Vriendin in de war - wat kan ik doen?

01-01-2021 16:59 38 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een goede vriendin zit op het randje van een psychose. Ze heeft wel medicatie en begeleiding, sinds afgelopen najaar, maar ik zou ook iets willen betekenen. Helaas woont ze 150 km verderop. Ik heb haar net aan de telefoon gehad, nadat contact krijgen een paar weken moeizaam ging. Ik vond het erg zorgelijk klinken. Gelukkig is ze dus weer aan de medicatie, nadat ze die onlangs had afgebouwd (in het najaar is ze dus onder behandeling gekomen, hoefde net niet opgenomen te worden maar wel antipsychotica en strikte controle aan huis door ggz). Ze was altijd al erg spiritueel ingesteld, maar dat is volledig aan het ontsporen. Haar donkere vorige levens achtervolgen haar, er is een complot, een elitegroepje enzovoort. Ze kwam in het gesprek daarnet steeds weer terug op dat ze nu gelukkig even niets op haar schouders hoeft te torsen en dat ze 'gewoon met beide benen op de grond moet staan'. Nou, graag, maar dat is nu juist niet aan de hand. Als ik een vraag stel, verwijt ze mij dat ik haar motiveer om weer in haar hoofd te gaan, wat ze nu juist niet mag.
Al lang geleden - een jaar of 30 - heeft ze ook zo'n episode gehad. Toen telde ze alles, zoals woorden in een zin, en kende dan betekenis toe aan het aantal. Ik heb mezelf altijd verweten dat ik toen wel in opperste verbazing was over haar gedrag, maar daar eigenlijk niets mee heb gedaan. We zagen elkaar ook toen al niet vaak omdat ze niet naast de deur woonde. Pas een paar jaar later realiseerde ik me dat ze toen gewoon psychotisch was. Haar vader heeft destijds een bevriende psychiater ingeschakeld, die haar geholpen heeft.

Zijn hier mensen met ervaring op dit vlak? Wat zou ik voor haar kunnen doen? Ik heb haar dat uiteraard ook gevraagd, maar tot drie keer toe was haar antwoord 'gewoon goed zijn voor de wereld'. Tsja, dat geldt voor iedereen. Ik bedoel voor haar als persoon, concreet. Maar dat kwam niet over.
Ik ken haar moeder vrij goed, die woont in dezelfde plaats als ik. Ik heb een berichtje gestuurd dat ik me zorgen maak en gevraagd of zij misschien nog voor nieuwjaar naar mijn vriendin zou gaan. Maar dat voelt ook weer zo afschuiverig.
Ik wilde het ook graag even van me af schrijven en delen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Wat vreselijk dat je vriendin zo in de war is...
En jammer dat je zover van haar afwoont.
Ik denk dat je vrij machteloos staat.
Maar af en toe een kaartje of bloemen sturen kan natuurlijk altijd.
Alle reacties Link kopieren
Wat zou je méér willen of kunnen doen?
Ze heeft een psychose, die ga jij niet oplossen. Ze heeft een behandelaar en medicijnen. Gewoon vriendin zijn en blijven lijkt me genoeg.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Je kan niet zo veel doen.
Het enige wat je kan doen is wat je nu al doet.. proberen met haar in contact te blijven. Haar motiveren om haar medicijnen te blijven nemen en als je ziet dat het echt de verkeerde kant op gaat mensen in haar omgeving inseinen zoals je nu gedaan hebt.
Alle reacties Link kopieren
Dat is dus mijn vraag juist, wat ik meer zou kunnen doen. Ik verwacht geen oplossing, maar wie weet zit er een goede tip bij.
Ik heb in elk geval al een kaart geschreven, die gaat zo meteen op de post. Ik heb er o.a. in gezet dat ik haar graag een knuffel zou willen geven en dat ik probeer komend weekend langs te komen, al is het maar om alleen dat te doen. Maar ik voel me machteloos en zou een betere vriendin willen zijn, al weet ik dus niet goed hoe.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou oppassen dat je niet in haar systeem terecht komt door dingen achter haar rug te doen kun je juist wantrouwen opwekken.

Ik zou eerder denken aan een weekelijkse skype, maar niet therapeutisch maar juist als wat afleiding. 1x per week samen video eten of samen iets kijken met humor op netflix (watch party).
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
01-01-2021 17:20
Ik zou oppassen dat je niet in haar systeem terecht komt door dingen achter haar rug te doen kun je juist wantrouwen opwekken.

Ik zou eerder denken aan een weekelijkse skype, maar niet therapeutisch maar juist als wat afleiding. 1x per week samen video eten of samen iets kijken met humor op netflix (watch party).
Dat zijn wel goede ideeen.
Alle reacties Link kopieren
Dat Skype-gesprek is inderdaad een goede. Heb het dan over alledaagse dingen: wat je hebt gekookt vandaag, vraag ook wat zij heeft gegeten. Opper om samen op afstand iets te doen: dekentjes haken/breien voor een goed doel, serie kijken, samen sporten... er zijn best wat mogelijkheden. Je kunt dit ‘live’ samen doen, maar ook los van elkaar en dan Skypen over de resultaten/progressie.

