Psyche
alle pijlers
Te dichtbij?
dinsdag 2 februari 2010 om 22:56
Hoi,
Ik heb een vraag aan jullie. Ik heb even getwijfeld of het bij relaties moest, maar ik denk dat het toch meer bij psyche past.
Ik heb de laaste tijd het gevoel dat mijn vriend 'te dichtbij' komt. Dat kan letterlijk zijn, dat we bv aan het zoenen zijn en dat ik ineens het teveel vind en het liefste even iets anders ga doen: bv de was op hangen, of een kopje thee zetten. Hij vind dit dan erg raar, en snapt meestal niet wat er aan de hand is. Het is ook op een raar moment en de stemming slaat dan om, van een gezellige avond naar afstandelijkheid, maar ik móét dan even lucht/ruimte voor mijzelf.
Meestal is het niet letterlijk maar juist figuurlijk, dat ik het idee heb dat hij te dicht bij mij komt. Dat hij teveel van mij ziet. Ik vind dat eng en dan zorg ik voor afstand. Het vervelende hieraan is dat ik dus ineens heel afstandelijk kan gaan doen en dat dit voor vriendlief (en mezelf) niet echt duidelijk is wat er aan de hand is.
Wie herkent dit en heeft er tips zodat ik niet meer zo plotseling zo afstandelijk word/ ben?
Groetjes Tieneke
P.s.Ik vind mijn vriend erg leuk en ik vertrouw hem volledig dus dat kan het probleem volgens mij niet zijn...
Ik heb een vraag aan jullie. Ik heb even getwijfeld of het bij relaties moest, maar ik denk dat het toch meer bij psyche past.
Ik heb de laaste tijd het gevoel dat mijn vriend 'te dichtbij' komt. Dat kan letterlijk zijn, dat we bv aan het zoenen zijn en dat ik ineens het teveel vind en het liefste even iets anders ga doen: bv de was op hangen, of een kopje thee zetten. Hij vind dit dan erg raar, en snapt meestal niet wat er aan de hand is. Het is ook op een raar moment en de stemming slaat dan om, van een gezellige avond naar afstandelijkheid, maar ik móét dan even lucht/ruimte voor mijzelf.
Meestal is het niet letterlijk maar juist figuurlijk, dat ik het idee heb dat hij te dicht bij mij komt. Dat hij teveel van mij ziet. Ik vind dat eng en dan zorg ik voor afstand. Het vervelende hieraan is dat ik dus ineens heel afstandelijk kan gaan doen en dat dit voor vriendlief (en mezelf) niet echt duidelijk is wat er aan de hand is.
Wie herkent dit en heeft er tips zodat ik niet meer zo plotseling zo afstandelijk word/ ben?
Groetjes Tieneke
P.s.Ik vind mijn vriend erg leuk en ik vertrouw hem volledig dus dat kan het probleem volgens mij niet zijn...
woensdag 3 februari 2010 om 09:09
Nog 1 van beffie:
andere reaktie
hulpverlening, relatiecounseling? aan mijn neus.
Tieneke, heeft het ook te maken met jezelf bloot durven geven? Misschien komt je vriend voor je idee achter gevoelens die eigenlijk erg privé zijn. En durf je de controle over dat diepste gevoel nog niet helemaal te laten zien....
andere reaktie
hulpverlening, relatiecounseling? aan mijn neus.
Tieneke, heeft het ook te maken met jezelf bloot durven geven? Misschien komt je vriend voor je idee achter gevoelens die eigenlijk erg privé zijn. En durf je de controle over dat diepste gevoel nog niet helemaal te laten zien....
woensdag 3 februari 2010 om 10:09
Goede morgen,
beetje vreemd dat er getwijfeld word aan mijn kennis, ik merk dat ik nog veel van jullie in mijn praktijk in behandeling moet nemen.
dat jullie nog in sprookjes geloven en de waarheid nog niet aan kunnen is echt bizar.
De meeste blijven ploeteren met zulke problemen mijn inzicht zegt ga verder en steek je energie in leuke dingen vroeg of laat gaat het fout.
helaas dat er nog zoveel zijn die tieneke hoop geven zeg nou zelf als je niet wil dat je vriend te dichtbij komt zegt dit genoeg.
doe met deze info wat je wil ik geef alleen een eerlijke mening.
oh ja en beffie is niet ordinair maar een afkorting van beverlie intimie noemen mij beffie. maar ja zulke kortzichtige mensen kunnen ook geen meter vooruit denken en schieten meteen in de aanval, ook die gevallen maak ik vaak mee, vaak te weinig zelf respect.
Gr Beffie
beetje vreemd dat er getwijfeld word aan mijn kennis, ik merk dat ik nog veel van jullie in mijn praktijk in behandeling moet nemen.
dat jullie nog in sprookjes geloven en de waarheid nog niet aan kunnen is echt bizar.
De meeste blijven ploeteren met zulke problemen mijn inzicht zegt ga verder en steek je energie in leuke dingen vroeg of laat gaat het fout.
helaas dat er nog zoveel zijn die tieneke hoop geven zeg nou zelf als je niet wil dat je vriend te dichtbij komt zegt dit genoeg.
doe met deze info wat je wil ik geef alleen een eerlijke mening.
oh ja en beffie is niet ordinair maar een afkorting van beverlie intimie noemen mij beffie. maar ja zulke kortzichtige mensen kunnen ook geen meter vooruit denken en schieten meteen in de aanval, ook die gevallen maak ik vaak mee, vaak te weinig zelf respect.
Gr Beffie
woensdag 3 februari 2010 om 10:44
Beverlie niet ordinair?! Mijn god, een plattere naam is er niet.
Vraag; waarom schrijf je zo slecht Nederlands en zijn je zinnen zo slecht? Hoe kun jij mensen helpen met slecht taalgebruik?
Heb jij wel enige opleiding, want je komt zeer laagopgeleid over.
Ik hoop dat je liegt en niet doet wat je zegt te doen, anders zou ik zo gaan uitzoeken wie je bent en ervoor zorgen dat jij dit werk nooit meer kan doen. Ik vind het misdadig.
Vraag; waarom schrijf je zo slecht Nederlands en zijn je zinnen zo slecht? Hoe kun jij mensen helpen met slecht taalgebruik?
Heb jij wel enige opleiding, want je komt zeer laagopgeleid over.
Ik hoop dat je liegt en niet doet wat je zegt te doen, anders zou ik zo gaan uitzoeken wie je bent en ervoor zorgen dat jij dit werk nooit meer kan doen. Ik vind het misdadig.
woensdag 3 februari 2010 om 10:46
woensdag 3 februari 2010 om 11:47
Jemig, het begint hier qua trolling en flamen op een dierentuin te lijken. Erg jammer dat we de opening topic aan het vergeten zijn.
Tieneke, even terug naar jou, daar zijn we hier voor... Zijn er ook momenten waarop je de intieme momenten met je vriend wel als prettig ervaard? Dus dat je zijn nabijheid wel fijn vind? Komen deze gevoelens van ongemak in vlagen of heb je het eigenlijk bijna altijd?
Ik ben het eens met een paar van de andere posters, dat het nodig hebben van afstand kan duiden op een manco in je relatie. Aan het einde van mijn laatste serieuze relatie had ik, door de twijfels die ik had ook moeite met intimiteit.... Maar zie aub niet direct beren op de weg, Het kan ook gewoon zo zijn dat het een fase is. Hoe meer zorgen je je hierover maakt, hoe ongemakkeljiker het allemaal aan gaat voelen.
Tieneke, even terug naar jou, daar zijn we hier voor... Zijn er ook momenten waarop je de intieme momenten met je vriend wel als prettig ervaard? Dus dat je zijn nabijheid wel fijn vind? Komen deze gevoelens van ongemak in vlagen of heb je het eigenlijk bijna altijd?
Ik ben het eens met een paar van de andere posters, dat het nodig hebben van afstand kan duiden op een manco in je relatie. Aan het einde van mijn laatste serieuze relatie had ik, door de twijfels die ik had ook moeite met intimiteit.... Maar zie aub niet direct beren op de weg, Het kan ook gewoon zo zijn dat het een fase is. Hoe meer zorgen je je hierover maakt, hoe ongemakkeljiker het allemaal aan gaat voelen.
woensdag 3 februari 2010 om 12:02
Persoonlijk zie ik het behoefte hebben aan ruimte niet als een manco in een relatie. Ik heb er ook weleens last van, dat mijn man te dichtbij komt. Dan zijn het mijn hormonen, heb ik het te druk en wil ik even fysiek en mentaal de ruimte, of heb ik gewoon even geen zin in hem. Niets menselijks is ons vreemd en laten we elkaar alsjeblieft niet van alles aanpraten. Vooral niet hoe het 'hoort' te zijn.
Mijn verhaal lezende, zou je dan denken dat ik al 11 jaar gelukkig ben met mijn man dat we een leuke en evenwichtige relatie hebben? Nee zeker? Maar dat hebben we wel.
