Psyche
alle pijlers
Veel met jezelf bezig zijn, (te)veel zelfreflectie
maandag 12 oktober 2009 om 11:45
Hallo allemaal,
ik ben me de afgelopen jaren steeds meer bezig gaan houden met zelfreflectie, onder andere door studie en werk. Het hele idee van zelfreflectie en zelfontwikkeling trekt me heel erg aan en ik lees er veel boeken over die me weer inzicht in bepaalde dingen (vooral over mezelf) geven. Ik merk alleen dat ik steeds verder wil. Me steeds meer wil ontwikkelen en verbeteren.
Ik ben hier vooral het afgelopen half jaar heel erg mee bezig, steeds maar weer boeken kopen die me beloven een nieuw inzicht in mezelf te geven.
Ik krijg steeds meer het gevoel dat het leven aan mij voorbij trekt en dat ik me steeds maar weer op mezelf focus. Ook in contacten met anderen. Ik ben opzich wel een sociaal iemand, maar achteraf ben ik dan toch weer bezig met: 'hoe kwam ik over? Had ik dat niet beter zus of zo kunnen doen/zeggen?' Heel erg vermoeiend eigenlijk.
Ik heb steeds meer het gevoel dat ik mijn leven gewoon wil leven, maar aan de andere kant heb ik de drang om alles te verklaren, wat er gebeurd, wat er in me omgaat. Ook als ik een film zie of een boek lees of een artikel: ik betrek alles op mezelf.
Ik vraag me af of iemand dit herkent? En mij misschien tips kan geven over hoe ik wat minder gericht kan zijn op mezelf (hoe ik over kom, hoe ik mezelf kan verbeteren etc.) Alles is welkom.
ik ben me de afgelopen jaren steeds meer bezig gaan houden met zelfreflectie, onder andere door studie en werk. Het hele idee van zelfreflectie en zelfontwikkeling trekt me heel erg aan en ik lees er veel boeken over die me weer inzicht in bepaalde dingen (vooral over mezelf) geven. Ik merk alleen dat ik steeds verder wil. Me steeds meer wil ontwikkelen en verbeteren.
Ik ben hier vooral het afgelopen half jaar heel erg mee bezig, steeds maar weer boeken kopen die me beloven een nieuw inzicht in mezelf te geven.
Ik krijg steeds meer het gevoel dat het leven aan mij voorbij trekt en dat ik me steeds maar weer op mezelf focus. Ook in contacten met anderen. Ik ben opzich wel een sociaal iemand, maar achteraf ben ik dan toch weer bezig met: 'hoe kwam ik over? Had ik dat niet beter zus of zo kunnen doen/zeggen?' Heel erg vermoeiend eigenlijk.
Ik heb steeds meer het gevoel dat ik mijn leven gewoon wil leven, maar aan de andere kant heb ik de drang om alles te verklaren, wat er gebeurd, wat er in me omgaat. Ook als ik een film zie of een boek lees of een artikel: ik betrek alles op mezelf.
Ik vraag me af of iemand dit herkent? En mij misschien tips kan geven over hoe ik wat minder gericht kan zijn op mezelf (hoe ik over kom, hoe ik mezelf kan verbeteren etc.) Alles is welkom.
maandag 12 oktober 2009 om 12:02
Volgens mij moet je je boeken eerst ff weggooien en niet zo onzeker zijn over bijvoorbeeld hoe je over komt op anderen.
Wat anderen van je vinden, daar heb jij toch niks mee te maken? Je bent wie je bent en hoe je doet of over komt hoort bij jou. Als je je best doet en verder niemand ermee pijn doet, gaat het toch prima?
Zelfreflectie is handig als je merkt dat steeds iets niet helemaal goed gaat en je wil proberen dat te veranderen. Nu trekt je leven aan je voorbij omdat je druk bent met dingen die er eigenlijk niet zo toe doen. Probeer te genieten van wat je meemaakt, dan haal je een hoop meer uit je leven....
Wat anderen van je vinden, daar heb jij toch niks mee te maken? Je bent wie je bent en hoe je doet of over komt hoort bij jou. Als je je best doet en verder niemand ermee pijn doet, gaat het toch prima?
