Psyche
alle pijlers
Wat heb ik?
vrijdag 7 februari 2025 om 19:48
Van jongs af aan heb ik een sterke rechtvaardigheidsgevoel. En daardoor was ik vroeger ook veel in conflict met mijn ouders. Zij hebben veel onrechtvaardige dingen gedaan, waar ik nu als volwassene nog boos om word als ik er aan terugdenk. Maar zij waren ook erg autoritair als in 'wij zijn de ouders dus je doet wat we zeggen' 'jij bent maar een kind en wij bepalen, jij hebt alleen maar te luisteren' hoe onrechtvaardig het ook was. Ik werd ook gepest op school. Door mijn frustraties, onbegrepen gevoel en machteloosheid, door het pesten maar ook vooral mijn thuissituatie, kon ik thuis van 0 naar 100 gaan in woedeuitbarstingen. Veel trammelant thuis, want ik werd dan hard gestraft waardoor ik me nog machtelozer voelde. Op mijn 10e kreeg ik een diagnose, pdd nos, een vorm van autisme. Ik moest hierover spreekbeurten geven op school zodat andere kinderen mij zouden begrijpen, thuis kreeg ik pilletjes om rustiger te blijven en uitbarstingen te voorkomen. Thuis deden mijn ouders niet anders tegen mij, ik had een issue en niet zij, het kon toch niet zijn dat de normale mensen zich aan mij moesten aanpassen. Wel kreeg ik kaartjes met dagschemas want als autist zou ik vast routine en voorspelbaarheid nodig hebben.
In mijn puberteit kreeg ik een relatie en hij was de eerste die van dichtbij meemaakte hoe ik soms minderwaardig werd behandeld, hij werd daardoor ook vaak indirect benadeeld. Bij zijn ouders was ik wel gelijkwaardig en voelde ik me fijn. Ik was daardoor heel vaak bij mijn vriendje en ik bloeide op, ik kreeg toen een bevestiging dat het niet allemaal aan mij lag maar dat andere mensen bepaalde dingen ook heel oneerlijk vonden. Ik ging op mijn 20e opnieuw naar de huisarts omdat ik wel wilde weten of ik daadwerkelijk pdd nos had. Ik kreeg testen, puur op pdd nos, waaruit bleek dat ik dat niet heb.
Inmiddels ben ik weer een stukje ouder en heb nog altijd die rechtvaardigheidsgevoel. Ik kom op voor mezelf en voor ieder ander en dan maakt het niet uit tegen wie of wat. Ben redelijk introvert, maar heel assertief en durf Iedereen aan te spreken. Pieker nooit, nuchtere instelling, slaap goed. Korte spanningsboog, nog nooit een boek uitgelezen, daar kan ik mijn aandacht niet bij houden. Ik hou van spontane acties, verrassingen, een vliegticket boeken en pas op het vliegveld horen waar ik heen ga Voor mijn vriend, zonder enige diagnose, is dat een nachtmerrie. Een dagschema is het laatste waar ik behoefte aan heb.
Maar wat is er dan mis met mij? Ik ging weer Googlen naar pdd nos en kwam er recent achter dat dat helemaal geen vorm van autisme is, maar een containerbegrip voor mensen met kenmerken van autisme, maar te weinig voor de diagnose. Sterker, de diagnose pdd nos wordt al meer dan 10 jaar niet meer gegeven omdat het niets zegt. Iedereen die mij uit mijn jeugd kent, denkt waarschijnlijk nog dat ik autistisch ben zoals ik dat als kind aan iedereen moest vertellen. Ik heb dit verder redelijk achter me gelaten, maar soms vraag ik me af of er niet iets 'anders' met mij is. Omdat ik vroeger wel veel moeilijkheden heb gehad en op allerlei therapieën ben gezet omdat ik zo 'anders' was. Ik ben benieuwd of jullie ideeën hebben waarop ik mezelf zou kunnen laten testen. Ik zou niet weten met wat voor vraag ik nu bij de huisarts moet komen en dit blijft voor mij een grote vraagstuk uit mijn jeugd.
