Psyche
alle pijlers
Te stil in een groep
vrijdag 12 februari 2010 om 22:47
Kan ik inkomen, hoor, dat je dat wel erg vindt. Zou ik zelf waarschijnlijk ook wel vinden (je voelt je misschien toch afgewezen op deze manier), maar er misschien wat eerder overheen stappen.
Acceptatie en een stel fijne collega's heeft mij er 'doorheen geholpen'. Ik betrek dingen niet zo gauw meer op mezelf.
Ik moet wel zeggen dat ik fijne collega's heb (al werk ik er freelance) en me dat heel goed doet. Ik ben blij dat iedereen er mag zijn zoals ie is.
Ik vind dat Sophiepapa hele goede dingen zegt en handige links geeft! Daar moet je toch wat zelfvertrouwen uit kunnen halen!
Acceptatie en een stel fijne collega's heeft mij er 'doorheen geholpen'. Ik betrek dingen niet zo gauw meer op mezelf.
Ik moet wel zeggen dat ik fijne collega's heb (al werk ik er freelance) en me dat heel goed doet. Ik ben blij dat iedereen er mag zijn zoals ie is.
Ik vind dat Sophiepapa hele goede dingen zegt en handige links geeft! Daar moet je toch wat zelfvertrouwen uit kunnen halen!
vrijdag 12 februari 2010 om 22:49
Hm, ik ben juist het tegenovergestelde
De truc is om interesse te hebben in wat een ander verteld. Onthoud als eerste dat de meeste mensen zichzelf graag horen, dus als jij met interesse luistert en op het juiste moment instemmend humt, kom je al een heel eind.
Dan werkt kopieren heel goed. Als je gesprekspartner met de armen over elkaar zit, ga dan ook met de armen over elkaar zitten. Doet je collega haar haar achter haar oor, veeg dan ook even over je haren, bijvoorbeeld door je pony uit je ogen te vegen. Dus niet exact hetzelfde, maar ongeveer. Mensen voelen zich aangetrokken tot iemand die hetzelfde reageert.
Denk er ook aan dat, hoe minder je zegt, hoe meer het opvalt als je wel wat verteld. Dus inderdaad, iedereen zal dan naar jou luisteren. Terwijl, als je in een groep kletsende mensen met je buurvrouw praat, dat veel minder is.
Als iemand je iets vraagt, geef dan ook echt antwoord. Niets is zo dodelijk voor een gesprek als;
--Goh, jij danst he? Doe je dat professioneel?
- Nee.
Eh.... Dan ben je dus gewoon uitgepraat. Terwijl je reactie ook kan zijn;
- Nee, jammer genoeg moet je daar zoveel voor trainen, daar heb ik de tijd niet voor.
Eigenlijk moet je zo antwoorden dat je de ander ruimte geeft om een nieuwe vraag te stellen.
Misschien kun je hier wat mee???
De truc is om interesse te hebben in wat een ander verteld. Onthoud als eerste dat de meeste mensen zichzelf graag horen, dus als jij met interesse luistert en op het juiste moment instemmend humt, kom je al een heel eind.
Dan werkt kopieren heel goed. Als je gesprekspartner met de armen over elkaar zit, ga dan ook met de armen over elkaar zitten. Doet je collega haar haar achter haar oor, veeg dan ook even over je haren, bijvoorbeeld door je pony uit je ogen te vegen. Dus niet exact hetzelfde, maar ongeveer. Mensen voelen zich aangetrokken tot iemand die hetzelfde reageert.
Denk er ook aan dat, hoe minder je zegt, hoe meer het opvalt als je wel wat verteld. Dus inderdaad, iedereen zal dan naar jou luisteren. Terwijl, als je in een groep kletsende mensen met je buurvrouw praat, dat veel minder is.
Als iemand je iets vraagt, geef dan ook echt antwoord. Niets is zo dodelijk voor een gesprek als;
--Goh, jij danst he? Doe je dat professioneel?
- Nee.
Eh.... Dan ben je dus gewoon uitgepraat. Terwijl je reactie ook kan zijn;
- Nee, jammer genoeg moet je daar zoveel voor trainen, daar heb ik de tijd niet voor.
Eigenlijk moet je zo antwoorden dat je de ander ruimte geeft om een nieuwe vraag te stellen.
Misschien kun je hier wat mee???
vrijdag 12 februari 2010 om 22:57
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 22:37:
[...]
