Psyche
alle pijlers
Wanneer was jij het gelukkigst?
woensdag 25 november 2009 om 22:06
Ik ben wel benieuwd of geluk en leeftijd misschien wel met elkaar samen kunnen hangen. En natuurlijk weet ik dat geluk afhankelijk is van zoveel factoren. Daar gaat het me hier niet om. Het gaat me meer om levensfase en de mate van gelukkig zijn.
Men zegt wel eens dat over het algemeen de kindertijd het meest onbezorgd is voor de meeste mensen. Voor mij geldt dit totaal niet, al heb ik best een doorsnee tot goede jeugd gehad. Ik ben nu veruit het gelukkigst.(en ben rond de 30) Ik vind het werkende leven fijn en ook de grootste onzekerheid is er bij mij eindelijk een keer af. Hoe zit het met jullie?
Dus: Hoe oud ben je nu en wat was je gelukkigste tijd?
Men zegt wel eens dat over het algemeen de kindertijd het meest onbezorgd is voor de meeste mensen. Voor mij geldt dit totaal niet, al heb ik best een doorsnee tot goede jeugd gehad. Ik ben nu veruit het gelukkigst.(en ben rond de 30) Ik vind het werkende leven fijn en ook de grootste onzekerheid is er bij mij eindelijk een keer af. Hoe zit het met jullie?
Dus: Hoe oud ben je nu en wat was je gelukkigste tijd?
woensdag 25 november 2009 om 22:43
quote:brunetta schreef op 25 november 2009 @ 22:35:
Ik ben het gelukkigst sinds ik mijn huidige vriend ken. Sinds 4 jaar is dat, ben nu 42.Om er even een paradox er tegenaan te gooien; dit is nu mijn grootste angst (bij wijzen van). Ik denk dat ik in deze fase van mijn leven misschien wel gelukkiger zal zijn in een stabiele en fijne relatie. Maar ik zie er niet alleen tegenop om "de controle te verliezen" maar ook om tijd en energie te stoppen in een relatie en dan op een goede dag onverhoopt erachter te komen dat de relatie eenzijdig is opgezegd.
Ik ben het gelukkigst sinds ik mijn huidige vriend ken. Sinds 4 jaar is dat, ben nu 42.Om er even een paradox er tegenaan te gooien; dit is nu mijn grootste angst (bij wijzen van). Ik denk dat ik in deze fase van mijn leven misschien wel gelukkiger zal zijn in een stabiele en fijne relatie. Maar ik zie er niet alleen tegenop om "de controle te verliezen" maar ook om tijd en energie te stoppen in een relatie en dan op een goede dag onverhoopt erachter te komen dat de relatie eenzijdig is opgezegd.
woensdag 25 november 2009 om 22:50
quote:Glorioso schreef op 25 november 2009 @ 22:40:
Hmm Paloma dat is wel interessant. Rustiger en standvastiger maar gelukkig zijn op een andere manier?? Ik ben toch benieuwd naar wat meer uitleg.Moeilijke vraag. Ik ben altijd heel erg bezig geweest met "het geluk van een ander" (familie, vrienden). Daar haalde ik voldoening uit en bepaalde dus ook naar mate mijn geluk. Toen ik 40 werd, voelde het bijna als vanzelfsprekend dat ik "niet meer zo nodig hoefde" en "niets meer naar de buitenwereld te bewijzen had". Het klinkt wollig maar "op zoek zijn naar jezelf" is voor mij wel van toepassing. Daardoor word je geconfronteerd met je eigen grenzen en ga je je eigen egoïsme ontdekken en probeer je daarin een gezonde balans te brengen. Tot mijn 30e was ik heel sociaal en outgoing; nu ben ik meer mezelf en ben niet meer zo'n allemansvriend. Dat brengt heel veel innerlijke rust met zich mee en dat voelt heel erg fijn.
