Psyche
alle pijlers
Suïcidale gedachten
maandag 16 januari 2017 om 17:08
Maak je niet ongerust, ik heb niet meteen de neiging om een einde te maken aan mijn leven. Maar het gaat wel zo ontzettend slecht momenteel, dat het regelmatig door mijn hoofd spookt om te stoppen met het leven. Dit heb ik sinds woensdag en de afgelopen dagen dagelijks. Het is niet eens eng meer om er over na te denken, het is er bijna constant.
Ik ben zo depressief als het maar kan, zit de laatste week eigenlijk de hele dag rond het cijfer 2, met dipjes omlaag, maar nauwelijks een stapje omhoog. En dat is loodzwaar. Ik ben al bij de huisarts geweest voor medicatie, maar deze pillen mag ik eigenlijk niet elke dag nemen dus morgen maar weer terug voor andere medicatie.
De gedachtes zijn naar, de emotionele pijn is zo hoog, dat ik verblind wordt door duisternis. Ik kan bijna niet kijken naar de toekomst, of proberen positief te denken, ik kan enkel denken hoe zwaar het is en dat ik dat gewoon niet trek. Mijn mondhoeken hangen standaard diep omlaag als ik mijn gezicht ontspan. Ik kom er wel weer door, nogmaals, ik maak geen einde aan mijn leven, maar het is zo moeilijk om te vechten.
Dus vraag ik jullie, hebben jullie behalve medicatie en hulp(die heb ik, goede hulp ook) nog tips hoe ik hiermee om kan gaan? En zeggen 'ach meid het gaat straks wel beter' is lief, maar helaas ben ik dat stadium allang voorbij
Zomaar wat dichtende zinnetjes die ik heb geschreven
Wanneer je wordt verblind door duisternis
is er niets anders dan zwart
je gaat kapot aan moordende gedachten
en dat geeft een gebroken hart
De pijn is zo groot
Het dwingt me te kijken naar de dood
niet als het einde van het zijn
maar als een nieuw begin zonder pijn
Ik ben zo depressief als het maar kan, zit de laatste week eigenlijk de hele dag rond het cijfer 2, met dipjes omlaag, maar nauwelijks een stapje omhoog. En dat is loodzwaar. Ik ben al bij de huisarts geweest voor medicatie, maar deze pillen mag ik eigenlijk niet elke dag nemen dus morgen maar weer terug voor andere medicatie.
De gedachtes zijn naar, de emotionele pijn is zo hoog, dat ik verblind wordt door duisternis. Ik kan bijna niet kijken naar de toekomst, of proberen positief te denken, ik kan enkel denken hoe zwaar het is en dat ik dat gewoon niet trek. Mijn mondhoeken hangen standaard diep omlaag als ik mijn gezicht ontspan. Ik kom er wel weer door, nogmaals, ik maak geen einde aan mijn leven, maar het is zo moeilijk om te vechten.
Dus vraag ik jullie, hebben jullie behalve medicatie en hulp(die heb ik, goede hulp ook) nog tips hoe ik hiermee om kan gaan? En zeggen 'ach meid het gaat straks wel beter' is lief, maar helaas ben ik dat stadium allang voorbij
Zomaar wat dichtende zinnetjes die ik heb geschreven
Wanneer je wordt verblind door duisternis
is er niets anders dan zwart
je gaat kapot aan moordende gedachten
en dat geeft een gebroken hart
De pijn is zo groot
Het dwingt me te kijken naar de dood
niet als het einde van het zijn
maar als een nieuw begin zonder pijn
'Happiness is only real when shared'.
maandag 16 januari 2017 om 18:30
Wat mij altijd helpt, als ik iets vervelends moet doorstaan, is mezelf eraan herinneren dat het weer voorbij zal gaan. Je kunt je niet altijd zo zwart blijven voelen, er komt een dag dat je je weer wat beter voelt. Ook al lijkt dat nu niet zo. Rationeel gezien zal niet elke dag van je leven verschrikkelijk zijn.
Het is winter, je kunt wat extra vitamine D nemen, dat helpt tegen het wegblijven van het licht. Niet dat je je daar direct beter van gaat voelen maar alle kleine beetjes helpen. Bij de kruidvat is er een daglichtlamp in de aanbieding, kan ook helpen. Sterkte.
Het is winter, je kunt wat extra vitamine D nemen, dat helpt tegen het wegblijven van het licht. Niet dat je je daar direct beter van gaat voelen maar alle kleine beetjes helpen. Bij de kruidvat is er een daglichtlamp in de aanbieding, kan ook helpen. Sterkte.
maandag 16 januari 2017 om 18:58
quote:SpringDing schreef op 16 januari 2017 @ 17:43:
[...]
