Psyche
alle pijlers
Tegen overspannen aan
maandag 1 april 2024 om 07:17
Sinds een week of 2 heb ik het gevoel weer: eigenlijk wil een paar dagen alleen maar slapen/in bed liggen en verder niks. Afgelopen jaar is dat al een paar keer geweest. Het is ook een jaar geweest met constant iets: zelf eerst nieuwe baan, daarna meteen sudden deafness gehad, man 3 maanden ziek waardoor hij de hele dag op bed lag en toen meteen daarma ik een operatie. Alles leek voorbij maar nu kwakkelt mijn vader (70) met zijn gezondheid waardoor opa/oma eigenlijk niet goed kunnen oppassen (1x in de week) en moet ik daar soms meer naar het ziekenhuis.
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
dinsdag 2 april 2024 om 11:01
Ik vind jouw post niet ok. Ik deel je mening dat de kinderen in de uitleg van to qua zorgen over haar belastbaarheid komen ná de mogelijke gevolgen van haar werk. Maar je geeft nu een ontzettende cliché uithaal naar een vrouw. Een moeder moet toch meer tijd aan haar kinderen willen besteden. En dat ben ik niet met je eens. OUDERS (met de nadruk op allebei) moeten een goede balans samen zoeken en moeten zorgen dat er aan de noden van de kinderen voldaan wordt. Dat kunnen lieve zorgzame grootouders zijn, een fijne nanny, een ouder die meer thuis is dan de ander. Maar het is niet aan (alleen) de vrouw om haar werkdagen in te ruilen, zodat haar man nog meer kan blijven doen wat hij al deed.Ladyinred schreef: ↑01-04-2024 19:49Moet je nou lezen hoe vaak je je kinderen ziet. Echt sneu. Er zit helemaal geen tijd bij voor echt even wat leuks doen met je kinderen. Je bent alleen maar bezig met je eigen carrière. En er zijn heel vrouwen die even een paar jaar een stapje terugdoen. En die komen gewoon weer op een goede plek terug. Wij zeggen niet dat je daar weg moet hè. Maar een dag minder werken is al leuk voor de kinderen en voor jou. Jouw kinderen gaan hier nog wel last van krijgen, dat voorspel ik je. Ze kennen jou straks alleen als de vrouw die rent en vliegt, maar er nooit echt even voor ze was. Diep triest en heel sneu. Ik vraag me echt af waarom je een topic opent want je doet niets met onze adviezen. Het is alleen maar ikke ikke ikke. En mocht het uitlopen op een burn-out. Wat doe je dan? Met kinderen op die leeftijd zit je nu in je tropenjaren en jij denkt alleen maar, ik ga er nog even tien extra ballen bij in de lucht houden. Succes ermee.
@to, ik vind het wel aan jou (als onderdeel vd ouder set) om te zorgen dat je geestelijk, emotioneel en fysiek de zorg kan geven aan de kinderen. Hoe je dat doet, is aan jou/jullie. Maar jouw kinderen hebben niks aan een moeder die uitvalt. Als dat betekent dat je je man meer moet terugfluiten, dan is dat aan jou om te doen. Als dat betekent dat je met je man de opvang anders moet inrichten, moet jij daartoe nu het initiatief nemen. Jij voelt ten slotte wat je voelt. Maar er is wel iets nodig om staande te blijven en dan denk ik eerst aan je kinderen. Die baan van jou wordt binnen een aantal weken overgenomen en ingevuld door iemand anders, dus jouw bedrijf redt zich makkelijk zonder je. Jouw kinderen daarentegen kunnen hun leven lang last houden van ouders die zaken niet goed hebben afgestemd en daaraan onderdoor gaan.
dinsdag 2 april 2024 om 11:15
Jij hebt je man uitgekozen. Dan moet jij het gevecht (inderdaad) aangaan. Je kunt niet leven op theorien. Je moet leven op hoe het werkelijk is en gaat. In theorie wordt niemand ziek, blijf je altijd fit en mooi en heb je met iedereen goede relaties, blablabla. Dat is niet hoe de wereld wérkelijk is. Dat soort ideeën kunnen alleen in iemands hoofd blijven bestaan als er altijd iemand beschikbaar is om de klappen op te vangen. Ben jij dat nu? Ben jij degene die ziekte en uitval opvangt en zieke ouders? Is dat ergens onbewust jouw verantwoordelijkheid gemaakt?Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 20:38Jup en er zijn 2 smaken en dat wordt een hele heftige ruzie. Dat is wel duidelijk. 3 dagen per week van 6 tot 10 bezig zijn houdt niemand vol structureel.
