vriendschappen verwaarlozen in depressie:het weer goed maken

14-04-2010 14:34 8 berichten
Ik ben een tijd depressief geweest en heb hierdoor contacten op een laag pitje gezet omdat ik me schaamde dat ik vastgelopen was in werk, studie ed.



Ondertussen gaat het wel weer beter maar vind ik het moeilijk om weer contact met bekenden op te nemen.



Een vriendin die ik bv al sinds de middelbare school ken en een paar keer per jaar zag, is verhuisd en hoewel ik d ekaart klaar had liggen, heb ik hem niet opgestuurd in een voor mij redelijke termijn. Voel ik me naar over. Ook niks voor haar verjaardag gestuurd. Via via heeft mij bereikt dat ze een feestje geeft, maar ik heb geen uitnodiging.



Is het ok als ik haar nu een kaart stuur? Ik hoef niet perse op haar feest te komen, daar gaat het niet om. Vind ik ook lastig, want dan moet ik uitleggen wat er toen was, waarom ik nu mijn studie nog niet voltooid heb enz enz.

Maar ik wil haar niet voor altijd kwijtraken en de mogelijkheid om banden aan te halen open houden.



Kaart goede optie? En tips wat te schrijven? Of mail? Bellen doe ik liever niet. Of toch gewoo gaan? Iemand waar ik nog wel mee omga, gaat wel, maar die weet maar vaag wat er met mij aan de hand was....
Alle reacties Link kopieren
Wees gewoon eerlijk. Hierboven staan erg duidelijke argumenten waarom het contact op een lager pitje heeft gestaan.. Er saat ook dat je het contact graag weer op wil pakken, en dat je haar niet kwijt wil.

Zorg er voor dat je weer contact krijgt met haar, op welke manier is niet zo belangrijk. Of ga bij haar langs met een kado'tje voor haar verjaardag en speel open kaart over hoe je, je voelt.
Alle reacties Link kopieren
Bellen. Werkt het beste en dan kan je gelijk goed de situatie uitleggen en het is een betere basis voor toekomstig contact dan een kaartje.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou haar wel een kaartje sturen, of eventueel een mail. Tenzij je wel van plan bent om de omgang t.z.t. te laten doodbloeden.



Ik zit aan de andere kant namelijk.



Een vriendin van mij heeft sinds afgelopen juli niets meer van zich laten horen. Ze heeft vlak van te voren nog een kaartje gestuurd met dat het niet aan mij lag enzo, maar dat ze zelf in een dal zat.

Ik heb vervolgens herhaaldelijk mailtjes gestuurd met de vraag hoe het ging enzo...



Geen reactie.



Ik zou het zelf heel prettig vinden als ik nu van haar wel een mailtje/smsje/telefoontje o.i.d. zou krijgen...
Alle reacties Link kopieren
Precies vertellen zoals je het hier schrijft (als je dat durft tenmiste, ik weet natuurlijk niet hoeveel jullie delen/ deelden in deze vriendschap).



Als een vriendin van mij met dit verhaal aan zou komen zou ik me trouwens wel weer rottig voelen dat ik er niet voor haar heb kunnen zijn in zo'n nare periode, maar dat is weer een ander verhaal natuurlijk.



Als je liever niet belt (wat ik me kan voorstellen), dan misschien idd een grote/ mooie kaart waarop je rustig je verhaal kan doen (gewoon vertellen, dus je dr niet met 3 zinnetjes vanaf proberen te maken, maar kaart helemaal volschrijven) en dan vertellen dat jij nu weer beter in je vel zit en het heel leuk zou vinden om binnenkort weer eens af te spreken voor thee/ eten/ winkelen/ oid.
Alle reacties Link kopieren
Joh, ik heb ook perioden gehad waarbij het me niet lukte om contact te onderhouden. Inmiddels weten mensen dat wel en vaak leg ik dan in 1 zin uit dat het me even niet lukt. Zijn ze iig op de hoogte.



Ik begrijp de moeilijkheid, want het voelt als een slechte vriendin zijn (wat het objectief gezien ook wel is > geen contact onderhouden). Ik zou als ik jou was gewoon eerlijk zijn, zonder het te zwaar te maken. Stuur inderdaad dat kaartje of briefje. Leg uit dat je slecht in je vel zat, moeite had om contacten te onderhouden, ook uit schaamte omdat je vastliep met dingen. Maar dat je wel aan haar hebt gedacht, maar het alleen niet kon opbrengen om ook daadwerkelijk actie te ondernemen. Wens haar dan veel plezier met het nieuwe huis en dat je hoopt dat als ze niet boos is, jullie weer gezellig bij kunnen kletsen en je haar huis mag komen bewonderen.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar. Moet nu even weg maar wil nog wel zeggen dat ik de meeste vrienden nog heb. Ben nu 5 jaar periodes beter en slechter, zeg maar.



Openheid en je ontkomt er soms ook niet aan om een schifting te maken in de vriendengroep: degenen die je wel begrijpen en degenen die het niet doen.



Succes en als ik er aan denk kom ik hier later terug.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Ik herken veel in je verhaal: ik ben zelf flink overspannen geweest en had daarbij een depressie. Al voordat de echte bom barstte had ik geen 'ruimte' voor het op peil houden van vriendschappen. Pas nadat ik beter in mijn vel zat, heb ik contacten weer geprobeerd op te pakken. Iedereen had er begrip voor....



Ik zou haar een mooie kaart sturen met in het kort je verhaal er in. Als ik jouw vriendin zou zijn, zou ik dat erg waarderen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven