Psyche
alle pijlers
Trauma en gaan sporten
zaterdag 8 januari 2022 om 21:01
Ik loop ergens tegenaan en ik vraag me af of er mensen zijn die het herkennen. Ik ben bezig met traumaverwerking en er komt veel boven, recent maar ook over vroeger. Ik worstel vooral met angst, schaamte, onzekerheid, negatieve gedachten over mezelf, zichtbaar mogen zijn en op mezelf kunnen vertrouwen.
Dat als achtergrond. Steeds vaker komt het bij me op dat ik misschien zou moeten beginnen met sporten. Ik ben wat te zwaar en ik voel me niet fit, maar ik heb ook gewoon weinig vertrouwen in mijn lichaam. Ik zou me veiliger voelen als ik zou weten dat ik een stuk zou kunnen rennen, dat ik wat kracht had, dat ik gezond was. Denk ik. Mijn psycholoog heeft het ook al een keer genoemd.
Ik vind het alleen zo eng. Mijn lichaam voelen. Beginnen, terwijl ik het nog niet kan. Voelen hoe zwak ik nu (nog?) ben. Maar ook: zichtbaar zijn. Mijn lichaam zichtbaar laten zijn. Kwetsbaar zijn terwijl ik buiten alleen ga hardlopen, of op een gegeven moment misschien wel in het zwembad in badkleding en omkleden in zo'n hokje. Of op een sportschool waar iedereen ziet hoe slecht ik het doe, omringd door allemaal lichamen. Advies moeten vragen.
Het houdt me zo tegen. Maar door de vermijding blijven al die gevoelens ook in stand. Zelfs dansen vermijd ik. Bang om te voelen, bang om uitgelachen te worden, bang om de controle te verliezen, bang voor mannen.
Is er hier iemand wel eens door deze barrière heen gebroken? Hoe ging dat? Of heeft iemand advies voor mij?
Dat als achtergrond. Steeds vaker komt het bij me op dat ik misschien zou moeten beginnen met sporten. Ik ben wat te zwaar en ik voel me niet fit, maar ik heb ook gewoon weinig vertrouwen in mijn lichaam. Ik zou me veiliger voelen als ik zou weten dat ik een stuk zou kunnen rennen, dat ik wat kracht had, dat ik gezond was. Denk ik. Mijn psycholoog heeft het ook al een keer genoemd.
Ik vind het alleen zo eng. Mijn lichaam voelen. Beginnen, terwijl ik het nog niet kan. Voelen hoe zwak ik nu (nog?) ben. Maar ook: zichtbaar zijn. Mijn lichaam zichtbaar laten zijn. Kwetsbaar zijn terwijl ik buiten alleen ga hardlopen, of op een gegeven moment misschien wel in het zwembad in badkleding en omkleden in zo'n hokje. Of op een sportschool waar iedereen ziet hoe slecht ik het doe, omringd door allemaal lichamen. Advies moeten vragen.
Het houdt me zo tegen. Maar door de vermijding blijven al die gevoelens ook in stand. Zelfs dansen vermijd ik. Bang om te voelen, bang om uitgelachen te worden, bang om de controle te verliezen, bang voor mannen.
Is er hier iemand wel eens door deze barrière heen gebroken? Hoe ging dat? Of heeft iemand advies voor mij?
zaterdag 8 januari 2022 om 21:07
zaterdag 8 januari 2022 om 21:10
Gewoon doen. Heb ook heel traject gehad. Was lui ging alleen naar de bios en gamen. Was echt te zwaar. En toen ben ik gaan boksen, want was heel boos. Nu niet meer overigens. En het toen tegen de psy gezegd. Die vond het alleen maar goed. Geeft je zelfvertrouwen maakt je hoofd leeg. En je voelt je een stuk fitter. Ga desnoods als je het eng vind met een vriendin. Misschien vind je het hartstikke leuk. Gewoon ff over de drempel heen. Succes ermee. Je komt er wel
zaterdag 8 januari 2022 om 21:26
Dat ongemak zal niet weg gaan tot je het gewoon gaat doen. De enige weg is echt dwars erdoorheen. Voelen. Ervaren. En dan gaandeweg wordt het minder lastig. Misschien zal het nooit je hobby worden, maar misschien gaat het je ook wel een onwijze kick geven. Ga die eerste stap maar zetten, je kan dat!
zaterdag 8 januari 2022 om 21:27
Beginnen met flink wandelen? Elke dag een half uur tussen de middag bijvoorbeeld?
En dagelijks dansen in de beslotenheid van je woonkamer?
En pas dan eens kijken wat je in groepsverband of omringd met anderen kunt doen?
In mijn zwembad heb je de baan voor de bejaarde dames die zwemmen en kletsen en hun haren droog houden. Daarnaast de baan voor de zwemmers en daarnaast de baan voor snelle zwemmers. Niemand die gek opkijkt van wie daar in het zwembad ligt. Ik popel om weer te beginnen met zwemmen.
En dagelijks dansen in de beslotenheid van je woonkamer?
En pas dan eens kijken wat je in groepsverband of omringd met anderen kunt doen?
In mijn zwembad heb je de baan voor de bejaarde dames die zwemmen en kletsen en hun haren droog houden. Daarnaast de baan voor de zwemmers en daarnaast de baan voor snelle zwemmers. Niemand die gek opkijkt van wie daar in het zwembad ligt. Ik popel om weer te beginnen met zwemmen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 8 januari 2022 om 21:30
Niet dezelfde situatie, maar ik herken het geen vertrouwen in je lichaam hebben. Ik had dat heel erg na mijn tweede zwangerschap. De vorm was anders, ik was zo gewend om voorzichtig te doen dat ik eigenlijk niet meer wist hoe ik op een trap moest klimmen bijna. Maar het helpt ècht om een beetje fitter, wat krachtiger en wat soepeler te worden. En een beetje leidt weer tot nog een beetje etc.
Je hoeft ook helemaal niet meteen out in the open te gaan hardlopen, zwemmen of naar de sportschool hoor. Begin gewoon eens met wandelen. Volg een youtube programma met thuis oefeningetjes, koop een tweedehands Wii fit, of een paar gewichten.
En als je wel naar buiten/sportschool/ zwembad gaat: good for you! Ik vind iedereen die dat doet een held (inclusief mezelf
) elke keer weer!
Je hoeft ook helemaal niet meteen out in the open te gaan hardlopen, zwemmen of naar de sportschool hoor. Begin gewoon eens met wandelen. Volg een youtube programma met thuis oefeningetjes, koop een tweedehands Wii fit, of een paar gewichten.
En als je wel naar buiten/sportschool/ zwembad gaat: good for you! Ik vind iedereen die dat doet een held (inclusief mezelf
) elke keer weer!
zaterdag 8 januari 2022 om 21:31
Bedankt voor jullie reacties! Ik ben niet echt bang voor hoe mensen over mijn gewicht denken en ook niet echt voor specifieke oordelen. Het is meer een angst om kwetsbaar te zijn, fouten te maken, zwakte te tonen en me bewust te zijn van mijn eigen lichaam terwijl er ook andere mensen zijn.
Moeilijk uit te leggen maar dat voelt heel onveilig. Ik ben bang voor herbelevingen en om me weer zo machteloos, zwak of vies te voelen. Mijn trauma's hebben te maken met verkrachting, gepest worden en mezelf niet kunnen verdedigen.
Moeilijk uit te leggen maar dat voelt heel onveilig. Ik ben bang voor herbelevingen en om me weer zo machteloos, zwak of vies te voelen. Mijn trauma's hebben te maken met verkrachting, gepest worden en mezelf niet kunnen verdedigen.
zaterdag 8 januari 2022 om 21:34
Wandelen doe ik al! Dat is de enige beweging waar ik me wel heel goed bij voel. Maar het is niet genoeg om me echt fit en sterk te voelen merk ik.Doreia* schreef: ↑08-01-2022 21:27Beginnen met flink wandelen? Elke dag een half uur tussen de middag bijvoorbeeld?
En dagelijks dansen in de beslotenheid van je woonkamer?
En pas dan eens kijken wat je in groepsverband of omringd met anderen kunt doen?
In mijn zwembad heb je de baan voor de bejaarde dames die zwemmen en kletsen en hun haren droog houden. Daarnaast de baan voor de zwemmers en daarnaast de baan voor snelle zwemmers. Niemand die gek opkijkt van wie daar in het zwembad ligt. Ik popel om weer te beginnen met zwemmen.
In mijn eentje gaan dansen vind ik een goed idee, dankje!
zaterdag 8 januari 2022 om 21:38
Wat goed dat je dit wil doen. Is het een idee om te kijken hoe je op een zo veilig mogelijke manier toch je grenzen kan verleggen?
Bijvoorbeeld naar een sportschool voor vrouwen. Of meedoen met een klein groepje dat buiten sport (dat kan ook prima in wat wijdere kleren). Wandelen om vertrouwd te raken met de beweging, het buiten zijn.
Ik weet dat mijn yogadocent ook een opleiding heeft gedaan mbt trauma, TRE heet dat. Misschien dat zoiets in jouw omgeving ook wordt aangeboden?
Je kan ook thuis aan de slag, bijvoorbeeld met video's van Yoga with Adriene. Er zijn talloze gratis workoutvideo's op YouTube voor alle niveaus.
Niet hetzelfde als jouw situatie, maar na een traumatische ervaring op straat was ik eerst ook schrikachtig en verkrampt. De eerste keer dat ik daarna weer voluit kon rennen voelde zo bevrijdend en sterk, echt een heel fijn gevoel. Ik hoop dat jij dat ook gaat ervaren.
Bijvoorbeeld naar een sportschool voor vrouwen. Of meedoen met een klein groepje dat buiten sport (dat kan ook prima in wat wijdere kleren). Wandelen om vertrouwd te raken met de beweging, het buiten zijn.
Ik weet dat mijn yogadocent ook een opleiding heeft gedaan mbt trauma, TRE heet dat. Misschien dat zoiets in jouw omgeving ook wordt aangeboden?
Je kan ook thuis aan de slag, bijvoorbeeld met video's van Yoga with Adriene. Er zijn talloze gratis workoutvideo's op YouTube voor alle niveaus.
Niet hetzelfde als jouw situatie, maar na een traumatische ervaring op straat was ik eerst ook schrikachtig en verkrampt. De eerste keer dat ik daarna weer voluit kon rennen voelde zo bevrijdend en sterk, echt een heel fijn gevoel. Ik hoop dat jij dat ook gaat ervaren.
What a nuanced anxiety
zaterdag 8 januari 2022 om 21:39
zaterdag 8 januari 2022 om 21:43
Heel Herkenbaar. Ik heb met er vijf jaar geleden overheen gezet. Mezelf een schop onder mijn komt gegeven. Doe je niks, dan verandert er ook niks, was mijn motto. Dus ik moest wel.
Heb bewust voor een kleine sportschool met begeleiding gekozen. Je moet een afspraak inplannen en als je ze vaak afzegt, dan bellen of mailen ze met de vraag waarom je niet bent geweest. Dat wilde ik natuurlijk niet dus zorg je wel dat je er bent. Werkt nog steeds voor mij.
In het begin voelde ik me enorm bekeken en na een tijdje had ik dat niet meer. Ik sport met heel veel plezier en heb er lol in. Nu even niet natuurlijk. Ben onlangs begonnen met hardlopen en heb weer hetzelfde gevoel, dat iedereen naar me kijkt. Vertrouwen moet even komen en dan ben ik daar ook doorheen.
Ik voel me nu 100x beter dan 5 jaar geleden. Lijf is wat strakker, nog lang niet afgetraind. Daar ging het mij eigenlijk niet om: vertrouwen in mezelf krijgen was veel belangrijker. Soms val ik even terug in oud gedrag en dan weet ik dat ik mezelf weer moet uitdagen om iets te gaan doen.
Je hebt ook wel van de circuittrainingen voor vrouwen. Doe ik zelf niet, maar misschien iets voor jou.
Heb bewust voor een kleine sportschool met begeleiding gekozen. Je moet een afspraak inplannen en als je ze vaak afzegt, dan bellen of mailen ze met de vraag waarom je niet bent geweest. Dat wilde ik natuurlijk niet dus zorg je wel dat je er bent. Werkt nog steeds voor mij.
In het begin voelde ik me enorm bekeken en na een tijdje had ik dat niet meer. Ik sport met heel veel plezier en heb er lol in. Nu even niet natuurlijk. Ben onlangs begonnen met hardlopen en heb weer hetzelfde gevoel, dat iedereen naar me kijkt. Vertrouwen moet even komen en dan ben ik daar ook doorheen.
Ik voel me nu 100x beter dan 5 jaar geleden. Lijf is wat strakker, nog lang niet afgetraind. Daar ging het mij eigenlijk niet om: vertrouwen in mezelf krijgen was veel belangrijker. Soms val ik even terug in oud gedrag en dan weet ik dat ik mezelf weer moet uitdagen om iets te gaan doen.
Je hebt ook wel van de circuittrainingen voor vrouwen. Doe ik zelf niet, maar misschien iets voor jou.
zaterdag 8 januari 2022 om 21:45
Kun je niet beginnen met thuis sporten? Dat maakt misschien de drempel naar de sportschool ook wat kleiner. En qua sportschool, vraag een keer een rondleiding en bij sommige sportscholen kun je een dagkaart kopen of een dag gratis komen sporten. Er zijn sportscholen waar men erg op elkaar let en er zijn sportscholen waar dat helemaal niet zo is.
En qua zwemmen, niemand let erop hoe dik of dun je bent hoor. Heb zelf jaren baantjes gezwommen iedere week en daar kwam echt van alles voorbij. Van wedstrijd zwemmers tot oma Corry met een maatje meer die met een vriendin ging zwemmen. Bij baantjes trekken zou ik er wel op letten of het in een sportbad is en hoe dat verdeeld is. Hier was het sportbad verdeeld in 3 delen: wedstrijdzwemmers, snel deel en de rest. Bij dat laatste had je soms dus ook dat mensen maar wat kletsend ronddobberden en amper echt aan het zwemmen waren.
En qua zwemmen, niemand let erop hoe dik of dun je bent hoor. Heb zelf jaren baantjes gezwommen iedere week en daar kwam echt van alles voorbij. Van wedstrijd zwemmers tot oma Corry met een maatje meer die met een vriendin ging zwemmen. Bij baantjes trekken zou ik er wel op letten of het in een sportbad is en hoe dat verdeeld is. Hier was het sportbad verdeeld in 3 delen: wedstrijdzwemmers, snel deel en de rest. Bij dat laatste had je soms dus ook dat mensen maar wat kletsend ronddobberden en amper echt aan het zwemmen waren.
zaterdag 8 januari 2022 om 21:45
Er bestaat een heel werkveld voor sportontwikkelingswerk. Mensen die bijvoorbeeld in gebieden waar conflicten zijn dmv sport helpen weer zekerder te worden. Ik heb dit linkje nog niet helemaal heb doorgelezen, maar misschien kan je daar wat aanknopingspunten vinden, ook al is jouw situatie natuurlijk ook weer anders. De gemeenschappelijke deler is dat die mensen zich ook onveilig, vies, zwak etc. voelen of gevoeld hebben. Je bent hier of het nou dicht bij of ver weg is, zeker niet alleen in. https://docplayer.nl/19861077-Thema-c- ... pgave.html
Zou je psycholoog iemand weten waar je terecht kan voor sportadvies en langzaam in een veilige omgeving opbouwen? Anders misschien een lokale fysiotherapeut of coach googelen waar je een goed gevoel bij krijgt? Het Kenniscentrum Sport en Beweging heeft ook heel veel info en kennis, misschien kunnen zij je helpen met ideeën hoe en waar jij met een veilig gevoel kan sporten.
Zou je psycholoog iemand weten waar je terecht kan voor sportadvies en langzaam in een veilige omgeving opbouwen? Anders misschien een lokale fysiotherapeut of coach googelen waar je een goed gevoel bij krijgt? Het Kenniscentrum Sport en Beweging heeft ook heel veel info en kennis, misschien kunnen zij je helpen met ideeën hoe en waar jij met een veilig gevoel kan sporten.
zaterdag 8 januari 2022 om 21:46
Wat goed dat je er mee aan de slag gaat!
Hier geven ze bootcamps maar er is ook een low impact groep. Juist voor mensen met gezondheidsklachten, zwangerschap, overgewicht.
Voordeel is dan ook dat er een trainer bij is voor hulp en tips .
Misschien hebben ze zoiets ook bij jou?
En anders misschien zwemmen of water aerobics?
Hier geven ze bootcamps maar er is ook een low impact groep. Juist voor mensen met gezondheidsklachten, zwangerschap, overgewicht.
Voordeel is dan ook dat er een trainer bij is voor hulp en tips .
Misschien hebben ze zoiets ook bij jou?
En anders misschien zwemmen of water aerobics?
zaterdag 8 januari 2022 om 21:53
Zo ben ik ook begonnen met Nederland in beweging van omroep Max. Soms gewoon 2 achter elkaar. Inmiddels doe ik soms een challenge op Youtube of wat losse videos hier en daar van fitness influencers. Ik ga pas naar de sportschool als corona goed onder controle is.
zaterdag 8 januari 2022 om 22:02
Ik snap je.Zandblauwtjes schreef: ↑08-01-2022 21:34Wandelen doe ik al! Dat is de enige beweging waar ik me wel heel goed bij voel. Maar het is niet genoeg om me echt fit en sterk te voelen merk ik.
In mijn eentje gaan dansen vind ik een goed idee, dankje!
In mijn stad is er vrouwen sport. Dus alleen voor vrouwen.
Wat ik verder zelf fantastisch vind om te doen is rpm/spinning. Je gaat echt binnen 3 lessen van 3 naar 2 vetrolletjes
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 8 januari 2022 om 22:07
Ik zie al pmt genoemd, dat kan ik je ook aanraden.
En fysiofit misschien. Onder begeleiding sporten.
Mijn sportschool zit ook fysio bij. Fie hebbem allerlei groepjes en individuele trajecten.
Geen kliekje spierbundels bij de gewichten en hyperslanke sportieve meiden op de loopbanden maar alles tussen de 16 en 86 is daar bezig. Heerlijk.
En fysiofit misschien. Onder begeleiding sporten.
Mijn sportschool zit ook fysio bij. Fie hebbem allerlei groepjes en individuele trajecten.
Geen kliekje spierbundels bij de gewichten en hyperslanke sportieve meiden op de loopbanden maar alles tussen de 16 en 86 is daar bezig. Heerlijk.
Been there, done that, got the T-shirt.
zaterdag 8 januari 2022 om 22:08
Begin eerst eens in je eigen veilige omgeving. Oefeningen via YouTube, yoga, dansen, hometrainer etc.
Ikzelf heb Psycho Motorische Therapie gevolgd. Dat was onderdeel van een heel uitgebreid scala aan therapieën. Het helpt bij bewustzijn van jezelf en je lichaam. Je durven bewegen, je durven uiten, jezelf durven zijn, doen wat in je opkomt, toegeven aan je onderbewuste en het kleine kind in jou. Ikzelf was me al bewust van mijn lichaam en ik durfde te bewegen en gezien te worden, maar ik was onderdeel van een therapiegroep en daar waren mede-patiënten die hier wel echt moeite mee hadden en die hadden daar veel baat bij.
Daarnaast is het verstandig om herbelevingen zo veel mogelijk in veilige omgeving en onder begeleiding te laten plaatsvinden. Hoewel ik heel goed weet dat deze zich niet laten sturen.
Onderdeel van mijn therapie was exposure. Ik ging met de therapiegroep in een besloten bad zwemmen en tijdens dat zwemmen voerden wij opdrachten uit. Zo waren wij op gegeven moment bezig met een competitieve opdracht waarbij we een voorwerp moesten beschermen en het heelhuids aan de overkant moesten krijgen terwijl iedereen dat probeerde tegen te gaan.
Ik had op dat moment een herbeleving. De agressie, de armen en benen die om mij heen op en neer sloegen, het geschreeuw. Dat waren voor mij triggers waar ik zo ontzettend van schrok dat ik volledig in mezelf keerde en de therapeut geen contact meer kon maken.
Doordat dit onder begeleiding gebeurde konden wij hier op dat moment en ook achteraf mee aan de slag.
Ikzelf heb Psycho Motorische Therapie gevolgd. Dat was onderdeel van een heel uitgebreid scala aan therapieën. Het helpt bij bewustzijn van jezelf en je lichaam. Je durven bewegen, je durven uiten, jezelf durven zijn, doen wat in je opkomt, toegeven aan je onderbewuste en het kleine kind in jou. Ikzelf was me al bewust van mijn lichaam en ik durfde te bewegen en gezien te worden, maar ik was onderdeel van een therapiegroep en daar waren mede-patiënten die hier wel echt moeite mee hadden en die hadden daar veel baat bij.
Daarnaast is het verstandig om herbelevingen zo veel mogelijk in veilige omgeving en onder begeleiding te laten plaatsvinden. Hoewel ik heel goed weet dat deze zich niet laten sturen.
Onderdeel van mijn therapie was exposure. Ik ging met de therapiegroep in een besloten bad zwemmen en tijdens dat zwemmen voerden wij opdrachten uit. Zo waren wij op gegeven moment bezig met een competitieve opdracht waarbij we een voorwerp moesten beschermen en het heelhuids aan de overkant moesten krijgen terwijl iedereen dat probeerde tegen te gaan.
Ik had op dat moment een herbeleving. De agressie, de armen en benen die om mij heen op en neer sloegen, het geschreeuw. Dat waren voor mij triggers waar ik zo ontzettend van schrok dat ik volledig in mezelf keerde en de therapeut geen contact meer kon maken.
Doordat dit onder begeleiding gebeurde konden wij hier op dat moment en ook achteraf mee aan de slag.
zaterdag 8 januari 2022 om 22:10
Misschien kun je contact opnemen met de organisatie van slachtofferhulp en vragen of ze jou een plek kunnen aanraden.Zandblauwtjes schreef: ↑08-01-2022 21:31Bedankt voor jullie reacties! Ik ben niet echt bang voor hoe mensen over mijn gewicht denken en ook niet echt voor specifieke oordelen. Het is meer een angst om kwetsbaar te zijn, fouten te maken, zwakte te tonen en me bewust te zijn van mijn eigen lichaam terwijl er ook andere mensen zijn.
Moeilijk uit te leggen maar dat voelt heel onveilig. Ik ben bang voor herbelevingen en om me weer zo machteloos, zwak of vies te voelen. Mijn trauma's hebben te maken met verkrachting, gepest worden en mezelf niet kunnen verdedigen.
