Psyche
alle pijlers
Traumadumping
zondag 15 september 2024 om 08:21
Lieve medeforummers,
In verband met herkenbaarheid kan ik niet te diep op de situatie in gaan, maar ik zit met het volgende;
Ik ben op dit moment in contact met iemand die heel lief, aardig en behulpzaam is. Tot kort geleden gaf ze iedereen kadootjes. Nu lijkt er ineens iets te zijn gebeurd, want te pas en te onpas barst ze in tranen uit.
Eerder had ze al heel veel herbelevingen, maar die leken redelijk onder controle te zijn. Maar nu, de meest heftige verhalen komen eruit. Ik ben een gevoelsmens en ik weet niet wat ik er mee moet. Mij is altijd geleerd om traumatische gebeurtenissen voor mezelf te houden. Juist om te voorkomen dat anderen de pijn voelen.
Ik voel echt met haar mee en ik merk aan de andere mensen hier (het betreft een klinische setting) dat zij er ook last van ondervinden. Sommigen zitten met tranen in hun ogen.
Het jammere is dat er ook mensen zijn die denken dat zij zich aan stelt. Hierdoor lijken er allemaal verschillende kampen te ontstaan.
Heeft iemand dit wel eens meegemaakt? Hoe hebben jullie dit toen opgelost? De sfeer wordt er niet beter op. Ik voel echt met haar mee, dus ik wil haar ook niet het gevoel geven dat haar gevoelens er niet mogen zijn.
In verband met herkenbaarheid kan ik niet te diep op de situatie in gaan, maar ik zit met het volgende;
Ik ben op dit moment in contact met iemand die heel lief, aardig en behulpzaam is. Tot kort geleden gaf ze iedereen kadootjes. Nu lijkt er ineens iets te zijn gebeurd, want te pas en te onpas barst ze in tranen uit.
Eerder had ze al heel veel herbelevingen, maar die leken redelijk onder controle te zijn. Maar nu, de meest heftige verhalen komen eruit. Ik ben een gevoelsmens en ik weet niet wat ik er mee moet. Mij is altijd geleerd om traumatische gebeurtenissen voor mezelf te houden. Juist om te voorkomen dat anderen de pijn voelen.
Ik voel echt met haar mee en ik merk aan de andere mensen hier (het betreft een klinische setting) dat zij er ook last van ondervinden. Sommigen zitten met tranen in hun ogen.
Het jammere is dat er ook mensen zijn die denken dat zij zich aan stelt. Hierdoor lijken er allemaal verschillende kampen te ontstaan.
Heeft iemand dit wel eens meegemaakt? Hoe hebben jullie dit toen opgelost? De sfeer wordt er niet beter op. Ik voel echt met haar mee, dus ik wil haar ook niet het gevoel geven dat haar gevoelens er niet mogen zijn.
zondag 15 september 2024 om 21:40
Het gesprek eergisteren was met iemand anders. Het is gewoon een erg onrustige groep denk ik. Daar kunnen de begeleiders ook niets aan doen.
Ikzelf, ik heb een hekel aan ruzie en ben erg conflict vermijdend ingesteld. Daarom vind ik het eng om te zeggen wat ik denk. Ik zit momenteel zelf ook nogal hoog in mijn emotie. Dat maakt het allemaal nog wat gecompliceerder.
Daarom zit ik liever mijn tijd uit denk ik.
Ikzelf, ik heb een hekel aan ruzie en ben erg conflict vermijdend ingesteld. Daarom vind ik het eng om te zeggen wat ik denk. Ik zit momenteel zelf ook nogal hoog in mijn emotie. Dat maakt het allemaal nog wat gecompliceerder.
Daarom zit ik liever mijn tijd uit denk ik.
zondag 15 september 2024 om 21:57
Is de leding erg ervaren? Zijn het jonge of oudere mensen? Het lijkt me niet makkelijk dat beroep.Benco schreef: ↑15-09-2024 19:52Ik twijfel nog een beetje of ik alles bespreekbaar ga maken. Er is eergisteren ook al iets voorgevallen met iemand anders. De trauma's werden door een medewerker in twijfel getrokken en ze ging er vol op. Dat was best indrukwekkend. Door al dat gedoe lijkt er nu veel onrust in het team te zijn.
Kortom, het is gewoon echt een gekkenhuis. En niemand snapt hoe het kan.
Gelukkig heb ik binnenkort mijn ontslag.
zondag 15 september 2024 om 22:05
Oh ok....
Ik denk wel dat ik behoefte zou hebben aan duidelijke grenzen van een oude rot in het vak als intensieve (groep)therapie zou volgen. De beschrijving van de taferelen en de interactie van iedereen komt wel wat vreemd op me over.
zondag 15 september 2024 om 22:11
zondag 15 september 2024 om 22:12
Het is geen therapeutische afdeling, maar een High Intensive Care. Eigenlijk een soort ziekenhuis voor mensen in psychische crisis. De mensen op de afdeling zijn ook erg uiteenlopendPontipiene schreef: ↑15-09-2024 22:05Oh ok....
Ik denk wel dat ik behoefte zou hebben aan duidelijke grenzen van een oude rot in het vak als intensieve (groep)therapie zou volgen. De beschrijving van de taferelen en de interactie van iedereen komt wel wat vreemd op me over.
zondag 15 september 2024 om 22:15
Het klinkt mij ook wat bijzonder in de oren. Nu is mijn ervaring al van lange tijd terug, maar daar werden de groepstherapieën geleid door psychotherapeuten. Het meer dagelijks reilen en zeilen door sociotherapeuten. Het buiten therapie om in de huiskamer gaan zitten delen van heftige gebeurtenissen zouden ze denk ik op ingrijpen. Ik heb niet dat specifiek meegemaakt, maar wel incidenten en daar werd op gehandeld, niet genegeerd.
Ik heb groepstherapie overigens als naar ervaren, juist omdat het vooral leek te gaan om je plek innemen en ik zo niet toe kwam aan het delen over wat er bij mij speelde.
Ik heb groepstherapie overigens als naar ervaren, juist omdat het vooral leek te gaan om je plek innemen en ik zo niet toe kwam aan het delen over wat er bij mij speelde.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 15 september 2024 om 22:17
Ah. Dat is een andere setting dan die van mij. Maar wat maakt dit dan zo anders en ontregelend dan andere gebeurtenissen en interacties daar?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 16 september 2024 om 11:06
Nou, we hebben hier allemaal heel erg uiteenlopende ziektebeelden. En ook de intensiteit van de ziektebeelden loopt heel erg uiteen.canis-felis schreef: ↑15-09-2024 22:17Ah. Dat is een andere setting dan die van mij. Maar wat maakt dit dan zo anders en ontregelend dan andere gebeurtenissen en interacties daar?
Op dit moment zijn er alleen betrekkelijk rustig, lieve, meelevende, geduldige mensen aanwezig. Trauma bespreking in de openbaarheid raakt iedereen dan persoonlijk in het hart merk ik.
Normaal doe je dat soort dingen een op een prive, met een begeleider. Maar het was eruit voor ze er zelf erg in had, zo lijkt het.
Iedereen leeft in ieder geval intens met haar mee. Er waren zelfs mensen die haar spontaan hun eigen woning aanboden. Dat heeft ze dan wel bereikt
maandag 16 september 2024 om 14:29
Aangeven wat iemands gedrag met je doet is geen ruzie zoeken of conflict aangaan.Benco schreef: ↑15-09-2024 21:40Ikzelf, ik heb een hekel aan ruzie en ben erg conflict vermijdend ingesteld. Daarom vind ik het eng om te zeggen wat ik denk. Ik zit momenteel zelf ook nogal hoog in mijn emotie. Dat maakt het allemaal nog wat gecompliceerder.
Daarom zit ik liever mijn tijd uit denk ik.
Je hoeft het niet eens met de vrouw zelf te bespreken. Aan de begeleiding is prima. Zij heeft ook dingen te leren en dat haar gedrag anderen beïnvloedt, is er 1 van.
Ze kan in het echte leven straks ook niet grenzeloos haar ellende uitstorten over iedereen die maar wil luisteren.
En voor nu hebben de begeleiders jouw input nodig om vast te stellen dat er momenteel geen gezonde dynamiek heerst op de groep.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