Ja gek genoeg vind ik dat eigenlijk wel erg. Omdat ik me dan weer niet goed genoeg voel. Ik vind haar namelijk wel gezellig/ vrolijk e.d. maar goed zij is ook erg extravert misschien is dat het wel?
Misschien leuk om bij stil te staan dat jij door jouw gedrag ook mensen onzeker kan maken. ( Waarom zegt ze niets, vindt ze me niet aardig? Maar ze wilde toch zelf pauze met me houden? )
[...]
Ja gek genoeg vind ik dat eigenlijk wel erg. Omdat ik me dan weer niet goed genoeg voel. Ik vind haar namelijk wel gezellig/ vrolijk e.d. maar goed zij is ook erg extravert misschien is dat het wel?
Misschien leuk om bij stil te staan dat jij door jouw gedrag ook mensen onzeker kan maken. ( Waarom zegt ze niets, vindt ze me niet aardig? Maar ze wilde toch zelf pauze met me houden? )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 12 februari 2010 om 23:24
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 23:03:
[...]
Bedankt voor je post en de links. Waar ik tevreden over ben? Ik kan wel goed luisteren, ben betrouwbaar, eerlijk, inlevingsvermogen.
Dat zijn volgens mij waardevolle eigenschappen die collega's/vrienden/familie weten te waarderen.
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 23:13:
1 op 1 ben ik niet stil. Alhoewel de ander veel aan het woord is; ik stel veel vragen (maar vertel zelf ook wel dingen)Leer je collega's één op één kennen, dan kunnen zij ook jou leren kennen en zullen ze het niet erg vinden als je in een grote groep wat stiller bent. Tenminste schat ik zo in.
[...]
Bedankt voor je post en de links. Waar ik tevreden over ben? Ik kan wel goed luisteren, ben betrouwbaar, eerlijk, inlevingsvermogen.
Dat zijn volgens mij waardevolle eigenschappen die collega's/vrienden/familie weten te waarderen.
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 23:13:
1 op 1 ben ik niet stil. Alhoewel de ander veel aan het woord is; ik stel veel vragen (maar vertel zelf ook wel dingen)Leer je collega's één op één kennen, dan kunnen zij ook jou leren kennen en zullen ze het niet erg vinden als je in een grote groep wat stiller bent. Tenminste schat ik zo in.
vrijdag 12 februari 2010 om 23:29
quote:bicycle schreef op 12 februari 2010 @ 23:13:
[...]
1 op 1 ben ik niet stil. Alhoewel de ander veel aan het woord is; ik stel veel vragen (maar vertel zelf ook wel dingen)Misschien kwam ze er nu ineens achter dat ze niet veel met je gemeen heeft. Je kan nou eenmaal niet iedereen aardig vinden, toch?
[...]
1 op 1 ben ik niet stil. Alhoewel de ander veel aan het woord is; ik stel veel vragen (maar vertel zelf ook wel dingen)Misschien kwam ze er nu ineens achter dat ze niet veel met je gemeen heeft. Je kan nou eenmaal niet iedereen aardig vinden, toch?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 12 februari 2010 om 23:44
Trouwens omgaan met collega's vraagt nu eenmaal wat van je sociale vaardigheden en sociale vaardigheden kun je leren.
Collega's vinden het volstrekt normaal als je het liefst met iemand of een groep mee gaat lunchen. Trouwens collega's vinden het ook normaal als mensen liever alleen lunchen of alleen een wandeling maken.
Wat Bianca zegt is ook een waarheid als een koe.
quote:blijfgewoonbianca schreef op 12 februari 2010 @ 23:29:
[...]
Je kan nou eenmaal niet iedereen aardig vinden, toch?Astair, dank voor je compliment! quote:Astair schreef op 12 februari 2010 @ 22:47:
Ik vind dat Sophiepapa hele goede dingen zegt en handige links geeft! Daar moet je toch wat zelfvertrouwen uit kunnen halen!
Collega's vinden het volstrekt normaal als je het liefst met iemand of een groep mee gaat lunchen. Trouwens collega's vinden het ook normaal als mensen liever alleen lunchen of alleen een wandeling maken.
Wat Bianca zegt is ook een waarheid als een koe.
quote:blijfgewoonbianca schreef op 12 februari 2010 @ 23:29:
[...]
Je kan nou eenmaal niet iedereen aardig vinden, toch?Astair, dank voor je compliment! quote:Astair schreef op 12 februari 2010 @ 22:47:
Ik vind dat Sophiepapa hele goede dingen zegt en handige links geeft! Daar moet je toch wat zelfvertrouwen uit kunnen halen!
zaterdag 13 februari 2010 om 00:16
Het is tegenwoordig idd net alsof je niet meer introvert/verlegen/stil mag zijn en dat iedereen alleen maar leuk word gevonden als je alleen maar vlot/spontaan/extravert bent.
Ik herken het zelf ook zeker toen ik jonger was en moet altijd even wennen als ik aan een nieuwe baan begin. Het ligt trouwens ook erg aan wat voor collega's je treft. Mij is het opgevallen dat de jongere collega's vaak egoistischer zijn en je meer laten vallen als je anders bent dan zij. Met oudere collega's, zeker de 50 plussers gaat het al een stuk beter, ze zijn meer geneigd om het ijs even te breken. Natuurlijk moet ik er uiteraard zelf ook wat aan doen door zelf te beginnen met een praatje te maken en interesse te tonen in de ander. Ik vertel ze zelf altijd even dat ik vrij rustig ben en iedereen even beter moet leren kennen. Eigenlijk toch wel erg als je niet jezelf mag zijn in deze tijd? Bij de collega's van mijn leeftijdscattegorie en jonger is mij opgevallen dat alles maar van 1 kant moet komen, mijn kant, en dat je er vaak niets voor terugkrijgt, dat zij niet eens een keer aan mij vragen van hoe was je weekend of vakantie? Dat ik dat altijd maar moet doen.
Het kan dus heel goed kloppen dat je door de oudere collega's toch meer gewaardeerd word. Je kan die kans aangrijpen om meer aan je sociale vaardigheden te werken en hen als oefenmatriaal te gebruiken voordat je weer terugkeert naar je oude afdeling. En verder denken van zo ben ik en zo krijg je mij en vind je dat niet leuk pech voor jou. Zoiets dus.
Ik herken het zelf ook zeker toen ik jonger was en moet altijd even wennen als ik aan een nieuwe baan begin. Het ligt trouwens ook erg aan wat voor collega's je treft. Mij is het opgevallen dat de jongere collega's vaak egoistischer zijn en je meer laten vallen als je anders bent dan zij. Met oudere collega's, zeker de 50 plussers gaat het al een stuk beter, ze zijn meer geneigd om het ijs even te breken. Natuurlijk moet ik er uiteraard zelf ook wat aan doen door zelf te beginnen met een praatje te maken en interesse te tonen in de ander. Ik vertel ze zelf altijd even dat ik vrij rustig ben en iedereen even beter moet leren kennen. Eigenlijk toch wel erg als je niet jezelf mag zijn in deze tijd? Bij de collega's van mijn leeftijdscattegorie en jonger is mij opgevallen dat alles maar van 1 kant moet komen, mijn kant, en dat je er vaak niets voor terugkrijgt, dat zij niet eens een keer aan mij vragen van hoe was je weekend of vakantie? Dat ik dat altijd maar moet doen.
Het kan dus heel goed kloppen dat je door de oudere collega's toch meer gewaardeerd word. Je kan die kans aangrijpen om meer aan je sociale vaardigheden te werken en hen als oefenmatriaal te gebruiken voordat je weer terugkeert naar je oude afdeling. En verder denken van zo ben ik en zo krijg je mij en vind je dat niet leuk pech voor jou. Zoiets dus.
Life is peachy, somethimes soft and sweet, somethimes hard and rotten
zaterdag 13 februari 2010 om 03:51
quote:Mutsje78 schreef op 13 februari 2010 @ 00:16:
Het is tegenwoordig idd net alsof je niet meer introvert/verlegen/stil mag zijn en dat iedereen alleen maar leuk word gevonden als je alleen maar vlot/spontaan/extravert bent.
Mij is het opgevallen dat de jongere collega's vaak egoistischer zijn en je meer laten vallen als je anders bent dan zij. Eigenlijk toch wel erg als je niet jezelf mag zijn in deze tijd? Bij de collega's van mijn leeftijdscattegorie en jonger is mij opgevallen dat alles maar van 1 kant moet komen, mijn kant, en dat je er vaak niets voor terugkrijgt, dat zij niet eens een keer aan mij vragen van hoe was je weekend of vakantie? Dat ik dat altijd maar moet doen. Het kan dus heel goed kloppen dat je door de oudere collega's toch meer gewaardeerd word. Je kan die kans aangrijpen om meer aan je sociale vaardigheden te werken en hen als oefenmatriaal te gebruiken voordat je weer terugkeert naar je oude afdeling. En verder denken van zo ben ik en zo krijg je mij en vind je dat niet leuk pech voor jou. Zoiets dus.
