Psyche
alle pijlers
Teleurgesteld met geslacht.
woensdag 3 mei 2017 om 20:46
Hallo allemaal,
Vandaag ben ik 17 weken zwanger. Sinds vorige week weten mijn man en ik dat het een jongentje word. Mijn man is dol gelukkig maar ik ben juist erg teleurgesteld!! Van te voren had ik al het gevoel dat het een knul werd maar toch voel ik me erg verdrietig.
Ik voel me daarom ook erg schuldig omdat er ook mensen zijn die geen eens kinderen kunnen krijgen en dit knulletje net zo veel liefde verdient! Toch blijft dit gevoel aan mij knagen, ik had zo graag een meisje gewild!
Is dit raar?? Verdwijnt dit gevoel? Zijn er meerdere die dit hebben ervaren? Kan ik iets doen aan dit gevoel?
Vandaag ben ik 17 weken zwanger. Sinds vorige week weten mijn man en ik dat het een jongentje word. Mijn man is dol gelukkig maar ik ben juist erg teleurgesteld!! Van te voren had ik al het gevoel dat het een knul werd maar toch voel ik me erg verdrietig.
Ik voel me daarom ook erg schuldig omdat er ook mensen zijn die geen eens kinderen kunnen krijgen en dit knulletje net zo veel liefde verdient! Toch blijft dit gevoel aan mij knagen, ik had zo graag een meisje gewild!
Is dit raar?? Verdwijnt dit gevoel? Zijn er meerdere die dit hebben ervaren? Kan ik iets doen aan dit gevoel?
woensdag 3 mei 2017 om 20:52
Je bent dus teleurgesteld over het geslacht van je ongeboren baby. De titel is enigszins merkwaardig.
Ik snap je wel. Ik heb gelukkig 2 dochters, had echt geen jongens gewild. Maar ja, je kunt het niet uitzoeken en iedereen vindt dat je alleen maatschappelijk correcte gevoelens mag hebben, 'als het maar gezond is' enzo.
Maar ondanks dat ik je snap, weet ik zeker dat je helemaal verliefd zult worden op je zoon. Echt, ik weet dat zeker.
Nu mijn dochters ouder zijn, had ik juist ook nog wel een jongen gewild. Ze komen nu met vriendjes thuis, en dat is ook zo leuk!
Ik snap je wel. Ik heb gelukkig 2 dochters, had echt geen jongens gewild. Maar ja, je kunt het niet uitzoeken en iedereen vindt dat je alleen maatschappelijk correcte gevoelens mag hebben, 'als het maar gezond is' enzo.
Maar ondanks dat ik je snap, weet ik zeker dat je helemaal verliefd zult worden op je zoon. Echt, ik weet dat zeker.
Nu mijn dochters ouder zijn, had ik juist ook nog wel een jongen gewild. Ze komen nu met vriendjes thuis, en dat is ook zo leuk!
woensdag 3 mei 2017 om 20:52
Ik denk ook dat dit gevoel wel gaat verdwijnen. Kennelijk had je, bewust of onbewust, een heel duidelijk beeld van een meisje in je hoofd. En nu blijkt dat dus iets anders te zijn. Uiteraard weet je dat als je zwanger raakt het twee kanten uit kan gaan maar verstand en gevoel zijn soms heel verschillend.
woensdag 3 mei 2017 om 20:53
Ik had ook een voorkeur en was blij dat ik ruim voor de geboorte wist dat mijn voorkeur niet uitkwam.
Tegen dat mijn kind geboren werd was ik al helemaal gewend aan het geslacht en was ik gewoon blij met mijn gezonde kind.
Ik denk dat heel veel mensen een voorkeur hebben, maar het is een enorm taboe. Schaam je er niet te veel voor.
Tegen dat mijn kind geboren werd was ik al helemaal gewend aan het geslacht en was ik gewoon blij met mijn gezonde kind.
Ik denk dat heel veel mensen een voorkeur hebben, maar het is een enorm taboe. Schaam je er niet te veel voor.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 3 mei 2017 om 20:54
quote:Solomio schreef op 03 mei 2017 @ 20:53:
Ik had ook een voorkeur en was blij dat ik ruim voor de geboorte wist dat mijn voorkeur niet uitkwam.
Tegen dat mijn kind geboren werd was ik al helemaal gewend aan het geslacht en was ik gewoon blij met mijn gezonde kind.
Ik denk dat heel veel mensen een voorkeur hebben, maar het is een enorm taboe. Schaam je er niet te veel voor.Dit.
Ik had ook een voorkeur en was blij dat ik ruim voor de geboorte wist dat mijn voorkeur niet uitkwam.
Tegen dat mijn kind geboren werd was ik al helemaal gewend aan het geslacht en was ik gewoon blij met mijn gezonde kind.
