Psyche
alle pijlers
Start behandeling eetstoornis
woensdag 23 november 2022 om 19:38
Oeps ik kom er nu achter dat ik eerder door jaar ook al een topic gestart ben. Sorry.
Vrijdag 2 december ga ik starten met behandeling. In januari dit jaar mijn verwijzing gevraagd en nu kan ik eindelijk starten. Ik ga bij co EUR aan de slag.
Vandaag al 2x en paniekaanval gehad zoveel stress geeft het mij. Maar ik besef ook dat ik op deze manier niet kan doorgaan, niet wil doorgaan. En dat hulp de enige manier is om verder te komen.
De eerste maand ga ik 2x per wk naar een afspraak van een uur. Deze maand moet ik weer gaan leren eten ev drinken op een wat voor mij haalbare lijst gaat zijn.
De angst om aan te komen voel ik door mijn lichaam heen gaan. Hartkloppingen krijg ik ervan. Sinds september 2021 en november 2022 ben ik 11 kilo kwijt geraakt.
Ik ben aan het denken wat voor mij haalbaar is. Vanaf aug zit ik op een ritme van 5a6 dagen niet eten, amper drinken en als ik echt niet meer kan. Is het een hapje of max 5 van iets.
Ik mocht niet aankomen met een voorstel 1 maaltijd per dag en 1 snack. Dus mijn voorstel word nu 2 maaltijden per dag en in het weekend een snack erbij. Bij elke maaltijd iig glas drinken.
Nu ik dit neerschrijf, voel ik de stress toenemen. Ik word er zo verdrietig van. Ik word gek van de angst. Ik ben ook zo moe dat ik niet reeele gedachtes meer kan ombuigen maar reele gedachten.
Maar ik ga de behandeling voor de 100% aan. Mijn mini stukje gezond verstand zegt nog dat dit niet het leven is wat ik wil.
Ik ben verdorie 36 jaar. Ik kan momenteel 3x halve dag werken.. daarna kan ik eigenlijk niets meer. El k e extra taak kost moeite. Huishouden doen, vrienden zien, zelfs douchen is te zwaar.
Mijn lijf doet zoveel pijn. Met mijn suiker ziekte gaat het matig.
Dus ik heb genoeg om voor te vechten.
Wat ik met dit topic wil. Misschien van mij af gaan schrijven. Zeuren, klagen en dan weer verder.
Want het moet en ik wil. Maar een groot deel, v vooral het kleine bange meisje diep van binnen wil niet.
Zucht....
Maar goed, wat er ook gebeurd vrijdag ga ik naar de eerste afspraak en na die erna en zo.verder.
Wie wil er mee praten?
Naar mijn geklaag luisteren. Meedenken?
Meeschrijven?
Vrijdag 2 december ga ik starten met behandeling. In januari dit jaar mijn verwijzing gevraagd en nu kan ik eindelijk starten. Ik ga bij co EUR aan de slag.
Vandaag al 2x en paniekaanval gehad zoveel stress geeft het mij. Maar ik besef ook dat ik op deze manier niet kan doorgaan, niet wil doorgaan. En dat hulp de enige manier is om verder te komen.
De eerste maand ga ik 2x per wk naar een afspraak van een uur. Deze maand moet ik weer gaan leren eten ev drinken op een wat voor mij haalbare lijst gaat zijn.
De angst om aan te komen voel ik door mijn lichaam heen gaan. Hartkloppingen krijg ik ervan. Sinds september 2021 en november 2022 ben ik 11 kilo kwijt geraakt.
Ik ben aan het denken wat voor mij haalbaar is. Vanaf aug zit ik op een ritme van 5a6 dagen niet eten, amper drinken en als ik echt niet meer kan. Is het een hapje of max 5 van iets.
Ik mocht niet aankomen met een voorstel 1 maaltijd per dag en 1 snack. Dus mijn voorstel word nu 2 maaltijden per dag en in het weekend een snack erbij. Bij elke maaltijd iig glas drinken.
Nu ik dit neerschrijf, voel ik de stress toenemen. Ik word er zo verdrietig van. Ik word gek van de angst. Ik ben ook zo moe dat ik niet reeele gedachtes meer kan ombuigen maar reele gedachten.
Maar ik ga de behandeling voor de 100% aan. Mijn mini stukje gezond verstand zegt nog dat dit niet het leven is wat ik wil.
Ik ben verdorie 36 jaar. Ik kan momenteel 3x halve dag werken.. daarna kan ik eigenlijk niets meer. El k e extra taak kost moeite. Huishouden doen, vrienden zien, zelfs douchen is te zwaar.
Mijn lijf doet zoveel pijn. Met mijn suiker ziekte gaat het matig.
Dus ik heb genoeg om voor te vechten.
Wat ik met dit topic wil. Misschien van mij af gaan schrijven. Zeuren, klagen en dan weer verder.
Want het moet en ik wil. Maar een groot deel, v vooral het kleine bange meisje diep van binnen wil niet.
Zucht....
Maar goed, wat er ook gebeurd vrijdag ga ik naar de eerste afspraak en na die erna en zo.verder.
Wie wil er mee praten?
Naar mijn geklaag luisteren. Meedenken?
Meeschrijven?
woensdag 23 november 2022 om 19:47
woensdag 23 november 2022 om 19:50
Dank je wel.Noekie-Noek schreef: ↑23-11-2022 19:47Ik wil je heel veel succes wensen, waar knap dat je voor jezelf kiest en gaat voor herstel. Ik weet Cadbury mijn omgeving hoe lastig het is hulp te vragen en het gevecht aan te gaan.
Het was inderdaad lastig om het toe te geven en daadwerkelijk hulp te vragen. Maar nu vechten voor beter en iets mooiers en fijner.
woensdag 23 november 2022 om 20:47
Knap dat je gaat starten met je eetstoornis behandeling! En logisch dat je gespannen bent en laat van paniek hebt, dit zal vooral je eetstoornis zijn die heel hard aan het schreeuwen is. Probeer te luisteren naar het kleine stukje gezonde zelf wat je nog hebt, maak desnoods een lijstje voor jezelf waarom je niet meer wilt en kunt leven met een eetstoornis, wat zijn je doelen en war wil je weer kunnen in de toekomst?
Wat ik me nog wel afvraag: heb je wel voldoende aan 2x in de week een gesprek? Als ik zo lees hoe slecht het eten gaat, krijg je wel goede (lichamelijke) begeleiding bij het weer opbouwen van je eten?
Ik ben zelf trouwens ervaringsdeskundige en weet héél goed hoe eng en moeilijk dit is. Heel veel sterkte en succes!
Wat ik me nog wel afvraag: heb je wel voldoende aan 2x in de week een gesprek? Als ik zo lees hoe slecht het eten gaat, krijg je wel goede (lichamelijke) begeleiding bij het weer opbouwen van je eten?
Ik ben zelf trouwens ervaringsdeskundige en weet héél goed hoe eng en moeilijk dit is. Heel veel sterkte en succes!
woensdag 23 november 2022 om 21:08
Dank je wel.madamecannibale schreef: ↑23-11-2022 20:00Heel goed dat je er serieus mee aan het werk gaat. Veel succes! Het zal niet makkelijk zijn maar dat is leven met een eetstoornis ook niet.
woensdag 23 november 2022 om 21:08
Dank je wel.madamecannibale schreef: ↑23-11-2022 20:00Heel goed dat je er serieus mee aan het werk gaat. Veel succes! Het zal niet makkelijk zijn maar dat is leven met een eetstoornis ook niet.
woensdag 23 november 2022 om 21:14
Ik ben inderdaad bezig met een lijstje met positieve punten het leven zonder eetstoornis.biep77 schreef: ↑23-11-2022 20:47Knap dat je gaat starten met je eetstoornis behandeling! En logisch dat je gespannen bent en laat van paniek hebt, dit zal vooral je eetstoornis zijn die heel hard aan het schreeuwen is. Probeer te luisteren naar het kleine stukje gezonde zelf wat je nog hebt, maak desnoods een lijstje voor jezelf waarom je niet meer wilt en kunt leven met een eetstoornis, wat zijn je doelen en war wil je weer kunnen in de toekomst?
Wat ik me nog wel afvraag: heb je wel voldoende aan 2x in de week een gesprek? Als ik zo lees hoe slecht het eten gaat, krijg je wel goede (lichamelijke) begeleiding bij het weer opbouwen van je eten?
Ik ben zelf trouwens ervaringsdeskundige en weet héél goed hoe eng en moeilijk dit is. Heel veel sterkte en succes!
Wat eten betreft. De poh van der huisarts ben ik bij onder behandeling vanwege mijn diabetisch.
En verder stap per stap eten, eerlijk erover zijn wat lukt en wat niet lukt. Ik moet ook een dagboekje bij gaan houden en opschrijven wat ik denk en voel.
Ik heb een beweeg verbod . Ik mag alleen alleen het nodig bewegen. Maar dus niet extra gaan lopen, sporten. Wat ik erg lastig vind. Maar wel kan begrijpen. Maar dat zorgt voor onrust.
De behandeling gaat bestaan uit eerste maand 2xpw daarna evaluatie, dan 1xpw en in de afbouw fase 1x2wk. alles bij elkaar gaat 20 weken duren.
Bedankt voor je reactie.
Gaat het goed met jou?
woensdag 23 november 2022 om 21:27
Dan ben je wel alvast wat kleine stapjes aan het zetten, knap! Mij heeft het heel erg geholpen om mijn eetstoornis ook te zien als een biologische reactie op restrictie en ondervoeding. Heel veel symptomen zoals bewegingsdrang, constant bezig zijn met eten etc worden ook veroorzaakt doordat je zo weinig eet. Zoek op YouTube maar eens op Tabitha Farrar. Zij heeft heel veel (Engelstalige) video's gemaakt en een heel goed boek geschreven waarin ze deze theorie uitlegt.Dropveter1986 schreef: ↑23-11-2022 21:14Ik ben inderdaad bezig met een lijstje met positieve punten het leven zonder eetstoornis.
Wat eten betreft. De poh van der huisarts ben ik bij onder behandeling vanwege mijn diabetisch.
En verder stap per stap eten, eerlijk erover zijn wat lukt en wat niet lukt. Ik moet ook een dagboekje bij gaan houden en opschrijven wat ik denk en voel.
Ik heb een beweeg verbod . Ik mag alleen alleen het nodig bewegen. Maar dus niet extra gaan lopen, sporten. Wat ik erg lastig vind. Maar wel kan begrijpen. Maar dat zorgt voor onrust.
De behandeling gaat bestaan uit eerste maand 2xpw daarna evaluatie, dan 1xpw en in de afbouw fase 1x2wk. alles bij elkaar gaat 20 weken duren.
Bedankt voor je reactie.
Gaat het goed met jou?
Ik heb al heel lang anorexia, de laatste jaren gelukkig wel een stuk beter, maar ik bleef altijd op een bepaald punt hangen. Vorig jaar kwam ik bij haar visie terecht en dat heeft mij veel inzicht gegeven. Afgelopen zomer heb ik een intensief coachingstraject gevolgd bij een ervaringsdeskundige en ik ben nog niet genezen, maar heb wel een normaal eetpatroon en een gezond gewicht en wel/niet eten overheerst niet meer mijn gedachten.
Maar richt je eerst op je komende behandeling en het traject. Bekijk het per dag en niet te ver vooruit.
woensdag 23 november 2022 om 21:28
Wat goed dat je inziet dat je hulp nodig hebt.
Wat fijn dat die zeer noodzakelijke hulp nu eindelijk start.
Het is de eetstoornis die nu sprongen maakt als een kat in het nauw. Die sprongen zullen nog heviger gaan worden. Weet dat dat de ziekte is.
Ook ik weet waarover je het hebt.
Ik had een grote lijst met verboden voedsel. Heb opnieuw moeten leren eten. Was bang voor voedsel.
Deed dit onder intensieve begeleiding. Dagbehandeling, therapieën individueel en in een groep, psychologische gesprekken, samen eten, etc. Gedurende lange tijd. Ik heb bijna een jaar niet gewerkt, daarna heb ik opgebouwd en inmiddels werk ik al bijna 5 jaar volledig.
Ik kon het in mijn eentje niet voor elkaar krijgen.
Mijn gezonde deel wilde heel graag eten en schreeuwde dat ik eten in mijn mond moest stoppen, kauwen en doorslikken. Hoe simpel kan het zijn dacht ik nog. Mijn zieke deel overschreeuwde mijn gezonde deel, overheerste en won.
Inmiddels heb ik bijna een jaar geleden de therapie afgesloten. Ik durf te eten, ik geniet van eten, ik ben weer gezellig, ik ben weer gelukkig, ik straal. Ik had het niet durven dromen en ben gelukkig dat ik heb doorgezet.
Het loont. Het leven kan weer mooi zijn. Het leven kan weer waardevol zijn.
Ik gun je dat je deze kans op hulp en beterschap aangrijpt. Het is echt de moeite waard.
Wat fijn dat die zeer noodzakelijke hulp nu eindelijk start.
Het is de eetstoornis die nu sprongen maakt als een kat in het nauw. Die sprongen zullen nog heviger gaan worden. Weet dat dat de ziekte is.
Ook ik weet waarover je het hebt.
Ik had een grote lijst met verboden voedsel. Heb opnieuw moeten leren eten. Was bang voor voedsel.
Deed dit onder intensieve begeleiding. Dagbehandeling, therapieën individueel en in een groep, psychologische gesprekken, samen eten, etc. Gedurende lange tijd. Ik heb bijna een jaar niet gewerkt, daarna heb ik opgebouwd en inmiddels werk ik al bijna 5 jaar volledig.
Ik kon het in mijn eentje niet voor elkaar krijgen.
Mijn gezonde deel wilde heel graag eten en schreeuwde dat ik eten in mijn mond moest stoppen, kauwen en doorslikken. Hoe simpel kan het zijn dacht ik nog. Mijn zieke deel overschreeuwde mijn gezonde deel, overheerste en won.
Inmiddels heb ik bijna een jaar geleden de therapie afgesloten. Ik durf te eten, ik geniet van eten, ik ben weer gezellig, ik ben weer gelukkig, ik straal. Ik had het niet durven dromen en ben gelukkig dat ik heb doorgezet.
Het loont. Het leven kan weer mooi zijn. Het leven kan weer waardevol zijn.
Ik gun je dat je deze kans op hulp en beterschap aangrijpt. Het is echt de moeite waard.
woensdag 23 november 2022 om 21:37
biep, fijn om te lezen dat het beter gaat. Ik heb je vaker gelezen.biep77 schreef: ↑23-11-2022 21:27Dan ben je wel alvast wat kleine stapjes aan het zetten, knap! Mij heeft het heel erg geholpen om mijn eetstoornis ook te zien als een biologische reactie op restrictie en ondervoeding. Heel veel symptomen zoals bewegingsdrang, constant bezig zijn met eten etc worden ook veroorzaakt doordat je zo weinig eet. Zoek op YouTube maar eens op Tabitha Farrar. Zij heeft heel veel (Engelstalige) video's gemaakt en een heel goed boek geschreven waarin ze deze theorie uitlegt.
Ik heb al heel lang anorexia, de laatste jaren gelukkig wel een stuk beter, maar ik bleef altijd op een bepaald punt hangen. Vorig jaar kwam ik bij haar visie terecht en dat heeft mij veel inzicht gegeven. Afgelopen zomer heb ik een intensief coachingstraject gevolgd bij een ervaringsdeskundige en ik ben nog niet genezen, maar heb wel een normaal eetpatroon en een gezond gewicht en wel/niet eten overheerst niet meer mijn gedachten.
Maar richt je eerst op je komende behandeling en het traject. Bekijk het per dag en niet te ver vooruit.
Ook bewegingsdrang had ik. Onrust die ik kwijt wilde raken, maar ook heel geniepig proberen calorieën te verbranden of om mezelf terecht te wijzen. Twee uur wandelen met een zware tas als extra weerstand/gewicht om mezelf extra uit te putten of een berg een aantal keer opfietsen met zware boodschappentassen.
Ik had geen fut meer in mijn lichaam en puur op basis van wilskracht kreeg ik dat voor elkaar.
woensdag 23 november 2022 om 21:56
Hey, wat leuk dat je mij nog kent. Zo actief ben ik niet op het forumTtroeteltje schreef: ↑23-11-2022 21:37biep, fijn om te lezen dat het beter gaat. Ik heb je vaker gelezen.
Ook bewegingsdrang had ik. Onrust die ik kwijt wilde raken, maar ook heel geniepig proberen calorieën te verbranden of om mezelf terecht te wijzen. Twee uur wandelen met een zware tas als extra weerstand/gewicht om mezelf extra uit te putten of een berg een aantal keer opfietsen met zware boodschappentassen.
Ik had geen fut meer in mijn lichaam en puur op basis van wilskracht kreeg ik dat voor elkaar.
(wel meelevend, maar niet schrijvend)Fijn om te lezen dat het met jou ook goed gaat.
Ja, die bewegingsdrang...vreselijk! Totaal de energie niet hebben, maar puur op wilskracht en gedreven door de eetstoornis lopen.
Maar het kan echt beter worden T.O.! Maar zonder intensieve hulp had ik het ook niet gekund, hoe groot mijn motivatie ook altijd is geweest.
woensdag 23 november 2022 om 22:17
Ik heb geen ervaring met eetstoornissen. Maar wel met de angst voor intensieve therapie die je helemaal uit je comfort zone trekt. En ik snap dus ook heel goed dat dat verdriet, angst en paniek oplevert. Dat hoort erbij. En daarom wil ik vooral even zeggen hoe moedig ik je vind dat je dit aangaat, ondanks dat de stoornis in jou hele andere dingen tegen je roept. Je hebt de juiste mindset door wat er ook gebeurt naar de afspraken te gaan. En ik wil je vooral op het hart drukken eerlijk te zijn tijdens die afspraken, alleen dan kan je echt worden geholpen. You can do it! 
Veel sterkte komende tijd!
Veel sterkte komende tijd!
donderdag 24 november 2022 om 07:42
Het spijsverteringsstelsel van mensen is niet zo geschikt om maar één maaltijd en één snack per dag te eten. Wolven laden hun maag zo vol als ze kunnen en kunnen daar dagenlang prima op functioneren maar mensen verdragen dat niet. Zo zijn we niet ontworpen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 24 november 2022 om 11:06
Bedankt iedereen voor de reacties
Ik heb zo een rot nacht gehad. 2x paniekaanval, hartkloppingen. Ik werd uiteindelijk rustig door midden in de nacht een stuk te gaan lopen.
Ik ben gebroken nu. Vanochtend nog steeds onrustig. Ik ben nu maar richting stad en vanuit daar naar het werk. Ik moet om 12.30 uur beginnen.
Ik herken het ook geen energie hebben om te lopen, maar de wilskracht zorgt ervoor.
Na het werk proberen om wat lief te zijn voor mezelf. Op tijd naar bed.
Hopenlijk gaat het met jullie goed en hebben jullie en beter nacht gehad.
Ik heb zo een rot nacht gehad. 2x paniekaanval, hartkloppingen. Ik werd uiteindelijk rustig door midden in de nacht een stuk te gaan lopen.
Ik ben gebroken nu. Vanochtend nog steeds onrustig. Ik ben nu maar richting stad en vanuit daar naar het werk. Ik moet om 12.30 uur beginnen.
Ik herken het ook geen energie hebben om te lopen, maar de wilskracht zorgt ervoor.
Na het werk proberen om wat lief te zijn voor mezelf. Op tijd naar bed.
Hopenlijk gaat het met jullie goed en hebben jullie en beter nacht gehad.
donderdag 24 november 2022 om 18:19
Wat naarDropveter1986 schreef: ↑24-11-2022 11:06Bedankt iedereen voor de reacties
Ik heb zo een rot nacht gehad. 2x paniekaanval, hartkloppingen. Ik werd uiteindelijk rustig door midden in de nacht een stuk te gaan lopen.
Ik ben gebroken nu. Vanochtend nog steeds onrustig. Ik ben nu maar richting stad en vanuit daar naar het werk. Ik moet om 12.30 uur beginnen.
Ik herken het ook geen energie hebben om te lopen, maar de wilskracht zorgt ervoor.
Na het werk proberen om wat lief te zijn voor mezelf. Op tijd naar bed.
Hopenlijk gaat het met jullie goed en hebben jullie en beter nacht gehad.
Lukt het een beetje om lief voor jezelf te zijn? Wat zijn dingen die je dan doet?Hoe ziet jouw eetstoornis er trouwens uit? Want je schreef dat je nu in een patroon zit dat je een paar dagen niet eet en slecht drinkt, dat moet ook uitputtend zijn.
Heb je last van eetbuien of dat niet?
Weet je, vaak is het ook geen kwestie van motivatie vinden maar echt doen. Zou het je lukken om nu alvast wat stapjes te zetten? Dat scheelt straks weer als je start met de behandeling.
donderdag 24 november 2022 om 19:32
Als ik lief voor mezelf ben mag ik een dekentje op de bank, warm douchen kopje thee. ( verwarming mag niet aan is vanwege het geld maar ook niet van de eetstoornis, warm douchen bijna nooit). Dan mag ik slapen en hoef ik mezelf niet wakker te houden.biep77 schreef: ↑24-11-2022 18:19Wat naarLukt het een beetje om lief voor jezelf te zijn? Wat zijn dingen die je dan doet?
Hoe ziet jouw eetstoornis er trouwens uit? Want je schreef dat je nu in een patroon zit dat je een paar dagen niet eet en slecht drinkt, dat moet ook uitputtend zijn.
Heb je last van eetbuien of dat niet?
Weet je, vaak is het ook geen kwestie van motivatie vinden maar echt doen. Zou het je lukken om nu alvast wat stapjes te zetten? Dat scheelt straks weer als je start met de behandeling.
Ik schrijf graag. Lees graag. Al heb ik daar op het moment geen energie en concentratie voor.
Ik heb geen eetbuien. Ik sta toe na paar dagen streng vasten om iets te eten. Paar kleine hapjes. Qua drinken op werk delen van 4.5 uur drink ik 2a3 glazen. Daarna niet meer.
Thuis zet ik wel een flesje naast mij neer. Maar ik vergeet het. Ik voel ook geen dorst.
Mijn eetstoornis is vooral heel hard,
streng en boos. Niets is goed genoeg. Waardoor ik mezelf blijf straffen.
Mijn eetstoornis en een groot deel vanzelf zijn blij als ik mezelf leeg voel, duizelig. Als ik het gevoel heb dat ik zweef omdat er niets meer in mijn lichaam zit.
Dat geeft mij zo een gevoel van geluk en kracht.
Ik heb gister en vanavond geprobeerd om wat vla te eten. Maar het lukt niet.
Morgen weer een dag. En een nieuw poging.
Ik besef dat het allemaal heel hardnekkig is. Ik ben ook heel koppig. Maar goed. Ik blijf wel proberen. Terwijl ik eigenlijk heel hard wil wegrennen of in bed gaan liggen om er voorlopig niet meer uit te komen.
Maar niets doen is geen optie meer.
Dat zei mij baas vandaag ook.
Die tijd is voorbij.
Als ik wil blijven werken moet ik het echt aangaan. Met alle angsten en stress en beesten bende wat er komen gaat.
donderdag 24 november 2022 om 21:27
Ja op mijn werk zijn ze ervan op de hoogte. Mijn baas heeft zelfs de arbo arts ingeschakeld. Vandaar dat ik nu op halve dagen zit. Elke 2 weken hebben mijn baas en ik even een kort gesprek over hoe het gaat.Ttroeteltje schreef: ↑24-11-2022 21:15Je baas weet er van. Hij steunt je in deze weg? Ziet toe op daadwerkelijk hulp aanvaarden?
donderdag 24 november 2022 om 21:27
Ja op mijn werk zijn ze ervan op de hoogte. Mijn baas heeft zelfs de arbo arts ingeschakeld. Vandaar dat ik nu op halve dagen zit. Elke 2 weken hebben mijn baas en ik even een kort gesprek over hoe het gaat.Ttroeteltje schreef: ↑24-11-2022 21:15Je baas weet er van. Hij steunt je in deze weg? Ziet toe op daadwerkelijk hulp aanvaarden?
donderdag 24 november 2022 om 21:44
Ook dat is waar. Je raakt snel in isolatie. Zeker omdat je veel momenten niet wil me doen. Wat voor andere mensen normale gang van de dag is. Maar mijn omgeving weet het. Ik kon het iig na de zomer, begin september ook niet meer verbergen. Het werd te duidelijk.
Maar goed ze weten het. Ze proberen het te begrijpen. Maar snappen doen ze het niet. Maar er is wel vooral begrip. Wat wel fijn is.
donderdag 24 november 2022 om 21:44
Wat verdrietig om te lezen dropveter, dat zo straffend en streng naar jezelf bent 
Fijn dat je baas er wel vanaf weet, hopelijk haal je daar wat steun uit.
Denk je straks genoeg te hebben aan 2x per week een gesprek? Ik vind het als ik heel eerlijk ben erg weinig als ik lees hoe diep je zit. Vechten voor herstel is ontzettend zwaar en daar heb je heel veel steun en aandacht bij nodig. Ben je van plan om naast de therapie ook te blijven werken?
Probeer elke dag weer de beslissing te maken dat je ervoor gaat knokken om beter te worden! Dat verdien je en dat is ook echt mogelijk, maar jij moet die commitment met jezelf aangaan, elke dag weer.
Ik hoop dat je lekker kunt slapen vannacht en dat het morgen gaat lukken om die vla te eten
Fijn dat je baas er wel vanaf weet, hopelijk haal je daar wat steun uit. Denk je straks genoeg te hebben aan 2x per week een gesprek? Ik vind het als ik heel eerlijk ben erg weinig als ik lees hoe diep je zit. Vechten voor herstel is ontzettend zwaar en daar heb je heel veel steun en aandacht bij nodig. Ben je van plan om naast de therapie ook te blijven werken?
Probeer elke dag weer de beslissing te maken dat je ervoor gaat knokken om beter te worden! Dat verdien je en dat is ook echt mogelijk, maar jij moet die commitment met jezelf aangaan, elke dag weer.
Ik hoop dat je lekker kunt slapen vannacht en dat het morgen gaat lukken om die vla te eten
zondag 27 november 2022 om 19:33
Hoi To,wat goed dat je hulp bent gaan zoeken! Ik kan me voorstellen dat je het eng vind en makkelijk is het zeker niet. Maar dat je inziet dat je hulp nodig hebt is al een eerste stap vooruit. Ik wil je veel sterkte en succes wensen. Schrijf gewoon van je af wanneer je kunt en wilt! Ik wens je van harte een leven zonder eetstoornis. 
Je pense donc je suis
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