Zelfreflectie is handig als je merkt dat steeds iets niet helemaal goed gaat en je wil proberen dat te veranderen. Nu trekt je leven aan je voorbij omdat je druk bent met dingen die er eigenlijk niet zo toe doen. Probeer te genieten van wat je meemaakt, dan haal je een hoop meer uit je leven....
maandag 12 oktober 2009 om 12:06
Ik zou zeggen dat hierboven al heel goede tips zijn gegeven. Weg met die boeken! Verder vooral lekker veel afspreken met vrienden en leuke dingen gaan doen. Daar leer je ook dingen van, alleen niet op de manier zoals jij misschien bedoelt. Je leert luisteren naar anderen, genieten, ontspannen en niet alles op jezelf betrekken, het klinkt alsof je houvast nodig hebt door de boeken maar te kopen. Want uiteindelijk maak je jezelf hoorndol zo en het leven wacht niet. Dus hup, mee gaan doen!
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
maandag 12 oktober 2009 om 12:07
quote:Britannia schreef op 12 oktober 2009 @ 12:02:
Volgens mij moet je je boeken eerst ff weggooien en niet zo onzeker zijn over bijvoorbeeld hoe je over komt op anderen.
Wat anderen van je vinden, daar heb jij toch niks mee te maken? Je bent wie je bent en hoe je doet of over komt hoort bij jou. Als je je best doet en verder niemand ermee pijn doet, gaat het toch prima?
Zelfreflectie is handig als je merkt dat steeds iets niet helemaal goed gaat en je wil proberen dat te veranderen. Nu trekt je leven aan je voorbij omdat je druk bent met dingen die er eigenlijk niet zo toe doen. Probeer te genieten van wat je meemaakt, dan haal je een hoop meer uit je leven....
Ja je hebt gelijk! Het is ergens toch een onzekerheid, dat ik vind dat ik aan mezelf moét werken, mezelf moét verbeteren. Maar ja, wat jij zegt, realiseer ik me ook, alleen is het niet zo gemakkelijk te veranderen.
En wat anderen van mij vinden vind ik stiekem toch heel erg belangrijk. Maar als ik dat wil veranderen, denk ik: ik zal eens een goed boek gaan lezen over het vergroten van je zelfvertrouwen, dat ik me niet meer zo druk ga maken om wat anderen van mij vinden en dan ben ik daar alsnog mee bezig. Teminste, zo denk ik.
Volgens mij moet je je boeken eerst ff weggooien en niet zo onzeker zijn over bijvoorbeeld hoe je over komt op anderen.
Wat anderen van je vinden, daar heb jij toch niks mee te maken? Je bent wie je bent en hoe je doet of over komt hoort bij jou. Als je je best doet en verder niemand ermee pijn doet, gaat het toch prima?
Zelfreflectie is handig als je merkt dat steeds iets niet helemaal goed gaat en je wil proberen dat te veranderen. Nu trekt je leven aan je voorbij omdat je druk bent met dingen die er eigenlijk niet zo toe doen. Probeer te genieten van wat je meemaakt, dan haal je een hoop meer uit je leven....
Ja je hebt gelijk! Het is ergens toch een onzekerheid, dat ik vind dat ik aan mezelf moét werken, mezelf moét verbeteren. Maar ja, wat jij zegt, realiseer ik me ook, alleen is het niet zo gemakkelijk te veranderen.
En wat anderen van mij vinden vind ik stiekem toch heel erg belangrijk. Maar als ik dat wil veranderen, denk ik: ik zal eens een goed boek gaan lezen over het vergroten van je zelfvertrouwen, dat ik me niet meer zo druk ga maken om wat anderen van mij vinden en dan ben ik daar alsnog mee bezig. Teminste, zo denk ik.
maandag 12 oktober 2009 om 12:07
je klinkt mij ook teveel zelfkritisch. en het lijkt ook op piekeren wat je doet.
ik herken het wel. heb pedagogiek gedaan en ben ook tijdens mijn stage en het jaar erop toen ik daar werd aangenomen (te)veel bezig geweest met zelfreflectie.
bij mij eindigde het doordat ik op een gegeven moment wel was uitgereflecteerd. ik had mezelf op zo veel manier door de mangel gehaald dat ik uiteindelijk het beeld wel helder genoeg vond en toen stopte het vanzelf.