Verder: spreek uit dat je, bij te veel alarmsignalen, haar netwerk waarschuwt. Geef haar inspraak in wie je waarschuwt, maar niet in of dat doet. Blijf er wel open en eerlijk over. ‘Ik ga nu X inseinen, want ik zie dit en dit bij jou’.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook niet te veel duiken in haar wanen, maar alleen dingen aansnijden wanneer zij er zelf over begint. En dan niet zeggen dat het niet waar is of fout. Maar eerder zoiets zeggen als: 'ik snap dat jij dat zo voelt en ervaart. Ik heb zelf een andere ervaring of een ander idee over spiritualiteit...evt korte uitleg '

Dan laat je haar in haar waarde maar benadruk je ook dat het voor jou anders is.
Dingen zeggen zoals: ik denk dat je in de war bent zal vooral weerstand oproepen. Hooguit kun je aangeven dat jullie eigen visies hebben en dat jij begrijpt dat zij er nu anders in staat. Je kan haar niet overtuigen van jouw waarheid. Aanslaan van medicijnen kan wel een maand duren of zelfs 2.

Zolang ze geen gevaar is voor zichzelf of anderen, kost het veranderen van haar realiteit vooral even tijd.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Celaena_Aelin schreef:
01-01-2021 17:35
Dat Skype-gesprek is inderdaad een goede. Heb het dan over alledaagse dingen: wat je hebt gekookt vandaag, vraag ook wat zij heeft gegeten. Opper om samen op afstand iets te doen: dekentjes haken/breien voor een goed doel, serie kijken, samen sporten... er zijn best wat mogelijkheden. Je kunt dit ‘live’ samen doen, maar ook los van elkaar en dan Skypen over de resultaten/progressie.

Verder: spreek uit dat je, bij te veel alarmsignalen, haar netwerk waarschuwt. Geef haar inspraak in wie je waarschuwt, maar niet in of dat doet. Blijf er wel open en eerlijk over. ‘Ik ga nu X inseinen, want ik zie dit en dit bij jou’.
Ik zou dit laatste niet doen als ze nu actief in een psychose zit. Grote kans dat ze je dan buitensluit.

Probeer inderdaad gewoon te kletsen, contact te maken, niet teveel in discussie te gaan maar het over het hier en nu hebben.

Probeer het ook niet alleen over haar laten gaan maar praat ook over jezelf en de normale dingen die je anders zou bespreken.
Alle reacties Link kopieren
Celaena_Aelin schreef:
01-01-2021 17:35
Dat Skype-gesprek is inderdaad een goede. Heb het dan over alledaagse dingen: wat je hebt gekookt vandaag, vraag ook wat zij heeft gegeten. Opper om samen op afstand iets te doen: dekentjes haken/breien voor een goed doel, serie kijken, samen sporten... er zijn best wat mogelijkheden. Je kunt dit ‘live’ samen doen, maar ook los van elkaar en dan Skypen over de resultaten/progressie.

Verder: spreek uit dat je, bij te veel alarmsignalen, haar netwerk waarschuwt. Geef haar inspraak in wie je waarschuwt, maar niet in of dat doet. Blijf er wel open en eerlijk over. ‘Ik ga nu X inseinen, want ik zie dit en dit bij jou’.

Zou ik dus absoluut niet doen.
TO is een vriendin die veraf staat. De persoon waar het om gaat is in behandeling - bekend bij GGZ- en heeft een netwerk. Niet je daar in gaan mengen.
Mensen hebben mij eens de politie op mn dak gestuurd. Het allerslechtste wat ze hadden kunnen doen, heb ze daarna nooit meer gesproken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb contact met haar moeder. Die had haar op willen halen voor de jaarwisseling, maar ze wilde thuis blijven. Haar moeder meldt dat de crisisdienst nu drie keer per week langs gaat, maar ze maakt zich wel zorgen of mijn vriendin haar medicatie wel neemt. Vriendin zei tegen mij van wel, maar ze klonk dermate verward dat ik dat ook betwijfel. Haar moeder maakt zich dus ook grote zorgen, maar heeft er wel vertrouwen in dat vriendin hier doorheen komt. Ik hoop het maar. Misschien zou een tijdje opname beter zijn, maar volgens haar moeder gaat ze dat nooit doen.

Dank voor jullie reacties, fijn om eea te kunnen delen hier.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
In NL is gedwongen opgenomen worden erg lastig.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat weet ik.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft de tip van mensen inschakelen: bij een vriendin van mij werkte dat juist wel. Zij accepteerde ‘ik moet dit tegen iemand zeggen, want ik ben een slechte vriendin voor je als ik dit geheim hou’. Het heeft er zelfs wel eens voor gezorgd dat ze, uit bescherming, niet van de afdeling af mocht (ze zat toen al opgenomen, zou eigenlijk binnenkort weer een paar uurtjes naar buiten mogen, maar aangezien ze mij had verteld wat ze van plan was in die tijd en ik dat dus niet geheim hield, heeft ze de kans niet gekregen). Ik ben altijd duidelijk en eerlijk geweest: dit moet ik tegen een hulpverlener zeggen, zeg jij maar tegen wie.
Bel de crisisdienst.

Niet relevant, want niet acuut. Bij acute zorgen zeker bellen. Wees vooral eerlijk naar haar, ga niet mee in haar wanen en bespreek de gewone dagelijkse dingen. Wat heeft zij gedaan, wat heb jij gedaan (de ramen gelapt, sokken gestopt etc).
anoniem_399691 wijzigde dit bericht op 01-01-2021 18:19
86.16% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Zou vooral niet dwingen op slikken van medicatie, heb vaak gezien dat ze zich dan tegen die mensen keren want teveel bemoeienis en ze weten het zelf wel.

Probeer zo normaal te doen en als je een dubbele agenda hebt zal ze dat snel genoeg merken!
OohBoy schreef:
01-01-2021 17:53
Zou ik dus absoluut niet doen.
TO is een vriendin die veraf staat. De persoon waar het om gaat is in behandeling - bekend bij GGZ- en heeft een netwerk. Niet je daar in gaan mengen.
Mensen hebben mij eens de politie op mn dak gestuurd. Het allerslechtste wat ze hadden kunnen doen, heb ze daarna nooit meer gesproken.
Lijkt me nou juist heel gezond om bij ernstig zorgwekkende signalen te bespreken dat je je erg zorgen maakt en dit bij haar behandelaar neer zal leggen.
Niets ergers dan achteraf horen dat iemand achter je rug om is gegaan of voor TO om berouw te hebben over niet ingrijpen en nu ernstige gevolgen.
Alle reacties Link kopieren
De crisisdienst komt 3x per week langs, dat is echt niet voor haar zweetvoeten. Herstel kost tijd.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Nee maar zodra de vriendin van TO zegt dat ze geen hulp meer wil of nodig heeft dan stopt die crisisdienst meteen omdat het op vrijwillige basis is. Het is dus wel belangrijk te zorgen dat ze mee blijft gaan in de hulp.
Ik heb met een groep vrienden een hele poos een vriendin ondersteund. Zij had oa psychoses ook; kreeg ook hulpverlening over de vloer en daar zaten wij dan mee in een app groepje (waar zij van wist) om af t es preken wie wanneer op bezoek ging/ boodschappen deed/ hielp leefbaar maken woning etc. Dat was dus op kleinere afstand, maar wat toen hielp was regelmatig bellen en gewoon laten ventileren. Niet ingaan of meegaan met wanen, maar gewoon laten zijn.
En verder praktisch in boodschappen en eten maken enzo. Verder kan je niet zoveel ben ik bang.
Alle reacties Link kopieren
LīlyRose schreef:
01-01-2021 18:22
Lijkt me nou juist heel gezond om bij ernstig zorgwekkende signalen te bespreken dat je je erg zorgen maakt en dit bij haar behandelaar neer zal leggen.
Niets ergers dan achteraf horen dat iemand achter je rug om is gegaan of voor TO om berouw te hebben over niet ingrijpen en nu ernstige gevolgen.

Ik kan je alleen mijn ervaring vertellen, en dat is dat het vertrouwen in één klap weg is. En dan kan je dus helemaal niks meer.
OohBoy schreef:
01-01-2021 18:53
Ik kan je alleen mijn ervaring vertellen, en dat is dat het vertrouwen in één klap weg is. En dan kan je dus helemaal niks meer.
Dus achter je rug om beschadigt vertrouwen niet?
Ik heb wel af en toe haar hulpverleners benaderd als ik merkte dat ze erg suïcidaal was. Dan zei ik iets van dat ik die verantwoordelijkheid niet trok en belde ik de crisisdienst of haar hulpverlener (afhankelijk van tijdstip). Dat snapte ze ondanks alles meestal wel. Je moet ook jezelf beschermen, als jij over je grenzen gaat kan je er niet meer voor iemand zijn.
Alle reacties Link kopieren
Sága schreef:
01-01-2021 18:50
Ik heb met een groep vrienden een hele poos een vriendin ondersteund. Zij had oa psychoses ook; kreeg ook hulpverlening over de vloer en daar zaten wij dan mee in een app groepje (waar zij van wist) om af t es preken wie wanneer op bezoek ging/ boodschappen deed/ hielp leefbaar maken woning etc. Dat was dus op kleinere afstand, maar wat toen hielp was regelmatig bellen en gewoon laten ventileren. Niet ingaan of meegaan met wanen, maar gewoon laten zijn.
En verder praktisch in boodschappen en eten maken enzo. Verder kan je niet zoveel ben ik bang.
Daar heeft zij waarschijnlijk toestemming voor gegeven, want anders kan dat niet. Dan is het nog de vraag of dat to zou moeten zijn of enkele mensen dichterbij.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven