Psyche
alle pijlers
Waarom zo verlegen.
maandag 24 september 2007 om 16:52
maandag 24 september 2007 om 17:34
Volgens mij wordt je verlegenheid daar alleen maar erger van, als je op dergelijke momenten je zo voelt.. Maar daar heb je natuurlijk geen sier aan.
Ik ben in het verleden ook erg verlegen geweest, met name in groepen mensen wist ik me slecht een houding te geven waardoor ik me nogal eens wat afzijdig hield. Totdat mij ter ore kwam dat men mij zag als een koude kikker, een bitch, ik zou me te goed voelen voor bepaalde mensen etc.
Dan maar liever met een rode kop, bedacht ik me
Probeer anders 'in het klein' te beginnen. Kijk eerst of er bv één collega is waarmee het klikt. Lukt het je niet alleen, ga dan eens praten met een coach bv. of even langs je huisarts.
Veel succes in elk geval! Het kan je dagelijks leven behoorlijk vergallen, en dat is erg zonde!
Ik ben in het verleden ook erg verlegen geweest, met name in groepen mensen wist ik me slecht een houding te geven waardoor ik me nogal eens wat afzijdig hield. Totdat mij ter ore kwam dat men mij zag als een koude kikker, een bitch, ik zou me te goed voelen voor bepaalde mensen etc.
Dan maar liever met een rode kop, bedacht ik me
Probeer anders 'in het klein' te beginnen. Kijk eerst of er bv één collega is waarmee het klikt. Lukt het je niet alleen, ga dan eens praten met een coach bv. of even langs je huisarts.
Veel succes in elk geval! Het kan je dagelijks leven behoorlijk vergallen, en dat is erg zonde!
Computer says nooooo
maandag 24 september 2007 om 19:48
Hey,
Ik heb precies hetzelfde! Ik ben studente, maar ik heb ook onwijs veel last van verlegenheid. Vaak weet ik niet eens wat ik zeggen moet, hoe graag ik het ook wil. Het lijkt ook altijd alsof andere mensen altijd wel wat leuks te vertellen hebben en ik niet...
1 op 1 gesprekken lukken nog wel (ook vaak niet) maar met groepen of zodra er meer mensen bij zijn lukt het op de een of andere manier gewoon niet.
Heel frustrerend...
Wat je denk ik iig niet moet doen is er voor weglopen o.i.d. Want dan wordt het alleen maar erger. Probeer het gewoon, knoop een praatje aan met een leuke collega.. vraag hoe zijn/haar weekend was ofzo, en reageer op het antwoord. Voor je het weet heb je een gesprekje
Moeilijk, maar wel het proberen waard!
Succes!
Ik heb precies hetzelfde! Ik ben studente, maar ik heb ook onwijs veel last van verlegenheid. Vaak weet ik niet eens wat ik zeggen moet, hoe graag ik het ook wil. Het lijkt ook altijd alsof andere mensen altijd wel wat leuks te vertellen hebben en ik niet...
1 op 1 gesprekken lukken nog wel (ook vaak niet) maar met groepen of zodra er meer mensen bij zijn lukt het op de een of andere manier gewoon niet.
Heel frustrerend...
Wat je denk ik iig niet moet doen is er voor weglopen o.i.d. Want dan wordt het alleen maar erger. Probeer het gewoon, knoop een praatje aan met een leuke collega.. vraag hoe zijn/haar weekend was ofzo, en reageer op het antwoord. Voor je het weet heb je een gesprekje
Moeilijk, maar wel het proberen waard!
Succes!
dinsdag 25 september 2007 om 21:11
Ik herken je verhaal heel erg.:
Hey,
Ik heb precies hetzelfde! Ik ben studente, maar ik heb ook onwijs veel last van verlegenheid. Vaak weet ik niet eens wat ik zeggen moet, hoe graag ik het ook wil. Het lijkt ook altijd alsof andere mensen altijd wel wat leuks te vertellen hebben en ik niet...
1 op 1 gesprekken lukken nog wel (ook vaak niet) maar met groepen of zodra er meer mensen bij zijn lukt het op de een of andere manier gewoon niet.
Heel frustrerend...
Wat je denk ik iig niet moet doen is er voor weglopen o.i.d. Want dan wordt het alleen maar erger. Probeer het gewoon, knoop een praatje aan met een leuke collega.. vraag hoe zijn/haar weekend was ofzo, en reageer op het antwoord. Voor je het weet heb je een gesprekje
Moeilijk, maar wel het proberen waard!
Succes!
woensdag 3 oktober 2007 om 11:20
Ik herken het ook. Vooral op mijn stage, waar ik nieuw ben, niemand ken etc. Als ik dan iets moet zeggen in een groep, jeetje, dan word ik meteen erg rood en dan wil ik het liefste door de grond zakken. Ik ben ook erg snel bang om iets verkeerds te zeggen... dat heb ik zelfs ook nog bij mijn schoonfamilie. En bij ooms / tantes. En soms bij de vrienden van mijn vriend.....
Maar ik probeer er toch voor te gaan, en praat mezelf moed in: je kan het, je moet het gewoon doen. En vaak helpt bij mij de zin: Enge dingen moet je meteen doen, anders doe je het niet meer. Ik hoop echt dat het minder gaat worden....
Sterkte ermee!
Maar ik probeer er toch voor te gaan, en praat mezelf moed in: je kan het, je moet het gewoon doen. En vaak helpt bij mij de zin: Enge dingen moet je meteen doen, anders doe je het niet meer. Ik hoop echt dat het minder gaat worden....
Sterkte ermee!
woensdag 3 oktober 2007 om 14:17
Goeie tip van summer, camillia.
Is er niet een collega die je in vertrouwen kunt nemen, en die je dan een beetje op weg kan helpen?
Toch een keer proberen misschien, in een kleiner gezelschap? Gewoon beginnen door te reageren op het verhaal van een ander? Dus niet zelf van alles willen vertellen. Misschien maakt dat je losser en gaat het dan wat meer vanzelf.
En hou wel voor ogen dat de 1 veel meer de gangmaker is dan een ander.
Is er niet een collega die je in vertrouwen kunt nemen, en die je dan een beetje op weg kan helpen?
Toch een keer proberen misschien, in een kleiner gezelschap? Gewoon beginnen door te reageren op het verhaal van een ander? Dus niet zelf van alles willen vertellen. Misschien maakt dat je losser en gaat het dan wat meer vanzelf.
En hou wel voor ogen dat de 1 veel meer de gangmaker is dan een ander.