Mee eens, mij is het ook opgevallen.
Ik denk ook dat je beter dichtbij jezelf kan blijven, dan dat je je brutaler voor gaat doen dan je bent. Mijn beste vriendin loopt tegen hetzelfde aan als jij en zij denkt (lees: ze praat het zichzelf aan)dat iedereen haar saai vindt en nu doet ze zich veel stoerder voor dan ze in werkelijkheid is. Maar dit komt dan zo nep/gespeeld over, omdat haar onzekerheid er (nog steeds) van af druipt, dat het haar juist niet geloofwaardig maakt. Terwijl haar vrienden en collega's haar gewoon accepteren als de rustige,lieve meid.
Ze heeft trouwens nu wel een soort coach/psych ingeschakeld die haar leert omgaan met o.a. haar onzekerheid, want de asserviteitscursus heeft haar niet geholpen.
Het is tegenwoordig idd net alsof je niet meer introvert/verlegen/stil mag zijn en dat iedereen alleen maar leuk word gevonden als je alleen maar vlot/spontaan/extravert bent.
Mij is het opgevallen dat de jongere collega's vaak egoistischer zijn en je meer laten vallen als je anders bent dan zij. Eigenlijk toch wel erg als je niet jezelf mag zijn in deze tijd? Bij de collega's van mijn leeftijdscattegorie en jonger is mij opgevallen dat alles maar van 1 kant moet komen, mijn kant, en dat je er vaak niets voor terugkrijgt, dat zij niet eens een keer aan mij vragen van hoe was je weekend of vakantie? Dat ik dat altijd maar moet doen. Het kan dus heel goed kloppen dat je door de oudere collega's toch meer gewaardeerd word. Je kan die kans aangrijpen om meer aan je sociale vaardigheden te werken en hen als oefenmatriaal te gebruiken voordat je weer terugkeert naar je oude afdeling. En verder denken van zo ben ik en zo krijg je mij en vind je dat niet leuk pech voor jou. Zoiets dus.
Mee eens, mij is het ook opgevallen.
Ik denk ook dat je beter dichtbij jezelf kan blijven, dan dat je je brutaler voor gaat doen dan je bent. Mijn beste vriendin loopt tegen hetzelfde aan als jij en zij denkt (lees: ze praat het zichzelf aan)dat iedereen haar saai vindt en nu doet ze zich veel stoerder voor dan ze in werkelijkheid is. Maar dit komt dan zo nep/gespeeld over, omdat haar onzekerheid er (nog steeds) van af druipt, dat het haar juist niet geloofwaardig maakt. Terwijl haar vrienden en collega's haar gewoon accepteren als de rustige,lieve meid.
Ze heeft trouwens nu wel een soort coach/psych ingeschakeld die haar leert omgaan met o.a. haar onzekerheid, want de asserviteitscursus heeft haar niet geholpen.
anoniem_97344 wijzigde dit bericht op 13-02-2010 04:53
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zaterdag 13 februari 2010 om 08:15
zaterdag 13 februari 2010 om 09:20
Ik blijf erbij dat het ook gewoon aan de groep kan liggen (of aan de match tussen de groep en jou). Natuurlijk kun je je op zekere hoogte aanpassen aan de groep. Maar soms is aanpassen aan de groep gewoon onbegonnen werk omdat je dan niet meer goed jezelf kunt zijn. Dan kun je beter een andere groep zoeken die beter bij je past.
Goed dat je dus nu een andere groep collega's hebt. Hopelijk heb je hier meer een match mee.
Ik denk overigens wel dat het een goede tip is om een op een met je collega's te praten, om ze jou wat beter te leren kennen. Het gaat er in een groep niet zozeer om of mensen stil zijn, het gaat er om of je weet wat je aan ze hebt.
Goed dat je dus nu een andere groep collega's hebt. Hopelijk heb je hier meer een match mee.
