Psyche
alle pijlers
Vader vertellen of niet?
dinsdag 27 december 2022 om 16:43
Stel er is iets aan de hand met de psychische gesteldheid van je kind. Het is vrij ernstig maar het kind wil niet dat je dit aan de vader zegt. Respecteer je dan de wens van je kind en zeg je niks tegen de vader of doet dat er nu niet toe en vertel
je het toch aan vader?
Ik vind persoonlijk dat het iets is wat vader ook moet weten maar mijn kind schaamt zich er voor. Ik heb wel contact opgenomen met de psycholoog.
Even ter informatie wij zijn niet gescheiden, kind heeft goede band met vader en dit is iets wat ik toevallig te weten ben gekomen dus kind heeft het niet uit zichzelf verteld. Heb daarna met mijn kind gesproken (tiener) en toen gaf het kind aan niet te willen dat vader dit weet.
je het toch aan vader?
Ik vind persoonlijk dat het iets is wat vader ook moet weten maar mijn kind schaamt zich er voor. Ik heb wel contact opgenomen met de psycholoog.
Even ter informatie wij zijn niet gescheiden, kind heeft goede band met vader en dit is iets wat ik toevallig te weten ben gekomen dus kind heeft het niet uit zichzelf verteld. Heb daarna met mijn kind gesproken (tiener) en toen gaf het kind aan niet te willen dat vader dit weet.
woensdag 28 december 2022 om 16:47
Jouw voorbeelden vind ik zaken die ik, al zij het niet heel graag, op nadrukkelijk verzoek wel geheim zou houden.Pelle schreef: ↑28-12-2022 13:27Vrouw en man zijn 2 individuen hoor. Een kind moet vrij zijn om een geheim met een van de twee te delen. Ik zou blij zijn dat het in ieder geval besproken wordt. Al zou het met een andere volwassene zijn, als kind zich daar prettiger bij voelt. Ik heb het dan niet per se over de casus van TO, waar psychische hulp voor ingeschakeld moet worden. Maar stel dochter heeft een abortus ondergaan en wil niet dat de ouders dit weten of 1 van de ouders dit weet, dan vind ik het prima om geheim te houden. Als ouder heb je toch geen recht op alle geheimen van je kind?
Mijn moeder heeft ooit eens een morning-afterpil geregeld voor de vriendin van een vriend van mijn broer. Dat meisje mocht nog geen seks hebben van haar ouders. Toch fijn dat ze het op deze manier toch konden regelen? Stel nou dat ze dit aan haar moeder had gevraagd en gevraagd had dit stil te houden voor haar vader? Dan moet moeder dit toch vertellen aan vader, anders is het vertrouwen geschaad? Of een slecht huwelijk?
Er zijn echter andere zaken, denk aan suïcidale gedachten of persoonlijkheidsstoornissen of andere ernstige psychiatrische zaken of een uitgevoerde misdaad, waarbij ik zou proberen om samen met kind een stappenplan op te stellen om ook de andere ouder op de hoogte stellen.
woensdag 28 december 2022 om 16:57
Ik ook, maar uiteindelijk blijft het de keuze van het kind. Maar ik zou er dus ook naar toe werken dat kind het de andere ouder ook vertelt. Maar als het kind dat echt niet wil, dan zij het zo. Die wens telt voor mij zwaarder dan dat per se beide ouders geïnformeerd moeten zijn.Ttroeteltje schreef: ↑28-12-2022 16:47Jouw voorbeelden vind ik zaken die ik, al zij het niet heel graag, op nadrukkelijk verzoek wel geheim zou houden.
Er zijn echter andere zaken, denk aan suïcidale gedachten of persoonlijkheidsstoornissen of andere ernstige psychiatrische zaken of een uitgevoerde misdaad, waarbij ik zou proberen om samen met kind een stappenplan op te stellen om ook de andere ouder op de hoogte stellen.
woensdag 28 december 2022 om 17:02
de ervaringen dat beide ouders er goed op reageren, is ook niet maatgevend.
Het klinkt hartstikke leuk hoor, dat alles willen delen, maar sta je er dan ook bij stil dat de andere ouder wel eens totaal verkeerd kan reageren en daardoor kind nog verder in de narigheid duwt? En dat hoeft helemaal niet uit kwade opzet te zijn, maar dat maakt het resultaat er minder door
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 28 december 2022 om 17:11
Dit zou voor mij volkomen afhangen van de situatie, als er iets gebeurt is, zoals in voorbeelden wordt gesteld, zoals abortus, dan zou ik dat niet met partner delen als kind dat niet wil, ook ernstige dingen niet, want dan is er geen haast bij. Ik zou dan wel aanraden om het te vertellen aan partner wanneer kind eraan toe is.
Maar zaken die nu aandacht moeten krijgen, zoals genoemde suïcidale neigingen, verslaving, ernstige psychische problemen, dat kan niet verborgen blijven! Ik zou mij kind ook goed uitleggen waarom niet en dan samen een plan maken hoe, maar niet openlaten of, partner geïnformeerd wordt.
Maar zaken die nu aandacht moeten krijgen, zoals genoemde suïcidale neigingen, verslaving, ernstige psychische problemen, dat kan niet verborgen blijven! Ik zou mij kind ook goed uitleggen waarom niet en dan samen een plan maken hoe, maar niet openlaten of, partner geïnformeerd wordt.
woensdag 28 december 2022 om 17:37
woensdag 28 december 2022 om 17:39
Dit.slekire schreef: ↑28-12-2022 17:11Dit zou voor mij volkomen afhangen van de situatie, als er iets gebeurt is, zoals in voorbeelden wordt gesteld, zoals abortus, dan zou ik dat niet met partner delen als kind dat niet wil, ook ernstige dingen niet, want dan is er geen haast bij. Ik zou dan wel aanraden om het te vertellen aan partner wanneer kind eraan toe is.
Maar zaken die nu aandacht moeten krijgen, zoals genoemde suïcidale neigingen, verslaving, ernstige psychische problemen, dat kan niet verborgen blijven! Ik zou mij kind ook goed uitleggen waarom niet en dan samen een plan maken hoe, maar niet openlaten of, partner geïnformeerd wordt.
woensdag 28 december 2022 om 23:11
Ik vind van ook. Mijn man en ik delen lang niet alles over de kinderen. Mijn man is van het relaxte type en beschouwt bijna niets als meldenswaardig. Zelf probeer ik discreet te zijn met wat ze mij vertellen (ze hebben zelf nog nooit om geheimhouding gevraagd).
Maar de dingen waar TO over spreekt vallen voor mij in de categorie: need to know.
zondag 1 januari 2023 om 11:23
Ik denk dat ik bedoeld wordt, met 'mensen die zeggen dat man en vrouw geen geheimen mogen hebben voor elkaar.'Loosduinen schreef: ↑28-12-2022 23:11Ik vind van ook. Mijn man en ik delen lang niet alles over de kinderen. Mijn man is van het relaxte type en beschouwt bijna niets als meldenswaardig. Zelf probeer ik discreet te zijn met wat ze mij vertellen (ze hebben zelf nog nooit om geheimhouding gevraagd).
Maar de dingen waar TO over spreekt vallen voor mij in de categorie: need to know.
Dat zei ik niet. Ik zei: niet zúlke geheimen.
Ja, man en vrouw zijn individuen. En mogen best hun geheimpjes hebben over de indivuele kanten van hun leven.
Maar in hun rol als ouders behoren ze samen op te trekken. En geen bondjes aan te gaan met een kind en de andere ouder buitensluiten, als het gaat om belangrijke zaken. Dat ondermijnt het gezin.
(en ik zei er ook steeds bij: mits de vader gewoon een normaal persoon is, en er niet al sprake is van een slecht huwelijk en een slecht functionerend gezin).
.
zondag 1 januari 2023 om 11:36
impala schreef: ↑01-01-2023 11:23Ik denk dat ik bedoeld wordt, met 'mensen die zeggen dat man en vrouw geen geheimen mogen hebben voor elkaar.'
Dat zei ik niet. Ik zei: niet zúlke geheimen.
Ja, man en vrouw zijn individuen. En mogen best hun geheimpjes hebben over de indivuele kanten van hun leven.
Maar in hun rol als ouders behoren ze samen op te trekken. En geen bondjes aan te gaan met een kind en de andere ouder buitensluiten, als het gaat om belangrijke zaken. Dat ondermijnt het gezin.
In een ideale wereld werkt het zo. In de echte wereld zijn sommige ouders minder emotioneel verbonden met hun kinderen dan andere ouders en dat resulteert in ouderlijk onbegrip, in wantrouwen en daarmee in minder of onempathisch gedrag jegens het kind. Als sommige ouders de keuze maken geen diepe emotionele verbinding met hun kinderen aan te gaan, is het onvermijdelijk dat ze het leven van hun kinderen niet meeleven en dat kinderen er uit zelfbescherming voor kiezen om hun verdriet en fouten niet met deze ouders te delen. Het ondermijnen van het gezin vond plaats toen deze ouders hun keus maakten, niet toen hun kinderen de gevolgen daarvan droegen in de keuzes die zíj maakten.
