Psyche
alle pijlers
Vader ligt op sterven
donderdag 2 april 2020 om 04:23
Mijn vader, 62 jaar, ligt sinds maandag op intensive care na een hartstilstand (geen corona). Zijn toestand is zo slecht dat hij, zou hij nog ontwaken, geen levenskwaliteit meer heeft. Overdag bied ik steun aan mijn moeder en hou me sterk maar ‘s nachts, zoals nu, kan ik niets anders doen dan huilen en moet het gewoon even van me afschrijven.
In deze coronatijd mogen we ook niet bij hem, enkel contact via de smartphone en de dokters bellen 2x per dag om mijn moeder te informeren over zijn toestand. Ze gaf straks aan dat het niet meer dragelijk is, ze zou hem zo graag willen zien.
Mijn broer heb ik sinds onze kindertijd niet meer zien huilen en mijn zus is ook stuk van verdriet en dat doet me nog het meest pijn, het verdriet rondom mij is zo moeilijk voor mij. Mijn vader is altijd een heel sterke man geweest, sportief en levensgenieter. Zijn eerste kleinkind is net op maandag 1 jaar geworden en hij is sinds 2 weken op pensioen, het komt vrij hard binnen moet ik zeggen. Hij heeft altijd gedaan wat hij graag deed maar hij had ook nog zoveel plannen.
Mijn vader en ik hebben maar weinig woorden nodig om elkaar te begrijpen en nu zou ik hem nog zoveel willen zeggen, we delen ook dezelfde passies en ik ben eigenlijk helemaal nog niet klaar om afscheid te moeten nemen en dat valt zwaar. We verjaren ook nog eens op dezelfde dag. Ik ben enorm dankbaar voor de 29 jaar dat hij deel uitmaakt van mijn leven maar ik ga hem heel hard missen.
In deze coronatijd mogen we ook niet bij hem, enkel contact via de smartphone en de dokters bellen 2x per dag om mijn moeder te informeren over zijn toestand. Ze gaf straks aan dat het niet meer dragelijk is, ze zou hem zo graag willen zien.
Mijn broer heb ik sinds onze kindertijd niet meer zien huilen en mijn zus is ook stuk van verdriet en dat doet me nog het meest pijn, het verdriet rondom mij is zo moeilijk voor mij. Mijn vader is altijd een heel sterke man geweest, sportief en levensgenieter. Zijn eerste kleinkind is net op maandag 1 jaar geworden en hij is sinds 2 weken op pensioen, het komt vrij hard binnen moet ik zeggen. Hij heeft altijd gedaan wat hij graag deed maar hij had ook nog zoveel plannen.
Mijn vader en ik hebben maar weinig woorden nodig om elkaar te begrijpen en nu zou ik hem nog zoveel willen zeggen, we delen ook dezelfde passies en ik ben eigenlijk helemaal nog niet klaar om afscheid te moeten nemen en dat valt zwaar. We verjaren ook nog eens op dezelfde dag. Ik ben enorm dankbaar voor de 29 jaar dat hij deel uitmaakt van mijn leven maar ik ga hem heel hard missen.
donderdag 2 april 2020 om 04:47
Ach meis, veel sterkte. Wat een verdriet 
en wat vreselijk naar dat jullie er niet mogen zijn.
Je familie zo verdrietig zien is ook heel moeilijk, dat zal voor hen ook gelden. Jullie delen hetzelfde verdriet, maar niemand kan het oplossen
Het enige dat ik kan zeggen is dat het op een dag wel slijt. Mijn vader is 9 jaar geleden overleden en ik ben vooral nog dankbaar voor 21 mooie jaren, zoals je zelf ook al schrijft. En ik mis hem natuurlijk nog wel eens, maar dat hoort erbij en is dan niet meer zo heftig als toen.
Nogmaals veel sterkte, ik hoop dat jullie gauw toch even bij hem mogen. Probeer elkaar wat te steunen in jullie verdriet, maar mocht dat niet lukken is dat ook oké. Iedereen rouwt op zijn eigen manier.
en wat vreselijk naar dat jullie er niet mogen zijn. Je familie zo verdrietig zien is ook heel moeilijk, dat zal voor hen ook gelden. Jullie delen hetzelfde verdriet, maar niemand kan het oplossen
Het enige dat ik kan zeggen is dat het op een dag wel slijt. Mijn vader is 9 jaar geleden overleden en ik ben vooral nog dankbaar voor 21 mooie jaren, zoals je zelf ook al schrijft. En ik mis hem natuurlijk nog wel eens, maar dat hoort erbij en is dan niet meer zo heftig als toen.
Nogmaals veel sterkte, ik hoop dat jullie gauw toch even bij hem mogen. Probeer elkaar wat te steunen in jullie verdriet, maar mocht dat niet lukken is dat ook oké. Iedereen rouwt op zijn eigen manier.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 2 april 2020 om 07:03
Wat ontzettend verdrietig. Vooral zo plotseling, en in deze tijd dat er niemand bij hem mag. Mag dat helemaal niet, of komt er een moment dat jullie wel afscheid mogen nemen?
Ik snap dat je heeft liefst bij hem zou zijn, om alle dingen die je nog wil zeggen tegen hem te zeggen. Maar misschien kan het al een beetje helpen om het allemaal in een brief te schrijven? Ik weet niet of er iemand is in het ziekenhuis die te tijd heeft om het aan je vader voor te lezen, anders helpt misschien alleen het idee dat je het aan hem geschreven hebt al iets.
Zoals Lux ook al zei, op termijn slijt het verdriet waarschijnlijk iets. Maar dat maakt het nu niet minder heftig. Heel veel sterkte de komende tijd.
Ik snap dat je heeft liefst bij hem zou zijn, om alle dingen die je nog wil zeggen tegen hem te zeggen. Maar misschien kan het al een beetje helpen om het allemaal in een brief te schrijven? Ik weet niet of er iemand is in het ziekenhuis die te tijd heeft om het aan je vader voor te lezen, anders helpt misschien alleen het idee dat je het aan hem geschreven hebt al iets.
Zoals Lux ook al zei, op termijn slijt het verdriet waarschijnlijk iets. Maar dat maakt het nu niet minder heftig. Heel veel sterkte de komende tijd.
donderdag 2 april 2020 om 08:56
donderdag 2 april 2020 om 09:01
Wat enorm verdrietig, heel veel sterkte.
Dat verdriet dat hij zo lang hard heeft gewerkt en gezorgd en nu, eindelijk met pensioen om te genieten met vrouw en familie en dan dit. Ik hoor het zo vaak in mijn omgeving, het maakt mij zo kwaad.
Ik weet dat het uitzichtloos is, ik hoop voor jullie toch op beter
Dat verdriet dat hij zo lang hard heeft gewerkt en gezorgd en nu, eindelijk met pensioen om te genieten met vrouw en familie en dan dit. Ik hoor het zo vaak in mijn omgeving, het maakt mij zo kwaad.
Ik weet dat het uitzichtloos is, ik hoop voor jullie toch op beter
donderdag 2 april 2020 om 18:02
Hier in het ziekenhuis mogen familieleden wel bij stervende patiënten (max 1 tegelijk). Ik begrijp dat je vader nog een kans heeft, ik zal voor je duimen (Je weet maar nooit). Dan is het inderdaad extra lastig, want je wilt niet dat hij nu corona oploopt.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