mijn tips: bouw elke dag een zelfreflectie moment in. bijvoorbeeld op de fiets/in de auto, of thuis nog 1 half uur, waarbij je opschrijft wat je denkt.
stop daarna met reflecteren en leef in het hier en nu, zoals met mindfullness.
ik herken het wel. heb pedagogiek gedaan en ben ook tijdens mijn stage en het jaar erop toen ik daar werd aangenomen (te)veel bezig geweest met zelfreflectie.
bij mij eindigde het doordat ik op een gegeven moment wel was uitgereflecteerd. ik had mezelf op zo veel manier door de mangel gehaald dat ik uiteindelijk het beeld wel helder genoeg vond en toen stopte het vanzelf.
mijn tips: bouw elke dag een zelfreflectie moment in. bijvoorbeeld op de fiets/in de auto, of thuis nog 1 half uur, waarbij je opschrijft wat je denkt.
stop daarna met reflecteren en leef in het hier en nu, zoals met mindfullness.
maandag 12 oktober 2009 om 12:20
Het hele begrip 'zelfreflectie' komt op mij eerlijk gezegd wat vaag en navelstaarderig over. Datzelfde geldt voor een kreet als 'jezelf ontwikkelen'. Het is te abstract, te weinig concreet en niet onderscheidend. Want alle mensen ontwikkelen zich, van hoogleraar tot tasjesdief, hooguit ontwikkelt de een zich wat beter en in een maatschappelijk meer gewenste richting dan de ander.
Dus ik ben het wel eens met de adviezen om deze boeken bij het oud papier te zetten. Als je aan 'jezelf wilt werken' (jeukterm) maak het dan zo veel mogelijk concreet. Een lijstje van een paar punten die je in een bepaalde tijd wilt bereiken (nieuwe baan, nieuwe sportclub, ander huis, vakantie met partner, etc etc).
Dus ik ben het wel eens met de adviezen om deze boeken bij het oud papier te zetten. Als je aan 'jezelf wilt werken' (jeukterm) maak het dan zo veel mogelijk concreet. Een lijstje van een paar punten die je in een bepaalde tijd wilt bereiken (nieuwe baan, nieuwe sportclub, ander huis, vakantie met partner, etc etc).
maandag 12 oktober 2009 om 12:20
quote:Rary schreef op 12 oktober 2009 @ 12:07:
je klinkt mij ook teveel zelfkritisch. en het lijkt ook op piekeren wat je doet.
ik herken het wel. heb pedagogiek gedaan en ben ook tijdens mijn stage en het jaar erop toen ik daar werd aangenomen (te)veel bezig geweest met zelfreflectie.
bij mij eindigde het doordat ik op een gegeven moment wel was uitgereflecteerd. ik had mezelf op zo veel manier door de mangel gehaald dat ik uiteindelijk het beeld wel helder genoeg vond en toen stopte het vanzelf.
mijn tips: bouw elke dag een zelfreflectie moment in. bijvoorbeeld op de fiets/in de auto, of thuis nog 1 half uur, waarbij je opschrijft wat je denkt.
stop daarna met reflecteren en leef in het hier en nu, zoals met mindfullness.
Ik pieker inderdaad erg veel en ben erg kritisch tegenover mezelf. Vind mezelf toch niet goed genoeg zoals ik ben, want ik wil mezelf steeds meer ontwikkelen en verbeteren.
Ik wacht eigenlijk steeds op dat moment dat jij beschrijft. Dat je wel klaar bent met dat zelfreflectie-gedoe, maar dat moment komt maar niet. Ik heb juist het gevoel dat ik mezelf steeds meer vragen ga stellen en steeds weer nieuwe paden in wil gaan.
Ik doe trouwens ook pedagogiek. Zou het daar aan liggen
Die tip van dat reflectiemoment vind ik wel een goede! Dankjewel.
je klinkt mij ook teveel zelfkritisch. en het lijkt ook op piekeren wat je doet.
ik herken het wel. heb pedagogiek gedaan en ben ook tijdens mijn stage en het jaar erop toen ik daar werd aangenomen (te)veel bezig geweest met zelfreflectie.
bij mij eindigde het doordat ik op een gegeven moment wel was uitgereflecteerd. ik had mezelf op zo veel manier door de mangel gehaald dat ik uiteindelijk het beeld wel helder genoeg vond en toen stopte het vanzelf.
mijn tips: bouw elke dag een zelfreflectie moment in. bijvoorbeeld op de fiets/in de auto, of thuis nog 1 half uur, waarbij je opschrijft wat je denkt.
stop daarna met reflecteren en leef in het hier en nu, zoals met mindfullness.
