te negatief

27-06-2010 23:28 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
*..
Alle reacties Link kopieren
moeders hebben helaas vaak gelijk.



Deze quote viel me op:

Mijn grootste probleem ligt volgens mijn moeder in mijn zelfbeeld.

Zij zegt dat mijn zelfbeeld volledig vertekend is. Ik heb BMI 24.5 (1.75m 75kg).. er mag dus echt wel wat af. 20kg vind ik.

Dit is me al een x gelukt.. maar het zit er nu, een jaar later, allemaal weer bij op. Ik voel me een mislukkeling..

Jij hebt een gezond gewicht en toch wil je maar liefst 20 kilo afvallen om te eindigen met een BMI van 18 wat gewoon ondergewicht is.

Totaal ondoordacht, onbezonnen en ongezond. Ook heel erg niet haalbaar, want je bent niet voor niets aangekomen na de vorige keer dat dat "gelukt" was. Je lichaam slaat vet op want het weet maar nooit of er weer slechte tijden gaan komen.
Alle reacties Link kopieren
sweetsummer, wat jammer. Dat je zo aantrekt wat ze van je vinden.

Hoge cijfers op vwo haal je niet als je dom bent, dus dat ben je niet. 6 en7 niet goed genoeg? Kan me voorstellen dat je liever hoger haalt. Maar je kan ook eens denken dat je iig je best doet en misschien door je zelfbeeld ook wel een beetje jezelf saboteert.

Stap naar psych vind je te groot want bang voor dal. Maar dalen zijn onvermijdelijk. Je zit nu ook in een dal. Die mensen zijn ervoor opgeleid en what doesn't kill you makes you stronger. Of wil je zo nog een jaar of 25 (of nog langer) door? Je bent nu jong. Ga ervoor op alle mogelijke manieren. Mannen? Tja er lopen een hoop eikels rond. Maar ook een hoop goeie, ook voor jou! 75 bij 1.75 klinkt mij overigens heel normaal. Maja perceptie he.

Hoe is je band met je moeder? Klinktclose. En ze spreekt haar zorgen over je uit. Probeer je gedrag & opmerkingen over jezelf eens door haar ogen te bekijken. Dan vind je het toch jammer voor jezelf en wil je er alles aan doen om je gelukkiger te maken. Laat haar (en misschien ook een psych tzt) jou daarbij helpen.

Veel sterkte meid.
Alle reacties Link kopieren
o, een therapie geschikt voor eetstoornissen lijkt me natuurlijk de juiste weg. Dan wordt er ook gewerkt aan je verstoorde zelfbeeld, dat is namelijk 1 van de kenmerken van een eetstoornis. En zolang jij jezelf een mislukkeling voelt omdat je geen ondergewicht hebt, scoor je aardig in de categorie eetgestoorden
Alle reacties Link kopieren
*
Alle reacties Link kopieren
ja en waarom is het zo belangrijk om een voldoende te halen. Zolang je nog gemiddeld voldoende haalt en voldoende punten sprokkelt om je module te halen is er niks aan de hand. Van alleen maar achten krijg je later heus geen beter baan, laat staan dat je er gelukkig van wordt
Alle reacties Link kopieren
SweetSummer een HA geeft niet zomaar een verwijzing, een moeder weet veelal óndanks dat je volwassen bent wat haar kind nodig heeft. Heb je het echt nodig om het van ons te horen?



Lieverd luister naar de mensen die om je geven of dit nou emotioneel (je moeder) of beroepshalve (je HA) is. Ze geven je een duidelijke boodschap ; de vraag is of jij bereidt bent deze te horen.



Alle reacties Link kopieren
*
Alle reacties Link kopieren
Wat is er er erg aan het niet alleen te kunnen? Iedereen heeft een ander nodig jij ook. Nou én? Daar ben je niet anders in dan anderen en het komt op mijn zeer menselijk over. Hoezo dieper zitten vrouw ? Wellicht alleen een ander niveau is niet persé dieper toch? Schaamte is iets wat je in de weg staat om gezond naar jezelf te kijken, weet dat ieder schaamte kent, ondergetekende incluis. Mijn ervaring is wanneer ik kies om schaamte niet toe te geven veelal betekent dat ik mijzelf pijn doe.
Alle reacties Link kopieren
quote:SweetSummer schreef op 27 juni 2010 @ 23:53:

Bedankt voor de reacties,



ik wéét dat 20 kg eraf niet gezond zou zijn. Dat het waarschijnlijk niet weer haalbaar is, en dat ik niet voor niets weer zo aan kom.. Ik kan het heus allemaal wel relativeren.. Ik vóel het alleen niet.



Ik heb last van mijn perfectionisme.. Dingen lijken nu zo onhaalbaar.. Daarvan raak ik in paniek en uiteindelijk wordt het een vicieuze cirkel.



Het is waar dat dit ook een dal is.. Maar naar de psych gaan voelt toch ook als daar aan toegeven.. Toegeven dat ik het wéér eens niet alleen af kan. Weer nog dieper moeten gaan zitten.. enzv.. En ondanks dat deze mensen ervoor geleerd hebben, schaam ik me.. ook voor de buitenwereld dus.



XxJe hoeft je nergens voor te schamen, je bent heus niet de enige met deze problemen. Je hebt gewoon een keuze, of het nu aanpakken en jezelf een beter/gelukkiger leven gunnen, of niks doen met de garantie dat het alleen maar erger zal worden. Zeg het maar...
Alle reacties Link kopieren
**
Alle reacties Link kopieren
Ja want je praat in mijn ogen niet rationeel. Je weet dat 65 kg het niet gaat betekenen dat alles goed komt echter je gelooft dit wel. Dát maakt dat je beter met je HA kan overleggen , geloof hem hij weet dit.
Alle reacties Link kopieren
Handen uit je haar en eerst je excuses aanbieden.



En dan eens op een gezonde manier naar jezelf kijken.

1.75 meter en dan 55 kilo gaan wegen. Wil je tl buizen aan de binnenkant gaan bekijken fozo?



70 kilo is al een hele mijlpaal en kijk dan maar eens hoe je je voelt. Een beetje raar doen op basis van een sprookjeszelfbeeld. Ben je nou helemaal betoeterd!



Wat wil je daar eigenlijk mee bereiken? Ik zie het eerder als een schreeuw om aandacht. Wil je respect of trots van je moeder?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook 1.75 en weeg dus ook 75 kg. Ik heb nooit het gevoel dat ik te dik ben, of dat er 20 kilo af moet. Dat is dan geen gezond gewicht meer hoor!

Misschien zou ik 5 kilo lichter willen zijn, maar 20 kilo???
Alle reacties Link kopieren
**,,
Alle reacties Link kopieren
Waarom denk je dat de stap naar de psychologie te groot is voor dit?



Je hebt geen goed zelfbeeld en bekijkt jezelf idd te negatief, het kan heel goed zijn dat je dit doortrekt in andere dingen.



Het voelt zoveel malen beter als je tevreden bent met jezelf, geloof mij.



Ik zou de HA bellen en naar de kliniek gaan, daar gaan ze nml met jouw psyche aan de slag en dat is wat je nu nodig hebt.



Wel heel fijn dat je er met je moeder of kunt praten.
@Nammma

Ik zou willen dat ik me net als jij gewoon góed kon voelen bij dit gewicht.. Dat gaat voor mij nu gewoon niet.. Dus óf ik moet het leren.. óf ik zal moeten afvallen..[/quote]



Je zult het moeten leren, want ik geloof niet dat je straks met 55 kilo wél écht tevreden kunt zijn met jezelf. Dan is er weer iets anders, of denk je 'ach, 20 kilo is nu gelukt, nóg 10 kilo lukt vast ook wel'. En dan ben je dood denk ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:SweetSummer schreef op 27 juni 2010 @ 23:53:

Bedankt voor de reacties,



ik wéét dat 20 kg eraf niet gezond zou zijn. Dat het waarschijnlijk niet weer haalbaar is, en dat ik niet voor niets weer zo aan kom.. Ik kan het heus allemaal wel relativeren.. Ik vóel het alleen niet.



Naar de psych gaan laat zien dat je verantwoordelijkheid neemt voor jezelf en je gedrag. Het is een volwassen stap waarin je laat zien, ik neem hulp aan om het beter te kunnen. Ik accepteer dat iemand mij laat zien hoe het beter kan en ga daar wat mee doen. Dat is een hele sterke keuze, want de meeste mensen kunnen geen hulp accepteren. Die denken dat ze sterk zijn door alleen aan te rotzooien en gaan die confrontatie uit de weg. Kortom, jij bent sterker door te zeggen 'ik heb hulp nodig en ik kan het niet alleen af" dan iemand die zegt "ik kan het alleen" en aan loopt te klungelen (en die heb je heeeeeeeeeeeeel erg veel).



Dat je dingen niet op een bepaalde manier voelt, maar wel kan volgen met je verstand dat het anders is. Heeft iedereen wel eens en er als ik naar mezelf kijk, heb ik heel vaak. Het gaat erom wat je er dan vervolgens mee doet. Ik dacht altijd dat het voor sommige mensen allemaal zo makkelijk was, dat die dat niet hadden. Totdat ik een tijdje terug een (in mijn ogen) sterke stabiele vrouw hoorde zeggen "ik weet het wel met mijn verstand, maar mijn gevoel stuitert alle kanten op".