Kan niet meer. En dat moet je gaan communiceren naar man. Het zijn net zo goed zijn kinderen als de jouwe. En blijven werken zonder dat hij daar iets voor hoeft in te leveren, gaat niet meer. Dus ja, maak maar ruzie. Maak hem maar duidelijk dat er een klein jongetje bekaf is na school en eigenlijk helemaal niet in staat is zo vaak naar de BSO te gaan. Dat opa en oma dat gat niet kunnen dichtfietsen en dat nu de ouders aan zet zijn om hiervoor te zorgen en aangezien hij de helft van die ouderset is, hij daar iets voor gaat inleveren. Net als jij overigens.
Dan gaat zo'n carriere maar even 2 jaar in de koelkast hoor. Dan leef je allebei ook nog. Maar iets moet je vertragen om het tempo van je kinderen leidend te laten zijn. En ik lees een klein kind dat bekaf is. Zometeen komt daar een ander guppie bij dat ook naar school gaat en ook tijd nodig heeft om zich daaraan aan te passen. Als je kinderen wat groter zijn, zijn ze stukken weerbaarder voor deze drukte en kun je weer meer uren gaan pakken. Maar nu willen jullie allebei (tegelijk) carriere maken op het moment dat je een heel jong gezin hebt met kinderen die dat moordende tempo amper kunnen bijbenen. En jullie lijken elkaar daarin niet tegemoet te willen komen en vooral op dat recht van carrière te zitten. Dat is een heel onvolwassen rijping als je zo denkt. Het maakt een mens stug en blind voor wat er nodig is.
dinsdag 2 april 2024 om 11:23
@ NomenNescio, eens met jou.
En uit ervaring: ik had ook zo'n baan. Ben er helemaal uitgeklapt. Doe nu iets ver onder mijn niveau. Bleek ook nog heel veel oud zeer uit mijn jeugd te zitten. Had het liever anders gewild maar dit is nu hetgeen waarmee we het moeten doen. En mijn leven blijkt een stuk leuker te zijn als ik mijn theorie over hoe het leven zou moeten zijn loslaat.
Gelukkig kunnen mijn man en ik nu goed samenwerken. En doen we het echt met elkaar en dat vind ik heel waardevol. Ook dat heeft best wat tijd gekost.
En uit ervaring: ik had ook zo'n baan. Ben er helemaal uitgeklapt. Doe nu iets ver onder mijn niveau. Bleek ook nog heel veel oud zeer uit mijn jeugd te zitten. Had het liever anders gewild maar dit is nu hetgeen waarmee we het moeten doen. En mijn leven blijkt een stuk leuker te zijn als ik mijn theorie over hoe het leven zou moeten zijn loslaat.
Gelukkig kunnen mijn man en ik nu goed samenwerken. En doen we het echt met elkaar en dat vind ik heel waardevol. Ook dat heeft best wat tijd gekost.
dinsdag 2 april 2024 om 11:40
Hoor je jezelf niet terug? In alles (werkelijk álles) wat er hier tegen je gezegd wordt als opties, reageer je dat het niet kan, niet zinnig of logisch is, niet wenselijk is. Wat is dan je eigen oplossing voor je eigen probleem? Je vraagt naar input, mensen geven je die (vaak vanuit eigen ervaring, al dan niet na burn out) en vervolgens serveer je alles af.Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2024 09:25Mijn man is geen directeur, mijn inkomen is hoger dan het zijne. Als ik een andere baan voor 3 dagen zoek leveren we minimaal 2.000 euro netto in. Als het niet meer is dat zal toch ergens vandaan moeten komen.
Je kunt inderdaad blijven wachten totdat die burn out werkelijkheid is om er dan pas mee aan de slag te willen moeten. Maar wil je het zover laten komen? Je eigen brein kan niet meer flexibel denken, mensen geven je mee dat dit een belangrijk signaal is. Ik zou het niet negeren als ik jou was.