Omdat jij naast een fysieke vraag ook af wilt rekenen met specifieke angsten en gevoelens van onveiligheid. Er zijn mensen die daarin gespecialiseerd zijn. Het zou kunnen dat slachtofferhulp je de weg kan wijzen naar die mensen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 8 januari 2022 om 22:23
Fijne tips worden er gegeven.
PMT kan zeker helpend zijn alleen ben ik me er wel van bewust dat je dan al snel tegen behoorlijke wachtlijsten aan loopt dus ik denk dat het goed is om sowieso al wat te starten nu je je ervan bewust bent en mee aan de slag wil.
Ikzelf doe ook soms mee aan NL in beweging. Gewoon op mijn laptop op mijn eigen knutselkamer meedoen.
Zwemmen vind ik ook fijn. Ik ben begonnen toen ik echt veel overgewicht had en nu ik een veel gezonder gewicht heb kijkt niemand anders naar me. Ik heb ook littekens en ook daar kijkt niemand naar. Echt hoor niemand kijkt daar gek op of laat je kwetsbaar voelen. Mocht je lijf je in de steek laten kun je gewoon even stoppen, eruit gaan en indien mogelijk jezelf herpakken als je herstelt bent.
Ikzelf heb psychische klachten en heb gemerkt dat ik nogal suïcidale gedachtes krijg als ik in het water lig en ben er meerdere keren daarom snel na het starten er weer uitgegaan. Ik denk niet dat iemand dat gemerkt heeft.
In de wat neutralere banen doet iedereen maar wat. Inmiddels ben ik een baan opgeschoven omdat het mij vaak lukt om gewoon lekker door te zwemmen.
Van mijn zus heb ik een MP3 speler gekregen die je bij het zwemmen op kan doen en sindsdien gaat het veel beter en ben ik er niet meer uitgegaan voor deze gedachtes. Soms is het ook even zoeken wat werkt voor jou.
Daarnaast heb ik zumba en fitness op de wii wat ik tussentijds kan doen. Ook fiets ik veel, wandelen doe ik dan weer niet zo heel graag zeker niet alleen.
PMT kan zeker helpend zijn alleen ben ik me er wel van bewust dat je dan al snel tegen behoorlijke wachtlijsten aan loopt dus ik denk dat het goed is om sowieso al wat te starten nu je je ervan bewust bent en mee aan de slag wil.
Ikzelf doe ook soms mee aan NL in beweging. Gewoon op mijn laptop op mijn eigen knutselkamer meedoen.
Zwemmen vind ik ook fijn. Ik ben begonnen toen ik echt veel overgewicht had en nu ik een veel gezonder gewicht heb kijkt niemand anders naar me. Ik heb ook littekens en ook daar kijkt niemand naar. Echt hoor niemand kijkt daar gek op of laat je kwetsbaar voelen. Mocht je lijf je in de steek laten kun je gewoon even stoppen, eruit gaan en indien mogelijk jezelf herpakken als je herstelt bent.
Ikzelf heb psychische klachten en heb gemerkt dat ik nogal suïcidale gedachtes krijg als ik in het water lig en ben er meerdere keren daarom snel na het starten er weer uitgegaan. Ik denk niet dat iemand dat gemerkt heeft.
In de wat neutralere banen doet iedereen maar wat. Inmiddels ben ik een baan opgeschoven omdat het mij vaak lukt om gewoon lekker door te zwemmen.
Van mijn zus heb ik een MP3 speler gekregen die je bij het zwemmen op kan doen en sindsdien gaat het veel beter en ben ik er niet meer uitgegaan voor deze gedachtes. Soms is het ook even zoeken wat werkt voor jou.
Daarnaast heb ik zumba en fitness op de wii wat ik tussentijds kan doen. Ook fiets ik veel, wandelen doe ik dan weer niet zo heel graag zeker niet alleen.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