Vind ik voor jou wel een mooi rijmpje, ik heb hem al eens vaker geplaats. Je bent zelf meer baas dan je denkt!

Let op je gedachten, ze worden woorden.

Let op je woorden, ze worden daden.

Let op je daden, ze worden gewoontes.

Let op je gewoontes, ze vormen je karakter.

Let op je karakter, het wordt je lotsbestemming!
Alle reacties Link kopieren
quote:SweetSummer schreef op 28 juni 2010 @ 07:44:





Ik wéét wel anders, maar ik vóél niet anders.

Ik vraag om tips om er vanaf te komen.. Ervaringen die forummers met me willen delen..



ik zou willen dat ik me net als jij gewoon góed kon voelen bij dit gewicht.. Dat gaat voor mij nu gewoon niet.. .Verander overal het woord moeilijk wat jij gebruikt in uitdaging . Stop het woordje niet, geen of nooit in je zinnen.



Als ik tegen je zeg dat je 'niet' aan een kameel mag denken voor de komende 20 sec. Waar denk je dan aan? Het woordje 'niet' wordt niet herkend, niet door jezelf of door je medemensen. Ombuigen in 'wel' gedachtes, het gaat voor jou wel. Klaar. Daarmee beginnen wat je er ook bij voelt. Een zin waar je het woordje 'niet' in wil gebruiken, kan je ook ombuigen in een zin waarin je aan geeft wat je 'wel' wil van iemand.

Voorbeeld: waar ga jij op vakantie?

Ik weet het niet, in ieder geval geen Amerika. Ook niet Belgie, geen Frankrijk, Ik wil ook niet naar Engeland.

Waar wil je dan naar toe? Niemand weet het.

Geef aan wat je wel wil.



Ik wil niet dat je aan het stopcontact komt. Je kan ook zeggen:

Ik wil dat je nu de tafel af gaat ruimen of tv komt kijken ect



Succes
Alle reacties Link kopieren
quote:hommeltje28 schreef op 28 juni 2010 @ 08:35:

[...]



Verander overal het woord moeilijk wat jij gebruikt in uitdaging . Stop het woordje niet, geen of nooit in je zinnen.



Vergeet ook Moet.



Mag ik je een geven?



Misschien is RET wat voor je. Het heeft mij ook goed geholpen met mijn perfectionisme en faalangst.



Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat een verschrikkelijk herkenbaar verhaal. Ik dacht ook altijd als ik nou dunner zou zijn, dan komt het allemaal wel goed. Jaren lang heb ik dit nagestreefd. Het resultaat dat ik weer 20 of 30 kilo afviel wat er na een jaar weer aanzat. Rationeel wist ik ook wel dat afvallen me niet gelukkig zou maken, maar elke keer ging ik er weer voor. Ik heb pas later hulp gezocht voor mijn problemen en nu voel ik me best goed in mijn lijf.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is zoek nu hulp ipv over 10 jaar. Ik heb nu zo'n spijt dat ik niet eerder hulp heb gezocht en dat ik al die tijd heb verspild aan het zorgen maken hoe ik eruit zie en hoe ik overkom op andere mensen.
Alle reacties Link kopieren
Lieve meis, zoek hulp. Maar zoek wel een therapeute bij wie je je op je gemak voelt. Bij wie je je ei kwijt kan. Niet de eerste de beste......succes
Alle reacties Link kopieren
quote:Maja82 schreef op 28 juni 2010 @ 09:03:

[...]





Vergeet ook Moet.



Mag ik je een geven?



Misschien is RET wat voor je. Het heeft mij ook goed geholpen met mijn perfectionisme en faalangst.



SterkteHier dacht ik ook aan, de HA kan je hier ook een stapje bij helpen.
Alle reacties Link kopieren
quote:meds schreef op 28 juni 2010 @ 00:01:

Je hoeft je nergens voor te schamen, je bent heus niet de enige met deze problemen. Je hebt gewoon een keuze, of het nu aanpakken en jezelf een beter/gelukkiger leven gunnen, of niks doen met de garantie dat het alleen maar erger zal worden. Zeg het maar...

Deze quote is niet aan mij gericht, maar heeft wel een hele goede uitwerking op mij. Ik ben genezende van anorexia, en heb het momenteel erg moeilijk. Moet nog ongeveer vijf kilo aankomen, en heb regelmatig de neiging de handdoek in de ring te gooien en door te tobben op het gewicht wat ik nu heb.



Door wat jij schrijft meds, word ik weer even bij de les gesleurd. Ik héb een keuze!
You don't have to fit into the format
Alle reacties Link kopieren
wat nu in me opkomt... Las laatst iets over BDD body dismorphic disorder. Dus ernstige mate vertekend zelfbeeld. Zijn ook speciaal gerichte therapieen voor. Zegt dit je iets (miss kun je t anders eens googelen)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven