Psyche
alle pijlers
Verliefdheid en autisme
woensdag 20 december 2017 om 16:38
Mijn god wat ben ik regelmatig in mijn leven tegen dit aangelopen. Ik werd een jaar of tien geleden iedere keer erg snel verliefd. Keer op keer opnieuw, dan wel bij mensen die of onbereikbaar waren, of die ik niet goed kende. Vervolgens gebeurde het een enkele keer dus ook dat ik uiteindelijk in een soort van obsessieve verliefdheid belande. Niet dat ik dit perse wilde, maar ik kon er moeilijk maar iets tegen doen. Ik werd een soort van bezeten. Dit liet mij dan ook weer onderuit rammen en heeft later voor meer pshygisch hinder gezorgd.
Nu heeft dit er uiteindelijk voor gezorgd, dat ik vanuit schaamte een soort van muurtje om me heen heb gebouwd. Ook ter zelfbescherming. Hiermee loop ik waarschijnlijk een hele hoop mis.
Ik ben in de afgelopen jaren dan ook geheel niet meer bij dit gevoel geweest, tot aan april van dit jaar. Ik had een hele heftige tijd achter de rug middels medicatie. Ik wilde maar niet toegeven aan de medicatie, dus ben deze gaan afbouwen. Wellicht kennen mensen mij op dit forum. Nu staat deze medicatie bekend om het volgende; alle gevoelens en drempels komen in de zogeheten rollercoaster terecht, dus ja hoor. Ik werd op slag verliefd. En de rem ging er volledig af. Wat heb ik me hier rot over gevoeld. Ook omdat ik het afbouwen van de medicatie zo zwaar vond, lukte me het niet om dit ook nog eens in de greep te houden.
Dit lijkt me typisch voor autisme? Wat doe ik er tegen? Ik durf gewoon niet meer bloot te geven aan leuke mensen, bang uit eindelijk mezelf weer te verliezen. Er zit vaak ook wel wat angst bij.
Op dit moment nog veel verdriet, jegens mijn vorige ervaring rondom 'verliefdheid' en omdat ik weer iemand verloren heb, weer een illusie armer eigenlijk.
Nu heeft dit er uiteindelijk voor gezorgd, dat ik vanuit schaamte een soort van muurtje om me heen heb gebouwd. Ook ter zelfbescherming. Hiermee loop ik waarschijnlijk een hele hoop mis.
Ik ben in de afgelopen jaren dan ook geheel niet meer bij dit gevoel geweest, tot aan april van dit jaar. Ik had een hele heftige tijd achter de rug middels medicatie. Ik wilde maar niet toegeven aan de medicatie, dus ben deze gaan afbouwen. Wellicht kennen mensen mij op dit forum. Nu staat deze medicatie bekend om het volgende; alle gevoelens en drempels komen in de zogeheten rollercoaster terecht, dus ja hoor. Ik werd op slag verliefd. En de rem ging er volledig af. Wat heb ik me hier rot over gevoeld. Ook omdat ik het afbouwen van de medicatie zo zwaar vond, lukte me het niet om dit ook nog eens in de greep te houden.
Dit lijkt me typisch voor autisme? Wat doe ik er tegen? Ik durf gewoon niet meer bloot te geven aan leuke mensen, bang uit eindelijk mezelf weer te verliezen. Er zit vaak ook wel wat angst bij.
Op dit moment nog veel verdriet, jegens mijn vorige ervaring rondom 'verliefdheid' en omdat ik weer iemand verloren heb, weer een illusie armer eigenlijk.
Stevig staan, sterk verslaan
woensdag 20 december 2017 om 17:40
Ik heb ASS, maar ik herken het snel en vaak verliefd worden niet. Wel het alles of niets denken/doen en moeite met herkennen van mijn eigen grenzen en gevoelens.
Hoe lang heb jij je diagnose en waarvoor kreeg je medicatie. Ik heb nooit medicatie gehad.
