Psyche
alle pijlers
Veel meegemaakt op korte tijd
maandag 17 augustus 2020 om 02:17
Laat ik me even voorstellen, ik ben een man van 29 en de laatste tijd heb ik het gevoel dat ik veel meegemaakt heb op een veel te korte tijd. Mede daardoor begin ik een heel slecht gevoel te krijgen momenteel.
Eind januari kreeg mijn grootvader (vader van vader) een hartstilstand, werd gereanimeerd en herstelde terug zodat hij nog voldoende levenskwaliteit had. Eind maart kreeg mijn eigen vader een hartstilstand en overleed enkele dagen later. Een enorme klap. Ik was enkele dagen voordien ontslagen, na 10 jaar dienst, door een herstructurering, door financiële redenen. Ik ben Belg dus hier zit ik nog in mijn opzegtermijn en ben nog tot eind oktober aan de slag bij mijn werkgever. Ondertussen is mijn grootvader 5 weken na mijn vader overleden, uit verdriet van zijn zoon.
Ik herstelde van al die klappen en op dat moment komt er binnen onze organisatie een nieuwe job vrij. Het was de bedoeling dat ik die job ging krijgen maar krijg net deze week te horen dat ze op het laatste moment voor iemand anders gekozen hebben. Weet een serieuze teleurstelling.
Het goede nieuws, 2 weken geleden leer ik iemand kennen, we doen super leuke dingen, het is werkelijk altijd leuk als we bij elkaar zijn maar sinds gisteren begint ze mij, om onverklaarbare redenen, weg te duwen. Dat kan natuurlijk al vind ik het wel even netjes aldaar gewoon als een volwassen vrouw dit communiceert.
En nu begin ik me mezelf af te vragen of het de laatste tijd niet wat veel is, ik kan moeilijk slapen, raak lichtjes in paniek, de energie vloeit uit mijn lichaam en heb het gevoel dat ik wat tijd nodig heb om alles goed te verwerken en op een rijtje te zetten.
Er zijn ook leuke dingen in mijn leven, mijn familie, mijn passie voor wielrennen en voetballen maar precies deze laatste ervaring met deze vrouw geeft me precies net dat duwtje dat ik begin te wankelen.
Ergens wil ik haar nog beter leren kennen maar aan een dood paard trekt men niet zeggen ze. Momenteel gaat het mij moeilijk , heel moeilijk. Misschien gewoon even de nood om het van mij af te schrijven.
Eind januari kreeg mijn grootvader (vader van vader) een hartstilstand, werd gereanimeerd en herstelde terug zodat hij nog voldoende levenskwaliteit had. Eind maart kreeg mijn eigen vader een hartstilstand en overleed enkele dagen later. Een enorme klap. Ik was enkele dagen voordien ontslagen, na 10 jaar dienst, door een herstructurering, door financiële redenen. Ik ben Belg dus hier zit ik nog in mijn opzegtermijn en ben nog tot eind oktober aan de slag bij mijn werkgever. Ondertussen is mijn grootvader 5 weken na mijn vader overleden, uit verdriet van zijn zoon.
Ik herstelde van al die klappen en op dat moment komt er binnen onze organisatie een nieuwe job vrij. Het was de bedoeling dat ik die job ging krijgen maar krijg net deze week te horen dat ze op het laatste moment voor iemand anders gekozen hebben. Weet een serieuze teleurstelling.
Het goede nieuws, 2 weken geleden leer ik iemand kennen, we doen super leuke dingen, het is werkelijk altijd leuk als we bij elkaar zijn maar sinds gisteren begint ze mij, om onverklaarbare redenen, weg te duwen. Dat kan natuurlijk al vind ik het wel even netjes aldaar gewoon als een volwassen vrouw dit communiceert.
En nu begin ik me mezelf af te vragen of het de laatste tijd niet wat veel is, ik kan moeilijk slapen, raak lichtjes in paniek, de energie vloeit uit mijn lichaam en heb het gevoel dat ik wat tijd nodig heb om alles goed te verwerken en op een rijtje te zetten.
Er zijn ook leuke dingen in mijn leven, mijn familie, mijn passie voor wielrennen en voetballen maar precies deze laatste ervaring met deze vrouw geeft me precies net dat duwtje dat ik begin te wankelen.
Ergens wil ik haar nog beter leren kennen maar aan een dood paard trekt men niet zeggen ze. Momenteel gaat het mij moeilijk , heel moeilijk. Misschien gewoon even de nood om het van mij af te schrijven.
maandag 17 augustus 2020 om 09:09
Wat een heftig verhaal dat je je opa en vader in zo'n korte tijd hebt verloren. Waarschijnlijk zit je nog midden in het rouwproces. Heb je de kans gehad daar goed mee om te gaan? Heb je iemand om daarover te praten? Wat er met die vrouw gebeurt lijkt me niet zo relevant. Jij moet zorgen dat je de dood van je vader en opa eerst een beetje verwerkt voordat je weer ruimte kan maken voor liefde...
maandag 17 augustus 2020 om 09:50
Dit.rosadebree schreef: ↑17-08-2020 09:09Wat een heftig verhaal dat je je opa en vader in zo'n korte tijd hebt verloren. Waarschijnlijk zit je nog midden in het rouwproces. Heb je de kans gehad daar goed mee om te gaan? Heb je iemand om daarover te praten? Wat er met die vrouw gebeurt lijkt me niet zo relevant. Jij moet zorgen dat je de dood van je vader en opa eerst een beetje verwerkt voordat je weer ruimte kan maken voor liefde...
Wat vreselijk dat je zowel je opa als jouw vader hebt verloren in zo’n korte tijd. Gecondoleerd.
maandag 17 augustus 2020 om 09:52
Allereerst gecondoleerd met het verlies van je opa en je vader 
Ik kan me niet voorstellen hoe heftig dat moet zijn geweest.
Zou het misschien kunnen dat je 'vlucht' in het contact met de vrouw waar je het over hebt, dat dat haar benauwt en ze je daarom wegduwt? Misschien heb je het zelf niet in de gaten, dat kan natuurlijk. Maar je hebt zo veel heftige dingen meegemaakt in korte tijd en die moet je allemaal nog verwerken. Misschien is het slim om dat eerst te doen, voordat je iets aangaat met die vrouw. Zorg ervoor dat je weer goed in je vel zit en de beste versie van jezelf kunt zijn en pak dan het contact weer op.
Kun je hulp zoeken/krijgen, bijvoorbeeld via de huisarts? Die kan je misschien net de handvatten geven die je nodig hebt voor je verwerkingsproces.
Ik kan me niet voorstellen hoe heftig dat moet zijn geweest. Zou het misschien kunnen dat je 'vlucht' in het contact met de vrouw waar je het over hebt, dat dat haar benauwt en ze je daarom wegduwt? Misschien heb je het zelf niet in de gaten, dat kan natuurlijk. Maar je hebt zo veel heftige dingen meegemaakt in korte tijd en die moet je allemaal nog verwerken. Misschien is het slim om dat eerst te doen, voordat je iets aangaat met die vrouw. Zorg ervoor dat je weer goed in je vel zit en de beste versie van jezelf kunt zijn en pak dan het contact weer op.
Kun je hulp zoeken/krijgen, bijvoorbeeld via de huisarts? Die kan je misschien net de handvatten geven die je nodig hebt voor je verwerkingsproces.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
maandag 17 augustus 2020 om 09:55
Ik zou het met niet afvragen hoor, of het misschien teveel is de laatste tijd. Het is teveel en het kost tijd je nieuwe normaal te vinden. Hiermee te leren leven en jezelf weer te zijn/voelen.
Zodra jij een nieuw normaal vindt, kun je je weer helemaal openstellen voor een vrouw.
Gecondoleerd en sterkte.
Zodra jij een nieuw normaal vindt, kun je je weer helemaal openstellen voor een vrouw.
Gecondoleerd en sterkte.
maandag 17 augustus 2020 om 10:27
Ja het contact met die vrouw was vooral op initiatief van haar. Haar benauwen heb ik zeker niet gedaan, de meeste tijd van onze afspraakjes kwamen op haar vraag, wel was het altijd leuk en gezellig, veel lachen lange beide kanten. Natuurlijk hadden we niets, er hing gewoon een leuke spanning. Misschien moet ik er wel bij vertellen dat ze zelf niet zo goed in haar vel zit, ik ken haar al wat langer en ken haar verleden, meerdere depressies gehad. Misschien is/was het inderdaad niet het juiste moment om dit te doen. Maar ik wou ook wel even ontspannen na een heftige periode/de periode waar ik momenteel in zit. Ondertussen ben ik er ook achtergekomen dat ze afgelopen nacht bij iemand anders heeft geslapen.sunshineandblueskies schreef: ↑17-08-2020 09:52Allereerst gecondoleerd met het verlies van je opa en je vader
Zou het misschien kunnen dat je 'vlucht' in het contact met de vrouw waar je het over hebt, dat dat haar benauwt en ze je daarom wegduwt? Misschien heb je het zelf niet in de gaten, dat kan natuurlijk. Maar je hebt zo veel heftige dingen meegemaakt in korte tijd en die moet je allemaal nog verwerken. Misschien is het slim om dat eerst te doen, voordat je iets aangaat met die vrouw. Zorg ervoor dat je weer goed in je vel zit en de beste versie van jezelf kunt zijn en pak dan het contact weer op.
Kun je hulp zoeken/krijgen, bijvoorbeeld via de huisarts? Die kan je misschien net de handvatten geven die je nodig hebt voor je verwerkingsproces.
Ben gewoon even teleurgesteld in mezelf omdat ik dit zelf had kunnen vermijden. Al moet ik eerlijk zijn, het was echt gezellig, voelden ons allebei erg op ons gemak.
maandag 17 augustus 2020 om 10:43
Gecondoleerd met het verlies van je vader en je opa.
Je ex-date is een fladderaar met af en toe weer een depressie. Gelukkig dat je daar vanaf bent.
Bijna een jaar geleden is mijn vader overleden aan een ernstige ziekte in een turbulente tijd.
Ik vond het ook niet makkelijk om op te krabbelen door drempels en barrières die je af en toe tegenkomt. Het is stapje voor stapje. Soms vallen en weer opstaan.
Je ex-date is een fladderaar met af en toe weer een depressie. Gelukkig dat je daar vanaf bent.
Bijna een jaar geleden is mijn vader overleden aan een ernstige ziekte in een turbulente tijd.
Ik vond het ook niet makkelijk om op te krabbelen door drempels en barrières die je af en toe tegenkomt. Het is stapje voor stapje. Soms vallen en weer opstaan.
I was reminded that my bloodtype is B positive.
maandag 17 augustus 2020 om 13:51
Man19901111 schreef: ↑17-08-2020 10:27Ja het contact met die vrouw was vooral op initiatief van haar. Haar benauwen heb ik zeker niet gedaan, de meeste tijd van onze afspraakjes kwamen op haar vraag, wel was het altijd leuk en gezellig, veel lachen lange beide kanten. Natuurlijk hadden we niets, er hing gewoon een leuke spanning. Misschien moet ik er wel bij vertellen dat ze zelf niet zo goed in haar vel zit, ik ken haar al wat langer en ken haar verleden, meerdere depressies gehad. Misschien is/was het inderdaad niet het juiste moment om dit te doen. Maar ik wou ook wel even ontspannen na een heftige periode/de periode waar ik momenteel in zit. Ondertussen ben ik er ook achtergekomen dat ze afgelopen nacht bij iemand anders heeft geslapen.
Ben gewoon even teleurgesteld in mezelf omdat ik dit zelf had kunnen vermijden. Al moet ik eerlijk zijn, het was echt gezellig, voelden ons allebei erg op ons gemak.
Ik lees hier vooral een reactie op mijn opmerking over de vrouw. Maar geen reactie op mijn punt over het zoeken van hulp en aan jezelf werken. Hoe sta je daarin? Want nu iets aangaan met een vrouw die zelf niet goed in haar vel zit en een verleden heeft met depressies, gaat denk ik niet werken. Focus je eerst eens op jezelf.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
maandag 17 augustus 2020 om 14:15
Waarschijnlijk door de teleurstelling.sunshineandblueskies schreef: ↑17-08-2020 13:51Ik lees hier vooral een reactie op mijn opmerking over de vrouw. Maar geen reactie op mijn punt over het zoeken van hulp en aan jezelf werken. Hoe sta je daarin? Want nu iets aangaan met een vrouw die zelf niet goed in haar vel zit en een verleden heeft met depressies, gaat denk ik niet werken. Focus je eerst eens op jezelf.
Mijn vader, grootvader, baan, heb ik geen invloed op gehad, maw, hier kon ik absoluut niets aandoen. Met de vrouw wel... Daarom dat het me wat aan het wankelen brengt, maar dat is natuurlijk mijn eigen keuze geweest.
Inderdaad, alles op een rijtje zetten en wat tijd voor mezelf nemen.
Bedankt voor de steunende woorden!
maandag 17 augustus 2020 om 15:20
Man19901111 schreef: ↑17-08-2020 14:15Waarschijnlijk door de teleurstelling.
Mijn vader, grootvader, baan, heb ik geen invloed op gehad, maw, hier kon ik absoluut niets aandoen. Met de vrouw wel... Daarom dat het me wat aan het wankelen brengt, maar dat is natuurlijk mijn eigen keuze geweest.
Inderdaad, alles op een rijtje zetten en wat tijd voor mezelf nemen.
Bedankt voor de steunende woorden!
Dat snap ik heel goed. En je vader en opa zijn inderdaad absoluut niet jouw schuld.
Zorg goed voor jezelf de komende periode.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
vrijdag 21 augustus 2020 om 01:03
Heel erg gecondoleerd met jouw verlies! Wat een ontzettende zware tijd zal dit zijn zeg...
Ik herken je verhaal helaas erg goed. Een paar jaar geleden had ik zo'n periode; ik begon aan een zware nieuwe baan, tegelijkertijd werd mijn relatie plotseling verbroken, moest ik verhuizen en werd mijn vader met spoed opgenomen met een acute tumor in het hoofd.
Helaas heb ik de afgelopen maanden weer zo'n fase moeten doormaken. Baan kwijt, moeder gediagnostiseerd met kanker, vader weer wankelende gezondheid. Heel stressvol!
Als ik je verhaal over het meisje hoor, klinkt het alsof zij misschien op dit moment moeilijk om kan gaan met alles wat er in jouw leven speelt, omdat zij zelf slecht in haar vel zit en natuurlijk gevoelig is voor depressie. Dat is natuurlijk heel rot voor jou, dat ze afstand neemt, maar zoals anderen ook schrijven: waarschijnlijk geen goed idee om iets met haar te beginnen nu. Het klinkt misschien een beetje egoïstisch, maar je wilt ook niet in een situatie terechtkomen, waarin je je druk moet maken om hoe zij reageert op de heftige gebeurtenissen in jouw leven. Daarvoor heb je nu genoeg hooi op je vork, denk ik.
Verder wil ik je op het hart drukken om veel tijd te nemen voor jezelf en de dingen die je overkomen zijn. Toen ik zo'n periode had een paar jaar terug, kon ik pas een paar maanden later beginnen met het 'verwerken' van wat er allemaal was voorgevallen. Bij stressvolle situaties zit je soms zo in een rollercoaster dat je alleen maar bezig bent met de dag door te komen en liever niet al te veel te voelen. Je zult denk ik zelf aanvoelen dat er misschien een moment komt straks dat je er echt even bij stil moet staan, rouwen en je aanpassen aan alle veranderingen.
Ik hoop voor je dat er snel betere tijden aankomen! Veel sterkte!
Ik herken je verhaal helaas erg goed. Een paar jaar geleden had ik zo'n periode; ik begon aan een zware nieuwe baan, tegelijkertijd werd mijn relatie plotseling verbroken, moest ik verhuizen en werd mijn vader met spoed opgenomen met een acute tumor in het hoofd.
Helaas heb ik de afgelopen maanden weer zo'n fase moeten doormaken. Baan kwijt, moeder gediagnostiseerd met kanker, vader weer wankelende gezondheid. Heel stressvol!
Als ik je verhaal over het meisje hoor, klinkt het alsof zij misschien op dit moment moeilijk om kan gaan met alles wat er in jouw leven speelt, omdat zij zelf slecht in haar vel zit en natuurlijk gevoelig is voor depressie. Dat is natuurlijk heel rot voor jou, dat ze afstand neemt, maar zoals anderen ook schrijven: waarschijnlijk geen goed idee om iets met haar te beginnen nu. Het klinkt misschien een beetje egoïstisch, maar je wilt ook niet in een situatie terechtkomen, waarin je je druk moet maken om hoe zij reageert op de heftige gebeurtenissen in jouw leven. Daarvoor heb je nu genoeg hooi op je vork, denk ik.
Verder wil ik je op het hart drukken om veel tijd te nemen voor jezelf en de dingen die je overkomen zijn. Toen ik zo'n periode had een paar jaar terug, kon ik pas een paar maanden later beginnen met het 'verwerken' van wat er allemaal was voorgevallen. Bij stressvolle situaties zit je soms zo in een rollercoaster dat je alleen maar bezig bent met de dag door te komen en liever niet al te veel te voelen. Je zult denk ik zelf aanvoelen dat er misschien een moment komt straks dat je er echt even bij stil moet staan, rouwen en je aanpassen aan alle veranderingen.
Ik hoop voor je dat er snel betere tijden aankomen! Veel sterkte!
