Psyche
alle pijlers
Veel met jezelf bezig zijn, (te)veel zelfreflectie
maandag 12 oktober 2009 om 11:45
Hallo allemaal,
ik ben me de afgelopen jaren steeds meer bezig gaan houden met zelfreflectie, onder andere door studie en werk. Het hele idee van zelfreflectie en zelfontwikkeling trekt me heel erg aan en ik lees er veel boeken over die me weer inzicht in bepaalde dingen (vooral over mezelf) geven. Ik merk alleen dat ik steeds verder wil. Me steeds meer wil ontwikkelen en verbeteren.
Ik ben hier vooral het afgelopen half jaar heel erg mee bezig, steeds maar weer boeken kopen die me beloven een nieuw inzicht in mezelf te geven.
Ik krijg steeds meer het gevoel dat het leven aan mij voorbij trekt en dat ik me steeds maar weer op mezelf focus. Ook in contacten met anderen. Ik ben opzich wel een sociaal iemand, maar achteraf ben ik dan toch weer bezig met: 'hoe kwam ik over? Had ik dat niet beter zus of zo kunnen doen/zeggen?' Heel erg vermoeiend eigenlijk.
Ik heb steeds meer het gevoel dat ik mijn leven gewoon wil leven, maar aan de andere kant heb ik de drang om alles te verklaren, wat er gebeurd, wat er in me omgaat. Ook als ik een film zie of een boek lees of een artikel: ik betrek alles op mezelf.
Ik vraag me af of iemand dit herkent? En mij misschien tips kan geven over hoe ik wat minder gericht kan zijn op mezelf (hoe ik over kom, hoe ik mezelf kan verbeteren etc.) Alles is welkom.
ik ben me de afgelopen jaren steeds meer bezig gaan houden met zelfreflectie, onder andere door studie en werk. Het hele idee van zelfreflectie en zelfontwikkeling trekt me heel erg aan en ik lees er veel boeken over die me weer inzicht in bepaalde dingen (vooral over mezelf) geven. Ik merk alleen dat ik steeds verder wil. Me steeds meer wil ontwikkelen en verbeteren.
Ik ben hier vooral het afgelopen half jaar heel erg mee bezig, steeds maar weer boeken kopen die me beloven een nieuw inzicht in mezelf te geven.
Ik krijg steeds meer het gevoel dat het leven aan mij voorbij trekt en dat ik me steeds maar weer op mezelf focus. Ook in contacten met anderen. Ik ben opzich wel een sociaal iemand, maar achteraf ben ik dan toch weer bezig met: 'hoe kwam ik over? Had ik dat niet beter zus of zo kunnen doen/zeggen?' Heel erg vermoeiend eigenlijk.
Ik heb steeds meer het gevoel dat ik mijn leven gewoon wil leven, maar aan de andere kant heb ik de drang om alles te verklaren, wat er gebeurd, wat er in me omgaat. Ook als ik een film zie of een boek lees of een artikel: ik betrek alles op mezelf.
Ik vraag me af of iemand dit herkent? En mij misschien tips kan geven over hoe ik wat minder gericht kan zijn op mezelf (hoe ik over kom, hoe ik mezelf kan verbeteren etc.) Alles is welkom.
maandag 12 oktober 2009 om 13:34
quote:Mijnlief schreef op 12 oktober 2009 @ 12:38:
[...]
Klopt! Maar mijn insteek hiervan was om tips te krijgen om het los te laten, aangezien ik dat zelf heel erg moeilijk vind.
En zou het fijn vinden als er hier mensen zitten die het herkennen bij zichzelf.
Wat weet ik hoor en dat is ook heel moeilijk, zeker als het een gewoonte is geworden.
Verder herken ik het ook wel, want ik deed dit vroeger namelijk ook toen ik niet tevreden was met mezelf, maar ik deed het dan met meer praktische oplossingen zoals logopedie, kledingadvies e.d. Ik probeerde mezelf te veranderen in iemand die ik niet was en dat is nooit goed. Het duurde alleen even voor ik daar achter was.
[...]
Klopt! Maar mijn insteek hiervan was om tips te krijgen om het los te laten, aangezien ik dat zelf heel erg moeilijk vind.
En zou het fijn vinden als er hier mensen zitten die het herkennen bij zichzelf.
Wat weet ik hoor en dat is ook heel moeilijk, zeker als het een gewoonte is geworden.
Verder herken ik het ook wel, want ik deed dit vroeger namelijk ook toen ik niet tevreden was met mezelf, maar ik deed het dan met meer praktische oplossingen zoals logopedie, kledingadvies e.d. Ik probeerde mezelf te veranderen in iemand die ik niet was en dat is nooit goed. Het duurde alleen even voor ik daar achter was.
maandag 12 oktober 2009 om 14:26
Tip 1) gooi die boeken weg
Tip 2) ga 's avonds wat meer doen (hobby, vrienden, sporten) zodat je niet zoveel tijd hebt voor al dat genavelstaar
Tip 3) kijk eens naar je vrienden. Bedenk welke mensen je leuk vindt om mee om te gaan, of welke mensen volgens jou goed en gezond in het leven staan. Vraag je af hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben: door eindeloos zelfhulpboeken te lezen of door het leven te leven?
Tip 2) ga 's avonds wat meer doen (hobby, vrienden, sporten) zodat je niet zoveel tijd hebt voor al dat genavelstaar
Tip 3) kijk eens naar je vrienden. Bedenk welke mensen je leuk vindt om mee om te gaan, of welke mensen volgens jou goed en gezond in het leven staan. Vraag je af hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben: door eindeloos zelfhulpboeken te lezen of door het leven te leven?
maandag 12 oktober 2009 om 18:15
quote:Snormel schreef op 12 oktober 2009 @ 14:26:
Tip 1) gooi die boeken weg
Tip 2) ga 's avonds wat meer doen (hobby, vrienden, sporten) zodat je niet zoveel tijd hebt voor al dat genavelstaar
Tip 3) kijk eens naar je vrienden. Bedenk welke mensen je leuk vindt om mee om te gaan, of welke mensen volgens jou goed en gezond in het leven staan. Vraag je af hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben: door eindeloos zelfhulpboeken te lezen of door het leven te leven?
Dankje voor je reactie! Met vrienden afspreken door de weeks gaat moeilijk, de meesten zijn allemaal ergens anders gaan wonen na hun afstuderen en die zie ik meestal alleen in het weekend (door de afstand). Sporten is wel een goede, doe ik wel, maar kan wel vaker. Voor de rest houd ik er heel erg van om na een hele dag werk/stage/school lekker thuis te zitten, lekker relax, maar dan begint dat 'genavelstaar' inderdaad weer. Het is echt een soort gewoonte geworden, het voelt op dat moment ook echt goed, als een moment voor mezelf. Snap je?
Je derde opmerking vind ik ook wel een goede! De mensen voor wie ik waardering heb zijn de mensen die lekker hun eigen ding doen, in het leven staan en ook niet zoveel aantrekken van wat anderen van hen vinden en die zijn soms wel met zelfreflectie bezig maar laaaang niet zo veel/zo vaak.
Tip 1) gooi die boeken weg
Tip 2) ga 's avonds wat meer doen (hobby, vrienden, sporten) zodat je niet zoveel tijd hebt voor al dat genavelstaar
Tip 3) kijk eens naar je vrienden. Bedenk welke mensen je leuk vindt om mee om te gaan, of welke mensen volgens jou goed en gezond in het leven staan. Vraag je af hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben: door eindeloos zelfhulpboeken te lezen of door het leven te leven?
Dankje voor je reactie! Met vrienden afspreken door de weeks gaat moeilijk, de meesten zijn allemaal ergens anders gaan wonen na hun afstuderen en die zie ik meestal alleen in het weekend (door de afstand). Sporten is wel een goede, doe ik wel, maar kan wel vaker. Voor de rest houd ik er heel erg van om na een hele dag werk/stage/school lekker thuis te zitten, lekker relax, maar dan begint dat 'genavelstaar' inderdaad weer. Het is echt een soort gewoonte geworden, het voelt op dat moment ook echt goed, als een moment voor mezelf. Snap je?
