Psyche
alle pijlers
Vriendin woont in een beschermde woonvorm
maandag 11 oktober 2021 om 15:21
Hoi allemaal,
Op dit moment ben ik 10 jaar bevriend met B. We hebben elkaar leren kennen tijdens een jongerenvakantie en we hadden al snel een leuke klik met elkaar. Deze klik bouwde zich uit tot een fijne vriendschap. We deden in het begin veel leuke dingen met elkaar, bijvoorbeeld bij elkaar logeren, midweekjes weg, uit eten en naar concerten. In de afgelopen jaren kreeg B. te maken met mentale klachten. Zo moest ze met meerdere banen en studies stoppen omdat deze niet vol te houden waren. De mentale klachten namen in zo'n sterke mate toe dat er psychologisch onderzoek nodig was. De diagnose bleek autisme en een licht verstandelijke beperking te zijn.
Ik vond het heel verdrietig om mijn vriendin met haar mentale klachten te zien worstelen en ik was blij voor haar dat ze nu meer duidelijkheid had gekregen door haar diagnoses. Het deed haar zichtbaar goed dat ze nu wist waar ze mee te maken had. We zijn nu een aantal jaar verder na de diagnose en ik heb mijn vriendin steeds meer zien veranderen. Toen we elkaar leerden kennen, was er sprake van een gelijkwaardige vriendschap. Op dit moment is dat heel anders. Mijn vriendin kan niet meer werken en woont sinds kort in een voorziening voor beschermd wonen. Ik merk dat ik deze nieuwe situatie lastig vind. Ze leeft volgens een heel strakke dagplanning die tussen 07:30 en 21:30 uur volledig is volgepland, elke dag van de week. Dit heeft te maken met haar behoefte aan structuur. Uiteraard heb ik hier begrip voor! Maar dit houdt in dat ik niet langer dan een uur kan langskomen nu ze in de woonvoorziening woont. Voor de beeldvorming: ik woon 02:00 uur enkele reis van haar vandaan. Als ik B. wil blijven zien, dan ben ik 04:00 uur aan reistijd kwijt als ik haar een uurtje wil zien. In dat uur praten we alleen over haar, niet over mij. Het voelt ontzettend naar om te zeggen, maar ik krijg steeds meer het gevoel dat de vriendschap meer 'vrijwilligerswerk' wordt omdat de wederkerigheid ontbreekt.
Hebben jullie tips voor mij hoe ik met deze situatie om kan gaan? B. geeft aan dat ik een belangrijke persoon in haar leven ben en dat zij mij als enige vriendin nooit kwijt zou willen raken. Dit zou ik ook niet over mijn hart kunnen verkrijgen! Maar deze situatie vind ik heel moeilijk omdat het mij veel energie kost en weinig oplevert. Het voelt zo egoïstisch en verkeerd om dit hardop te zeggen. Het gaat mij in vriendschappen absoluut niet om persoonlijk gewin, maar ik vind het wel fijn dat er ook aandacht is voor hoe het mij gaat. Hopelijk heb ik mij een beetje goed uitgedrukt en vind ik steun/herkenning in jullie verhalen.
Groetjes, Eefje
Op dit moment ben ik 10 jaar bevriend met B. We hebben elkaar leren kennen tijdens een jongerenvakantie en we hadden al snel een leuke klik met elkaar. Deze klik bouwde zich uit tot een fijne vriendschap. We deden in het begin veel leuke dingen met elkaar, bijvoorbeeld bij elkaar logeren, midweekjes weg, uit eten en naar concerten. In de afgelopen jaren kreeg B. te maken met mentale klachten. Zo moest ze met meerdere banen en studies stoppen omdat deze niet vol te houden waren. De mentale klachten namen in zo'n sterke mate toe dat er psychologisch onderzoek nodig was. De diagnose bleek autisme en een licht verstandelijke beperking te zijn.
Ik vond het heel verdrietig om mijn vriendin met haar mentale klachten te zien worstelen en ik was blij voor haar dat ze nu meer duidelijkheid had gekregen door haar diagnoses. Het deed haar zichtbaar goed dat ze nu wist waar ze mee te maken had. We zijn nu een aantal jaar verder na de diagnose en ik heb mijn vriendin steeds meer zien veranderen. Toen we elkaar leerden kennen, was er sprake van een gelijkwaardige vriendschap. Op dit moment is dat heel anders. Mijn vriendin kan niet meer werken en woont sinds kort in een voorziening voor beschermd wonen. Ik merk dat ik deze nieuwe situatie lastig vind. Ze leeft volgens een heel strakke dagplanning die tussen 07:30 en 21:30 uur volledig is volgepland, elke dag van de week. Dit heeft te maken met haar behoefte aan structuur. Uiteraard heb ik hier begrip voor! Maar dit houdt in dat ik niet langer dan een uur kan langskomen nu ze in de woonvoorziening woont. Voor de beeldvorming: ik woon 02:00 uur enkele reis van haar vandaan. Als ik B. wil blijven zien, dan ben ik 04:00 uur aan reistijd kwijt als ik haar een uurtje wil zien. In dat uur praten we alleen over haar, niet over mij. Het voelt ontzettend naar om te zeggen, maar ik krijg steeds meer het gevoel dat de vriendschap meer 'vrijwilligerswerk' wordt omdat de wederkerigheid ontbreekt.
Hebben jullie tips voor mij hoe ik met deze situatie om kan gaan? B. geeft aan dat ik een belangrijke persoon in haar leven ben en dat zij mij als enige vriendin nooit kwijt zou willen raken. Dit zou ik ook niet over mijn hart kunnen verkrijgen! Maar deze situatie vind ik heel moeilijk omdat het mij veel energie kost en weinig oplevert. Het voelt zo egoïstisch en verkeerd om dit hardop te zeggen. Het gaat mij in vriendschappen absoluut niet om persoonlijk gewin, maar ik vind het wel fijn dat er ook aandacht is voor hoe het mij gaat. Hopelijk heb ik mij een beetje goed uitgedrukt en vind ik steun/herkenning in jullie verhalen.
Groetjes, Eefje
maandag 11 oktober 2021 om 15:26
Ik zou gaan zoeken naar een nieuwe balans, tussen af en toe (maar niet te vaak, voor je eigen energie) langskomen, en verder regelmatig gesprekken (telefoon/app/videobellen) op afstand voeren. Zo kost het beiden evenveel tijd en heb je toch contact. Wie weet geldt voor gesprekken in die vorm zelfs dat er weer wat meer ruimte is voor ook jouw verhalen?
Heb lief, houd moed. Komt goed.
maandag 11 oktober 2021 om 15:29
Ik zou ook beeldbellen. Vier uur reizen voor een uurtje bezoek is niet lang op te brengen, zeker als je er zelf niet blij van wordt.
Misschien wordt het in de toekomst weer beter en kunnen jullie weer op de oude voet verder, nu zit dat er gewoon even niet in.
Misschien wordt het in de toekomst weer beter en kunnen jullie weer op de oude voet verder, nu zit dat er gewoon even niet in.
mollymalone wijzigde dit bericht op 11-10-2021 15:30
1.53% gewijzigd
maandag 11 oktober 2021 om 15:38
Het is niet anders. Of je kan het opbrengen om nu steeds een uurtje te mogen komen of je laat haar zitten.
Het gaat om haar gezondheid. En dat is echt een goede reden om dit zo te doen.
En misschien kan je nog wel af en toe lekker lang bellen ofzo, of mag ze dat ook niet?
Ik persoonlijk vind je niet echt klinken als een echte goede vriendin, maar is vooral de toon die de muziek maakt misschien. Of jullie zijn echt uit elkaar gegroeid.
Het gaat om haar gezondheid. En dat is echt een goede reden om dit zo te doen.
En misschien kan je nog wel af en toe lekker lang bellen ofzo, of mag ze dat ook niet?
Ik persoonlijk vind je niet echt klinken als een echte goede vriendin, maar is vooral de toon die de muziek maakt misschien. Of jullie zijn echt uit elkaar gegroeid.
maandag 11 oktober 2021 om 15:47
Bedankt allemaal! Ik zal inderdaad eens overleggen of ze wat vaker wil videobellen. Dit hebben we nog nooit gedaan en ik weet niet of ze hiervoor open staat. Maar wie weet!
Het raakt mij wel dat er gezegd wordt dat ik geen echt goede vriendin zou zijn. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik nog meer zou kunnen doen wat ik in de afgelopen jaren voor haar gedaan heb. Ik heb er bewust niet bij gezet wat dit precies geweest is omdat het daar niet om gaat. Ik geef veel om B. en ik heb niet de intentie om de vriendschap te beëindigen. Maar nu ik vier uur moet reizen om haar een uurtje te kunnen zien, vraag ik mij wel af hoe ik ver ik moet blijven gaan met 'geven'. Of is dat dan zo egoïstisch gedacht vanuit mij?
Het raakt mij wel dat er gezegd wordt dat ik geen echt goede vriendin zou zijn. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik nog meer zou kunnen doen wat ik in de afgelopen jaren voor haar gedaan heb. Ik heb er bewust niet bij gezet wat dit precies geweest is omdat het daar niet om gaat. Ik geef veel om B. en ik heb niet de intentie om de vriendschap te beëindigen. Maar nu ik vier uur moet reizen om haar een uurtje te kunnen zien, vraag ik mij wel af hoe ik ver ik moet blijven gaan met 'geven'. Of is dat dan zo egoïstisch gedacht vanuit mij?
maandag 11 oktober 2021 om 15:49
ja natuurlijk is dat egoïstisch gedacht. Maar wellicht kun je het echt niet meer opbrengen? dat kanEefje96 schreef: ↑11-10-2021 15:47Bedankt allemaal! Ik zal inderdaad eens overleggen of ze wat vaker wil videobellen. Dit hebben we nog nooit gedaan en ik weet niet of ze hiervoor open staat. Maar wie weet!
Het raakt mij wel dat er gezegd wordt dat ik geen echt goede vriendin zou zijn. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik nog meer zou kunnen doen wat ik in de afgelopen jaren voor haar gedaan heb. Ik heb er bewust niet bij gezet wat dit precies geweest is omdat het daar niet om gaat. Ik geef veel om B. en ik heb niet de intentie om de vriendschap te beëindigen. Maar nu ik vier uur moet reizen om haar een uurtje te kunnen zien, vraag ik mij wel af hoe ik ver ik moet blijven gaan met 'geven'. Of is dat dan zo egoïstisch gedacht vanuit mij?
Overleg eens met haar en als het kan haar begeleiding
maandag 11 oktober 2021 om 15:51
Eefje96 schreef: ↑11-10-2021 15:47Bedankt allemaal! Ik zal inderdaad eens overleggen of ze wat vaker wil videobellen. Dit hebben we nog nooit gedaan en ik weet niet of ze hiervoor open staat. Maar wie weet!
Het raakt mij wel dat er gezegd wordt dat ik geen echt goede vriendin zou zijn. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik nog meer zou kunnen doen wat ik in de afgelopen jaren voor haar gedaan heb. Ik heb er bewust niet bij gezet wat dit precies geweest is omdat het daar niet om gaat. Ik geef veel om B. en ik heb niet de intentie om de vriendschap te beëindigen. Maar nu ik vier uur moet reizen om haar een uurtje te kunnen zien, vraag ik mij wel af hoe ik ver ik moet blijven gaan met 'geven'. Of is dat dan zo egoïstisch gedacht vanuit mij?
Ik zelf heb een hekel aan videobellen, zeker als ik slechte dag heb. Gewoon bellen is dan fijner, zou beiden voorstellen.
Het gaat niet om meer doen he? Het gaat om je toon in OP mbt terug krijgen wat je er in stopt. En nee je moet niks, ik zei al dat je prima kan beslissen dat de vriendschap dus niet meer werkt. Dan ben je dus geen goede vrienden meer, dat is wat ik bedoelde.
maandag 11 oktober 2021 om 15:51
Dat is maar één van de opmerkingen.Eefje96 schreef: ↑11-10-2021 15:47Bedankt allemaal! Ik zal inderdaad eens overleggen of ze wat vaker wil videobellen. Dit hebben we nog nooit gedaan en ik weet niet of ze hiervoor open staat. Maar wie weet!
Het raakt mij wel dat er gezegd wordt dat ik geen echt goede vriendin zou zijn. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik nog meer zou kunnen doen wat ik in de afgelopen jaren voor haar gedaan heb. Ik heb er bewust niet bij gezet wat dit precies geweest is omdat het daar niet om gaat. Ik geef veel om B. en ik heb niet de intentie om de vriendschap te beëindigen. Maar nu ik vier uur moet reizen om haar een uurtje te kunnen zien, vraag ik mij wel af hoe ik ver ik moet blijven gaan met 'geven'. Of is dat dan zo egoïstisch gedacht vanuit mij?
maandag 11 oktober 2021 om 15:53
Ze heeft inderdaad geen enkele vriendin meer over. Daarom wil ik juist haar vriendin wel blijven. Maar dat is soms lastig met een drukke baan, een studie en vol sociaal leven. Daarom ben ik zo op zoek naar een goede balans in deze vriendschap.
maandag 11 oktober 2021 om 15:55
Is het een tijdelijke opname of kun je daar nog niets over zeggen?
Als je al jaren bevriend bent en zij woont nu voor bijvoorbeeld twee jaar in een beschermde woonvorm lijkt het me beter te overzien dan dat dit over 10 jaar nog het geval is en jij dus al die jaren heel veel moeite voor haar moet doen . Het is geven en nemen, en op dit moment geef jij even wat meer, maar misschien zullen we rollen nog wel eens omgedraaid zijn.
Maar als het je echt te veel moeite kost, is dit ook begrijpelijk. Dat mag je gewoon aangeven.
Als je al jaren bevriend bent en zij woont nu voor bijvoorbeeld twee jaar in een beschermde woonvorm lijkt het me beter te overzien dan dat dit over 10 jaar nog het geval is en jij dus al die jaren heel veel moeite voor haar moet doen . Het is geven en nemen, en op dit moment geef jij even wat meer, maar misschien zullen we rollen nog wel eens omgedraaid zijn.
Maar als het je echt te veel moeite kost, is dit ook begrijpelijk. Dat mag je gewoon aangeven.
maandag 11 oktober 2021 om 15:55
Videobellen, vaker dan 1x in de week, dan mist ze je niet ook en dan kan je bijvoorbeeld 1x in de maand of 6 weken eens bij haar langs.
maandag 11 oktober 2021 om 15:56
Erg mee oneens. TO klinkt voor mij juist als iemand die moeite heeft om ook haar plek binnen een vriendschap te mogen laten zijn. Vriendschappen zonder wederkerigheid zijn geen vriendschappen, dat is inderdaad een andere rol. Als je graag in die hulpverlenende rol zit en niets terug hoeft prima, maar dat is niet wat ze wil. Zou ik ook niet willen.FeeLucifer01 schreef: ↑11-10-2021 15:38Het is niet anders. Of je kan het opbrengen om nu steeds een uurtje te mogen komen of je laat haar zitten.
Het gaat om haar gezondheid. En dat is echt een goede reden om dit zo te doen.
En misschien kan je nog wel af en toe lekker lang bellen ofzo, of mag ze dat ook niet?
Ik persoonlijk vind je niet echt klinken als een echte goede vriendin, maar is vooral de toon die de muziek maakt misschien. Of jullie zijn echt uit elkaar gegroeid.
TO, beeldbellen vind ik ook een goed idee. Of misschien heel ouderwets brieven schrijven en pakketjes naar elkaar sturen? Je bent geen egoïst als een vriendschap die je vele malen meer kost dan oplevert in twijfel trekt. Maar denk je dat erover praten met je vriendin überhaupt zin heeft, of is ze te in beslag genomen met zichzelf om het van jouw kant te kunnen bekijken?
maandag 11 oktober 2021 om 15:56
Hoogstwaarschijnlijk is dit voor altijd of in ieder geval op de lange termijn... Ze heeft aangegeven dat ze zichzelf nooit meer alleen ziet wonen. Deze situatie duurt nu zo'n 3 jaar en ze woont sinds kort in de beschermde woonvorm.Sauvage- schreef: ↑11-10-2021 15:55Is het een tijdelijke opname of kun je daar nog niets over zeggen?
Als je al jaren bevriend bent en zij woont nu voor bijvoorbeeld twee jaar in een beschermde woonvorm lijkt het me beter te overzien dan dat dit over 10 jaar nog het geval is en jij dus al die jaren heel veel moeite voor haar moet doen . Het is geven en nemen, en op dit moment geef jij even wat meer, maar misschien zullen we rollen nog wel eens omgedraaid zijn.
Maar als het je echt te veel moeite kost, is dit ook begrijpelijk. Dat mag je gewoon aangeven.
maandag 11 oktober 2021 om 16:03
Maar is jouw vriendin dan ineens zo 'achteruit gegaan' dat ze eerst wel langer kon afspreken en nu niet? Of is dat iets wat verplicht is vanuit de woonvorm waar ze nu woont?
Vriendschappen kunnen veranderen, ongeacht of zij nu wel of geen beperking heeft. Ik snap het goed dat je het in twijfel trekt als de vriendschap niet meer wederkerig is. Wat haal jij er nog uit?
maandag 11 oktober 2021 om 16:18
Het is in de afgelopen jaren steeds minder geworden. Ze is 3.5 jaar geleden voor het laatst bij mij thuis geweest en daarna ben ik altijd naar haar toe gegaan. Het kostte haar in de afgelopen tijd steeds meer energie om af te spreken waardoor het steeds korter werd. Ook kon ze de afspraken financieel niet meer aan. Als we samen (goedkoop!) wilden lunchen of dineren, dan betaalde ik dit altijd. Als we even samen de stad in wilden en zij vond iets leuk, dan betaalde ik dit ook voor haar. Ik deed en doe dit met plezier, maar mede daardoor is de vriendschap steeds meer uit balans geraakt. Maar vooral op psychisch gebied zijn we uit elkaar gegroeid, denk ik. Ze gaf zaterdag aan dat ze geen plannen voor de toekomst heeft, behalve haar dagbesteding volgen en in de beschermde woonvorm wonen. Mijn plannen zijn heel anders. En dat maakt het ook lastig om elkaar te vinden.minnimouse schreef: ↑11-10-2021 16:03Maar is jouw vriendin dan ineens zo 'achteruit gegaan' dat ze eerst wel langer kon afspreken en nu niet? Of is dat iets wat verplicht is vanuit de woonvorm waar ze nu woont?
Vriendschappen kunnen veranderen, ongeacht of zij nu wel of geen beperking heeft. Ik snap het goed dat je het in twijfel trekt als de vriendschap niet meer wederkerig is. Wat haal jij er nog uit?
maandag 11 oktober 2021 om 16:19
en als je het nou eens niet ziet als vriendschap, maar als iemand waarvoor je zorgt??
laat de verwachtingen los, dat je er iets voor terugkrijgt, maar zie het als een goed-doel, waar je voor werkt
zoals gezegd, ik heb ook een 'vriendin', waar ik in investeer, en daar ga ik mee wandelen, en dan weet ik, dat zij 1,5 uur tegen me aanpraat, en dat het die tijd even niet om mij draait.
maandag 11 oktober 2021 om 16:28
En vindt jouw 'vriendin' het een prettig idee om als goed doel gezien te worden? Niet iedereen kan evenveel geven als nemen en dat kan ook zeker in bepaalde omstandigheden wijzigen, maar ik hoop toch dat mijn vriendinnen het me zouden vertellen als ik op lange termijn geen wederkerigheid meer bied.lilalinda schreef: ↑11-10-2021 16:19en als je het nou eens niet ziet als vriendschap, maar als iemand waarvoor je zorgt??
laat de verwachtingen los, dat je er iets voor terugkrijgt, maar zie het als een goed-doel, waar je voor werkt
zoals gezegd, ik heb ook een 'vriendin', waar ik in investeer, en daar ga ik mee wandelen, en dan weet ik, dat zij 1,5 uur tegen me aanpraat, en dat het die tijd even niet om mij draait.
maandag 11 oktober 2021 om 16:30
Pffff, lastig. 4 uur reizen voor een uurtje zou ik ook niet zo vaak doen. Kun je niet mee eten daar? Of het combineren met andere dingen daar in de buurt? Andere bekenden bezoeken, een overnachting in een leuk hotel of een halve dag naar een leuke sauna/museum/dierentuin/wandelroute daar in de buurt? Facetimen vind ik ook een goed idee. Gewoon eerlijk zijn tegen haar.
En ook als je de vriendschap verbreekt is dat prima, jullie levens zijn gewoon heel verschillend nu. Ik heb ook wat vriendschappen verbroken omdat we gewoon totaal andere kanten op gingen en elkaar niet zoveel meer te melden hadden. Dat hoort een beetje bij het leven. De een ontwikkelt zich op de ene manier en de ander op een andere manier. En sommigen helemaal niet.
En ook als je de vriendschap verbreekt is dat prima, jullie levens zijn gewoon heel verschillend nu. Ik heb ook wat vriendschappen verbroken omdat we gewoon totaal andere kanten op gingen en elkaar niet zoveel meer te melden hadden. Dat hoort een beetje bij het leven. De een ontwikkelt zich op de ene manier en de ander op een andere manier. En sommigen helemaal niet.