In mijn puberteit kreeg ik een relatie en hij was de eerste die van dichtbij meemaakte hoe ik soms minderwaardig werd behandeld, hij werd daardoor ook vaak indirect benadeeld. Bij zijn ouders was ik wel gelijkwaardig en voelde ik me fijn. Ik was daardoor heel vaak bij mijn vriendje en ik bloeide op, ik kreeg toen een bevestiging dat het niet allemaal aan mij lag maar dat andere mensen bepaalde dingen ook heel oneerlijk vonden. Ik ging op mijn 20e opnieuw naar de huisarts omdat ik wel wilde weten of ik daadwerkelijk pdd nos had. Ik kreeg testen, puur op pdd nos, waaruit bleek dat ik dat niet heb.
Inmiddels ben ik weer een stukje ouder en heb nog altijd die rechtvaardigheidsgevoel. Ik kom op voor mezelf en voor ieder ander en dan maakt het niet uit tegen wie of wat. Ben redelijk introvert, maar heel assertief en durf Iedereen aan te spreken. Pieker nooit, nuchtere instelling, slaap goed. Korte spanningsboog, nog nooit een boek uitgelezen, daar kan ik mijn aandacht niet bij houden. Ik hou van spontane acties, verrassingen, een vliegticket boeken en pas op het vliegveld horen waar ik heen ga Voor mijn vriend, zonder enige diagnose, is dat een nachtmerrie. Een dagschema is het laatste waar ik behoefte aan heb.
Maar wat is er dan mis met mij? Ik ging weer Googlen naar pdd nos en kwam er recent achter dat dat helemaal geen vorm van autisme is, maar een containerbegrip voor mensen met kenmerken van autisme, maar te weinig voor de diagnose. Sterker, de diagnose pdd nos wordt al meer dan 10 jaar niet meer gegeven omdat het niets zegt. Iedereen die mij uit mijn jeugd kent, denkt waarschijnlijk nog dat ik autistisch ben zoals ik dat als kind aan iedereen moest vertellen. Ik heb dit verder redelijk achter me gelaten, maar soms vraag ik me af of er niet iets 'anders' met mij is. Omdat ik vroeger wel veel moeilijkheden heb gehad en op allerlei therapieën ben gezet omdat ik zo 'anders' was. Ik ben benieuwd of jullie ideeën hebben waarop ik mezelf zou kunnen laten testen. Ik zou niet weten met wat voor vraag ik nu bij de huisarts moet komen en dit blijft voor mij een grote vraagstuk uit mijn jeugd.
zaterdag 8 februari 2025 om 22:10
Elsy schreef: ↑08-02-2025 17:56Ik heb er vroeger veel last van gehad, maar heb veel dingen geleerd. Dus ook gezichten leren lezen. Nu kan ik nog niet goed tegen veranderingen, ook vakanties zijn lastig. Maar ik heb er in het dagelijkse leven der mate weinig last van dat ik het niet laat onderzoeken. Maar dat komt ook doordat ik in m’n dagelijks leven er rekening mee houdt en dat dagen veel structuur en ritme hebben. Dat bedoel ik met dat ik er niet genoeg last van heb om het te laten onderzoeken, terwijl ik dat met m’n adhd wel had.
Ja, dat is inderdaad het 'aparte' van die afspraken/definities. Dat je - zoals Solo ook zegt - dan volgens diezelfde definitie ook zou kunnen genezen van autisme als je maar genoeg weet aan te passen in je leven waardoor je niet genoeg lijdensdruk meer ervaart. Dat vind ik een vreemd hiaat in de DSM.
zaterdag 8 februari 2025 om 22:34
zondag 9 februari 2025 om 06:32
Of een hiaat in de kennis van mensen: er wordt veel meer opgehangen aan een diagnose dan wat zo'n diagnose echt betekent.S-Groot schreef: ↑08-02-2025 22:10Ja, dat is inderdaad het 'aparte' van die afspraken/definities. Dat je - zoals Solo ook zegt - dan volgens diezelfde definitie ook zou kunnen genezen van autisme als je maar genoeg weet aan te passen in je leven waardoor je niet genoeg lijdensdruk meer ervaart. Dat vind ik een vreemd hiaat in de DSM.