Je derde opmerking vind ik ook wel een goede! De mensen voor wie ik waardering heb zijn de mensen die lekker hun eigen ding doen, in het leven staan en ook niet zoveel aantrekken van wat anderen van hen vinden en die zijn soms wel met zelfreflectie bezig maar laaaang niet zo veel/zo vaak.
maandag 12 oktober 2009 om 19:19
Hoi Mijnlief,
Ik herken dit erg. Ik denk dat ik altijd al een sterke neiging tot zelfreflectie en zelfverbetering heb gehad, maar het is veel sterker geworden toen ik rond 2000 ben opgenomen in psychiatrisch ziekenhuis. Ik schrok daar zo van dat ik van de weeromstuit nog veel harder ging piekeren om me af te vragen hoe het zover was gekomen, en daarna heel erg mijn best ben gaan doen om m'n leven weer op te bouwen.
Tot een week geleden ongeveer zat ik daar helemaal in vast. M'n hoofd voelde loodzwaar, en ik had een ruis in m'n hoofd die er niet meer uit ging. Ik had het gevoel dat ik een soort hoofd op een stokje was geworden, wat heel naar voelde. Toen is er n.a.v. een stilteweekend iets doorgebroken, ben ik een dag ziek geweest met veel overgeven etc. en veel huilen. Heb naar een mindfulness-cd geluisterd en rescue ingenomen, dit kalmeerde me.
Sindsdien is het gelukkig wat rustiger in m'n hoofd.
Alles wat je aandacht geeft groeit, dus ook gepieker. Richt je aandacht meer op praktische dingen.
Het heeft zeker een positieve kant, zelfreflectie. Sommige mensen komen er nl. nooit aan toe. Maar je kunt er ook te ver in gaan en dan word je steeds onzekerder. Dit is vast niet je bedoeling.
Ik herken dit erg. Ik denk dat ik altijd al een sterke neiging tot zelfreflectie en zelfverbetering heb gehad, maar het is veel sterker geworden toen ik rond 2000 ben opgenomen in psychiatrisch ziekenhuis. Ik schrok daar zo van dat ik van de weeromstuit nog veel harder ging piekeren om me af te vragen hoe het zover was gekomen, en daarna heel erg mijn best ben gaan doen om m'n leven weer op te bouwen.
Tot een week geleden ongeveer zat ik daar helemaal in vast. M'n hoofd voelde loodzwaar, en ik had een ruis in m'n hoofd die er niet meer uit ging. Ik had het gevoel dat ik een soort hoofd op een stokje was geworden, wat heel naar voelde. Toen is er n.a.v. een stilteweekend iets doorgebroken, ben ik een dag ziek geweest met veel overgeven etc. en veel huilen. Heb naar een mindfulness-cd geluisterd en rescue ingenomen, dit kalmeerde me.
Sindsdien is het gelukkig wat rustiger in m'n hoofd.
Alles wat je aandacht geeft groeit, dus ook gepieker. Richt je aandacht meer op praktische dingen.
Het heeft zeker een positieve kant, zelfreflectie. Sommige mensen komen er nl. nooit aan toe. Maar je kunt er ook te ver in gaan en dan word je steeds onzekerder. Dit is vast niet je bedoeling.
maandag 12 oktober 2009 om 21:31
Het is al een paar keer voorbij gekomen maar ik dacht ook direct aan mindfulness.
Leer je eens wat minder te denken/analyseren en meer te voelen en te zijn. Gek genoeg leidt dat stiekem ook tot zelfreflectie. Je leert jezelf namelijk ook beter kennen. Maar dan in de zin van hoe je echt bent en dat te accepteren en niet zoals je vindt dat je zou moeten zijn/doen/je gedragen.
Leer je eens wat minder te denken/analyseren en meer te voelen en te zijn. Gek genoeg leidt dat stiekem ook tot zelfreflectie. Je leert jezelf namelijk ook beter kennen. Maar dan in de zin van hoe je echt bent en dat te accepteren en niet zoals je vindt dat je zou moeten zijn/doen/je gedragen.
maandag 12 oktober 2009 om 21:39
quote:huppelepup schreef op 12 oktober 2009 @ 19:19:
Hoi Mijnlief,
Ik herken dit erg. Ik denk dat ik altijd al een sterke neiging tot zelfreflectie en zelfverbetering heb gehad, maar het is veel sterker geworden toen ik rond 2000 ben opgenomen in psychiatrisch ziekenhuis. Ik schrok daar zo van dat ik van de weeromstuit nog veel harder ging piekeren om me af te vragen hoe het zover was gekomen, en daarna heel erg mijn best ben gaan doen om m'n leven weer op te bouwen.
Tot een week geleden ongeveer zat ik daar helemaal in vast. M'n hoofd voelde loodzwaar, en ik had een ruis in m'n hoofd die er niet meer uit ging. Ik had het gevoel dat ik een soort hoofd op een stokje was geworden, wat heel naar voelde. Toen is er n.a.v. een stilteweekend iets doorgebroken, ben ik een dag ziek geweest met veel overgeven etc. en veel huilen. Heb naar een mindfulness-cd geluisterd en rescue ingenomen, dit kalmeerde me.
Sindsdien is het gelukkig wat rustiger in m'n hoofd.
Alles wat je aandacht geeft groeit, dus ook gepieker. Richt je aandacht meer op praktische dingen.
Het heeft zeker een positieve kant, zelfreflectie. Sommige mensen komen er nl. nooit aan toe. Maar je kunt er ook te ver in gaan en dan word je steeds onzekerder. Dit is vast niet je bedoeling.
Dat lijkt me erg heftig! Heel begrijpelijk ook dat je juist op zo'n moment overmatig gaat piekeren over hoe dat heeft kunnen gebeuren. En dat je daarna weer gaat piekeren en nadenken over hoe je je leven weer gaat oppakken. Fijn om te horen dat het nu wat rustiger in je hoofd is! Soms moet er dan echt iets doorbreken, voordat daar ruimte voor is.
Ik word inderdaad alleen maar onzekerder door dat overmatig denken over mezelf, aan alles wat ik nog zou willen verbeteren.
Doe jij ook aan meditatie? Want ik merk dat, als ik dat doe, ik minder pieker.
Maar aan de andere kant vind ik het ook een 'veilig' idee, om thuis, vanuit boeken en dingen die ik lees, kennis op te doen. Veiliger dan in bijvoorbeeld contact met andere mensen, terwijl ik dondersgoed weet dat je juist in dat contact met anderen veel leert. Maar iets wat veilig voelt en wat een soort gewoonte is geworden, is moeilijk los te laten.
'Alles wat je aandacht geeft groeit'. Is zeker waar!
Hoi Mijnlief,
Ik herken dit erg. Ik denk dat ik altijd al een sterke neiging tot zelfreflectie en zelfverbetering heb gehad, maar het is veel sterker geworden toen ik rond 2000 ben opgenomen in psychiatrisch ziekenhuis. Ik schrok daar zo van dat ik van de weeromstuit nog veel harder ging piekeren om me af te vragen hoe het zover was gekomen, en daarna heel erg mijn best ben gaan doen om m'n leven weer op te bouwen.
Tot een week geleden ongeveer zat ik daar helemaal in vast. M'n hoofd voelde loodzwaar, en ik had een ruis in m'n hoofd die er niet meer uit ging. Ik had het gevoel dat ik een soort hoofd op een stokje was geworden, wat heel naar voelde. Toen is er n.a.v. een stilteweekend iets doorgebroken, ben ik een dag ziek geweest met veel overgeven etc. en veel huilen. Heb naar een mindfulness-cd geluisterd en rescue ingenomen, dit kalmeerde me.
Sindsdien is het gelukkig wat rustiger in m'n hoofd.
Alles wat je aandacht geeft groeit, dus ook gepieker. Richt je aandacht meer op praktische dingen.
Het heeft zeker een positieve kant, zelfreflectie. Sommige mensen komen er nl. nooit aan toe. Maar je kunt er ook te ver in gaan en dan word je steeds onzekerder. Dit is vast niet je bedoeling.
Dat lijkt me erg heftig! Heel begrijpelijk ook dat je juist op zo'n moment overmatig gaat piekeren over hoe dat heeft kunnen gebeuren. En dat je daarna weer gaat piekeren en nadenken over hoe je je leven weer gaat oppakken. Fijn om te horen dat het nu wat rustiger in je hoofd is! Soms moet er dan echt iets doorbreken, voordat daar ruimte voor is.
Ik word inderdaad alleen maar onzekerder door dat overmatig denken over mezelf, aan alles wat ik nog zou willen verbeteren.