zondag 1 januari 2023 om 11:39
zondag 1 januari 2023 om 11:54
Ik denk dat het in de meeste gezinnen een vrij reguliere gang van zaken is dat een van de ouders beduidend minder emotioneel investeert in de relatie met het kind dan de andere ouder. En ja, dan is er iets mis, maar dat is het gevolg van de keuzes die de ouder gemaakt heeft. Keuzes hebben altijd consequenties.
zondag 1 januari 2023 om 21:16
De keuze maken geen diepe emotionele verbinding aan te gaan met hun kinderen? Serieus? Er is verschil tussen onwil en onhandigheid/onvermogen hè..Thalas schreef: ↑01-01-2023 11:36In een ideale wereld werkt het zo. In de echte wereld zijn sommige ouders minder emotioneel verbonden met hun kinderen dan andere ouders en dat resulteert in ouderlijk onbegrip, in wantrouwen en daarmee in minder of onempathisch gedrag jegens het kind. Als sommige ouders de keuze maken geen diepe emotionele verbinding met hun kinderen aan te gaan, is het onvermijdelijk dat ze het leven van hun kinderen niet meeleven en dat kinderen er uit zelfbescherming voor kiezen om hun verdriet en fouten niet met deze ouders te delen. Het ondermijnen van het gezin vond plaats toen deze ouders hun keus maakten, niet toen hun kinderen de gevolgen daarvan droegen in de keuzes die zíj maakten.
Als de ene ouder minder emotioneel verbonden is of daar minder goed toe in staat is, dan is er de andere ouder om die ouder bij de les te houden. Dat is de waarde van twee ouders hebben: wat de ene minder heeft vult de ander aan en dan trek je samen op.
Door die ouder buiten te sluiten verklein je die verbondenheid toch alleen maar? Als je niks weet, kun je je ook niet verhouden tot wat er speelt.
Wil je emotionele verbondenheid dan zul je ook emoties moeten delen.
maandag 2 januari 2023 om 00:34
Reguliere gang van zaken? Dat is gelukkig niet wat ik om mij heen zie. Integendeel. Als de ouders tenminste niet gescheiden zijn toen het kind nog klein was.Thalas schreef: ↑01-01-2023 11:54Ik denk dat het in de meeste gezinnen een vrij reguliere gang van zaken is dat een van de ouders beduidend minder emotioneel investeert in de relatie met het kind dan de andere ouder. En ja, dan is er iets mis, maar dat is het gevolg van de keuzes die de ouder gemaakt heeft. Keuzes hebben altijd consequenties.
.
maandag 2 januari 2023 om 08:34
nee hoor, soms kunnen de belangen van het kind heel zwaar wegen.
Stel, je hebt een kind met een zware depressie. Suïcidaal. Het kind wil alleen met 1 ouder praten. Zonder duidelijk aanleiding.
Kind kan zelf ook niet goed vertellen waarom. Maar voelt zich zo zwaar depressief, dat dit het enige is wat lukt.
Dan prefereert het belang van het kind. Dan ga je niet, dat dunne lijntje wat er is. Misschien zelfs het dunne lijntje, dat voorkomt, dat je kind iets ergs doet onder spanning zetten.
Dan zeg je tegen de ander. Er is iets, en ik red me ermee.
En zodra kind het goed vindt, ga je met elkaar praten. Dat is nou juist een heel goed huwelijk, als je de ander blind kunt vertrouwen, de juiste besluiten te nemen.
maandag 2 januari 2023 om 08:43
Eensimpala schreef: ↑01-01-2023 11:23Ik denk dat ik bedoeld wordt, met 'mensen die zeggen dat man en vrouw geen geheimen mogen hebben voor elkaar.'
Dat zei ik niet. Ik zei: niet zúlke geheimen.
Ja, man en vrouw zijn individuen. En mogen best hun geheimpjes hebben over de indivuele kanten van hun leven.
Maar in hun rol als ouders behoren ze samen op te trekken. En geen bondjes aan te gaan met een kind en de andere ouder buitensluiten, als het gaat om belangrijke zaken. Dat ondermijnt het gezin.
(en ik zei er ook steeds bij: mits de vader gewoon een normaal persoon is, en er niet al sprake is van een slecht huwelijk en een slecht functionerend gezin).
maandag 2 januari 2023 om 08:47
Dan kijk je niet goed. Of je wil het niet zien. Dat kan natuurlijk, de meeste mensen denken liever dat goed ouderschap ook kan bestaan zonder erin te moeten investeren. Anders zou dat betekenen dat er heel veel slechte ouders zijn en dat zou schrijnend zijn natuurlijk.
