Psyche
alle pijlers
Verleden loslaten
zaterdag 7 januari 2017 om 18:38
Hallo allemaal,
Ik zou graag advies willen van mensen die mij niet kennen.
Ik overweeg al een jaar om professionele hulp te gaan zoeken.
De drempel is echter hoog omdat ik mij afvraag of dit niet iets is waar ik mee moet leren leven.
Ik kan de dingen waar ik tegen aan loop goed wegstoppen maar merk dat het toch steeds boven komt drijven.
Mijn jeugd herinner ik mij als een leuke tijd met een zwart randje.
Ik had als kind veel vriendinnen leuke kleren en aan financiële middelen ook geen gebrek.
Waar ik het thuis wel moeilijk mee had is dat mijn stiefvader en ik water en vuur waren wat in de loop d'r jaren flink uit de hand is gelopen.
Ik kon daar met niemand over praten en mijn familie zat aan de andere kant van de wereld.
Volgens mijn stiefvader zou ik nooit wat bereiken in mijn leven en zou ik uiteindelijk in de goot belanden.
Hij zei vaak tegen mij dat het jammer was dat ik er was en dat alles beter zou zijn als ik bij mijn familie was gebleven.
Ik vond het ook erg dat ik van een liefdevolle familie naar een tiran was verhuist.
Toen ik uit huis kon ben ik gelijk op mezelf gaan wonen.
De punten waar ik iedere keer tegenaan loop is de muur wat ik om mij heen heb gebouwd.
Ik heb jarenlang alles gepikt en geslikt en was er klaar mee.
Relaties verlopen moeizaam omdat ik niemand vertrouw.
Mensen vinden mij zeer negatief tov mannen.
Om bij andere families over de vloer te komen is moeilijk en pijnlijk omdat ik het nooit heb gehad.
Met kerst, bruiloften en verjaardagen het ik meestal de moeilijke momenten.
Ik heb verder een heel leuk leven met veel vriendinnen en een hele leuke baan.
Ik ben het zat dat het verleden op sommige momenten keihard boven komt.
Is het een kwestie van een plek en ermee leren leven of kan het door met iemand te gaan praten makkelijker worden en kan ik er voor altijd een streep onder zetten?
Ik zou graag advies willen van mensen die mij niet kennen.
Ik overweeg al een jaar om professionele hulp te gaan zoeken.
De drempel is echter hoog omdat ik mij afvraag of dit niet iets is waar ik mee moet leren leven.
Ik kan de dingen waar ik tegen aan loop goed wegstoppen maar merk dat het toch steeds boven komt drijven.
Mijn jeugd herinner ik mij als een leuke tijd met een zwart randje.
Ik had als kind veel vriendinnen leuke kleren en aan financiële middelen ook geen gebrek.
Waar ik het thuis wel moeilijk mee had is dat mijn stiefvader en ik water en vuur waren wat in de loop d'r jaren flink uit de hand is gelopen.
Ik kon daar met niemand over praten en mijn familie zat aan de andere kant van de wereld.
Volgens mijn stiefvader zou ik nooit wat bereiken in mijn leven en zou ik uiteindelijk in de goot belanden.
Hij zei vaak tegen mij dat het jammer was dat ik er was en dat alles beter zou zijn als ik bij mijn familie was gebleven.
Ik vond het ook erg dat ik van een liefdevolle familie naar een tiran was verhuist.
Toen ik uit huis kon ben ik gelijk op mezelf gaan wonen.
De punten waar ik iedere keer tegenaan loop is de muur wat ik om mij heen heb gebouwd.
Ik heb jarenlang alles gepikt en geslikt en was er klaar mee.
Relaties verlopen moeizaam omdat ik niemand vertrouw.
Mensen vinden mij zeer negatief tov mannen.
Om bij andere families over de vloer te komen is moeilijk en pijnlijk omdat ik het nooit heb gehad.
Met kerst, bruiloften en verjaardagen het ik meestal de moeilijke momenten.
Ik heb verder een heel leuk leven met veel vriendinnen en een hele leuke baan.
Ik ben het zat dat het verleden op sommige momenten keihard boven komt.
Is het een kwestie van een plek en ermee leren leven of kan het door met iemand te gaan praten makkelijker worden en kan ik er voor altijd een streep onder zetten?
zaterdag 7 januari 2017 om 19:15
Persoonlijk zou ik denk ik wel met een professioneel iemand gaan praten. Je moet het een plekje zien te geven, want het zit je nog wel hoog denk ik ondanks dat het al een tijdje terug is. Maar dat is altijd makkelijker gezegd natuurlijk. Ik hoop dat je de juiste persoon vind en dat je er makkelijker mee om zal kunnen gaan. Succes!
zaterdag 7 januari 2017 om 19:47
Ik denk dat er veel meer mensen zijn die zich afvragen of ze eens naar een psycholoog moeten gaan, dus ik vind je twijfel heel logisch.
Persoonlijk denk ik dat een psycholoog je goed kan helpen! Je kan in ieder geval je verhaal kwijt. Een psycholoog zal samen met jou kijken wat er speelt en wat de beste aanpak is. Vind je het niks, dan kan je het altijd bij een intake gesprek laten.
Persoonlijk denk ik dat een psycholoog je goed kan helpen! Je kan in ieder geval je verhaal kwijt. Een psycholoog zal samen met jou kijken wat er speelt en wat de beste aanpak is. Vind je het niks, dan kan je het altijd bij een intake gesprek laten.
zaterdag 7 januari 2017 om 19:52
Ik zou toch gaan praten met een psycholoog.
Het is altijd heel makkelijk om te zeggen dat je het verleden los moet laten.
In de praktijk is dat nog niet zo makkelijk (eigen ervaring). Je verleden heeft je gevormd tot wat je nu bent.
Je kan zeggen: ik laat los wat mijn stiefvader heeft gezegd. Maar je wantrouwen naar mannen zal daar bijvoorbeeld niet minder om worden. Je bent op een bepaalde manier gevormd vroeger en daar loop je nu tegen aan.
Je hebt nu wel de keus om het anders aan te pakken, maar je moet wel weten hoe.
Een psycholoog kan je hier goed bij helpen
Het is altijd heel makkelijk om te zeggen dat je het verleden los moet laten.
In de praktijk is dat nog niet zo makkelijk (eigen ervaring). Je verleden heeft je gevormd tot wat je nu bent.
Je kan zeggen: ik laat los wat mijn stiefvader heeft gezegd. Maar je wantrouwen naar mannen zal daar bijvoorbeeld niet minder om worden. Je bent op een bepaalde manier gevormd vroeger en daar loop je nu tegen aan.
Je hebt nu wel de keus om het anders aan te pakken, maar je moet wel weten hoe.
Een psycholoog kan je hier goed bij helpen
zaterdag 7 januari 2017 om 22:18
Knap dat je je realiseert dat je er eigenlijk/misschien/wellicht iets mee moet gaan doen.
Dat is al een enorme stap. Het komt steeds weer bovendrijven, geef je aan. Dat blijft ook zo, bij elk emotioneel moment. Je merkt het al bij de feestdagen.
Er bewust mee bezig zijn kan je helpen. Of dat een psycholoog, een goede vriendin of je partner is, doet er niet toe. Als jij je prettiger voelt en gesterkt, dan is het altijd goed.
Dat is al een enorme stap. Het komt steeds weer bovendrijven, geef je aan. Dat blijft ook zo, bij elk emotioneel moment. Je merkt het al bij de feestdagen.
Er bewust mee bezig zijn kan je helpen. Of dat een psycholoog, een goede vriendin of je partner is, doet er niet toe. Als jij je prettiger voelt en gesterkt, dan is het altijd goed.