Doe jij ook aan meditatie? Want ik merk dat, als ik dat doe, ik minder pieker.
Maar aan de andere kant vind ik het ook een 'veilig' idee, om thuis, vanuit boeken en dingen die ik lees, kennis op te doen. Veiliger dan in bijvoorbeeld contact met andere mensen, terwijl ik dondersgoed weet dat je juist in dat contact met anderen veel leert. Maar iets wat veilig voelt en wat een soort gewoonte is geworden, is moeilijk los te laten.
'Alles wat je aandacht geeft groeit'. Is zeker waar!
maandag 12 oktober 2009 om 21:46
quote:hiltje schreef op 12 oktober 2009 @ 21:31:
Het is al een paar keer voorbij gekomen maar ik dacht ook direct aan mindfulness.
Leer je eens wat minder te denken/analyseren en meer te voelen en te zijn. Gek genoeg leidt dat stiekem ook tot zelfreflectie. Je leert jezelf namelijk ook beter kennen. Maar dan in de zin van hoe je echt bent en dat te accepteren en niet zoals je vindt dat je zou moeten zijn/doen/je gedragen.Ik weet alleen niet zo goed hoe ik 'opeens' kan stoppen met alles te analyseren en om alles te betrekken op mezelf en mijn eigen ontwikkeling... Pastboem die boeken weg doen en mezelf 'dwingen' om te stoppen met overmatig denken over mezelf en analyseren...?
Het is al een paar keer voorbij gekomen maar ik dacht ook direct aan mindfulness.
Leer je eens wat minder te denken/analyseren en meer te voelen en te zijn. Gek genoeg leidt dat stiekem ook tot zelfreflectie. Je leert jezelf namelijk ook beter kennen. Maar dan in de zin van hoe je echt bent en dat te accepteren en niet zoals je vindt dat je zou moeten zijn/doen/je gedragen.Ik weet alleen niet zo goed hoe ik 'opeens' kan stoppen met alles te analyseren en om alles te betrekken op mezelf en mijn eigen ontwikkeling... Pastboem die boeken weg doen en mezelf 'dwingen' om te stoppen met overmatig denken over mezelf en analyseren...?
maandag 12 oktober 2009 om 21:49
Natuurlijk is het veiliger om thuis theorie/kennis op te doen dan om je bloot te stellen aan de buitenwereld en natuurlijk is het heel lastig om deze veiligheid op te geven, maar het besef is nu langzaam aan het komen dat het anders kan/moet en dat is een belangrijke eerste stap.
Kun je iets anders gaan doen als je de behoefte voelt om navel te staren? Bijvoorbeeld forummen op de luchtige pijlers of TV-kijken?
Kun je iets anders gaan doen als je de behoefte voelt om navel te staren? Bijvoorbeeld forummen op de luchtige pijlers of TV-kijken?
maandag 12 oktober 2009 om 21:51
quote:Mijnlief schreef op 12 oktober 2009 @ 21:46:
[...]
Ik weet alleen niet zo goed hoe ik 'opeens' kan stoppen met alles te analyseren en om alles te betrekken op mezelf en mijn eigen ontwikkeling... Pastboem die boeken weg doen en mezelf 'dwingen' om te stoppen met overmatig denken over mezelf en analyseren...?Patsboem is inderdaad wel een hele grote stap, want als je de boeken weg doet ga je misschien op het internet zoeken en piekeren tegenhouden is ook verdomd lastig. Afleiding zoeken lijkt me daarom beter.
[...]
Ik weet alleen niet zo goed hoe ik 'opeens' kan stoppen met alles te analyseren en om alles te betrekken op mezelf en mijn eigen ontwikkeling... Pastboem die boeken weg doen en mezelf 'dwingen' om te stoppen met overmatig denken over mezelf en analyseren...?Patsboem is inderdaad wel een hele grote stap, want als je de boeken weg doet ga je misschien op het internet zoeken en piekeren tegenhouden is ook verdomd lastig. Afleiding zoeken lijkt me daarom beter.
maandag 12 oktober 2009 om 21:55
quote:iris1969 schreef op 12 oktober 2009 @ 21:49:
Natuurlijk is het veiliger om thuis theorie/kennis op te doen dan om je bloot te stellen aan de buitenwereld en natuurlijk is het heel lastig om deze veiligheid op te geven, maar het besef is nu langzaam aan het komen dat het anders kan/moet en dat is een belangrijke eerste stap.
