Psyche
alle pijlers
Wat denk jij hier van?
woensdag 1 november 2017 om 18:32
Hoi hoi,
Hebben jullie soms dat een opmerking van iemand de hele tijd blijft hangen in je hoofd? Dan heb ik het over een opmerking waarvan ik denk dat het een belediging is (maar misschien niet zo bedoeld is).
Dit is mij laatst twee keer overkomen, maar mijn probleem is dat ik het dan de hele dag ga analyseren.
Ik zou een jurk huren bij een vrouw, ben dus bij haar langs geweest, wat jurken gepast en een week later moest die jurk weer terug. Ik had mijn dochtertje mee (8 jaar) en zij begon mijn dochtertje te prijzen over hoe mooi ze is en eindigde met dat ze dat niet had verwacht (dat ik een mooie dochter zou hebben). Ligt het nou aan mij of zegt ze dat ze mij lelijk vind en daarom niet had verwacht dat ik een mooie dochter zou hebben?
Tweede incident: ik was in gesprek met een moeder van school die ik niet zo goed ken, en we hadden het over onze partners en ik vertelde dat mijn partner weleens jaloers kan zijn en dat ik dat vervelend vind soms, en toen zei ze. Ohh dat had ik niet gedacht dat je vriend jaloers is. Ligt het nou aan mij of zegt ze dat ik niet zo denderent ben en daarom niet zou verwachten dat mijn vriend jaloers is? Ik ken deze vrouw nauwelijks en ze heeft mijn partner nooit gezien.
Anyhow graag jullie mening
Hebben jullie soms dat een opmerking van iemand de hele tijd blijft hangen in je hoofd? Dan heb ik het over een opmerking waarvan ik denk dat het een belediging is (maar misschien niet zo bedoeld is).
Dit is mij laatst twee keer overkomen, maar mijn probleem is dat ik het dan de hele dag ga analyseren.
Ik zou een jurk huren bij een vrouw, ben dus bij haar langs geweest, wat jurken gepast en een week later moest die jurk weer terug. Ik had mijn dochtertje mee (8 jaar) en zij begon mijn dochtertje te prijzen over hoe mooi ze is en eindigde met dat ze dat niet had verwacht (dat ik een mooie dochter zou hebben). Ligt het nou aan mij of zegt ze dat ze mij lelijk vind en daarom niet had verwacht dat ik een mooie dochter zou hebben?
Tweede incident: ik was in gesprek met een moeder van school die ik niet zo goed ken, en we hadden het over onze partners en ik vertelde dat mijn partner weleens jaloers kan zijn en dat ik dat vervelend vind soms, en toen zei ze. Ohh dat had ik niet gedacht dat je vriend jaloers is. Ligt het nou aan mij of zegt ze dat ik niet zo denderent ben en daarom niet zou verwachten dat mijn vriend jaloers is? Ik ken deze vrouw nauwelijks en ze heeft mijn partner nooit gezien.
Anyhow graag jullie mening
woensdag 1 november 2017 om 20:18
Nou de waarheid gewoon.
Zij zijn op tactisch gebied slechter dan jou. Jij denkt namelijk na over gedrag. Dat is een hele belangrijkere eigenschap die je 'beter' maakt dan veel andere mensen die dit niet kunnen. Daar kunnen ze overigens niks aan doen. Jij zult met hen moeten leren leven.
Het beste werkt (ja discriminerend maar waar) ze in hokjes verdelen.
Wees sowieso zo altijd aardig tegen iedereen (tenzij ze écht een grote duidelijke grens over gaan, maar dat voel je dan wel). Bij dit soort rare opmerkingen; uiterst beleefd en vriendelijk kortaf doen.
Ze plaatsen in het hokje 'Mensen waar ik niks mee heb, niet goed voor mij zijn, en ik niet naar luister, en hoogstens mee omga als het moet'.
Mensen die in het hokje 'Mensen die ik nooit heb kunnen betrappen op iets onaardigs doen en altijd aardig tegen mij zijn' minstens 1x per week/maand (afhankelijk van jouw schema) benaderen om af te spreken. En hun 'belangrijke dagen' onthouden. Tijdens afspreken smakelijk lachen om mensen in dat andere hokje; aangezien jullie bij elkaar best eens onaardig over anderen mogen zijn omdat jullie van elkaar weten dat jullie niet écht onaardig zijn. En ook gewoon benaderen omdat deze mensen meer aandacht van jou verdienen dan de sufkutten in dat andere hokje... en door gestresst te raken van die sufkutten kun je geestelijk daar zó mee bezig zijn dat je de goede-hokjes-mensen vergeet.
donderdag 2 november 2017 om 10:57
Wat grappig dat je dat zo zegt, want ik ben inderdaad de type die altijd zegt wat ik meen en meen wat ik zeg en denk ook drie keer na voordat ik iets zeg. Denk ook dat ik wat gevoeliger ben hoor en daarom andersom ook sneller rekening houd met andersmans gevoelens. Maar snap dat veel mensen dit niet hebben en ook niet perse verkeerde bedoelingen hebben. Ik kan wel een onderscheid maken tussen mensen die je wel keihard beledigen. Mijn schoonvader had bijvoorbeeld ook een keer een 'grap' gemaakt in bij zijn van mijn partner waarin hij zei dat toen hij mij voor het eerst zag dacht... Ben je daar mee?! Omdat hij vond dat ik te dun was. (Wat ik totaal niet was woog 68 kilo en ben 1.70) En ik stond met open mond,.. dat zeg je toch niet recht voor mijn neus.Brejules schreef: ↑01-11-2017 20:18Nou de waarheid gewoon.
Zij zijn op tactisch gebied slechter dan jou. Jij denkt namelijk na over gedrag. Dat is een hele belangrijkere eigenschap die je 'beter' maakt dan veel andere mensen die dit niet kunnen. Daar kunnen ze overigens niks aan doen. Jij zult met hen moeten leren leven.
Het beste werkt (ja discriminerend maar waar) ze in hokjes verdelen.
Wees sowieso zo altijd aardig tegen iedereen (tenzij ze écht een grote duidelijke grens over gaan, maar dat voel je dan wel). Bij dit soort rare opmerkingen; uiterst beleefd en vriendelijk kortaf doen.
Ze plaatsen in het hokje 'Mensen waar ik niks mee heb, niet goed voor mij zijn, en ik niet naar luister, en hoogstens mee omga als het moet'.
Mensen die in het hokje 'Mensen die ik nooit heb kunnen betrappen op iets onaardigs doen en altijd aardig tegen mij zijn' minstens 1x per week/maand (afhankelijk van jouw schema) benaderen om af te spreken. En hun 'belangrijke dagen' onthouden. Tijdens afspreken smakelijk lachen om mensen in dat andere hokje; aangezien jullie bij elkaar best eens onaardig over anderen mogen zijn omdat jullie van elkaar weten dat jullie niet écht onaardig zijn. En ook gewoon benaderen omdat deze mensen meer aandacht van jou verdienen dan de sufkutten in dat andere hokje... en door gestresst te raken van die sufkutten kun je geestelijk daar zó mee bezig zijn dat je de goede-hokjes-mensen vergeet.
Niet dat het er uiteindelijk wat toe doet wat iemand anders van mij vind maar ik begrijp af en toe dat gedrag niet. Ik heb het zou vaak dat ik mij ga afvragen wat straal ik uit of doe ik waardoor mensen mij niet respecteren. Want misschien moet ik op een beleefde manier mijn respect opeisen.