De mens heeft nu eenmaal soms wat ruimte voor zichzelf nodig. Zeker als je samen (of in ons geval met z'n drietjes ) in een huis woont. Als je het er maar over kunt hebben samen, dan kom je er heus wel uit.
Mijn verhaal lezende, zou je dan denken dat ik al 11 jaar gelukkig ben met mijn man dat we een leuke en evenwichtige relatie hebben? Nee zeker? Maar dat hebben we wel.
De mens heeft nu eenmaal soms wat ruimte voor zichzelf nodig. Zeker als je samen (of in ons geval met z'n drietjes ) in een huis woont. Als je het er maar over kunt hebben samen, dan kom je er heus wel uit.
woensdag 3 februari 2010 om 13:24
quote:beffie schreef op 03 februari 2010 @ 10:09:
Goede morgen,
beetje vreemd dat er getwijfeld word aan mijn kennis, ik merk dat ik nog veel van jullie in mijn praktijk in behandeling moet nemen.
dat jullie nog in sprookjes geloven en de waarheid nog niet aan kunnen is echt bizar.
De meeste blijven ploeteren met zulke problemen mijn inzicht zegt ga verder en steek je energie in leuke dingen vroeg of laat gaat het fout.
helaas dat er nog zoveel zijn die tieneke hoop geven zeg nou zelf als je niet wil dat je vriend te dichtbij komt zegt dit genoeg.
doe met deze info wat je wil ik geef alleen een eerlijke mening.
oh ja en beffie is niet ordinair maar een afkorting van beverlie intimie noemen mij beffie. maar ja zulke kortzichtige mensen kunnen ook geen meter vooruit denken en schieten meteen in de aanval, ook die gevallen maak ik vaak mee, vaak te weinig zelf respect.
Gr Beffie
Ja hoor, jij fijne troetelbeer* van me!
*
Goede morgen,
beetje vreemd dat er getwijfeld word aan mijn kennis, ik merk dat ik nog veel van jullie in mijn praktijk in behandeling moet nemen.
dat jullie nog in sprookjes geloven en de waarheid nog niet aan kunnen is echt bizar.
De meeste blijven ploeteren met zulke problemen mijn inzicht zegt ga verder en steek je energie in leuke dingen vroeg of laat gaat het fout.
helaas dat er nog zoveel zijn die tieneke hoop geven zeg nou zelf als je niet wil dat je vriend te dichtbij komt zegt dit genoeg.
doe met deze info wat je wil ik geef alleen een eerlijke mening.
oh ja en beffie is niet ordinair maar een afkorting van beverlie intimie noemen mij beffie. maar ja zulke kortzichtige mensen kunnen ook geen meter vooruit denken en schieten meteen in de aanval, ook die gevallen maak ik vaak mee, vaak te weinig zelf respect.
Gr Beffie
Ja hoor, jij fijne troetelbeer* van me!
*
Ja, dat vind ik echt.
woensdag 3 februari 2010 om 13:32
Beverlie (met 'ie' op het eind? Niet 'y'?)
Ik geloof niet dat je een praktijk hebt nee. Je maakt zulke rare spelfouten, je kunt zelfs niet eens je eigen beroep goed opschrijven en dat zegt meestal wel iets over het waarheidsgehalte van een posting.
Maar stel je voor dat je wel counselor bent, dan vind ik je niet zo'n beste eerlijk gezegd.
Na een paar postings en het verhaal van één kant kun jij nooit een advies geven als 'probeer het eens met een andere jongen'.
Dat is echt gódsonmogelijk en als je het wél doet, zulke adviezen geven, aan je cliënten, dan vind ik dat schokkend.
Ik denk dat veel forumsters, die vaak op de relatiepijler meeschrijven, inclusief ik zelf, beter adviezen kunnen geven dan dat en wij hebben geen plexiglazen bord naast onze voordeur gemonteerd.
Het is dus niet raar dat er aan jouw deskundigheid getwijfeld wordt omdat velen van ons door eigen ervaring met therapeuten, coaches e.d. weten dat een counselor nooit van z'n leven na drie geschreven berichten dit advies zou geven.
Het ligt dus niet aan ons, die twijfel, het ligt aan jou en jouw manier van advies geven aan iemand die je nog nooit gezien en gesproken hebt.
Ik geloof niet dat je een praktijk hebt nee. Je maakt zulke rare spelfouten, je kunt zelfs niet eens je eigen beroep goed opschrijven en dat zegt meestal wel iets over het waarheidsgehalte van een posting.
Maar stel je voor dat je wel counselor bent, dan vind ik je niet zo'n beste eerlijk gezegd.
Na een paar postings en het verhaal van één kant kun jij nooit een advies geven als 'probeer het eens met een andere jongen'.
Dat is echt gódsonmogelijk en als je het wél doet, zulke adviezen geven, aan je cliënten, dan vind ik dat schokkend.
Ik denk dat veel forumsters, die vaak op de relatiepijler meeschrijven, inclusief ik zelf, beter adviezen kunnen geven dan dat en wij hebben geen plexiglazen bord naast onze voordeur gemonteerd.
Het is dus niet raar dat er aan jouw deskundigheid getwijfeld wordt omdat velen van ons door eigen ervaring met therapeuten, coaches e.d. weten dat een counselor nooit van z'n leven na drie geschreven berichten dit advies zou geven.
Het ligt dus niet aan ons, die twijfel, het ligt aan jou en jouw manier van advies geven aan iemand die je nog nooit gezien en gesproken hebt.
woensdag 3 februari 2010 om 13:36
Hoi Hoi,
Even alle reacties doorgelezen. Ik ben nog niet zo lang samen met mijn vriend, nu zo'n 4 mnd. Meestal vind ik de intimiteit heel prettig en voel ik me heel erg op mijn gemak, maar soms dan komt het dus 'te dichtbij'.
Ik moet zeggen dat ik ook in vriendschappen en contact met anderen wel altijd behoefte heb om ook mijn eigen dingen te doen. Maar goed, met vriendinnen spreek je een avondje af en daarna kun je weer je eigen gang gaan. Op vakanties was dat met sommige vriendinnen wel lastig, want die wilden graag 'alles samen doen', terwijl ik juist soms behoefte heb om even alleen te zijn. Even een boek lezen, stukje hardlopen, ed. Daarna heb ik dan weer genoeg energie om vanalles 'samen' te doen. Ik heb nog niet zoveel relaties gehad, dus in relaties hier nog niet eerder last van gehad.
@quertu je schrijft dat je inzag dat een muur je alleen maar in de weg stond in relaties en vriendschappen. Ik zie dat ook in, maar het afbreken van zo'n muur is toch niet zo eenvoudig. Hoe heb jij dat gedaan?
Even alle reacties doorgelezen. Ik ben nog niet zo lang samen met mijn vriend, nu zo'n 4 mnd. Meestal vind ik de intimiteit heel prettig en voel ik me heel erg op mijn gemak, maar soms dan komt het dus 'te dichtbij'.
Ik moet zeggen dat ik ook in vriendschappen en contact met anderen wel altijd behoefte heb om ook mijn eigen dingen te doen. Maar goed, met vriendinnen spreek je een avondje af en daarna kun je weer je eigen gang gaan. Op vakanties was dat met sommige vriendinnen wel lastig, want die wilden graag 'alles samen doen', terwijl ik juist soms behoefte heb om even alleen te zijn. Even een boek lezen, stukje hardlopen, ed. Daarna heb ik dan weer genoeg energie om vanalles 'samen' te doen. Ik heb nog niet zoveel relaties gehad, dus in relaties hier nog niet eerder last van gehad.
@quertu je schrijft dat je inzag dat een muur je alleen maar in de weg stond in relaties en vriendschappen. Ik zie dat ook in, maar het afbreken van zo'n muur is toch niet zo eenvoudig. Hoe heb jij dat gedaan?
woensdag 3 februari 2010 om 13:56
tieneke, Ik herken veel uit je verhaal, ook over het slopen van muren.Het kost mij nu nog vaak energie om me niet te verstoppen achter die masker/muur. het is heel eng om kwetsbaar te zijn ,maar ik merk dat het ons in onze relatie dichterbij elkaar brengt. Kan op dit moment geen voorbeelden geven. maar als ik iets bedenk laat ik het je weten.
woensdag 3 februari 2010 om 19:03
Tieneke, zoals je het omschrijft klinkt het gewoon alsof je iemand bent die regelmatig behoefte heeft aan 'me-time'. Niet iedereen is even aanhankelijk ingesteld. Ik ken genoeg mensen die binnen hun relatie behoefte hebben aan ruimte en zelfstandige activiteiten. Daar is niets mis mee, zeker als je daardoor van de tijd die je samen doorbrengt extra kunt genieten.
Als je nu net bent gaan samenwonen, en een relatief aanhankelijke vriend hebt... tja ik kan me voorstellen dat je daar in het begin een beetje claustrofobisch van wordt. Gun het tijd, leg het uit aan je vriend, en forceer het niet. Als jij tegen je vriend vertelt hoe je je voelt, en bijvoorbeeld afspreekt dat jij duidelijk aangeeft wanneer je wel behoefte hebt aan intimiteit, dan krijg je er een stukje grip op. Geeft je meer zelfvertrouwen in deze situatie, en kan het stressvolle er misschien wel vanaf halen?
Als je nu net bent gaan samenwonen, en een relatief aanhankelijke vriend hebt... tja ik kan me voorstellen dat je daar in het begin een beetje claustrofobisch van wordt. Gun het tijd, leg het uit aan je vriend, en forceer het niet. Als jij tegen je vriend vertelt hoe je je voelt, en bijvoorbeeld afspreekt dat jij duidelijk aangeeft wanneer je wel behoefte hebt aan intimiteit, dan krijg je er een stukje grip op. Geeft je meer zelfvertrouwen in deze situatie, en kan het stressvolle er misschien wel vanaf halen?
vrijdag 5 februari 2010 om 16:18
quote:qwertu schreef op 03 februari 2010 @ 19:12:
[...]
Met samengeknepen billen, maar zo'n antwoord bedoel je zeker niet?
Nee, zonder dollen, door er gewoon maar eens steentje voor steentje aan te beginnen, door de ruimte te vragen als ik het even te spannend vond en door daarna toch maar weer een nieuw steentje te pakken. Dit alles wel bij iemand die ik volledig vertrouwde overigens, zodat ik op de momenten waarop ik van angst helemaal niets meer voelde (ook geen vertrouwen dus) wel wist dat ik kon vertellen wat er op dat moment aan de hand was, ik ruimte kon vragen en dat dan ook kréég.
Ik denk dat daar wel de crux zit, dat als ik ruimte vroeg, ik het ook kreeg. Iemand die je dat gunt, daarbij kun je er over het algemeen volgens mij ook wel van op aan dat het bij diegene veilig is om af en toe eens een steentje te pakken. En die steentjes pakken, dat moet je zelf doen. Voor mij was het belangrijk dat die ander niet ging zitten wrikken. Even voelen of een bepaald steentje al los zat: prima. Maar wel afblijven als ik zei afblijven, want het blijft natuurlijk wel gewoon MIJN muur.
Mmm, ik denk dat dat het lastige is ... als er nu zo'n situatie zich voordoet, snapt vriend totaal niet wat er aan de hand is. Word dan verdrietig, weet niet waarom hij 'afstand' moet nemen, gaat vragen stellen, terwijl, als je mij dan gewoon even laat, het dan al snel weer over is... maar ja, dan blijft het probleem wel instant. Misschien volgende keer toch maar meer vertellen dát ik even afstand wil en misschien ook waarom....
Maar inderdaad, het lijkt me doodeng.
[...]
Met samengeknepen billen, maar zo'n antwoord bedoel je zeker niet?
Nee, zonder dollen, door er gewoon maar eens steentje voor steentje aan te beginnen, door de ruimte te vragen als ik het even te spannend vond en door daarna toch maar weer een nieuw steentje te pakken. Dit alles wel bij iemand die ik volledig vertrouwde overigens, zodat ik op de momenten waarop ik van angst helemaal niets meer voelde (ook geen vertrouwen dus) wel wist dat ik kon vertellen wat er op dat moment aan de hand was, ik ruimte kon vragen en dat dan ook kréég.
Ik denk dat daar wel de crux zit, dat als ik ruimte vroeg, ik het ook kreeg. Iemand die je dat gunt, daarbij kun je er over het algemeen volgens mij ook wel van op aan dat het bij diegene veilig is om af en toe eens een steentje te pakken. En die steentjes pakken, dat moet je zelf doen. Voor mij was het belangrijk dat die ander niet ging zitten wrikken. Even voelen of een bepaald steentje al los zat: prima. Maar wel afblijven als ik zei afblijven, want het blijft natuurlijk wel gewoon MIJN muur.
Mmm, ik denk dat dat het lastige is ... als er nu zo'n situatie zich voordoet, snapt vriend totaal niet wat er aan de hand is. Word dan verdrietig, weet niet waarom hij 'afstand' moet nemen, gaat vragen stellen, terwijl, als je mij dan gewoon even laat, het dan al snel weer over is... maar ja, dan blijft het probleem wel instant. Misschien volgende keer toch maar meer vertellen dát ik even afstand wil en misschien ook waarom....
Maar inderdaad, het lijkt me doodeng.
