Psyche
alle pijlers
Sterfdag moeder
dinsdag 10 april 2018 om 11:04
De eerste sterfdag van mijn moeder komt eraan...
Een dag die voor mij erg moeilijk gaat worden. De meeste vrienden/bekende weten hoe enorm veel verdriet ik heb gehad mbt haar overlijden.
Ik hecht daarom enorm veel waarde aan steunbetuigingen. Steun helpt mij er doorheen. Het feit dat iemand aan je denkt op zulke moeilijke dagen betekent veel voor mij.
Ik ben daarom van plan om heel kritisch te kijken wie iets laat horen en wie niet.
Of is dat te overtrokken? Is het 'overdreven' om degene uit je leven te bannen van wie je verwacht (!) iets te horen, maar van wie je niks hoort?
Ook niet de dagen erna?
Hoe denken jullie erover en hoeveel waarden zouden jullie eraan hechten?
Ik heb het dus echt over degene van wie je het verwacht omdat ze deel uitmaakte in jouw leven...
Een dag die voor mij erg moeilijk gaat worden. De meeste vrienden/bekende weten hoe enorm veel verdriet ik heb gehad mbt haar overlijden.
Ik hecht daarom enorm veel waarde aan steunbetuigingen. Steun helpt mij er doorheen. Het feit dat iemand aan je denkt op zulke moeilijke dagen betekent veel voor mij.
Ik ben daarom van plan om heel kritisch te kijken wie iets laat horen en wie niet.
Of is dat te overtrokken? Is het 'overdreven' om degene uit je leven te bannen van wie je verwacht (!) iets te horen, maar van wie je niks hoort?
Ook niet de dagen erna?
Hoe denken jullie erover en hoeveel waarden zouden jullie eraan hechten?
Ik heb het dus echt over degene van wie je het verwacht omdat ze deel uitmaakte in jouw leven...
Yolo!
dinsdag 10 april 2018 om 11:08
Ik snap wat je bedoeld, maar wellicht is uit je leven bannen een beetje overdreven ?
Ik weet van mezelf bijv dat ik echt heel veel om mijn vriendinnen geef, maar dat ik in ons drukke leven dat soort dingen gerust durf te vergeten. Zelfs als het met koeienletters op de kalender zou staan. Daar zitten geen verkeerde bedoelingen achter, echt niet. Ik ben zelfs in ons huwelijk al 2 keer de sterfdag van mijn schoonmoeder vergeten. Schandalig, maar niet met opzet en ik hou toch echt heel veel van mijn man...
Ik weet van mezelf bijv dat ik echt heel veel om mijn vriendinnen geef, maar dat ik in ons drukke leven dat soort dingen gerust durf te vergeten. Zelfs als het met koeienletters op de kalender zou staan. Daar zitten geen verkeerde bedoelingen achter, echt niet. Ik ben zelfs in ons huwelijk al 2 keer de sterfdag van mijn schoonmoeder vergeten. Schandalig, maar niet met opzet en ik hou toch echt heel veel van mijn man...
dinsdag 10 april 2018 om 11:10
Als je dat wil doen, moet je het vooral doen. Maar vind je het zelf niet een beetje futiel om het aan die exacte datum op te hangen? Is het niet belangrijker hoe je vrienden je door het jaar heen steunen? Als iemand 2 dagen later iets laat horen is hij of zij exit? En heb jij bij al die vrienden, als ze ook hun ouders of andere belangrijke personen zijn verloren, exact op de goede datum iets laten horen?
dinsdag 10 april 2018 om 11:13
Het is nooit met opzet en het zijn natuurlijk nooit verkeerde bedoelingen..MRES schreef: ↑10-04-2018 11:08Ik snap wat je bedoeld, maar wellicht is uit je leven bannen een beetje overdreven ?
Ik weet van mezelf bijv dat ik echt heel veel om mijn vriendinnen geef, maar dat ik in ons drukke leven dat soort dingen gerust durf te vergeten. Zelfs als het met koeienletters op de kalender zou staan. Daar zitten geen verkeerde bedoelingen achter, echt niet. Ik ben zelfs in ons huwelijk al 2 keer de sterfdag van mijn schoonmoeder vergeten. Schandalig, maar niet met opzet en ik hou toch echt heel veel van mijn man...
Maar als reden opgeven dat het komt door je "drukke leventje" vind ik altijd een beetje egoïstisch..
Het is dus maar net hoeveel waarde je ergens aan hecht
Sorry beetje bot, maar je geeft zelf al toe dat het schandalig is.
Yolo!
dinsdag 10 april 2018 om 11:16
Ik zei in mn op al.. "ook niet de dagen erna".. Dus nee 2 dagen later is nog steeds iets laten horen..Lady_Vintage schreef: ↑10-04-2018 11:10Als je dat wil doen, moet je het vooral doen. Maar vind je het zelf niet een beetje futiel om het aan die exacte datum op te hangen? Is het niet belangrijker hoe je vrienden je door het jaar heen steunen? Als iemand 2 dagen later iets laat horen is hij of zij exit? En heb jij bij al die vrienden, als ze ook hun ouders of andere belangrijke personen zijn verloren, exact op de goede datum iets laten horen?
Ik heb idd bij vrienden altijd iets laten horen als het om belangrijke dagen gaat.
Yolo!
dinsdag 10 april 2018 om 11:19
dinsdag 10 april 2018 om 11:20
Als ik verwacht dat iedereen onthoud wat belangrijke data voor mij zijn dan houdt ik bijna niemand meer over.
Voor jou is dit vreselijk heftig maar als je altijd bij iemand terecht kan, iemand altijd liefdevol voor je is maar toevallig deze datum geen speciale aandacht geeft is dat toch niet erg?
Je hebt meer aan mensen waarbij je op alle dagen terecht kan dan op iemand die toevallig een kaart of app stuurt op de sterfdag zelf.
Ik vind het nogal drastisch kort gezegd.
Voor jou is dit vreselijk heftig maar als je altijd bij iemand terecht kan, iemand altijd liefdevol voor je is maar toevallig deze datum geen speciale aandacht geeft is dat toch niet erg?
Je hebt meer aan mensen waarbij je op alle dagen terecht kan dan op iemand die toevallig een kaart of app stuurt op de sterfdag zelf.
Ik vind het nogal drastisch kort gezegd.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 10 april 2018 om 11:23
Ik vind het ontzettend overtrokken van je... Ja, het is natuurlijk fijn als mensen je steunen maar dat zit hem in mijn ogen niet in wel of niet een precieze datum onthouden. Je (geplande?) reactie klinkt erg puberaal.
Mijn moeder is anderhalf jaar geleden overleden. Mijn vader een paar maanden later. Beiden jonger dan 55 en beiden in een paar weken van 'fluitend rondlopen' naar overlijden. Maar ik verwacht van niemand iets. Op hun sterfdagen kreeg ik een paar berichtjes. Van een tante, een vriendin en hun partner(s). Maar van meer mensen hoorde ik niks. Dat zegt mij niks over hun medeleven. Nee, die vriendin die in die periode voor de deur stond met een tas boodschappen 'omdat ik nu vast geen zin had om naar de winkel te gaan', dát heb ik onthouden.
Maar ik merk dan ook bij mezelf dat ik weinig rouw op de geeikte dagen (verjaardagen, kerst of sterfdagen). Het zit hem voor mij meer in de dagelijkse dingen die ik nu niet kan delen... Gelukkig mag ik van mezelf ook niet rouwen als het er niet is. Ook al is dat op een sterfdag.
Mijn moeder is anderhalf jaar geleden overleden. Mijn vader een paar maanden later. Beiden jonger dan 55 en beiden in een paar weken van 'fluitend rondlopen' naar overlijden. Maar ik verwacht van niemand iets. Op hun sterfdagen kreeg ik een paar berichtjes. Van een tante, een vriendin en hun partner(s). Maar van meer mensen hoorde ik niks. Dat zegt mij niks over hun medeleven. Nee, die vriendin die in die periode voor de deur stond met een tas boodschappen 'omdat ik nu vast geen zin had om naar de winkel te gaan', dát heb ik onthouden.
Maar ik merk dan ook bij mezelf dat ik weinig rouw op de geeikte dagen (verjaardagen, kerst of sterfdagen). Het zit hem voor mij meer in de dagelijkse dingen die ik nu niet kan delen... Gelukkig mag ik van mezelf ook niet rouwen als het er niet is. Ook al is dat op een sterfdag.
dinsdag 10 april 2018 om 11:28
Ik begrijp je helemaal hierin. Ik zie het zelf ook zo. Al zou ik niet meteen mensen uit mijn leven bannen. Maar ik zou wel onthouden wat je aan deze mensen hebt. (het hangt er ook wel vanaf of ze deze dag vergeten zijn maar de rest van de tijd je wel steunen. Dat vind ik dan anders dan mensen die je verder ook nooit steunen)
Op de uitvaart van mijn vader waren meer dan 100 mensen. Ik vind het altijd heel erg als ik op een speciale dag (bv zijn verjaardag of sterfdag) van helemaal niemand iets hoor. Dan denk ik: heeft er nu helemaal niemand meer aan hem gedacht? Of als ze wel aan hem gedacht hebben, hebben ze dat dan niet laten horen? Dat zou juist zo belangrijk zijn.
Binnenkort komt deze dag er weer aan. Wij hebben besloten die dag naar een pretpark te gaan , meer als afleiding. Maar als dan bij thuiskomst weer niemand er aandacht aan heeft besteed dan vind ik dat heel erg en voelt meteen zo eenzaam weer. Dat je er niet toe doet of zo.
Op de uitvaart van mijn vader waren meer dan 100 mensen. Ik vind het altijd heel erg als ik op een speciale dag (bv zijn verjaardag of sterfdag) van helemaal niemand iets hoor. Dan denk ik: heeft er nu helemaal niemand meer aan hem gedacht? Of als ze wel aan hem gedacht hebben, hebben ze dat dan niet laten horen? Dat zou juist zo belangrijk zijn.
Binnenkort komt deze dag er weer aan. Wij hebben besloten die dag naar een pretpark te gaan , meer als afleiding. Maar als dan bij thuiskomst weer niemand er aandacht aan heeft besteed dan vind ik dat heel erg en voelt meteen zo eenzaam weer. Dat je er niet toe doet of zo.
dinsdag 10 april 2018 om 11:31
Dit heb ik ook heel sterk en ik vond het verschrikkelijk om commentaar te krijgen van mensen dat het verkeerd was dat ik op bepaalde dagen (sterftedag, verjaardag, kerstdagen) niet extra er mee bezig was. Ik nam geen speciale dagen vrij en ging ook niet met anderen die dag op visite om over 'vroeger' of 'het verdriet' te praten. Er waren zelfs mensen die gingen zeggen dat die persoon dan zeker niks voor mij had betekend o.i.d. Ik stond daar zo raar van te kijken, alsof iedereen er op dezelfde manier mee om moet gaan.gsleutel schreef: ↑10-04-2018 11:23
Maar ik merk dan ook bij mezelf dat ik weinig rouw op de geeikte dagen (verjaardagen, kerst of sterfdagen). Het zit hem voor mij meer in de dagelijkse dingen die ik nu niet kan delen... Gelukkig mag ik van mezelf ook niet rouwen als het er niet is. Ook al is dat op een sterfdag.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
dinsdag 10 april 2018 om 11:32
"Ik ben daarom van plan om heel kritisch te kijken wie iets laat horen en wie niet."
Ik vind het vooral berekenend klinken. Lijkt me niet fijn om dat als vriend/vriendin/naaste van jou te horen te krijgen. Wees blij als mensen je steunen, maar begrijp ook dat mensen geen wandelende agenda's zijn.
