Psyche
alle pijlers
vriend denkt dat ik borderline heb
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:15
Sinds een jaar heb ik een relatie met een heel lieve jongen. Ik vond het heel erg eng om me in deze relatie te storten. Na een vijfjarige relatie met mijn vorige vriend had ik eindelijk mijn leven weer een beetje op orde en dacht ik dat ik ook best alleen gelukkig kon worden. Toch hebben we de relatie doorgezet en ik houd heel veel van mijn vriend. De laatste paar maanden wordt onze relatie echter steeds meer beladen. Ik heb heel vaak een soort van buien. Dan ben ik bang om mijn vriend te verliezen en "herken" ik al signalen dat hij me niet meer moet. Achteraf vind ik het dan ook compleet onzin, maar op het moment stijgt alles me boven mijn hoofd uit.
Nu zouden hier een aantal oorzaken voor kunnen zijn:
- ik ben wat overspannen van mijn werk, ik krijg binnenkort dan ook een andere baan, maar heb wel heel sterk het idee alles even niet meer aan te kunnen;
- we zijn gaan samenwonen, iets wat me geweldig leek, maar me ook heel erg sterk beangstigd;
- het laatste jaar van mijn vorige relatie was best wel zwaar. mijn ex was heel vaak boos en geirriteerd, wat zich uitte in scheldbuien en meer..
Na de laatste fikse ruzie van afgelopen weekend (ik was erg boos dat hij weer eens ergens anders aan het klussen was terwijl wij ook nog veel te doen hebben), heeft mijn vriend terecht aangegeven dat hij dit zo niet meer trekt. Hij heeft helemaal gelijk. Ik moet mezelf weer hervinden en misschien heb ik daar wel hulp bij nodig, iets wat ik nu ook aan het regelen ben.
Mijn vriend denkt echter dat ik misschien wel een psychische stoornis heb en denkt daarbij aan borderline. Zo heb ik twee keer tijdens een ruzie aangegeven dat ik wel dood wilde. Iets wat ik 5 seconden later ook weer zou kunnen intrekken, want ik zeg dat om dat ik me compleet machteloos voel op bepaalde momenten. Maar ik meen er niets van, maar dat weet hij natuurlijk niet. Verder ben ik ook heel erg bang dat ik mijn vriend verlies en daarmee niet alleen mijn relatie, maar ook mijn net opgebouwde nieuwe "thuis". Ik kan niet ontkennen dat deze angst buitensporig is. Wel weet ik dat ik in tijden dat het allemaal beter verloopt, ook op mijn werk, ik wel minder bang ben en wat meer zelfvertrouwen heb.
Van deze buien heb ik voorheen nooit last gehad.
Het kwetst me eigenlijk wel een beetje dat hij mij zomaar bestempeld als iemand met borderline. Dat geeft mij wel het gevoel dat hij me niet compleet serieus neemt. Maar aan de andere kant heb ik misschien ook wel kenmerken: dat ik twee keer heb gezegd dat ik dood wilde en dat ik zo'n ontzettende verlatingsangst heb bij hem.
Wat vinden jullie?
Nu zouden hier een aantal oorzaken voor kunnen zijn:
- ik ben wat overspannen van mijn werk, ik krijg binnenkort dan ook een andere baan, maar heb wel heel sterk het idee alles even niet meer aan te kunnen;
- we zijn gaan samenwonen, iets wat me geweldig leek, maar me ook heel erg sterk beangstigd;
- het laatste jaar van mijn vorige relatie was best wel zwaar. mijn ex was heel vaak boos en geirriteerd, wat zich uitte in scheldbuien en meer..
Na de laatste fikse ruzie van afgelopen weekend (ik was erg boos dat hij weer eens ergens anders aan het klussen was terwijl wij ook nog veel te doen hebben), heeft mijn vriend terecht aangegeven dat hij dit zo niet meer trekt. Hij heeft helemaal gelijk. Ik moet mezelf weer hervinden en misschien heb ik daar wel hulp bij nodig, iets wat ik nu ook aan het regelen ben.
Mijn vriend denkt echter dat ik misschien wel een psychische stoornis heb en denkt daarbij aan borderline. Zo heb ik twee keer tijdens een ruzie aangegeven dat ik wel dood wilde. Iets wat ik 5 seconden later ook weer zou kunnen intrekken, want ik zeg dat om dat ik me compleet machteloos voel op bepaalde momenten. Maar ik meen er niets van, maar dat weet hij natuurlijk niet. Verder ben ik ook heel erg bang dat ik mijn vriend verlies en daarmee niet alleen mijn relatie, maar ook mijn net opgebouwde nieuwe "thuis". Ik kan niet ontkennen dat deze angst buitensporig is. Wel weet ik dat ik in tijden dat het allemaal beter verloopt, ook op mijn werk, ik wel minder bang ben en wat meer zelfvertrouwen heb.
Van deze buien heb ik voorheen nooit last gehad.
Het kwetst me eigenlijk wel een beetje dat hij mij zomaar bestempeld als iemand met borderline. Dat geeft mij wel het gevoel dat hij me niet compleet serieus neemt. Maar aan de andere kant heb ik misschien ook wel kenmerken: dat ik twee keer heb gezegd dat ik dood wilde en dat ik zo'n ontzettende verlatingsangst heb bij hem.
Wat vinden jullie?
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:18
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:19
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:21
quote:Thcark schreef op 28 oktober 2008 @ 21:18:
Misschien neemt hij je juist wel serieus, door een borderliner in je te zien.... Hij heeft er over nagedacht blijkbaar....
Op internet is veel te lezen over borderline.. Misschien word je daar wat wijzer van en herken je jezelf wel of niet in de kenmerken...
Tuurlijk, praat iemand even een borderline syndroom aan
Als je wil weten of je iets mankeert, dan ga je naar je huisarts en die verwijst je wel door naar een specialist.
Misschien neemt hij je juist wel serieus, door een borderliner in je te zien.... Hij heeft er over nagedacht blijkbaar....
Op internet is veel te lezen over borderline.. Misschien word je daar wat wijzer van en herken je jezelf wel of niet in de kenmerken...
Tuurlijk, praat iemand even een borderline syndroom aan
Als je wil weten of je iets mankeert, dan ga je naar je huisarts en die verwijst je wel door naar een specialist.
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:22
Nou, dat is het dus... ik heb er veel over gelezen al, maar ik herken het eigenlijk niet zo erg, behalve dan de angst dat mijn vriend me zal verlaten en de stemmingswisselinen die ik de laatste tijd heb. Verder heb ik in het algemeen geen problemen met sociale contacten, heb ik geen neiging tot zelfdestructief gedrag, geen impulsieve acties en voorheen heb ik nooit last gehad van stemmingswisselingen. Het zou dus echt iets moeten zijn van het laatste halfjaar. Ik heb het er ook met mijn ouders en een vriendin over gehad, maar ook die herkennen niet zo veel in de kenmerken.
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:22
Kom, kom. Je schrijft overspannen te zijn. Daardoor kan het heel goed zijn dat je wat overtrokken reageert op normale situaties. Daarmee heb je nog geen borderline. Praat eens met de huisarts over of er iets te doen is aan deze klachten of meld je ziek als het heel erg is.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:25
Dank jullie voor jullie snelle reacties!
Zelf denk ik ook echt aan overspannen. Ik heb het gevoel dingen niet meer aan te kunnen en dat is echt van de laatste tijd. Doordat ik dat gevoel heb, ben ik ook veel banger om mijn vriend te verliezen. Daarnaast vermoed ik ook dat het met mijn voorgaande relatie heeft te maken.
Dit laatste vermoedt mijn huisarts ook, want daar ben ik inmiddels geweest.
En ziek melden... tja, dat doe ik eigenlijk niet zo snel. Misschien moet ik het toch overwegen, helemaal omdat ik toch binnenkort elders begin.
Zelf denk ik ook echt aan overspannen. Ik heb het gevoel dingen niet meer aan te kunnen en dat is echt van de laatste tijd. Doordat ik dat gevoel heb, ben ik ook veel banger om mijn vriend te verliezen. Daarnaast vermoed ik ook dat het met mijn voorgaande relatie heeft te maken.
Dit laatste vermoedt mijn huisarts ook, want daar ben ik inmiddels geweest.
En ziek melden... tja, dat doe ik eigenlijk niet zo snel. Misschien moet ik het toch overwegen, helemaal omdat ik toch binnenkort elders begin.
anoniem_69129 wijzigde dit bericht op 28-10-2008 21:27
Reden: spellingsfoutje ;)
Reden: spellingsfoutje ;)
% gewijzigd
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:33
Sja ik zou er ook niet zo blij mee zijn als mijn vriend diagnoses zou gaan stellen over mijn geestelijke gesteldheid, dus niet zo gek dat dat je stoort. Je kan tegen hem zeggen dat je dat niet leuk vindt. Ga niet alles accepteren omdat je bang bent hem kwijt te raken.
Maar zoek hulp, dat kan je zo te lezen wel gebruiken.
Maar zoek hulp, dat kan je zo te lezen wel gebruiken.
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:37
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:42
Hey Eleonora,
ik ben gisteren al langs geweest bij de huisarts, heb bijna een uur met hem gesproken. Hij vermoedt dat het met mijn vorige relatie heeft te maken. Het laatste jaar daarvan leefde ik behoorlijk onder hoogspanning en was ik erg bang. Mijn ex had nog al extreme buien (die gingen wat verder dan de mijne...). Ik weet dat ik bang ben ooit weer in een situatie terecht te komen die zo eenzaam en onveilig is als die (ik heb destijds niemand verteld over wat er thuis gebeurde).
ik ben gisteren al langs geweest bij de huisarts, heb bijna een uur met hem gesproken. Hij vermoedt dat het met mijn vorige relatie heeft te maken. Het laatste jaar daarvan leefde ik behoorlijk onder hoogspanning en was ik erg bang. Mijn ex had nog al extreme buien (die gingen wat verder dan de mijne...). Ik weet dat ik bang ben ooit weer in een situatie terecht te komen die zo eenzaam en onveilig is als die (ik heb destijds niemand verteld over wat er thuis gebeurde).
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:49
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:50
Ben je doorverwezen naar een peut? Zou je dat willen eigenlijk? Een huisarts weet van alle dingen maar een beetje natuurlijk, een gesprek met een psycholoog zou misschien een aanrader zijn.
Mijn ex praatte mij ook van alles aan, ik had eigenlijk vooral last van die relatie bleek achteraf. Nu zeg ik niet dat jouw vriend dat ook doet maar je vriend is (denk ik) geen dokter en misschien is hij ook maar gewoon op zoek naar redenen waaróm je doet zoals je doet.
Als jij daar iets mee wil, met die reden waarom dan zou ik als ik jou was verder gaan dan alleen naar de huisarts. Al was het maar om te kijken in hoeverre die vorige relatie nog een rol speelt in je leven en hoe je kunt zorgen dat het verleden in het verleden blijft en jij weer in het heden kunt gaan leven.
Want wat ooit was is niet meer, het is nu helemaal anders, dus áls het je voormalige relatie is die je parten speelt, dan wordt het tijd dat je die vorige relatie achter je laat en wie weet heb je daar een beetje professionele hulp bij nodig.
Mijn ex praatte mij ook van alles aan, ik had eigenlijk vooral last van die relatie bleek achteraf. Nu zeg ik niet dat jouw vriend dat ook doet maar je vriend is (denk ik) geen dokter en misschien is hij ook maar gewoon op zoek naar redenen waaróm je doet zoals je doet.
Als jij daar iets mee wil, met die reden waarom dan zou ik als ik jou was verder gaan dan alleen naar de huisarts. Al was het maar om te kijken in hoeverre die vorige relatie nog een rol speelt in je leven en hoe je kunt zorgen dat het verleden in het verleden blijft en jij weer in het heden kunt gaan leven.
Want wat ooit was is niet meer, het is nu helemaal anders, dus áls het je voormalige relatie is die je parten speelt, dan wordt het tijd dat je die vorige relatie achter je laat en wie weet heb je daar een beetje professionele hulp bij nodig.
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:51
quote:white schreef op 28 oktober 2008 @ 21:44:
Wauw, dank je Digitalis! Van zulke uitspraken krijg ik wel weer even nieuwe energie.
Het is wel fijn dat je je heir wat gesterkt voelt, maar gebruik dat niet om tegenover je vriend te komen te staan.
Je wil er samen uitkomen. En goed ruzie maken betekent dat je zegt wat je niet leuk vindt, wat je daardoor voelt als hij dat zegt, en probeer geen scene ervan te maken of elkaar voor rotte vis uit te maken, of jij dit, maar jij dat of jij zus en zo.. daar schiet je niks mee op. Het laatste waar je zin in hebt als je zo gespannen bent is heftige ruzies. Dus neem een time uit als je voelt dat je te boos of verdrietig bent om na te denken en laat hem niet je vijand worden..
