Psyche
alle pijlers
Verder van mij af schrijven
zaterdag 27 februari 2016 om 14:51
Op 02 juni 2013 opende ik op de zwangerpijler een topic omdat ik in het ziekenhuis lag met gebroken vliezen. Ik was toen 20 weken zwanger van een tweeling en had een zoontje van toen 10 maanden (forumnaam Mini). Onze dochters zijn op 27-06-2013 geboren en overleden. Het topic heeft me veel steun geboden in deze moeilijke periode en de tijd daarna.
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
vrijdag 8 april 2016 om 22:06
En nu kom ik uit de meeleesmodus...
Je laatste bericht lees ik als iets positiefs. Je laat het rusten, vindt het wel best, er zijn genoeg andere dingen die je aandacht nodig hebben. Neemt natuurlijk niet weg dat er een probleem is, maar het lijkt erop dat je er niet aan toe wilt geven! Of ben ik nu te hoopvol?
Ik bedoel dit uiteraard goed, heb ook je vorige topic helemaal meegelezen en heb echt bewondering voor jou. De manier waarop je in het leven staat en omgaat met tegenslag.
Je laatste bericht lees ik als iets positiefs. Je laat het rusten, vindt het wel best, er zijn genoeg andere dingen die je aandacht nodig hebben. Neemt natuurlijk niet weg dat er een probleem is, maar het lijkt erop dat je er niet aan toe wilt geven! Of ben ik nu te hoopvol?
Ik bedoel dit uiteraard goed, heb ook je vorige topic helemaal meegelezen en heb echt bewondering voor jou. De manier waarop je in het leven staat en omgaat met tegenslag.
vrijdag 8 april 2016 om 22:23
Dank je bbfs voor je berichtje.
De momenen dat ik er echt last van heb en me angstig voel, is als we gaan beslissen wat we s avonds eten.
Avg gaat nog wel, dan laat ik de aardappelen staan, maar als Maxi begint over een stampot, raak ik in paniek. Of iets van bami, of makkelijk wat halen of pizza, soepje of dat soort bewerkte producten waar vaak suikers aan toe zijn gevoegd.
Ook eetmomenten waar anderen bij zijn, zoals zondag de babyshower.
Wat we voorheen wel eens deden, is lekker met zn allen ergens lunchen, dat lukt me nu ook niet. Samen s avonds op de bank een chippie of toastje, zit er nu ook niet in.
Allemaal momenten waar ik er echt last van heb.
En ook voel ik me wel eens heel naar als mini opmerkt dat ik wat anders op mijn bord heb liggen dan hij.
Ik ben er dus nog lang niet maar wat je zegt, dat ik het laat rusten (dat het niet zo enorm overheersend aanwezig is) dat klopt wel.
De momenen dat ik er echt last van heb en me angstig voel, is als we gaan beslissen wat we s avonds eten.
Avg gaat nog wel, dan laat ik de aardappelen staan, maar als Maxi begint over een stampot, raak ik in paniek. Of iets van bami, of makkelijk wat halen of pizza, soepje of dat soort bewerkte producten waar vaak suikers aan toe zijn gevoegd.
Ook eetmomenten waar anderen bij zijn, zoals zondag de babyshower.
Wat we voorheen wel eens deden, is lekker met zn allen ergens lunchen, dat lukt me nu ook niet. Samen s avonds op de bank een chippie of toastje, zit er nu ook niet in.
Allemaal momenten waar ik er echt last van heb.
En ook voel ik me wel eens heel naar als mini opmerkt dat ik wat anders op mijn bord heb liggen dan hij.
Ik ben er dus nog lang niet maar wat je zegt, dat ik het laat rusten (dat het niet zo enorm overheersend aanwezig is) dat klopt wel.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zaterdag 9 april 2016 om 15:31
Hebben jullie nog gepraat over het voorval van donderdag Estrellas?
Ik sluit me aan bij Yoogali: breng wat meer ritme aan. Maak samen één keer per week een lijst met wat jullie die week eten en doe 1 of 2x per week boodschappen. Bespreek wie wanneer sport of iets voor zichzelf wil doen, en eventueel bijzondere afspraken van die week. Ik denk dat dat een hoop discussie (en eetstress voor jou) kan voorkomen.
Ik vind de familievergadering van Daneli trouwens een heel goed idee! Dat ga ik invoeren als mijn kinderen wat ouder zijn.