Ik pieker inderdaad erg veel en ben erg kritisch tegenover mezelf. Vind mezelf toch niet goed genoeg zoals ik ben, want ik wil mezelf steeds meer ontwikkelen en verbeteren.
Ik wacht eigenlijk steeds op dat moment dat jij beschrijft. Dat je wel klaar bent met dat zelfreflectie-gedoe, maar dat moment komt maar niet. Ik heb juist het gevoel dat ik mezelf steeds meer vragen ga stellen en steeds weer nieuwe paden in wil gaan.
Ik doe trouwens ook pedagogiek. Zou het daar aan liggen
Die tip van dat reflectiemoment vind ik wel een goede! Dankjewel.
maandag 12 oktober 2009 om 12:23
quote:Zomaareenvent schreef op 12 oktober 2009 @ 12:20:
Het hele begrip 'zelfreflectie' komt op mij eerlijk gezegd wat vaag en navelstaarderig over. Datzelfde geldt voor een kreet als 'jezelf ontwikkelen'. Het is te abstract, te weinig concreet en niet onderscheidend. Want alle mensen ontwikkelen zich, van hoogleraar tot tasjesdief, hooguit ontwikkelt de een zich wat beter en in een maatschappelijk meer gewenste richting dan de ander.
Dus ik ben het wel eens met de adviezen om deze boeken bij het oud papier te zetten. Als je aan 'jezelf wilt werken' (jeukterm) maak het dan zo veel mogelijk concreet. Een lijstje van een paar punten die je in een bepaalde tijd wilt bereiken (nieuwe baan, nieuwe sportclub, ander huis, vakantie met partner, etc etc).
Ik zou aan de ene kant al die boeken wel bij het oud papier willen zetten, maar ben bang dat ik spijt krijg.
Het is wel een goede van je om het concreet te maken. Nu wil ik alles en zoveel mogelijk en dat kan natuurlijk niet.
Het hele begrip 'zelfreflectie' komt op mij eerlijk gezegd wat vaag en navelstaarderig over. Datzelfde geldt voor een kreet als 'jezelf ontwikkelen'. Het is te abstract, te weinig concreet en niet onderscheidend. Want alle mensen ontwikkelen zich, van hoogleraar tot tasjesdief, hooguit ontwikkelt de een zich wat beter en in een maatschappelijk meer gewenste richting dan de ander.
Dus ik ben het wel eens met de adviezen om deze boeken bij het oud papier te zetten. Als je aan 'jezelf wilt werken' (jeukterm) maak het dan zo veel mogelijk concreet. Een lijstje van een paar punten die je in een bepaalde tijd wilt bereiken (nieuwe baan, nieuwe sportclub, ander huis, vakantie met partner, etc etc).
Ik zou aan de ene kant al die boeken wel bij het oud papier willen zetten, maar ben bang dat ik spijt krijg.
Het is wel een goede van je om het concreet te maken. Nu wil ik alles en zoveel mogelijk en dat kan natuurlijk niet.
maandag 12 oktober 2009 om 12:25
quote:Rary schreef op 12 oktober 2009 @ 12:22:
loop je ook al stage?? als het door je stage komt, zou ik proberen het tijdens het werken al af te sluiten door goed met collega's na te bespreken.Ja, ik loop stage en werk in de kinderopvang. Het gekke is dat ik daar niet eens zoveel aan het reflecteren ben, omdat je steeds bezig bent. Het leidt af. Maar kom ik dan weer thuis, dan ga ik weer piekeren en nadenken, vaak over hoe ik over kom en hoe ik mijn leven aan wil pakken en hoe ik mezelf meer kan accepteren. Dan wil ik weer aan mezelf gaan werken.
loop je ook al stage?? als het door je stage komt, zou ik proberen het tijdens het werken al af te sluiten door goed met collega's na te bespreken.Ja, ik loop stage en werk in de kinderopvang. Het gekke is dat ik daar niet eens zoveel aan het reflecteren ben, omdat je steeds bezig bent. Het leidt af. Maar kom ik dan weer thuis, dan ga ik weer piekeren en nadenken, vaak over hoe ik over kom en hoe ik mijn leven aan wil pakken en hoe ik mezelf meer kan accepteren. Dan wil ik weer aan mezelf gaan werken.
maandag 12 oktober 2009 om 12:26
quote:Mijnlief schreef op 12 oktober 2009 @ 12:07:
[...]
Ja je hebt gelijk! Het is ergens toch een onzekerheid, dat ik vind dat ik aan mezelf moét werken, mezelf moét verbeteren. Maar ja, wat jij zegt, realiseer ik me ook, alleen is het niet zo gemakkelijk te veranderen.
Je wilt jezelf wel veranderen/verbeteren in de zin van zelfreflectie, maar niet andersom. Je maakt het jezelf heel erg moeilijk zo. Onnodig ook. Niemand is perfect, jij ook niet, en dat is helemaal niet erg. Ik zou zeggen (net als anderen): gooi de boeken weg en ga dingen dóen. En probeer je eens wat minder te focussen op jezelf en juist op anderen. Want het kan best vervelend zijn als iemand alleen maar bezig is met zichzelf (no offense, het is voor mij ook een puntje om aan te werken).
En als je dan toch iets therapeutisch wil doen is mindfullness misschien iets. Gewoon genieten van het moment.
[...]
Ja je hebt gelijk! Het is ergens toch een onzekerheid, dat ik vind dat ik aan mezelf moét werken, mezelf moét verbeteren. Maar ja, wat jij zegt, realiseer ik me ook, alleen is het niet zo gemakkelijk te veranderen.
Je wilt jezelf wel veranderen/verbeteren in de zin van zelfreflectie, maar niet andersom. Je maakt het jezelf heel erg moeilijk zo. Onnodig ook. Niemand is perfect, jij ook niet, en dat is helemaal niet erg. Ik zou zeggen (net als anderen): gooi de boeken weg en ga dingen dóen. En probeer je eens wat minder te focussen op jezelf en juist op anderen. Want het kan best vervelend zijn als iemand alleen maar bezig is met zichzelf (no offense, het is voor mij ook een puntje om aan te werken).
En als je dan toch iets therapeutisch wil doen is mindfullness misschien iets. Gewoon genieten van het moment.
maandag 12 oktober 2009 om 12:27
Die vaste momenten van zelfreflectie van Rary is een goede tip! Ik heb zelf te maken gehad met overmatig piekeren (wat ook veel over zelfreflectie gaat) en heb toen op aanraden van mijn psycholoog 3 piekermomenten per dag van gemaakt. Een half uur in de ochtend, middag en avond. Niet meer, minder mag. Het klinkt een beetje vreemd en als iets dat toch nooit kan werken, maar bij mij is dat zeker wel gebeurd! Heel erg fijn.
Ik heb een vriendin gehad die véél te veel over zichzelf nadacht, de ene na de andere theorie passeerde de revue. Bij haar zag ik hetzelfde gebeuren als bij jou. Zo druk met nadenken over jezelf dat het te druk wordt om jezelf ook echt te ZIJN. Zonde!
Ik heb een vriendin gehad die véél te veel over zichzelf nadacht, de ene na de andere theorie passeerde de revue. Bij haar zag ik hetzelfde gebeuren als bij jou. Zo druk met nadenken over jezelf dat het te druk wordt om jezelf ook echt te ZIJN. Zonde!
maandag 12 oktober 2009 om 12:27
quote:iris1969 schreef op 12 oktober 2009 @ 12:24:
Is het niet een beetje een verslaving geworden om zo met jezelf bezig te zijn?
Ik ben overigens bang dat dit uiteindelijk gaat neigen naar een bijzonder egocentrische houding tegenover de buitenwereld en dat lijkt me nu juist niet je bedoeling.
Soms voelt het wel als een verslaving, maar ik heb ook wel genoeg momenten dat ik er niet mee bezig ben en dat ik sociaal open ben naar andere mensen.
Maar het 'gevaar' is inderdaad dat ik teveel gericht ga raken op mezelf en minder met de buitenwereld en nee dat is absoluut niet de bedoeling, helemaal niet gezien mijn (latere) werk en studie.
Ik vind het alleen zo moelijk om er mee te stoppen. Omdat het toch een bepaald patroon is. Maar het is zo vermoeiend om steeds alles op jezelf te betrekken.
Is het niet een beetje een verslaving geworden om zo met jezelf bezig te zijn?
Ik ben overigens bang dat dit uiteindelijk gaat neigen naar een bijzonder egocentrische houding tegenover de buitenwereld en dat lijkt me nu juist niet je bedoeling.
Soms voelt het wel als een verslaving, maar ik heb ook wel genoeg momenten dat ik er niet mee bezig ben en dat ik sociaal open ben naar andere mensen.
Maar het 'gevaar' is inderdaad dat ik teveel gericht ga raken op mezelf en minder met de buitenwereld en nee dat is absoluut niet de bedoeling, helemaal niet gezien mijn (latere) werk en studie.
Ik vind het alleen zo moelijk om er mee te stoppen. Omdat het toch een bepaald patroon is. Maar het is zo vermoeiend om steeds alles op jezelf te betrekken.
maandag 12 oktober 2009 om 12:30
quote:manie_kus schreef op 12 oktober 2009 @ 12:27:
Die vaste momenten van zelfreflectie van Rary is een goede tip! Ik heb zelf te maken gehad met overmatig piekeren (wat ook veel over zelfreflectie gaat) en heb toen op aanraden van mijn psycholoog 3 piekermomenten per dag van gemaakt. Een half uur in de ochtend, middag en avond. Niet meer, minder mag. Het klinkt een beetje vreemd en als iets dat toch nooit kan werken, maar bij mij is dat zeker wel gebeurd! Heel erg fijn.
Ik heb een vriendin gehad die véél te veel over zichzelf nadacht, de ene na de andere theorie passeerde de revue. Bij haar zag ik hetzelfde gebeuren als bij jou. Zo druk met nadenken over jezelf dat het te druk wordt om jezelf ook echt te ZIJN. Zonde!
Ik vind het ook een goede tip! Had er wel eens vaker van gehoord en je denkt ook: hmm, dat komt wel een beetje 'kunstmatig' over om dat zo te plannen. Maar het is absoluut het proberen waard!
Wat heeft je vriendin eraan gedaan? Als ik dat vragen mag... Of is ze er nog steeds zo druk mee bezig?
Die vaste momenten van zelfreflectie van Rary is een goede tip! Ik heb zelf te maken gehad met overmatig piekeren (wat ook veel over zelfreflectie gaat) en heb toen op aanraden van mijn psycholoog 3 piekermomenten per dag van gemaakt. Een half uur in de ochtend, middag en avond. Niet meer, minder mag. Het klinkt een beetje vreemd en als iets dat toch nooit kan werken, maar bij mij is dat zeker wel gebeurd! Heel erg fijn.
Ik heb een vriendin gehad die véél te veel over zichzelf nadacht, de ene na de andere theorie passeerde de revue. Bij haar zag ik hetzelfde gebeuren als bij jou. Zo druk met nadenken over jezelf dat het te druk wordt om jezelf ook echt te ZIJN. Zonde!
Ik vind het ook een goede tip! Had er wel eens vaker van gehoord en je denkt ook: hmm, dat komt wel een beetje 'kunstmatig' over om dat zo te plannen. Maar het is absoluut het proberen waard!
Wat heeft je vriendin eraan gedaan? Als ik dat vragen mag... Of is ze er nog steeds zo druk mee bezig?
maandag 12 oktober 2009 om 12:33
maandag 12 oktober 2009 om 12:36
quote:Mijnlief schreef op 12 oktober 2009 @ 12:30:
[...]
Ik vind het ook een goede tip! Had er wel eens vaker van gehoord en je denkt ook: hmm, dat komt wel een beetje 'kunstmatig' over om dat zo te plannen. Maar het is absoluut het proberen waard!
Wat heeft je vriendin eraan gedaan? Als ik dat vragen mag... Of is ze er nog steeds zo druk mee bezig?
Jammer genoeg is zij er nog steeds mee bezig. Ze heeft een periode gehad waar het een stuk minder was, dat was geweldig. Maar nu heeft ze het op een ander gebied (eten). Maar zij heeft al jaren de diagnose 'borderline' en dat is toch meteen een ander verhaal.
Ik ben ervan overtuigd dat niet iedereen op dezelfde manier geholpen kan worden. Helaas. Maar voor sommigen kunnen kleine aanpassingen in de manier van denken en/of doen al een groot verschil geven. Voor mij was dat zo. Hopelijk voor jou ook!
[...]
Ik vind het ook een goede tip! Had er wel eens vaker van gehoord en je denkt ook: hmm, dat komt wel een beetje 'kunstmatig' over om dat zo te plannen. Maar het is absoluut het proberen waard!
Wat heeft je vriendin eraan gedaan? Als ik dat vragen mag... Of is ze er nog steeds zo druk mee bezig?
Jammer genoeg is zij er nog steeds mee bezig. Ze heeft een periode gehad waar het een stuk minder was, dat was geweldig. Maar nu heeft ze het op een ander gebied (eten). Maar zij heeft al jaren de diagnose 'borderline' en dat is toch meteen een ander verhaal.
Ik ben ervan overtuigd dat niet iedereen op dezelfde manier geholpen kan worden. Helaas. Maar voor sommigen kunnen kleine aanpassingen in de manier van denken en/of doen al een groot verschil geven. Voor mij was dat zo. Hopelijk voor jou ook!
maandag 12 oktober 2009 om 12:38
quote:iris1969 schreef op 12 oktober 2009 @ 12:33:
Realiseer je je trouwens dat je met dit topic weer volop aan zelfreflectie doet?
Jezelf een spiegel voor houden of anderen te vragen dit te doen is goed, maar wel met mate. Dus ga nu niet te lang over de uitkomsten van dit topic nadenken, maar laat het even bezinken en pas het toe waar nodig.
Klopt! Maar mijn insteek hiervan was om tips te krijgen om het los te laten, aangezien ik dat zelf heel erg moeilijk vind.
En zou het fijn vinden als er hier mensen zitten die het herkennen bij zichzelf.
Realiseer je je trouwens dat je met dit topic weer volop aan zelfreflectie doet?
Jezelf een spiegel voor houden of anderen te vragen dit te doen is goed, maar wel met mate. Dus ga nu niet te lang over de uitkomsten van dit topic nadenken, maar laat het even bezinken en pas het toe waar nodig.
Klopt! Maar mijn insteek hiervan was om tips te krijgen om het los te laten, aangezien ik dat zelf heel erg moeilijk vind.
En zou het fijn vinden als er hier mensen zitten die het herkennen bij zichzelf.
maandag 12 oktober 2009 om 12:40
quote:manie_kus schreef op 12 oktober 2009 @ 12:36:
[...]
Jammer genoeg is zij er nog steeds mee bezig. Ze heeft een periode gehad waar het een stuk minder was, dat was geweldig. Maar nu heeft ze het op een ander gebied (eten). Maar zij heeft al jaren de diagnose 'borderline' en dat is toch meteen een ander verhaal.
Ik ben ervan overtuigd dat niet iedereen op dezelfde manier geholpen kan worden. Helaas. Maar voor sommigen kunnen kleine aanpassingen in de manier van denken en/of doen al een groot verschil geven. Voor mij was dat zo. Hopelijk voor jou ook!
Oh ja, dat is een ander verhaal. Heftig!
Het kan inderdaad al gaan om kleine aanpassingen in de manier van denken en doen.
[...]
Jammer genoeg is zij er nog steeds mee bezig. Ze heeft een periode gehad waar het een stuk minder was, dat was geweldig. Maar nu heeft ze het op een ander gebied (eten). Maar zij heeft al jaren de diagnose 'borderline' en dat is toch meteen een ander verhaal.
Ik ben ervan overtuigd dat niet iedereen op dezelfde manier geholpen kan worden. Helaas. Maar voor sommigen kunnen kleine aanpassingen in de manier van denken en/of doen al een groot verschil geven. Voor mij was dat zo. Hopelijk voor jou ook!
Oh ja, dat is een ander verhaal. Heftig!
Het kan inderdaad al gaan om kleine aanpassingen in de manier van denken en doen.
maandag 12 oktober 2009 om 13:09
