Psyche
alle pijlers
Waarom blijf ik me zo rot voelen?
donderdag 1 april 2010 om 13:00
Eind november was mijn relatie ineens over, van de een op de andere dag was hij er klaar mee..
Daarvoor zagen we elkaar 3 keer per week en waren met helemaal gelukkig....
En nu liet hij mij achter met allemaal vage redenen waarom het uit was. Hier kon ik helemaal niks mee en ik voelde me erg klote. Ik betrok het erg op mezelf met als gevolg dat ik bijna tegen een burnout aan zat. En niks anders kon doen dan huilen...
In januari hebben we nog wel elkaar nog gezien, dat was erg gezellig. Maar hij wilde geen valse verwachtingen geven. Sindsdien hebben we eigenlijk geen contact meer gehad. Wel een keer een vervelende reactie van hem op een smsje of mailtje.
Ik heb het gevoel dat er meer aan de hand is. Dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat het daardoor uit is gegaan. Van vrienden hoor ik dat hij ook tijden geen contact met hen heeft gehad en dat hij ook erg vaag tegen hen doet. Ook loopt hij nu tegen iedereen die er maar naar wil luisteren te verkondigen dat hij zoveel scharrels heeft nu....
Wat het erge van alles is is dat ik het me nog steeds aantrek, ik blijf heel veel aan hem denken en ben nog met regelmaat verdrietig. Ik zou graag normaal contact met hem willen. Ik durf hem niet te bellen, bang om gekwetst te worden en bang dat ik meteen in huilen uitbarst. Hij heeft me geblokkeerd op msn en hyves. Via via hoor ik nog wel eens wat over hem.
Wat moet ik doen?
Daarvoor zagen we elkaar 3 keer per week en waren met helemaal gelukkig....
En nu liet hij mij achter met allemaal vage redenen waarom het uit was. Hier kon ik helemaal niks mee en ik voelde me erg klote. Ik betrok het erg op mezelf met als gevolg dat ik bijna tegen een burnout aan zat. En niks anders kon doen dan huilen...
In januari hebben we nog wel elkaar nog gezien, dat was erg gezellig. Maar hij wilde geen valse verwachtingen geven. Sindsdien hebben we eigenlijk geen contact meer gehad. Wel een keer een vervelende reactie van hem op een smsje of mailtje.
Ik heb het gevoel dat er meer aan de hand is. Dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat het daardoor uit is gegaan. Van vrienden hoor ik dat hij ook tijden geen contact met hen heeft gehad en dat hij ook erg vaag tegen hen doet. Ook loopt hij nu tegen iedereen die er maar naar wil luisteren te verkondigen dat hij zoveel scharrels heeft nu....
Wat het erge van alles is is dat ik het me nog steeds aantrek, ik blijf heel veel aan hem denken en ben nog met regelmaat verdrietig. Ik zou graag normaal contact met hem willen. Ik durf hem niet te bellen, bang om gekwetst te worden en bang dat ik meteen in huilen uitbarst. Hij heeft me geblokkeerd op msn en hyves. Via via hoor ik nog wel eens wat over hem.
Wat moet ik doen?
donderdag 1 april 2010 om 13:15
Wat vervelend dat hij zo doet. Het kom op mij inderdaad over dat hij niet echt happy is. En vervelend voor jou dat jij je daar rot door voelt. Het lijkt me niet eerlijk van hem dat hij dat op jou betrekt. En het lijkt me voor jou fijner als je zelf weer leuke dingen kan gaan doen zonder hem.
Ga lekker op stap met vriendinnen. En van je leven genieten zonder hem. Voor je het weet kom je iemand tegen die jou behandelt zoals je dat zou willen.
Veel sterkte!
Ga lekker op stap met vriendinnen. En van je leven genieten zonder hem. Voor je het weet kom je iemand tegen die jou behandelt zoals je dat zou willen.
Veel sterkte!
donderdag 1 april 2010 om 16:07
Ik begrijp dat je ergens hoopt dat hij nu ongelukkig is en je terug zou willen.
Feit is dat hij het uitgemaakt heeft en geen behoefte meer heeft aan contact.
Het enige wat je kunt doen is doorgaan met je eigen leven. Een goed moment om een cursus te gaan doen of je bij een sportclub aan te sluiten.
Het gaat over hoor, dat rotgevoel, maar helaas niet altijd zo snel als je wil.
Feit is dat hij het uitgemaakt heeft en geen behoefte meer heeft aan contact.
Het enige wat je kunt doen is doorgaan met je eigen leven. Een goed moment om een cursus te gaan doen of je bij een sportclub aan te sluiten.
Het gaat over hoor, dat rotgevoel, maar helaas niet altijd zo snel als je wil.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 1 april 2010 om 18:32
Wat je hiermee moet, niets, erg vervelend voor jou want ik ken 't gevoel met allerlei vragen achter te blijven maar je zal die antwoorden niet krijgen of misschien wel maar de antwoorden zal je waarschijnlijk niet willen horen. En als ik hoor hoe hij nu op loopt te scheppen over de scharrels die hij heeft, waarschijnlijk wetend dat jij dit te weten komt dan zou ik me wel afvragen of je niet beter af bent. Dit zie je nu niet zo, maar echt op een gegeven moment door afstand te blijven creeeren komt er rust in je hoofd en kan je dit achter je laten en kan je op een gegeven moment weer openstaan voor iemand anders. Liefdesverdriet is klote, we hebben 't allemaal 1 of meerdere malen ervaren maar het slijt, en erg cliche maar beste remedie is afleiding te zoeken ook al heb je er soms geen zin in.
Sterkte!
Sterkte!
donderdag 1 april 2010 om 18:58
Je moet echt proberen er niet zoveel energie meer in te steken, het lijkt je leven zo te beheersen. En zoals lolapaloeza ook zegt, het lijkt alsof je denkt dat er iets met zijn gemoedstoestand aan de hand is en dat je hoopt dat hij je eigenlijk terug wil als hij weer bij zinnen komt. Volgens mij is die blijvende hoop echt funest.
vrijdag 2 april 2010 om 09:09
Ik doe ook wel leuke dingen met vriendinnen, probeer zoveel mogelijk onder de mensen te zijn. Maar zodra ik alleen ben ga ik liggen piekeren.
Hoe hij heeft gedaan sinds het uit is is echt 100% anders dan toen het nog aan was... En omdat het zo raar gegaan is, maakt dat me gek.
Ik moet ook proberen om me er niet meer druk om te maken, maar het voelt ook als een laatste grip die ik heb om nog dingen van hem te horen. Want het idee dat ik hem nooit meer zal zien of nooit meer iets van hem zal horen maakt me ook verdrietig... tis allemaal dubbel....
Ook heb ik het gevoel voor altijd alleen te blijven, want het lijkt wel alsof de liefde niet voor mij bestemd is....
Hoe hij heeft gedaan sinds het uit is is echt 100% anders dan toen het nog aan was... En omdat het zo raar gegaan is, maakt dat me gek.
Ik moet ook proberen om me er niet meer druk om te maken, maar het voelt ook als een laatste grip die ik heb om nog dingen van hem te horen. Want het idee dat ik hem nooit meer zal zien of nooit meer iets van hem zal horen maakt me ook verdrietig... tis allemaal dubbel....
Ook heb ik het gevoel voor altijd alleen te blijven, want het lijkt wel alsof de liefde niet voor mij bestemd is....
dinsdag 6 april 2010 om 11:20
emotioneel ben je nog steeds met hem verbonden. Deze verbinding moet je snel verbreken want het kost jou alleen maar energie. Het belangrijkste is dat je het geestelijk goed gaat afsluiten, dit kan dmv meditatie geloof me het werkt. Veel mensen gaan uit elkaar en houden hun relatie op spiritueel niveau nog in stand zonder dat ze het weten en dat is heel gevaarlijk want het kan je leegzuigen.
veel succes
veel succes