Ik denk dat heel veel mensen een voorkeur hebben, maar het is een enorm taboe. Schaam je er niet te veel voor.Dit.
woensdag 3 mei 2017 om 20:57
woensdag 3 mei 2017 om 21:09
Ik zou onderzoeken waar deze voorkeur vandaan komt en eens nagaan of het wel klopt welke beelden je allemaal hebt bij het krijgen van een jongen of juist een meisje. Vaak zijn dit vooroordelen die helemaal niet hoeven te kloppen. Soms komt het uit je eigen jeugd. Als je uit een gezin met twee zussen komt een je hebt en fijne jeugd gehad zou het kunnen zijn dat je graag een meisje krijgt omdat je dit al kent. Als je een broer had die veel problemen opleverde binnen het gezin, dan kan dit je enthousiasme voor een jongen temperen, omdat je het gedrag onbewust koppelt aan het man/jongen-zijn.
Probeer dit eens voor jezelf te onderzoeken en dan in te zien dat ieder mens een uniek wezen is met heel eigen karaktertrekken, ongeacht het geslacht.
Probeer dit eens voor jezelf te onderzoeken en dan in te zien dat ieder mens een uniek wezen is met heel eigen karaktertrekken, ongeacht het geslacht.
woensdag 3 mei 2017 om 21:09
Heel begrijpelijk. Ik hoopte bijna 19 jaar geleden ook op een meisje maar kreeg een zoon en nadat hij geboren was, was (ben) ik hardstikke blij met hem. Bij mijn 2e wilde ik het dan ook niet weten om teleurstelling te voorkomen en heb gewacht tot mijn bevalling. Mijn 2e is een meisje maar was het een jongen geweest was ik toch net zo blij geweest omdat ik 2 gezonde kinderen heb gebaard en dat is het belangrijkste uiteindelijk.
woensdag 3 mei 2017 om 21:11
woensdag 3 mei 2017 om 21:15
Dat gevoel gaat echt over. Ik schaam mij er nu echt heel erg voor maar bij de eerste heb ik echt een paar weken zitten janken omdat hij een jongen was, nu kan ik het me niet eens meer indenken dat ik daarom oprecht verdrietig was. Heb mij nog best lang schuldig erover gevoeld.
Bij de tweede was ik ook een klein beetje teleurgesteld maar dat duurde maar een minuut of 5.
Bij de derde helemaal geen teleurstelling meer.
Alleen heb ik diep van binnen toch nog de hoop om ooit een meisje te krijgen.
Bij de tweede was ik ook een klein beetje teleurgesteld maar dat duurde maar een minuut of 5.
Bij de derde helemaal geen teleurstelling meer.
Alleen heb ik diep van binnen toch nog de hoop om ooit een meisje te krijgen.
woensdag 3 mei 2017 om 21:15
quote:valerievaldera schreef op 03 mei 2017 @ 21:09:
Ik zou onderzoeken waar deze voorkeur vandaan komt en eens nagaan of het wel klopt welke beelden je allemaal hebt bij het krijgen van een jongen of juist een meisje. Vaak zijn dit vooroordelen die helemaal niet hoeven te kloppen. Soms komt het uit je eigen jeugd. Als je uit een gezin met twee zussen komt een je hebt en fijne jeugd gehad zou het kunnen zijn dat je graag een meisje krijgt omdat je dit al kent. Als je een broer had die veel problemen opleverde binnen het gezin, dan kan dit je enthousiasme voor een jongen temperen, omdat je het gedrag onbewust koppelt aan het man/jongen-zijn.
Probeer dit eens voor jezelf te onderzoeken en dan in te zien dat ieder mens een uniek wezen is met heel eigen karaktertrekken, ongeacht het geslacht.Ik vind dit een hele goede!
Ik zou onderzoeken waar deze voorkeur vandaan komt en eens nagaan of het wel klopt welke beelden je allemaal hebt bij het krijgen van een jongen of juist een meisje. Vaak zijn dit vooroordelen die helemaal niet hoeven te kloppen. Soms komt het uit je eigen jeugd. Als je uit een gezin met twee zussen komt een je hebt en fijne jeugd gehad zou het kunnen zijn dat je graag een meisje krijgt omdat je dit al kent. Als je een broer had die veel problemen opleverde binnen het gezin, dan kan dit je enthousiasme voor een jongen temperen, omdat je het gedrag onbewust koppelt aan het man/jongen-zijn.
Probeer dit eens voor jezelf te onderzoeken en dan in te zien dat ieder mens een uniek wezen is met heel eigen karaktertrekken, ongeacht het geslacht.Ik vind dit een hele goede!
woensdag 3 mei 2017 om 21:19
Ik wilde ook een meisje, kreeg een jongetje en kan me totaal niet meer voorstellen waarom ik nou in hemelsnaam een meisje wilde. Alsof het nooit anders had kunnen zijn dan dat ik een jongen zou krijgen. Waarschijnlijk slaat het nog wel om
Er staat trouwens ook zo'n soort verhaal in de huidige Ouders van Nu.
Er staat trouwens ook zo'n soort verhaal in de huidige Ouders van Nu.
woensdag 3 mei 2017 om 21:20
woensdag 3 mei 2017 om 21:33
quote:Solomio schreef op 03 mei 2017 @ 20:53:
Ik had ook een voorkeur en was blij dat ik ruim voor de geboorte wist dat mijn voorkeur niet uitkwam.
Tegen dat mijn kind geboren werd was ik al helemaal gewend aan het geslacht en was ik gewoon blij met mijn gezonde kind.
Ik denk dat heel veel mensen een voorkeur hebben, maar het is een enorm taboe. Schaam je er niet te veel voor.
Precies dit!
Mijn man had dit ook zo na de echo.
En ik wilde in mijn enthousiasme meteen kleertjes gaan kopen. Nou hij heeft me daar toch met een zuur hoofd in de prenatal gestaan. Arme schat.
Een paar dagen later kon hij zich er overheen zetten en zijn we nog maar eens gaan shoppen.
Hij vindt altijd nog wel jammer dat er nooit een zoon gaat komen (of die moet zich per ongeluk toch nog melden). Maar hij is echt enorm gek op onze dochters.
Ik had ook een voorkeur en was blij dat ik ruim voor de geboorte wist dat mijn voorkeur niet uitkwam.
Tegen dat mijn kind geboren werd was ik al helemaal gewend aan het geslacht en was ik gewoon blij met mijn gezonde kind.
Ik denk dat heel veel mensen een voorkeur hebben, maar het is een enorm taboe. Schaam je er niet te veel voor.
Precies dit!
Mijn man had dit ook zo na de echo.
En ik wilde in mijn enthousiasme meteen kleertjes gaan kopen. Nou hij heeft me daar toch met een zuur hoofd in de prenatal gestaan. Arme schat.
Een paar dagen later kon hij zich er overheen zetten en zijn we nog maar eens gaan shoppen.
Hij vindt altijd nog wel jammer dat er nooit een zoon gaat komen (of die moet zich per ongeluk toch nog melden). Maar hij is echt enorm gek op onze dochters.
woensdag 3 mei 2017 om 21:35
Pfff taboe of niet, ik heb ook een hele sterke voorkeur en ben heel bang voor dezelfde teleurstelling als die jij nu ervaart.
Ik moet nog 5 weken wachten tot de echo waarop ze het geslacht kunnen zien. Mocht het niet zijn waar ik zo op hoop, dan denk ik wel dat je dan inderdaad de rest van je zwangerschap nog genoeg tijd hebt om er aan te wennen.
Waarom ik een voorkeur heb is omdat mijn vriend al een dochtertje heeft. Ik wil om deze reden graag een zoontje, dan is dat voor ons beiden de eerste keer zegmaar. Misschien raar, geef de hormonen maar de schuld, maar ik wil dit gewoon
Daarnaast zou een stamhouder bij vriend in de familie heel welkom zijn en vind ik mezelf meer een jongensmoeder dan een meisjesmoeder. Totaal gebaseerd op niks, ja gevoel.
Ik moet nog 5 weken wachten tot de echo waarop ze het geslacht kunnen zien. Mocht het niet zijn waar ik zo op hoop, dan denk ik wel dat je dan inderdaad de rest van je zwangerschap nog genoeg tijd hebt om er aan te wennen.
Waarom ik een voorkeur heb is omdat mijn vriend al een dochtertje heeft. Ik wil om deze reden graag een zoontje, dan is dat voor ons beiden de eerste keer zegmaar. Misschien raar, geef de hormonen maar de schuld, maar ik wil dit gewoon
Daarnaast zou een stamhouder bij vriend in de familie heel welkom zijn en vind ik mezelf meer een jongensmoeder dan een meisjesmoeder. Totaal gebaseerd op niks, ja gevoel.
woensdag 3 mei 2017 om 21:41
woensdag 3 mei 2017 om 21:42
woensdag 3 mei 2017 om 21:45
De eerste keer wilde ik graag een meisje, omdat ik de naam die we voor haar hadden gekozen zo mooi vond.
Acht jaar later wilde ik op zoek naar de kassabon om te ruilen. Ik een jongen krijgen? Onzin! Ik wilde alle jurken hergebruiken en weer een meid.
En tijdens die zwangerschap is het me niet 100? gelukt me meer te leggen bij de piemel aan mijn dochter.
Toen hij er uit was was dat over, toen was het natúúrlijk een jongen. Mijn langverwachte kind.
Bij de laatste maakte het me niet meer uit.
Acht jaar later wilde ik op zoek naar de kassabon om te ruilen. Ik een jongen krijgen? Onzin! Ik wilde alle jurken hergebruiken en weer een meid.
En tijdens die zwangerschap is het me niet 100? gelukt me meer te leggen bij de piemel aan mijn dochter.
Toen hij er uit was was dat over, toen was het natúúrlijk een jongen. Mijn langverwachte kind.
Bij de laatste maakte het me niet meer uit.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
