Psyche
alle pijlers
Suïcidale gedachten
maandag 16 januari 2017 om 17:08
Maak je niet ongerust, ik heb niet meteen de neiging om een einde te maken aan mijn leven. Maar het gaat wel zo ontzettend slecht momenteel, dat het regelmatig door mijn hoofd spookt om te stoppen met het leven. Dit heb ik sinds woensdag en de afgelopen dagen dagelijks. Het is niet eens eng meer om er over na te denken, het is er bijna constant.
Ik ben zo depressief als het maar kan, zit de laatste week eigenlijk de hele dag rond het cijfer 2, met dipjes omlaag, maar nauwelijks een stapje omhoog. En dat is loodzwaar. Ik ben al bij de huisarts geweest voor medicatie, maar deze pillen mag ik eigenlijk niet elke dag nemen dus morgen maar weer terug voor andere medicatie.
De gedachtes zijn naar, de emotionele pijn is zo hoog, dat ik verblind wordt door duisternis. Ik kan bijna niet kijken naar de toekomst, of proberen positief te denken, ik kan enkel denken hoe zwaar het is en dat ik dat gewoon niet trek. Mijn mondhoeken hangen standaard diep omlaag als ik mijn gezicht ontspan. Ik kom er wel weer door, nogmaals, ik maak geen einde aan mijn leven, maar het is zo moeilijk om te vechten.
Dus vraag ik jullie, hebben jullie behalve medicatie en hulp(die heb ik, goede hulp ook) nog tips hoe ik hiermee om kan gaan? En zeggen 'ach meid het gaat straks wel beter' is lief, maar helaas ben ik dat stadium allang voorbij
Zomaar wat dichtende zinnetjes die ik heb geschreven
Wanneer je wordt verblind door duisternis
is er niets anders dan zwart
je gaat kapot aan moordende gedachten
en dat geeft een gebroken hart
De pijn is zo groot
Het dwingt me te kijken naar de dood
niet als het einde van het zijn
maar als een nieuw begin zonder pijn
Ik ben zo depressief als het maar kan, zit de laatste week eigenlijk de hele dag rond het cijfer 2, met dipjes omlaag, maar nauwelijks een stapje omhoog. En dat is loodzwaar. Ik ben al bij de huisarts geweest voor medicatie, maar deze pillen mag ik eigenlijk niet elke dag nemen dus morgen maar weer terug voor andere medicatie.
De gedachtes zijn naar, de emotionele pijn is zo hoog, dat ik verblind wordt door duisternis. Ik kan bijna niet kijken naar de toekomst, of proberen positief te denken, ik kan enkel denken hoe zwaar het is en dat ik dat gewoon niet trek. Mijn mondhoeken hangen standaard diep omlaag als ik mijn gezicht ontspan. Ik kom er wel weer door, nogmaals, ik maak geen einde aan mijn leven, maar het is zo moeilijk om te vechten.
Dus vraag ik jullie, hebben jullie behalve medicatie en hulp(die heb ik, goede hulp ook) nog tips hoe ik hiermee om kan gaan? En zeggen 'ach meid het gaat straks wel beter' is lief, maar helaas ben ik dat stadium allang voorbij
Zomaar wat dichtende zinnetjes die ik heb geschreven
Wanneer je wordt verblind door duisternis
is er niets anders dan zwart
je gaat kapot aan moordende gedachten
en dat geeft een gebroken hart
De pijn is zo groot
Het dwingt me te kijken naar de dood
niet als het einde van het zijn
maar als een nieuw begin zonder pijn
'Happiness is only real when shared'.
maandag 16 januari 2017 om 17:15
Het enige dat ik je uit ervaring kan meegeven is dat als je met de dood bezig bent gewoon keihard zeggen, sodemieter op, ik wil niet dood, ik wil leven en vrolijk zijn.
