Psyche
alle pijlers
verstandelijk gehandicapt en kinderen
maandag 8 februari 2010 om 20:01
ik weet niet zo goed waar ik het anders zou moeten plaatsen dus dan maar hier.
ik volg spw4 op dit moment en moet een stuk schrijven over de volgende stelling:
verstandelijk gehandicapten hebben net als alle Nederlanders het recht om kinderen te krijgen.
waar ik nu tegenaan loop is het volgende:
wat is een verstandelijke handicap
waar maak je dan onderscheid
ik heb gegoogled en er zijn zo veel verschillende meningen over.
mijn vraag naar jullie, wanneer is iemand nou verstandelijk gehandicapt en wat vinden jullie van de stelling?
ik moet er wel bij vertellen ik heb zelf een kind met een autistische stoornis en een iq van 115 en dat maakt het des te moeilijker, want de ene website zegt, dan ben je niet verstandelijk gehandicapt en de andere zegt weer van wel.
ik wacht met smart op jullie reacties
ik volg spw4 op dit moment en moet een stuk schrijven over de volgende stelling:
verstandelijk gehandicapten hebben net als alle Nederlanders het recht om kinderen te krijgen.
waar ik nu tegenaan loop is het volgende:
wat is een verstandelijke handicap
waar maak je dan onderscheid
ik heb gegoogled en er zijn zo veel verschillende meningen over.
mijn vraag naar jullie, wanneer is iemand nou verstandelijk gehandicapt en wat vinden jullie van de stelling?
ik moet er wel bij vertellen ik heb zelf een kind met een autistische stoornis en een iq van 115 en dat maakt het des te moeilijker, want de ene website zegt, dan ben je niet verstandelijk gehandicapt en de andere zegt weer van wel.
ik wacht met smart op jullie reacties
maandag 8 februari 2010 om 21:17
quote:itsme26 schreef op 08 februari 2010 @ 21:16:
even voor mij een beeld te schetsen. Wij hebben mentoren op de groep die dragen zorg voor een bepaalde bewoner en onderhouden ook de contacten met de ouders voor de dagelijkse dingen. Zit ik dan in de richting of er helemaal naastSttt Itsme, misschien schend je nu ook je beroepsgeheim, met deze ultrageheime info
even voor mij een beeld te schetsen. Wij hebben mentoren op de groep die dragen zorg voor een bepaalde bewoner en onderhouden ook de contacten met de ouders voor de dagelijkse dingen. Zit ik dan in de richting of er helemaal naastSttt Itsme, misschien schend je nu ook je beroepsgeheim, met deze ultrageheime info
Peas on earth!
maandag 8 februari 2010 om 21:17
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 februari 2010 @ 20:05:
Dat jij op de SPW nog spreken mag van een " verstandelijke HANDICAP " .... staat volgens mij zo'n beetje de doodstraf op. Verstandelijke BEPERKING is toch nu de term?
Verstandelijke beperking mag ook allang niet meer hoor, BGB, het zijn nu Mensen Met Mogelijkheden, of Mensen Met een Uitdaging
(Mentaly challenged....)
Mijn vader heeft een verstandelijke beperking, 4 kinderen
Mijn zus heeft ook een verstandelijke beperking, 2 kinderen
Ik durf te concluderen dat ik het niet zo'n goede combi vind. Al ben ik best blij dat ik er ben hoor....
Buiten de onmogelijkheid om zelf serieus een kind iets te bieden verspreid zo'n uitdaging zich ook nog eens. Ik ben de enige in dit gezin zonder beperking/mogelijkheid/uitdaging, én mijn zusje heeft een kind met beperkingen (klassiek autistisch en IQ van 50), mijn oudere zus heeft ook een dochter met een forse verstandelijke handicap.
Never a dull moment.....
Dat jij op de SPW nog spreken mag van een " verstandelijke HANDICAP " .... staat volgens mij zo'n beetje de doodstraf op. Verstandelijke BEPERKING is toch nu de term?
Verstandelijke beperking mag ook allang niet meer hoor, BGB, het zijn nu Mensen Met Mogelijkheden, of Mensen Met een Uitdaging
(Mentaly challenged....)
Mijn vader heeft een verstandelijke beperking, 4 kinderen
Mijn zus heeft ook een verstandelijke beperking, 2 kinderen
Ik durf te concluderen dat ik het niet zo'n goede combi vind. Al ben ik best blij dat ik er ben hoor....
Buiten de onmogelijkheid om zelf serieus een kind iets te bieden verspreid zo'n uitdaging zich ook nog eens. Ik ben de enige in dit gezin zonder beperking/mogelijkheid/uitdaging, én mijn zusje heeft een kind met beperkingen (klassiek autistisch en IQ van 50), mijn oudere zus heeft ook een dochter met een forse verstandelijke handicap.
Never a dull moment.....
maandag 8 februari 2010 om 21:19
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 08 februari 2010 @ 21:17:
[...]
Sttt Itsme, misschien schend je nu ook je beroepsgeheim, met deze ultrageheime info ben ik even blij dat ik mijn eigen werkzaamheden hier niet neergezet heb, maar alleen mijn collega''s verlinkt heb
[...]
Sttt Itsme, misschien schend je nu ook je beroepsgeheim, met deze ultrageheime info ben ik even blij dat ik mijn eigen werkzaamheden hier niet neergezet heb, maar alleen mijn collega''s verlinkt heb
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
maandag 8 februari 2010 om 21:29
maandag 8 februari 2010 om 21:41
quote:Viva Angel1 schreef op 08 februari 2010 @ 21:33:
Ik zie geen reden om dit topic te verwijderen of te sluiten. Bovendien is het geen oproepje omdat het wel degelijk uitnodigt tot discussie. Ik verplaats het wel naar Psyche omdat het daar beter thuishoort.Jij beslist, maar het lijkt me duidelijk dat het hele topic niet bedoeld was om die discussie te voeren.
Ik zie geen reden om dit topic te verwijderen of te sluiten. Bovendien is het geen oproepje omdat het wel degelijk uitnodigt tot discussie. Ik verplaats het wel naar Psyche omdat het daar beter thuishoort.Jij beslist, maar het lijkt me duidelijk dat het hele topic niet bedoeld was om die discussie te voeren.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 februari 2010 om 21:45
maandag 8 februari 2010 om 22:03
Het is niet leuk om in zo'n gezin op te groeien. Je komt op vele gebieden te kort. Ik heb van peuter af aan geleerd mezelf aan te passen aan anderen die nooit met mij rekening konden houden, en nog steeds niet. Ik heb daardoor nooit geleerd om voor mezelf te denken en beslissingen te nemen.
Helaas had/heeft mijn moeder ook altijd de instelling meegegeven: Jij moet de verstandigste zijn.
Dat was natuurlijk ook een feit, maar ze had me ook best mogen leren dat ik er pissig om mocht zijn.
Ik heb nu ook weinig met mijn familie, mijn zussen en broer hebben mij heel weinig te bieden, en ik ben in een fase dat ik klaar ben met alleen maar "geven".
Ik heb zelf 2 dochters die gelukkig een prima verstand lijken te hebben en verder tot nu toe (2 en 4 jaar...) ook mentaal normaal overkomen. en ik probeer de cirkel te doorbreken en mezelf verder te ontwikkelen.
Helaas had/heeft mijn moeder ook altijd de instelling meegegeven: Jij moet de verstandigste zijn.
Dat was natuurlijk ook een feit, maar ze had me ook best mogen leren dat ik er pissig om mocht zijn.
Ik heb nu ook weinig met mijn familie, mijn zussen en broer hebben mij heel weinig te bieden, en ik ben in een fase dat ik klaar ben met alleen maar "geven".
Ik heb zelf 2 dochters die gelukkig een prima verstand lijken te hebben en verder tot nu toe (2 en 4 jaar...) ook mentaal normaal overkomen. en ik probeer de cirkel te doorbreken en mezelf verder te ontwikkelen.
maandag 8 februari 2010 om 22:06
Hangmat jij hebt dus zelf meegemaakt hoe het is om een ouder te hebben met een verstandelijke beperking, en dan ook een zus hebben, en de kinderen van je zussen dus ook weer.
Lijkt me voor jou heel moeilijk om met je familie om te gaan, en toe te zien hoe het met je nichtjes/neefjes gaat.
Persoonlijk ben ik van mening dat mensen met een verstandelijke beperking die niet in staat zijn voor zich zelf te zorgen, niet zelfstandig kunnen wonen en werken, dus geen kinderen mogen krijgen. Dit om problemen te voorkomen voor het kind, voor de ouders zelf, de grootouders en de maatschappij. Begrijp goed dat het voor de persoon zelf moeilijk kan zijn, dat ze geen kinderen kan krijgen, maar dat is ondergeschikt aan de ellende als het kindje er is, en er niet voor gezorgd wordt, of mishandeld, en wat als het kind al na een paar jaar slimmer is dan de ouders?
Lijkt me voor jou heel moeilijk om met je familie om te gaan, en toe te zien hoe het met je nichtjes/neefjes gaat.
Persoonlijk ben ik van mening dat mensen met een verstandelijke beperking die niet in staat zijn voor zich zelf te zorgen, niet zelfstandig kunnen wonen en werken, dus geen kinderen mogen krijgen. Dit om problemen te voorkomen voor het kind, voor de ouders zelf, de grootouders en de maatschappij. Begrijp goed dat het voor de persoon zelf moeilijk kan zijn, dat ze geen kinderen kan krijgen, maar dat is ondergeschikt aan de ellende als het kindje er is, en er niet voor gezorgd wordt, of mishandeld, en wat als het kind al na een paar jaar slimmer is dan de ouders?
maandag 8 februari 2010 om 22:09
Jeetje Hangmat, wat lijkt me dat ontzettend naar en eenzaam voor jou, zo opgroeien tussen mensen die je niet begrijpen en je ook niets kunnen bieden.
Er komen nu allerlei vragen bij me op, zoals: is jouw moeder ook verstandelijk beperkt, waarom koos ze voor jouw vader en nam/kreeg ze kinderen met hem en waarom is er nooit ingegrepen?
Ik heb zelf met verstandelijk gehandicapten gewerkt die ik eerlijk gezegd allen ongeschikt voor het ouderschap vond, maar ik ken eigenlijk de positie van het kind hierbij niet goed. Als je wilt zou je dan wat meer kunnen vertellen?
Er komen nu allerlei vragen bij me op, zoals: is jouw moeder ook verstandelijk beperkt, waarom koos ze voor jouw vader en nam/kreeg ze kinderen met hem en waarom is er nooit ingegrepen?
Ik heb zelf met verstandelijk gehandicapten gewerkt die ik eerlijk gezegd allen ongeschikt voor het ouderschap vond, maar ik ken eigenlijk de positie van het kind hierbij niet goed. Als je wilt zou je dan wat meer kunnen vertellen?
maandag 8 februari 2010 om 22:11
quote:Hangmat schreef op 08 februari 2010 @ 22:03:
Ik heb nu ook weinig met mijn familie, mijn zussen en broer hebben mij heel weinig te bieden, en ik ben in een fase dat ik klaar ben met alleen maar "geven". Dat lijkt me vooral heel lastig, dat het 'geven' en 'nemen' niet in evenwicht is. Hoeft natuurlijk ook niet op een weegschaaltje, maar hier is wel een heel grote discrepantie. Knap dat je zo je eigen weg gaat en jezelf verder ontwikkelt
Ik heb nu ook weinig met mijn familie, mijn zussen en broer hebben mij heel weinig te bieden, en ik ben in een fase dat ik klaar ben met alleen maar "geven". Dat lijkt me vooral heel lastig, dat het 'geven' en 'nemen' niet in evenwicht is. Hoeft natuurlijk ook niet op een weegschaaltje, maar hier is wel een heel grote discrepantie. Knap dat je zo je eigen weg gaat en jezelf verder ontwikkelt
Peas on earth!
maandag 8 februari 2010 om 22:25
Mijn moeder koos voor mijn vader omdat ze als 17 jarig plattelandskind uit Overijssel in Amsterdam kwam stagelopen. Ze kwam mijn vader tegen, een 10 jaar oudere kerel met een enorm grote bek vol stoere opschepperij. Hij haalde haar over om met hem naar bed te gaan, mijn moeder is toen met hem getrouwd omdat ze vond dat dat moest volgens de Gereformeerde traditie waar ze vandaan komt.
Mijn moeder is prima bij haar verstand maar heeft keuzes gemaakt die niet altijd in het belang van de kinderen waren. De kerk was belangrijker.
Ik vind het voor een kind echt armoe om een verstandelijk beperkte ouder te hebben. Hoewel het voldoende van de andere ouder zou moeten kunnen krijgen (in theorie, in mijn geval ging het niet op ivm andere beperkte gezinsleden) blijft het een feit de de beperkte ouder de vader of moeder is van het kind. Het kind blijft loyaal naar die ouder, en die ouder heeft gezag. Dat is een positie die die ouder niet kan vervullen maar wel opeist als dat zo uitkomt "want hij is je vader".
Hoe mijn IQ ook het dubbele is van dat van mijn vader, hij was mijn vader. Het is enorm frustrerend, oneerlijk en zowel tegen-natuurlijk als juist niet tegen-natuurlijk als kind om iemand blindelings te moeten gehoorzamen die je in sociaal en verstandelijk opzicht op je 7e jaar al voorbij bent.
(he, ik raak lekker op dreef zeg.... dit is beter dan het afgelopen half jaar therapie)
Mijn moeder is prima bij haar verstand maar heeft keuzes gemaakt die niet altijd in het belang van de kinderen waren. De kerk was belangrijker.
Ik vind het voor een kind echt armoe om een verstandelijk beperkte ouder te hebben. Hoewel het voldoende van de andere ouder zou moeten kunnen krijgen (in theorie, in mijn geval ging het niet op ivm andere beperkte gezinsleden) blijft het een feit de de beperkte ouder de vader of moeder is van het kind. Het kind blijft loyaal naar die ouder, en die ouder heeft gezag. Dat is een positie die die ouder niet kan vervullen maar wel opeist als dat zo uitkomt "want hij is je vader".
Hoe mijn IQ ook het dubbele is van dat van mijn vader, hij was mijn vader. Het is enorm frustrerend, oneerlijk en zowel tegen-natuurlijk als juist niet tegen-natuurlijk als kind om iemand blindelings te moeten gehoorzamen die je in sociaal en verstandelijk opzicht op je 7e jaar al voorbij bent.
(he, ik raak lekker op dreef zeg.... dit is beter dan het afgelopen half jaar therapie)
maandag 8 februari 2010 om 22:50
Door mijn eigen ervaring met werken met verstandelijk gehandicapten was ik al tot een dergelijke conclusie gekomen, maar door jouw verhaal wordt me weer eens duidelijk dat het voor kinderen in deze positie heel erg moeilijk is, omdat de rolverdeling van ouder en kind eigenlijk niet klopt, net als soms bij verslaafde of ernstig geestezieke ouders. Het lijkt me heel pijnlijk de loyaliteitsconflicten die je dan voelt.
Waarom is er eigenlijk noit ingegrepen, zodat deze "vlek" (zoals je zelf zegt) zich niet verder uit kon breiden?
Waarom is er eigenlijk noit ingegrepen, zodat deze "vlek" (zoals je zelf zegt) zich niet verder uit kon breiden?