Wauw, dank je Digitalis! Van zulke uitspraken krijg ik wel weer even nieuwe energie.
Het is wel fijn dat je je heir wat gesterkt voelt, maar gebruik dat niet om tegenover je vriend te komen te staan.
Je wil er samen uitkomen. En goed ruzie maken betekent dat je zegt wat je niet leuk vindt, wat je daardoor voelt als hij dat zegt, en probeer geen scene ervan te maken of elkaar voor rotte vis uit te maken, of jij dit, maar jij dat of jij zus en zo.. daar schiet je niks mee op. Het laatste waar je zin in hebt als je zo gespannen bent is heftige ruzies. Dus neem een time uit als je voelt dat je te boos of verdrietig bent om na te denken en laat hem niet je vijand worden..
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:52
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:53
Ik vind je uitspraken dat je wel dood wilt eerlijk gezegd nogal heftig (ook als je ze 5 minuten later weer in kunt trekken, want je hebt het wel gezegd, en hij heeft het ook gehoord) en ik kan me voorstellen dat je vriend daar nogal van schrikt en denkt dat er iets psychisch met je aan de hand is, denk dat hij zich alleen maar bezorgd is, denk niet dat hij de aangewezen persoon is diagnoses te gaan stellen maar kan me wel voorstellen dat je uitspraken hem ertoe aanzetten aan je geestelijke gezondheid te gaan twijfelen.
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:54
in een ruzie roepen dat je dood wil omdat je je machteloos voelt is geen teken van borderline.
je hebt deze klachten nog niet zo lang toch? borderline is iets wat 'ontwikkeld' in je (late) puber jaren, niet iets wat je oploopt als een verkoudheidje.
ga de stress die je hebt aanpakken en maak afspraken met je vriend om te voorkomen dat ruzies escaleren!
je hebt deze klachten nog niet zo lang toch? borderline is iets wat 'ontwikkeld' in je (late) puber jaren, niet iets wat je oploopt als een verkoudheidje.
ga de stress die je hebt aanpakken en maak afspraken met je vriend om te voorkomen dat ruzies escaleren!
dinsdag 28 oktober 2008 om 21:56
Dank je Eleonora!
Volgende week heb ik mijn eerste afspraak bij een psycholoog, want ik vind het zelf ook wel tijd worden te achterhalen wat er aan de hand is. Dat ik nog moeite heb met de vorige relatie is mij wel duidelijk, ik weet alleen niet de rol daarvan in mijn huidige problemen, maar daar zal ik vast achterkomen.
En ik wil natuurlijk ook van mijn buien af. Wat ik doe bij mijn vriend is gewoon pure emotionele chantage en nu ik weet wat dat met hem doet, voel ik me heel schuldig. Ik weet dus ook dat het me gaat lukken, hoe dan ook. Ik ben namelijk totaal niet het type wat mensen makkelijk kwetst.
Volgende week heb ik mijn eerste afspraak bij een psycholoog, want ik vind het zelf ook wel tijd worden te achterhalen wat er aan de hand is. Dat ik nog moeite heb met de vorige relatie is mij wel duidelijk, ik weet alleen niet de rol daarvan in mijn huidige problemen, maar daar zal ik vast achterkomen.
En ik wil natuurlijk ook van mijn buien af. Wat ik doe bij mijn vriend is gewoon pure emotionele chantage en nu ik weet wat dat met hem doet, voel ik me heel schuldig. Ik weet dus ook dat het me gaat lukken, hoe dan ook. Ik ben namelijk totaal niet het type wat mensen makkelijk kwetst.
dinsdag 28 oktober 2008 om 22:01
Inderdaad gigaluilak. BPS is een redelijk serieuze stoornis. Nou ja, redelijk. Kan enorm ernstig zijn. Een keertje je zo machteloos voelen dat je het liefst door de grond zakt (eufefimse voor dood willen) maakt je niet meteen een borderliner. Dan moet je voor langere tijd toch tenminste 5 van de tien (geloof ik) symptomen hebben. Ik vind het zo van deze tijd om alles te labelen. Elk ongewenst gedrag wordt weggeetikeerd.
dinsdag 28 oktober 2008 om 22:05
Hoi Citronella,
het is inderdaad heel heftig dat ik zulke uitspraken heb gedaan. Ik heb deze uitspraken gedaan omdat ik me niet helemaal serieus genomen voelde. Had al regelmatig gezegd dat ik bepaalde druk even niet aan kon, maar had het idee dat mijn vriend daar te weinig rekening mee hield. Die uitspraken waren dan ook een noodkreet en meer bedoeld om mijn machteloosheid uit te spreken, omdat ik dat op een andere manier niet meer kon (had het gevoel niet begrepen te worden). Het is niet goed, helemaal mdat mijn vriend echt van me houdt.
Ik kan dan ook alleen maar zeggen dat ik het nooit weer zal doen...
het is inderdaad heel heftig dat ik zulke uitspraken heb gedaan. Ik heb deze uitspraken gedaan omdat ik me niet helemaal serieus genomen voelde. Had al regelmatig gezegd dat ik bepaalde druk even niet aan kon, maar had het idee dat mijn vriend daar te weinig rekening mee hield. Die uitspraken waren dan ook een noodkreet en meer bedoeld om mijn machteloosheid uit te spreken, omdat ik dat op een andere manier niet meer kon (had het gevoel niet begrepen te worden). Het is niet goed, helemaal mdat mijn vriend echt van me houdt.
Ik kan dan ook alleen maar zeggen dat ik het nooit weer zal doen...
dinsdag 28 oktober 2008 om 22:10
quote:white schreef op 28 oktober 2008 @ 21:56:
Dank je Eleonora!
Volgende week heb ik mijn eerste afspraak bij een psycholoog, want ik vind het zelf ook wel tijd worden te achterhalen wat er aan de hand is. Dat ik nog moeite heb met de vorige relatie is mij wel duidelijk, ik weet alleen niet de rol daarvan in mijn huidige problemen, maar daar zal ik vast achterkomen.
En ik wil natuurlijk ook van mijn buien af. Wat ik doe bij mijn vriend is gewoon pure emotionele chantage en nu ik weet wat dat met hem doet, voel ik me heel schuldig. Ik weet dus ook dat het me gaat lukken, hoe dan ook. Ik ben namelijk totaal niet het type wat mensen makkelijk kwetst.
Snap ik, emotioneel chanteren is ook niet leuk. Maar laat je geen dingen aanpraten alsjeblieft. BPS staat niet echt leuk bekend, en voor je het weet wordt alles daaraan gelinkt. Dat moet je niet ambieren.
Hopelijk heb je wat aan de psycholoog.
Dank je Eleonora!
Volgende week heb ik mijn eerste afspraak bij een psycholoog, want ik vind het zelf ook wel tijd worden te achterhalen wat er aan de hand is. Dat ik nog moeite heb met de vorige relatie is mij wel duidelijk, ik weet alleen niet de rol daarvan in mijn huidige problemen, maar daar zal ik vast achterkomen.
En ik wil natuurlijk ook van mijn buien af. Wat ik doe bij mijn vriend is gewoon pure emotionele chantage en nu ik weet wat dat met hem doet, voel ik me heel schuldig. Ik weet dus ook dat het me gaat lukken, hoe dan ook. Ik ben namelijk totaal niet het type wat mensen makkelijk kwetst.
Snap ik, emotioneel chanteren is ook niet leuk. Maar laat je geen dingen aanpraten alsjeblieft. BPS staat niet echt leuk bekend, en voor je het weet wordt alles daaraan gelinkt. Dat moet je niet ambieren.
Hopelijk heb je wat aan de psycholoog.
dinsdag 28 oktober 2008 om 22:10
5 of meer van 9 inderdaad.
wat betreft het labelen, persoonlijk zal het mij een rot zorg zijn dat iedereen graag wat heeft of aan een ander toebedeeld, wat ik jammer vind is dat mensen die echt aan stoornissen oid lijden daarmee raar aangekeken worden (heb je er weer zo een... tuurlijk meis; jij ook al? mijn nicht/buurvrouw, de vriendin van een vriendin en die haar zus ook.... *zucht*)
wat betreft het labelen, persoonlijk zal het mij een rot zorg zijn dat iedereen graag wat heeft of aan een ander toebedeeld, wat ik jammer vind is dat mensen die echt aan stoornissen oid lijden daarmee raar aangekeken worden (heb je er weer zo een... tuurlijk meis; jij ook al? mijn nicht/buurvrouw, de vriendin van een vriendin en die haar zus ook.... *zucht*)
