Psyche
alle pijlers
tweede wereldoorlog..
donderdag 31 juli 2008 om 20:32
Ik vraag me wel eens af of ik normaal ben..
Ik heb een sterke fascinatie voor de tweede wereldoorlog, en alles wat daarmee te maken heeft.
Eigenlijk heb ik een sterke drang om naar documentaires te kijken die hier over gaan, of naar films zoals Schlinders List.
Maar ik kan er helemaal niet tegen. Als ik zoiets heb gezien, krijg ik de beelden niet van mijn netvlies. Ik loop er dagen, weken soms maanden mee rond en zie het voor me.
Ik slaap er niet van en droom erover.
Geen goed idee dus om dingen over de WO II te zien dus, en dat probeer ik dan ook niet te doen.
Ik heb helemaal geen familie met oorlogsverleden, maar denk bijna dagelijks eraan.
Het lijkt wel alsof ik een trauma heb, alsof ik zelf in een kamp heb gezeten, maar dan in een vorig leven ofzo.
Ik droom er soms van, als ik goederentreinen zie, of een streepjespyama dan zie ik gelijk de beelden van kampen voor me.
Ik vind dit zo raar, ik heb het zelfs nog nooit tegen iemand vertelt.
Ik heb vaak gedroomd dat ik zelf in een kamp zat.
Misschien is dit heel raar om dit verhaal zo maar op een forum te zetten, maar ik wil wel hulp zoeken, maar ik weet niet waar ik moet beginnen. Kan dit te maken hebben met een vorig leven ofzo? Het lijkt de laatste jaren ook erger te worden.
Ik heb een sterke fascinatie voor de tweede wereldoorlog, en alles wat daarmee te maken heeft.
Eigenlijk heb ik een sterke drang om naar documentaires te kijken die hier over gaan, of naar films zoals Schlinders List.
Maar ik kan er helemaal niet tegen. Als ik zoiets heb gezien, krijg ik de beelden niet van mijn netvlies. Ik loop er dagen, weken soms maanden mee rond en zie het voor me.
Ik slaap er niet van en droom erover.
Geen goed idee dus om dingen over de WO II te zien dus, en dat probeer ik dan ook niet te doen.
Ik heb helemaal geen familie met oorlogsverleden, maar denk bijna dagelijks eraan.
Het lijkt wel alsof ik een trauma heb, alsof ik zelf in een kamp heb gezeten, maar dan in een vorig leven ofzo.
Ik droom er soms van, als ik goederentreinen zie, of een streepjespyama dan zie ik gelijk de beelden van kampen voor me.
Ik vind dit zo raar, ik heb het zelfs nog nooit tegen iemand vertelt.
Ik heb vaak gedroomd dat ik zelf in een kamp zat.
Misschien is dit heel raar om dit verhaal zo maar op een forum te zetten, maar ik wil wel hulp zoeken, maar ik weet niet waar ik moet beginnen. Kan dit te maken hebben met een vorig leven ofzo? Het lijkt de laatste jaren ook erger te worden.
donderdag 31 juli 2008 om 20:43
donderdag 31 juli 2008 om 20:47
Mensen zijn vaak gefascineerd door dingen die ze eigenlijk heel eng vinden. Zo'n fascinatie is vrij willekeurig: ooit ben je je gaan interesseren voor WOII. Vergelijk het met steeds bijten op een sneetje in je lip: moeilijk om het te laten. Het is een soort verslaving, die blijkbaar negatief uitpakt. Ik zou gewoon naar je huisarts gaan en het voorleggen - ik vind het helemaal geen rare situatie (je klinkt alsof je je er erg voor schaamt, dat hoeft echt niet hoor). Die kan je dan adviseren of praten met een professionele therapeut zin heeft. En hij zal het ook positief vinden dat je stappen zet om er wat aan te gaan doen.
Niet meteen in vorige levens gaan graven zou ik zeggen. Ik geloof er helemaal niet in, maar ik geloof wel dat mensen er in kunnen geloven. Jij zou er alleen maar dieper door in je fascinatie en verslaving zakken. Gewoon naar de huisarts dus! Dapper dat je er nu wat aan durft te gaan doen.
Niet meteen in vorige levens gaan graven zou ik zeggen. Ik geloof er helemaal niet in, maar ik geloof wel dat mensen er in kunnen geloven. Jij zou er alleen maar dieper door in je fascinatie en verslaving zakken. Gewoon naar de huisarts dus! Dapper dat je er nu wat aan durft te gaan doen.
donderdag 31 juli 2008 om 21:06
Ik ben ook zeer gefascineerd (of laat ik zeggen: gewoon zeer geïniteresseerd) in de Tweede Wereldoorlog. In de regel is dat meer een 'jongens-ding' dan een 'meisjes-ding', maar het is natuurlijk helemaal niet gek om gefascineerd te zijn door zo'n fascinerend onderwerp.
Jij wordt in het bijzonder gegrepen door concentratiekamp-gerelateerde beelden: transsporttreinen, gestreepte kampuniformen. Je kunt dan aan een vorig leven denken, maar - met alle respect - vrijwel iedereen die bijvoorbeeld Auschwitz heeft bezocht, of een fototentoonstelling over de Holocaust heeft gezien, heeft daar wel eens een naar visioen of een nachtmerrie over...
Is er voor een specifieke, aanwijsbare reden waarom je het koppelt aan eventuele ervaringen in een vorig leven?
Jij wordt in het bijzonder gegrepen door concentratiekamp-gerelateerde beelden: transsporttreinen, gestreepte kampuniformen. Je kunt dan aan een vorig leven denken, maar - met alle respect - vrijwel iedereen die bijvoorbeeld Auschwitz heeft bezocht, of een fototentoonstelling over de Holocaust heeft gezien, heeft daar wel eens een naar visioen of een nachtmerrie over...
Is er voor een specifieke, aanwijsbare reden waarom je het koppelt aan eventuele ervaringen in een vorig leven?
donderdag 31 juli 2008 om 21:22
Ik weet eigenlijk ook niet waar en wanneer het precies is begonnen, wel dat het erger is geworden met de jaren.
Wat jij zegt Missmara dat klinkt ook aannemelijk.
En wie weet kan mijn huisarts me op de goede weg helpen, ik blijf het alleen moeilijk vinden.
Lad, je hebt gelijk; iedereen die de vreselijke beelden ziet wordt daardoor gegrepen (bijna iedereen) maar ik denk niet dat het normaal is als je iets een jaar geleden hebt gezien en er nog bijna dagelijks aan terugdenkt of het voor je ziet.
Ik droom vaak dat ik zelf in een kamp zit, ik denk bijna dagelijks aan namen van kampen (die zitten dan in mn hoofd) en omdat dit zover gaat voor mijn idee vraag ik me af hoe dat kan. En dan denk ik; misschien heeft het met een vorig leven te maken.
Wat jij zegt Missmara dat klinkt ook aannemelijk.
En wie weet kan mijn huisarts me op de goede weg helpen, ik blijf het alleen moeilijk vinden.
Lad, je hebt gelijk; iedereen die de vreselijke beelden ziet wordt daardoor gegrepen (bijna iedereen) maar ik denk niet dat het normaal is als je iets een jaar geleden hebt gezien en er nog bijna dagelijks aan terugdenkt of het voor je ziet.
Ik droom vaak dat ik zelf in een kamp zit, ik denk bijna dagelijks aan namen van kampen (die zitten dan in mn hoofd) en omdat dit zover gaat voor mijn idee vraag ik me af hoe dat kan. En dan denk ik; misschien heeft het met een vorig leven te maken.
donderdag 31 juli 2008 om 23:17
Rammetje, ik vind je helemaal niet raar. WO II is indrukwekkend, onbegrijpelijk, etc. Wellicht heb je een groot invoelingsvermogen dat het jou harder raakt dan anderen?
Dat je meer wil weten terwijl je er eigenlijk niet tegen kan is niets vreemds. De informatie die je krijgt past waarschijnlijk niet in jouw wereldbeeld, en werkt daarmee verstorend, geeft onrust. Wat doen mensen dan vaak? Meer informatie zoeken, in de hoop hun balans te hervinden. Zelfs al weet je dat dat misschien ijdele hoop is...
Het is al eerder gezegd, en ik denk dat het het beste is wat je kan doen: praat met je huisarts, vraag om professionele hulp die je helpt WO II een plekje te geven. Grote kans dat je problemen daarmee verholpen zijn!