Kun je iets anders gaan doen als je de behoefte voelt om navel te staren? Bijvoorbeeld forummen op de luchtige pijlers of TV-kijken?
Ja het voelt veilig en daarom voelt het aan de ene kant ook goed. Maar het besef is er inderdaad.
Ik kan wel gaan forummen of tv kijken maar vaak voel ik me dan zo nutteloos. Maar het leidt zeker wel af!
Natuurlijk is het veiliger om thuis theorie/kennis op te doen dan om je bloot te stellen aan de buitenwereld en natuurlijk is het heel lastig om deze veiligheid op te geven, maar het besef is nu langzaam aan het komen dat het anders kan/moet en dat is een belangrijke eerste stap.
Kun je iets anders gaan doen als je de behoefte voelt om navel te staren? Bijvoorbeeld forummen op de luchtige pijlers of TV-kijken?
Ja het voelt veilig en daarom voelt het aan de ene kant ook goed. Maar het besef is er inderdaad.
Ik kan wel gaan forummen of tv kijken maar vaak voel ik me dan zo nutteloos. Maar het leidt zeker wel af!
maandag 12 oktober 2009 om 21:59
quote:iris1969 schreef op 12 oktober 2009 @ 21:51:
[...]
Patsboem is inderdaad wel een hele grote stap, want als je de boeken weg doet ga je misschien op het internet zoeken en piekeren tegenhouden is ook verdomd lastig. Afleiding zoeken lijkt me daarom beter.Ja inderdaad. Afleiding lijkt me zelf ook beter, omdat ik anders toch wel weer op zoek ga naar informatie. Ik moet ook misschien eens op zoek gaan naar dingen die ik nog meer graag doe, een leuke hobby, naast sporten.
[...]
Patsboem is inderdaad wel een hele grote stap, want als je de boeken weg doet ga je misschien op het internet zoeken en piekeren tegenhouden is ook verdomd lastig. Afleiding zoeken lijkt me daarom beter.Ja inderdaad. Afleiding lijkt me zelf ook beter, omdat ik anders toch wel weer op zoek ga naar informatie. Ik moet ook misschien eens op zoek gaan naar dingen die ik nog meer graag doe, een leuke hobby, naast sporten.
maandag 12 oktober 2009 om 22:03
Ga vrijwilligers werk doen. Stel je open voor mensen die echt behoefte hebben aan contact of hulp. Kijk over je eigen navel heen naar wat er echt is. Niemand zit op een perfecte versie van jou te wachten. De gewone versie is voor de meesten waarschijnlijk al goed genoeg.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 12 oktober 2009 om 22:06
quote:iris1969 schreef op 12 oktober 2009 @ 21:59:
Ach je kunt toch nooit de hele dag nuttig zijn, nutteloos is juist goed! Herhaal dat maar 20x voor jezelf .Hahah dat zal ik eens even 20 keer herhalen voor mezelf, misschien dat ik er dan zelf in ga geloven en het mezelf eens lekker toesta zonder schuldgevoelens!
Ach je kunt toch nooit de hele dag nuttig zijn, nutteloos is juist goed! Herhaal dat maar 20x voor jezelf .Hahah dat zal ik eens even 20 keer herhalen voor mezelf, misschien dat ik er dan zelf in ga geloven en het mezelf eens lekker toesta zonder schuldgevoelens!
maandag 12 oktober 2009 om 22:08
quote:lolapaloeza schreef op 12 oktober 2009 @ 22:03:
Ga vrijwilligers werk doen. Stel je open voor mensen die echt behoefte hebben aan contact of hulp. Kijk over je eigen navel heen naar wat er echt is. Niemand zit op een perfecte versie van jou te wachten. De gewone versie is voor de meesten waarschijnlijk al goed genoeg.Goed punt. De rest wat je zegt ook.
Ga vrijwilligers werk doen. Stel je open voor mensen die echt behoefte hebben aan contact of hulp. Kijk over je eigen navel heen naar wat er echt is. Niemand zit op een perfecte versie van jou te wachten. De gewone versie is voor de meesten waarschijnlijk al goed genoeg.Goed punt. De rest wat je zegt ook.
maandag 12 oktober 2009 om 22:21
quote:iris1969 schreef op 12 oktober 2009 @ 22:15:
Zo nu heb je genoeg genavelstaard in dit topic en ga je tien reacties op luchtige topics plaatsen . Deal?
Ik ga even lekker tv kijken! En dan mn bed in, want zit flink te snotteren. Maar eerst even lekker iets luchtigs kijken op tv!
Bedankt voor je reacties iig. En de anderen natuurlijk ook!
Zo nu heb je genoeg genavelstaard in dit topic en ga je tien reacties op luchtige topics plaatsen . Deal?
Ik ga even lekker tv kijken! En dan mn bed in, want zit flink te snotteren. Maar eerst even lekker iets luchtigs kijken op tv!
Bedankt voor je reacties iig. En de anderen natuurlijk ook!
maandag 12 oktober 2009 om 22:23
wil jij eigenlijk wel stoppen met zelfreflectie? want volgens mij levert het je namelijk nog veel te veel op. en dan met name het gevoel dat je controle hebt over jezelf en over anderen. dmv reflecteren heb je het idee dat je een situatie beter in de hand kan werken, in de hoop dat je een volgende keer anders reageert.
stoppen met reflecteren is een keuze. als je daarvoor kiest, moet je er ook 100% achter staan.
richt je leven dus in met meer sport, meer afleiding, 2 piekermomenten per dag, en elke keer als je gaat reflecteren streng voor jezelf en erachter staan dat je die keuze hebt gemaakt.
stoppen met reflecteren is een keuze. als je daarvoor kiest, moet je er ook 100% achter staan.
richt je leven dus in met meer sport, meer afleiding, 2 piekermomenten per dag, en elke keer als je gaat reflecteren streng voor jezelf en erachter staan dat je die keuze hebt gemaakt.
dinsdag 13 oktober 2009 om 07:44
quote:Mijnlief schreef op 12 oktober 2009 @ 21:46:
[...]
Ik weet alleen niet zo goed hoe ik 'opeens' kan stoppen met alles te analyseren en om alles te betrekken op mezelf en mijn eigen ontwikkeling... Pastboem die boeken weg doen en mezelf 'dwingen' om te stoppen met overmatig denken over mezelf en analyseren...?
Nee joh, ga gewoon een 8-weekse cursus mindfulness doen. Is altijd goed en leuk.
En natuurlijk is het niet patsboem stoppen... en zul je er heus nog wel mee bezig zijn. Maar hopelijk iets minder vaak en iets luchtiger.
Ik herken bijvoorbeeld bij mezelf dat als ik niet zo lekker in mijn vel zit, ik s avonds nog wel eens zo'n zelfhulpboek wil pakken. Om mezelf als het ware wat moed in te praten.
Nu zie ik dat dat ook weer een afleiding is en een poging om op een rationele manier om te gaan met mijn buien en onzekerheden. Ik kies er nu ook wel eens bewust voor om die afleiding niet te zoeken en gewoon te voelen wat ik voel.... Val ik vaak nog eerder van in slaap ook.....
[...]
Ik weet alleen niet zo goed hoe ik 'opeens' kan stoppen met alles te analyseren en om alles te betrekken op mezelf en mijn eigen ontwikkeling... Pastboem die boeken weg doen en mezelf 'dwingen' om te stoppen met overmatig denken over mezelf en analyseren...?
Nee joh, ga gewoon een 8-weekse cursus mindfulness doen. Is altijd goed en leuk.
En natuurlijk is het niet patsboem stoppen... en zul je er heus nog wel mee bezig zijn. Maar hopelijk iets minder vaak en iets luchtiger.
Ik herken bijvoorbeeld bij mezelf dat als ik niet zo lekker in mijn vel zit, ik s avonds nog wel eens zo'n zelfhulpboek wil pakken. Om mezelf als het ware wat moed in te praten.
Nu zie ik dat dat ook weer een afleiding is en een poging om op een rationele manier om te gaan met mijn buien en onzekerheden. Ik kies er nu ook wel eens bewust voor om die afleiding niet te zoeken en gewoon te voelen wat ik voel.... Val ik vaak nog eerder van in slaap ook.....