Je hoeft die gedachten niet actief te verbannen. Accepteer dat ze er zijn. Je hoeft er geen aandacht aan te besteden, laat het maar ruis op de achtergrond zijn. Op een dag merk je dan op dat je er al een tijdje niet meer mee bezig bent geweest.Dat werkte voor mij ook, naast de realisatie dat ik niet dood wil, maar weg wil uit deze toestand. Acceptatie is sowieso de eerste stap van elke verandering mi.
[...]
Je hoeft die gedachten niet actief te verbannen. Accepteer dat ze er zijn. Je hoeft er geen aandacht aan te besteden, laat het maar ruis op de achtergrond zijn. Op een dag merk je dan op dat je er al een tijdje niet meer mee bezig bent geweest.Dat werkte voor mij ook, naast de realisatie dat ik niet dood wil, maar weg wil uit deze toestand. Acceptatie is sowieso de eerste stap van elke verandering mi.
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
maandag 16 januari 2017 om 18:59
maandag 16 januari 2017 om 19:01
Ik herken het ook en vind dat je erg goed bezig bent! Praten wat mensen al tippen hier, helpt inderdaad.
En mij helpt het me te richten op de positieve dingen. Alleen is dat voor mij momenteel soms best lastig, omdat de donkere gedachten te prominent aanwezig zijn.
Dus zet ik mijn positieve dingen van vandaag hier neer;
Gewandeld.
Warme chocomelk gedronken
Serie gekeken.
Gepraat over mijn donkere gedachten.
Hier mijn positieve dingen van de dag neergezet.
Mij zou het helpen om met sommigen hier (dagelijks of af en toe) de positieve dingen van de dag neer te zetten.
Is dat iets wat jou ook zou helpen?
En mij helpt het me te richten op de positieve dingen. Alleen is dat voor mij momenteel soms best lastig, omdat de donkere gedachten te prominent aanwezig zijn.
Dus zet ik mijn positieve dingen van vandaag hier neer;
Gewandeld.
Warme chocomelk gedronken
Serie gekeken.
Gepraat over mijn donkere gedachten.
Hier mijn positieve dingen van de dag neergezet.
Mij zou het helpen om met sommigen hier (dagelijks of af en toe) de positieve dingen van de dag neer te zetten.
Is dat iets wat jou ook zou helpen?
maandag 16 januari 2017 om 19:09
quote:VickyP schreef op 16 januari 2017 @ 18:58:
[...]
Dat werkte voor mij ook, naast de realisatie dat ik niet dood wil, maar weg wil uit deze toestand. Acceptatie is sowieso de eerste stap van elke verandering mi.
Ja, dit. Het zal niet voor iedereen gelden maar deze realisatie heeft mij veel lucht gegeven. Als dit soort gedachten weer eens in me opkomen denk ik tegenwoordig standaard: ik wil niet echt dood, ik wil dat deze gevoelens stoppen. Dat geeft meteen lucht.
Geef aan bij je behandelaar dat je deze gevoelens hebt. Als je acuut met iemand wil praten kan je contact opnemen met 113 online. Overweeg ook om je door te laten verwijzen naar een psychiater (die weten veel meer van medicatie dan de gemiddelde huisarts).
Verder geen tips voor je die je acuut van deze gevoelens af zullen helpen, maar wel een knuffel, want ik weet hoe je je voelt. Het is afschuwelijk als je er middenin zit maar onthoud: je bent niet alleen, dit is niet voor eeuwig, en je komt er weer bovenop. Pas goed op jezelf.
[...]
Dat werkte voor mij ook, naast de realisatie dat ik niet dood wil, maar weg wil uit deze toestand. Acceptatie is sowieso de eerste stap van elke verandering mi.
Ja, dit. Het zal niet voor iedereen gelden maar deze realisatie heeft mij veel lucht gegeven. Als dit soort gedachten weer eens in me opkomen denk ik tegenwoordig standaard: ik wil niet echt dood, ik wil dat deze gevoelens stoppen. Dat geeft meteen lucht.
Geef aan bij je behandelaar dat je deze gevoelens hebt. Als je acuut met iemand wil praten kan je contact opnemen met 113 online. Overweeg ook om je door te laten verwijzen naar een psychiater (die weten veel meer van medicatie dan de gemiddelde huisarts).
