Somber.. Existentiële vragen

De laatste paar maanden voel ik me erg somber. Er gaan allerlei vragen steeds door me heen over het nut van het leven. Wanneer draag je nu echt wat bij en wat heeft het voor zin als alles maar tijdelijk en vergankelijk is? Het besef van vergankelijkheid is ook continu aanwezig en ik weet niet of ik daardoor steeds somberder word of dat het andersom is, dat het steeds bezig zijn met dat besef voortkomt uit een depressieve stemming. Ik heb genoeg in mijn leven waar ik betekenis uit zou kunnen halen (heb een schat van een zoontje, een mooie baan, lieve vriendinnen en familie, een relatie waarin ik wel problemen ervaar (eerder ook topic over geopend) maar waarin het de laatste tijd wel weer beter gaat) en toch voel ik me vaak zo leeg en lijken dingen zo zinloos. Ik doe alles nog steeds (zorgen voor mijn kind, werken, naar hobbies gaan, mensen opzoeken). Alleen kan ik, op mijn zoontje na, bijna nergens meer van genieten. Ik weet dat jullie dat ook niet kunnen weten maar vraag me af wat ik eraan kan doen. Of ik hele andere keuzes moet gaan maken of het in kleine dingen moet zoeken.
Natuurlijk kan ik hier het beste professionele hulp voor zoeken als dit aanhoudt, maar ik vroeg me af of er mensen zijn die dit herkennen. En hoe jullie hiermee omgaan...

Bedankt allemaal voor jullie reacties!

@syntax18: wat mooi wat je schrijft over doelen vinden en zo zelf betekenis creëeren en verder kijken dan genieten alleen. Wanneer wist jij dat werken aan een sterker lichaam voor jou een belangrijk doel is?

@decadence: voor mij is dat trouwens ook herkenbaar, dat ik van jongs af aan al periodes heb dat ik bezig ben met wat het nut is van het bestaan en me ook bij vlagen somber kan voelen, maar daar soms prima mee kan leven en soms niet. De laatste tijd voel ik me er veel rotter bij en weet niet precies waar dat in zit. Je schrijft dat jij denkt dat als je een droombaan zou hebben, dat het anders zou zijn. Dat vind ik ook heel herkenbaar, ik blijf ook steeds zoeken naar andere omstandigheden of dingen doen (kijken of ik meer mensen moet ontmoeten, andere hobbies moet zoeken, ander werk, relatietwijfels) terwijl ik ergens ook denk dat het daar niet echt in zit. Zo werk ik bv in de geestelijke gezondheidszorg en dat vind ik zwaar qua omstandigheden. Sinds kort geef ik er les naast en dat geeft me wel veel voldoening. Toch ben ik weer erg somber en dat beangstigt me dan. Wat maakt jou niet blij met je huidige baan? Of zoek je naar werk? Ik hoop dat je gaat vinden wat je zoekt!

@blijfgewoonbianca: ik gebruik helemaal geen anticonceptie. Bedankt voor dit bericht, dan weet ik nu dat bepaalde pilsoorten ook niet aan te bevelen zijn. Soms denk ik ook dat mijn stemming deels hormonaal gekleurd is. De somberheid voelt soms zo 'chemisch'. Misschien kan ik nog iets met voeding en meer beweging.

@cateautje: bedankt voor je lieve bericht. Misschien zit het inderdaad deels ook in me realiseren dat ik te weinig bezig ben met wat ik echt belangrijk vind. Denk soms ook in halve midlifecrisis te zitten. Ik zou echt goed willen zingen, goed willen kunnen dansen, mijn vriendinnen veel vaker willen zien en willen reizen. Kom vaak tijd tekort om die dingen goed te leren en te doen nu ik werk en een kindje heb.

@JuriaanB: wat inspirerend wat je schrijft over je inzetten voor doelen groter dan jezelf. Dat heeft me echt aan het denken gezet. Misschien dat ik wel ga kijken of ik iets van vrijwilligerswerk kan doen vanuit huis, al is het maar een uurtje in de week.

@syntax18: Je hebt helemaal gelijk! En mooi hoe je je levenswijze veranderd hebt!

Ik vroeg me nog af of er meer mensen zijn die de somberheid herkennen en soms worstelen met zingeving. En hoe jullie ermee omgaan.