Mensen die maar beperkt voor hun kinderen zorgen, bijvoorbeeld omdat ze besloten hebben dat zorgen de taak van de andere ouder is, bouwen niet aan een emotionele verbinding met hun kind. Zorgen is de ander kennen, diens behoeften kunnen inschatten en er in kunnen voorzien. Helaas is er in het merendeel van de gezinnen een ouder die besloten heeft om maar beperkt te zorgen, en dus om het leven van hun kind niet goed te kennen en om daarmee ook het gevoelsleven van hun kind maar beperkt te kunnen begrijpen. Wat na een scheiding expliciet wordt in formele afspraken en aanwezigheid, is de onzichtbare maar reguliere gang van zaken in het gezinsleven van alledag.
maandag 2 januari 2023 om 08:50
patchouli_ schreef: ↑01-01-2023 21:16De keuze maken geen diepe emotionele verbinding aan te gaan met hun kinderen? Serieus? Er is verschil tussen onwil en onhandigheid/onvermogen hè..
Nee hoor. Er is een zeer klein percentage mensen met een biologische beperking in het aangaan van diepgaande emotionele verbindingen met anderen. De rest is gewoon onwil.
maandag 2 januari 2023 om 08:55
Niet mee eens.
Er zijn ouders die voorkomen dat hun kind een band kan opbouwen met de andere ouder.
Onder andere door niets te vertellen tegen de andere ouder.
En soms nog wel wat actiever ook.
Niet vertellen tegen papa/mama hoor dat we vandaag twee ijsjes hebben gegeten. Dat is ons geheimpje.
We gaan er een mannen / meiden dagje van maken. Boodschap papa of mama voegt niets toe.
Dat begint bij sommige moeders al in de babytijd. Met alle controle willen hebben over welke kleding er gedragen wordt. Wanneer er geslapen moet worden en wat er gegeten moet worden en uiteraard kunnen zij het beste troosten etc
maandag 2 januari 2023 om 09:21
nee hoor, als je zelf niet (/onvoldoende) van huis uit geleerd hebt, hoe je onvoorwaardelijk van iemand houdt
Of hoe je emotionele banden aangaat, herken je het ook niet
Pas in therapie kom je er achter
Het is te repareren. Ik zou echt willen, dat meer mensen die reparatie aangingen
maandag 2 januari 2023 om 09:29
Waarom zeg je dat zo absoluut? Dat je als ouder niet de primaire zorgtaak hebt, hoeft niet te betekenen dat je meteen gevoelsmatig uitcheckt. Dit is toch geen een-op-een relatie?
maandag 2 januari 2023 om 09:33
Velvetlady schreef: ↑02-01-2023 08:55Niet mee eens.
Er zijn ouders die voorkomen dat hun kind een band kan opbouwen met de andere ouder.
Onder andere door niets te vertellen tegen de andere ouder.
En soms nog wel wat actiever ook.
Niet vertellen tegen papa/mama hoor dat we vandaag twee ijsjes hebben gegeten. Dat is ons geheimpje.
We gaan er een mannen / meiden dagje van maken. Boodschap papa of mama voegt niets toe.
Dat begint bij sommige moeders al in de babytijd. Met alle controle willen hebben over welke kleding er gedragen wordt. Wanneer er geslapen moet worden en wat er gegeten moet worden en uiteraard kunnen zij het beste troosten etc
Wat haal jij er nu allemaal voor een onzin bij?
'Er een meidendag van maken' betekent bij ons niet dat de vader niks toevoegt maar dat je iets gaat doen waar de vader geen of minder interesse in heeft. Vrouwendingen doen, zoals winkelen, nagels lakken etc.
En het geheimpje van twee ijsjes eten is toch alleen maar leuk! Dat doe je op een leeftijd, waar kinderen dat nog hetzelfde uur verklappen.
maandag 2 januari 2023 om 09:49
Waarschijnlijk (en gelukkig) ziet mijn omgeving er anders uit dan die van jou. Want de niet-gescheiden vaders in mijn directe omgeving zijn voor het grootste deel wel betrokken. Dat geldt ook voor mijn eigen vader. Het zou voor mijn ouders ondenkbaar zijn om dit soort geheimen voor elkaar te hebben. Mijn vader is altijd een grote steun geweest voor zijn kinderen, sámen met mijn moeder. En nog steeds trouwens. Ook op emotioneel gebied.Thalas schreef: ↑02-01-2023 08:47Dan kijk je niet goed. Of je wil het niet zien. Dat kan natuurlijk, de meeste mensen denken liever dat goed ouderschap ook kan bestaan zonder erin te moeten investeren. Anders zou dat betekenen dat er heel veel slechte ouders zijn en dat zou schrijnend zijn natuurlijk.
Mensen die maar beperkt voor hun kinderen zorgen, bijvoorbeeld omdat ze besloten hebben dat zorgen de taak van de andere ouder is, bouwen niet aan een emotionele verbinding met hun kind. Zorgen is de ander kennen, diens behoeften kunnen inschatten en er in kunnen voorzien. Helaas is er in het merendeel van de gezinnen een ouder die besloten heeft om maar beperkt te zorgen, en dus om het leven van hun kind niet goed te kennen en om daarmee ook het gevoelsleven van hun kind maar beperkt te kunnen begrijpen. Wat na een scheiding expliciet wordt in formele afspraken en aanwezigheid, is de onzichtbare maar reguliere gang van zaken in het gezinsleven van alledag.
En dat zie ik ook in de rest van mijn familie en in de familie van mijn vriend. Allemaal ouders die niet als individu, maar wel als ouders een eenheid vormen. Dat de ene ouder soms meer van de dagelijkse zorgtaken op zich neemt doet daar niks aan af.
En nee, ze zijn het niet altijd eens over de beste aanpak. Maar ze komen er wel altijd met z'n tweeën uit. En de rest van het gezin.
Ik vind het eerlijk gezegd triest voor je, dat je denkt het de reguliere gang van zaken is, dat één ouder zich onttrekt aan het gezinsleven en het (emotionele) leven van zijn kinderen.
impala wijzigde dit bericht op 02-01-2023 10:00
16.87% gewijzigd
.
maandag 2 januari 2023 om 09:59
Ik heb niet alle pagina's gelezen, maar ik wil wel iets delen vanuit mijn eigen ervaring.
Toen ik jong was bleek dat ik een ernstige aandoening had (wel te genezen). Ik wilde niet dat mijn moeder dat met anderen (ook niet met mijn vader die gescheiden was) deelde, ik had het net zelf gehoord en ik wilde het eerst zelf verwerken en een plek geven. Ik kon dat toen niet goed verwoorden, ik zei alleen dat ze het niet mocht vertellen.
Uiteindelijk deelde zij het met heel veel mensen, omdat ze er zelf mee zat. Zij verwerkt gebeurtenissen door er over te praten. Ik verwerk gebeurtenissen liever eerst in mijzelf.
Opeens kreeg ik van tientallen mensen berichten. Dat heeft onze relatie en vertrouwen zeker geschaad en ik heb haar lang op afstand gehouden. Medische zaken deel ik nog steeds niet snel met haar.
Toen ik jong was bleek dat ik een ernstige aandoening had (wel te genezen). Ik wilde niet dat mijn moeder dat met anderen (ook niet met mijn vader die gescheiden was) deelde, ik had het net zelf gehoord en ik wilde het eerst zelf verwerken en een plek geven. Ik kon dat toen niet goed verwoorden, ik zei alleen dat ze het niet mocht vertellen.
Uiteindelijk deelde zij het met heel veel mensen, omdat ze er zelf mee zat. Zij verwerkt gebeurtenissen door er over te praten. Ik verwerk gebeurtenissen liever eerst in mijzelf.
Opeens kreeg ik van tientallen mensen berichten. Dat heeft onze relatie en vertrouwen zeker geschaad en ik heb haar lang op afstand gehouden. Medische zaken deel ik nog steeds niet snel met haar.
maandag 2 januari 2023 om 10:04
he bah, wat rot voor je!Fishie44 schreef: ↑02-01-2023 09:59Ik heb niet alle pagina's gelezen, maar ik wil wel iets delen vanuit mijn eigen ervaring.
Toen ik jong was bleek dat ik een ernstige aandoening had (wel te genezen). Ik wilde niet dat mijn moeder dat met anderen (ook niet met mijn vader die gescheiden was) deelde, ik had het net zelf gehoord en ik wilde het eerst zelf verwerken en een plek geven. Ik kon dat toen niet goed verwoorden, ik zei alleen dat ze het niet mocht vertellen.
Uiteindelijk deelde zij het met heel veel mensen, omdat ze er zelf mee zat. Zij verwerkt gebeurtenissen door er over te praten. Ik verwerk gebeurtenissen liever eerst in mijzelf.
Opeens kreeg ik van tientallen mensen berichten. Dat heeft onze relatie en vertrouwen zeker geschaad en ik heb haar lang op afstand gehouden. Medische zaken deel ik nog steeds niet snel met haar.
Stom van je moeder!
Mijn moeder deed het rondom mijn eerste menstruatie, en dat vond ik al vreselijk!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