Ik ben zelf mijn moeder verloren toen ik 23 was. Was heftig, en ik snap je verdriet dus heel goed. Als je aangeeft dat het de sterfdag van je moeder is, zul je alsnog de steun krijgen die je misschien nodig hebt.
Voor mij is de sterfdag overigens ook niet per se het moeilijkst. De eerste jaren wel, maar nu ben ik ook druk met andere dingen, waardoor het soms pas aan het einde vd dag tot me doordringt. De kleine, tussendoormomenten dat ik écht aan mijn moeder herinnerd wordt zijn veel moeilijker.
Ik vind het vooral berekenend klinken. Lijkt me niet fijn om dat als vriend/vriendin/naaste van jou te horen te krijgen. Wees blij als mensen je steunen, maar begrijp ook dat mensen geen wandelende agenda's zijn.
Ik ben zelf mijn moeder verloren toen ik 23 was. Was heftig, en ik snap je verdriet dus heel goed. Als je aangeeft dat het de sterfdag van je moeder is, zul je alsnog de steun krijgen die je misschien nodig hebt.
Voor mij is de sterfdag overigens ook niet per se het moeilijkst. De eerste jaren wel, maar nu ben ik ook druk met andere dingen, waardoor het soms pas aan het einde vd dag tot me doordringt. De kleine, tussendoormomenten dat ik écht aan mijn moeder herinnerd wordt zijn veel moeilijker.
dinsdag 10 april 2018 om 11:33
Dat jij zo attent bent, siert je.
Je kunt alleen niet jouw verwachtingen hierover aan andere mensen opdringen en er consequenties aan verbinden als zij je geheime test niet doorstaan.
Als je graag steunbetuigingen wilt, dan stuur je zelf een berichtje in de rondte dat je erg opziet tegen je moeders eerste sterfdag en of ze je kunnen en willen steunen die tijd. Dát zou ik oprechter van jou vinden.
Je kunt alleen niet jouw verwachtingen hierover aan andere mensen opdringen en er consequenties aan verbinden als zij je geheime test niet doorstaan.
Als je graag steunbetuigingen wilt, dan stuur je zelf een berichtje in de rondte dat je erg opziet tegen je moeders eerste sterfdag en of ze je kunnen en willen steunen die tijd. Dát zou ik oprechter van jou vinden.
dinsdag 10 april 2018 om 11:36
Heb je niet veel liever dat je vader herinnerd wordt door het hele jaar heen in plaats van alleen maar op zijn sterfdag? Dat iemand aan hem denkt als hij iets ziet wat hem heel erg aan je vader doet denken of als hij iets doet wat hij normaal met je vader samen deed? Bovendien betekent het niet dat als jij geen bericht krijgt er niet aan hem gedacht wordt.yogonaise schreef: ↑10-04-2018 11:28Ik begrijp je helemaal hierin. Ik zie het zelf ook zo. Al zou ik niet meteen mensen uit mijn leven bannen. Maar ik zou wel onthouden wat je aan deze mensen hebt. (het hangt er ook wel vanaf of ze deze dag vergeten zijn maar de rest van de tijd je wel steunen. Dat vind ik dan anders dan mensen die je verder ook nooit steunen)
Op de uitvaart van mijn vader waren meer dan 100 mensen. Ik vind het altijd heel erg als ik op een speciale dag (bv zijn verjaardag of sterfdag) van helemaal niemand iets hoor. Dan denk ik: heeft er nu helemaal niemand meer aan hem gedacht? Of als ze wel aan hem gedacht hebben, hebben ze dat dan niet laten horen? Dat zou juist zo belangrijk zijn.
Binnenkort komt deze dag er weer aan. Wij hebben besloten die dag naar een pretpark te gaan , meer als afleiding. Maar als dan bij thuiskomst weer niemand er aandacht aan heeft besteed dan vind ik dat heel erg en voelt meteen zo eenzaam weer. Dat je er niet toe doet of zo.
dinsdag 10 april 2018 om 11:39
dinsdag 10 april 2018 om 11:42
Tja, ik hecht zelf helemaal niet aan de precieze data. Mijn vader is 18 jaar geleden overleden en mijn moeder in januari. Uiteraard ken ik de data uit mijn hoofd en hun verjaardagen ook, maar ik ben er op die data niet meer mee bezig dan anders. Ik mis ze, en dat kan op allerlei momenten naar boven komen, dat is niet van een datum afhankelijk maar meer van een gebeurtenis.
Of anderen aan die data denken kan me dan ook niet schelen. Het is héél fijn als mensen meeleven maar dat is zeker niet aan een datum gebonden.
Ik vind het ook nogal berekenend om al vooraf te bedenken, 'ik ga vooraf niks zeggen, en dan eens kijken wie er reageert. En als je niet reageert, streep door je naam'. Echt, ik kan me er niks bij voorstellen. Een lieve vriendin die altijd een luisterend oor heeft maar wat nonchalant is met data zou je dan dus moeten schrappen uit je leven?
Overigens vergaten mijn ouders meermalen hun eigen trouwdatum, dus waarschijnlijk zit het bij mij ingebakken. Maar ik denk er bij anderen dus ook niet aan. Dat komt bij sommigen vast onhartelijk over. Maar dat wil zeker niet zeggen dat ik niet meeleef! En echte vrienden weten dat, lijkt me.
Of anderen aan die data denken kan me dan ook niet schelen. Het is héél fijn als mensen meeleven maar dat is zeker niet aan een datum gebonden.
Ik vind het ook nogal berekenend om al vooraf te bedenken, 'ik ga vooraf niks zeggen, en dan eens kijken wie er reageert. En als je niet reageert, streep door je naam'. Echt, ik kan me er niks bij voorstellen. Een lieve vriendin die altijd een luisterend oor heeft maar wat nonchalant is met data zou je dan dus moeten schrappen uit je leven?
Overigens vergaten mijn ouders meermalen hun eigen trouwdatum, dus waarschijnlijk zit het bij mij ingebakken. Maar ik denk er bij anderen dus ook niet aan. Dat komt bij sommigen vast onhartelijk over. Maar dat wil zeker niet zeggen dat ik niet meeleef! En echte vrienden weten dat, lijkt me.
The owls are not what they seem
dinsdag 10 april 2018 om 11:44
Mensen kunnen niet ruiken dat jij op steun zit te wachten. Sommige mensen willen er helemaal niet aan worden herinnerd.Chocoladefan schreef: ↑10-04-2018 11:39Dank jullie wel voor de reacties.
Ik was gewoon erg benieuwd hoe jullie erover denken.
Ik ben zelf namelijk wel attent hierin, en ik vind het altijd lastig te begrijpen als andere hierin heel anders zijn. Dan zie ik het snel als egoïstisch, te druk met zichzelf etc.
Rouw is zo divers, je doet het als buitenstaander best snel verkeerd. Bij jou dus wanneer je niet iets van je laat horen.
Vertel het gewoon aan mensen. Dan geef je ze de gelegenheid om attent te zijn en krijg jij de steun waar jij die dag behoefte aan hebt. En zo weet je alsnog wie je vrienden zijn, want dat zijn de mensen die na je bericht op de stoep staan of een kaartje/berichtje hebben gestuurd.
Attent zijn kan op heel veel verschillende manieren.
dinsdag 10 april 2018 om 11:45
Bij mijn vader waren er meer dan 500 mensen... Ik heb op zijn sterfdag (vorige week) 3 berichten gekregen. Waarvan geen enkele vanuit mensen waarvan je het zou verwachten (zijn broers en zussen bijvoorbeeld). De bos bloemen vanuit zijn werk vond ik ontzettend attent, maar ik wéét gewoon dat er nog genoeg mensen regelmatig aan hem denken. Misschien niet op zijn sterfdag, maar dat vind ik eigenlijk wel prima, want hij was veel meer dan 'die man die doodging op 28 maart'...yogonaise schreef: ↑10-04-2018 11:28
Op de uitvaart van mijn vader waren meer dan 100 mensen. Ik vind het altijd heel erg als ik op een speciale dag (bv zijn verjaardag of sterfdag) van helemaal niemand iets hoor. Dan denk ik: heeft er nu helemaal niemand meer aan hem gedacht? Of als ze wel aan hem gedacht hebben, hebben ze dat dan niet laten horen? Dat zou juist zo belangrijk zijn.
dinsdag 10 april 2018 om 11:49
Mensen zijn ook druk met zichzelf. Betekent niet dat je geen mooie vriendschap kunt hebben.Chocoladefan schreef: ↑10-04-2018 11:39Dank jullie wel voor de reacties.
Ik was gewoon erg benieuwd hoe jullie erover denken.
Ik ben zelf namelijk wel attent hierin, en ik vind het altijd lastig te begrijpen als andere hierin heel anders zijn. Dan zie ik het snel als egoïstisch, te druk met zichzelf etc.
dinsdag 10 april 2018 om 11:50
Zo waar.gsleutel schreef: ↑10-04-2018 11:45De bos bloemen vanuit zijn werk vond ik ontzettend attent, maar ik wéét gewoon dat er nog genoeg mensen regelmatig aan hem denken. Misschien niet op zijn sterfdag, maar dat vind ik eigenlijk wel prima, want hij was veel meer dan 'die man die doodging op 28 maart'...
Ik zou het ook zonde vinden om op die dag met al dan geen steun van anderen bezig te zijn, ipv met het daadwerkelijke verdriet om je moeder. Vreemde focus lijkt me dat.
dinsdag 10 april 2018 om 11:58
Bij mijn moeder zat de aula stampvol, maar met mensen die haar lief hadden. Veel mensen die kende ik wel, maar daar had ik verder geen omgang mee. Op haar sterfdag hoor ik dan ook niets van hen, heel logisch. Vrienden en vriendinnen van nu hebben mijn moeder niet echt gekend en dus geen connectie. Niet raar dat ik dan weinig hoor.
Wat andere hierboven ook schreven, het denken aan en het gemis zit hem bij mij niet in datum, maar in kleine dingen. De magnolia die weer bloeit, het ruiken van het voorjaar, het maken van een van haar recepten etc.
Wat andere hierboven ook schreven, het denken aan en het gemis zit hem bij mij niet in datum, maar in kleine dingen. De magnolia die weer bloeit, het ruiken van het voorjaar, het maken van een van haar recepten etc.
dinsdag 10 april 2018 om 12:03
Geef ik inderdaad toe. Is ook schandalig. Maar ik ben nu eenmaal een heel vergeetachtig mens. Dat heeft niets te maken met hoeveel waarde ik ergens aan hecht. Want aan de andere kant sta ik altijd klaar voor iedereen die waar dan ook mijn hulp of steun bij nodig heeft, er is me nog nooit iets teveel geweest als ik iemand ergens blij mee kan maken of helpen. Maar feliciteren, condoleren oid op een bepaalde datum, nee dat vergeet ik. Ik ben niet perfect. Maar ik zou het dus wel erg jammer vinden als iemand de vriendschap met mij zou verbreken (zeker na alles wat ik voor iedereen doe) omdat ik een bepaalde datum vergeet. Vind ik dan persoonlijk ook meer over die persoon zeggen dan over mij.Chocoladefan schreef: ↑10-04-2018 11:13Het is nooit met opzet en het zijn natuurlijk nooit verkeerde bedoelingen..
Maar als reden opgeven dat het komt door je "drukke leventje" vind ik altijd een beetje egoïstisch..
Het is dus maar net hoeveel waarde je ergens aan hecht
Sorry beetje bot, maar je geeft zelf al toe dat het schandalig is.
