Psyche
alle pijlers
Vader vertellen of niet?
dinsdag 27 december 2022 om 16:43
Stel er is iets aan de hand met de psychische gesteldheid van je kind. Het is vrij ernstig maar het kind wil niet dat je dit aan de vader zegt. Respecteer je dan de wens van je kind en zeg je niks tegen de vader of doet dat er nu niet toe en vertel
je het toch aan vader?
Ik vind persoonlijk dat het iets is wat vader ook moet weten maar mijn kind schaamt zich er voor. Ik heb wel contact opgenomen met de psycholoog.
Even ter informatie wij zijn niet gescheiden, kind heeft goede band met vader en dit is iets wat ik toevallig te weten ben gekomen dus kind heeft het niet uit zichzelf verteld. Heb daarna met mijn kind gesproken (tiener) en toen gaf het kind aan niet te willen dat vader dit weet.
je het toch aan vader?
Ik vind persoonlijk dat het iets is wat vader ook moet weten maar mijn kind schaamt zich er voor. Ik heb wel contact opgenomen met de psycholoog.
Even ter informatie wij zijn niet gescheiden, kind heeft goede band met vader en dit is iets wat ik toevallig te weten ben gekomen dus kind heeft het niet uit zichzelf verteld. Heb daarna met mijn kind gesproken (tiener) en toen gaf het kind aan niet te willen dat vader dit weet.
maandag 2 januari 2023 om 10:04
Jij hebt het nu over delen met heel veel andere mensen, buiten het gezin. Dat is iets héél anders dan het delen met je vader.Fishie44 schreef: ↑02-01-2023 09:59Ik heb niet alle pagina's gelezen, maar ik wil wel iets delen vanuit mijn eigen ervaring.
Toen ik jong was bleek dat ik een ernstige aandoening had (wel te genezen). Ik wilde niet dat mijn moeder dat met anderen (ook niet met mijn vader die gescheiden was) deelde, ik had het net zelf gehoord en ik wilde het eerst zelf verwerken en een plek geven. Ik kon dat toen niet goed verwoorden, ik zei alleen dat ze het niet mocht vertellen.
Uiteindelijk deelde zij het met heel veel mensen, omdat ze er zelf mee zat. Zij verwerkt gebeurtenissen door er over te praten. Ik verwerk gebeurtenissen liever eerst in mijzelf.
Opeens kreeg ik van tientallen mensen berichten. Dat heeft onze relatie en vertrouwen zeker geschaad en ik heb haar lang op afstand gehouden. Medische zaken deel ik nog steeds niet snel met haar.
Zelfs als je gescheiden bent, is dit trouwens toch niet iets dat je geheim mag houden voor je vader. Dat kun je toch niet maken? Tenzij de band echt héél ernstig beschadigd is.
impala wijzigde dit bericht op 02-01-2023 10:07
7.09% gewijzigd
.
maandag 2 januari 2023 om 10:06
Fishie vroeg haar moeder het (nog) niet te delenimpala schreef: ↑02-01-2023 10:04Jij hebt het nu over delen met heel veel andere mensen, buiten het gezin. Dat is iets héél anders dan het delen met je vader. Het zou toch (hopelijk) ondenkbaar zijn dat je vader niet zou mogen weten dat zijn kind ernstig ziek is en je moeder dat voor hem geheim zou moeten of willen houden.
Dat is haar goed recht
maandag 2 januari 2023 om 10:08
Ik heb het stukje over de vader aangepast. Las dat haar ouders gescheiden zijn en moeder het ook niet aan de vader mocht vertellen. Ze heeft het recht om het te vragen, natuurlijk. Maar de vader heeft ook het recht het te weten. Ik weet niet in wat voor wereld jij leeft, maat zoiets kun je toch niet geheim gaan houden voor de vader? Tenzij er iets heel ernstig mis is met die relatie.Lila-Linda schreef: ↑02-01-2023 10:06Fishie vroeg haar moeder het (nog) niet te delen
Dat is haar goed recht
impala wijzigde dit bericht op 02-01-2023 10:11
27.01% gewijzigd
.
maandag 2 januari 2023 om 10:10
maandag 2 januari 2023 om 10:11
Zeker wel. Het is haar váder.Lila-Linda schreef: ↑02-01-2023 10:10vaders recht om iets te weten, is niet meer waard dan Fishies recht op privacy
.
maandag 2 januari 2023 om 10:15
Ik denk dat het beter was geweest als ik het even tijd had kunnen geven, en ik het zelf na een tijdje had verteld op mijn eigen tempo.
Maar bij mij was inderdaad sprake van een verstoorde relatie met vader, dus dat zal ook uitmaken.
Maar ik voelde mij zo niet gezien of serieus genomen. Echt een soort verraden. Omdat dit gevoel zo sterk was, zou ik er zelf voor kiezen om de privacy van het kind te respecteren tot het er zelf klaar voor is.
Maar bij mij was inderdaad sprake van een verstoorde relatie met vader, dus dat zal ook uitmaken.
Maar ik voelde mij zo niet gezien of serieus genomen. Echt een soort verraden. Omdat dit gevoel zo sterk was, zou ik er zelf voor kiezen om de privacy van het kind te respecteren tot het er zelf klaar voor is.
maandag 2 januari 2023 om 10:25
Loosduinen schreef: ↑02-01-2023 09:29Waarom zeg je dat zo absoluut? Dat je als ouder niet de primaire zorgtaak hebt, hoeft niet te betekenen dat je meteen gevoelsmatig uitcheckt. Dit is toch geen een-op-een relatie?
Nee, het is geen binair systeem, het is een continuüm. Hoe minder mensen zorgen, hoe minder emotionele investering, hoe minder emotionele verbinding, hoe minder begrip. De zorgkeuze heeft onherroepelijk gevolgen voor de relatie tussen ouder en kind en de enige die daarin verandering kan brengen is de ouder, niet het kind.
maandag 2 januari 2023 om 10:26
Dat snap ik 100%. Sommige moeders (misschien ook wel vaders) zijn heel grenzeloos t.o.v. hun kinderen. Zoals een kennis van mij die op Facebook meldde: Sarah is vandaag een groot meisje geworden
Wat jou overkwam is nog erger. Maar dat is voor mij toch iets anders dan je mede-ouder, die medegezag heeft en met wie je onder één dak woont, buitensluiten terwijl je jonge tiener ernstige psychische problemen heeft.
maandag 2 januari 2023 om 10:43
impala schreef: ↑02-01-2023 09:49Waarschijnlijk (en gelukkig) ziet mijn omgeving er anders uit dan die van jou.
...
Ik vind het eerlijk gezegd triest voor je, dat je denkt het de reguliere gang van zaken is, dat één ouder zich onttrekt aan het gezinsleven en het (emotionele) leven van zijn kinderen.
Ik denk het niet hoor, dit zijn gewoon feiten. Er zijn maar zeer weinig gezinnen waarin beide ouders in gelijke mate voor hun kinderen zorgen. Daarnaast weten we dat wanneer mensen niet of beperkt zorgen, ze beperkter emotioneel investeren in de relatie en een beperktere verbinding creëren. Dat is een onvermijdelijk proces: zorgen vereist inzicht in andermans dagelijks leven en in andermans gevoelsleven en andersom leiden dergelijke inzichten weer tot zorg en empathie. Wanneer mensen besluiten niet te zorgen, beperken ze hun verbinding met de ander.
maandag 2 januari 2023 om 10:49
Dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Mijn moeder nam de meeste zorgtaken voor haar rekening, zoals in zoveel gezinnen. Maar mijn vader was misschien zelfs wel beter in de emotionele zorg, omdat hij van nature een wat empathischer persoon is. Daardoor kon hij soms ook wat te veel vanuit zijn emotie reageren, wat dan weer in balans werd gebracht door mijn moeder. Sámen waren ze betere ouders dan ze apart zouden zijn geweest. Ze vulden elkaar heel goed aan.Thalas schreef: ↑02-01-2023 10:43Ik denk het niet hoor, dit zijn gewoon feiten. Er zijn maar zeer weinig gezinnen waarin beide ouders in gelijke mate voor hun kinderen zorgen. Daarnaast weten we dat wanneer mensen niet of beperkt zorgen, ze beperkter emotioneel investeren in de relatie en een beperktere verbinding creëren. Dat is een onvermijdelijk proces: zorgen vereist inzicht in andermans dagelijks leven en in andermans gevoelsleven en andersom leiden dergelijke inzichten weer tot zorg en empathie. Wanneer mensen besluiten niet te zorgen, beperken ze hun verbinding met de ander.
Ik zie dat ook wel terug bij gescheiden vriendinnen. Dat de opvoeding teveel naar 1 kant neigt. En ze behoorlijk star worden in hun idee van wat goed is. Dan denk ik: het is jammer dat er geen partner is als klankbord en met een inbreng uit andere hoek. Ik denk dat je daar een betere, meer evenwichtige opvoeding van krijgt. En problemen beter te tackelen zijn door een bredere blik.
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