Hmm Paloma dat is wel interessant. Rustiger en standvastiger maar gelukkig zijn op een andere manier?? Ik ben toch benieuwd naar wat meer uitleg.Moeilijke vraag. Ik ben altijd heel erg bezig geweest met "het geluk van een ander" (familie, vrienden). Daar haalde ik voldoening uit en bepaalde dus ook naar mate mijn geluk. Toen ik 40 werd, voelde het bijna als vanzelfsprekend dat ik "niet meer zo nodig hoefde" en "niets meer naar de buitenwereld te bewijzen had". Het klinkt wollig maar "op zoek zijn naar jezelf" is voor mij wel van toepassing. Daardoor word je geconfronteerd met je eigen grenzen en ga je je eigen egoïsme ontdekken en probeer je daarin een gezonde balans te brengen. Tot mijn 30e was ik heel sociaal en outgoing; nu ben ik meer mezelf en ben niet meer zo'n allemansvriend. Dat brengt heel veel innerlijke rust met zich mee en dat voelt heel erg fijn.
woensdag 25 november 2009 om 22:51
quote:paloma schreef op 25 november 2009 @ 22:43:
[...]
Om er even een paradox er tegenaan te gooien; dit is nu mijn grootste angst (bij wijzen van). Ik denk dat ik in deze fase van mijn leven misschien wel gelukkiger zal zijn in een stabiele en fijne relatie. Maar ik zie er niet alleen tegenop om "de controle te verliezen" maar ook om tijd en energie te stoppen in een relatie en dan op een goede dag onverhoopt erachter te komen dat de relatie eenzijdig is opgezegd.Tuurlijk stop je tijd en energie in een relatie, maar als de relatie goed is krijg je daar ook heel veel voor terug.
[...]
Om er even een paradox er tegenaan te gooien; dit is nu mijn grootste angst (bij wijzen van). Ik denk dat ik in deze fase van mijn leven misschien wel gelukkiger zal zijn in een stabiele en fijne relatie. Maar ik zie er niet alleen tegenop om "de controle te verliezen" maar ook om tijd en energie te stoppen in een relatie en dan op een goede dag onverhoopt erachter te komen dat de relatie eenzijdig is opgezegd.Tuurlijk stop je tijd en energie in een relatie, maar als de relatie goed is krijg je daar ook heel veel voor terug.
woensdag 25 november 2009 om 22:56
woensdag 25 november 2009 om 22:57
Verschillende gradaties.
Ik ben ruim 31 en heb verschillende periodes van écht geluk gekend. In pubertijd, met alles ontdekken, veel feesten.
In periode dat ik Bambo leerde kennen, veel uit eten, dagenlang in bed liggen () veel leuke dingen gedaan, reizen, studies afronden, vrijheid blijheid. Daarna de periodes rond geboortes van kinderen (hebben er 3) en nu vooral de leuke dingen doen met Bambo of vrienden/vriendinnen, uitgaan, lachen, muziekje. Ook vrijheid, blijheid maar dan anders.
Ik ben ruim 31 en heb verschillende periodes van écht geluk gekend. In pubertijd, met alles ontdekken, veel feesten.
In periode dat ik Bambo leerde kennen, veel uit eten, dagenlang in bed liggen () veel leuke dingen gedaan, reizen, studies afronden, vrijheid blijheid. Daarna de periodes rond geboortes van kinderen (hebben er 3) en nu vooral de leuke dingen doen met Bambo of vrienden/vriendinnen, uitgaan, lachen, muziekje. Ook vrijheid, blijheid maar dan anders.
woensdag 25 november 2009 om 22:59
woensdag 25 november 2009 om 23:00
woensdag 25 november 2009 om 23:06
woensdag 25 november 2009 om 23:56
Toen ik stage liep tijdens mijn studie. Al vanaf de basisschool op mijn tenen gelopen, altijd hard gewerkt, maar nooit echt goede cijfers of waardering gehad. In dat half jaar viel opeens (onverwacht!) álles op zijn plek. Het specialisme, de werkzaamheden, het ging super goed, ik bleek daadwerkelijk ergens 'talent' voor te hebben, ik werkte met een leuke club mensen en ik ben in die 6 maanden ongelofelijk gegroeid qua zelfvertrouwen. Nu, 3 jaar later, kan ik nog gelukkig worden als ik aan die periode denk. Die 6 maanden zijn echt een fundatie geweest in mijn keuze voor een specialisme, maar ook in wie ik nu ben.
donderdag 26 november 2009 om 01:06
Ik kan na 28 jaar & bijna 4 maanden in alle eerlijkheid tot de conclusie komen dat je pas op je gelukkigst voelt wanneer je gezond bent, & je je meest op het gemak voelt icm de genen die je hebt (en die elkaar qua problemen/ziekten niet ergeren; mentaal gesproken.)
Maar om terug te komen op de basisvraag: vóór m'n 8ste & 3 maanden durens mijn 20ste levensjaar..
Waarom?
Voor mijn 8ste had ik het prettig op school (daarna eigenlijk niet meer)
Op mijn 20ste gebeurde mij in +- 3 maanden waarvan ik dacht dat het niet (meer) mogelijk was (te gelijkertijd)...
- Verliefd worden
- Tijdelijk geen negatief zelfbeeld meer (dat ik actief ben gaan ontwikkelen sedert mijn 8ste)
- Eindelijk 'n first glimps van m'n originele problematiek na jaren lang door artsen, ouders e.a mensen in het verdomhoekje te zijn gesmeten.. (toen had ik eigenlijk me ontzettend moeten verdiepen in de materie die ik nu gevonden heb.)
- vrouwen achter mij aan krijgen.. (ik dacht echt, wat moeten "jullie" van me..) Overigens, nog dank daarvoor.. (aan die specifieke 141..)
- Tevens de periode dat ik begonnen was de Viva te lezen..
Damn dat was 'n vreemde, E doch leuke periode..
Nu ben ik al 'n aantal maanden dood- en doodongelukkig & zie ik het "leven" niet meer zitten.. (leuk hé zo'n afsluiter.)
Maar om terug te komen op de basisvraag: vóór m'n 8ste & 3 maanden durens mijn 20ste levensjaar..
Waarom?
Voor mijn 8ste had ik het prettig op school (daarna eigenlijk niet meer)
Op mijn 20ste gebeurde mij in +- 3 maanden waarvan ik dacht dat het niet (meer) mogelijk was (te gelijkertijd)...
- Verliefd worden
- Tijdelijk geen negatief zelfbeeld meer (dat ik actief ben gaan ontwikkelen sedert mijn 8ste)
- Eindelijk 'n first glimps van m'n originele problematiek na jaren lang door artsen, ouders e.a mensen in het verdomhoekje te zijn gesmeten.. (toen had ik eigenlijk me ontzettend moeten verdiepen in de materie die ik nu gevonden heb.)
- vrouwen achter mij aan krijgen.. (ik dacht echt, wat moeten "jullie" van me..) Overigens, nog dank daarvoor.. (aan die specifieke 141..)
- Tevens de periode dat ik begonnen was de Viva te lezen..
Damn dat was 'n vreemde, E doch leuke periode..
Nu ben ik al 'n aantal maanden dood- en doodongelukkig & zie ik het "leven" niet meer zitten.. (leuk hé zo'n afsluiter.)
anoniem_35363 wijzigde dit bericht op 29-11-2009 17:01
Reden: kleine edit..
Reden: kleine edit..
% gewijzigd
donderdag 26 november 2009 om 02:48
Nee, niet leuk zo'n afsluiter.
Word altijd verdrietig van zulke woorden en zeker in de nacht.
Zeg niet dat ik je begrijp en doe ook geen poging om jouw helemaal te begrijpen want ben maar een simpele blonde viva-ziel.
Ik heb (voor mij zelf he) ook zulke doodongelukkigge momenten in de nacht en dan zie ik zomaar een lichtje.
Een lichtje in de duisternis...heel cliche...maar een houvast om door te gaan.
Geen idee of je hier wat aan hebt maar komt uit een goed hart.
Word altijd verdrietig van zulke woorden en zeker in de nacht.
Zeg niet dat ik je begrijp en doe ook geen poging om jouw helemaal te begrijpen want ben maar een simpele blonde viva-ziel.
Ik heb (voor mij zelf he) ook zulke doodongelukkigge momenten in de nacht en dan zie ik zomaar een lichtje.
Een lichtje in de duisternis...heel cliche...maar een houvast om door te gaan.
Geen idee of je hier wat aan hebt maar komt uit een goed hart.
donderdag 26 november 2009 om 02:56
Ik denk wel met warme gevoelens terug aan de tijd van Vlieland en vakanties met de hele familie toen maar of dat nou de aanblik van de foto's uit die tijd is of echt dat gevoel dat weet ik niet....
Dat was de grote vraag in een therapie-sessie: wanneer was je voor het laatst echt gelukkig?
Ik weet het niet.,....is dat erg?
Dat was de grote vraag in een therapie-sessie: wanneer was je voor het laatst echt gelukkig?
Ik weet het niet.,....is dat erg?
donderdag 26 november 2009 om 04:35
Mamalief, ik denk dat die vraag gewoon niet te beantwoorden is omdat het leven je meeneemt in de tijd.
Er is geen 1 moment te benoemen.
Ik was gelukkig in mijn kindertijd omdat ik toen beide ouders had en kijk daarom met weemoed op dat leven terug.
Simpele dingen...Luilak, Sint Maartent, Texel, rubberboot van Wehkamp, het IJsselmeer...
Ik was gelukkig als student, ben toen volwassen geworden door vallen en opstaan. Vindt het nog steeds stoer dat ik vanuit de grote stad naar huis fietste..lang haar in mijn jas en grote bek naar enge kerels.
Ik was gelukkig in een nieuwbouw wijk met geboorte en opgroeien van mijn kinderen. Die periode neemt niemand mij meer af. Hoe hectisch dat soms was, ik was gelukkig met werk en kinderen.
Nu ben ik gelukkig met grote/ studerende kinderen die aan tafel het hoogste woord hebben en ondertussen...lekker mam weten te zeggen terwijl zij ook kleine zus de tafel van 8 overhoren.
Nu ben ik gelukkig met deze tijd.
Vraag mij niet welke tijd de gelukkigste was..wat ik ook antwoord, ik doe dan tekort aan vele gelukkige andere tijden.
Er is geen 1 moment te benoemen.
Ik was gelukkig in mijn kindertijd omdat ik toen beide ouders had en kijk daarom met weemoed op dat leven terug.
Simpele dingen...Luilak, Sint Maartent, Texel, rubberboot van Wehkamp, het IJsselmeer...
Ik was gelukkig als student, ben toen volwassen geworden door vallen en opstaan. Vindt het nog steeds stoer dat ik vanuit de grote stad naar huis fietste..lang haar in mijn jas en grote bek naar enge kerels.
Ik was gelukkig in een nieuwbouw wijk met geboorte en opgroeien van mijn kinderen. Die periode neemt niemand mij meer af. Hoe hectisch dat soms was, ik was gelukkig met werk en kinderen.
Nu ben ik gelukkig met grote/ studerende kinderen die aan tafel het hoogste woord hebben en ondertussen...lekker mam weten te zeggen terwijl zij ook kleine zus de tafel van 8 overhoren.
Nu ben ik gelukkig met deze tijd.
Vraag mij niet welke tijd de gelukkigste was..wat ik ook antwoord, ik doe dan tekort aan vele gelukkige andere tijden.
donderdag 26 november 2009 om 06:22
Ik was als kind absoluut niet gelukkig. Op school was ik een ontzettende streber en tot m'n 16e ofzo deed ik niks wat niet de bedoeling was. En dus werd ik op de basisschool gepest en op de middelbare vooral genegeerd. Om er toch een beetje bij te horen, ging ik kameleonnen en daar werd ik niet helemaal gelukkig van.
Van mijn 18e tot mid-twintig een relatie die veel eerder verbroken had moeten worden. Op de eerste paar verliefdheidsweken na dus ook niet heel gelukkig. Daarna een super stressvolle periode op het werk dat zich in mijn gezondheid weerspiegelde. Ik sliep amper en kon niet meer.
Sinds de zomer gaat het op en af beter. Mijn eigenwaarde is na het verbreken van de relatie langzaamaan weer teruggekomen en de onzekerheid afgenomen. Maakt me (vind ik zelf dan) een stuk leuker mens. Ben ondertussen naar het buitenland verhuisd en heb hier een leuke kring mensen om me heen. Ik denk dat dit dus de gelukkigste periode in m'n leven is.
Toch hoop ik dat ik in de toekomst wat oprechter vrolijk kan zijn en daar vervolgens ook van kan genieten.
Van mijn 18e tot mid-twintig een relatie die veel eerder verbroken had moeten worden. Op de eerste paar verliefdheidsweken na dus ook niet heel gelukkig. Daarna een super stressvolle periode op het werk dat zich in mijn gezondheid weerspiegelde. Ik sliep amper en kon niet meer.
Sinds de zomer gaat het op en af beter. Mijn eigenwaarde is na het verbreken van de relatie langzaamaan weer teruggekomen en de onzekerheid afgenomen. Maakt me (vind ik zelf dan) een stuk leuker mens. Ben ondertussen naar het buitenland verhuisd en heb hier een leuke kring mensen om me heen. Ik denk dat dit dus de gelukkigste periode in m'n leven is.
Toch hoop ik dat ik in de toekomst wat oprechter vrolijk kan zijn en daar vervolgens ook van kan genieten.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
donderdag 26 november 2009 om 06:35
donderdag 26 november 2009 om 15:24
De gelukkig periodes waren van 13 tot 16: fijne school en vrienden, 19 tot 22: leuke vriend, gezellige uitjes), 26 tot 28 :single periode, ondernam veel, voelde me sterk), 31-32: goed in m'n vel. Verder een heleboel geluksmomentjes, simpele dingen waar ik echt gelukkig van wordt, namelijk mooie wandelingen in de natuur of stad, dansen, lekker eten en gezellige onderonsjes met vriend.
Op dit moment even wat minder gelukkig, teveel veranderingen tegelijkertijd. Emmertje loopt over maar ik weet zeker dat daar wel weer verandering in komt. Vaak zie ik ook achteraf dat ik een gelukkige periode had waarin ik meer kon genieten. Wat meer rust helpt daarbij.
Op dit moment even wat minder gelukkig, teveel veranderingen tegelijkertijd. Emmertje loopt over maar ik weet zeker dat daar wel weer verandering in komt. Vaak zie ik ook achteraf dat ik een gelukkige periode had waarin ik meer kon genieten. Wat meer rust helpt daarbij.
donderdag 26 november 2009 om 15:42
Nu. Ik heb mijn jeugd (ben nu 20 dus bedoel echt mijn vroegere jeugd) niet als fijn ervaren. Veel problemen in de gezinssituatie gehad en had veel faalangst op school. Dit ging ook hand in hand met depressies in pubertijd. Heb heus wel gelukkige momenten gekend hoor! Zoals mijn moeder die beter werd na haar ziekte, broertjes geboren etc.
Maar nu ben ik to ch wel gelukkig. Ik ga uit huis naar een nieuwe stad en provincie verhuizen, heb een nieuwe baan, rijbewijs gehaald, diploma van mijn opleiding gehaald, weer contact opgenomen met een goede vriendin etc.
Ja ik ben nu eigenlijk heel gelukkig.
Maar nu ben ik to ch wel gelukkig. Ik ga uit huis naar een nieuwe stad en provincie verhuizen, heb een nieuwe baan, rijbewijs gehaald, diploma van mijn opleiding gehaald, weer contact opgenomen met een goede vriendin etc.
Ja ik ben nu eigenlijk heel gelukkig.
