Psyche
alle pijlers
Te stil in een groep
vrijdag 12 februari 2010 om 21:50
Zolang je niet deelneemt aan teamuitjes (en evt. andere teamactiviteiten), kom je natuurlijk nooit dichterbij. En wordt de drempel om wel aansluiting te zoeken ook steeds hoger.
Een intorvert persoon zal waarschijnlijk nooit de gangmaker in een groep worden. Maar zou je dit dan willen? Ik ben ook introvert, maar ben wel graag in een groep, maar dan niet als middelpunt. Denk dat je je er toe moet zetten om mee te gaan doen aan uitjes en andere dingen met je collega's (bijv. koffiedrinken).
Succes!
Een intorvert persoon zal waarschijnlijk nooit de gangmaker in een groep worden. Maar zou je dit dan willen? Ik ben ook introvert, maar ben wel graag in een groep, maar dan niet als middelpunt. Denk dat je je er toe moet zetten om mee te gaan doen aan uitjes en andere dingen met je collega's (bijv. koffiedrinken).
Succes!
vrijdag 12 februari 2010 om 22:03
vrijdag 12 februari 2010 om 22:06
vrijdag 12 februari 2010 om 22:06
Je zegt zelf dat in een kleinere groep of 1 op 1, dat het dan wel lukt.
Ik las laatst een artikel dat iedereen maar extravert moet zijn tegenwoordig. Wat stiller of verlegener mag niet meer.
Kijk, als je nou helemaal niet functioneert op je werk, okee, dan heb je een probleem. Maar ik krijg niet het idee dat dit zo is.
Dat die collega je niet mee vraagt, omdat je te stil bent, vind je dat erg? Of had je sowieso niet per se met hem/haar pauze willen houden.
Je kan het accepteren dat je niet de meest extraverte persoon bent op je werk.
Let maar eens op...iedereen heeft wel iets 'anders'. Van mij hoeft echt niet iedereen maar lekker assertief te zijn...pfff...je zou er toch doodmoe van worden
Ik hou persoonlijk wel van rust aan m'n hoofd op m'n werk
Als je er zelf echt veel last van ondervindt, kun je er iets aan doen, maar doe het niet omdat anderen je misschien raar vinden.
Ik las laatst een artikel dat iedereen maar extravert moet zijn tegenwoordig. Wat stiller of verlegener mag niet meer.
Kijk, als je nou helemaal niet functioneert op je werk, okee, dan heb je een probleem. Maar ik krijg niet het idee dat dit zo is.
Dat die collega je niet mee vraagt, omdat je te stil bent, vind je dat erg? Of had je sowieso niet per se met hem/haar pauze willen houden.
Je kan het accepteren dat je niet de meest extraverte persoon bent op je werk.
Let maar eens op...iedereen heeft wel iets 'anders'. Van mij hoeft echt niet iedereen maar lekker assertief te zijn...pfff...je zou er toch doodmoe van worden
Ik hou persoonlijk wel van rust aan m'n hoofd op m'n werk
Als je er zelf echt veel last van ondervindt, kun je er iets aan doen, maar doe het niet omdat anderen je misschien raar vinden.
vrijdag 12 februari 2010 om 22:08
quote:Astair schreef op 12 februari 2010 @ 22:06:
Je zegt zelf dat in een kleinere groep of 1 op 1, dat het dan wel lukt.
Ik las laatst een artikel dat iedereen maar extravert moet zijn tegenwoordig. Wat stiller of verlegener mag niet meer.Ik merk dat ook. Moet zeggen dat ik dat bloed irritant vind. Ik vind het ok dat ik wat verlegen en stil bent. Andere kletsen het je aan dat dit verkeerd is
Je zegt zelf dat in een kleinere groep of 1 op 1, dat het dan wel lukt.
Ik las laatst een artikel dat iedereen maar extravert moet zijn tegenwoordig. Wat stiller of verlegener mag niet meer.Ik merk dat ook. Moet zeggen dat ik dat bloed irritant vind. Ik vind het ok dat ik wat verlegen en stil bent. Andere kletsen het je aan dat dit verkeerd is
vrijdag 12 februari 2010 om 22:10
@bicycle: Je verhaal roept bij mij heel veel herkenning op. Ik had het zelf kunnen schrijven.
Ik heb er het verleden ook last van gehad van mijn introversie tijdens mijn werk en sociale leven en wil daar nu anders mee om leren gaan. Ikzelf ben volg daarom nu ACT-therapie. Het leert me om mijn introversie te accepteren als iets dat bij mij hoort en om inzicht te krijgen in de momenten dat ik 'dichtklap'. Ik heb er tot nu toe veel baat bij omdat ik nu beter naar mijzelf leer kijken. Hierdoor kan ik ook bewuster kiezen om op bepaalde momenten mezelf te dwingen net dat extra zetje te geven en wel wat meer van mezelf te laten zien.
Ik heb er het verleden ook last van gehad van mijn introversie tijdens mijn werk en sociale leven en wil daar nu anders mee om leren gaan. Ikzelf ben volg daarom nu ACT-therapie. Het leert me om mijn introversie te accepteren als iets dat bij mij hoort en om inzicht te krijgen in de momenten dat ik 'dichtklap'. Ik heb er tot nu toe veel baat bij omdat ik nu beter naar mijzelf leer kijken. Hierdoor kan ik ook bewuster kiezen om op bepaalde momenten mezelf te dwingen net dat extra zetje te geven en wel wat meer van mezelf te laten zien.
vrijdag 12 februari 2010 om 22:11
vrijdag 12 februari 2010 om 22:12
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 22:10:
Ja 1 collega vraag ik wel mee. Toen zij een weekje er niet was heb ik een andere collega meegevraagt en die is een keer meegeweest maar de andere keren dat ik haar vroeg gaf ze aan met anderen op pauze te gaan zonder te vragen van he ga je ook mee? Het klinkt misschien heel kinderachtig.. maar van zoiets kan ik dan al gaan twijfelen aan mezelf..Dat snap ik wel, hoor, dat je je dan zo voelt. Vind het eerlijk gezegd ook niet zo aardig van je collega!
Ja 1 collega vraag ik wel mee. Toen zij een weekje er niet was heb ik een andere collega meegevraagt en die is een keer meegeweest maar de andere keren dat ik haar vroeg gaf ze aan met anderen op pauze te gaan zonder te vragen van he ga je ook mee? Het klinkt misschien heel kinderachtig.. maar van zoiets kan ik dan al gaan twijfelen aan mezelf..Dat snap ik wel, hoor, dat je je dan zo voelt. Vind het eerlijk gezegd ook niet zo aardig van je collega!
vrijdag 12 februari 2010 om 22:25
vrijdag 12 februari 2010 om 22:28
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 22:10:
Ja 1 collega vraag ik wel mee. Toen zij een weekje er niet was heb ik een andere collega meegevraagt en die is een keer meegeweest maar de andere keren dat ik haar vroeg gaf ze aan met anderen op pauze te gaan zonder te vragen van he ga je ook mee? Het klinkt misschien heel kinderachtig.. maar van zoiets kan ik dan al gaan twijfelen aan mezelf..
maar als jijzelf nou had gezegt/gevraagt: goh vind je het oke als ik ook mee ga?
Kan het mis hebben maar het komt een beertje over op mij dat je een ontzettend onzeker persoon bent, met misschien wel een negatief zelfbeeld
kan het mis hebben hoor...
Ja 1 collega vraag ik wel mee. Toen zij een weekje er niet was heb ik een andere collega meegevraagt en die is een keer meegeweest maar de andere keren dat ik haar vroeg gaf ze aan met anderen op pauze te gaan zonder te vragen van he ga je ook mee? Het klinkt misschien heel kinderachtig.. maar van zoiets kan ik dan al gaan twijfelen aan mezelf..
maar als jijzelf nou had gezegt/gevraagt: goh vind je het oke als ik ook mee ga?
Kan het mis hebben maar het komt een beertje over op mij dat je een ontzettend onzeker persoon bent, met misschien wel een negatief zelfbeeld
kan het mis hebben hoor...
vrijdag 12 februari 2010 om 22:29
Je zou idd een assertiviteitscursus kunnen doen, maar echt extravert zal je nooit worden.
Ik herken het, hoewel ik niet gesloten ben. (M.i zijn dat 2 verschillende dingen.) Ik ben heel erg stil. Ook als ik met een collega samen 's morgens vroeg begin, zeg ik niet zo heel veel. Ik vind mezelf er wel bij horen. Het is een hecht groepje collega's. En ze accepteren me, ondanks dat ik de meest introverte ben.
Ik ga wel mee met uitjes. Dat is dan best gezellig. En ze vinden het ook helemaal niet raar dat ik dus vrij weinig zeg.
Ik herken het, hoewel ik niet gesloten ben. (M.i zijn dat 2 verschillende dingen.) Ik ben heel erg stil. Ook als ik met een collega samen 's morgens vroeg begin, zeg ik niet zo heel veel. Ik vind mezelf er wel bij horen. Het is een hecht groepje collega's. En ze accepteren me, ondanks dat ik de meest introverte ben.
Ik ga wel mee met uitjes. Dat is dan best gezellig. En ze vinden het ook helemaal niet raar dat ik dus vrij weinig zeg.
vrijdag 12 februari 2010 om 22:31
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 22:25:
Wat een lieve reacties dat geeft dan toch wel weer een oppepper, voelde me nogal down.
@ Roze- uiltje; dus jij hebt het inmiddels meer geaccepteerd dat je wat meer introvert bent?
@ baluga: jij herkent het dus ook, dus ook dat je niet veel zegt in de groep e.d.? Wat is ACT- therapie precies?Ja, ik ben wie ik ben. Ik ben niet super extravert en vind dit geen probleem. Waarom zou ik minder zijn omdat ik stiller ben.
Wat een lieve reacties dat geeft dan toch wel weer een oppepper, voelde me nogal down.
@ Roze- uiltje; dus jij hebt het inmiddels meer geaccepteerd dat je wat meer introvert bent?
@ baluga: jij herkent het dus ook, dus ook dat je niet veel zegt in de groep e.d.? Wat is ACT- therapie precies?Ja, ik ben wie ik ben. Ik ben niet super extravert en vind dit geen probleem. Waarom zou ik minder zijn omdat ik stiller ben.
vrijdag 12 februari 2010 om 22:35
Ja, dat herken ik zeker. Bang om iets verkeerds/ doms te zeggen. Of dat ik niet uit mijn woorden kom. Moet zeggen dat het ook wel samenhangt met hoe ik mij voel. Vermoeidheid is echt killing voor mij. Dan ben ik het liefst onzichtbaar.
Vind het lastig om kort uit te leggen wat ACT inhoudt, maar dit is wat er o.a. op Wikepedia over wordt gezegd:
"Acceptance and commitment therapy (ACT) [1] is een relatief nieuwe vorm van gedragstherapie die aan het eind van de 20ste eeuw is ontwikkeld door de amerikaanse psycholoog Steven C. Hayes. In ACT wordt cliënten geleerd zich te richten op zaken die ze op directe wijze kunnen beïnvloeden, zoals hun eigen gedrag, in plaats van controle proberen te krijgen over ervaringen die niet direct te beïnvloeden zijn, zoals emoties en gedachten. Dit impliceert een acceptatiegerichte houding ten opzichte van deze emoties en gedachten. Kern van ACT is de filosofie dat het vechten tegen onvermijdelijke zaken uiteindelijk ten koste gaat van een waardevol leven."
Even verder googelen levert ook veel info op.
Ik ben nu drie weken bezig (via GGnet) en voel mij goed bij. Zoals ik al zei: het leert mij te kijken naar mijn 'zwakke' momenten. Door ze te herkennen, kan ik zelf bewust kiezen wat ik er mee doe.
Vind het lastig om kort uit te leggen wat ACT inhoudt, maar dit is wat er o.a. op Wikepedia over wordt gezegd:
"Acceptance and commitment therapy (ACT) [1] is een relatief nieuwe vorm van gedragstherapie die aan het eind van de 20ste eeuw is ontwikkeld door de amerikaanse psycholoog Steven C. Hayes. In ACT wordt cliënten geleerd zich te richten op zaken die ze op directe wijze kunnen beïnvloeden, zoals hun eigen gedrag, in plaats van controle proberen te krijgen over ervaringen die niet direct te beïnvloeden zijn, zoals emoties en gedachten. Dit impliceert een acceptatiegerichte houding ten opzichte van deze emoties en gedachten. Kern van ACT is de filosofie dat het vechten tegen onvermijdelijke zaken uiteindelijk ten koste gaat van een waardevol leven."
Even verder googelen levert ook veel info op.
Ik ben nu drie weken bezig (via GGnet) en voel mij goed bij. Zoals ik al zei: het leert mij te kijken naar mijn 'zwakke' momenten. Door ze te herkennen, kan ik zelf bewust kiezen wat ik er mee doe.
vrijdag 12 februari 2010 om 22:37
quote:Astair schreef op 12 februari 2010 @ 22:06:
Je zegt zelf dat in een kleinere groep of 1 op 1, dat het dan wel lukt.
Ik las laatst een artikel dat iedereen maar extravert moet zijn tegenwoordig. Wat stiller of verlegener mag niet meer.
Kijk, als je nou helemaal niet functioneert op je werk, okee, dan heb je een probleem. Maar ik krijg niet het idee dat dit zo is.
Dat die collega je niet mee vraagt, omdat je te stil bent, vind je dat erg? Of had je sowieso niet per se met hem/haar pauze willen houden.
Je kan het accepteren dat je niet de meest extraverte persoon bent op je werk.
Let maar eens op...iedereen heeft wel iets 'anders'. Van mij hoeft echt niet iedereen maar lekker assertief te zijn...pfff...je zou er toch doodmoe van worden
Ik hou persoonlijk wel van rust aan m'n hoofd op m'n werk
Als je er zelf echt veel last van ondervindt, kun je er iets aan doen, maar doe het niet omdat anderen je misschien raar vinden.
Ja gek genoeg vind ik dat eigenlijk wel erg. Omdat ik me dan weer niet goed genoeg voel. Ik vind haar namelijk wel gezellig/ vrolijk e.d. maar goed zij is ook erg extravert misschien is dat het wel?
Dank je wel voor de lieve post. Ik voelde me na het gesprek van vanmiddag met die collega echt alsof ik a la minute er iets aan zou moeten doen. En ik weet niet goed of het bij me hoort of dat je er iets aan zou kunnen doen of door onzekerheid komt. Maar ik ben blij dat er ook mensen zijn die het fijn vinden om met een rustig iemand te werken
Je zegt zelf dat in een kleinere groep of 1 op 1, dat het dan wel lukt.
Ik las laatst een artikel dat iedereen maar extravert moet zijn tegenwoordig. Wat stiller of verlegener mag niet meer.
Kijk, als je nou helemaal niet functioneert op je werk, okee, dan heb je een probleem. Maar ik krijg niet het idee dat dit zo is.
Dat die collega je niet mee vraagt, omdat je te stil bent, vind je dat erg? Of had je sowieso niet per se met hem/haar pauze willen houden.
Je kan het accepteren dat je niet de meest extraverte persoon bent op je werk.
Let maar eens op...iedereen heeft wel iets 'anders'. Van mij hoeft echt niet iedereen maar lekker assertief te zijn...pfff...je zou er toch doodmoe van worden
Ik hou persoonlijk wel van rust aan m'n hoofd op m'n werk
Als je er zelf echt veel last van ondervindt, kun je er iets aan doen, maar doe het niet omdat anderen je misschien raar vinden.
Ja gek genoeg vind ik dat eigenlijk wel erg. Omdat ik me dan weer niet goed genoeg voel. Ik vind haar namelijk wel gezellig/ vrolijk e.d. maar goed zij is ook erg extravert misschien is dat het wel?
Dank je wel voor de lieve post. Ik voelde me na het gesprek van vanmiddag met die collega echt alsof ik a la minute er iets aan zou moeten doen. En ik weet niet goed of het bij me hoort of dat je er iets aan zou kunnen doen of door onzekerheid komt. Maar ik ben blij dat er ook mensen zijn die het fijn vinden om met een rustig iemand te werken
vrijdag 12 februari 2010 om 22:39
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 21:38:
Ik voel me momenteel totaal niet goed. Ik heb het gevoel dat ik mislukt ben als mens.
Eigenlijk loop ik mijn hele leven hier al tegenaan, ik wil het wel anders maar ik vraag me af; hoe?
Zou je iets kunnen doen aan geslotenheid in een groep of zou een meer introvert iemand extraverter kunnen worden?quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 21:55:
mieomij met een klein groepje in de kantine (dus als ik niet aan het werk ben ben ik wel op m'n gemak; maar dan moet ik wel het idee hebben dat ze me ok vinden ofzo.Allereerst denk ik dat je je zelf ok moet vinden en schijt hebben aan met een korreltje zout nemen wat anderen van je vinden. Gezien je vermogen tot zelfreflectie en de wens om te veranderen, of wel te groeien, denk ik dat je ook goede eigenschappen hebt. Waar ben je wel tevreden over als mens?quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 21:57:
@ wolkewietje bij ons is het vaak zo dat mensen met z'n tweeen weggaan om pauze te gaan houden. Ik wil me dan niet opdringen aan hen.
Is het misschien een idee om zelf bilaterale lunchafspraken met verschillende collega's te maken. Een beetje netwerken kan nooit kwaad.
Hieronder een artikel van VKBanen en Intermediair om hiermee kun je introversie in een breder perspectief plaatsen.
http://www.vkbanen.nl/car ... n-dan-menigeen-denkt.html
http://www.intermediair.n ... per-definitie-slecht.html
Ik voel me momenteel totaal niet goed. Ik heb het gevoel dat ik mislukt ben als mens.
Eigenlijk loop ik mijn hele leven hier al tegenaan, ik wil het wel anders maar ik vraag me af; hoe?
Zou je iets kunnen doen aan geslotenheid in een groep of zou een meer introvert iemand extraverter kunnen worden?quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 21:55:
mieomij met een klein groepje in de kantine (dus als ik niet aan het werk ben ben ik wel op m'n gemak; maar dan moet ik wel het idee hebben dat ze me ok vinden ofzo.Allereerst denk ik dat je je zelf ok moet vinden en schijt hebben aan met een korreltje zout nemen wat anderen van je vinden. Gezien je vermogen tot zelfreflectie en de wens om te veranderen, of wel te groeien, denk ik dat je ook goede eigenschappen hebt. Waar ben je wel tevreden over als mens?quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 21:57:
@ wolkewietje bij ons is het vaak zo dat mensen met z'n tweeen weggaan om pauze te gaan houden. Ik wil me dan niet opdringen aan hen.
Is het misschien een idee om zelf bilaterale lunchafspraken met verschillende collega's te maken. Een beetje netwerken kan nooit kwaad.
Hieronder een artikel van VKBanen en Intermediair om hiermee kun je introversie in een breder perspectief plaatsen.
http://www.vkbanen.nl/car ... n-dan-menigeen-denkt.html
http://www.intermediair.n ... per-definitie-slecht.html
vrijdag 12 februari 2010 om 22:39
vrijdag 12 februari 2010 om 22:40
quote:Brummetje schreef op 12 februari 2010 @ 22:29:
Ik ga wel mee met uitjes. Dat is dan best gezellig. En ze vinden het ook helemaal niet raar dat ik dus vrij weinig zeg.
Hier heb ik dan even een vraagje over. Ik heb zelf ook een collega die ontzettend stil is. Ik ben met haar een paar keer gaan wandelen. Nu vind ik dat je niet continue hoeft te praten maar als je met iemand bent die vanuit zich zelf zo goed als niks zegt, en dat ik dan iedere keer moet beginnen, dan vind ik dat op een gegeven moment niet plezierig. Beetje wisselwerking is dan wel prettiger.
Ook op feestjes van het werk zit ze er bij maar zegt niks.
Jij zegt ook weinig maar vindt zo'n feestje dan toch gezellig. Dan is mijn vraag 'hoe kan je het dan gezellig vinden als je je zelf bijna nergens in mengt?'
Ik ga wel mee met uitjes. Dat is dan best gezellig. En ze vinden het ook helemaal niet raar dat ik dus vrij weinig zeg.
Hier heb ik dan even een vraagje over. Ik heb zelf ook een collega die ontzettend stil is. Ik ben met haar een paar keer gaan wandelen. Nu vind ik dat je niet continue hoeft te praten maar als je met iemand bent die vanuit zich zelf zo goed als niks zegt, en dat ik dan iedere keer moet beginnen, dan vind ik dat op een gegeven moment niet plezierig. Beetje wisselwerking is dan wel prettiger.
Ook op feestjes van het werk zit ze er bij maar zegt niks.
Jij zegt ook weinig maar vindt zo'n feestje dan toch gezellig. Dan is mijn vraag 'hoe kan je het dan gezellig vinden als je je zelf bijna nergens in mengt?'