Verder geen tips voor je die je acuut van deze gevoelens af zullen helpen, maar wel een knuffel, want ik weet hoe je je voelt. Het is afschuwelijk als je er middenin zit maar onthoud: je bent niet alleen, dit is niet voor eeuwig, en je komt er weer bovenop. Pas goed op jezelf.
maandag 16 januari 2017 om 19:11
Beetje raar om te denken dat je zulke gedachtes wel even weg kunt stoppen onder de mantel van we doen gewoon ff positief en dan komt t wel oke.
Ook ik ben depressief geweesr en ik weet hoe zwaar het Is om ook maar een beetje het mooie van het leven te zien. Dit is niet een knopje wt je even omzet. Depressie is een ziekte, geen emo dipje.
Wat mij wel geholpen heeft net als iemand anders hier is er wel een dikke streep onder zetten. Ik heb letterlijk gezegd ik weiger om achterom te kijken maar ik kijk vooruit.
Hielp enorm.
Maar goed. Ik had geen suïcidale gedachtes.
Is het niet een optie om te kijken of je ergens intern kan? Dan kan je medicatie worden aangepast en krijg je intensievere begeleiding dan je nu kennelijk hebt.
Ook ik ben depressief geweesr en ik weet hoe zwaar het Is om ook maar een beetje het mooie van het leven te zien. Dit is niet een knopje wt je even omzet. Depressie is een ziekte, geen emo dipje.
Wat mij wel geholpen heeft net als iemand anders hier is er wel een dikke streep onder zetten. Ik heb letterlijk gezegd ik weiger om achterom te kijken maar ik kijk vooruit.
Hielp enorm.
Maar goed. Ik had geen suïcidale gedachtes.
Is het niet een optie om te kijken of je ergens intern kan? Dan kan je medicatie worden aangepast en krijg je intensievere begeleiding dan je nu kennelijk hebt.
maandag 16 januari 2017 om 19:27
mavis79, reageerde je nu op mij? (Niet aanvallend bedoeld)
Ik merk dat je reactie over dat positieve mij raakt en blijkbaar heb ik bij jou een gevoelige snaar geraakt?
Ik wil niks verbloemen. TO vroeg wat bij mensen hielp, en bij mij helpt het voor zo ver dat lukt mij op de positieve dingen te richten.
Zoals als douchen lukt, of gezond koken of te durven bellen naar iemand als je je zwart voelt.
Inderdaad de gedachten zien als een gedachte helpt ook. Maar niet bij suïcidale gedachten. Die zijn te heftig.
Een dikke streep er onder zetten en verder kijken helpt bij mij niet, ik zie juist soms geen toekomst meer. Dus vandaag en nu, en dat douchen lukt helpt beter. Dag bij dag leven.
Ik merk dat je reactie over dat positieve mij raakt en blijkbaar heb ik bij jou een gevoelige snaar geraakt?
Ik wil niks verbloemen. TO vroeg wat bij mensen hielp, en bij mij helpt het voor zo ver dat lukt mij op de positieve dingen te richten.
Zoals als douchen lukt, of gezond koken of te durven bellen naar iemand als je je zwart voelt.
Inderdaad de gedachten zien als een gedachte helpt ook. Maar niet bij suïcidale gedachten. Die zijn te heftig.
Een dikke streep er onder zetten en verder kijken helpt bij mij niet, ik zie juist soms geen toekomst meer. Dus vandaag en nu, en dat douchen lukt helpt beter. Dag bij dag leven.
maandag 16 januari 2017 om 19:52
quote:Gele_Suikerspin schreef op 16 januari 2017 @ 19:27:
mavis79, reageerde je nu op mij? (Niet aanvallend bedoeld)
Ik merk dat je reactie over dat positieve mij raakt en blijkbaar heb ik bij jou een gevoelige snaar geraakt?
Ik wil niks verbloemen. TO vroeg wat bij mensen hielp, en bij mij helpt het voor zo ver dat lukt mij op de positieve dingen te richten.
Zoals als douchen lukt, of gezond koken of te durven bellen naar iemand als je je zwart voelt.
Inderdaad de gedachten zien als een gedachte helpt ook. Maar niet bij suïcidale gedachten. Die zijn te heftig.
Een dikke streep er onder zetten en verder kijken helpt bij mij niet, ik zie juist soms geen toekomst meer. Dus vandaag en nu, en dat douchen lukt helpt beter. Dag bij dag leven.Dat is persoonlijk, bij mij helpt dat wel. Het besef dat ik er niet naar hoef te handelen, ook al zijn die gedachtes er continu. Het haalt juist de heftige lading eraf.
mavis79, reageerde je nu op mij? (Niet aanvallend bedoeld)
Ik merk dat je reactie over dat positieve mij raakt en blijkbaar heb ik bij jou een gevoelige snaar geraakt?
Ik wil niks verbloemen. TO vroeg wat bij mensen hielp, en bij mij helpt het voor zo ver dat lukt mij op de positieve dingen te richten.
Zoals als douchen lukt, of gezond koken of te durven bellen naar iemand als je je zwart voelt.
Inderdaad de gedachten zien als een gedachte helpt ook. Maar niet bij suïcidale gedachten. Die zijn te heftig.
Een dikke streep er onder zetten en verder kijken helpt bij mij niet, ik zie juist soms geen toekomst meer. Dus vandaag en nu, en dat douchen lukt helpt beter. Dag bij dag leven.Dat is persoonlijk, bij mij helpt dat wel. Het besef dat ik er niet naar hoef te handelen, ook al zijn die gedachtes er continu. Het haalt juist de heftige lading eraf.
maandag 16 januari 2017 om 20:08
quote:SpringDing schreef op 16 januari 2017 @ 19:52:
[...]
Dat is persoonlijk, bij mij helpt dat wel. Het besef dat ik er niet naar hoef te handelen, ook al zijn die gedachtes er continu. Het haalt juist de heftige lading eraf.
Fijn dat het bij jou werkt!
Iedereen werkt inderdaad anders. Ik blijf lekker doorgaan met wat mij helpt
Ik hoop dat iedereen doet wat voor hem/haar het beste werkt.
[...]
Dat is persoonlijk, bij mij helpt dat wel. Het besef dat ik er niet naar hoef te handelen, ook al zijn die gedachtes er continu. Het haalt juist de heftige lading eraf.
Fijn dat het bij jou werkt!
Iedereen werkt inderdaad anders. Ik blijf lekker doorgaan met wat mij helpt
Ik hoop dat iedereen doet wat voor hem/haar het beste werkt.
maandag 16 januari 2017 om 20:27
maandag 16 januari 2017 om 20:35
dinsdag 17 januari 2017 om 17:03
Zo, het pizza eten en netflix kijken was wel fijn gisteren. Gisteravond ging het sowieso al beter, ik heb geen extra medicatie meer hoeven nemen en ook vandaag gaat het al weer wat beter. Er is een vriendin mijn kant op gekomen zodat ik niet de hele dag alleen ben, wel heel lief van haar
Ik heb sinds gisteravond ook geen suïcidale gedachten meer, dat is wel fijn en geeft rust. Maar het laat me ook wel weer meteen schrikken wat ik in het begin heb geschreven.
Over intern gaan heb ik meerdere malen nagedacht, maar zo ver ben ik nog niet, en daarnaast voel ik me thuis ook erg veilig, dus zou ik hier niet zomaar weg willen. Dan moet het wel echt heel slecht zijn, mocht ik intern gaan.
Ik schrijf ook wel gedichten over leuke dingen, maar het is vooral een manier om nare dingen van me af te schrijven.
Soms zie ik ook geen toekomst meer, het is dan heel moeilijk om verder te kijken, ik kan dan alleen maar terug kijken.
Maar sinds gisteravond heb ik wel weer wat toekomstplannen met mijn vriend besproken, dat is nu extra bijzonder omdat ik gelukkig weer in de toekomst kan kijken.
Al met al gaat het weer stukken beter, bedankt iig voor de tips etc.
Ik heb sinds gisteravond ook geen suïcidale gedachten meer, dat is wel fijn en geeft rust. Maar het laat me ook wel weer meteen schrikken wat ik in het begin heb geschreven.
Over intern gaan heb ik meerdere malen nagedacht, maar zo ver ben ik nog niet, en daarnaast voel ik me thuis ook erg veilig, dus zou ik hier niet zomaar weg willen. Dan moet het wel echt heel slecht zijn, mocht ik intern gaan.
Ik schrijf ook wel gedichten over leuke dingen, maar het is vooral een manier om nare dingen van me af te schrijven.
Soms zie ik ook geen toekomst meer, het is dan heel moeilijk om verder te kijken, ik kan dan alleen maar terug kijken.
Maar sinds gisteravond heb ik wel weer wat toekomstplannen met mijn vriend besproken, dat is nu extra bijzonder omdat ik gelukkig weer in de toekomst kan kijken.
Al met al gaat het weer stukken beter, bedankt iig voor de tips etc.
'Happiness is only real when shared'.