Ik sluit me aan bij Yoogali: breng wat meer ritme aan. Maak samen één keer per week een lijst met wat jullie die week eten en doe 1 of 2x per week boodschappen. Bespreek wie wanneer sport of iets voor zichzelf wil doen, en eventueel bijzondere afspraken van die week. Ik denk dat dat een hoop discussie (en eetstress voor jou) kan voorkomen.
Ik vind de familievergadering van Daneli trouwens een heel goed idee! Dat ga ik invoeren als mijn kinderen wat ouder zijn.
maandag 11 april 2016 om 12:37
Vandaag zou de orthopedagoog en iemand van stichting Parlan komen observeren op de psz.
Maar blijkbaar heeft de orthopedagoog van de psz het helemaal uit handen gegeven en die was er dus niet vandaag.
Ik ben er behoorlijk pissig over, juist na dat gesprek wat ik vorige week gehad heb.
Ik ga haar zometeen maar even een haatmail sturen
Parlan komt nu volgende week weer observeren en dan de week erop nog een keer. En dan komt er weer eens een gesprek... en dan zijn we dus weer een maand verder.
Wat een laks gedoe zeg!
Het gesprek bij de opvoedpoli is 25 april dus dat is ook nog even weg.
Ik wil gewoon zo graag geholpen worden! Wil zo graag dat Mini geholpen gaat worden.
Maar blijkbaar heeft de orthopedagoog van de psz het helemaal uit handen gegeven en die was er dus niet vandaag.
Ik ben er behoorlijk pissig over, juist na dat gesprek wat ik vorige week gehad heb.
Ik ga haar zometeen maar even een haatmail sturen
Parlan komt nu volgende week weer observeren en dan de week erop nog een keer. En dan komt er weer eens een gesprek... en dan zijn we dus weer een maand verder.
Wat een laks gedoe zeg!
Het gesprek bij de opvoedpoli is 25 april dus dat is ook nog even weg.
Ik wil gewoon zo graag geholpen worden! Wil zo graag dat Mini geholpen gaat worden.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 11 april 2016 om 13:25
Parlan komt uit de koker van de psz. Deze hebben ze ingeschakeld omdat ik zei dat ik het jammer vond dat zij gingen wachten op waar de opvoedpoli mee zou komen. Terwijl de opvoedpoli er voor ons is.
En als de psz problemen heeft met Mini, dan zullen zij dat eerst zelf in hun bedrijf op moeten lossen.
De kans is uiteraard aanwezig dat het door elkaar heen gaat lopen. Er zullen, denk ik, ook gesprekken plaats moeten vinden tussen Parlan en de opvoedpoli.
Ik weet eigenlijk niet wat voor hulp ik verwacht. Het is ook meer een beetje een noodkreet.
Ik snap heel goed dat er geen pasklare oplossing kan komen. En dat het ook moeilijk zal worden misschien omdat wij het als opvoeders al redelijk doen (afgaande op wat er uit de video hometraining kwam).
Maar deze "onderzoeksfase" is gewoon lastig. En het lijkt iedere dag wel erger te worden.
Vanmorgen was Mini helemaal overstuur toen ik weg ging van de psz. Hij heeft in die anderhalf jaar nog nooit gehuild bij het weg gaan. Eerder bij het ophalen
En als de psz problemen heeft met Mini, dan zullen zij dat eerst zelf in hun bedrijf op moeten lossen.
De kans is uiteraard aanwezig dat het door elkaar heen gaat lopen. Er zullen, denk ik, ook gesprekken plaats moeten vinden tussen Parlan en de opvoedpoli.
Ik weet eigenlijk niet wat voor hulp ik verwacht. Het is ook meer een beetje een noodkreet.
Ik snap heel goed dat er geen pasklare oplossing kan komen. En dat het ook moeilijk zal worden misschien omdat wij het als opvoeders al redelijk doen (afgaande op wat er uit de video hometraining kwam).
Maar deze "onderzoeksfase" is gewoon lastig. En het lijkt iedere dag wel erger te worden.
Vanmorgen was Mini helemaal overstuur toen ik weg ging van de psz. Hij heeft in die anderhalf jaar nog nooit gehuild bij het weg gaan. Eerder bij het ophalen
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 11 april 2016 om 15:35
Snap hem geloof ik niet, de psz neemt nu actie zodat zij handvatten krijgen om met Mini om te gaan. Dat de observatie een week later dan gepland gaat gebeuren is natuurlijk vervelend, maar wanneer het ook gaat gebeuren, de conclusie van Parlan helpt jullie thuis toch niet? Daar is de Poli toch voor?
Snap dat je pissig bent hoor, maar een boze mail sturen over hoe de psz met hun werk -en gebrek in kennis- omgaat (want dat is het feitelijk?) helpt niemand verder.
Maar nogmaals, ik snap niet meer wie nu waar voor verantwoordelijk is....en hoop ook niet dat alles op elkaar gaat wachten of dingen dubbel gaat doen. De coordinerende rol mis ik.
Snap dat je pissig bent hoor, maar een boze mail sturen over hoe de psz met hun werk -en gebrek in kennis- omgaat (want dat is het feitelijk?) helpt niemand verder.
Maar nogmaals, ik snap niet meer wie nu waar voor verantwoordelijk is....en hoop ook niet dat alles op elkaar gaat wachten of dingen dubbel gaat doen. De coordinerende rol mis ik.
maandag 11 april 2016 om 16:02
Ik snap dat je het niet berijpt hoor Diaa.
Zal het proberen duidelijker uit te leggen.
De orthopedagoog van de psz zelf zou komen observeren vandaag maar heeft dat afgezegd en komt dus helemaal niet. Zij komt dus niet kijken waar haar leidsters het over hebben maar heeft dit uit handen gegeven aan stichting Parlan.
En de stichting werkt weer met eerst 3 observaties en dan een gesprek. Hier gaan dus 4 weken overheen.
En dán pas kan de psz handvatten krijgen om met Mini om te gaan.
Ik vind het gewoon laks van de orthopedagoog dat ze niet zelf komt kijken.
En inderdaad voor de thuissituatie zitten wij bij de opvoedpoli. Hoewel wij wel bij het gesprek met Parlan zullen zijn.
Ik zou het gewoon fijn vinden als de psz beter (en sneller) geholpen kan worden. Want nu hoor ik haast iedere keer dat ze het ook niet meer weten en dat het weer mis was enz enz.
Ik zou van de orthopedagoog graag willen weten waarom zij nu niet meer komt.
Zal het proberen duidelijker uit te leggen.
De orthopedagoog van de psz zelf zou komen observeren vandaag maar heeft dat afgezegd en komt dus helemaal niet. Zij komt dus niet kijken waar haar leidsters het over hebben maar heeft dit uit handen gegeven aan stichting Parlan.
En de stichting werkt weer met eerst 3 observaties en dan een gesprek. Hier gaan dus 4 weken overheen.
En dán pas kan de psz handvatten krijgen om met Mini om te gaan.
Ik vind het gewoon laks van de orthopedagoog dat ze niet zelf komt kijken.
En inderdaad voor de thuissituatie zitten wij bij de opvoedpoli. Hoewel wij wel bij het gesprek met Parlan zullen zijn.
Ik zou het gewoon fijn vinden als de psz beter (en sneller) geholpen kan worden. Want nu hoor ik haast iedere keer dat ze het ook niet meer weten en dat het weer mis was enz enz.
Ik zou van de orthopedagoog graag willen weten waarom zij nu niet meer komt.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 11 april 2016 om 17:07
Die twee orthopedagogen moeten ook nog met elkaar in overleg. De opvoeding thuis en op de psz moet wel een lijn vormen. Zeker als het om een kindje met problemen gaat. Ik hoop voor je dat de bevindingen van de opvoedpoli doorgetrokken kunnen worden naar de psz. Ik begrijp dat je er moedeloos van wordt.
maandag 11 april 2016 om 19:27
Inderdaad vreemd dat die orthopedagoog van de psz niet meer kijkt. Waar is zij anders voor? Met een beetje 'geluk' is er duidelijkheid in hoe met mini om te gaan op de psz als hij naar de basisschool kan. Hopelijk nemen ze daar het advies over en begint de 'kermis' dan niet opnieuw. Petje af voor jou, hoe hard je bezig bent om voor mini de juiste hulp te krijgen.
maandag 11 april 2016 om 20:21
Ik heb vanmiddag contact gehad met de orthopedagoog (oh en ook met de opvoedpoli en met de vrouw van de video hometraining nu ik toch bezig was).
Zij zegt dat ze de ernst van de situatie inzag en de hulp nu gecoördineerd heeft. En geeft toe dat het niet goed gecommuniceerd was naar mij toe dat zij niet meer zou komen. Aan wie dat dan lag liet ze in het midden.
Die stichting verzorgd "coaching on the job" vandaar dat zij ze heeft benaderd.
Vanmiddag heb ik ook nog wat onderzoeken gehad bij de cardioloog. 2 weken geleden heb ik een 24 uurs kastje gehad omdat ik al jaren periodes heb dat mijn hart overslaat. Ik wilde nu dat daar even goed naar gekeken werd. Ik word er soms s nachts ook wakker van.
Echo en Hartfilmpje zagen er goed uit. Wel was inderdaad op dat kastje te zien dat mijn hart wel eens overslaat.
Dat voelt vervelend maar is niet erg. Veel mensen hebben het en een hoop merken daar niets van. Ik alleen wel. Ik kan er medicijnen voor krijgen maar die heb ik afgeslagen nu ik weet dat het niet ernstig is.
Hopelijk wil Nano zo gaan slapen, dan duik ik ook mijn bed in. Heb het wel gehad voor vandaag
Zij zegt dat ze de ernst van de situatie inzag en de hulp nu gecoördineerd heeft. En geeft toe dat het niet goed gecommuniceerd was naar mij toe dat zij niet meer zou komen. Aan wie dat dan lag liet ze in het midden.
Die stichting verzorgd "coaching on the job" vandaar dat zij ze heeft benaderd.
Vanmiddag heb ik ook nog wat onderzoeken gehad bij de cardioloog. 2 weken geleden heb ik een 24 uurs kastje gehad omdat ik al jaren periodes heb dat mijn hart overslaat. Ik wilde nu dat daar even goed naar gekeken werd. Ik word er soms s nachts ook wakker van.
Echo en Hartfilmpje zagen er goed uit. Wel was inderdaad op dat kastje te zien dat mijn hart wel eens overslaat.
Dat voelt vervelend maar is niet erg. Veel mensen hebben het en een hoop merken daar niets van. Ik alleen wel. Ik kan er medicijnen voor krijgen maar die heb ik afgeslagen nu ik weet dat het niet ernstig is.
Hopelijk wil Nano zo gaan slapen, dan duik ik ook mijn bed in. Heb het wel gehad voor vandaag
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 11 april 2016 om 21:27
vrijdag 15 april 2016 om 19:24
Ik ben er nog hoor. Mijn telefoon heeft flinke kuren wat het forummen voor mij erg lastig maakt aangezien ik alleen mobiel forum. Hopelijk morgen een nieuwe telefoon. Maxi mocht zijn abonnement verlengen dus pik ik even die telefoon in
Ik ben een beetje murw van alle gesprekken en mails met opvoedpoli, psz, consultatiebureau enz...
Veel gesprekken maar nog geen hulp. Ik weet dat ik geduld moet hebben.
Maxi is een paar dagen weg inmiddels en ik vind het eigenlijk wel even fijn.
De jongens en ik redden het wel, we gaan er regelmatig op uit.
Ik heb voor Mini een loopfiets geregeld bij de speelotheek want het fietsen op zijn fietsje dat heeft hij nog niet door.
Deze week bij iemand op de koffie geweest waar het contact even van verwaterd was, gisteren bij mijn zwangere vriendinnen langs geweest en vanmorgen heb ik ook gezellige visite gehad.
Welkome afleidingen en ik voel me weer wat minder afgesloten van de wereld.
Mijn wond gaat steeds beter, nog wel steeds open. Maandag weer naar de chirurg maar dat zal de laatste keer wel zijn.
Alleen mijn knie is erg pijnlijk nu ik weer wat actiever ben.
Eten staat nog steeds stil. Geen verbetering, geen verslechtering. Ik ben inmiddels een tijdje op dit gewicht, dat het went en minder prettig begint te voelen. Maar dat komt denk ik vooral omdat ik al zo lang niet gesport heb.
Ik denk dat ik het maandag weer ga proberen. Het is inmiddels 7 weken geleden dat ik van de trap ben gevallen.
Ik ga mijn mannen uit bad halen en aan het avondritueel beginnen. Helaas duurt dat voor Nano tegenwoordig weer erg lang en gaat gepaard met veel gehuil.
Ik ga niet eens meer op zoek naar oplossingen of oorzaken. Het is helaas niet anders.
Ik ben een beetje murw van alle gesprekken en mails met opvoedpoli, psz, consultatiebureau enz...
Veel gesprekken maar nog geen hulp. Ik weet dat ik geduld moet hebben.
Maxi is een paar dagen weg inmiddels en ik vind het eigenlijk wel even fijn.
De jongens en ik redden het wel, we gaan er regelmatig op uit.
Ik heb voor Mini een loopfiets geregeld bij de speelotheek want het fietsen op zijn fietsje dat heeft hij nog niet door.
Deze week bij iemand op de koffie geweest waar het contact even van verwaterd was, gisteren bij mijn zwangere vriendinnen langs geweest en vanmorgen heb ik ook gezellige visite gehad.
Welkome afleidingen en ik voel me weer wat minder afgesloten van de wereld.
Mijn wond gaat steeds beter, nog wel steeds open. Maandag weer naar de chirurg maar dat zal de laatste keer wel zijn.
Alleen mijn knie is erg pijnlijk nu ik weer wat actiever ben.
Eten staat nog steeds stil. Geen verbetering, geen verslechtering. Ik ben inmiddels een tijdje op dit gewicht, dat het went en minder prettig begint te voelen. Maar dat komt denk ik vooral omdat ik al zo lang niet gesport heb.
Ik denk dat ik het maandag weer ga proberen. Het is inmiddels 7 weken geleden dat ik van de trap ben gevallen.
Ik ga mijn mannen uit bad halen en aan het avondritueel beginnen. Helaas duurt dat voor Nano tegenwoordig weer erg lang en gaat gepaard met veel gehuil.
Ik ga niet eens meer op zoek naar oplossingen of oorzaken. Het is helaas niet anders.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
vrijdag 15 april 2016 om 22:22
Ik forum juist enkel op iPad, op mobiel zo priegelig en veel zoeken.
Over wat je allemaal nu doet en van plan bent: ... Ik begrijp het op zich, jij wilt verder, voor je gevoel sta je stil en nergens controle op.... Maar... ik vind persoonlijk dat je veeeeels te hard van stapel loopt.
Nu al een paar dagen alleen met de kinderen??? Zelfs dat is soms topsport!!!
En dan wil je serieus ook nog eens starten met sporten??? Net nu je knie iets beter gaat?
Je schrijft iets ervoor nog dat je knie pijnlijk is nu je actiever bent.
Besef je wel was je mee bezig bent?
Ik volg het eerlijk gezegd niet meer zo.
Maar hoe harder wij schreeuwen dat je jezelf rust moet gunnen en jezelf serieus nemen, des te harder ga jij misschien je eigen weg......
Ik heb zelf overigens al 2,5 jaar niet meer gesport. Het zij zo, ik zal het ook net weer gaan oppakken, maar dan puur om er meer uit te zijn, iets voor mezelf en hopelijk dan ook meer energie ervan krijgen.
Nogmaals ik begrijp het op zich wel, je krijgt anders gevoel dat je indut ofzo, maar een gulden middenweg is er ook nog. En hulp van anderen nu je man er even niet is
Sterkte...
Over wat je allemaal nu doet en van plan bent: ... Ik begrijp het op zich, jij wilt verder, voor je gevoel sta je stil en nergens controle op.... Maar... ik vind persoonlijk dat je veeeeels te hard van stapel loopt.
Nu al een paar dagen alleen met de kinderen??? Zelfs dat is soms topsport!!!
En dan wil je serieus ook nog eens starten met sporten??? Net nu je knie iets beter gaat?
Je schrijft iets ervoor nog dat je knie pijnlijk is nu je actiever bent.
Besef je wel was je mee bezig bent?
Ik volg het eerlijk gezegd niet meer zo.
Maar hoe harder wij schreeuwen dat je jezelf rust moet gunnen en jezelf serieus nemen, des te harder ga jij misschien je eigen weg......
Ik heb zelf overigens al 2,5 jaar niet meer gesport. Het zij zo, ik zal het ook net weer gaan oppakken, maar dan puur om er meer uit te zijn, iets voor mezelf en hopelijk dan ook meer energie ervan krijgen.
Nogmaals ik begrijp het op zich wel, je krijgt anders gevoel dat je indut ofzo, maar een gulden middenweg is er ook nog. En hulp van anderen nu je man er even niet is
Sterkte...
vrijdag 15 april 2016 om 22:40
vrijdag 15 april 2016 om 22:58
He Estrellas, ik miste je al.
Vervelend dat de hulp voor mini zo langzaam (of beter gezegd, niet) op gang komt. Ik zei het volgens mij eerder al, maar als ik jou was zou ik m´n energie steken in de opvoedpoli en niet op hulp van/bij psz rekenen. Volgens mij is dat als aan een dood paard trekken, en bovendien denk ik dat deze problematiek hen boven het hoofd gaat. Want hoe lang gaat Mini nog naar de psz, tot de zomer denk ik? Is dat werkelijk de moeite om hulptroepen te coördineren, aanpak af te stemmen etc?
En verder snap ik dat je er hoognodig af en toe uit moet, maar doe je wel een beetje rustig aan? Ook sporten enzo. Want nou eerst maandag maar even de afspraak met de arts af.
Tenslotte, zou het helpen Nano niet meer overdag te laten slapen?
Fijn weekend.
Vervelend dat de hulp voor mini zo langzaam (of beter gezegd, niet) op gang komt. Ik zei het volgens mij eerder al, maar als ik jou was zou ik m´n energie steken in de opvoedpoli en niet op hulp van/bij psz rekenen. Volgens mij is dat als aan een dood paard trekken, en bovendien denk ik dat deze problematiek hen boven het hoofd gaat. Want hoe lang gaat Mini nog naar de psz, tot de zomer denk ik? Is dat werkelijk de moeite om hulptroepen te coördineren, aanpak af te stemmen etc?
En verder snap ik dat je er hoognodig af en toe uit moet, maar doe je wel een beetje rustig aan? Ook sporten enzo. Want nou eerst maandag maar even de afspraak met de arts af.
Tenslotte, zou het helpen Nano niet meer overdag te laten slapen?
Fijn weekend.
vrijdag 15 april 2016 om 23:23
Oh Minameut, forummen op tablet of laptop vind ik juist super irritant. Mijn hele sociale leven ligt momenteel in mijn rechterhand
Bij nader inzien laat ik het sporten even van mijn fysio afhangen. Gelukkig heb ik na de val gelijk mijn abonnement stop gezet.
Het is echt niet zo dat hoe harder jullie schreeuwen, des te harder ik er tegenin ga hoor. In tegendeel zelfs. Als ik hier niet had geschreven en daarop reacties had gehad, dan had ik ws geen hulp gezocht voor mijn eten of veel minder rust genomen met mijn been.
Dus schreeuw vooral
Vanavond een hele tijd zitten appen met een vriendin van mij over zelfbeeld. Blijkbaar is die van mij behoorlijk verstoort. Zij zegt dat ik dun ben en zelfs haar man (!) zegt dat. Maar ik zoe het niet. Echt niet!
Tijd voor weer een gesprekje met de eetcoach denk ik.
Het is helaas protocol Kirikou dat de hulp langzaam op gang komt.
Ik verwacht helemaal niets van hulp vanuit de psz omdat het mij er echt om ging dat zij geholpen werden. En ja, helaas horen daar ook gesprekken met mij bij.
Wel zullen de opvoedpoli en parlan (psz) ook samen in gesprek moeten om wel op 1 lijn te blijven.
En ja, het lijkt allemaal overbodig gezien de korte tijd nog tot de zomervakantie. Maar gezien de overstap naar de basisschool zal er tzt ook een overleg moeten komen met een ib-er van de basisschool en de hulp van de psz en opvoedpoli.
Er is een woord voor, iets met samenwerkende organisatie. Mocht Mini extra hulp nodig hebben op de basisschool.
Consultatiebureau had het er ook over maar ik kan er even niet op komen. Heb ook zoveel info gehad afgelopen week.
Dus ik denk wel dat het nog nuttig is.
Nano overdag niet laten slapen heb ik ook aan gedacht. Maar tegen 1 uur wordt hij echt jankerig (er) en toont echt vermoeidheidssignalen. Slaapt ook zonder problemen meestal.
Dus daar is hij echt nog niet aan toe.
Bij nader inzien laat ik het sporten even van mijn fysio afhangen. Gelukkig heb ik na de val gelijk mijn abonnement stop gezet.
