Psyche
alle pijlers
Vader vertellen of niet?
dinsdag 27 december 2022 om 16:43
Stel er is iets aan de hand met de psychische gesteldheid van je kind. Het is vrij ernstig maar het kind wil niet dat je dit aan de vader zegt. Respecteer je dan de wens van je kind en zeg je niks tegen de vader of doet dat er nu niet toe en vertel
je het toch aan vader?
Ik vind persoonlijk dat het iets is wat vader ook moet weten maar mijn kind schaamt zich er voor. Ik heb wel contact opgenomen met de psycholoog.
Even ter informatie wij zijn niet gescheiden, kind heeft goede band met vader en dit is iets wat ik toevallig te weten ben gekomen dus kind heeft het niet uit zichzelf verteld. Heb daarna met mijn kind gesproken (tiener) en toen gaf het kind aan niet te willen dat vader dit weet.
je het toch aan vader?
Ik vind persoonlijk dat het iets is wat vader ook moet weten maar mijn kind schaamt zich er voor. Ik heb wel contact opgenomen met de psycholoog.
Even ter informatie wij zijn niet gescheiden, kind heeft goede band met vader en dit is iets wat ik toevallig te weten ben gekomen dus kind heeft het niet uit zichzelf verteld. Heb daarna met mijn kind gesproken (tiener) en toen gaf het kind aan niet te willen dat vader dit weet.
dinsdag 27 december 2022 om 18:13
Mijn ervaring ook, want meerdere trajecten en overgang naar andere school.Loosduinen schreef: ↑27-12-2022 18:12Mijn ervaring is heel recent, de protocollen kunnen veranderd zijn, zeker na de stelselwijziging in 2015 (?).
dinsdag 27 december 2022 om 18:15
Dan is er de rechter. Dus niets kwalijks.
dinsdag 27 december 2022 om 18:15
Mijn ervaring is van 2014 tot 2018 ongeveerLoosduinen schreef: ↑27-12-2022 18:12Mijn ervaring is heel recent, de protocollen kunnen veranderd zijn, zeker na de stelselwijziging in 2015 (?).
Nooit iets op papier gezien
Laatste was bij psychiater. Hij heeft huisarts het eea geschreven en daar heeft kind (toen bijna 18) een kopie van gekregen. Ons werd gevraagd of het goed was, dat kind het kreeg
Ik heb dat dus nooit gelezen. Maar was erbij toen hij zijn bevindingen besprak. Dus kan raden wat er in staat
dinsdag 27 december 2022 om 18:16
Dan zal het per instelling verschillen. Vreemd wel als je erover nadenkt, ervan uitgaande dat ouders gelijkwaardig zijn in hun gezag. Je voorkomt er inderdaad wel mee dat één ouder dwars gaat liggen. Maar dat is bij ons totaal niet aan de orde. Bij TO is er wel onmin, dus voor haar is dit wel relevant.
loosduinen wijzigde dit bericht op 27-12-2022 18:21
Reden: Totaal niet aan de orde
Reden: Totaal niet aan de orde
1.75% gewijzigd
dinsdag 27 december 2022 om 18:19
Huh?Loosduinen schreef: ↑27-12-2022 18:16Dan zal het per instelling verschillen. Vreemd wel als je erover nadenkt, ervan uitgaande dat ouders gelijkwaardig zijn in hun gezag. Je voorkomt er inderdaad wel mee dat één ouder dwars gaat liggen. Maar dat is bij ons totaal niet aan de orde. Bij TO is er wel onmin, dus voor haar is dit wel relevant.
Ik ga het meteen aanpassen.
dinsdag 27 december 2022 om 18:22
Schaamte leidt tot isolatie en dat leidt tot eenzaamheid en depressie. Ik denk dat de focus ligt het normaliseren van het probleem zodat je kind leert om te praten als het in de problemen komt. Ik zou met mijn kind het gesprek aangaan van de meerwaarde om te accepteren dat in ieders leven er zulke momenten zijn en dat juist door te delen, je veel sneller tot een oplossing komt. Het is juist heel waardevol om een kind te leren dat schaamte je eerder beperkt dan dat het een oplossing is.
Je kan natuurlijk gewoon je kind voorstellen om het samen aan de vader te vertellen maar ik zou dan wel eerst vader inlichten zodat hij meteen de reactie geeft die het kind nodig heeft. Zeker als het kind blijkbaar beide ouders niet vertrouwd is het juist nodig dat het met beide ouders een vertrouwens band krijgt en niet met één van de ouders. Men kan hier niet vaak genoeg schrijven dat beide ouders verantwoordelijk zijn voor hun kind en je kan die niet zomaar afpakken.
Ik denk dat alles afhangt hoe begripvol en liefdevol je het aanpakt maar een kind hoort niet tussen ouders te komen, juist niet als het om psychische problematiek gaat.
Je kan natuurlijk gewoon je kind voorstellen om het samen aan de vader te vertellen maar ik zou dan wel eerst vader inlichten zodat hij meteen de reactie geeft die het kind nodig heeft. Zeker als het kind blijkbaar beide ouders niet vertrouwd is het juist nodig dat het met beide ouders een vertrouwens band krijgt en niet met één van de ouders. Men kan hier niet vaak genoeg schrijven dat beide ouders verantwoordelijk zijn voor hun kind en je kan die niet zomaar afpakken.
Ik denk dat alles afhangt hoe begripvol en liefdevol je het aanpakt maar een kind hoort niet tussen ouders te komen, juist niet als het om psychische problematiek gaat.
dinsdag 27 december 2022 om 18:26
Bij ons ook niet en verder zijn onze ervaringen ook weinig interessant voor TO.Loosduinen schreef: ↑27-12-2022 18:16Dan zal het per instelling verschillen. Vreemd wel als je erover nadenkt, ervan uitgaande dat ouders gelijkwaardig zijn in hun gezag. Je voorkomt er inderdaad wel mee dat één ouder dwars gaat liggen. Maar dat is bij ons totaal niet aan de orde. Bij TO is er wel onmin, dus voor haar is dit wel relevant.
dinsdag 27 december 2022 om 18:28
Die ervaring heb ik ook. Partner en ik moeten beiden akkoord zijn. Nu is ons kind een stuk jonger dan kind van TO. Maar ik ga er van uit dat dat tot een jaar of 16 zeker zo blijft, dat we beiden akkoord moeten zijn met bepaalde keuzes. Denk aan medicatie en therapie.
Ik kan me overigens heel goed voorstellen dat ik mijn mond zou houden. Wanneer het iets zou zijn dat voor kind echt heel zwaar telt en het mij in vertrouwen neemt zou ik dat vertrouwen niet willen beschamen. Voor mij is het allerbelangrijkst dat mijn kind naar mij toe komt, mij in vertrouwen durft te nemen.
Vader wil er ook voor kind zijn en is net zo begaan met kind en heeft even veel belang erbij dat het met ons kind goed gaat.
Ik zou met mijn kind het gesprek aan gaan. Niet dreigen, niet pushen, niet verplichten. Geen ultimatum stellen. Wel in mijn achterhoofd houden dat het fijn zou zijn wanneer ook vader op de hoogte zou zijn. In het belang van ons kind.
Het is een hele moeilijke gevoelige kwestie. Wanneer doe je het goed? Wanneer doe je het fout?
dinsdag 27 december 2022 om 18:29
Eens, in vertrouwen verteld, is in vertrouwen verteld. Ik zou blij zijn dat kind er in ieder geval met een ouder over praat. Misschien als kind er zelf meer aan gewend is, na gesprekken met een psycholoog, vertelt hij/zij het zelf wel aan vader. Zeker als de band goed is.Star⁴ schreef: ↑27-12-2022 16:53Oneens. Ik ga niet over de grenzen van mijn puberkinderen. Als zij mij in vertrouwen iets vertellen, dan moet dat in vertrouwen blijven. Ik zie dat ook niet als geheimen binnen het gezin. Ik vind dingen zoals in het vorige topic werden gezegd (kind een ultimatum stellen) echt walgelijk.
dinsdag 27 december 2022 om 18:39
Dikkeluldriebier schreef: ↑27-12-2022 18:16Is TO nog aanwezig?
Of heeft dit topic z'n eigen leven nu?
Ik ben er nog en lees alle reacties. Bedankt
dinsdag 27 december 2022 om 18:52
Ik vind het heel naar voor je. Kan me je zorgen en onrust goed indenken. Is het mogelijk om samen met kind toe te werken naar het samen vertellen? En dat samen voor te bereiden?
dinsdag 27 december 2022 om 18:55
Zeer niet eens. Ik kan eindeloos veel voorbeelden geven waarin dit zeer onwenselijk zou zijn, buiten het feit dat het de vader is.Pelle schreef: ↑27-12-2022 18:29Eens, in vertrouwen verteld, is in vertrouwen verteld. Ik zou blij zijn dat kind er in ieder geval met een ouder over praat. Misschien als kind er zelf meer aan gewend is, na gesprekken met een psycholoog, vertelt hij/zij het zelf wel aan vader. Zeker als de band goed is.
dinsdag 27 december 2022 om 18:56
Als kind niet wil, wil het niet.DingDong schreef: ↑27-12-2022 18:22Schaamte leidt tot isolatie en dat leidt tot eenzaamheid en depressie. Ik denk dat de focus ligt het normaliseren van het probleem zodat je kind leert om te praten als het in de problemen komt. Ik zou met mijn kind het gesprek aangaan van de meerwaarde om te accepteren dat in ieders leven er zulke momenten zijn en dat juist door te delen, je veel sneller tot een oplossing komt. Het is juist heel waardevol om een kind te leren dat schaamte je eerder beperkt dan dat het een oplossing is.
Je kan natuurlijk gewoon je kind voorstellen om het samen aan de vader te vertellen maar ik zou dan wel eerst vader inlichten zodat hij meteen de reactie geeft die het kind nodig heeft. Zeker als het kind blijkbaar beide ouders niet vertrouwd is het juist nodig dat het met beide ouders een vertrouwens band krijgt en niet met één van de ouders. Men kan hier niet vaak genoeg schrijven dat beide ouders verantwoordelijk zijn voor hun kind en je kan die niet zomaar afpakken.
Ik denk dat alles afhangt hoe begripvol en liefdevol je het aanpakt maar een kind hoort niet tussen ouders te komen, juist niet als het om psychische problematiek gaat.
Accepteer dat alsjeblieft .
Je wil die dunne draad van vertrouwen nooit stuk maken
Wat stuk is, is stuk.
dinsdag 27 december 2022 om 18:59
Ik ben in ieder geval wel blij dat mijn vader niet al mijn geheimen weet. Als mijn moeder dit hem had verteld, was ik ook gestopt haar dingen te vertellen. Dat ging niet over een psychische aandoening. Als de schaamte bij kind minder is, zal het het heus wel aan vader vertellen.
dinsdag 27 december 2022 om 19:01
Precies, eens dus.patchouli_ schreef: ↑27-12-2022 17:43Hangt van de leeftijd van het kind af en van waar het precies om gaat.
Zoals iemand anders hier ook schrijft: vader is net zo goed verantwoordelijk voor het kind en de zorg/hulp die kind krijgt. Als er professionals betrokken worden vind ik het niet kunnen dat je een gezaghebbende ouder er buiten laat, zelfs als de instelling zelf niet om die handtekening vraagt.
Dat is kind best uit te leggen. Tot je 16de zeker moeten je gezaghebbende ouders akkoord geven voor behandeling, en dat is natuurlijk niet voor niks.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
dinsdag 27 december 2022 om 19:14
Lastig TO. Ik zou zelf wel mee gaan in de wens van het kind. Maar tegelijkertijd teleurgesteld zijn in mijn man als hij van ernstige psychische problematiek weet van mijn kind en dit niet met mij deelt als eveneens zeer betrokken ouder. Dus ja het vertrouwen tussen ouder en kind is belangrijk maar tegelijkertijd zou dat geheimhouding het vertrouwen tussen mij en man wel beschadigen.
Hier overigens ook een kind met psychische problemen en die deelt het meeste met mij, maar gaat er vanuit dat ik dit dan met mijn man/haar vader deel.
Ik zou vooral proberen te achterhalen waarom kind die niet met jullie wil delen. Want jij bent er ook per toeval achter gekomen toch? Dat lijkt me wel belangrijk om te weten.
Hier overigens ook een kind met psychische problemen en die deelt het meeste met mij, maar gaat er vanuit dat ik dit dan met mijn man/haar vader deel.
Ik zou vooral proberen te achterhalen waarom kind die niet met jullie wil delen. Want jij bent er ook per toeval achter gekomen toch? Dat lijkt me wel belangrijk om te weten.
dinsdag 27 december 2022 om 19:15
Toch is het verplicht. Tot 12 jaar beide gezaghebbende ouders, vanaf 12 jaar gezaghebbende ouders en jeugdige en vanaf 16 jaar alleen jeugdige.