Wat is het ergste wat er kan gebeuren? Of vrees je al dat je nu nog in ontkenning kan leven, maar op het moment dat je je man gaat betrekken bij waar je tegenaan loopt, dat dit einde huwelijk is? Vraag jezelf dan af als dat maar zo'n klein zetje nodig heeft, wat je huwelijk dan nu nog waard is. Waar zou je prioriteit moeten liggen? Bij jouw (geestelijke) gezondheid en die van je kinderen. De rest komt later. En kán ook later. Managen is ook juist kunnen zorgen voor de goede prioriteiten, voor delegatie, voor soms (tijdelijk) meer investeren, omdat renderen later komt. Juiste keuzes maken die niet alleen nu, maar ook op de lange termijn goed zijn. Probeer als manager te denken. Wat heb jij/je gezin nodig om nu gezond te blijven, zodat je wat later gaat renderen.
dinsdag 2 april 2024 om 11:42
Dit is wat ik ook zeg, TO, jullie lijken erg te hechten aan luxe en niet bereid om financieel een stapje terug te doen.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑02-04-2024 10:59Dat is mijn hele salaris! Daar werk ik vier dagen voor.
Bij ons kan dan de schoonmaakster ook nog uit, sporten, vakantie, verbouwen, alles kan.
Maar wel op een ander niveau misschien. Ik heb geen personal trainer, maar een app, vakantie is kamperen in Denemarken, met vriendinnen ga ik even lunchen en bijkletsen geen weekend weg.
Mijn leven is niet saai, maar wel wat eenvoudiger ingericht.
Geld is niet zaligmakend, je gezondheid is belangrijker.
dinsdag 2 april 2024 om 11:46
Misschien mis ik iets hoor, maar TS gaat toch alleen af en toe mee naar het ziekenhuis?smorre schreef: ↑01-04-2024 22:27Oh wacht: je vraag is of t herkenbaar is voor anderen en hoe je het aanpakt.
Ja heel herkenbaar. Hier ook twee full time banen en (meer dan 2) kinderen.
Ook veel mantelzorg en drukte gehad.
Hoe ik het heb aangepakt: eerst niet, net zoals jij nu. En dat leverde me een fikse burn out op, meer dan een jaar niet kunnen werken. In therapie geweest en sindsdien zijn dingen anders: ik plan lummeltijd voor mezelf in en man doet meer in huis en met de kinderen.
Dat dus.
dinsdag 2 april 2024 om 11:52
Ik heb even geloept. Ik zie flinke salarissen, regelmatige vakanties en weekendjes weg, een personal trainer, traiteur etc. En dan zou er bij een dag minder werken geen geld meer zijn voor een schoonmaakster? 
TO, jullie zijn ambitieus, werken hard en hebben daardoor een luxe leven. En jullie maakten de keuze voor kinderen. Maar nu die wat ouder worden en jullie ouders ook, wordt het bij elkaar gewoon teveel. Ergens zullen jullie iets moeten inleveren. Ik zou samen bespreken wat ieder van jullie kan inleveren zodat je wat meer lucht krijgt.
Dit topic komt me trouwens ontzettend bekend voor. Speelde dit eerder al of was dat iemand anders?
TO, jullie zijn ambitieus, werken hard en hebben daardoor een luxe leven. En jullie maakten de keuze voor kinderen. Maar nu die wat ouder worden en jullie ouders ook, wordt het bij elkaar gewoon teveel. Ergens zullen jullie iets moeten inleveren. Ik zou samen bespreken wat ieder van jullie kan inleveren zodat je wat meer lucht krijgt.
Dit topic komt me trouwens ontzettend bekend voor. Speelde dit eerder al of was dat iemand anders?
dinsdag 2 april 2024 om 12:02
Yep. Het probleem met de gezondheid van de ouders is voor TO zo te lezen vooral de opvang die daarmee al dan niet tijdelijk wegvalt.andnowwedance schreef: ↑02-04-2024 11:46Misschien mis ik iets hoor, maar TS gaat toch alleen af en toe mee naar het ziekenhuis?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 2 april 2024 om 12:04
TO, van 2.000 euro per maand moeten sommige mensen alles doen!Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2024 09:25Mijn man is geen directeur, mijn inkomen is hoger dan het zijne. Als ik een andere baan voor 3 dagen zoek leveren we minimaal 2.000 euro netto in. Als het niet meer is dat zal toch ergens vandaan moeten komen.
Je bent zo bevoorrecht (uiteraard werk je er hard voor) en je hebt het zelf niet eens door. Juist doordat jullie het financieel zo goed hebben is er veel ruimte voor verandering! (tenzij je in een te duur huis woont natuurlijk)
Doen jullie als gezin nog weleens leuke dingen samen?
dinsdag 2 april 2024 om 12:11
Tja, en man is 3 dagen per week ver van huis, slaapt in hotel, denk ik?Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 10:45
Onze relatie bestaat door de huidige situatie momenteel niet of nauwelijks, maar dat accepteren we voor nu.