Dat met de dood bezig zijn heeft niets met jou te maken, maar is eigendom van die depressie en het is zaak er voor te zorgen dat je het niet opzuigt als iets van jou.
Mij heeft het geholpen, de dood bleef op een gegeven moment weg.
Ik wens je met hart en ziel een spoedig herstel toe.
Dat met de dood bezig zijn heeft niets met jou te maken, maar is eigendom van die depressie en het is zaak er voor te zorgen dat je het niet opzuigt als iets van jou.
Mij heeft het geholpen, de dood bleef op een gegeven moment weg.
Ik wens je met hart en ziel een spoedig herstel toe.
maandag 16 januari 2017 om 17:20
Iedereen bedankt voor de reacties.
Ik heb een goede psycholoog, ik zal haar nog even mailen. Ik heb een paar jaar geleden ook in groepstherapie gezeten, alleen toen had ik geen suïcidale gedachten. Ik heb wel geleerd om gedachten te bespreken in mijn hoofd en te zeggen geloof niet alles wat je denkt. Maar in deze situatie lukt dat wat moeilijker.
Maar ik zal eens kijken of ik toch de gedachten kan gaan verbannen, ik kan idd bepalen wat ik denk.
Ik heb een goede psycholoog, ik zal haar nog even mailen. Ik heb een paar jaar geleden ook in groepstherapie gezeten, alleen toen had ik geen suïcidale gedachten. Ik heb wel geleerd om gedachten te bespreken in mijn hoofd en te zeggen geloof niet alles wat je denkt. Maar in deze situatie lukt dat wat moeilijker.
Maar ik zal eens kijken of ik toch de gedachten kan gaan verbannen, ik kan idd bepalen wat ik denk.
'Happiness is only real when shared'.
maandag 16 januari 2017 om 17:24
quote:Cateautje schreef op 16 januari 2017 @ 17:15:
Het enige dat ik je uit ervaring kan meegeven is dat als je met de dood bezig bent gewoon keihard zeggen, sodemieter op, ik wil niet dood, ik wil leven en vrolijk zijn.
Dat met de dood bezig zijn heeft niets met jou te maken, maar is eigendom van die depressie en het is zaak er voor te zorgen dat je het niet opzuigt als iets van jou.
Mij heeft het geholpen, de dood bleef op een gegeven moment weg.
Ik wens je met hart en ziel een spoedig herstel toe.
Dit, op een gegeven moment lijken die gedachtes normaal maar pas toen ik het er met anderen over had, toen de gedachtes afnamen, merkte ik dat het echt bij die depressie hoorde en niet bij mij. Wat ik heb gemerkt is dat het minder worden van die gedachtes met ups en downs gaat, dus vrees niet bij een terugval.
Qua tips, ik heb baat gehad bij het maken van muziek..
Het enige dat ik je uit ervaring kan meegeven is dat als je met de dood bezig bent gewoon keihard zeggen, sodemieter op, ik wil niet dood, ik wil leven en vrolijk zijn.
Dat met de dood bezig zijn heeft niets met jou te maken, maar is eigendom van die depressie en het is zaak er voor te zorgen dat je het niet opzuigt als iets van jou.
Mij heeft het geholpen, de dood bleef op een gegeven moment weg.
Ik wens je met hart en ziel een spoedig herstel toe.
Dit, op een gegeven moment lijken die gedachtes normaal maar pas toen ik het er met anderen over had, toen de gedachtes afnamen, merkte ik dat het echt bij die depressie hoorde en niet bij mij. Wat ik heb gemerkt is dat het minder worden van die gedachtes met ups en downs gaat, dus vrees niet bij een terugval.
Qua tips, ik heb baat gehad bij het maken van muziek..
maandag 16 januari 2017 om 17:27
maandag 16 januari 2017 om 17:32
quote:mabsii schreef op 16 januari 2017 @ 17:27:
Sommige mensen helpt het om letterlijk afspraken te maken om in leven te blijven. Dus als je contact zoekt met je psycholoog bijvoorbeeld afspreken dat je woensdag weer contact hebt en als je je niet aan die afspraak kan houden, dat je dan eerder contact zoekt.
