Psyche
alle pijlers
Vader valt uit tijdens kerstdiner
zaterdag 28 december 2019 om 23:14
Dag. Ik zou graag jullie mening willen hebben over het volgende. Eerste kerstdag kwamen mijn ouders eten. Mijn vader heeft niet een heel goede band met mijn man. Er zijn wel eens voorvallen geweest. Hij vindt dat mijn man niet beleefd genoeg isen te weinig opleiding. Onze kleuter was erg vervelend die dag. Mijn man nam hem mee naar boven om kleuter toe te spreken. Op dat moment ( tussen de gangen door) ontploft mijn vader. Hij wil direct opstappen want hier kan ie niet tegen zoals man met kinderen omgaat. En dat man kennelijk geen hand had gegeven de vorige keer dat ze elkaar zagen en weet ik veel wat voor shitnog meer. Hij zag kennelijk ontzettend tegen kerstdiner op. En wilde dus weg. Man komt weer met gekalmeerde kleuter beneden. Kreeg volle laag van pa. Uiteindelijk diner nog afgemaakt. Maar geen contact met pa hierna gehad. Wat moet ik hiermee? Oja pa is al jaren depressief/afgekeurd. Is dat een excuus voor zijn gedrag? Ik weet het even niet meer
zondag 29 december 2019 om 13:34
Andersom schreef: ↑29-12-2019 08:03Al zaten jullie aan bezorgpizza's of afhaalchinees, je vader ging over de schreef. Hij hoeft zich niet beter te gedragen omdat jij hebt geploeterd, hij moet zich beter gedragen uit respect voor jullie.
Dit zeg ik niet om jou aan te vallen, maar als je in gesprek gaat met je vader is het belangrijk om heel erg bij de feiten te blijven. Laat dan alle versiering en dit soort emoties weg.
Je vader is uitgevallen tegen jullie in jullie huis. Dat is wat er feitelijk gebeurt is. Daar voelen jullie je naar over. Daar willen jullie geen herhaling van.
En of het nou Kerst was of Pasen of een doordeweekse dag maakt niet uit. Of het tijdens het hoofdgerecht was of het toetje van een groot diner of tijdens de macaroni op woensdag maakt ook niet uit. Hoeveel jij geploeterd hebt om dit eten te maken maakt niet uit voor hoe ongepast je vaders gedrag is.
Veel sterkte en succes hiermee.
Ik snap wat je hiermee zegt, slecht gedrag is slecht gedrag, en respect geldt altijd en niet alleen op hoogtijdagen. Echter is het meestal wel zo dat kerst een speciale gelegenheid is waarbij eenieder een extra inspanning levert om het feestelijk en gezellig te maken met elkaar. TO heeft dat o.a. gedaan door feestelijk te koken, wat een meer dan gemiddelde investering is in de gezelligheidsfactor van het familiediner. Als je aanschuift aan zo'n diner mag er dan ook van je verwacht worden dat je ook wat extra investeert in het verloop en de sfeer, bijvoorbeeld door frustraties rondom gedrag van kinderen even te parkeren. Een emotionele eruptie zoals de vader van TO had zou mij om die reden tijdens een kerstdiner ook nog wel wat extra storen.
De keerzijde van het commitment aan 'gezelligheid' tijdens de kerst is dat dit voor sommige mensen juist de innerlijke emotionele druk verhoogt, of ze extra geconfronteerd worden met het feit dat ze de positieve gevoelens die andere hebben zelf niet (meer) ervaren. Juist de feestdagen zijn notoir voor heibel tussen mensen die het op andere dagen nog wel redden met elkaar. Lastig wel, als de mensen waar je van houdt het onderling niet een beetje beschaafd weten te houden.
zondag 29 december 2019 om 14:16
Lekker makkelijk voor je vader.Annabellatje schreef: ↑28-12-2019 23:48Mijn moeder kent hem volgens mij niet anders. Ze zegt vaak " je weet hoe je vader is'. Maar gaat er niet tegenin. Gaat conflicten met hem zoveel als mogelijk uit de weg
maandag 30 december 2019 om 07:15
Jou vader zat met opgestapelde emoties, wat met jou man te maken had, en dat moest kennelijk die avond eruit. Ik vraag me af of jou vader zijn gedrag doorheeft, maakt hij achteraf excuus?
Is hij voor rede vatbaar, aangezien hij psygische instabiel is.
Is hij voor rede vatbaar, aangezien hij psygische instabiel is.
bordorood wijzigde dit bericht op 30-12-2019 07:26
38.57% gewijzigd
maandag 30 december 2019 om 07:23
Je doet aannamesQuincy2 schreef: ↑29-12-2019 07:32Leuke opa? Die gaat ook nog wel eens uitvallen tegen de kinderen hoor, als hij dat al tegen jou, je man en je moeder doet (ga ik even van uit met haar 'je weet hoe hij is').
Iemand zou hém eens mee naar boven moeten nemen om hem even toe te spreken. En nu gedragen en anders geen toetje.
maandag 30 december 2019 om 09:01
Het staat er niet, dus het lijkt mij niet dat hij zijn excuses heeft aangeboden. Iets van dergelijk belang zou wel vermeld zijn. Maar je weet het nooit.
maandag 30 december 2019 om 11:22
Nee, jij hoeft de eerste stap niet te zetten. Wie heeft zich nou misdragen?Annabellatje schreef: ↑30-12-2019 10:58Dank voor de reacties. Nee nog geen excuses ontvangen. Zit met knoop in mijn maag en vraag me af of ik de eerste stap moet zetten. Of het van hem moet laten afhangen.
Wat zou je trouwens willen doen als eerste stap?
maandag 30 december 2019 om 11:22
Rug recht en je grenzen aangeven. Echt hoor, kom op voor je gezin! Als jouw vader altijd al zo is geweest gaat hij niet ineens zelf er iets aan doen. Je grenzen bewaken moet je zelf doen. Zeg heel duidelijk en kort welk gedrag je vader liet zien, wat dat doet met jullie en dat jullie er niet van gediend zijn. Geef de grens aan en als hij erover gaat is het klaar. Je vader heeft zich gewoon te gedragen.
"Pa, tijdens het kerstdiner ben je naar ons uitgevallen en dat vinden wij absoluut niet oké. Onze grens is bereikt en verwachten nu van jou dat je ons en onze keuzes gaat respecteren."
Laat geen ruimte voor discussie. Laat het een duidelijke boodschap zijn.
Als hij zich daarna weer eens schuldig maakt, laat hem direct weten dat hij een grens over is gegaan en bindt er een consequentie aan vast. Bijvoorbeeld dat je direct opstapt.
"Pa, tijdens het kerstdiner ben je naar ons uitgevallen en dat vinden wij absoluut niet oké. Onze grens is bereikt en verwachten nu van jou dat je ons en onze keuzes gaat respecteren."
Laat geen ruimte voor discussie. Laat het een duidelijke boodschap zijn.
Als hij zich daarna weer eens schuldig maakt, laat hem direct weten dat hij een grens over is gegaan en bindt er een consequentie aan vast. Bijvoorbeeld dat je direct opstapt.
maandag 30 december 2019 om 11:39
Wat een nare vent die vader van je, hij is gewend dat iedereen op zijn tenen loopt voor hem en daar geniet hij van, ik zou dat ego even onderuit schoppen.
Pa je gedraagt je als een kleuter en je hebt je te gedragen in mijn huis, ik hoef je voorlopig niet meer te zien, tenzij je met een welgemeend excuus komt!
Pa je gedraagt je als een kleuter en je hebt je te gedragen in mijn huis, ik hoef je voorlopig niet meer te zien, tenzij je met een welgemeend excuus komt!
maandag 30 december 2019 om 11:45
Je zegt dat je moeder niks tegen hem in brengt maar je doet precies hetzelfde, waarom een knoop in je maag? Ben je bang voor hem? Niemand is ooit tegen hem opgestaan durf ik te wedden.Annabellatje schreef: ↑30-12-2019 10:58Dank voor de reacties. Nee nog geen excuses ontvangen. Zit met knoop in mijn maag en vraag me af of ik de eerste stap moet zetten. Of het van hem moet laten afhangen.