Ik denk overigens wel dat het een goede tip is om een op een met je collega's te praten, om ze jou wat beter te leren kennen. Het gaat er in een groep niet zozeer om of mensen stil zijn, het gaat er om of je weet wat je aan ze hebt.
zaterdag 13 februari 2010 om 10:22
zaterdag 13 februari 2010 om 16:20
[quote]Mieomij schreef op 13 februari 2010 @ 09:20:
Ik blijf erbij dat het ook gewoon aan de groep kan liggen (of aan de match tussen de groep en jou). [quote]
Soort zoekt soort. Je moet het niet te persoonlijk opvatten, het hoeft helemaal niet aan jou te liggen. Het kan dus ook aan je collega's liggen, misschien voelen zij zich weer juist beter in een drukke groep. Kijk, ik ken ook mensen die op een feestje graag in het middelpunt staan en daardoor erg druk gaan doen en om aandacht schreeuwen. En dan staat de een nog meer aandacht op te eisen dan de ander. Als ik dan met diezelfde mensen thuis afspreek, dus 1 op 1 (of 2 op 2), dan zijn ze al veel rustiger.
Ik blijf erbij dat het ook gewoon aan de groep kan liggen (of aan de match tussen de groep en jou). [quote]
Soort zoekt soort. Je moet het niet te persoonlijk opvatten, het hoeft helemaal niet aan jou te liggen. Het kan dus ook aan je collega's liggen, misschien voelen zij zich weer juist beter in een drukke groep. Kijk, ik ken ook mensen die op een feestje graag in het middelpunt staan en daardoor erg druk gaan doen en om aandacht schreeuwen. En dan staat de een nog meer aandacht op te eisen dan de ander. Als ik dan met diezelfde mensen thuis afspreek, dus 1 op 1 (of 2 op 2), dan zijn ze al veel rustiger.
zaterdag 13 februari 2010 om 20:49
Ja, dat klopt. Het accepteren neemt een stuk spanning (lees: belemmering) weg. Je accepteert dat je bepaalde gevoelens gedachten etc. nu eenmaal hebt. Die gedachtes/gevoelens zeggen niets over wie je bent als persoon.
En als je ze dan rustig voorbij laat komen en leert ze van een afstandje te bekijken, heb je er op den duur minder last van. Ze komen minder hard binnen. Dan denk je: ok, ik voel me nu onzeker, prima. Je kunt dan ook bewust kiezen wat je er mee doet. Bv. even iets anders te gaan doen, naar buiten gaan, of je gedachten te focussen op je ademhaling. Doe je dit, dan zakken de gevoelens naar mijn ervaring ook sneller weg.
Pfff, hoop dat dit niet allemaal te zweverig is... Ben zelf redelijk nuchter, maar dit trek ik allemaal nog prima:-).
En als je ze dan rustig voorbij laat komen en leert ze van een afstandje te bekijken, heb je er op den duur minder last van. Ze komen minder hard binnen. Dan denk je: ok, ik voel me nu onzeker, prima. Je kunt dan ook bewust kiezen wat je er mee doet. Bv. even iets anders te gaan doen, naar buiten gaan, of je gedachten te focussen op je ademhaling. Doe je dit, dan zakken de gevoelens naar mijn ervaring ook sneller weg.
Pfff, hoop dat dit niet allemaal te zweverig is... Ben zelf redelijk nuchter, maar dit trek ik allemaal nog prima:-).
zaterdag 13 februari 2010 om 23:10
@ verli; ik vat het wel persoonlijk op eerlijk gezegd mbt de groep, maar ik hoop inderdaad dat je gelijk hebt dat het niet per se aan mij ligt maar het ook aan de groep zou kunnen liggen, bijvoorbeeld veel mensen die graag op de voorgrond treden e.d.
@ baluga; bedankt voor je uitleg, ik vind het niet zweverig klinken hoor. Ik vond trouwens op internet nog een discussie tussen mensen die ook introvert zijn. Het blijkt in die discussie dat er veel mensen zijn die er mee zitten dat ze voor stil worden aangezien. Een man werd altijd door anderen de stille genoemd.
Ik vind deze discussie wel een beetje een eye opener.
Misschien dat jij ook iets aan de link hebt
http://kennis-en-wetensch ... trovert-of-extrovert.html
@ baluga; bedankt voor je uitleg, ik vind het niet zweverig klinken hoor. Ik vond trouwens op internet nog een discussie tussen mensen die ook introvert zijn. Het blijkt in die discussie dat er veel mensen zijn die er mee zitten dat ze voor stil worden aangezien. Een man werd altijd door anderen de stille genoemd.
Ik vind deze discussie wel een beetje een eye opener.
Misschien dat jij ook iets aan de link hebt
http://kennis-en-wetensch ... trovert-of-extrovert.html