Wat kan er misgaan?
Echt, TO, ik gun je het beste, maar dit werkt niet. Je man mag hierin zijn verantwoordelijkheid ook weleens pakken, lijkt me.
dinsdag 2 april 2024 om 12:30
Je zou ook de personal trainer en een paar sporten kunnen skippen. En wat minder vaak de traiteur. Dan kun je nog best een schoonmaakster betalen. Desnoods een uurtje minder of eens in de 2 weken ipv wekelijks.Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2024 09:25Mijn man is geen directeur, mijn inkomen is hoger dan het zijne. Als ik een andere baan voor 3 dagen zoek leveren we minimaal 2.000 euro netto in. Als het niet meer is dat zal toch ergens vandaan moeten komen.
dinsdag 2 april 2024 om 12:35
Ik vind dat je een beetje zeurt eigenlijk. Dus die ene oppas was niet betrouwbaar, nou poepoe, dan zoek je ter overbrugging van bso/opvang een ander.
Je hebt een riant inkomen, je kan aardig wat 'ballen' uit besteden. Ik denk dat je veel energie zou overhouden als je minder moppert op wat er anders gaat dan gewenst.
Je hebt een riant inkomen, je kan aardig wat 'ballen' uit besteden. Ik denk dat je veel energie zou overhouden als je minder moppert op wat er anders gaat dan gewenst.
dinsdag 2 april 2024 om 12:39
Ik vind het wel een beetje ‘eigen schuld, dikke bult’. Je maakt jezelf heel druk door alles wat je wil en door alles wat zogenaamd niet kan veranderen. Dan blijf je in dit cirkeltje zitten. Wil je eigenlijk wel echt verandering of wou je eigenlijk gewoon even lekker klagen hier ? (Dat mag trouwens ook gewoon hè).
En je vraagt of het herkenbaar is. Ja, dat is het wel. Hoewel ik denk dat het voor sommigen nog wel zwaarder is. Ik ben bv fulltime alleenstaande ouder van 2 kinderen en het leven is erg druk. Werk 4 dagen. Ik doe alle spitsuren thuis alleen, elke dag dus. Al het halen en brengen komt op mij neer. Oudste sport 3 keer per week, jongste 2 keer. Ze kunnen er nog niet zelfstandig heen, dus ook dat doe ik erbij. Zelf sport ik 3 a 4 keer per week. Ik verdien niet zoveel als jij, dus geen huishoudelijke hulp, geen maaltijden van de traiteur of thuisbezorgde boodschappen. Ook geen weekendjes weg met vriendinnen of op vakantie zonder kinderen. Dus ja, ik ben ook best wel druk. Heeft geen zin om mezelf zielig te vinden dat ik het zo druk heb, heb ik voor gekozen, dus gewoon doen.
Want het voelt gelukkig niet of ik afren op overspannen worden of een burn-out. Omdat ik naast de drukte ook heel bewust lummeltijd heb. Als de kinderen op bed liggen dan doe ik niks meer. Ik lig op de bank en kijk een leuke serie, even geen verplichtingen. In het weekend slapen we uit, de kinderen mogen een filmpje kijken zodat ik nog even lekker kan blijven liggen. Meestal elk weekend wel een uitjes samen, daar geniet ik ook echt van. Op mijn vrije dag zijn de kinderen ‘s ochtend op school. Dus dan ga ik lekker lang wandelen met de hond, of juist even niksen. Of even shoppen. Maar net waar ik zin in heb, als het maar geen verplichtingen zijn. De balans tussen veel moeten en daarnaast ook regelmatig niks moeten is voor mij echt heel belangrijk.
En je vraagt of het herkenbaar is. Ja, dat is het wel. Hoewel ik denk dat het voor sommigen nog wel zwaarder is. Ik ben bv fulltime alleenstaande ouder van 2 kinderen en het leven is erg druk. Werk 4 dagen. Ik doe alle spitsuren thuis alleen, elke dag dus. Al het halen en brengen komt op mij neer. Oudste sport 3 keer per week, jongste 2 keer. Ze kunnen er nog niet zelfstandig heen, dus ook dat doe ik erbij. Zelf sport ik 3 a 4 keer per week. Ik verdien niet zoveel als jij, dus geen huishoudelijke hulp, geen maaltijden van de traiteur of thuisbezorgde boodschappen. Ook geen weekendjes weg met vriendinnen of op vakantie zonder kinderen. Dus ja, ik ben ook best wel druk. Heeft geen zin om mezelf zielig te vinden dat ik het zo druk heb, heb ik voor gekozen, dus gewoon doen.
Want het voelt gelukkig niet of ik afren op overspannen worden of een burn-out. Omdat ik naast de drukte ook heel bewust lummeltijd heb. Als de kinderen op bed liggen dan doe ik niks meer. Ik lig op de bank en kijk een leuke serie, even geen verplichtingen. In het weekend slapen we uit, de kinderen mogen een filmpje kijken zodat ik nog even lekker kan blijven liggen. Meestal elk weekend wel een uitjes samen, daar geniet ik ook echt van. Op mijn vrije dag zijn de kinderen ‘s ochtend op school. Dus dan ga ik lekker lang wandelen met de hond, of juist even niksen. Of even shoppen. Maar net waar ik zin in heb, als het maar geen verplichtingen zijn. De balans tussen veel moeten en daarnaast ook regelmatig niks moeten is voor mij echt heel belangrijk.
dinsdag 2 april 2024 om 12:40
En dit inderdaad.-Rosings- schreef: ↑02-04-2024 12:35Ik vind dat je een beetje zeurt eigenlijk. Dus die ene oppas was niet betrouwbaar, nou poepoe, dan zoek je ter overbrugging van bso/opvang een ander.
Je hebt een riant inkomen, je kan aardig wat 'ballen' uit besteden. Ik denk dat je veel energie zou overhouden als je minder moppert op wat er anders gaat dan gewenst.
dinsdag 2 april 2024 om 12:41
Dat vraag ik me ook af. Het klinkt alsof het ouderschap vooral voelt als zwaar en verplichtend en ik lees ook niet erg het verlangen om als gezin leuke dingen te doen. Wellicht komt het door het overspannen-zijn, maar gezond komt het niet op me over. Misschien hulp inschakelen bij het stellen van gezonde prioriteiten..?lila01 schreef: ↑02-04-2024 12:04TO, van 2.000 euro per maand moeten sommige mensen alles doen!
Je bent zo bevoorrecht (uiteraard werk je er hard voor) en je hebt het zelf niet eens door. Juist doordat jullie het financieel zo goed hebben is er veel ruimte voor verandering! (tenzij je in een te duur huis woont natuurlijk)
Doen jullie als gezin nog weleens leuke dingen samen?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 2 april 2024 om 12:42
Die is allang weg hoor…tijdje gehad bleek helaas niet helpen.vivapimpelmees schreef: ↑02-04-2024 12:30Je zou ook de personal trainer en een paar sporten kunnen skippen. En wat minder vaak de traiteur. Dan kun je nog best een schoonmaakster betalen. Desnoods een uurtje minder of eens in de 2 weken ipv wekelijks.
Mijn salaris wordt niet 1/3 minder als ik 24 uur ga werken ipv 36, maar minimaal 1/2 omdat het ook aantal stappen terug is. En het zal een halve dag opvang schelen, maar dat weegt niet op tegen het verlies van inkomen.
dinsdag 2 april 2024 om 12:50
Blijft staan dat je zelf gekozen hebt om je leven op deze manier in te richten. Dus aan jou om je eigen keuzes te heroverwegen. Je doet alsof het je allemaal overkomt.Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2024 12:42Die is allang weg hoor…tijdje gehad bleek helaas niet helpen.
Mijn salaris wordt niet 1/3 minder als ik 24 uur ga werken ipv 36, maar minimaal 1/2 omdat het ook aantal stappen terug is. En het zal een halve dag opvang schelen, maar dat weegt niet op tegen het verlies van inkomen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 2 april 2024 om 12:52
Keuzes te over, maar geen van de 2 wil iets inleveren ( qua werkuren of inkomen)canis-felis schreef: ↑02-04-2024 12:50Blijft staan dat je zelf gekozen hebt om je leven op deze manier in te richten. Dus aan jou om je eigen keuzes te heroverwegen. Je doet alsof het je allemaal overkomt.
dinsdag 2 april 2024 om 12:53
Oké, je blijft dus 36 uur werken.Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2024 12:42Die is allang weg hoor…tijdje gehad bleek helaas niet helpen.
Mijn salaris wordt niet 1/3 minder als ik 24 uur ga werken ipv 36, maar minimaal 1/2 omdat het ook aantal stappen terug is. En het zal een halve dag opvang schelen, maar dat weegt niet op tegen het verlies van inkomen.
En de rest van de tips?
dinsdag 2 april 2024 om 12:56
Dus geld is toch de meest voorliggende drijfveer? Niet de roofbouw op jezelf, je gezin en je relatie.
Wat maakt het uit dat jij of je man minder gaat verdienen als dat de balans doet rechtzetten? Volgens mij moet je met je man compromissen gaan sluiten ten behoeve van het gezin ipv het ego.
Ben je bang voor gezichtsverlies of zie je bij jezelf hetzelfde gebeuren als alle gezinnen om je heen bij ouders die dezelfde keuzes maken voor hun gezin? Je zit in je eigen gecreerde gouden kooi.
Heb je überhaupt met je man hier vooraf over gesproken voordat de kinderen er waren?
Heel eerlijk: het is bijna jammer dat je financieel zo riant leeft dat je daardoor zolang om de kern heen kunt draaien door veel uit te besteden. Niets mis mee, maar dit zal terugkerend blijven.
Een goede vriendin is hier van een topbaan ook teruggezakt in functie op eigen verzoek wegens gezin.dat was geen enkel probleem (ook rijksoverheid) vooral omdat ze er achter stond en aangaf anders weg te gaan. Ze voelen daar bij jou ook dat je het eigenlijk niet wil omdat je blijkbaar over 2 jaar naar een andere functie zou gaan. Wat is deze functie jou straks waard?
Wat maakt het uit dat jij of je man minder gaat verdienen als dat de balans doet rechtzetten? Volgens mij moet je met je man compromissen gaan sluiten ten behoeve van het gezin ipv het ego.
Ben je bang voor gezichtsverlies of zie je bij jezelf hetzelfde gebeuren als alle gezinnen om je heen bij ouders die dezelfde keuzes maken voor hun gezin? Je zit in je eigen gecreerde gouden kooi.
Heb je überhaupt met je man hier vooraf over gesproken voordat de kinderen er waren?
Heel eerlijk: het is bijna jammer dat je financieel zo riant leeft dat je daardoor zolang om de kern heen kunt draaien door veel uit te besteden. Niets mis mee, maar dit zal terugkerend blijven.
Een goede vriendin is hier van een topbaan ook teruggezakt in functie op eigen verzoek wegens gezin.dat was geen enkel probleem (ook rijksoverheid) vooral omdat ze er achter stond en aangaf anders weg te gaan. Ze voelen daar bij jou ook dat je het eigenlijk niet wil omdat je blijkbaar over 2 jaar naar een andere functie zou gaan. Wat is deze functie jou straks waard?
labellocherry wijzigde dit bericht op 02-04-2024 12:57
0.35% gewijzigd
dinsdag 2 april 2024 om 12:58
Ik ben eigenlijk wel benieuwd. Wat houdt je nou echt tegen? Vind je het schaamtevol om toe te geven dat het niet lukt? Denk je; dan maar een burn-out, dan heb ik in ieder geval even vrij en moeten mensen wel rekening met me houden?
Wat weerhoudt jou er nou echt van om stappen te zetten? Al is het maar naar de huisarts, burn-out preventie coach? Iets?
Wat weerhoudt jou er nou echt van om stappen te zetten? Al is het maar naar de huisarts, burn-out preventie coach? Iets?
dinsdag 2 april 2024 om 13:01
Wat maakt dat er steeds naar de man gewezen wordt?
De loep maakt echt duidelijk dat TO geen klagen heeft, en dat zij haar kansen op werkgebied juist al eerder gepakt heeft (toen kinderen kleiner waren promotie). Ik vind het zo bijzonder dat er nu naar zijn verantwoordelijkheid gewezen wordt, terwijl TO alles lijkt te willen behouden en ook niets in wil leveren? Dan wordt er o.a geadviseerd eens flink ruzie te gaan maken.
Ze heeft sporten, de traiteur, huishoudelijke hulp, weekendjes weg, allemaal ingezet omdat zij het zo belangrijk vind, moet kunnen ontspannen, een uitlaatklep nodig heeft, geen scheefgroei wil in de relatie.
Nu heeft man tijd nodig om hoger te klimmen op zijn carrière ladder, valt het TO zwaar (die nergens een concessie wil doen) en dan wordt er naar man gewezen.
To en man lijken beiden een eigen leven te hebben en iets van de ander te verwachten, echter vind ik wel dat TO een uitgesproken mening heeft over de klus van man, van hem de concessies verwacht, terwijl zij haar kansen heeft gehad. hoog op de carrière ladder zit, en daarin niets wil inleveren want het is het allemaal niet waard, en dan wordt het leven zo zwaar.
Ik vind het echt als onterecht overkomen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