Hij heeft de touwtjes lekker in handen.
maandag 30 december 2019 om 11:59
Laat het van hem afhangen. Hij was fout. Jij en je man niet. Laat hem niet steeds overal mee wegkomen.Annabellatje schreef: ↑30-12-2019 10:58Dank voor de reacties. Nee nog geen excuses ontvangen. Zit met knoop in mijn maag en vraag me af of ik de eerste stap moet zetten. Of het van hem moet laten afhangen.
maandag 30 december 2019 om 12:04
Je kent hem niet anders begrijp ik. Je hele leven pas jij je gedrag aan hem aan. Ik denk dat het tijd wordt om dat niet meer te doen. Niemand stelt je vader grenzen, hij komt steeds met alles weg. Leer je grenzen te bewaken, stuur je vader weg als hij zich zo gedraagt. Sneu voor je moeder, maar haar eigen keuze. En ja, je kinderen hebben hier wel last van, je vader is onberekenbaar voor hun.
maandag 30 december 2019 om 13:00
Geen excuses aanbieden, maar je kunt wel uit jezelf aangeven dat je dit in het vervolg anders gaat doen, omdat het voor jou een flinke domper op kerst heeft gehad en dat je er nu nog een naar gevoel aan over hebt gehouden.Annabellatje schreef: ↑30-12-2019 10:58Dank voor de reacties. Nee nog geen excuses ontvangen. Zit met knoop in mijn maag en vraag me af of ik de eerste stap moet zetten. Of het van hem moet laten afhangen.
Voor jou persoonlijk ben je misschien wel wat gewend, maar nu raakt het ook je man en kinderen.
En ja, helaas valt je moeder dan tussen wal en schip. Dat is dan maar even zo.
maandag 30 december 2019 om 13:12
maandag 30 december 2019 om 13:15
Maar het is niet jouw verantwoordelijkheid of schuld. Uiteindelijk moeten zij dit zelf doen.Annabellatje schreef: ↑30-12-2019 13:12Zojuist mijn moeder gebeld. Gaat slecht met mijn vader. Zeer depressief in bed liggen voor dagen. En wil geen hulp. Is zijn ziekte zegt mijn moeder. Moeder zoekt zelf helaas nooit hulp of gaat nooit praten met bv huisarts. Situatie zo gegroeid in 30 jaar en nu tijd voor verandering denk ik.
maandag 30 december 2019 om 13:20
en hier zou ik mij juist wel me bemoeienAnnabellatje schreef: ↑30-12-2019 13:12Zojuist mijn moeder gebeld. Gaat slecht met mijn vader. Zeer depressief in bed liggen voor dagen. En wil geen hulp. Is zijn ziekte zegt mijn moeder. Moeder zoekt zelf helaas nooit hulp of gaat nooit praten met bv huisarts. Situatie zo gegroeid in 30 jaar en nu tijd voor verandering denk ik.
ik zou de huisarts raadplegen
deze generatie staat anders in hulp vragen , juist psychische hulp dan de generatie van nu
ik ben nu wel voor bemoeizorg
maandag 30 december 2019 om 13:22
maandag 30 december 2019 om 13:26
In hoeverre was de mededeling dat je vader op bed ligt spontaan? Het doet me zo denken aan mededelingen als "je moeder zit nu te huilen want jij..."
Deze moeder weet nog heel goed dat er met kerst iets is voorgevallen. In hoeverre is dit een (on)bewuste poging om ofwel dochter een schuldgevoel aan te praten, of om sympathie voor zichzelf te krijgen?
Deze moeder weet nog heel goed dat er met kerst iets is voorgevallen. In hoeverre is dit een (on)bewuste poging om ofwel dochter een schuldgevoel aan te praten, of om sympathie voor zichzelf te krijgen?
maandag 30 december 2019 om 15:36
Jouw situatie lijkt verdomd veel op onze oude situatie. Mijn schoonvader legde overal altijd een zwarte wolk boven, en schoonmoeder accepteerde dit altijd. Hij was een narcistische tiran en kwam overal mee weg. Mijn man heeft een ellendige jeugd gehad dankzij zijn beide ouders, maar toch heeft het nog jaren geduurd voordat hij er een punt achter heeft gezet. Hij heeft al heel veel jaren geen enkel contact met zijn ouders, volgens hem de beste beslissing ooit. Begin dit jaar heeft mijn schoonvader een eind aan zijn leven gemaakt, niemand kon met hem leven, en hij uiteindelijk ook niet met zichzelf blijkbaar. Ik heb het nooit begrepen. Ben je 1 keer op deze wereld, en maak je er een klotenzooi van. Terwijl het zo mooi kan zijn.
