Psyche
alle pijlers
Tegen overspannen aan
maandag 1 april 2024 om 07:17
Sinds een week of 2 heb ik het gevoel weer: eigenlijk wil een paar dagen alleen maar slapen/in bed liggen en verder niks. Afgelopen jaar is dat al een paar keer geweest. Het is ook een jaar geweest met constant iets: zelf eerst nieuwe baan, daarna meteen sudden deafness gehad, man 3 maanden ziek waardoor hij de hele dag op bed lag en toen meteen daarma ik een operatie. Alles leek voorbij maar nu kwakkelt mijn vader (70) met zijn gezondheid waardoor opa/oma eigenlijk niet goed kunnen oppassen (1x in de week) en moet ik daar soms meer naar het ziekenhuis.
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
maandag 1 april 2024 om 21:17
Waarschijnlijk gaat TO zich vastklampen aan deze reactie. Maar idd, wat iemand anders hier ook al zegt: het is jouw leven, het zijn jouw kinderen, jouw relatie..smorre schreef: ↑01-04-2024 21:13Hm er wordt hier wel hard geoordeeld hoor. Ik vind t niet zo gek wat je doet TO.
Niks mis met full time werken wat mij betreft. En ook beide ouders die full time werken hoeft geen probleem te zijn.
Wel onder een aantal voorwaarden denk ik: kinderopvang structureel goed geregeld bijvoorbeeld. Ik lees dat je ouders een dag in de week oppassen, dat maakt je wel afhankelijk, zou ik anders proberen te regelen (nanny, oppas aan huis?)
Verder lees ik niet veel geks. Je sport, spreekt af en toe af met vriendinnen en gaat een paar keer per jaar een weekend weg. Helemaal prima lijkt me!
Probleem is het gebrek aan “lummeltijd”. Dit heb ik geleerd uit mijn burn out.
Je lijf en geest hebben tijd nodig om te ontspannen, dat moet je bewust inplannen in jouw leven. Het lijkt erop dat je dat nog niet doet. Begin daar eens mee ipv alle activiteiten achter elkaar te plannen. Hoeft niet veel maar af en toe eens lekker een uurtje op bed liggen bijvoorbeeld. Of op de bank. En dan niet stiekem was vouwen of administratie doen!
Verder lijkt t niet helemaal goed verdeeld met je man, die heeft veel meer tijd voor zichzelf met sport enzo. Daar moet je met hem een gesprek over voeren.
Maar bovenal: laat je geen schuldgevoel aan praten dat je geen tijd voor je kinderen het . Bull shit!
Je opent alleen een topic hier omdat je bijna overspannen bent en dat lijkt mij voor en met kinderen minder handig..
maandag 1 april 2024 om 21:21
Nou vooruit, een enkele reactie dan. Na tig andere vormen van reacties waarbij TO zelf als reactie geeft dat ze allebei het werk heel leuk en heel belangrijk vinden (maar blijkbaar niet de consequenties trekken dat ze met hun banen dan gewoon voor goede opvang moeten zorgen).
maandag 1 april 2024 om 21:22
Fijn dat je dit ziet. Daar begint het mee. En vervolgens stap voor stap.Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 20:38Jup en er zijn 2 smaken en dat wordt een hele heftige ruzie. Dat is wel duidelijk. 3 dagen per week van 6 tot 10 bezig zijn houdt niemand vol structureel.
Ik heb zelf echt moeten leren dat een paar keer een fikse ruzie soms enorm helpt. Hopelijk kunnen jullie dat op een goede manier.
Enne, het kan ook betekenen dat jullie beiden moeten inleveren. Al heeft je man wel veel ruimte als ik het zo lees.
maandag 1 april 2024 om 21:44
Die BSO/KDV is aangevraagd. Mijn ouders wilde heel graag oppassen en zijn tot 2 maanden geleden altijd erg vitaal geweest en hebben er 4,5 jaar erg van genoten. Er was geen reden om aan nemen dat het opeens zou veranderen. Helaas valt dat net samen de overgang naar de basisschool, nieuw project man en het feit dat een van mijn schoonouders ook ziek is geworden. Veel in korte tijd zullen we maar zeggen en dat hadden we allemaal niet voorzien.S-Groot schreef: ↑01-04-2024 21:21Nou vooruit, een enkele reactie dan. Na tig andere vormen van reacties waarbij TO zelf als reactie geeft dat ze allebei het werk heel leuk en heel belangrijk vinden (maar blijkbaar niet de consequenties trekken dat ze met hun banen dan gewoon voor goede opvang moeten zorgen).
En minder werken zie ik idd niet direct als de oplossing: dan ruil ik een dag werken in voor een dag met de kinderen en het huis schoonmaken (want de schoonmaakster gaat dan de deur uit). Of dat zorgt voor minder stress vraag ik mij af. En onze relatie zal dan zeker nog schever worden.
maandag 1 april 2024 om 21:44
Die BSO/KDV is aangevraagd. Mijn ouders wilde heel graag oppassen en zijn tot 2 maanden geleden altijd erg vitaal geweest en hebben er 4,5 jaar erg van genoten. Er was geen reden om aan nemen dat het opeens zou veranderen. Helaas valt dat net samen de overgang naar de basisschool, nieuw project man en het feit dat een van mijn schoonouders ook ziek is geworden. Veel in korte tijd zullen we maar zeggen en dat hadden we allemaal niet voorzien.S-Groot schreef: ↑01-04-2024 21:21Nou vooruit, een enkele reactie dan. Na tig andere vormen van reacties waarbij TO zelf als reactie geeft dat ze allebei het werk heel leuk en heel belangrijk vinden (maar blijkbaar niet de consequenties trekken dat ze met hun banen dan gewoon voor goede opvang moeten zorgen).
En minder werken zie ik idd niet direct als de oplossing: dan ruil ik een dag werken in voor een dag met de kinderen en het huis schoonmaken (want de schoonmaakster gaat dan de deur uit). Of dat zorgt voor minder stress vraag ik mij af. En onze relatie zal dan zeker nog schever worden.
maandag 1 april 2024 om 22:27
Oh wacht: je vraag is of t herkenbaar is voor anderen en hoe je het aanpakt.
Ja heel herkenbaar. Hier ook twee full time banen en (meer dan 2) kinderen.
Ook veel mantelzorg en drukte gehad.
Hoe ik het heb aangepakt: eerst niet, net zoals jij nu. En dat leverde me een fikse burn out op, meer dan een jaar niet kunnen werken. In therapie geweest en sindsdien zijn dingen anders: ik plan lummeltijd voor mezelf in en man doet meer in huis en met de kinderen.
Dat dus.
Ja heel herkenbaar. Hier ook twee full time banen en (meer dan 2) kinderen.
Ook veel mantelzorg en drukte gehad.
Hoe ik het heb aangepakt: eerst niet, net zoals jij nu. En dat leverde me een fikse burn out op, meer dan een jaar niet kunnen werken. In therapie geweest en sindsdien zijn dingen anders: ik plan lummeltijd voor mezelf in en man doet meer in huis en met de kinderen.
Dat dus.
maandag 1 april 2024 om 23:52
Ik zeg niets over beide fulltime werken, dat heb ik ook altijd gedaan. Maar ik vind dat als jij vroeg(er) op gaat staan om te sporten dat je jezelf uitput. Je maakt je dagen langer en neemt geen rust. Lummeltijd vind ik een mooi woord.
En ik vind dat als jouw partner 3 dagen pw niet beschikbaar is en dan ook nog in het weekend bijna de hele dag afwezig is, dat hij wel erg weinig bijdraagt. Dan kun je “samen” wel gekozen hebben voor die opdracht maar het werkt dus niet zoals het nu gaat. Kan je man niet om de week van uit huis werken?
En ik vind dat als jouw partner 3 dagen pw niet beschikbaar is en dan ook nog in het weekend bijna de hele dag afwezig is, dat hij wel erg weinig bijdraagt. Dan kun je “samen” wel gekozen hebben voor die opdracht maar het werkt dus niet zoals het nu gaat. Kan je man niet om de week van uit huis werken?
Ik doe mijn best
dinsdag 2 april 2024 om 00:25
Precies, kijken hoe het structureel anders kan qua werk bijvoorbeeld. Dit hou je niet vol.Pekka123 schreef: ↑01-04-2024 08:20Ik denk dat het veel belangrijker is om samen met je man keuzes te gaan maken, want dit los je niet op met elk kwartaal een paar dagen in bed liggen. Je bent chronisch overbelast en dat gaat zich wreken.
Het enige wat helpt is als gezin andere keuzes maken en de gevolgen van hetgeen op je pad is accepteren en er naar handelen.
dinsdag 2 april 2024 om 00:56
Ik lees vooral dat jullie graag willen dat er iets verandert, maar niet bereid zijn om concessies te doen. Tja, dan houdt het op, hè?
Lig je weleens lekker op de bank een serie op Netflix te bingen of zo? Ik vind je schema zo vermoeiend klinken.
Er hoeft maar 1 dingetje mis te gaan en het hele kaartenhuis stort in elkaar
Lig je weleens lekker op de bank een serie op Netflix te bingen of zo? Ik vind je schema zo vermoeiend klinken.
Er hoeft maar 1 dingetje mis te gaan en het hele kaartenhuis stort in elkaar
lila01 wijzigde dit bericht op 02-04-2024 11:58
1.09% gewijzigd
dinsdag 2 april 2024 om 01:30
Dit lijkt me onzin.Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 21:44
En minder werken zie ik idd niet direct als de oplossing: dan ruil ik een dag werken in voor een dag met de kinderen en het huis schoonmaken (want de schoonmaakster gaat dan de deur uit). Of dat zorgt voor minder stress vraag ik mij af.
Schoonmaakster kan gewoon blijven als jullie bereid zijn om je duikvakanties in verre oorden of jullie ski-vakanties op te geven. Maar dat is zeker ook geen optie?
Het is maar net wat je belangrijk vindt...
dinsdag 2 april 2024 om 06:53
Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 21:44Die BSO/KDV is aangevraagd. Mijn ouders wilde heel graag oppassen en zijn tot 2 maanden geleden altijd erg vitaal geweest en hebben er 4,5 jaar erg van genoten. Er was geen reden om aan nemen dat het opeens zou veranderen. Helaas valt dat net samen de overgang naar de basisschool, nieuw project man en het feit dat een van mijn schoonouders ook ziek is geworden. Veel in korte tijd zullen we maar zeggen en dat hadden we allemaal niet voorzien.
En minder werken zie ik idd niet direct als de oplossing: dan ruil ik een dag werken in voor een dag met de kinderen en het huis schoonmaken (want de schoonmaakster gaat dan de deur uit). Of dat zorgt voor minder stress vraag ik mij af. En onze relatie zal dan zeker nog schever worden.
Dus je wil iets veranderen en tegelijkertijd alles hetzelfde houden? En als je iets wil veranderen dan moet je van je zelf ook andere dingen veranderen. En schoonmaakster kan niet komen als je minder werkt? Waarom niet?
Dat is recht het laatste waar ik me zou stoppen. Schoonmaakster geeft zo veel rust!
dinsdag 2 april 2024 om 08:08
Volgens mij wil je zelf helemaal geen concessies doen.
Het komt op mij over alsof je alles op een weegschaal legt, en er geen mogelijkheden zijn om balans te creëren omdat je enkel kijkt naar wat jij nodig hebt in het leven.
Ik heb totaal niets tegen ouders die beiden fulltime werken, er blijft echt wel genoeg tijd over voor de kinderen.
Maar het hangt er wel vanaf hoe je ermee omgaat.
Je werk is enorm belangrijk, daarnaast heb je een hekel aan het huishouden dus inleveren op huishoudster wil je ook niet. Omdat je 3 dagen alleen draait moeten man zijn acties ook op de weegschaal en heb je een ochtend later opstarten/voor jezelf ook nodig. Jij hebt je promotie gemaakt, je ziet dat voor man deze klus ook goed is, maar ook dit gaat weer op de weegschaal want jij moet er niet op in hoeven leveren.
Daarnaast is sporten je uitlaatklep, dus dat ga je ook zeker niet inleveren.
Je ervaart stress, maar als man zijn portie op de weegschaal niet evenredig is (terwijl hij nu de tijd neemt om dromen na te gaan, die jij eerder hebt genomen om je promotie te kunnen maken) dan groeit je relatie scheef.
Je werkt fulltime, dus weekendjes weg moeten ook op die weegschaal om dat te compenseren en om tijd zonder kinderen te hebben.
Ik vind het allemaal heel koud en kil overkomen. Alles rondom de kinderen ervaar je als zwaar, jij doet de spitsuren (die je later omschrijft als alle aandacht voor de kinderen en lummelen in bed met rustig opstarten)
Wat maakt dat je de tijd met je kinderen niet als ontspannen ziet of zodanig kan inrichten dat dit wel ontspannen momenten zijn met elkaar?
Wat maakt dat je geen concessies wil doen, en de concessies van man verwacht?
Misschien is een gesprek zonder alles op de weegschaal te leggen een goed begin.
Wat heeft man nodig om bij te komen van zijn werkweek? Wat heb jij nodig? Maar ook en vooral, wat hebben de kinderen van jullie nodig?
En ja, dan kan er uit komen dat er van man zijn kant ook zeker concessies moeten komen, maar ga eerst eens om de tafel voor je hem allerlei concessies oplegt.
Als je 2 keer in de week huishoudelijke hulp hebt, eten van de traiteur, dan blijft er naast de zorg voor de kinderen toch niet enorme balen aan werk liggen (of je woont in een kasteel?) Dan is er toch genoeg tijd om in de tijd dat je met de kinderen bent te lummelen en die tijd als zodanig in te richten dat je ook oplaad?
Hoe denk je dat andere ouders dat doen?
Ik heb geen partner, dus kan al mijn werk niet op de weegschaal leggen en alles compenseren wat ik voor het gezin doe. Echter heb ik die behoefte ook helemaal niet. Het is heel normaal dat wanneer je kinderen krijgt, je het grootste gedeelte van de dag aanstaat omdat je en kinderen en een baan hebt. Het is aan jezelf hoe je deze tijd inricht, en te zoeken naar waar je op dit moment van het leven wel ontspanning uit haalt. Ik heb ook een hekel aan koken, maar met een podcast is het toch even een fijn moment voor mezelf. Je kunt niet alles hebben, en mijn oplaadmomenten met een boek op de bank, daagjes winkelen etc. komen nu na jaren ploeteren weer nu ze in de pubertijd zijn beland.
Het komt op mij over alsof je alles op een weegschaal legt, en er geen mogelijkheden zijn om balans te creëren omdat je enkel kijkt naar wat jij nodig hebt in het leven.
Ik heb totaal niets tegen ouders die beiden fulltime werken, er blijft echt wel genoeg tijd over voor de kinderen.
Maar het hangt er wel vanaf hoe je ermee omgaat.
Je werk is enorm belangrijk, daarnaast heb je een hekel aan het huishouden dus inleveren op huishoudster wil je ook niet. Omdat je 3 dagen alleen draait moeten man zijn acties ook op de weegschaal en heb je een ochtend later opstarten/voor jezelf ook nodig. Jij hebt je promotie gemaakt, je ziet dat voor man deze klus ook goed is, maar ook dit gaat weer op de weegschaal want jij moet er niet op in hoeven leveren.
Daarnaast is sporten je uitlaatklep, dus dat ga je ook zeker niet inleveren.
Je ervaart stress, maar als man zijn portie op de weegschaal niet evenredig is (terwijl hij nu de tijd neemt om dromen na te gaan, die jij eerder hebt genomen om je promotie te kunnen maken) dan groeit je relatie scheef.
Je werkt fulltime, dus weekendjes weg moeten ook op die weegschaal om dat te compenseren en om tijd zonder kinderen te hebben.
Ik vind het allemaal heel koud en kil overkomen. Alles rondom de kinderen ervaar je als zwaar, jij doet de spitsuren (die je later omschrijft als alle aandacht voor de kinderen en lummelen in bed met rustig opstarten)
Wat maakt dat je de tijd met je kinderen niet als ontspannen ziet of zodanig kan inrichten dat dit wel ontspannen momenten zijn met elkaar?
Wat maakt dat je geen concessies wil doen, en de concessies van man verwacht?
Misschien is een gesprek zonder alles op de weegschaal te leggen een goed begin.
Wat heeft man nodig om bij te komen van zijn werkweek? Wat heb jij nodig? Maar ook en vooral, wat hebben de kinderen van jullie nodig?
En ja, dan kan er uit komen dat er van man zijn kant ook zeker concessies moeten komen, maar ga eerst eens om de tafel voor je hem allerlei concessies oplegt.
Als je 2 keer in de week huishoudelijke hulp hebt, eten van de traiteur, dan blijft er naast de zorg voor de kinderen toch niet enorme balen aan werk liggen (of je woont in een kasteel?) Dan is er toch genoeg tijd om in de tijd dat je met de kinderen bent te lummelen en die tijd als zodanig in te richten dat je ook oplaad?
Hoe denk je dat andere ouders dat doen?
Ik heb geen partner, dus kan al mijn werk niet op de weegschaal leggen en alles compenseren wat ik voor het gezin doe. Echter heb ik die behoefte ook helemaal niet. Het is heel normaal dat wanneer je kinderen krijgt, je het grootste gedeelte van de dag aanstaat omdat je en kinderen en een baan hebt. Het is aan jezelf hoe je deze tijd inricht, en te zoeken naar waar je op dit moment van het leven wel ontspanning uit haalt. Ik heb ook een hekel aan koken, maar met een podcast is het toch even een fijn moment voor mezelf. Je kunt niet alles hebben, en mijn oplaadmomenten met een boek op de bank, daagjes winkelen etc. komen nu na jaren ploeteren weer nu ze in de pubertijd zijn beland.
dinsdag 2 april 2024 om 08:22
Nou, ik vind tijd met mijn dreumes heel leuk maar ontspannen zou ik het niet willen noemen. En TO heeft er twee.renate-2009 schreef: ↑02-04-2024 08:08
Wat maakt dat je de tijd met je kinderen niet als ontspannen ziet of zodanig kan inrichten dat dit wel ontspannen momenten zijn met elkaar?
Wat maakt dat je geen concessies wil doen, en de concessies van man verwacht?
TO, je probeert op drie vlakken uit te blinken. Dat gaat gewoon niet. Je moet ergens inleveren:
-sporten: vier keer per week sporten is heel erg veel. Ook al geeft het je energie (en dat snap ik heel goed, sporten is ook mijn hobby) is het toch fysiek vermoeiend, al helemaal als je er eerder voor moet opstaan. Je kunt echt makkelijk tijdelijk naar 2x (of 0x)en dit op een later moment weer uitbreiden/oppakken.
-werk: is al veel over gezegd. Grootste bottleneck lijkt me de opdracht van je man. Verder: meer thuiswerken als dat kan, toch naar 32 uur zodat je niet of veel minder 's avonds hoeft te doen. De managers in onze organisatie (ook Rijksoverheid) zitten in dezelfde schaal als jij en werken toch merendeels 32 uur. Soms moet je zelf degene zijn die de cultuurverandering instart. Je werk is blij met je en wil dat je doorgroeit, dus wat heb je te verliezen? En dat je taken niet minder worden heb je op dat niveau toch ook deels zelf in de hand? Qua vergaderingen die je niet bijwoont, dingen die je delegeert etc. Het lijkt me echt veel vruchtbaarder in je huidige baan vier uur minder te doen (kan ook tijdelijk met ouderschapsverlof) dan te solliciteren op banen onder je niveau.
-kinderen: dit is een beetje vloeken in de kerk hier maar de mensen die ik ken met fulltime banen en geen opa/oma achtervang doen hun kinderen ook fulltime naar de opvang, en dan van 8 tot 18. Jij probeert te werken alsof je geen kinderen hebt (of een man bent met een vrouw die parttime werkt) én te voldoen aan het Nederlandse ideaalbeeld van kinderen 3 dagen naar de opvang en dan om 17 halen. Dan pleeg je roofbouw op jezelf.
dinsdag 2 april 2024 om 08:30
dinsdag 2 april 2024 om 08:40
Nee niet alle momenten kunnen ontspannend zijn.tortelduif schreef: ↑02-04-2024 08:22Nou, ik vind tijd met mijn dreumes heel leuk maar ontspannen zou ik het niet willen noemen. En TO heeft er twee.
Ik weet waar ik het over heb, die van mij zijn ook klein geweest en zitten heel kort op elkaar.
Wat ik bedoel is dat wanneer je de tijd met de kinderen altijd als zwaar ziet, (terwijl hoe TO haar ochtenden beschrijft op mij ontspannen overkomt) dat dit het ook extra zwaar maakt.
Natuurlijk zijn er ook hele pittige momenten! Met name als ze moe zijn/driftbuien hebben etc. Dan kan ik me voorstellen dat je even niet kunt ontspannen. Maar ook dan zijn mogelijkheden om het om te turnen, of s'middags even een momentje voor jezelf te pakken wanneer ze aan het spelen zijn, of juist even rust en ontspannen moment creëren door een boekje te lezen met de kinderen, te knuffelen etc. Je kunt met kinderen nu eenmaal niet heel veel tijd voor jezelf nemen, dus kunnen ontspannen wanneer je de zorg voor de kinderen hebt vind ik toch wel een must.
dinsdag 2 april 2024 om 09:23
Ik snap wat je zegt. Beide lijken me belangrijk. Meer ontspanning proberen te halen uit tijd met de kinderen (al is dat lastig als je al oververmoeid bent). Maar ook juist tijd zonder kinderen waarin je niet aan hoeft te staan. Dat heeft haar man in overvloed en TO veel minder. Daarover gesproken, lijkt het nu alsof al TO's ontspanning ook gelijk inspannend is. Ze sport veel en kijkt nu uit naar een weekend weg met vriendin. Ook dat is heel leuk maar vanuit mijn perspectief niet per se ontspannen (tenzij misschien wellness ofzo). TO, kan het kloppen dat je moeite hebt met helemaal niets doen? Dat misschien ziet als zonde of falen?renate-2009 schreef: ↑02-04-2024 08:40Nee niet alle momenten kunnen ontspannend zijn.
Ik weet waar ik het over heb, die van mij zijn ook klein geweest en zitten heel kort op elkaar.
Wat ik bedoel is dat wanneer je de tijd met de kinderen altijd als zwaar ziet, (terwijl hoe TO haar ochtenden beschrijft op mij ontspannen overkomt) dat dit het ook extra zwaar maakt.
Natuurlijk zijn er ook hele pittige momenten! Met name als ze moe zijn/driftbuien hebben etc. Dan kan ik me voorstellen dat je even niet kunt ontspannen. Maar ook dan zijn mogelijkheden om het om te turnen, of s'middags even een momentje voor jezelf te pakken wanneer ze aan het spelen zijn, of juist even rust en ontspannen moment creëren door een boekje te lezen met de kinderen, te knuffelen etc. Je kunt met kinderen nu eenmaal niet heel veel tijd voor jezelf nemen, dus kunnen ontspannen wanneer je de zorg voor de kinderen hebt vind ik toch wel een must.
dinsdag 2 april 2024 om 09:25
Mijn man is geen directeur, mijn inkomen is hoger dan het zijne. Als ik een andere baan voor 3 dagen zoek leveren we minimaal 2.000 euro netto in. Als het niet meer is dat zal toch ergens vandaan moeten komen.
dinsdag 2 april 2024 om 09:39
Dit lijkt me onzin. Met 2 bijna fulltime banen zou er genoeg moeten binnen komen om die aan te houden. In ieder geval eens per week.Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 21:44En minder werken zie ik idd niet direct als de oplossing: dan ruil ik een dag werken in voor een dag met de kinderen en het huis schoonmaken (want de schoonmaakster gaat dan de deur uit). Of dat zorgt voor minder stress vraag ik mij af. En onze relatie zal dan zeker nog schever worden.
Bij een dag minder werken, kun je nog steeds 4 dagen werken, maar hoef je ´s avonds niet meer aan de slag. Je kinderen gaan vrij vroeg naar bed dus dan heb je de avonden om te sporten en/of niks te doen.
Vier keer per week sporten vind ik veel. Ja dat is tijd voor jezelf maar tegelijkertijd ook iets dat moet. Net als je werk. Dat vind je leuk maar toch is alles bij elkaar teveel.
Je man zal ook iets moeten laten vallen. Wel dit project afmaken maar niet meer in het weekend werken bv.
En verder zou ik naar de mogelijkheden voor een nanny of au pair kijken, zodat er wat meer rust voor jullie kinderen is. School lijkt pittig voor je zoon en meer tijd thuis zou heb waarschijnlijk goed doen. En de nanny/au pair kan jou ook wat werk uit handen nemen.
dinsdag 2 april 2024 om 10:22
En wil je man een andere baan zoeken?Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2024 09:25Mijn man is geen directeur, mijn inkomen is hoger dan het zijne. Als ik een andere baan voor 3 dagen zoek leveren we minimaal 2.000 euro netto in. Als het niet meer is dat zal toch ergens vandaan moeten komen.
dinsdag 2 april 2024 om 10:24
Dan lijkt het mij niet logisch dat die baan zoveel van jullie vergt. Minder betaald krijgen en ook nog eens 3 dagen van huis, dat is geen combinatie die jullie veel oplevert. Ik zou dus echt met hem gaan zitten dat dit niet werkt en of hij naar 4 dagen kan, ik krijg niet helemaal door hoeveel uur hij werkt. Inderdaad minimaal 4 dagen opvang aanvragen, ja dat kost geld dat is nou eenmaal zo. Ga op heel actief op zoek naar een nieuwe oppas en plan ook tijd samen in. Voor mij zou dat voor gaan op vakanties, liever een fijner dagelijks leven dan een paar weken luxe vakantie. Of is het zo dat jullie eigenlijk niet financieel uitkomen zonder gratis opvang van opa en oma? Ik ken meerdere medisch specialisten die parttime werken, er is meer mogelijk dan je denkt als je het maar wilt zien.Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2024 09:25Mijn man is geen directeur, mijn inkomen is hoger dan het zijne. Als ik een andere baan voor 3 dagen zoek leveren we minimaal 2.000 euro netto in. Als het niet meer is dat zal toch ergens vandaan moeten komen.
dinsdag 2 april 2024 om 10:45
En de festivals, en de weekendjes weg, en de personal trainer...
Er zit zoveel ruimte, maar je bent niet bereid om iets van luxe op te geven, lijkt het.
Zorg eerst dat jullie basis thuis stevig is qua opvang, huishouden en relatie. Wat overblijft is voor leuke dingen. Niet veel mensen hebben de luxe van al deze extras die jullie blijkbaar als normaal beschouw(d)en.
dinsdag 2 april 2024 om 10:59
Zwaluw1984 schreef: ↑02-04-2024 09:25Mijn man is geen directeur, mijn inkomen is hoger dan het zijne. Als ik een andere baan voor 3 dagen zoek leveren we minimaal 2.000 euro netto in. Als het niet meer is dat zal toch ergens vandaan moeten komen.
Dat is mijn hele salaris! Daar werk ik vier dagen voor.
Bij ons kan dan de schoonmaakster ook nog uit, sporten, vakantie, verbouwen, alles kan.
Maar wel op een ander niveau misschien. Ik heb geen personal trainer, maar een app, vakantie is kamperen in Denemarken, met vriendinnen ga ik even lunchen en bijkletsen geen weekend weg.
Mijn leven is niet saai, maar wel wat eenvoudiger ingericht.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