Onder de 12 zijn ze verplicht ouders te informeren over de inhoud. Vanaf 12 jaar mag jeugdige wel aangeven welke jnformatie er wel/niet gedeeld wordt. Maar indien jeugdige jn "gevaar" is mag dit zonder toestemming met ouders gedeeld worden. Vanaf 16 jaar moet jeugdige toestemming geveb de inhoud met ouders te delen.
dinsdag 27 december 2022 om 19:31
Precies mijn man zou ook niet willen dat ik het dan aan hem zou vertellen.Lila-Linda schreef: ↑27-12-2022 16:59Bij mij weegt wat het kind wil, altijd het zwaarst
En ik zou haar vertrouwen in mij nooit willen beschadigen
En ik zou mijn man zeggen: er speelt iets. I'm on it
En mijn man snapt dat
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
dinsdag 27 december 2022 om 19:41
dannas schreef: ↑27-12-2022 19:14Lastig TO. Ik zou zelf wel mee gaan in de wens van het kind. Maar tegelijkertijd teleurgesteld zijn in mijn man als hij van ernstige psychische problematiek weet van mijn kind en dit niet met mij deelt als eveneens zeer betrokken ouder. Dus ja het vertrouwen tussen ouder en kind is belangrijk maar tegelijkertijd zou dat geheimhouding het vertrouwen tussen mij en man wel beschadigen.
Hier overigens ook een kind met psychische problemen en die deelt het meeste met mij, maar gaat er vanuit dat ik dit dan met mijn man/haar vader deel.
Ik zou vooral proberen te achterhalen waarom kind die niet met jullie wil delen. Want jij bent er ook per toeval achter gekomen toch? Dat lijkt me wel belangrijk om te weten.
Kind schaamt zich ervoor, is sowieso een binnenvetter. Na het lezen van alles ben ik denk ik tot de conclusie gekomen dat ik het mijn man ga vertellen. Ik zou het vreselijk vinden als ik geen weet zou hebben van wat er nu aan de hand is. Verder is het niet iets wat kind mij in vertrouwen verteld heeft maar is het iets waar ik zelf achter gekomen ben.
dinsdag 27 december 2022 om 19:59
Eens. Ik snap dat het vertrouwen van het kind enorm zwaar weegt. Toch kunnen er wat mij betreft echt dingen zijn die je nou eenmaal niet voor een ouder kunt verzwijgen. Het hangt er voor mij echt vanaf waar het om zou gaan.patchouli_ schreef: ↑27-12-2022 17:43Hangt van de leeftijd van het kind af en van waar het precies om gaat.
Zoals iemand anders hier ook schrijft: vader is net zo goed verantwoordelijk voor het kind en de zorg/hulp die kind krijgt. Als er professionals betrokken worden vind ik het niet kunnen dat je een gezaghebbende ouder er buiten laat, zelfs als de instelling zelf niet om die handtekening vraagt.
Dat is kind best uit te leggen. Tot je 16de zeker moeten je gezaghebbende ouders akkoord geven voor behandeling, en dat is natuurlijk niet voor niks.
Iets dat het psychisch welzijn van mijn kind ernstig in de weg staat, hoort niet voor één ouder geheim te blijven, daar zou dan echt wel een heel specifieke reden voor moeten zijn.
Moet je je bijvoorbeeld voorstellen dat je kind suïcidale gedachten heeft, en pa weet het, maar zwijgt erover tegen ma. Of andersom. Ik noem maar een voorbeeld. Zo zijn er meer dingen te bedenken die ik te zwaar zou vinden wegen om geheim te houden, tenzij de reden van geheimhouding net zo zwaarwegend zou zijn.
Moeilijke kwestie, maar ik kan niet in alle eerlijkheid zeggen dat ik hierin altijd met de wens van het kind mee zou gaan. Ik ben de volwassene, de ouder, en het vertrouwen van mijn kind is verschrikkelijk belangrijk voor mij, maar zijn leven is nog belangrijker.
dinsdag 27 december 2022 om 20:02
Ik zou mijn man het niet vertellen als mijn kind dat had gevraagd. Mijn man is lief en heeft een prima relatie met zijn kinderen, maar hij is weinig empatisch als het gaat om het verdriet dat onze kinderen kunnen hebben en hij reageert soms bot en onproductief, zoals zijn vader bot en onproductief op hem reageerde. Ik snap dus prima dat de kinderen hem niet alles vertellen en ik ga ze niet dwingen.
dinsdag 27 december 2022 om 20:07
dinsdag 27 december 2022 om 20:10
Lila-Linda schreef: ↑27-12-2022 16:59Bij mij weegt wat het kind wil, altijd het zwaarst
En ik zou haar vertrouwen in mij nooit willen beschadigen
En ik zou mijn man zeggen: er speelt iets. I'm on it
En mijn man snapt dat
100% dit. Ik zou er aan toevoegen dat ik het vertrouwen van kind niet wil beschamen, en dat hij/zij het zelf moet vertellen. Zo weet partner wel dat er iets speelt, maar niet wat.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
