Psyche
alle pijlers
'Vijfde wiel' van het groepje.
zaterdag 29 juli 2017 om 15:34
Sinds een jaar of anderhalf merk ik dat ik meer het 'vijfde wiel' word onder mijn vriendinnen. In dit geval bijna letterlijk, want met zijn vijven zijn we al vanaf de basisschool bevriend.
In zeker opzicht ben ik altijd al net even iets anders geweest dan de anderen: wat rustiger, stabieler, misschien ook wel wat saaier, minder een feestbeest, Maar ik had altijd wel het gevoel dat ik werd gewaardeerd, om wie ik was.
Waar ik echter nooit aan mee doe, is aan sociale 'spelletjes'. Ik zeg niet express dingen of ben niet overdreven complimenteus om mensen te paaien. Ik ga niet opeens bijzonder attent doen omdat ik dan weer dat die ander mij misschien leuker gaat vinden. Al sinds we met elkaar om gaan, merk ik dat sommige anderen dit onderling wel doen : dan is alles van elkaar leuk, en wordt er soms echt overdreven gereageerd. De één heeft bijvoorbeeld ''Zooo'n leuke lieve hond, echt de liefste hond ooit''. En dan drie dagen later gaat een vriendin helemaal in de whatsapp-groep gooien dat ''ze de hele dag aan de hond van *andere vriendin* moet denken, want hij is zoooo leuk''.
Ik moet dan altijd een beetje overgeven in mijn mond. Niet omdat ik het niet kan hebben dat iemand een ander een compliment geeft over diens hond, maar het voelt voor mij soms allemaal een beetje overdreven, gemaakt.
Desondanks hebben we ook heel veel goede en leuke dingen meegemaakt, alleen ik heb dus wel steeds meer het gevoel dat ik een beetje een bijrol speel, waar ik dat gevoel voorheen nooit had. Ik weet bijvoorbeeld dat er nog een whatsapp-groep is waar ik niet in zit. Ook in de groep waar ik in zit wordt nog vaak in gepraat, maar ik weet dat die andere whatsapp-groep ook wordt gebruikt, en dan denk ik ''waarvoor?'' Waarom? Zo is het met wel meer dingetjes. Soms worden er ook dingen afgesproken zonder mij. Het antwoord is dan ''Jij had toch niet mee gegaan''. Dat vind ik dan onterecht, want de drie keren daarvoor ben ik wel mee gegaan. Maar als ik dan weer één keer niet kan of niet mee wil omdat ik iets anders heb, wordt dat latere keer meteen weer als reden gebruikt.
Ik sta er een beetje dubbel in. Aan de ene kant vind ik het helemaal niet zo erg dat het contact wat minder intensief is. Ik vind het fijn om de connectie te houden, af en toe eens af te spreken en / of wat leuks te doen, maar dat het niet meer zo 'hecht' is als voorheen tussen mij en hen vind ik dat helemaal niet zo erg. Aan de andere kant denk ik wel eens : Heb toch wat meer zelfrespect. Het is of graag (100 %) of niet, en niet zoals nu half / half. wat vinden jullie?
In zeker opzicht ben ik altijd al net even iets anders geweest dan de anderen: wat rustiger, stabieler, misschien ook wel wat saaier, minder een feestbeest, Maar ik had altijd wel het gevoel dat ik werd gewaardeerd, om wie ik was.
Waar ik echter nooit aan mee doe, is aan sociale 'spelletjes'. Ik zeg niet express dingen of ben niet overdreven complimenteus om mensen te paaien. Ik ga niet opeens bijzonder attent doen omdat ik dan weer dat die ander mij misschien leuker gaat vinden. Al sinds we met elkaar om gaan, merk ik dat sommige anderen dit onderling wel doen : dan is alles van elkaar leuk, en wordt er soms echt overdreven gereageerd. De één heeft bijvoorbeeld ''Zooo'n leuke lieve hond, echt de liefste hond ooit''. En dan drie dagen later gaat een vriendin helemaal in de whatsapp-groep gooien dat ''ze de hele dag aan de hond van *andere vriendin* moet denken, want hij is zoooo leuk''.
Ik moet dan altijd een beetje overgeven in mijn mond. Niet omdat ik het niet kan hebben dat iemand een ander een compliment geeft over diens hond, maar het voelt voor mij soms allemaal een beetje overdreven, gemaakt.
Desondanks hebben we ook heel veel goede en leuke dingen meegemaakt, alleen ik heb dus wel steeds meer het gevoel dat ik een beetje een bijrol speel, waar ik dat gevoel voorheen nooit had. Ik weet bijvoorbeeld dat er nog een whatsapp-groep is waar ik niet in zit. Ook in de groep waar ik in zit wordt nog vaak in gepraat, maar ik weet dat die andere whatsapp-groep ook wordt gebruikt, en dan denk ik ''waarvoor?'' Waarom? Zo is het met wel meer dingetjes. Soms worden er ook dingen afgesproken zonder mij. Het antwoord is dan ''Jij had toch niet mee gegaan''. Dat vind ik dan onterecht, want de drie keren daarvoor ben ik wel mee gegaan. Maar als ik dan weer één keer niet kan of niet mee wil omdat ik iets anders heb, wordt dat latere keer meteen weer als reden gebruikt.
Ik sta er een beetje dubbel in. Aan de ene kant vind ik het helemaal niet zo erg dat het contact wat minder intensief is. Ik vind het fijn om de connectie te houden, af en toe eens af te spreken en / of wat leuks te doen, maar dat het niet meer zo 'hecht' is als voorheen tussen mij en hen vind ik dat helemaal niet zo erg. Aan de andere kant denk ik wel eens : Heb toch wat meer zelfrespect. Het is of graag (100 %) of niet, en niet zoals nu half / half. wat vinden jullie?
zaterdag 29 juli 2017 om 15:49
Mijn ervaring is dat je je vrienden van de basisschool niet zelf kiest. Niet helemaal, in ieder geval. Ik zat in dezelfde situatie als jij nu. Het waren mijn vrienden, maar ze wilden elke week stappen en drinken terwijl ik liever op de bank een filmpje keek met wat chips.
Ik denk dat het tijd is om andere vrienden te gaan zoeken. Vrienden waarbij jij je wel 100% fijn voelt en met wie je dingen kunt delen.
Ik denk dat het tijd is om andere vrienden te gaan zoeken. Vrienden waarbij jij je wel 100% fijn voelt en met wie je dingen kunt delen.
zaterdag 29 juli 2017 om 15:57
Heb ik al een keer gedaan, alleen er komt geen concreet / duidelijk antwoord op.
Er ligt wel een soort van ''verhaal'' achter, dat vrij lastig is om uit te leggen. Maar van drie van die vier vriendinnen, zijn hun ouders ook weer heel goed onderling bevriend. Zij gaan bijvoorbeeld altijd met elkaar op wintersport, vroeger ook op zomervakantie enzo.
Ik heb altijd het idee dat die ''drie'' daarom altijd elkaar zullen steunen, ook al zal één van hen verkeerd zitten. Ik denk dat ze mij wel waarderen om mijn gedrag, maar heb toch altijd al het gevoel gehad dat ik ''lager'' sta in de onderlinge rangorde, puur omdat zij (en hun ouders) ook weer hecht zijn met elkaar.
zaterdag 29 juli 2017 om 15:57
Je begint zelf al met uitleggen dat jij anders bent en aan bepaalde dingen, die in die groep blijkbaar heel gangbaar zijn, niet meedoet. Tsja, dan is het niet gek dat gaandeweg je er een beetje buiten gaat vallen. Je vriendinnen zijn ook niet gek natuurlijk, die voelen ook wel dat jij bepaald gedrag negatief beoordeelt.
zaterdag 29 juli 2017 om 15:59
Kijk naar het gevoel wat je hebt als je samen bent. Vind je dat nog leuk, ga er dan mee door. Maar merk je dat het afspreken ook niet heel boeiend/leuk meer is, laat het dan langzaam doodbloeden.
Zelf heb ik ook een allergie aan nepheid, daarom ook omsingeld door vrienden die wel 'echt' zijn. Het overdreven aardig heb ik nog wel in mijn familie, maar daar valt weinig aan te doen. Wel een reden waarom ik bijvoorbeeld minder zin heb om Kerst te vieren met de familie.
Dat je vriendinnen een ander Whatsapp groepje hebben waar alleen jij niet in zit zou ik ook niet leuk vinden. Daarom zoals ik begon, kijk aan in hoever het nog vrienden voor jou zijn. Of dat je ze nog spreekt omdat je ze al een tijd kent.
Zelf heb ik ook een allergie aan nepheid, daarom ook omsingeld door vrienden die wel 'echt' zijn. Het overdreven aardig heb ik nog wel in mijn familie, maar daar valt weinig aan te doen. Wel een reden waarom ik bijvoorbeeld minder zin heb om Kerst te vieren met de familie.
Dat je vriendinnen een ander Whatsapp groepje hebben waar alleen jij niet in zit zou ik ook niet leuk vinden. Daarom zoals ik begon, kijk aan in hoever het nog vrienden voor jou zijn. Of dat je ze nog spreekt omdat je ze al een tijd kent.
zaterdag 29 juli 2017 om 16:08
Vind het heel moeilijk om daar een eenduidig beeld over te vormen.essychan schreef: ↑29-07-2017 15:59Kijk naar het gevoel wat je hebt als je samen bent. Vind je dat nog leuk, ga er dan mee door. Maar merk je dat het afspreken ook niet heel boeiend/leuk meer is, laat het dan langzaam doodbloeden.
Zelf heb ik ook een allergie aan nepheid, daarom ook omsingeld door vrienden die wel 'echt' zijn. Het overdreven aardig heb ik nog wel in mijn familie, maar daar valt weinig aan te doen. Wel een reden waarom ik bijvoorbeeld minder zin heb om Kerst te vieren met de familie.
Dat je vriendinnen een ander Whatsapp groepje hebben waar alleen jij niet in zit zou ik ook niet leuk vinden. Daarom zoals ik begon, kijk aan in hoever het nog vrienden voor jou zijn. Of dat je ze nog spreekt omdat je ze al een tijd kent.
Op bepaalde momenten is het leuk, gezellig en vertrouwd. Alleen ik heb toch ook altijd een blijven gevoel dat er in dit groepje veel ''ruis'' heerst. Ik vraag me af of iedereen eigenlijk wel echt altijd zichzelf is of durft te zijn. Of er wel genoeg 'respect' is voor het ''anders'' zijn van sommige mensen. Soms heb ik het idee dat één bepaalde gedachtegang geaccepteerd is, en als je daar buiten valt, dat het niet goed genoeg meer is.
Ik merk nu bijvoorbeeld dat carriere heel belangrijk is. Er zit één hele talentvolle en slimme meid bij, die al veel heeft bereikt. Er zijn er dan twee, die indruk op haar proberen te maken en ook grote praatjes gaan lopen ophangen, en zo wordt het soms een beetje een nare wisselwerking van oppervlakkig gedrag. Maar soms is het ook gewoon weer leuk en gezellig.
Ik heb in de afgelopen jaren wat keuzes gemaakt die niet direct in lijn liggen met ''hun'' gedachtegoed / ambities. Ik kon ook vrij lang na mijn studie geen baan vinden en ben pas onlangs op mijn 28e uit mijn studentenwoning gekomen. Ik ben ook nog vrijgezel. Hoewel ik het nooit in duidelijke woorden uit hun mond heb gehoord, heb ik toch wel vaak een vermoeden dat ik in hun ogen ook ''niet goed genoeg'' meer ben. Maar aan de andere kant : Dat is een gevoel, geen feit waarvan ik zeker weet dat het zo is.
zaterdag 29 juli 2017 om 16:22
Zijn jullie niet gewoon uit elkaar gegroeid? Want eigenlijk alles wat jij hen verwijt, doe jij hier nu ook. Je praat hier achter hun rug over hen in plaats van met hen, je kijkt op hen neer want ze doen nep en overdreven, je wil er graag bijhoren maar ook weer niet zoveel dat jij je wil aanpassen om in het groepje te blijven passen, enz.
zaterdag 29 juli 2017 om 16:35
Ik ervaar het zelf niet als neerkijken op... Er zijn alleen bepaalde dynamieken onderling waarbij ik me niet op mijn gemak voel... En ik vind ''achter de rug om praten'' op een forum waarbij het niet concreet op een persoon wordt gespeeld wel echt iets anders dan achter de rug om van iemand praten die je allemaal persoonlijk kent..-NummerZoveel- schreef: ↑29-07-2017 16:22Zijn jullie niet gewoon uit elkaar gegroeid? Want eigenlijk alles wat jij hen verwijt, doe jij hier nu ook. Je praat hier achter hun rug over hen in plaats van met hen, je kijkt op hen neer want ze doen nep en overdreven, je wil er graag bijhoren maar ook weer niet zoveel dat jij je wil aanpassen om in het groepje te blijven passen, enz.
zaterdag 29 juli 2017 om 16:47
Jij interpreteert hun gedrag als 'nep'. Het hoeft echter niet nep te zijn. Dat gedoe met die hond kan net zo goed een melig grapje zijn.
Zou het zo kunnen zijn dat je veel dingen serieus neemt die niet serieus bedoeld zijn?
Zou het zo kunnen zijn dat je veel dingen serieus neemt die niet serieus bedoeld zijn?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 29 juli 2017 om 16:58
Jammer dat je in de verdediging schiet, je had ook even in de spiegel kunnen kijken die ik je voor hield.backontrack schreef: ↑29-07-2017 16:35Ik ervaar het zelf niet als neerkijken op... Er zijn alleen bepaalde dynamieken onderling waarbij ik me niet op mijn gemak voel... En ik vind ''achter de rug om praten'' op een forum waarbij het niet concreet op een persoon wordt gespeeld wel echt iets anders dan achter de rug om van iemand praten die je allemaal persoonlijk kent..
zaterdag 29 juli 2017 om 17:04
vriendschappen gaan wel vaker door verschillende fases heen toch? soms hecht met de een, dan weer wat meer met de ander.
Je maakt het voor jezelf lastig met 100% wel of niet.
De dingen die jij als negatief ervaart, ervaren zij andersom mogelijk ook. Het is aan jou om te bepalen of je er voldoende uithaalt. Af en toe een leuke avond ofzo. Of een gedeelde geschiedenis. Als de irritiatie groter wordt dan wat het je oplevert kun je inderdaad besluiten (nog) minder met dit groepje op te trekken.
Je maakt het voor jezelf lastig met 100% wel of niet.
De dingen die jij als negatief ervaart, ervaren zij andersom mogelijk ook. Het is aan jou om te bepalen of je er voldoende uithaalt. Af en toe een leuke avond ofzo. Of een gedeelde geschiedenis. Als de irritiatie groter wordt dan wat het je oplevert kun je inderdaad besluiten (nog) minder met dit groepje op te trekken.
zaterdag 29 juli 2017 om 17:47
Ik had een beetje hetzelfde met mijn vriendinnen van de basisschool. Wel andere situaties. Tot mijn 16e ging nog met 2, soms 3 mensen van die klas om. Toen kregen ze meer interesse in jongens en uitgaan. Ik niet. Er kwamen ook steeds vaker 3 andere, jongere meisjes bij ons groepje staan. Tegen mijn vriendinnen praatten ze honderduit, maar mij hadden ze weinig te melden. In de voorgaande jaren ging ik op zomeravonden regelmatig skeeleren of een stukje fietsen met mijn vriendinnen. Nu bleven we uren lang op dezelfde plek. Alleen maar hangen en kletsen over jongens die ik niet kende. Ik stond er maar wat bij en lachte af en toe schaapachtig mee. Terwijl ik niet wist waar het over ging. Voorheen ging ik met die vriendinnen naar het zwembad. Toen zwommen we ook nog en gingen van de duikplank. Maar sinds die meiden erbij waren wilden ze alleen maar in het water om jongens te spotten. Ik vond dat enorm saai. Die meiden hadden me wel toegevoegd op MSN. Maar als ik een gesprekje wilde aanknopen werd er niet, amper of bot gereageerd. Alsof ze niet op mij zaten te wachten. Later hoorde ik van mijn vriendinnen dat ze me geblokt hadden. Die gingen me op den duur ook negeren. Als iemand iets voorstelde om met z'n allen iets te doen werd ik niet meegevraagd. Achteraf had ik het waarschijnlijk toch niet leuk gevonden. Dat groepje is niet heel gebleven in de jaren daarna, maar de vriendschappen zijn niet meer hersteld. Op de klassenreünie heb ik ze wel gezien en dat was gezellig kletsen. Maar het contrast is alleen maar groter geworden. De meesten van hen hebben een gezin en zijn gesetteld. Ik nog steeds de vrijgezel die relaties maar gedoe vind. Zij leken me best nog wel outgoïng en ik houd er nog steeds niet van. We passen niet meer bij elkaar.
zaterdag 29 juli 2017 om 17:51
Dit komt me bekend voor of het is eens een sociologisch onderzoek waard, zo vaak er vriendinnenclubjes zijn waarvan er maar eentje echt/eerlijk/gewoon zichzelf is en de rest meeloper of nep of verblind door uiterlijkheden.
Ik ben altijd al nogal eigenwijs geweest en had vooral in de puberteit het idee dat mensen me niet zo leuk vonden.
Helemaal jaloers was ik, op die vriendinnengroepjes die de hele dag de slappe lach hadden en allemaal glanzend knap en gevat waren.
Ik moest elke dag maar weer gokken bij wie ik kon aanschuiven.
Op verschillende reunies hoorde ik dan terug dat:
- mensen helemaal niet bewust me aan het buitensluiten waren of bijzonder met mij bezig waren
- mensen me juist stoer vonden en dachten dat ik het niet zo nodig vond om bij zo'n clubje te horen. Oa omdat ik nogal vaag keek bij hysterisch gedrag en me een ongeluk schrok als een meisje ineens gearmd met me wilde lopen.
Je straalt waarschijnlijk gewoon uit dat je niet mee kunt gaan in bepaald gedrag.
Andere meiden vinden het juist wel leuk om lekker onderling te tutten en ongegeneerd klef te doen.
Zij denken dat jij dat niet nodig hebt. Niks buitensluiten aan of rot bedoeld naar jou, het gaat om henzelf en ze zijn ws helemaal niet met jou bezig.
Als je dat wel wilt moet je misschien duidelijker laten merken dat je hen ook nodig hebt. Dan kom je er misschien weer bij.
Als je dat overdreven vindt dan is het misschien tijd om andere mensen te zoeken, die qua uiten van vriendschap beter bij je passen.
Ik ben altijd al nogal eigenwijs geweest en had vooral in de puberteit het idee dat mensen me niet zo leuk vonden.
Helemaal jaloers was ik, op die vriendinnengroepjes die de hele dag de slappe lach hadden en allemaal glanzend knap en gevat waren.
Ik moest elke dag maar weer gokken bij wie ik kon aanschuiven.
Op verschillende reunies hoorde ik dan terug dat:
- mensen helemaal niet bewust me aan het buitensluiten waren of bijzonder met mij bezig waren
- mensen me juist stoer vonden en dachten dat ik het niet zo nodig vond om bij zo'n clubje te horen. Oa omdat ik nogal vaag keek bij hysterisch gedrag en me een ongeluk schrok als een meisje ineens gearmd met me wilde lopen.
Je straalt waarschijnlijk gewoon uit dat je niet mee kunt gaan in bepaald gedrag.
Andere meiden vinden het juist wel leuk om lekker onderling te tutten en ongegeneerd klef te doen.
Zij denken dat jij dat niet nodig hebt. Niks buitensluiten aan of rot bedoeld naar jou, het gaat om henzelf en ze zijn ws helemaal niet met jou bezig.
Als je dat wel wilt moet je misschien duidelijker laten merken dat je hen ook nodig hebt. Dan kom je er misschien weer bij.
Als je dat overdreven vindt dan is het misschien tijd om andere mensen te zoeken, die qua uiten van vriendschap beter bij je passen.
zaterdag 29 juli 2017 om 17:57
Mooie post en best herkenbaar ook!Het-groepje schreef: ↑29-07-2017 17:51Dit komt me bekend voor of het is eens een sociologisch onderzoek waard, zo vaak er vriendinnenclubjes zijn waarvan er maar eentje echt/eerlijk/gewoon zichzelf is en de rest meeloper of nep of verblind door uiterlijkheden.
Ik ben altijd al nogal eigenwijs geweest en had vooral in de puberteit het idee dat mensen me niet zo leuk vonden.
Helemaal jaloers was ik, op die vriendinnengroepjes die de hele dag de slappe lach hadden en allemaal glanzend knap en gevat waren.
Ik moest elke dag maar weer gokken bij wie ik kon aanschuiven.
Op verschillende reunies hoorde ik dan terug dat:
- mensen helemaal niet bewust me aan het buitensluiten waren of bijzonder met mij bezig waren
- mensen me juist stoer vonden en dachten dat ik het niet zo nodig vond om bij zo'n clubje te horen. Oa omdat ik nogal vaag keek bij hysterisch gedrag en me een ongeluk schrok als een meisje ineens gearmd met me wilde lopen.
Je straalt waarschijnlijk gewoon uit dat je niet mee kunt gaan in bepaald gedrag.
Andere meiden vinden het juist wel leuk om lekker onderling te tutten en ongegeneerd klef te doen.
Zij denken dat jij dat niet nodig hebt. Niks buitensluiten aan of rot bedoeld naar jou, het gaat om henzelf en ze zijn ws helemaal niet met jou bezig.
Als je dat wel wilt moet je misschien duidelijker laten merken dat je hen ook nodig hebt. Dan kom je er misschien weer bij.
Als je dat overdreven vindt dan is het misschien tijd om andere mensen te zoeken, die qua uiten van vriendschap beter bij je passen.
Ook ik kreeg na jaren heel andere dingen te horen over mijn positie in een vriendengroepje dan dat ik zelf had gedacht. Ik dacht dat ik erbij hing, zij ervaarden het juist alsof ik de stabiele basis van het groepje was. (Maar dus niet de spannende grensverleggende persoon met wie ze op zaterdagavond jongens konden gaan versieren).
offtopic: jouw nick icm de topictitel is wel mooi toevallig.
zaterdag 29 juli 2017 om 20:45
Ook over katten trouwens. Hun poezenbeest; ze kunnen helemaal smelten van tederheid over Mister Whiskers.
Als jij dat gaat veroordelen dan gaan ze daardoor niet méér van je houden.
Iets anders wordt het als ze dieren zo erg gaan vermenselijken dat ze hem essentiele behoeften onthouden.
Dus ik denk dat jij vrienden moet nemen die een zakelijke no-nonsense houding aannemen over huisdieren, totdat je wat minder obstinaat wordt. Het sop is de kool niet waard immers.
Als jij dat gaat veroordelen dan gaan ze daardoor niet méér van je houden.
Iets anders wordt het als ze dieren zo erg gaan vermenselijken dat ze hem essentiele behoeften onthouden.
Dus ik denk dat jij vrienden moet nemen die een zakelijke no-nonsense houding aannemen over huisdieren, totdat je wat minder obstinaat wordt. Het sop is de kool niet waard immers.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
