Teleurgesteld in (nieuwe) vriendschap

Heb lang getwijfeld, maar aangezien ik merk dat ik het niet goed los kan laten wil ik het even van me afschrijven.
Ik hoop dat ik het kort kan houden.
Ik ben van de zomer bevriend geraakt met iemand, een (jonge) man van eind twintig, ik ben zelf midden dertig.
De eerste weken was dat leuk en hadden we veel contact. (Ik heb het hier niet over daten maar over gewoon vriendschap, nee niet met de hoop op eventueel meer)
Daarna kreeg hij het druk en werd dat wat minder, het ging me ook opvallen dat hij vooral belde als hij mijn hulp nodig had en dat in andere gevallen ik het initiatief moest nemen.
Daar werd ik wat onzeker over, hebben we wat gesprekken over gehad. (Ik denk dat ik onbewust al wel aanvoelde welke kant het op ging/hoe deze persoon in elkaar zat, en ik vind het niet leuk als ik steeds het eerste initiatief moet nemen)

Paar goede gesprekken over gehad, bij de laatste zei hij dat we binnenkort wat gingen drinken en dat hij het leuk vond om bevriend te zijn en weer wat af te spreken om bij te kletsen.
Aan het eind van het gesprek dacht ik nog 'prima maar dan mag jij het initiatief nemen en een voorstel doen'. Ik begin het namelijk zat te worden dat ik bepaalde mensen de hele tijd achter hun kont aan moet lopen. Ik bedoel dit niet arrogant, maar ik wil vrienden die het leuk vinden om met mij af te spreken ipv dat ik ze bijna moet gaan smeken..

Dat laatste gesprek was halverwege oktober, je raad het al: ik heb niks van hem gehoord, geen telefoontje, geen appje, niks.
Ik kan niet voor hem denken en met aannames schiet ik weinig op, maar ik begin te vermoeden dat hij erg geïnteresseerd is in vriendschap met mij.
Tuurlijk, we zijn allemaal druk, maar 1,5/2 maanden niks van je laten horen is gewoon niet leuk.
Jammer maar lekker laten gaan zou je denken... Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik had dit gewoon niet van hem verwacht, hij kwam echt over als een leuk persoon en eigenlijk ben ik best wel teleurgesteld en vind ik het ontzettend lullig dat je A zegt en B doet in plaats van dat je eerlijk bent.
Ik vind dit nogal schijnheilig en ik had dit niet achter hem gezocht. (Hij heeft in het verleden overigens rechten gestudeerd, misschien ben je dan verbaal erg goed en overtuigend?)

Misschien een gekke vraag, ik kan dit gewoon beter loslaten, maar ik vind dat niet makkelijk.
Het gaat hierbij niet om een geliefde en liefdesverdriet, maar het is weldegelijk pijnlijk...
Hoe kan ik hier mee omgaan en het proberen los te laten?
(Ik heb overigens meer vrienden, vooral hele goede. Het heeft niks te maken met eenzaamheid of zo)

Btw, het opschrijven lucht wel op...

Ilovefairytales schreef: ↑

27-12-2018 23:13

Kijk dat jij teleurstelling voelt.
Wie ben ik of iemand anders op deze wereld om daar iets over te zeggen.
Jou gevoel is iets van jou...

Ik heb het idee dat jij het niet “onaf” kan laten. Dus laten we zeggen hij neemt nooit meer contact op om uit te leggen waarom hij afstandelijk werd. Hij laat het doodbloeden of wie weet denkt hij niet eens meer aan deze vriendschap door het leven zelf.

ik ben zelf ook schuldig aan “we spreken volgend keer af” en van binnen wist ik. Deze vriendschap is na zoveel pogingen proberen niet meer leuk/fun/ontspannend/boeiend dus het is wat het is.

Ik ben zelf na zomer door een vriendin ook zo behandeld. “Ja we gaan wijntje doen volgend week”.... vervolgens niks van gehoord. Zag dr in stad “ooo hey nou das toevallig wij moeten ECHT iets drinken binnenkort”... ik voelde em al van.. hoorde ook niks meer van haar...


Hoe laat je los?
Ik heb 3 vriendschappen laten varen 2018.
Ik heb met kerst gedacht aan de leuke momenten en minder leuke. Ook een gevoel van teleurstelling gehad. De momenten ook die mij doorslag gaven “dit is voorbij”... zonder het te doodanalyseren. Want ik had me best gedaan en om een nieuw leven in te blazen. Soms verander je en groei je uit elkaar . Ik ben Veranderd. En is het gezonder om ze los te laten. Ook al voel ik ook een soort teleurstelling.
Kaarsjes aangestoken aan ze gedacht & bedanken voor de momenten die je 2018 hebt gehad. En wens dat ze gezond en gelukkig zijn. Want dat wens ik mezelf ook toe en iedereen op deze wereld.

TO wie ben jij en wat past in jou leven nu. Wat is gezond en leuk voor jou. Wie
past in je leven als vriendschap, relatie of familie. Maak ruimte ....

Mooie reactie, hier kan ik wel wat mee, dank je wel!
Dat gevoel van teleurstelling moet ik denk ik ook gewoon toe durven laten...
En verder heb ik ook een leven en genoeg andere vrienden die er wel voor me zijn dus ik ben zeker niet afhankelijk van deze persoon.
(Daarom had ik ook niet helemaal verwacht dat ik zo teleurgesteld zou zijn. Ik had gewoon niet verwacht dat hij zo elkaar zou zitten, zeker niet na de gesprekken die we gehad hebben.
Ik snap overigens echt wel dat ik misschien een beetje claimerig kan doen als ik last heb van onzekerheid, maar ik heb genoeg vrienden die dat weten en daar totaal geen moeite mee hebben. Ok die kennen mij al veel langer. Ik snap echt wel dat wanneer iemand mij niet zo goed kent hij of zij daar misschien wat moeite mee heeft.
Maar in vriendschap moet je i.m.o je niet anders voor hoeven doen en moet je kunnen zijn wie je bent. Wanneer dat blijkbaar niet kan, dan ben je misschien niet de juiste persoon voor elkaar...)

viva-amber schreef: ↑

28-12-2018 07:39

Het was een nieuwe vriendschap...net als bij daten kan het gewoon niet matchen omdat je niet hetzelfde wil of hetzelfde nodig hebt.

Ja idd, zo had ik het nog niet bekeken maar ik begin het nu wel in te zien.
Op deze manier kan ik het ook wel loslaten.
Dank je