z’n 2 en dat snap ik ook wel. Alleen bij mij is het gevoel zo sterk dat ik het liefste meteen zo willen. Maar we moeten ook realistisch zijn natuurlijk. We verhuizen naar een nieuwe omgeving, zeker voor mij zal het wennen worden om te settelen.
vrijdag 14 februari 2025 om 08:16
We wonen nog bij onze ouders. Daardoor kunnen we allebei goed sparen voor de nieuwbouwwoning.
We hebben t wel al vaker over de financiële situatie gehad als ik minder ga werken (als er kinderen komen), dus daar hebben we t wel al uitgebreid over gehad voordat we t huis kochten.
vrijdag 14 februari 2025 om 08:35
Bezigbijtje567 schreef: ↑14-02-2025 08:16We wonen nog bij onze ouders. Daardoor kunnen we allebei goed sparen voor de nieuwbouwwoning.
We hebben t wel al vaker over de financiële situatie gehad als ik minder ga werken (als er kinderen komen), dus daar hebben we t wel al uitgebreid over gehad voordat we t huis kochten.
Tja, het is maar waar je prioriteiten liggen. Bij geld of bij je kinderwens. Want het is echt ontzettend onverstandig om aan kinderen te willen beginnen met een paar maanden samenwonen, laat staan vóórdat je samenwoont. Ik vind je er echt heel erg ongezond mee bezig en je bent je relatie aan het ondermijnen op deze manier.
Dus blijven jullie 'lekker sparen' dan betekent dat imo dat je je kinderwens sowieso opschuift (naar over op z'n vroegst over 2 jaar). Dus dan heb je alvast een tijdlijn om het de komende twee jaar los te laten en je vriend niet telkens onder druk te zetten en hints te geven.
vrijdag 14 februari 2025 om 08:45
Je komt op mij nog best onvolwassen over. Je woont nog niet eens samen of wil al 'zonder snel mogelijk' kinderen. Doe het even stap voor stap, ga eerst samenwonen en kijken hoe dat gaat.
Misschien is samenwonen totaal geen succes. En nee, natuurlijk verwacht je dat niet. Maar dat verwacht niemand als ze gaan samenwonen dat het misschien mislukt.
Misschien is samenwonen totaal geen succes. En nee, natuurlijk verwacht je dat niet. Maar dat verwacht niemand als ze gaan samenwonen dat het misschien mislukt.
vrijdag 14 februari 2025 om 08:48
Gaat je vriend ook minder werken?Bezigbijtje567 schreef: ↑14-02-2025 08:16We wonen nog bij onze ouders. Daardoor kunnen we allebei goed sparen voor de nieuwbouwwoning.
We hebben t wel al vaker over de financiële situatie gehad als ik minder ga werken (als er kinderen komen), dus daar hebben we t wel al uitgebreid over gehad voordat we t huis kochten.
vrijdag 14 februari 2025 om 08:49
Eens met S-groot, je lijkt er wat obsessief mee bezig en de logische prioriteiten van je situatie niet helemaal op orde te hebben. Eerst lekker samen genieten van jullie eerste huis samen, dan kijken of samenwonend jullie nog steeds zo fijn en goed samen zijn en dán pas over kinderen beginnen.
Je gaat toch ook geen kamer vrijhouden nu? Gaat die daar dan leeg staan te wachten totdat er een baby komt? Vul gewoon al je kamers met de leuke dingen van het leven nu: maak er een hobbykamer van of een gameroom. Het lijkt alsof een kind zelf letterlijk een leegte bij jou moet opvullen en dat is geen gezonde staat van het ouderschap.
Áls het al gaat lukken hè. 22% van de vrouwen blijft kinderloos, en slechts een gedeelte daarvan is bewust. Dat is niet om je angst aan te jagen, maar om je op het hart te drukken dat een kind in je leven een prachtige aanvulling kan zijn, maar dat het vooral ook belangrijk is te genieten van je bestaan zonder. Dat je niet je hele leven om die wens bouwt (zo klinkt het nu een beetje)
Je gaat toch ook geen kamer vrijhouden nu? Gaat die daar dan leeg staan te wachten totdat er een baby komt? Vul gewoon al je kamers met de leuke dingen van het leven nu: maak er een hobbykamer van of een gameroom. Het lijkt alsof een kind zelf letterlijk een leegte bij jou moet opvullen en dat is geen gezonde staat van het ouderschap.
Áls het al gaat lukken hè. 22% van de vrouwen blijft kinderloos, en slechts een gedeelte daarvan is bewust. Dat is niet om je angst aan te jagen, maar om je op het hart te drukken dat een kind in je leven een prachtige aanvulling kan zijn, maar dat het vooral ook belangrijk is te genieten van je bestaan zonder. Dat je niet je hele leven om die wens bouwt (zo klinkt het nu een beetje)
vrijdag 14 februari 2025 om 08:51
Niet alles is te plannen. Het leven komt met bepaalde risico's...zoals niet weten hoe de toekomst zal lopen.Bezigbijtje567 schreef: ↑13-02-2025 22:15Dat laatste begrijp ik zeer zeker!
Ik snap alleen niet waarom ik er altijd zo’n naar gevoel van krijg. Ik ben gewoon echt een planner en wil duidelijkheid. Wil ook gewoon niet te oud moeder worden.
Die tijd moet ik hem ook gewoon geven, maar lastig vind ik ‘t wel.
Je bent nog jong en jouw vriend is nog jonger. Ik snap dat jij zenuwachtig wordt, omdat jouw kinderwens zo groot is. Ik snap ook dat hij het er benauwd van krijgt als jij nu al wil plannen voor over een paar jaar.
Ik vermoed dat je er een naar gevoel van krijgt, omdat je bang bent dat je grote wens niet in vervulling gaat als je geen controle over het proces houdt. Dat is natuurlijk vooral een gevoel en een gedachte(fout) "als ik dit proces kan plannen, dan komt het goed." Volkomen begrijpelijk natuurlijk maar die illusie van controle geeft een vals gevoel van zekerheid over het leven.
Probeer het met je vriend te hebben over jullie wensen en gevoelens rondom dit onderwerp, waarbij die van beiden naast elkaar mogen bestaan, en iets af te spreken wat voor jullie beiden passend genoeg is. Wat zou hem meer gevoel van ruimte geven en jou iets van zekerheid? Waarbij jullie allebei waarschijnlijk iets van ongemakkelijkheid zullen moeten opzoeken en verdragen om de ander ook een beetje te geven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