Het is echt niet zo dat hoe harder jullie schreeuwen, des te harder ik er tegenin ga hoor. In tegendeel zelfs. Als ik hier niet had geschreven en daarop reacties had gehad, dan had ik ws geen hulp gezocht voor mijn eten of veel minder rust genomen met mijn been.
Dus schreeuw vooral
Vanavond een hele tijd zitten appen met een vriendin van mij over zelfbeeld. Blijkbaar is die van mij behoorlijk verstoort. Zij zegt dat ik dun ben en zelfs haar man (!) zegt dat. Maar ik zoe het niet. Echt niet!
Tijd voor weer een gesprekje met de eetcoach denk ik.
Het is helaas protocol Kirikou dat de hulp langzaam op gang komt.
Ik verwacht helemaal niets van hulp vanuit de psz omdat het mij er echt om ging dat zij geholpen werden. En ja, helaas horen daar ook gesprekken met mij bij.
Wel zullen de opvoedpoli en parlan (psz) ook samen in gesprek moeten om wel op 1 lijn te blijven.
En ja, het lijkt allemaal overbodig gezien de korte tijd nog tot de zomervakantie. Maar gezien de overstap naar de basisschool zal er tzt ook een overleg moeten komen met een ib-er van de basisschool en de hulp van de psz en opvoedpoli.
Er is een woord voor, iets met samenwerkende organisatie. Mocht Mini extra hulp nodig hebben op de basisschool.
Consultatiebureau had het er ook over maar ik kan er even niet op komen. Heb ook zoveel info gehad afgelopen week.
Dus ik denk wel dat het nog nuttig is.
Nano overdag niet laten slapen heb ik ook aan gedacht. Maar tegen 1 uur wordt hij echt jankerig (er) en toont echt vermoeidheidssignalen. Slaapt ook zonder problemen meestal.
Dus daar is hij echt nog niet aan toe.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 18 april 2016 om 13:03
Goedemiddag!
Vanmorgen weer naar de chirurg geweest. Was allemaal prima. Nu aan de lucht laten drogen zodat de wond eens dicht kan gaan.
Verder gewoon goed in de gaten houden. Het zal ws een lelijk litteken blijven.
Verder ben ik blij dat ik naar mijn instinct geluisterd heb en urine van Nano heb laten controleren. Hij heeft een fikse blaasontsteking. Nu aan de antibiotica.
Sneu hoor.
Vanmorgen weer naar de chirurg geweest. Was allemaal prima. Nu aan de lucht laten drogen zodat de wond eens dicht kan gaan.
Verder gewoon goed in de gaten houden. Het zal ws een lelijk litteken blijven.
Verder ben ik blij dat ik naar mijn instinct geluisterd heb en urine van Nano heb laten controleren. Hij heeft een fikse blaasontsteking. Nu aan de antibiotica.
Sneu hoor.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 18 april 2016 om 14:18
Oh, dat is goed en slecht nieuws tegelijk.
Wat zielig voor Nano, hopelijk slaat de antibiotica snel aan.
Blij dat de wond nu goed gaat.
Tip van mijn plastisch chirurg na het verwijderen van een basaalcelcarcinoom.
Goed smeren met factor 50 en dat de hele zomer volhouden.
Een litteken dat zon krijgt wordt donkerbruin en zal altijd donker blijven.
Wat zielig voor Nano, hopelijk slaat de antibiotica snel aan.
Blij dat de wond nu goed gaat.
Tip van mijn plastisch chirurg na het verwijderen van een basaalcelcarcinoom.
Goed smeren met factor 50 en dat de hele zomer volhouden.
Een litteken dat zon krijgt wordt donkerbruin en zal altijd donker blijven.
maandag 18 april 2016 om 20:56
Hè gelukkig dat het nu beter gaat met je wond!
Nu nog goed genezen.
Geduld geduld
Welke signalen zag je dan bij Nano?
Die instinct vind ik nou zo vreemd. Toen mijn zoontje vele oorontstekingen had (tot 1,5 jaar) voelde ik in mijn onderbuik wanneer ik het niet vertrouwde waarna er weer een oorontsteking ontdekt werd.
Niet dat mijn onderbuik alles aangeeft, was dat maar zo, dan kon ik een hoop voorkomen.... Want pijn bij je eigen kind is zooooo machteloos en verdrietig....
Nog over je reactie ervoor: ik schreeuw liever niet
Liever zie ik dat je ons voor bent en houden we ons geschreeuw in.
Vind het op een bepaalde manier wel positief dat je het commentaar van je vriendin en haar man goed oppakt.
Je zegt dat je niet inziet dat je dun bent, dus dat je zelfbeeld kennelijk verstoord is. Dat is al een hele stap volgens mij hoor.
Ik zou eerder verwachten van iemand met een es dat ze het wegschuift. Zegt dat de ander geen gelijk heeft, zich aanstelt of liegen om de persoon met es beter te laten voelen.
Al vind ik het uiteraard niet leuk te lezen dat anderen jou dun vinden.... dat het dus serieus echt zo is...
Je klinkt kalm, hoop dat je dit voort kunt zetten. Wanneer komt/kwam Maxi weer terug?
Nu nog goed genezen.
Geduld geduld
Welke signalen zag je dan bij Nano?
Die instinct vind ik nou zo vreemd. Toen mijn zoontje vele oorontstekingen had (tot 1,5 jaar) voelde ik in mijn onderbuik wanneer ik het niet vertrouwde waarna er weer een oorontsteking ontdekt werd.
Niet dat mijn onderbuik alles aangeeft, was dat maar zo, dan kon ik een hoop voorkomen.... Want pijn bij je eigen kind is zooooo machteloos en verdrietig....
Nog over je reactie ervoor: ik schreeuw liever niet
Liever zie ik dat je ons voor bent en houden we ons geschreeuw in.
Vind het op een bepaalde manier wel positief dat je het commentaar van je vriendin en haar man goed oppakt.
Je zegt dat je niet inziet dat je dun bent, dus dat je zelfbeeld kennelijk verstoord is. Dat is al een hele stap volgens mij hoor.
Ik zou eerder verwachten van iemand met een es dat ze het wegschuift. Zegt dat de ander geen gelijk heeft, zich aanstelt of liegen om de persoon met es beter te laten voelen.
Al vind ik het uiteraard niet leuk te lezen dat anderen jou dun vinden.... dat het dus serieus echt zo is...
Je klinkt kalm, hoop dat je dit voort kunt zetten. Wanneer komt/kwam Maxi weer terug?
maandag 18 april 2016 om 22:11
Dank je voor de tip Janneke.
Ik ga nu ook met littekencrème smeren.
Zo jammer dat we Nano nu 's nachts wakker moeten maken voor de ab. 4 keer op een dag moet hij het krijgen. Een week lang, dan weer terug naar de huisarts en door naar de kinderarts om toch ook even naar zijn piemeltje te laten kijken. Waarschijnlijk is zijn voorhuidje te krap.
Signalen die ik bij Nano zag was veel naar zijn piemel wijzen ook veel op zijn hurken zitten en wijzen. Eerst dacht ik dat het tekenen van zindelijkheid waren maar toen hij er ook hard bij begon te huilen dacht ik dat het iets anders was.
Ja Minameut, ik schrijf mijn gedachtengang van mij af en daarin ook mijn twijfels. Ik vind altijd fijn als er iemand reageert.
Over dat zelfbeeld, ik heb het er nog een paar keer met die vriendin van mij over gehad. Ik wil haar haast zeggen dat ze het mis heeft.
Maar durf ook kritisch te kijken of ik het zelf niet mis heb.
Maxi is weer thuis
Ik ga nu ook met littekencrème smeren.
Zo jammer dat we Nano nu 's nachts wakker moeten maken voor de ab. 4 keer op een dag moet hij het krijgen. Een week lang, dan weer terug naar de huisarts en door naar de kinderarts om toch ook even naar zijn piemeltje te laten kijken. Waarschijnlijk is zijn voorhuidje te krap.
Signalen die ik bij Nano zag was veel naar zijn piemel wijzen ook veel op zijn hurken zitten en wijzen. Eerst dacht ik dat het tekenen van zindelijkheid waren maar toen hij er ook hard bij begon te huilen dacht ik dat het iets anders was.
Ja Minameut, ik schrijf mijn gedachtengang van mij af en daarin ook mijn twijfels. Ik vind altijd fijn als er iemand reageert.
Over dat zelfbeeld, ik heb het er nog een paar keer met die vriendin van mij over gehad. Ik wil haar haast zeggen dat ze het mis heeft.
Maar durf ook kritisch te kijken of ik het zelf niet mis heb.
Maxi is weer thuis
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