Autisme betekent dus niets meer of minder dan dat je een bepaalde combinatie van problemen hebt.
Dat er dan vervolgens aangenomen wordt dat dat aangeboren is, dat de hersens anders werken, dat het onveranderbaar is, enz. enz., dat is dus nergens op gebaseerd.
Binnen mijn autisten-lotgenoten-groepen ergeren mensen zich enorm aan mijn stokpaardje op dit gebied, maar ik vind het enorm belangrijk dat al die aannames gezien worden voor wat ze zijn: aannames zonder enige wetenschappelijke grond.
In het neurodiversiteit-topic ben ik om die reden ook rap afgehaakt. Blijkbaar willen mensen heel graag 'anders' zijn.
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 06:34
Autisme is een combinatie van eigenschappen die in onze maatschappij tot veel problemen kan leiden.
Net als mijn lengte bijvoorbeeld.
Is mijn lengte een stoornis? Of een menstype? Of gewoon een onhandige eigenschap in een wereld die gericht is op gemiddeldes?
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 10:35
Maar het is toch wetenschappelijk bewezen dat er een groot genetisch component is?Solomio schreef: ↑09-02-2025 06:32Of een hiaat in de kennis van mensen: er wordt veel meer opgehangen aan een diagnose dan wat zo'n diagnose echt betekent.
Autisme betekent dus niets meer of minder dan dat je een bepaalde combinatie van problemen hebt.
Dat er dan vervolgens aangenomen wordt dat dat aangeboren is, dat de hersens anders werken, dat het onveranderbaar is, enz. enz., dat is dus nergens op gebaseerd.
Binnen mijn autisten-lotgenoten-groepen ergeren mensen zich enorm aan mijn stokpaardje op dit gebied, maar ik vind het enorm belangrijk dat al die aannames gezien worden voor wat ze zijn: aannames zonder enige wetenschappelijke grond.
In het neurodiversiteit-topic ben ik om die reden ook rap afgehaakt. Blijkbaar willen mensen heel graag 'anders' zijn.
https://medschool.ucla.edu/news-article ... l%20toxins.
Ik schrijf trouwens ook mee in het neurodiversiteitstopic en wil helemaal niet anders zijn. Ik had echt liever geen ADHD gehad en familie weet het ook niet, want ik kan het volgens m’n ouders maar beter stilhouden. Ik loop gewoon al m’n hele leven tegen dingen aan die nu beter te verklaren zijn en zo’n topic kan helpen met oplossingen zoeken.
zondag 9 februari 2025 om 11:24
Ja, er is een grote genetische component, maar wat bewijst dat?Elsy schreef: ↑09-02-2025 10:35Maar het is toch wetenschappelijk bewezen dat er een groot genetisch component is?
https://medschool.ucla.edu/news-article ... l%20toxins.
Ik schrijf trouwens ook mee in het neurodiversiteitstopic en wil helemaal niet anders zijn. Ik had echt liever geen ADHD gehad en familie weet het ook niet, want ik kan het volgens m’n ouders maar beter stilhouden. Ik loop gewoon al m’n hele leven tegen dingen aan die nu beter te verklaren zijn en zo’n topic kan helpen met oplossingen zoeken.
Het is altijd een combinatie van aanleg en omgeving, net zoals heel veel andere eigenschappen.
Overigens wordt bij dit soort onderzoek niet gezegd dat autisme (voor een groot deel) erfelijk is, maar dat de variatie in de populatie deels erfelijk verklaard kan worden.
Ik ben zelf betrokken bij een onderzoek naar de combinatie van erfelijke aanleg en ongevingsfactoren bij het ontwikkelen van autisme en dat is enorm interessant, maar daaruit blijkt ook dat er hooguit sprake is van een genetisch (iets) verhoogde kans op bijv autisme.
Maar goed, dat is net als bijv intelligentie, agressie, zorgzaamheid, lengte, noem maar op. Het is allemaal een combinatie van aanleg en omgeving.
https://www.quest.nl/mens/psychologie/a ... -erfelijk/
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 11:30
Ik weet niet wat je lengte is maar het zou een lichaamstype kunnen zijn, maar ook een groeistoornis. Afhankelijk van welk perspectief je inneemt.
