Terugkerende nachtmerries

13-12-2023 15:46 47 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Al langere tijd heb ik last van terugkerende nachtmerries en word ik badend in het zweet wakker. Ik ben op een plek in een redelijk groot gebouw, kan me amper bewegen en moet om op de plaats van bestemming te komen een weg met veel hobbels en hindernissen belopen. Trappen, kleine ruimtes, gevaarlijke dingen en eenmaal op de plek van bestemming ben ik van alles kwijt. Doordat ik bijna niet kan bewegen is dit heel angstig. Ook moet ik in mijn droom vaak voor een kleine baby zorgen. Dan moet ik dus via die weg met obstakels terug naar waar ik vandaan kwam en dit herhaalt zich steeds.

Herkent iemand dit? Is het mogelijk de nachtmerrie om te draaien of liever er helemaal voor zorgen dat ze niet terugkomen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nachtmerries zijn een teken van verwerking.
Wat gebeurt er in je leven momenteel dat je zo alert moet zijn, zo weinig regie over je leven hebt en zo zoekend bent?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Eigenlijk is het andersom. Ik heb mijn hele leven weinig regie gehad, durfde nooit mijn grenzen aan te geven en daardoor jarenlang overleefd. Tel daar een vreselijke vechtscheiding bij op. Op dit moment ben ik juist super gelukkig, getrouwd met de liefste, een leuke baan.
Je kunt proberen om je voor te nemen om wakker te worden door iets kleins te bewegen (je duim bijvoorbeeld). Bij mij lukt dat vaak wel en dan beweeg ik mijn duim ook echt en word ik echt wakker.

Of je droom laten analyseren: zit je in het echte leven ook klem? Die baby kan bijvoorbeeld staan voor iets kwetsbaars wat je graag wilt beschermen, zoals een innerlijke wens of een toekomstdroom en dagelijkse beslommeringen die je verlammen. Als je dat oplost, verdwijnt de droom, zegt men. Ik heb geen glazen bol dus misschien slaat mijn analyse de plank mis en moet je bij iemand zijn die dit echt kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is er in je droom het besef dat het niet echt is, hoe klein ook?
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Alle reacties Link kopieren Quote
De droom is levensecht en als ik wakker word en me realiseer dat het een droom was ben ik vooral opgelucht.

Iets kwetsbaars beschermen herken ik wel. Mijn dochter van 19 zit al een langere tijd niet goed in haar vel (lees eetstoornis en laag zelfbeeld) en ik merk dat ik vaak behoorlijk op mijn tenen loop om haar te pleasen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miesje1971 schreef:
13-12-2023 15:54
Eigenlijk is het andersom. Ik heb mijn hele leven weinig regie gehad, durfde nooit mijn grenzen aan te geven en daardoor jarenlang overleefd. Tel daar een vreselijke vechtscheiding bij op. Op dit moment ben ik juist super gelukkig, getrouwd met de liefste, een leuke baan.
Dan ben je nu in een stadium in je aangekomen dat je lichaam het aan het verwerken is, al die jaren van overleven. :hug:
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb van kinds af aan terugkerende nachtmerries gehad: ik liep op het pad naar de voordeur van mijn (ouderlijk) huis, zag mijn moeder in de woonkamer opstaan en zich naar me omdraaien, en wist opeens met grote zekerheid dat ze achter me aan zou komen om me kwaad te doen. Dan rende ik weg met heel langzame stroperige stappen, door steegjes en achtertuinen, met het akelige gevoel dat ze me op de hielen zat. Vaag was er wel het besef dat dit niet echt was, maar ik kon niet uit de droom ontsnappen. Als kind kon ik uiteindelijk wel wakker worden door mijn vuisten samen te ballen, ogen dicht te knijpen en heel hard "ik droom, ik droom, ik droom" te zeggen. Als jongvolwassene lukte dat me niet meer.

Rond mijn 25ste zat ik in therapie en kwamen deze nachtmerries ter sprake. Mijn psycholoog vroeg: "wat gebeurt er eigenlijk als je omkijkt?" Want dat deed ik nooit. En toen ik dat WEL een keer deed, zag ik niks. Niemand zat me op de hielen. Het was maar een droom.

Sindsdien heb ik er veel meer controle over gekregen. Het begin van de nachtmerrie is hetzelfde, maar op het moment dat ik me realiseer dat het maar een droom is, besluit ik niet meer mee te doen met het droomverhaal en verzin ik iets anders. Tegenwoordig heb ik gelukkig vooral fijne dromen.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miesje1971 schreef:
13-12-2023 15:58
De droom is levensecht en als ik wakker word en me realiseer dat het een droom was ben ik vooral opgelucht.

Iets kwetsbaars beschermen herken ik wel. Mijn dochter van 19 zit al een langere tijd niet goed in haar vel (lees eetstoornis en laag zelfbeeld) en ik merk dat ik vaak behoorlijk op mijn tenen loop om haar te pleasen.
Dat zou er natuurlijk heel goed mee te maken kunnen hebben. Jammer dat je je tijdens je droom niet (hoe vaag ook) realiseert dat dit niet echt is. Je zou daar misschien wel meer grip op kunnen krijgen door je in te lezen over lucide dromen. Dat heeft mij erg geholpen.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Miesje1971 schreef:
13-12-2023 15:54
Eigenlijk is het andersom. Ik heb mijn hele leven weinig regie gehad, durfde nooit mijn grenzen aan te geven en daardoor jarenlang overleefd. Tel daar een vreselijke vechtscheiding bij op. Op dit moment ben ik juist super gelukkig, getrouwd met de liefste, een leuke baan.
Soort herbeleving dan? Angst om 'daar' weer te zijn?
Heb je het gevoel alles goed te hebben afgesloten, heb je het idee dat je je huidige leven 'verdient'?
Bij mij kan bijv iets wat op mijn werk gebeurd en in de verte een bepaald gevoel oproept al voor zoiets zorgen.

Ik hoop trouwens voor je dat je niet van je nachtmerries afkomt zoals ik er vanaf ben gekomen, door ze in het echt te beleven.
Ik ben daadwerkelijk eens een ruimte ingelopen en mijn broek zakte af 😁
En ik ben ook weleens tijdens een examen op iets heel anders beoordeeld dan de opdracht en uitgescholden. Was gelijk van die nachtmerries af 🤣🤣
Alle reacties Link kopieren Quote
Miesje1971 schreef:
13-12-2023 15:58
Mijn dochter van 19 zit al een langere tijd niet goed in haar vel (lees eetstoornis en laag zelfbeeld) en ik merk dat ik vaak behoorlijk op mijn tenen loop om haar te pleasen.
Dit is toch super stressvol? Niet alle vreselijke dingen liggen achter je. Je dochter vertoont zelfdestructief gedrag en jij loopt op je tenen.

Er is niemand meer om jullie te beschadigen en nu doet je lieve kind het bij zichzelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als puber had ik vaak dezelfde droom en op het einde werd ik overreden door een auto en werd ik wakker, dit gebeurde zo vaak dat ik op een gegeven moment maar uit mijn eigen vast ging liggen om overreden te worden en dus wakker werd. Als volwassene droom ik niet vaak meer en de enige weinige keren dat ik naar droomde was als ik diclofenac had geslikt, tegenwoordig houd ik het maar op een paracetamolletje. De oplossing heb ik niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klopt, de situatie met mijn dochter is super stressvol. Het slechte (lees geen contact) met haar vader werkt ook niet mee. Er is heel veel gebeurd, kinderen tegen me op gezet. Ook dat was een nachtmerrie.

Stroperige stappen, wat goed verwoord, zo voel ik het idd.

Ik ga idd proberen om mezelf op één of andere manier wakker te krijgen. Dank voor jullie reacties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Omdat ik in mijn nachtmerries niet achterna word gezeten kan ik me niet omdraaien om het te stoppen. De nachtmerries hebben vast een onderliggende boodschap, trauma of iets onverwerkt. Mijn man merkt wel wanneer ik onrustig ben in mijn slaap. Misschien kan ik hem vragen me dan even wakker te maken en me focussen op leuke dingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
@dropdrop mijn ex probeert (na 12 jaar) nog steeds controle over mij te houden en me zwart te maken. Ik heb hem nu op alle kanalen geblokkeerd, kids zijn volwassen, dus hij heeft geen vat meer op mij. Vermoed zo dat hem dat pissig maakt maar ik kies ervoor om dat allemaal achter me te laten en me te richten op mijn lieve man, onze hond en kat en alle andere leuke dingen in het leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken wel dat ik in moeilijke tijden ook hele heftige dromen heb. Ik zit nu niet in de makkelijkste periode van mijn leven, slik zelfs antidepressiva hiervoor en pas sinds deze werken, zijn de dromen verdwenen.

Ik denk dat je aardig wat te verwerken hebt. Misschien moet je daar wat mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
@because ik ben al heel ver met verwerken en heb al talloze therapeuten en psychiaters gezien. Ben daar eerlijk gezegd een beetje klaar mee. Kan gelukkig heel goed praten met mijn man die mij goede inzichten en adviezen geeft. Mijn leven is helaas niet echt over rozen gegaan maar voel me al veel sterker dan jaren geleden. Ook ik slik antidepressiva en soms een pammetje. Therapeuten gaven steeds aan dat het aan mijn hooggevoeligheid ligt (heeft mijn dochter ook) en daar zal ik toch een manier in moeten vinden om daar goed mee om te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miesje1971 schreef:
13-12-2023 16:35
Omdat ik in mijn nachtmerries niet achterna word gezeten kan ik me niet omdraaien om het te stoppen. De nachtmerries hebben vast een onderliggende boodschap, trauma of iets onverwerkt. Mijn man merkt wel wanneer ik onrustig ben in mijn slaap. Misschien kan ik hem vragen me dan even wakker te maken en me focussen op leuke dingen.
Dat lijkt me de moeite van het proberen waard :-)
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miesje1971 schreef:
13-12-2023 15:54
Eigenlijk is het andersom. Ik heb mijn hele leven weinig regie gehad, durfde nooit mijn grenzen aan te geven en daardoor jarenlang overleefd. Tel daar een vreselijke vechtscheiding bij op. Op dit moment ben ik juist super gelukkig, getrouwd met de liefste, een leuke baan.

Nou, super gelukkig zijn terwijl je je zorgen maakt om je dochter met een eetstoornis en laag zelfbeeld en vaak op je tenen loopt om haar te pleasen vind ik niet een heel erg voor de hand liggende combinatie. Ik kan me voorstellen dat de nachtmerries komen door die zorgen, stress en het op je tenen lopen, plus onmacht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miesje1971 schreef:
13-12-2023 16:37
@dropdrop mijn ex probeert (na 12 jaar) nog steeds controle over mij te houden en me zwart te maken. Ik heb hem nu op alle kanalen geblokkeerd, kids zijn volwassen, dus hij heeft geen vat meer op mij. Vermoed zo dat hem dat pissig maakt maar ik kies ervoor om dat allemaal achter me te laten en me te richten op mijn lieve man, onze hond en kat en alle andere leuke dingen in het leven.

Soort ontkenning van de 'super stressvolle' situatie met je dochter, net als in je eerdere post dat je super gelukkig bent. Op mij komt het over alsof je dat deel met je dochter heel hard weg probeert te duwen, als je maar niet kijkt dan is het er niet. Maar in de nacht komt het er wel degelijk uit.

Mijn ervaring: zolang je er overdag niet anders mee om leert te gaan zullen de nachtmerries blijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt idd een punt. De situatie met mijn dochter is heel zorgelijk en stressvol en ik weet dat ik ook aan haar mijn grenzen moet aangeven. Dank voor je post.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik stop mijn gevoelens niet weg, ben ook verdrietig op de dag en denk er veel aan. Aan de andere kant wil ik graag genieten van elke dag. Ik zie aan mijn dochter wanneer er iets is en dan maak ik me zorgen idd. Ik ben heel erg met mijn dochter bezig en probeer zoveel mogelijk quality time met haar door te brengen. Het gaat gelukkig al veel beter dan een jaar geleden en ze is ook weer aangekomen. Wat ik vooral heel moeilijk vind is, wij vragen elke dag wat wil je eten, waar heb je zin in. Is dat de juiste manier of is het 'eten' wat de pot schaft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat soort vragen moet je met een professional bespreken.
En misschien dat je dochter naar een kliniek kan, waar ze weer leren een goede manier van omgaan met eten te vinden. Ik zag er een aflevering van bij Five Days inside.

Dit is veel te groot om zelfstandig mee aan de slag te kunnen. Het hele gezin is erbij betrokken.

En ik ben het met S-Groot eens;
Je kunt niet kiezen om je op de toekomst te richten, als je rugzak op je rug nog steeds vol overbodige ballast zit. Je zult even moeten gaan zitten waar je nu zit, je rugzak moeten openmaken, moeten aankijken wat daar in zit, het er bewust uit halen en aan de kant van de weg leggen.

Pas als je dat hebt gedaan, kun je met een opgeruimde rugzak de toekomst tegemoet.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Misschien is het een combinatie van dingen. Stuk verwerking van dat je zoveel hebt moeten doen om te komen waar je bent, en ondertussen de angst om je dochter kwijt te raken.

Het positieve uit de droom is wel: je weet waar je heen wilt, je voelt een enorme drive om er te komen en je weet wat je niet wilt verliezen.
Misschien kun je in je droom een element inbrengen wat jou helpt. Bijvoorbeeld de gedachte: ik kan mijn baby niet kwijtraken want die liefde zit in mijn hart, wat er ook gebeurt.
Of dat je niet probeert te bewegen, maar iets van licht erbij probeert te dromen: een kaars in je hand die de obstakels wegjaagt, de zon die doorbreekt en het gebouw doet verdampen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter loopt al 1,5 jaar bij een kliniek. Helaas door de belabberde situatie met mijn ex word ik overal buitengesloten, ondanks meerdere poging om in contact met ze te komen. Dat maakt het heel lastig voor mij. Ik zou zo graag tips willen, hoe het beste met haar om te gaan, met haar eetpatroon maar al mijn pogingen zijn afgewezen.

Dank voor jullie reacties

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven