Psyche
alle pijlers
Wat doe jij bij het horen van een hulpdienst?
dinsdag 24 maart 2009 om 17:58
En dan bedoel ik als je verkeersdeelnemer bent (hulpdienst = ziekenwagen/brandweerwagen/politie-auto).
Ik ben tot nu toe alleen nog maar in situaties geweest waarin het voor mij vrij overzichtelijk was, ik moest hooguit een beetje meer naar de zijkant of wachten met oversteken.
Maar vandaag (was op de fiets) moest ik wel echt iets doen (ik stond midden op de kruising, keurig voorgesorteerd om links af te gaan). Mijn hoofd detecteerde waar de hulpdienst zich bevond en toen schoot mijn hoofd op blanco en dacht ik alleen nog maar "help! en nu? en nu? en nu?". Ik kreeg natuurlijk commentaar van een aantal mensen die er om heen stonden, maar op dat moment stond ik echt even stokstijf stil en wist ik echt niet wat ik moest doen.
(Moet met name m'n verhaal even kwijt, want het was toch wel even schrikken.)
Ik ben tot nu toe alleen nog maar in situaties geweest waarin het voor mij vrij overzichtelijk was, ik moest hooguit een beetje meer naar de zijkant of wachten met oversteken.
Maar vandaag (was op de fiets) moest ik wel echt iets doen (ik stond midden op de kruising, keurig voorgesorteerd om links af te gaan). Mijn hoofd detecteerde waar de hulpdienst zich bevond en toen schoot mijn hoofd op blanco en dacht ik alleen nog maar "help! en nu? en nu? en nu?". Ik kreeg natuurlijk commentaar van een aantal mensen die er om heen stonden, maar op dat moment stond ik echt even stokstijf stil en wist ik echt niet wat ik moest doen.
(Moet met name m'n verhaal even kwijt, want het was toch wel even schrikken.)
dinsdag 24 maart 2009 om 18:16
Oh jee, wat herkenbaar. Raak zelf soms lichtelijk in paniek en denk altijd precies de verkeerde move te maken. Ook fijn - maar niet heus - dat er altijd van die betweters zijn oftewel omstanders, die alles beter weten en je bekritiseren op die momenten, alsof je expres verkeerd zou handelen.
Op de fiets is ook anders dan met de auto. In dat geval zie je in je spiegels al waar de hulpdienst vandaan komt en kun je aan de kant gaan staan. In jouw geval zat je op de fiets en was je extra kwetsbaar. Je stond je ook nog eens midden op een kruispunt! Grrrrr....
Op de fiets is ook anders dan met de auto. In dat geval zie je in je spiegels al waar de hulpdienst vandaan komt en kun je aan de kant gaan staan. In jouw geval zat je op de fiets en was je extra kwetsbaar. Je stond je ook nog eens midden op een kruispunt! Grrrrr....
dinsdag 24 maart 2009 om 18:24
wat herkenbaar, maar dan vanaf de andere kant. (in die wagen met sirene en zwaailicht dus).
Ik vond het de eerste paar keren (en eigenlijk nog steeds wel) onvoorstelbaar hoe mensen er op reageren. (Rustig voor je blijven rijden, hooguit iets meer gas geven, plaats maken hoezo? Zo aan de kant gaan staan dat je er nog niet bij langs kunt, pfff heel vermoeiend en soms sta je bijna doodsangsten uit).
Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen, gewoon zo snel mogelijk aan de kant gaan en wel zo aan de kant gaan dat er ook echt plek is.
Ik vond het de eerste paar keren (en eigenlijk nog steeds wel) onvoorstelbaar hoe mensen er op reageren. (Rustig voor je blijven rijden, hooguit iets meer gas geven, plaats maken hoezo? Zo aan de kant gaan staan dat je er nog niet bij langs kunt, pfff heel vermoeiend en soms sta je bijna doodsangsten uit).
Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen, gewoon zo snel mogelijk aan de kant gaan en wel zo aan de kant gaan dat er ook echt plek is.
dinsdag 24 maart 2009 om 18:46
Rustig blijven, aan je eigen veiligheid en die van de mensen direct om je heen denken en geen rare manoeuvres maken. Rustig aan de kant gaan als je in kan schatten waar je heen moet.
Niemand heeft er wat aan als ze jou eerst van het asfalt moeten schrappen voor ze naar het oorspronkelijke ongeluk moeten. Je wilt niet weten hoeveel ongelukken er gebeuren omdat mensen als een idioot hun stuur omgooien zodra ze een sirene horen.
Niemand heeft er wat aan als ze jou eerst van het asfalt moeten schrappen voor ze naar het oorspronkelijke ongeluk moeten. Je wilt niet weten hoeveel ongelukken er gebeuren omdat mensen als een idioot hun stuur omgooien zodra ze een sirene horen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 24 maart 2009 om 19:02
quote:Poezewoes schreef op 24 maart 2009 @ 18:46:
Je wilt niet weten hoeveel ongelukken er gebeuren omdat mensen als een idioot hun stuur omgooien zodra ze een sirene horen.Het fietspad op schieten (altijd leuk voor die fietser die daar nét rijdt), de vluchtheuvel op rijden (daar gáát je carter), keurig 50 gaan rijden (djeeeez trut, dat zwaailicht en die sirene zijn echt niet omdat jij 55 km/u rijdt), mensen reageren soms zo vreemd. Aan de andere kant; in de rij-opleiding van de politie wordt wel aandacht besteed aan het effect van de toeters en bellen op andere weggebruikers. Maar ja, daar kun je in alle rust oefenen, als je vol adrenaline op weg bent naar pak-em-beet een reanimatie, waarin toch elke seconde wel telt, dan kun je mensen die niet reageren echt wel schieten. Ik had vroegah een instructeur die bewust lestte vlakbij een ambulancepost. De eerste keer zat ik ook stijf van de zenuwen achter het stuur, maar omdat hij rustig bleef, goede vragen stelde en aanwijzingen gaf, kwam ik er gewoon doorheen. En de volgende keer was het een stuk minder eng. Zou iedere instructeur moeten doen. Maar ja, je kan het niet altijd plannen he - zo'n uitruk...
Je wilt niet weten hoeveel ongelukken er gebeuren omdat mensen als een idioot hun stuur omgooien zodra ze een sirene horen.Het fietspad op schieten (altijd leuk voor die fietser die daar nét rijdt), de vluchtheuvel op rijden (daar gáát je carter), keurig 50 gaan rijden (djeeeez trut, dat zwaailicht en die sirene zijn echt niet omdat jij 55 km/u rijdt), mensen reageren soms zo vreemd. Aan de andere kant; in de rij-opleiding van de politie wordt wel aandacht besteed aan het effect van de toeters en bellen op andere weggebruikers. Maar ja, daar kun je in alle rust oefenen, als je vol adrenaline op weg bent naar pak-em-beet een reanimatie, waarin toch elke seconde wel telt, dan kun je mensen die niet reageren echt wel schieten. Ik had vroegah een instructeur die bewust lestte vlakbij een ambulancepost. De eerste keer zat ik ook stijf van de zenuwen achter het stuur, maar omdat hij rustig bleef, goede vragen stelde en aanwijzingen gaf, kwam ik er gewoon doorheen. En de volgende keer was het een stuk minder eng. Zou iedere instructeur moeten doen. Maar ja, je kan het niet altijd plannen he - zo'n uitruk...
dinsdag 24 maart 2009 om 19:04
ik heb t wel een keer gehad dat ik opzij ging, (net als iedereen voor me en achter me) en toen wilde die ambulance ineens die kant op waar wij allemaal heen waren gegaan., Die ene broeder schreeuwend uit t raam, ga dan opzij sukkels... ja we gingen ook... maar je hebt geen richting aangegeven dus wij maakten de weg voor rechtdoor vrij sukkel!!!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 24 maart 2009 om 19:06
Ik heb het met name niet zo op ambulances. Zo'n ding heeft al twee keer voor mij moeten aanrukken. Te ver heen om gewoon naar het ziekenhuis vervoerd te worden, maar genoeg bij om te weten dat ie voor mij kwam. En ik heb daardoor een hekel gekregen van dat geluid. Met als gevolg dat als ik er een hoor aankomen, ik min of meer bevries (wat jij ook schrijft) en niks doe. Wat anderen je dan ook weer niet in dank afnemen.
dinsdag 24 maart 2009 om 19:59
dinsdag 24 maart 2009 om 20:29
quote:Christiane04 schreef op 24 maart 2009 @ 19:06:
Met als gevolg dat als ik er een hoor aankomen, ik min of meer bevries (wat jij ook schrijft) en niks doe. Wat anderen je dan ook weer niet in dank afnemen.Weet je dat ik daar nooit zo over nagedacht heb? Dat mensen ook gewoon een nare herinnering kunnen hebben aan het geluid. Hm, toch weer iets opgestoken hier.
Met als gevolg dat als ik er een hoor aankomen, ik min of meer bevries (wat jij ook schrijft) en niks doe. Wat anderen je dan ook weer niet in dank afnemen.Weet je dat ik daar nooit zo over nagedacht heb? Dat mensen ook gewoon een nare herinnering kunnen hebben aan het geluid. Hm, toch weer iets opgestoken hier.
dinsdag 24 maart 2009 om 20:33
quote:Tientje79 schreef op 24 maart 2009 @ 20:29:
[...]
Weet je dat ik daar nooit zo over nagedacht heb? Dat mensen ook gewoon een nare herinnering kunnen hebben aan het geluid. Hm, toch weer iets opgestoken hier.Nee, ik ook niet. Ik woon in de buurt van een ziekenhuis én een brandweerkazerne, dus hoor ze zelf dagelijks regelmatig voorbij komen. Als ik thuis zit hoor ik ze dus als het ware niet meer.
[...]
Weet je dat ik daar nooit zo over nagedacht heb? Dat mensen ook gewoon een nare herinnering kunnen hebben aan het geluid. Hm, toch weer iets opgestoken hier.Nee, ik ook niet. Ik woon in de buurt van een ziekenhuis én een brandweerkazerne, dus hoor ze zelf dagelijks regelmatig voorbij komen. Als ik thuis zit hoor ik ze dus als het ware niet meer.
dinsdag 24 maart 2009 om 20:35
"Aan de kant gaan" klinkt zo simpel, maar welke kant dan?
Rijd je in de auto dan kan het zijn dat de ambulance over de vluchtstrook wil (dan ga je dus iets naar links), maar ook dat hij over de middenlijn wil (dan ga je dus iets naar rechts).
Ook voor fietsers is niet altijd duidelijk welke kant ze dan op moeten, zeker niet als je op onbekend terrein bent of weinig verkeerservaring hebt.
Dus ik vind het niet zo gek als mensen soms even aarzelen, dat is heus niet altijd lamlendigheid. Er zou idd iets over in de rijopleiding moeten zitten.
Rijd je in de auto dan kan het zijn dat de ambulance over de vluchtstrook wil (dan ga je dus iets naar links), maar ook dat hij over de middenlijn wil (dan ga je dus iets naar rechts).
Ook voor fietsers is niet altijd duidelijk welke kant ze dan op moeten, zeker niet als je op onbekend terrein bent of weinig verkeerservaring hebt.
Dus ik vind het niet zo gek als mensen soms even aarzelen, dat is heus niet altijd lamlendigheid. Er zou idd iets over in de rijopleiding moeten zitten.
dinsdag 24 maart 2009 om 21:24
Voor jouw situatie ben ik best wel bang, J22.
Laatst moest ik naar de huisartsenpost (naast de spoedeisende hulp) en net dat moment kwam er een ambulance aan. Ik reed samen met mijn koters hopeloos in de weg daarvan (gelukkig waren zijn sirenes stil).
Vroeg me toen wel af of ik op tijd adequaat zou reageren wanneer nodig, in mijn geval dus niet alleen zelf aan de kant gaan, maar ook mijn kinderen instrueren dit te doen.
Gelukkig kondigt zo'n ding zich wel ruim op tijd aan en ik heb mijn koters nu maar vast uitgelegd dat zodra ze zo'n ding horen, ze aan de kant moeten gaan.
Laatst moest ik naar de huisartsenpost (naast de spoedeisende hulp) en net dat moment kwam er een ambulance aan. Ik reed samen met mijn koters hopeloos in de weg daarvan (gelukkig waren zijn sirenes stil).
Vroeg me toen wel af of ik op tijd adequaat zou reageren wanneer nodig, in mijn geval dus niet alleen zelf aan de kant gaan, maar ook mijn kinderen instrueren dit te doen.
Gelukkig kondigt zo'n ding zich wel ruim op tijd aan en ik heb mijn koters nu maar vast uitgelegd dat zodra ze zo'n ding horen, ze aan de kant moeten gaan.
dinsdag 24 maart 2009 om 21:32
Ik liep eens door rood op de Munt en er kwam net een ambulance aan (zonder zwaailicht). Roept hij vanuit het raampje dat open stond: "Hé, willen jullie soms meerijden?"
Maar goed, raak niet in paniek en ga rustig aan de kant. Ambulancechauffeurs zijn de hele dag bezig met mensen ontwijken, ze zijn wel wat gewend hoor.
Maar goed, raak niet in paniek en ga rustig aan de kant. Ambulancechauffeurs zijn de hele dag bezig met mensen ontwijken, ze zijn wel wat gewend hoor.
dinsdag 24 maart 2009 om 21:37
Hele tijd terug een tvprogramma gezien over ambulancebroeders en chauffeurs. Heel interessant, want ik denk dat ikzelf wel heel zenuwachtig zou worden van een ambulance achter me met alle toeters en bellen.
Wat heel erg naar voren kwam in het programma was dat het niet handig maar heel erg logisch is als dat gebeurd, maar het belangrijkste boven al; laat zien wat je gaat doen!! Zo kunnen zij daarop handelen.
Wat heel erg naar voren kwam in het programma was dat het niet handig maar heel erg logisch is als dat gebeurd, maar het belangrijkste boven al; laat zien wat je gaat doen!! Zo kunnen zij daarop handelen.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:08
dinsdag 24 maart 2009 om 23:17
Ik krijg altijd kippevel als ik de sirene hoor. Geen idee waar dat vandaan komt. Misschien angst dat ze onderweg zijn naar iemand die ik ken?
In ieder geval kon ik allebei de keren dat ik het een keer heb meegemaakt gewoon de berm in rijden. Moeders heeft het een keertje gehad, en kon dus niet meer verder rijden omdat het te modderig was in de berm. Daar sta je dan met je goede gedrag.
Ik kan mij er behoorlijk aan irriteren als mensen niet snel genoeg aan de kant gaan voor een ambu, welke reden er dan ook voor is. Vind het gewoon je plicht. Snap wel dat je je het leplazurus schrikt, en dat het misschien een paar seconden duurt voordat je actie onderneemt, maar je hebt er mensen tussen zitten....
In ieder geval kon ik allebei de keren dat ik het een keer heb meegemaakt gewoon de berm in rijden. Moeders heeft het een keertje gehad, en kon dus niet meer verder rijden omdat het te modderig was in de berm. Daar sta je dan met je goede gedrag.
Ik kan mij er behoorlijk aan irriteren als mensen niet snel genoeg aan de kant gaan voor een ambu, welke reden er dan ook voor is. Vind het gewoon je plicht. Snap wel dat je je het leplazurus schrikt, en dat het misschien een paar seconden duurt voordat je actie onderneemt, maar je hebt er mensen tussen zitten....
vrijdag 27 maart 2009 om 15:46
Ik kan me best indenken dat je schrok en niet wist welke kant je op moest hoor. Het gaat zo snel en je moet binnen een seconde een beslissing maken die meestal toch al te laat is of juist verkeerd.
Ik rijd motor en ik merk ze dan alleen op als ik in mijn spiegel kijk of als ze echt achter me zitten (of me voorbij rijden). Ik hoor ze echt niet terwijl ik echt een hypergevoelig gehoor heb. Dat is ook vaak schrikken..
Ik rijd motor en ik merk ze dan alleen op als ik in mijn spiegel kijk of als ze echt achter me zitten (of me voorbij rijden). Ik hoor ze echt niet terwijl ik echt een hypergevoelig gehoor heb. Dat is ook vaak schrikken..
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
zondag 29 maart 2009 om 12:37
Mij is het ook eens gebeurd. Op een drukke kruising, voor een rood stoplicht (verkeerslicht ). Aan de rechterkant bomen, aan de linkerkant een rij auto's, en achter me ineens die loeiharde sirene. Die kwam over een brug dus ik hoorde hem pas toen ie zo ongeveer achter me stond.
Rustig blijven, ja hoor... ik voelde mijn hart vanuit mijn tenen mijn keel inschieten. Uiteindelijk ben ik een paar meter naar voren gereden, daarmee de hele kruising blokkerend, wat voor die ambulance achteraf natuurlijk wel handig was. Maar daar heb ik echt niet over nagedacht hoor, op dat moment reageerde ik puur instinctief.
Ik vraag me trouwens wel eens af, wanneer worden die sirenes eigenlijk aangezet? En nee, nou bedoel ik niet zozeer omdat ze naar een bepaalde plaats toe moeten, dat snap ik ook wel. Maar ik heb in de buurt van een ziekenhuis gewoond, en ik had vaak de indruk dat de sirene pas aangezet wordt als er een drukke kruising genaderd wordt, waar het dus belangrijk is dat mensen aan de kant gaan. Als er achter je ineens zo'n kreng begint te loeien schrik je gewoon. Ga maar eens midden op de spoorweg staan. Als dan de toeters en bellen beginnen sta je ook even stokstijf, ook al weet je van te voren al dat je het kunt verwachten.
Rustig blijven, ja hoor... ik voelde mijn hart vanuit mijn tenen mijn keel inschieten. Uiteindelijk ben ik een paar meter naar voren gereden, daarmee de hele kruising blokkerend, wat voor die ambulance achteraf natuurlijk wel handig was. Maar daar heb ik echt niet over nagedacht hoor, op dat moment reageerde ik puur instinctief.
Ik vraag me trouwens wel eens af, wanneer worden die sirenes eigenlijk aangezet? En nee, nou bedoel ik niet zozeer omdat ze naar een bepaalde plaats toe moeten, dat snap ik ook wel. Maar ik heb in de buurt van een ziekenhuis gewoond, en ik had vaak de indruk dat de sirene pas aangezet wordt als er een drukke kruising genaderd wordt, waar het dus belangrijk is dat mensen aan de kant gaan. Als er achter je ineens zo'n kreng begint te loeien schrik je gewoon. Ga maar eens midden op de spoorweg staan. Als dan de toeters en bellen beginnen sta je ook even stokstijf, ook al weet je van te voren al dat je het kunt verwachten.
