Psyche
alle pijlers
Theatrale persoonlijkheidsstoornis
maandag 1 december 2008 om 21:57
Ik heb een dochter van bijna 15 waar ik ontzettend veel van hou. Ze is lief, sociaal, mooi en het meest geweldige wat me ooit is overkomen. Natuurlijk heeft ook zij wat dingetjes die minder aan haar zijn zoals iedereen dat heeft. Dat doet verder ook niet terzake.
Echter, één vervelend puntje is dat ze een ontzettende dramaqueen is. Ze kan bepaalde verhalen ontzettend aandikken en mooier en/of slechter maken dan het is. Ze verdraait de waarheid ook wel eens daarom. Ze doet er alles aan om aandacht te krijgen. Staat graag in het middelpunt van de aandacht. Ik heb haar wel eens gevraagd waarom ze die verhalen zo aandikt; ze is tenslotte toch leuk genoeg zoals ze is. Ze heeft dat helemaal niet nodig. Ze kan daar geen goed antwoord op geven, vind het geen bezwaar. Mij stoort het echter omdat ik er niet van hou dat ze liegt.
Communiceren gaat heel moeilijk met haar. Moet eerlijk bekennen dat mij dat van huis uit ook niet goed geleerd is. Ik probeer het wel met haar. Ze kan soms ineens woedend ergens op reageren als ik haar iets verbied. Ook in het algemeen, als er voor haar gevoel iemand onrecht aangedaan wordt, kan ze verschrikkelijk boos worden en wordt ze agresief zoals ze zelf zegt. Ze zegt dat ze niks doet daarmee maar die onmacht maakt haar gek dan. Een tijd geleden ben ik erachter gekomen dat ze zichzelf erg diep gekrast heeft in haar handen. Echt diep tot bloedens toe. Beide handen, drie strepen. Ze heeft het niet tegen ons gezegd maar ik heb het gelezen in een msn verhaal. Uiteraard heb ik dit met haar besproken. Ik probeer alles bespreekbaar te maken en vind wel dat ze duidelijk haar grenzen moet kennen. En die grenzen wil ze natuurlijk niet zoals een goeie puber betaamt.
Haar vader heeft ook wel eens complete verhalen verzonnen. Met welk doel? Geen idee. Misschien is het wel erfelijk bepaald.
Ik heb gezocht op theatrale persoonlijkheidsstoornis en herken veel dingen bij haar. Maar wat moet ik nu doen? Naar een psycholoog met haar. Hopen dat het over gaat? Ik weet het niet.
Kent iemand hier iemand met een theatrale persoonlijkheidsstoornis of weet iemand mij hier iets meer over te vertellen? Ik heb wel op Internet gezocht maar daar krijg je een omschrijving maar ik zoek meer ervaringen met deze stoornis.
Echter, één vervelend puntje is dat ze een ontzettende dramaqueen is. Ze kan bepaalde verhalen ontzettend aandikken en mooier en/of slechter maken dan het is. Ze verdraait de waarheid ook wel eens daarom. Ze doet er alles aan om aandacht te krijgen. Staat graag in het middelpunt van de aandacht. Ik heb haar wel eens gevraagd waarom ze die verhalen zo aandikt; ze is tenslotte toch leuk genoeg zoals ze is. Ze heeft dat helemaal niet nodig. Ze kan daar geen goed antwoord op geven, vind het geen bezwaar. Mij stoort het echter omdat ik er niet van hou dat ze liegt.
Communiceren gaat heel moeilijk met haar. Moet eerlijk bekennen dat mij dat van huis uit ook niet goed geleerd is. Ik probeer het wel met haar. Ze kan soms ineens woedend ergens op reageren als ik haar iets verbied. Ook in het algemeen, als er voor haar gevoel iemand onrecht aangedaan wordt, kan ze verschrikkelijk boos worden en wordt ze agresief zoals ze zelf zegt. Ze zegt dat ze niks doet daarmee maar die onmacht maakt haar gek dan. Een tijd geleden ben ik erachter gekomen dat ze zichzelf erg diep gekrast heeft in haar handen. Echt diep tot bloedens toe. Beide handen, drie strepen. Ze heeft het niet tegen ons gezegd maar ik heb het gelezen in een msn verhaal. Uiteraard heb ik dit met haar besproken. Ik probeer alles bespreekbaar te maken en vind wel dat ze duidelijk haar grenzen moet kennen. En die grenzen wil ze natuurlijk niet zoals een goeie puber betaamt.
Haar vader heeft ook wel eens complete verhalen verzonnen. Met welk doel? Geen idee. Misschien is het wel erfelijk bepaald.
Ik heb gezocht op theatrale persoonlijkheidsstoornis en herken veel dingen bij haar. Maar wat moet ik nu doen? Naar een psycholoog met haar. Hopen dat het over gaat? Ik weet het niet.
Kent iemand hier iemand met een theatrale persoonlijkheidsstoornis of weet iemand mij hier iets meer over te vertellen? Ik heb wel op Internet gezocht maar daar krijg je een omschrijving maar ik zoek meer ervaringen met deze stoornis.
vrijdag 5 december 2008 om 00:05
MevrouwdeKees zegt ook niet dat jezelf snijden normaal is he. maar dat het vooral onder tienermeisjes meer voorkomt. En dat is denk ik wel zo. In de 'Emo' scene bijvoorbeeld ( een rock stroming die vooral populair is onder tieners) ben je heel interessant als je een depressie hebt en snijd. Dat klinkt heel luguber, maar tieners zoeken nu eenmaal grenzen op.( waarmee ik nu dus niet zeg dat alle emo-tieners snijden, he)
Als je dochter met vrienden over haar snijden/krassen praat, denk ik dat de kans groot is dat ze dit heeft gedaan om aandacht te krijgen.Vooral ook omdat vrijwel al haar acties daar om draaien.Tieners die snijden omdat ze emotioneel heel slecht in hun vel zitten zullen dit veelal verbergen.
maar goed, speculeren heeft geen zin: je maakt je zorgen dus huisarts lijkt me de eerste stap!
Als je dochter met vrienden over haar snijden/krassen praat, denk ik dat de kans groot is dat ze dit heeft gedaan om aandacht te krijgen.Vooral ook omdat vrijwel al haar acties daar om draaien.Tieners die snijden omdat ze emotioneel heel slecht in hun vel zitten zullen dit veelal verbergen.
maar goed, speculeren heeft geen zin: je maakt je zorgen dus huisarts lijkt me de eerste stap!
