Psyche
alle pijlers
Vader gaat dood
zondag 26 april 2020 om 16:24
Elke dag voelt als een achtbaan. Elke dag weer slechter nieuws. Ik been het niet meer bij.
Net voor corona maatregelen diagnose kanker gekregen. Hij zou chemo kunnen krijgen,nog 1 jaar te leven minimaal. 1 maand later spoed ziekenhuis opnamen, uitval armen benen. Diagnose bijgesteld, half jaar te leven. Maar elke dag gaat slechter. Nu zei de arts, denk eerder aan weken dan maanden. Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Net voor corona maatregelen diagnose kanker gekregen. Hij zou chemo kunnen krijgen,nog 1 jaar te leven minimaal. 1 maand later spoed ziekenhuis opnamen, uitval armen benen. Diagnose bijgesteld, half jaar te leven. Maar elke dag gaat slechter. Nu zei de arts, denk eerder aan weken dan maanden. Ik weet niet meer wat ik moet doen.
zondag 26 april 2020 om 16:33
Wat vreselijk. Je kunt niets doen, behalve meeveren met hoe het loopt.
Met mijn vader ging het drie jaar geleden ook zo. Diagnose kanker, prognose een jaar. Hij heeft nog drie maanden geleefd, het was constant naar beneden bijstellen. Heel heftig, je krijgt geen tijd om je emoties steeds te verwerken.
Het enige wat je kunt doen, is proberen er een waardevolle tijd van te maken. Zo kijk ik er zelf gelukkig wel op terug. Het was ontzettend zwaar, maar ook mooi.
Sterkte, hou jezelf staande.
Met mijn vader ging het drie jaar geleden ook zo. Diagnose kanker, prognose een jaar. Hij heeft nog drie maanden geleefd, het was constant naar beneden bijstellen. Heel heftig, je krijgt geen tijd om je emoties steeds te verwerken.
Het enige wat je kunt doen, is proberen er een waardevolle tijd van te maken. Zo kijk ik er zelf gelukkig wel op terug. Het was ontzettend zwaar, maar ook mooi.
Sterkte, hou jezelf staande.
zondag 26 april 2020 om 16:33
Ach lieverd, wat vreselijk! Ik weet niet wat ik moet zeggen dan heel veel sterkte en ik gun je nog een paar onuitwisbare momenten met je vader. Maak mooie en dierbare herinneringen nu het nog kan.
En blijf hier van je afschrijven als het je wat helpt...
En blijf hier van je afschrijven als het je wat helpt...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
zondag 26 april 2020 om 16:41
Je kunt niks anders doen dan er voor hem zijn. Mijn vader is het ook zo gegaan. In mei 2014 nog kerngezond een rondreis door Afrika gemaakt, in juli/augustus kreeg hij klachten en dat bleek een hersentumor te zijn die niet behandelbaar was. Een half jaar later is hij overleden. We hebben nog veel mooie momenten samen gehad, en uiteindelijk had ik vrede met zijn overlijden, want hoe dondersgraag ik hem ook langer bij me had gehouden, mijn liefste wens was dat hij zou overlijden zonder al te veel lijden. Die wens is uitgekomen, hij is in zijn slaap overleden. Ik mis hem nog vaak, maar tegelijkertijd ben ik blij dat hij een mooi leven heeft gehad en weinig pijn en ellende in zijn laatste fase. Dat op zich is een geschenk.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 26 april 2020 om 16:45
Wat ontzettend erg voor jou en je familie. 
Je kunt zeker nog wat doen om deze periode draaglijk te maken. Bedenk wat je hem nog wil zeggen, geniet van elke momentjes samen en probeer samen manieren te vinden om hier mee om te gaan. Ik hoop dat jullie op deze manier toch een laatste eindfase kunnen hebben samen op een manier die voor jullie goed voelt. Veel foto's maken en vooral veel samenzijn. En misschien kun je je vader vragen wat hij altijd al eens had willen doen, en dit realiseren? Kleine dingetjes misschien?
Heel heel veel sterkte
Je kunt zeker nog wat doen om deze periode draaglijk te maken. Bedenk wat je hem nog wil zeggen, geniet van elke momentjes samen en probeer samen manieren te vinden om hier mee om te gaan. Ik hoop dat jullie op deze manier toch een laatste eindfase kunnen hebben samen op een manier die voor jullie goed voelt. Veel foto's maken en vooral veel samenzijn. En misschien kun je je vader vragen wat hij altijd al eens had willen doen, en dit realiseren? Kleine dingetjes misschien?
Heel heel veel sterkte
zondag 26 april 2020 om 16:55
zondag 26 april 2020 om 17:22
Vorig jaar is mijn vader overleden. Ook kanker en nog een paar maanden te leven. Het enige wat we konden doen was er te zijn en te praten of bij hem te zitten. Hij heeft zijn wensen voor de uitvaart besproken, dat was voor ons heel fijn. Hoe hard ook, je kunt niets doen. Maar ben er en bepraat wat je nog wil bepraten. Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte.
zondag 26 april 2020 om 17:26
Mijn stiefmoeder is ook zo gegaan. Had al eerder borstkanker gehad, maar kwam later terug in haar lever en ook in verschillende botten. Toen was het klaar. Ze is gelukkig uiteindelijk rustig in haar slaap overleden voordat ze al te veel pijn kreeg, maar de euthanasie was wel al geregeld mocht het nodig vinden. Hoe raar dat ook klinkt, ik ben blij dat er geen euthanasie is geweest. De gedachte van er naartoe gaan en afscheid nemen, wetende dat je haar daarna nooit meer zal zien leek mij pijnlijker dan 'plotseling' overlijden.
Wat ons ook heel veel heeft geholpen in die periode was gewoon veel tijd doorbrengen met haar, zoveel als dat kon. Ze had ook veel rust nodig, maar ieder momentje was er toch een meegenomen. Ze heeft zelf haar eigen uitvaart geregeld. Hierdoor was het haar afscheid aan ons. Dit was zo enorm mooi en persoonlijk.
Sterkte. Het is kut dat dingen zo moeten gaan, maar probeer te genieten van ieder moment dat je met je vader kan doorbrengen.
Wat ons ook heel veel heeft geholpen in die periode was gewoon veel tijd doorbrengen met haar, zoveel als dat kon. Ze had ook veel rust nodig, maar ieder momentje was er toch een meegenomen. Ze heeft zelf haar eigen uitvaart geregeld. Hierdoor was het haar afscheid aan ons. Dit was zo enorm mooi en persoonlijk.
Sterkte. Het is kut dat dingen zo moeten gaan, maar probeer te genieten van ieder moment dat je met je vader kan doorbrengen.
zondag 26 april 2020 om 18:36
Zijn wensen zijn bekend en zo goed als geregeld. Hij praat niet meer echt. Alles is moeilijk.
Zit bij hem wanneer bij slaapt, ik lees wat voor en dat is het. Echt dingen bespreken kan niet meer. 2 weken geleden was hij nog goed te been des ondanks de uitval van gevoel deels en was een gesprek mogelijk dus toen niet alles verteld wat ik had nog willen zeggen enzo
Zit bij hem wanneer bij slaapt, ik lees wat voor en dat is het. Echt dingen bespreken kan niet meer. 2 weken geleden was hij nog goed te been des ondanks de uitval van gevoel deels en was een gesprek mogelijk dus toen niet alles verteld wat ik had nog willen zeggen enzo
zondag 26 april 2020 om 19:19
whitewolves schreef: ↑26-04-2020 18:36Zijn wensen zijn bekend en zo goed als geregeld. Hij praat niet meer echt. Alles is moeilijk.
Zit bij hem wanneer bij slaapt, ik lees wat voor en dat is het. Echt dingen bespreken kan niet meer. 2 weken geleden was hij nog goed te been des ondanks de uitval van gevoel deels en was een gesprek mogelijk dus toen niet alles verteld wat ik had nog willen zeggen enzo
Zeg toch tegen hem wat je wil zeggen. Die tip kreeg mijn moeder toen mijn opa in coma lag.Je doet alles wat je kan, zoveel mogelijk bij hem zijn.
vrijdag 1 mei 2020 om 15:49
Ik weet niet hoeveel mensen dit lezen maar mijn vader is een paar dagen geleden overleden. Het is bizar snel gegaan. Ik heb alsnog wel wat gehad aan jullie tips.
Ik heb een sterk schuldgevoel naar hem dat ik er niet bij was toen hij overleed. Hij was niet alleen maar ik had hem zo graag nog een laatste gevoel van liefde willen geven op het laatst.
Ik heb een sterk schuldgevoel naar hem dat ik er niet bij was toen hij overleed. Hij was niet alleen maar ik had hem zo graag nog een laatste gevoel van liefde willen geven op het laatst.
vrijdag 1 mei 2020 om 16:01
Gecondoleerd, Whitewolves. Wat is dat snel gegaan! Dat schuldgevoel is normaal, zolang je maar beseft dat het niet terecht is. Niet te streng zijn voor jezelf.whitewolves schreef: ↑01-05-2020 15:49Ik weet niet hoeveel mensen dit lezen maar mijn vader is een paar dagen geleden overleden. Het is bizar snel gegaan. Ik heb alsnog wel wat gehad aan jullie tips.
Ik heb een sterk schuldgevoel naar hem dat ik er niet bij was toen hij overleed. Hij was niet alleen maar ik had hem zo graag nog een laatste gevoel van liefde willen geven op het laatst.
Veel sterkte.
vrijdag 1 mei 2020 om 16:43
vrijdag 1 mei 2020 om 16:45
vrijdag 1 mei 2020 om 17:20
Gecondoleerd Whitewolves
Ik begrijp dat je je schuldig voelt. Ook ik was er niet toen mijn vader overleed terwijl ik al een maand lang bijna dag & nacht bij hem zat. Ik ben destijds onder dwang van de verpleging even naar huis gegaan om ook een paar uurtjes slaap te pakken. Jee wat was ik boos op mezelf, ik had mijn pa op het aller moeilijkste moment in de steek gelaten. Later vertelde de verpleging me dat ze mij bewust hadden weg gestuurd omdat ze zagen dat mijn pa niet in mijn bijzijn wilde gaan.
Ik wil hier alleen mee zeggen dat je je absoluut niet schuldig moet voelen. Ik wens je heel veel sterkte om dit zware verlies een plekje te geven
Ik begrijp dat je je schuldig voelt. Ook ik was er niet toen mijn vader overleed terwijl ik al een maand lang bijna dag & nacht bij hem zat. Ik ben destijds onder dwang van de verpleging even naar huis gegaan om ook een paar uurtjes slaap te pakken. Jee wat was ik boos op mezelf, ik had mijn pa op het aller moeilijkste moment in de steek gelaten. Later vertelde de verpleging me dat ze mij bewust hadden weg gestuurd omdat ze zagen dat mijn pa niet in mijn bijzijn wilde gaan.
Ik wil hier alleen mee zeggen dat je je absoluut niet schuldig moet voelen. Ik wens je heel veel sterkte om dit zware verlies een plekje te geven
vrijdag 1 mei 2020 om 23:12
Ben je uiteindelijk over dat gevoel heen gekomen?truusperenat schreef: ↑01-05-2020 17:20Gecondoleerd Whitewolves
Ik begrijp dat je je schuldig voelt. Ook ik was er niet toen mijn vader overleed terwijl ik al een maand lang bijna dag & nacht bij hem zat. Ik ben destijds onder dwang van de verpleging even naar huis gegaan om ook een paar uurtjes slaap te pakken. Jee wat was ik boos op mezelf, ik had mijn pa op het aller moeilijkste moment in de steek gelaten. Later vertelde de verpleging me dat ze mij bewust hadden weg gestuurd omdat ze zagen dat mijn pa niet in mijn bijzijn wilde gaan.
Ik wil hier alleen mee zeggen dat je je absoluut niet schuldig moet voelen. Ik wens je heel veel sterkte om dit zware verlies een plekje te geven
Het gebeurde hier ook net de nacht dat ik thuis sliep. Ik weet niet of hij zichzelf tegenhield. Hij was wel erg van het altijd rekening houden met andere mensen.
Bedankt allemaal. Fijn dat jullie reageren.
