Psyche
alle pijlers
Vriendschappen opbouwen
vrijdag 23 augustus 2019 om 21:43
Op ‘latere’ leeftijd vriendschappen opbouwen lijkt nog niet zo makkelijk ervaar ik. Ik woon nu al een aantal jaar in een stad waar ik niet ben opgegroeid en niet gestudeerd heb, op verschillende manieren heb ik geprobeerd nieuwe vriendschappen op te doen. Online, via sport of Hobby. Elke keer weer lijken mensen te druk met hun eigen leven of is dooft het contact uit. Wat is dat toch? Ik vind het zo jammer want het lijkt mij zo fijn vriendschappen te hebben waarbij je gewoon langs kan gaan zonder eerst lang te reizen.
Daarnaast hoor ik van verschillende mensen dat ze het ook moeilijk vinden contacten op te doen in de buurt waar ze wonen. Dat ze ook behoefte hebben aan meer contacten in de buurt. Dat zijn dan net de vrienden of kennissen die niet bij mij in de buurt wonen. Maar je zou toch zeggen dat er ook bij mij in de buurt mensen op zoek zijn naar nieuwe contacten. Waarom is het dan toch zo moeilijk die te vinden voor gezellig contact?
Graag zou ik ervaringen horen over het opbouwen van vriendschappen.
Iemand de gouden tip om wel nieuwe vriendschappen op te bouwen in de buurt?
Daarnaast hoor ik van verschillende mensen dat ze het ook moeilijk vinden contacten op te doen in de buurt waar ze wonen. Dat ze ook behoefte hebben aan meer contacten in de buurt. Dat zijn dan net de vrienden of kennissen die niet bij mij in de buurt wonen. Maar je zou toch zeggen dat er ook bij mij in de buurt mensen op zoek zijn naar nieuwe contacten. Waarom is het dan toch zo moeilijk die te vinden voor gezellig contact?
Graag zou ik ervaringen horen over het opbouwen van vriendschappen.
Iemand de gouden tip om wel nieuwe vriendschappen op te bouwen in de buurt?
vrijdag 23 augustus 2019 om 21:59
Mijn beste vrienden hebben altijd overal gewoond, behalve waar ik woonde. Soms is dat jammer, maar ik weet niet beter. We zien elkaar niet vaak, maar als we elkaar zien wel intensief. En uiteindelijk vind ik andere dingen in vriendschap veel belangrijker dan dat we in dezelfde buurt wonen. Ik heb daarom ook nooit geforceerd vrienden gezocht, ook niet nadat ik ben verhuist.
Ik kan je dan ook niet helpen. Als je alles hebt geprobeerd, maar er ontstond geen blijvende connectie, dan is dat voor nu misschien wat het is. Dan kun je misschien beter vriendschappen met mensen die verder wonen proberen een nieuwe invulling te geven, zodat ze bestendig zijn tegen de afstand.
Ik kan je dan ook niet helpen. Als je alles hebt geprobeerd, maar er ontstond geen blijvende connectie, dan is dat voor nu misschien wat het is. Dan kun je misschien beter vriendschappen met mensen die verder wonen proberen een nieuwe invulling te geven, zodat ze bestendig zijn tegen de afstand.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 23 augustus 2019 om 22:29
Niet krampachtig zoeken naar vriendschap. Wel altijd open staan voor contact. En oppervlakkig contact omzetten naar vriendschap kost tijd en moet op veel vlakken net voor beide personen de juiste zijn. Net als met een liefdesrelatie dus.
Het feit dat het lastig is op latere leeftijd komt vaak doordat er al 'groepsvorming' heeft plaatsgevonden. En tussen een hecht clubje jeugdvriendinnen komen is lastig. En waarschijnlijk moet je dat helemaal niet willen. Mensen hebben vaak een behoorlijke levensinvulling en zijn niet perse op zoek naar nieuwe sociale aanwas.
Kijk naar de vrienden die je wel hebt. Ook als deze ver weg zijn. Dat hoeft niet uit te maken. Al is even een kop thee doen wat lastig maar verder.. En wat is ver weg?
Oh en je hoeft geen zestig goede vrienden te hebben he. Meeste mensen hebben maar een handvol echte vrienden met diepere vriendschapsbanden.
Oproepje plaatsen op viva? Heb ik een heel leuk persoon door leren kennen. Briefje in je sportschool..? Ik noem maar iets. Aangeven aan een verwaterd contact dat je zin hebt in een kop thee en een terrasje? Kun je ook best eerlijk zijn dat je diegene graag wat beter leert kennen.
Het feit dat het lastig is op latere leeftijd komt vaak doordat er al 'groepsvorming' heeft plaatsgevonden. En tussen een hecht clubje jeugdvriendinnen komen is lastig. En waarschijnlijk moet je dat helemaal niet willen. Mensen hebben vaak een behoorlijke levensinvulling en zijn niet perse op zoek naar nieuwe sociale aanwas.
Kijk naar de vrienden die je wel hebt. Ook als deze ver weg zijn. Dat hoeft niet uit te maken. Al is even een kop thee doen wat lastig maar verder.. En wat is ver weg?
Oh en je hoeft geen zestig goede vrienden te hebben he. Meeste mensen hebben maar een handvol echte vrienden met diepere vriendschapsbanden.
Oproepje plaatsen op viva? Heb ik een heel leuk persoon door leren kennen. Briefje in je sportschool..? Ik noem maar iets. Aangeven aan een verwaterd contact dat je zin hebt in een kop thee en een terrasje? Kun je ook best eerlijk zijn dat je diegene graag wat beter leert kennen.
vrijdag 23 augustus 2019 om 22:31
Dit vooral.lollypopje schreef: ↑23-08-2019 21:59Mijn beste vrienden hebben altijd overal gewoond, behalve waar ik woonde. Soms is dat jammer, maar ik weet niet beter. We zien elkaar niet vaak, maar als we elkaar zien wel intensief. En uiteindelijk vind ik andere dingen in vriendschap veel belangrijker dan dat we in dezelfde buurt wonen. Ik heb daarom ook nooit geforceerd vrienden gezocht, ook niet nadat ik ben verhuist.
Ik kan je dan ook niet helpen. Als je alles hebt geprobeerd, maar er ontstond geen blijvende connectie, dan is dat voor nu misschien wat het is. Dan kun je misschien beter vriendschappen met mensen die verder wonen proberen een nieuwe invulling te geven, zodat ze bestendig zijn tegen de afstand.
Vriendschap zit hem niet in elkaar vaak zien, maar in het gevoel wat je elkaar geeft als je bij elkaar bent en dat moet groeien.
Geef het tijd en dwing niets af, dan komt het vanzelf.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
donderdag 19 september 2019 om 23:30
Maand geleden dit geplaatst. Dank nog voor de reacties.
Het is toch iets dat blijft knagen. Ik weet dwingen helpt niet en doe ik ook niet, maar dat is lastig als je iets graag wilt. Uit mijn hoofd zetten lukt niet, want het weinig vrienden hebben voelt als falen. Ik vind het lastig om hier mijn weg in te vinden. Hoe kan ik ervoor zorgen dat het niet zo punt is en ik blij kan zijn met wat ik wel heb..
Het is toch iets dat blijft knagen. Ik weet dwingen helpt niet en doe ik ook niet, maar dat is lastig als je iets graag wilt. Uit mijn hoofd zetten lukt niet, want het weinig vrienden hebben voelt als falen. Ik vind het lastig om hier mijn weg in te vinden. Hoe kan ik ervoor zorgen dat het niet zo punt is en ik blij kan zijn met wat ik wel heb..
vrijdag 20 september 2019 om 07:40
Appelgroen, ik zit in precies dezelfde situatie als jij. In een nieuwe stad gaan wonen, 2u van oude adres af, kende hier niemand. Ik werk ook nog eens 1,5u hier vandaan, dus mijn collega's wonen ook niet in de buurt.
Ik ben met een sport begonnen en doe vrijwiliggerswerk, en daarmee heb ik heel veel mensen leren kennen. Met als resultaat dat ik nu veel kennissen heb, mensen met wie ik gezellig een avond doorbreng, maar waar ik niet mijn hart kom uitstorten. En ik heb geaccepteerd dat dat genoeg is.
Ik heb goede vrienden en fijne familie op afstand, die ik altijd kan bellen en die ik af en toe zie. Als ik ze zie is het fijn als altijd, de frequentie is dan geen probleem. Ik heb kennissen dichtbij om leuke dingen mee te doen.
Zou jij met eenzelfde situatie vrede kunnen hebben? Daarbij is het misschien ook nog wel belangrijk of je 'voor altijd' in deze stad wil blijven wonen of niet. Wij gaan weer weg, dat weten we al (ivm werk).
Ik ben met een sport begonnen en doe vrijwiliggerswerk, en daarmee heb ik heel veel mensen leren kennen. Met als resultaat dat ik nu veel kennissen heb, mensen met wie ik gezellig een avond doorbreng, maar waar ik niet mijn hart kom uitstorten. En ik heb geaccepteerd dat dat genoeg is.
Ik heb goede vrienden en fijne familie op afstand, die ik altijd kan bellen en die ik af en toe zie. Als ik ze zie is het fijn als altijd, de frequentie is dan geen probleem. Ik heb kennissen dichtbij om leuke dingen mee te doen.
Zou jij met eenzelfde situatie vrede kunnen hebben? Daarbij is het misschien ook nog wel belangrijk of je 'voor altijd' in deze stad wil blijven wonen of niet. Wij gaan weer weg, dat weten we al (ivm werk).
vrijdag 20 september 2019 om 10:19
We blijven voor altijd in deze stad of in de buurt van de stad. Dat is het plan in ieder geval. Met genoeg kennissen kan ik vrede hebben. Nu heb en had ik ook wel wat kennissen hier, maar vaak na een tijdje verhuizen ze of hebben ze geen zin meer. Eigenlijk ben ik wel opzoek naar een langere kennissen band. In het dorp waar ik ben opgegroeid heb ik nog kennissen van 20 jaar terug of langer. Hier in de stad vervliegen mensen snel en kom je ze niet meer tegen. Andere kant vind ik een dorp soms wat benauwd en een stad te alleen.
Het lijkt mij het wel fijn om iemand in de buurt te hebben waar ik op kan bouwen.
Het lijkt mij het wel fijn om iemand in de buurt te hebben waar ik op kan bouwen.
zondag 22 september 2019 om 10:48
Herkenbaar. Mijn ervaring is dat ik vriendschappen vond toen ik juist niet zocht. Mijn huidige vriendschappen zijn ontstaan op het werk. In de jaren dat ik vriendin-loos was op verschillende clubjes gegaan. Soms was er iemand waar ik wat meer mee optrok. Maar daarbuiten niet.
Vaak doven mijn contacten ook uit en hebben we elkaar weinig meer te melden. Zo met een single-vriendin van me. We zijn ruim 7 jaar bevriend. In het begin lagen we om alles in een deuk en ondernamen we meer. Een wandeling, zwemmen. De laatste 2 jaar wil ze bijna alleen maar zit-afspraken. Naar het café gaan. Ik vind daar niks aan. Heb haar gezegd dat ik dat als pauze wel oké vind. Maar niet voor uren. Dat onthoud ze maar even, ze blijft het elke keer weer vragen. Voor onze afspraak gisteren wilde ze 's avonds weer. Toen stelde ik voor om overdag naar de kermis te gaan, in dezelfde stad. Gecombineerd met een drankje. Ik voelde er weinig bij, weet veel minder te zeggen dan voorheen. We groeien uit elkaar. Wat me ook stoort is dat ze 9 van de 10 keer afzegt. Dat heb ik vroeger ook vaak met vriendinnen gehad.
Vaak doven mijn contacten ook uit en hebben we elkaar weinig meer te melden. Zo met een single-vriendin van me. We zijn ruim 7 jaar bevriend. In het begin lagen we om alles in een deuk en ondernamen we meer. Een wandeling, zwemmen. De laatste 2 jaar wil ze bijna alleen maar zit-afspraken. Naar het café gaan. Ik vind daar niks aan. Heb haar gezegd dat ik dat als pauze wel oké vind. Maar niet voor uren. Dat onthoud ze maar even, ze blijft het elke keer weer vragen. Voor onze afspraak gisteren wilde ze 's avonds weer. Toen stelde ik voor om overdag naar de kermis te gaan, in dezelfde stad. Gecombineerd met een drankje. Ik voelde er weinig bij, weet veel minder te zeggen dan voorheen. We groeien uit elkaar. Wat me ook stoort is dat ze 9 van de 10 keer afzegt. Dat heb ik vroeger ook vaak met vriendinnen gehad.