Heel veel sterkte!Dat heb ik met mijn partner al afgesproken idd.
Sommige mensen helpt het om letterlijk afspraken te maken om in leven te blijven. Dus als je contact zoekt met je psycholoog bijvoorbeeld afspreken dat je woensdag weer contact hebt en als je je niet aan die afspraak kan houden, dat je dan eerder contact zoekt.
Heel veel sterkte!Dat heb ik met mijn partner al afgesproken idd.
'Happiness is only real when shared'.
maandag 16 januari 2017 om 17:40
Hoi Totallyfree, wat lijkt het me lastig om je continu zo te voelen! Ik las dat je al aan de medicatie zit en hulp hebt, goed van je! Mag ik vragen of je eventueel verder nog in je omgeving mensen hebt bij wie je terecht kunt; familie, vrienden/vriendinnen? Verder heb ik helaas niet echt tips voor je behalve: probeer goed voor jezelf te blijven zorgen, naar buiten te gaan, van je af te schrijven en verder dingen doen die op dit moment goed aanvoelen. Je zou eventueel ook een keer met Sensoor kunnen bellen, al is het maar om van je af te praten. Ik wil je heel veel sterkte wensen!
maandag 16 januari 2017 om 17:43
quote:totallyfree schreef op 16 januari 2017 @ 17:20:
Iedereen bedankt voor de reacties.
Ik heb een goede psycholoog, ik zal haar nog even mailen. Ik heb een paar jaar geleden ook in groepstherapie gezeten, alleen toen had ik geen suïcidale gedachten. Ik heb wel geleerd om gedachten te bespreken in mijn hoofd en te zeggen geloof niet alles wat je denkt. Maar in deze situatie lukt dat wat moeilijker.
Maar ik zal eens kijken of ik toch de gedachten kan gaan verbannen, ik kan idd bepalen wat ik denk.Je hoeft die gedachten niet actief te verbannen. Accepteer dat ze er zijn. Je hoeft er geen aandacht aan te besteden, laat het maar ruis op de achtergrond zijn. Op een dag merk je dan op dat je er al een tijdje niet meer mee bezig bent geweest.
Iedereen bedankt voor de reacties.
Ik heb een goede psycholoog, ik zal haar nog even mailen. Ik heb een paar jaar geleden ook in groepstherapie gezeten, alleen toen had ik geen suïcidale gedachten. Ik heb wel geleerd om gedachten te bespreken in mijn hoofd en te zeggen geloof niet alles wat je denkt. Maar in deze situatie lukt dat wat moeilijker.
Maar ik zal eens kijken of ik toch de gedachten kan gaan verbannen, ik kan idd bepalen wat ik denk.Je hoeft die gedachten niet actief te verbannen. Accepteer dat ze er zijn. Je hoeft er geen aandacht aan te besteden, laat het maar ruis op de achtergrond zijn. Op een dag merk je dan op dat je er al een tijdje niet meer mee bezig bent geweest.
maandag 16 januari 2017 om 17:44
Wat moeilijk dat het nu zo gaat, ik herken het helaas.
Is een doorverwijzing naar een psychiater iets? Die kan je beter helpen om de juiste medicatie te vinden dan de huisarts omdat hij gespecialiseerd is.
Verder, probeer een beetje structuur in je dagen op te bouwen. Vaste tijden eten/ slapen ect.
Wat zegt je hulpverlener over hoe je je voelt? Is het mogelijk om op korte termijn een extra afspraak te krijgen?
Sterkte!
Is een doorverwijzing naar een psychiater iets? Die kan je beter helpen om de juiste medicatie te vinden dan de huisarts omdat hij gespecialiseerd is.
Verder, probeer een beetje structuur in je dagen op te bouwen. Vaste tijden eten/ slapen ect.
Wat zegt je hulpverlener over hoe je je voelt? Is het mogelijk om op korte termijn een extra afspraak te krijgen?
Sterkte!
maandag 16 januari 2017 om 17:52
Ik zat nog even te denken aan een app. Het is weliswaar voor mensen die last hebben van stemmen (en ik weet niet of dit bij jou aan de orde is), maar het gaat erom dat het afleiding biedt van die stemmen. Wellicht dat het je ook kan helpen om soms even niet met je suïcidale gedachten bezig te zijn.
De app heet TemStem, gewoon in de appstore voor Apple of Android te vinden.
De app heet TemStem, gewoon in de appstore voor Apple of Android te vinden.
maandag 16 januari 2017 om 17:57
quote:SpringDing schreef op 16 januari 2017 @ 17:43:
[...]
Je hoeft die gedachten niet actief te verbannen. Accepteer dat ze er zijn. Je hoeft er geen aandacht aan te besteden, laat het maar ruis op de achtergrond zijn. Op een dag merk je dan op dat je er al een tijdje niet meer mee bezig bent geweest.Het gaat gepaard met het diepste gevoel dood te willen, dus het is geen ruis op de achtergrond.
[...]
Je hoeft die gedachten niet actief te verbannen. Accepteer dat ze er zijn. Je hoeft er geen aandacht aan te besteden, laat het maar ruis op de achtergrond zijn. Op een dag merk je dan op dat je er al een tijdje niet meer mee bezig bent geweest.Het gaat gepaard met het diepste gevoel dood te willen, dus het is geen ruis op de achtergrond.
maandag 16 januari 2017 om 17:59
Oh meid wat herken ik je gevoel. Een jaar geleden liep ik er 24 uur per dag zo bij. Ik at niet, sliep niet, alleen maar denken, denken, denken en huilen/schreeuwen. Wat mij ECHT geholpen heeft (naast therapie en tijd en toen ik er eenmaal klaar voor was) was telkens denken: vette dikke streep onder deze periode en ook echt een dikke vette streep zien. Maar ten eerste moet je jezelf tijd geven. Laat maar gewoon even. Huil en schreeuw tot je ineens ergens je weer een beetje licht voelt. En echt geloof me: het wordt weer beter. Als je me toen had gezegd dat ik ooit nog zou kunnen lachen, werd ik alleen maar nog banger/verdrietiger (en dus bozer) maar echt waar: ik ben weer de oude. Zelfs beter. En dat gaat jou ook gebeuren! Hoe je het verwoord is precies wat ik voelde, niet echt dood willen maar haal mij gewoon hier NU weg. Dat kan alleen niet, en achteraf ga je dat ook helemaal niet willen. Hele dikke knuffel en na regen komt echt zonneschijn!
maandag 16 januari 2017 om 18:18
Ik probeer de gedachten er ook wel te laten zijn, dat is wat ik wel heb geleerd van eerdere depressies, niet er tegen vechten, maar laat ze er maar even zijn. Uiteraard vergt dat ook veel energie.
Mijn vriend is thuis van werk, dan voel ik me altijd meteen een stukje beter.
Nu maar lekker pizza eten en serie kijken, goed voor mezelf zorgen dus Dat doe ik troiuwens altijd wel. Ondanks dat het meoilijk is. Maar goed eten, drinken, naar de wc gaan etc. Beetje bewegen. Mondjesmaat lukt dat.
Mijn vriend is thuis van werk, dan voel ik me altijd meteen een stukje beter.
Nu maar lekker pizza eten en serie kijken, goed voor mezelf zorgen dus
Dat doe ik troiuwens altijd wel. Ondanks dat het meoilijk is. Maar goed eten, drinken, naar de wc gaan etc. Beetje bewegen. Mondjesmaat lukt dat.
'Happiness is only real when shared'.