Hoe lang heb jij je diagnose en waarvoor kreeg je medicatie. Ik heb nooit medicatie gehad.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
woensdag 20 december 2017 om 17:48
Dat herken ik ook op die manier inderdaad. Maar ik zie in haar bericht niet direct of ze weet dat ze autisme heeft. Maar misschien begrijp ik het verkeerd. Want als antwoord op haar vraag, "is dit typisch autisme" dan zou ik zeggen, nee. Maar het kan wel. Autisme uit zich bij iedereen anders, maar dit alleen is geen reden voor een diagnose natuurlijk. Dus als ze nog geen diagnose heeft zou het net zo goed iets anders kunnen zijn, borderline bijvoorbeeld. Ik herken dit verhaal namelijk wel van iemand die ik ken die borderline heeft, maar ook dat zegt nog niks.
woensdag 20 december 2017 om 21:06
Ik weet van mezelf dat ik NLD heb, dit staat nauw in verband met autisme. Die rem waarover gesproken wordt heb ik meestal wel, maar helaas door de afbouw van mijn medicatie, welke ik slikte voor een 'paniekaanval'. Er werd een foute diagnose bij me gesteld; hartinfarct. Hiervan raakte ik dusdanig in de war, dat ik moeilijk nog kon functioneren. Of dit werd uitgelokt door de uitwerking van Oxazepam, die ik op dat moment per direct toegeschreven kreeg van mijn huisarts, ik denk het wel. Ik raakte van dit middel nog veel meer in de war.
Of er echt sprake is van autisme, ik heb me er nooit echt op laten testen. Helaas zorgde de medicatie (na de oxazepam), er voor dat ik triggers moeilijk kon weerstaan. Normaliter heb ik mezelf een beetje beter in de hand als het gaat om 'het door slaan' en dus obsessies.
Op het moment als iets 'dichtbij' komt, of het simpelweg een teveel aan prikkels betreft, dan heb ik hier al snel moeite mee. Ik heb in mijn eerste levensjaar een hersenbloeding gehad, dus mogelijk zijn dit hiervan moeilijkheden.
Ik ben op dit moment al in behandeling van een psycholoog, welke vermoed dat ik autisme heb. Ik ben erg blij dat ik mijn medicatie heb kunnen afbouwen. Ik leef niet graag met medicatie. Helaas betekend dit misschien wel dat een aantal zaken moeilijk voor mij zullen zijn.
Of er echt sprake is van autisme, ik heb me er nooit echt op laten testen. Helaas zorgde de medicatie (na de oxazepam), er voor dat ik triggers moeilijk kon weerstaan. Normaliter heb ik mezelf een beetje beter in de hand als het gaat om 'het door slaan' en dus obsessies.
Op het moment als iets 'dichtbij' komt, of het simpelweg een teveel aan prikkels betreft, dan heb ik hier al snel moeite mee. Ik heb in mijn eerste levensjaar een hersenbloeding gehad, dus mogelijk zijn dit hiervan moeilijkheden.
Ik ben op dit moment al in behandeling van een psycholoog, welke vermoed dat ik autisme heb. Ik ben erg blij dat ik mijn medicatie heb kunnen afbouwen. Ik leef niet graag met medicatie. Helaas betekend dit misschien wel dat een aantal zaken moeilijk voor mij zullen zijn.
Stevig staan, sterk verslaan
woensdag 20 december 2017 om 23:37
Beste TO, als als je in je eerste levensjaar een hersenbloeding hebt gehad, dan is er sprake van NAH. Dit ongeremde, obsessieve hoort daar beslist bij.
Misschien goed om een verwijzing te vragen naar een psycholoog met ervaring met NAH. Mensen met NAH krijgen vaak onterecht een diagnose autisme of adhd.
NAH is niet op te lossen, maar handvaten om grip op je leven te houden, kunnen wel helpen.
Niet alle medicatie is aan te raden met NAH. Wat dat betreft zeker belangrijk om even langs de neuroloog te gaan en meer informatie en een verwijzing voor begeleiding te vragen.
Misschien goed om een verwijzing te vragen naar een psycholoog met ervaring met NAH. Mensen met NAH krijgen vaak onterecht een diagnose autisme of adhd.
NAH is niet op te lossen, maar handvaten om grip op je leven te houden, kunnen wel helpen.
Niet alle medicatie is aan te raden met NAH. Wat dat betreft zeker belangrijk om even langs de neuroloog te gaan en meer informatie en een verwijzing voor begeleiding te vragen.
woensdag 20 december 2017 om 23:42
Ah ja oke, NLD ken ik inderdaad, maar dat is neurologisch en niet psychiatrisch. Hoezo denken ze dat je daarnaast ook autisme hebt? Want voor zover ik weet zijn er heel veel overeenkomsten. Ik vroeg me dat namelijk laatst ook al af, hoe ze weten wanneer het om autisme gaat en wanneer om NLD, waar je wordt nie op NLD getest bij een psycholoog natuurlijk. Ingewikkelde materie. Anyways, lastig dat je zoveel problemen hebt en ook gedoe met je medicatieEffexie87 schreef: ↑20-12-2017 21:06Ik weet van mezelf dat ik NLD heb, dit staat nauw in verband met autisme. Die rem waarover gesproken wordt heb ik meestal wel, maar helaas door de afbouw van mijn medicatie, welke ik slikte voor een 'paniekaanval'. Er werd een foute diagnose bij me gesteld; hartinfarct. Hiervan raakte ik dusdanig in de war, dat ik moeilijk nog kon functioneren. Of dit werd uitgelokt door de uitwerking van Oxazepam, die ik op dat moment per direct toegeschreven kreeg van mijn huisarts, ik denk het wel. Ik raakte van dit middel nog veel meer in de war.
Of er echt sprake is van autisme, ik heb me er nooit echt op laten testen. Helaas zorgde de medicatie (na de oxazepam), er voor dat ik triggers moeilijk kon weerstaan. Normaliter heb ik mezelf een beetje beter in de hand als het gaat om 'het door slaan' en dus obsessies.
Op het moment als iets 'dichtbij' komt, of het simpelweg een teveel aan prikkels betreft, dan heb ik hier al snel moeite mee. Ik heb in mijn eerste levensjaar een hersenbloeding gehad, dus mogelijk zijn dit hiervan moeilijkheden.
Ik ben op dit moment al in behandeling van een psycholoog, welke vermoed dat ik autisme heb. Ik ben erg blij dat ik mijn medicatie heb kunnen afbouwen. Ik leef niet graag met medicatie. Helaas betekend dit misschien wel dat een aantal zaken moeilijk voor mij zullen zijn.
Maar wat betreft die verliefdheid en die gevoelens daarbij, denk ik dat je psycholoog je beter kan helpen dan mensen op dit forum!
donderdag 21 december 2017 om 04:50
NAH, hier heb ik nooit eerder van gehoord. Gelukkig ben ik momenteel onder behandeling bij een psycholoog en heerst er momenteel geen bijzonder heftige situatie in mijn leven. Versta: zolang alles 'normaal' verloopt dan gaat het ook tamelijk goed met mij.
Dank voor jullie hulp. Misschien was het niet perse handig om hier te vragen, maar toch erg bedankt.
Dank voor jullie hulp. Misschien was het niet perse handig om hier te vragen, maar toch erg bedankt.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 21 december 2017 om 04:55
O, trouwens. Het duurde even voor het kwartje van de afkorting NAH viel. Ik ben eigenlijk jaren niet bezig geweest met de gevolgen van. Het verliep redelijk en had het redelijk geaccepteerd. Vanaf het moment dat ik Efexor ben gaan nemen (ondanks die hersenbloeding), is mijn wereldje behoorlijk op de kop komen te staan.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 21 december 2017 om 05:12
Deze medicatie heb ik dan ook weer, geheel op eigen kracht afgebouwd. Met medeweten van de arts. Hij stond hier niet achter, maar intuïtief was deze stap niet goed. Het bood wel mogelijkheden. Mogelijk omdat ik me in volle overgave kon storten in de afbouw hiervan,en zo afgeleid werd voor een hele hoop andere prikkels.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 21 december 2017 om 05:33
Het verschil tussen NLD en bijv ASS lijkt meer te liggen bij de 'voorkeur' van degene die de diagnose stelt dan dat het verschil zo duidelijk is.Zonnebloem1996 schreef: ↑20-12-2017 23:42Ah ja oke, NLD ken ik inderdaad, maar dat is neurologisch en niet psychiatrisch. Hoezo denken ze dat je daarnaast ook autisme hebt? Want voor zover ik weet zijn er heel veel overeenkomsten. Ik vroeg me dat namelijk laatst ook al af, hoe ze weten wanneer het om autisme gaat en wanneer om NLD, waar je wordt nie op NLD getest bij een psycholoog natuurlijk. Ingewikkelde materie. Anyways, lastig dat je zoveel problemen hebt en ook gedoe met je medicatie
Maar wat betreft die verliefdheid en die gevoelens daarbij, denk ik dat je psycholoog je beter kan helpen dan mensen op dit forum!
Wat verliefdheid betreft: ik word niet snel verliefd, maar als ik het ben kan het wel heel lang duren (als in jaren).
Nu waren mijn laatste twee verliefdheden op bezette personen, dus geen idee wat er zou gebeuren als de verliefdheid bijv wederzijds was geweest.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 21 december 2017 om 08:46
O wauw. Verliefdheid jaren duren. Dit herken ik zo goed. Mijn vorige ervaring, ruim een half jaar geleden nu, eerst wederzijds, al vrij snel niet meer. Ik ben nog altijd een soort van verliefd. Omdat ik dit goed herken en liever die persoon niet zou willen 'stalken`, heb ik gevraagd of diegene alle wegen tot contact met mij wilde sluiten.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 21 december 2017 om 11:36
Echt, kijk eens op goede medische sites naar informatie over NAH.
De prikkelgevoeligheid en enorm snel en heftig in de emoties zitten, herken ik erg van mijn man.
Hij zit nu in een traject bij een psycholoog voor EMDR therapie, om zo heftige herinneringen en emoties een plek te geven. Hij bleef maar malen, over relatief kleine dingen. De EMDR therapie helpt hem wel. Wellicht voor jou ook interessant. Samen met meditatie-oefeningen, als hij overprikkelt is.
Van NAH kan je ook star worden in contact met anderen en in je dagelijks leven. Dit heeft echter niets met autisme te maken.
De prikkelgevoeligheid en enorm snel en heftig in de emoties zitten, herken ik erg van mijn man.
Hij zit nu in een traject bij een psycholoog voor EMDR therapie, om zo heftige herinneringen en emoties een plek te geven. Hij bleef maar malen, over relatief kleine dingen. De EMDR therapie helpt hem wel. Wellicht voor jou ook interessant. Samen met meditatie-oefeningen, als hij overprikkelt is.
Van NAH kan je ook star worden in contact met anderen en in je dagelijks leven. Dit heeft echter niets met autisme te maken.
donderdag 21 december 2017 om 11:46
Hier ook autisme en wel bekend met obsessief verliefd zijn.
In die mate dat een kalverliefde meer dan 10 jaar in mijn kop bleef spoken, ik met die man een relatie ben aangegaan die uiteraard op een sisser afliep.
Toen ik eenmaal mijn ogen open had, hoe hij mij bekeek, was het wel over, maar dat heeft toch nog een jaar geduurd voor ook mijn gevoel voor hem klaar was.
Al bij al ben ik ruim 15 jaar met hem bezig geweest in mijn hoofd.
Met huidige man was het niet zo extreem, ik was wel verliefd op hem maar kon me niet voorstellen dat dat wederzijds was.
Hij heeft het me echt letterlijk moeten uitleggen.
Ik heb hem heel lang op een voetstuk geplaatst, hij vond dat wel vervelend, maakte er ook geen misbruik van.
Beetje bij beetje is hij voor mij ook een gewoon mens geworden en ben ik gaan zien dat ik ook iets bijdraag in de relatie.
Wij hebben nu wel een goed evenwicht tov elkaar, worden door onze omgeving ook als een stabiel en gelukkig koppel beschreven.
Maar met mijn ervaringen zou ik nooit meer een nieuwe relatie durven aangaan: opnieuw zo'n obsessieve houding waarbij ik alles in de waagschaal gooi, ofwel een relatie die nooit meer kan tippen en waar ik me nooit meer zo hard durf blootgeven als wat ik nu heb...
Ik zou het dus niet meer durven.
In die mate dat een kalverliefde meer dan 10 jaar in mijn kop bleef spoken, ik met die man een relatie ben aangegaan die uiteraard op een sisser afliep.
Toen ik eenmaal mijn ogen open had, hoe hij mij bekeek, was het wel over, maar dat heeft toch nog een jaar geduurd voor ook mijn gevoel voor hem klaar was.
Al bij al ben ik ruim 15 jaar met hem bezig geweest in mijn hoofd.
Met huidige man was het niet zo extreem, ik was wel verliefd op hem maar kon me niet voorstellen dat dat wederzijds was.
Hij heeft het me echt letterlijk moeten uitleggen.
Ik heb hem heel lang op een voetstuk geplaatst, hij vond dat wel vervelend, maakte er ook geen misbruik van.
Beetje bij beetje is hij voor mij ook een gewoon mens geworden en ben ik gaan zien dat ik ook iets bijdraag in de relatie.
Wij hebben nu wel een goed evenwicht tov elkaar, worden door onze omgeving ook als een stabiel en gelukkig koppel beschreven.
Maar met mijn ervaringen zou ik nooit meer een nieuwe relatie durven aangaan: opnieuw zo'n obsessieve houding waarbij ik alles in de waagschaal gooi, ofwel een relatie die nooit meer kan tippen en waar ik me nooit meer zo hard durf blootgeven als wat ik nu heb...
Ik zou het dus niet meer durven.
donderdag 21 december 2017 om 12:03
Ik word niet snel verliefd, maar in geval van wel kan het voor mij ook obsessief voelen al ben ik zo goed geconditioneerd dat ik dat niet laat merken. Iemand die mij eerst ook leuk vindt en daarna opeens niet meer, kan ik nooit goed vatten. Merk wel dat als de ander niet op mij zit te wachten, ik wel snel 'genezen' ben. Het kan dan wel pijn doen, maar ik ga niet 'vechten' voor iemands aandacht als dat niet vanzelf komt. In de loop van de jaren heb ik dus wel geleerd dat ik veel beter af ben als single, omdat het teveel van mijzelf kost om verliefd te zijn. En in de praktijk kan ik toch niet tegen veel samen zijn, dus 'n standaard relatievorm behoort voor mij sowieso niet tot de opties.
donderdag 21 december 2017 om 12:11
redbulletje schreef: ↑21-12-2017 12:03En in de praktijk kan ik toch niet tegen veel samen zijn, dus 'n standaard relatievorm behoort voor mij sowieso niet tot de opties.
Man en ik hebben daar ook onze weg in moeten zoeken. Maar we accepteren elkaar zoals we zijn en dan zijn er voor praktische problemen praktische oplossingen: sociale dingen gebeuren grotendeels buitenshuis zodat ik de keuze heb al dan niet deel te nemen, hij zorgt ervoor dat ik regelmatig een dag het huis voor mij alleen heb, man en kinders weten dat als ik koptelefoon op heb of de deur van mijn slaapkamer dicht is ze me niet moeten storen tenzij brand oid,...
Eindconclusie hier is toch wel dat hun aanwezigheid in mijn leven me meer fijne dingen opbrengt dan dat het me kost - maar ik vermoed dat veel mannen zich persoonlijk afgewezen zouden voelen door een vrouw die zegt 'ga maar een dag weg, ik hoef je even niet rond me'
donderdag 21 december 2017 om 14:19
Warrique schreef: ↑21-12-2017 11:36Echt, kijk eens op goede medische sites naar informatie over NAH.
De prikkelgevoeligheid en enorm snel en heftig in de emoties zitten, herken ik erg van mijn man.
Hij zit nu in een traject bij een psycholoog voor EMDR therapie, om zo heftige herinneringen en emoties een plek te geven. Hij bleef maar malen, over relatief kleine dingen. De EMDR therapie helpt hem wel. Wellicht voor jou ook interessant. Samen met meditatie-oefeningen, als hij overprikkelt is.
Van NAH kan je ook star worden in contact met anderen en in je dagelijks leven. Dit heeft echter niets met autisme te maken.
Ik herken dit erg goed van mezelf. Ik ben momenteel ook bezig met EMDR.Puur om de periode van medicatie gebruik en de verliefdheid een plekje te geven. Ik geloof en herken erg veel omtrent mezelf.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 21 december 2017 om 14:21
MonicaG schreef: ↑21-12-2017 11:46Hier ook autisme en wel bekend met obsessief verliefd zijn.
In die mate dat een kalverliefde meer dan 10 jaar in mijn kop bleef spoken, ik met die man een relatie ben aangegaan die uiteraard op een sisser afliep.
Toen ik eenmaal mijn ogen open had, hoe hij mij bekeek, was het wel over, maar dat heeft toch nog een jaar geduurd voor ook mijn gevoel voor hem klaar was.
Al bij al ben ik ruim 15 jaar met hem bezig geweest in mijn hoofd.
Met huidige man was het niet zo extreem, ik was wel verliefd op hem maar kon me niet voorstellen dat dat wederzijds was.
Hij heeft het me echt letterlijk moeten uitleggen.
Ik heb hem heel lang op een voetstuk geplaatst, hij vond dat wel vervelend, maakte er ook geen misbruik van.
Beetje bij beetje is hij voor mij ook een gewoon mens geworden en ben ik gaan zien dat ik ook iets bijdraag in de relatie.
Wij hebben nu wel een goed evenwicht tov elkaar, worden door onze omgeving ook als een stabiel en gelukkig koppel beschreven.
Maar met mijn ervaringen zou ik nooit meer een nieuwe relatie durven aangaan: opnieuw zo'n obsessieve houding waarbij ik alles in de waagschaal gooi, ofwel een relatie die nooit meer kan tippen en waar ik me nooit meer zo hard durf blootgeven als wat ik nu heb...
Ik zou het dus niet meer durven.
Voor deze verliefdheid, nu zo'n 3 jaar terug, was ik hopeloos op een onbereikbare man. Dit duurde bij mij ook 5 jaar en heeft me soms tot wanhoop gedreven. Ik hoop over deze verliefdheid sneller heen te zijn.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 21 december 2017 om 14:25
mooi hoor, ik heb nog niet eerder een man ontmoet die zo samen investeert.MonicaG schreef: ↑21-12-2017 12:11Man en ik hebben daar ook onze weg in moeten zoeken. Maar we accepteren elkaar zoals we zijn en dan zijn er voor praktische problemen praktische oplossingen: sociale dingen gebeuren grotendeels buitenshuis zodat ik de keuze heb al dan niet deel te nemen, hij zorgt ervoor dat ik regelmatig een dag het huis voor mij alleen heb, man en kinders weten dat als ik koptelefoon op heb of de deur van mijn slaapkamer dicht is ze me niet moeten storen tenzij brand oid,...
Eindconclusie hier is toch wel dat hun aanwezigheid in mijn leven me meer fijne dingen opbrengt dan dat het me kost - maar ik vermoed dat veel mannen zich persoonlijk afgewezen zouden voelen door een vrouw die zegt 'ga maar een dag weg, ik hoef je even niet rond me'
Stevig staan, sterk verslaan