Als je lichaam uitgegroeid is kan je niet meer groeien maar hoe zit dat met autisme? Een mens kan zich aan de binnenkant levenslang blijven ontwikkelen, hersenen zijn zeer plastisch, dus zou je autisme wel moeten kunnen ontgroeien lijkt mij.
bijtie wijzigde dit bericht op 09-02-2025 11:33
20.20% gewijzigd
zondag 9 februari 2025 om 11:33
Ja, daar kun je dus verschillend tegenaan kijken.
Iets met (afwijken van) het gemiddelde en in hoeverre dat past binnen de omgeving.
Ow, en ik ben 1,90 m.
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 11:36
In theorie kan dat, maar als ik het dan vergelijk met zoiets als intelligentie: dat is niet statisch, maar je kunt wrsch niet in de loop van de jaren van een IQ van 80 uitgroeien naar een IQ van 120 (hoewel daar ook vast uitzonderingen op zijn).bijtie schreef: ↑09-02-2025 11:30Ik weet niet wat je lengte is maar het zou een lichaamstype kunnen zijn, maar ook een groeistoornis. Afhankelijk van welk perspectief je inneemt.
Als je lichaam uitgegroeid is kan je niet meer groeien maar hoe zit dat met autisme? Een mens kan zich aan de binnenkant levenslang blijven ontwikkelen, hersenen zijn zeer plastisch, dus zou je autisme wel moeten kunnen ontgroeien lijkt mij.
Zo zie ik eigenlijk alle karaktereigenschappen en dus ook autisme.
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 11:41
Ik zie het zo; definities van stoornissen ontstaan altijd in relatie tot wat de norm is in de samenleving.
Toen vrouwen onderdrukken nog gebruikelijk was had je de diagnose 'hysterie' en op grond daarvan werden opstandige vrouwen opgesloten en platgespoten en werd de baarmoeder verwijderd of een deel van de frontale cortex. Vonden ze toen heel normaal. Gebeurde in de jaren 50 nog dus niet zo heel lang geleden.
In deze tijd hebben we weer andere normen, bijvoorbeeld wat betreft hoe we met gevoelens omgaan, productiviteit en wat we sociaal gedrag noemen. Een kind wat daar niet in mee kan en opstandig is, of in zichzelf keert, en door de groep uitgesloten wordt omdat het "anders" is ook in relatie tot het gezin, noemen we autistisch of ADHD.
De criteria komen puur neer op "jij functioneert niet in het systeem."
Kan wat mij betreft ook betekenen dat het systeem niet gezond is of niet klaar is voor dit menstype. Net zoals sommige vrouwen destijds niet pasten in het systeem van vrouwenonderdrukking. Waren zij nou gek of was de maatschappij toe aan verandering.
Dit lijkt mij een ongoing proces, steeds meer mensen krijgen nu de diagnose "neurodivergent" totdat er een kantelpunt komt en de maatschappij zich meer aanpast aan de behoeften van deze mensen.
Toen vrouwen onderdrukken nog gebruikelijk was had je de diagnose 'hysterie' en op grond daarvan werden opstandige vrouwen opgesloten en platgespoten en werd de baarmoeder verwijderd of een deel van de frontale cortex. Vonden ze toen heel normaal. Gebeurde in de jaren 50 nog dus niet zo heel lang geleden.
In deze tijd hebben we weer andere normen, bijvoorbeeld wat betreft hoe we met gevoelens omgaan, productiviteit en wat we sociaal gedrag noemen. Een kind wat daar niet in mee kan en opstandig is, of in zichzelf keert, en door de groep uitgesloten wordt omdat het "anders" is ook in relatie tot het gezin, noemen we autistisch of ADHD.
De criteria komen puur neer op "jij functioneert niet in het systeem."
Kan wat mij betreft ook betekenen dat het systeem niet gezond is of niet klaar is voor dit menstype. Net zoals sommige vrouwen destijds niet pasten in het systeem van vrouwenonderdrukking. Waren zij nou gek of was de maatschappij toe aan verandering.