Dat je meer wil weten terwijl je er eigenlijk niet tegen kan is niets vreemds. De informatie die je krijgt past waarschijnlijk niet in jouw wereldbeeld, en werkt daarmee verstorend, geeft onrust. Wat doen mensen dan vaak? Meer informatie zoeken, in de hoop hun balans te hervinden. Zelfs al weet je dat dat misschien ijdele hoop is...
Het is al eerder gezegd, en ik denk dat het het beste is wat je kan doen: praat met je huisarts, vraag om professionele hulp die je helpt WO II een plekje te geven. Grote kans dat je problemen daarmee verholpen zijn!
donderdag 31 juli 2008 om 23:57
Is dat niet wat overdreven? Het lijkt mij dat je eerst maar eens geen films/boeken/documentaires meer moet kijken en lezen. Niet meer je gevoelens en ideeën voeden. En dan maar eens kijken of je er steeds nog zo mee bezig bent. Eerst zelf wat doen voordat je hulp zoekt, lijkt mij. Dat is ook het eerste wat een arts of hulpverlener zal vragen: wat heb je er zelf al aan gedaan. Als jij zegt: "niks", dan komt dat toch wat vreemd over.
Ik ben mijn eigen bananenschil
vrijdag 1 augustus 2008 om 05:45
"Het is al eerder gezegd, en ik denk dat het het beste is wat je kan doen: praat met je huisarts, vraag om professionele hulp die je helpt WO II een plekje te geven. Grote kans dat je problemen daarmee verholpen zijn!"
Ik denk niet dat je WOII 'een plekje moet leren geven', maar je fascinatie, of zo je wilt, het obsessieve karakter van je belangstelling.
Ik denk niet dat je WOII 'een plekje moet leren geven', maar je fascinatie, of zo je wilt, het obsessieve karakter van je belangstelling.
vrijdag 1 augustus 2008 om 07:26
Sja, dus een alcoholist mag alleen naar een hulpverlener als het hem zelf lukt drank te laten staan? Ik denk dat TO wel geprobeerd heeft er minder mee bezig te zijn, maar dat lukt niet goed. Hulpverleners zijn er niet om mensen te veroordelen die er zelf niet uitkomen. Ook het openen van dit topic is toch een stap?
PS mijn vader heeft de oorlog ook niet meegemaakt, maar droomt er ook regelmatig van (vooral van de jodenvervolging). Volgens hem omdat het 'het kwaad' vertegenwoordigt. Hij probeert juist heel goed te leven en ik denk dat hij daarom die fascinatie met het kwaad heeft. Het kwaad willen begrijpen is een heel begrijpelijke actie van de menselijke geest, precies wat Cilka zegt: door meer informatie wil je de balans, het begrip herstellen.
vrijdag 1 augustus 2008 om 08:55
MissMara, ik lees nu zelf ook dat ik het wat ongenuanceerd heb neergezet. Ik bedoel eigenlijk dat je zelf toch wel eerst al moet proberen je fascinatie niet te voeden. En in mijn opzicht is alcohollisme van een toch iets ander kaliber dan dit, hoe lastig het ook is voor TO.
Ik ben mijn eigen bananenschil
vrijdag 1 augustus 2008 om 09:01
Mee eens, Olijfje, maar TO schrijft in de OP dat hij probeert geen documentaires etc. te zien, maar dat blijkt niet te lukken. Het is idd misschien wel wat anders dan alcoholisme, maar volgens mij gaat het een stapje verder dan een 'gewone' fascinatie voor iets - alleen al omdat het voor problemen, onrust zorgt.
TO, ga je een afspraak maken bij je huisarts? Hou ons op de hoogte!
TO, ga je een afspraak maken bij je huisarts? Hou ons op de hoogte!
vrijdag 1 augustus 2008 om 09:41
Deze fascinatie lijkt op een verslaving.
Afkicken is de enige optie.
Ga andere activiteiten ondernemen zoals sporten, uitgaan naar de kroeg, begin een hobby al is het kantklossen. Zoek mensen op die je kan bellen als je weer eens en de verleiding komt.
Afijn: bovenstaande tips zijn van toepassing op elke verslaving.
Ik wens je dan ook heel veel succes.
Afkicken is de enige optie.
Ga andere activiteiten ondernemen zoals sporten, uitgaan naar de kroeg, begin een hobby al is het kantklossen. Zoek mensen op die je kan bellen als je weer eens en de verleiding komt.
Afijn: bovenstaande tips zijn van toepassing op elke verslaving.
Ik wens je dan ook heel veel succes.
vrijdag 1 augustus 2008 om 09:57
Ik denk dat je 2 opties hebt.
Afkicken of het probleem verhelpen door therapie.
Het kan best dat je fascinatie te maken heeft met een vorig leven.
Je kan hulp zoeken bij een regressietherapeut om te kijken waar dit allemaal vandaan komt en het vervolgens los te laten/af te sluiten.
Ik heb dit gedaan met bepaalde angsten/gedragingen.
Bedenk alleen wel voordat je besluit naar een regressietherapeut te gaan, dat er een hoop naars naar boven kan komen.
Afkicken of het probleem verhelpen door therapie.
Het kan best dat je fascinatie te maken heeft met een vorig leven.
Je kan hulp zoeken bij een regressietherapeut om te kijken waar dit allemaal vandaan komt en het vervolgens los te laten/af te sluiten.
Ik heb dit gedaan met bepaalde angsten/gedragingen.
Bedenk alleen wel voordat je besluit naar een regressietherapeut te gaan, dat er een hoop naars naar boven kan komen.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:08
Als je er zo erg mee zit, waarom ga je dan niet eens naar een regressie therapeut?
Na één sessie kan de therapeut al vaststellen of je fascinatie voor de tweede wereldoorlog gewoon een fascinatie is of echt iets te maken heeft met een vorig leven!
Mocht het gewoon een fascinatie zijn, kan je altijd nog naar een psycholoog gaan als je daar behoefte aan hebt!
Succes ermee!
Na één sessie kan de therapeut al vaststellen of je fascinatie voor de tweede wereldoorlog gewoon een fascinatie is of echt iets te maken heeft met een vorig leven!
Mocht het gewoon een fascinatie zijn, kan je altijd nog naar een psycholoog gaan als je daar behoefte aan hebt!
Succes ermee!
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:49
vrijdag 1 augustus 2008 om 11:12
Wat het oplossen kan? Problemen, angsten of bepaalde negatieve gedragingen in dit leven die voortkomen uit het verleden.
De bedoeling is dat je naar de oorzaak gaat kijken van de klacht, en wanneer dat gevonden is, je het gaat oplossen zodat je er in dit leven geen last meer van hebt.
Overigens kan je ook naar het verleden in je huidige leven terug gaan, zoals de kindertijd. Het hoeft niet perse altijd een vorig leven te zijn.
vrijdag 1 augustus 2008 om 11:16
De oorzaak lijkt me wel duidelijk: een aangeleerde negatieve respons op het kijken naar documentaires over WO2. Oplossing: niet meer kijken.
Zonde van de tijd en energie om je te verdiepen in verdrongen, vergeten en onbewuste oorzaken. Houden zo, zou ik zeggen, en ga verder met het actuele leven.
Dus TO, ik ben echt benieuwd of je overdag bezigheden hebt die je wat af kunnen leiden.
Zonde van de tijd en energie om je te verdiepen in verdrongen, vergeten en onbewuste oorzaken. Houden zo, zou ik zeggen, en ga verder met het actuele leven.
Dus TO, ik ben echt benieuwd of je overdag bezigheden hebt die je wat af kunnen leiden.
vrijdag 1 augustus 2008 om 11:44
Sorry, maar ik denk niet dat een regressietherapeut een objectieve vaststelling kan doen over wel of niet in een vorig leven meegemaakt. Ik denk dat die zal zeggen: ja, zeker, dit verwijst naar een vorig leven en ik kan een aantal sessies voor je verzorgen waarin we daarmee aan de slag gaan.
Ik geloof, zoals ik al eerder zei, dat het daarmee alleen maar echter gaat voelen. En ik geloof niet in vorige levens en denk dus dat de illusie versterkt wordt door het zo te labellen. Dat anderen daar anders over denken, soit, maar je kan niet zomaar suggereren dat zo'n regressietherapeut voor je zal vaststellen hoe het zit vanuit een 'baat het niet dan schaadt het niet'-idee. Want hij is niet objectief en het kan wel schaden.