Dit lijkt mij een ongoing proces, steeds meer mensen krijgen nu de diagnose "neurodivergent" totdat er een kantelpunt komt en de maatschappij zich meer aanpast aan de behoeften van deze mensen.
zondag 9 februari 2025 om 11:44
Volgens mij zijn we het aardig met elkaar eens. Ik bedoel dat je een grotere kans op autisme hebt als een ouder het heeft. Bij mij zit het ook echt in de familie, van de 12 kleinkinderen zijn er 9 gediagnosticeerd met ADHD of autisme of allebei (wordt niet over gesproken trouwens). Opa had achteraf waarschijnlijk ook autisme.Solomio schreef: ↑09-02-2025 11:24Ja, er is een grote genetische component, maar wat bewijst dat?
Het is altijd een combinatie van aanleg en omgeving, net zoals heel veel andere eigenschappen.
Overigens wordt bij dit soort onderzoek niet gezegd dat autisme (voor een groot deel) erfelijk is, maar dat de variatie in de populatie deels erfelijk verklaard kan worden.
Ik ben zelf betrokken bij een onderzoek naar de combinatie van erfelijke aanleg en ongevingsfactoren bij het ontwikkelen van autisme en dat is enorm interessant, maar daaruit blijkt ook dat er hooguit sprake is van een genetisch (iets) verhoogde kans op bijv autisme.
Maar goed, dat is net als bijv intelligentie, agressie, zorgzaamheid, lengte, noem maar op. Het is allemaal een combinatie van aanleg en omgeving.
https://www.quest.nl/mens/psychologie/a ... -erfelijk/
Zoals de eerste zin in het artikel zegt: “ Autism is hereditary and therefore does run in families. A majority (around 80%) of autism cases can be linked to inherited genetic mutations. The remaining cases likely stem from non-inherited mutations“
zondag 9 februari 2025 om 11:45
Toch denk ik dat er ook 'stoornissen' zijn die wat meer losstaan van wel of niet in de maatschappij passen, hoewel je dat natuurlijk ook bij depressies of psychoses zou kunnen stellen.bijtie schreef: ↑09-02-2025 11:41Ik zie het zo; definities van stoornissen ontstaan altijd in relatie tot wat de norm is in de samenleving.
Toen vrouwen onderdrukken nog gebruikelijk was had je de diagnose 'hysterie' en op grond daarvan werden opstandige vrouwen opgesloten en platgespoten en werd de baarmoeder verwijderd of een deel van de frontale cortex. Vonden ze toen heel normaal. Gebeurde in de jaren 50 nog dus niet zo heel lang geleden.
In deze tijd hebben we weer andere normen, bijvoorbeeld wat betreft hoe we met gevoelens omgaan, productiviteit en wat we sociaal gedrag noemen. Een kind wat daar niet in mee kan en opstandig is, of in zichzelf keert, en door de groep uitgesloten wordt omdat het "anders" is ook in relatie tot het gezin, noemen we autistisch of ADHD.
De criteria komen puur neer op "jij functioneert niet in het systeem."
Kan wat mij betreft ook betekenen dat het systeem niet gezond is of niet klaar is voor dit menstype. Net zoals sommige vrouwen destijds niet pasten in het systeem van vrouwenonderdrukking. Waren zij nou gek of was de maatschappij toe aan verandering.
Dit lijkt mij een ongoing proces, steeds meer mensen krijgen nu de diagnose "neurodivergent" totdat er een kantelpunt komt en de maatschappij zich meer aanpast aan de behoeften van deze mensen.
Toch voelen mijn depressies als iets waar ik graag zelf vanaf wil. Dat gevoel heb ik bij mijn autisme niet.
Ik ervaar een depressie als een stoornis of ziekte, autisme totaal niet.
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 11:48
Deze term stoort me wel.Elsy schreef: ↑09-02-2025 11:44Volgens mij zijn we het aardig met elkaar eens. Ik bedoel dat je een grotere kans op autisme hebt als een ouder het heeft. Bij mij zit het ook echt in de familie, van de 12 kleinkinderen zijn er 9 gediagnosticeerd met ADHD of autisme of allebei (wordt niet over gesproken trouwens). Opa had achteraf waarschijnlijk ook autisme.
Zoals de eerste zin in het artikel zegt: “ Autism is hereditary and therefore does run in families. A majority (around 80%) of autism cases can be linked to inherited genetic mutations. The remaining cases likely stem from non-inherited mutations“
In de praktijk gaat het om bepaalde genen die net iets vaker voorkomen bij autisme en hoe meer van die genen je hebt, hoe meer kans op autisme. Maar zelfs als je bijv 10 van die genen hebt is de kans nog steeds klein.
Om dat mutaties te noemen vind ik tricky, want dat impliceert toch een beetje dat ze 'fout' zijn.
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 11:49
Ik hoop het wel eigenlijk. Dat het geaccepteerder wordt ook. Ik heb in verschillende landen gewoond en sommigen pasten wat dat betreft ook beter bij mij.
zondag 9 februari 2025 om 11:54
Ja sommige stoornissen zijn wel meer zoals ziektes denk ik.Solomio schreef: ↑09-02-2025 11:45Toch denk ik dat er ook 'stoornissen' zijn die wat meer losstaan van wel of niet in de maatschappij passen, hoewel je dat natuurlijk ook bij depressies of psychoses zou kunnen stellen.
Toch voelen mijn depressies als iets waar ik graag zelf vanaf wil. Dat gevoel heb ik bij mijn autisme niet.
Ik ervaar een depressie als een stoornis of ziekte, autisme totaal niet.
En sommige zijn misschien een gevolg van het er niet bij horen, zoals angststoornissen, of worden in stand gehouden doordat de behandeling die voor "neurotypicals" is ontworpen niet voldoende aansluit.
Aanleg, gevoeligheid en levensomstandigheden spelen natuurlijk ook altijd een rol.
zondag 9 februari 2025 om 11:55
Dat gevoel heb ik ook wel eens, dat ik bots met de calvinistische cultuur in Nederland die ik heel vaak als hypocriet en beklemmend ervaar.
Ik heb zelf nooit in andere landen gewoond dus ik durf dat niet te stellen, maar het gevoel heb ik wel eens, ook als ik met landgenoten praat die wel elders gewoond hebben.
Verder vind ik Nederland ook een prima land om in te wonen (geen idee waarom ik dit er per se bij wil zeggen).
zondag 9 februari 2025 om 12:00
Ik heb vooral moeite met hoe mensen zaken vooral niet (willen of kunnen) benoemen.bijtie schreef: ↑09-02-2025 11:55Dat gevoel heb ik ook wel eens, dat ik bots met de calvinistische cultuur in Nederland die ik heel vaak als hypocriet en beklemmend ervaar.
Ik heb zelf nooit in andere landen gewoond dus ik durf dat niet te stellen, maar het gevoel heb ik wel eens, ook als ik met landgenoten praat die wel elders gewoond hebben.
Verder vind ik Nederland ook een prima land om in te wonen (geen idee waarom ik dit er per se bij wil zeggen).
Als ik dan hoor dat men in veel andere landen Nederlanders zo bot en direct vinden, dan geloof ik niet dat ik me in een ander land beter op m'n plek zou voelen.
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 12:02
Ik denk wel dat de maatschappij verandert. In mijn jonge jaren werd er heel strak geoordeeld op wat je presteert, ik zat in vriendinnengroepen die rivaliseerden over wat voor merkspullen je had en hoe smetvrees schoon je huis was en hoe restrictief je met eten was.
In bepaalde banen werd je uitgekotst als je niet het collectief afgesproken "uniform" droeg.
Misschien word ik ook gewoon ouder maar ik meen dit soort gedrag bij de jongeren van nu minder te zien. Als ik met jonge mensen werk ervaar ik ze als ontzettend empathisch en sensitief naar anderen, veel ruimdenkender dan hoe "wij" waren. Maar dat kan mijn perceptie zijn, misschien verkeerde ik zelf in hele rare kringen toen ik jong was, of misschien is die rivaliteit er nog maar op andere gebieden. Nu gaat het meer over hoe authentiek en uniek je bent en dat legt waarschijnlijk ook wel een druk op.
Er wordt meer openlijk gesproken over psychische problemen en trauma, iedereen is bezig met zijn trauma's momenteel. Dat was 20 jaar geleden nog taboe allemaal.
In bepaalde banen werd je uitgekotst als je niet het collectief afgesproken "uniform" droeg.
Misschien word ik ook gewoon ouder maar ik meen dit soort gedrag bij de jongeren van nu minder te zien. Als ik met jonge mensen werk ervaar ik ze als ontzettend empathisch en sensitief naar anderen, veel ruimdenkender dan hoe "wij" waren. Maar dat kan mijn perceptie zijn, misschien verkeerde ik zelf in hele rare kringen toen ik jong was, of misschien is die rivaliteit er nog maar op andere gebieden. Nu gaat het meer over hoe authentiek en uniek je bent en dat legt waarschijnlijk ook wel een druk op.
Er wordt meer openlijk gesproken over psychische problemen en trauma, iedereen is bezig met zijn trauma's momenteel. Dat was 20 jaar geleden nog taboe allemaal.
zondag 9 februari 2025 om 12:05
Dat botte directe betekent niet dat we dingen echt bespreken. Ik sprak vd week iemand die 15 jaar in de UK heeft gewoond en die was daar toch wel meer samenwerking en openheid gewend ondanks het Britse indirecte.
Ook van anderen hoor ik dat het hier vooral allemaal horken zijn, maar open of toegankelijk is het niet. Met Nederlanders maak je niet snel vrienden.
zondag 9 februari 2025 om 12:16
Je anders voelen dan anderen is volgens mij een veel voorkomende fenomeen, en sommigen blijven hun leven lang denken dat zij de enigen zijn die zich anders voelen en andere realiseren zich op een gegeven moment dat bijna iedereen zich anders voelt dan anderen.
Ik ben het helemaal met Solomio eens dat autisme en ADHD heel vaak een in deze maatschappij onhandige set aan eigenschappen is. Het is dan vrij logisch dat het erfelijk is, want je karakter erf je vaak van je ouders.
Stel we zouden nooit uit de lockdown zijn gekomen, dan zouden bijvoorbeeld mensen die sociale contacten belangrijk vinden sneller depressief worden. Dan kun je daar ook een nu niet bestaande 'diagnose' aanhangen. Het is dan wat bijzonder om te zeggen dat je ouders die diagnose waarschijnlijk ook hadden, want voor hun was het helemaal geen probleem. Het was en is gewoon een eigenschap die in bepaalde periodes in bepaalde maatschappijen voor moeilijkheden zorgt.
Ik ben het helemaal met Solomio eens dat autisme en ADHD heel vaak een in deze maatschappij onhandige set aan eigenschappen is. Het is dan vrij logisch dat het erfelijk is, want je karakter erf je vaak van je ouders.
Stel we zouden nooit uit de lockdown zijn gekomen, dan zouden bijvoorbeeld mensen die sociale contacten belangrijk vinden sneller depressief worden. Dan kun je daar ook een nu niet bestaande 'diagnose' aanhangen. Het is dan wat bijzonder om te zeggen dat je ouders die diagnose waarschijnlijk ook hadden, want voor hun was het helemaal geen probleem. Het was en is gewoon een eigenschap die in bepaalde periodes in bepaalde maatschappijen voor moeilijkheden zorgt.
zondag 9 februari 2025 om 12:45
Dat beklemmende heb/had ik ook. De ongeschreven regels heb ik nog steeds niet altijd door in Nederland en dat vind ik lastig. Vooral in combinatie met de duidelijkheid. Dan word ik ergens op aangesproken terwijl ik helemaal niet door had dat ik het anders had moeten doen. Ik vind de ongeschreven (sociale) regels meer dan in de andere landen waar ik woonde. Al komt dat misschien ook doordat het heel dichtbevolkt is.bijtie schreef: ↑09-02-2025 11:55Dat gevoel heb ik ook wel eens, dat ik bots met de calvinistische cultuur in Nederland die ik heel vaak als hypocriet en beklemmend ervaar.
Ik heb zelf nooit in andere landen gewoond dus ik durf dat niet te stellen, maar het gevoel heb ik wel eens, ook als ik met landgenoten praat die wel elders gewoond hebben.
Verder vind ik Nederland ook een prima land om in te wonen (geen idee waarom ik dit er per se bij wil zeggen).
M’n neef zei bijvoorbeeld een maand geleden bozig dat ik had moeten laten weten dat we in Nederland zouden zijn. We hebben niet veel contact dus daar had ik helemaal niet aan gedacht. En m’n moeder had eerder met afkeuring aangegeven dat ik er echt als een moeke uitzie. Dat soort opmerkingen heb ik dan helaas last van ook al zou dat niet moeten zijn.
Waar ik hiervoor woonde maakte het niemand uit hoe je eruit zag, vooral niet in de winter. Het was zo koud dat iedereen vooral aan het overleven was. Dat gaf een soort gevoel van vrijheid, mensen letten niet op je en oordelen ook niet. Ze waren ook vriendelijk en warm. We hebben er een grote lekkage gehad en dezelfde dag hadden we 3 buren die ons hielpen. Hetzelfde vrije gevoel heb ik ook in Duitsland, ook al worden Duitsers gezien als punktlich.
Waar ik nu woon, in het zuiden van Europa. Zijn er ook niet veel ongeschreven regels en laten mensen elkaar vrij los tenzij het echt te ver gaat. Mensen zijn vriendelijk, helpen elkaar en zijn niet gehaast. Het leven is hier wat dat betreft simpeler en makkelijker voor mij.
Betekent niet dat Nederland geen goed land is, maar het moet bij je passen. Heel veel is goed geregeld en dat is ook fijn.
Ik ben aardig herkenbaar als ik de landen noem maar je kan een dm sturen.
zondag 9 februari 2025 om 12:48
Het gaat er ook om wat je benoemt. Het botte/directe kan prima zijn als het om belangrijke dingen gaat zoals op werk. Maar in het dagelijkse leven hoeven we niet alles (bot) te benoemen. Waarom zou ik willen horen dat iemand m’n broek niet mooi vindt terwijl ik niet om een mening vroeg
zondag 9 februari 2025 om 13:11
Het gaat mij dan echt om dingen die wel benoemd moeten of kunnen worden.Elsy schreef: ↑09-02-2025 12:48Het gaat er ook om wat je benoemt. Het botte/directe kan prima zijn als het om belangrijke dingen gaat zoals op werk. Maar in het dagelijkse leven hoeven we niet alles (bot) te benoemen. Waarom zou ik willen horen dat iemand m’n broek niet mooi vindt terwijl ik niet om een mening vroeg
Ik had het er toevallig van de week met iemand over: zeggen dat iemand 'het niet gered heeft', terwijl je bedoelt dat iemand overleden is.
Ik krijg altijd een error van die uitspraak, omdat ik denk: hij heeft het toch wel gered om dood te gaan.
En zo heb ik legio dingen op een dag.
Dat topic onlangs over iemand die niks voor haar verjaardag wilde, en wat dat dan eigenlijk allemaal zou kunnen betekenen...
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 februari 2025 om 13:24
Haha ja dat soort dingen vind ik ook wel fijner als die duidelijker zijn. Al leer ik die uitspraken gelukkig relatief snel. M’n oudste vroeg laatst wat overlijden betekende dus die moest zelfs nog duidelijkerSolomio schreef: ↑09-02-2025 13:11Het gaat mij dan echt om dingen die wel benoemd moeten of kunnen worden.
Ik had het er toevallig van de week met iemand over: zeggen dat iemand 'het niet gered heeft', terwijl je bedoelt dat iemand overleden is.
Ik krijg altijd een error van die uitspraak, omdat ik denk: hij heeft het toch wel gered om dood te gaan.
En zo heb ik legio dingen op een dag.
Dat topic onlangs over iemand die niks voor haar verjaardag wilde, en wat dat dan eigenlijk allemaal zou kunnen betekenen...
DOOD.Ja ik had dat topic ook gelezen en als iemand dat zou zeggen zou ik er al direct gestrest van raken. Want het kan inderdaad meerdere dingen betekenen maar wat bedoelt die persoon dan. Pff.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
