Psyche
alle pijlers
Wat is er toch met me aan de hand...
dinsdag 13 april 2010 om 19:01
Psycholoog kan geen kwaad, als je dit soort issues hebt. Je kunt op korte termijn naar de huisarts en dan kun je meestal na aantal weken bij een psych terecht. Tot die tijd kun je eventueel wekelijks bij de huisarts langs.
Wanneer ga je naar Libanon?
Als het toch uit 'moet' kun je dat t best voor je vakantie doen denk ik.
Wanneer ga je naar Libanon?
Als het toch uit 'moet' kun je dat t best voor je vakantie doen denk ik.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 13 april 2010 om 19:14
in het eerste deel van je verhaal herken ik mezelf heel erg op dit moment.
Alleen het stukje van het schelden enz dat dan weer niet.
Alleen ligt het voor mij een beetje anders, ik ben namelijk 4 jaar getrouwd en zit nu al weken in zo'n soort depressie als jij.
Ook ik lijk er niet meer uit te komen.
En loop al 2 weken bij de huisarts.
Ik ben mezelf denk ik een beetje verloren in me relatie, en wil nu mezelf zo snel mogelijk terug vinden.
Heb daarom vandaag ook tegen me partner gezegd dat hij maar even een paar dagen weg moet gaan.
Zodat ik even rust heb, Gelukkig heeft hij dit geacepteerd, en hij is daarom nu even een paar dagen bij zijn ouders, zodat ik kan nadenken wat ik wil.
Maar ik durf ook geen beslissing te nemen.
ben zelf ook nog wel jong (24).
Het is allemaal niet zo makkelijk. En verdenk mezelf ook dat ik depresief ben. maar mijn huisarts denkt er anders over helaas.
Ik wens je veel sterkte.
Alleen het stukje van het schelden enz dat dan weer niet.
Alleen ligt het voor mij een beetje anders, ik ben namelijk 4 jaar getrouwd en zit nu al weken in zo'n soort depressie als jij.
Ook ik lijk er niet meer uit te komen.
En loop al 2 weken bij de huisarts.
Ik ben mezelf denk ik een beetje verloren in me relatie, en wil nu mezelf zo snel mogelijk terug vinden.
Heb daarom vandaag ook tegen me partner gezegd dat hij maar even een paar dagen weg moet gaan.
Zodat ik even rust heb, Gelukkig heeft hij dit geacepteerd, en hij is daarom nu even een paar dagen bij zijn ouders, zodat ik kan nadenken wat ik wil.
Maar ik durf ook geen beslissing te nemen.
ben zelf ook nog wel jong (24).
Het is allemaal niet zo makkelijk. En verdenk mezelf ook dat ik depresief ben. maar mijn huisarts denkt er anders over helaas.
Ik wens je veel sterkte.
dinsdag 13 april 2010 om 19:42
Okay, het is duidelijk dat je de balans een beetje kwijt bent maar je kunt niet zelf de diagnose stellen en daar dan naar gaan handelen.
Daar is een arts bij nodig en die kan je dan evt ook helpen met medicatie en andere hulp.
Psychische problemen kunnen altijd getriggerd / verergerd worden door stress. Misschien komen je stemmingswisselingen voornamelijk voort uit stress door deze slechte relatie.
Heb je al bedacht waar je heen kunt als het uit is? Waar je dan moet slapen?
Daar is een arts bij nodig en die kan je dan evt ook helpen met medicatie en andere hulp.
Psychische problemen kunnen altijd getriggerd / verergerd worden door stress. Misschien komen je stemmingswisselingen voornamelijk voort uit stress door deze slechte relatie.
Heb je al bedacht waar je heen kunt als het uit is? Waar je dan moet slapen?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 13 april 2010 om 20:06
Meintje, kies voor jezelf en maak het uit met je vriend. Hij kan niet zonder je maar hij is wel gemeen tegen jou.
Waarom laat je dat toe meintje? Hij houdt niet van jou.
Voel je niet schuldig als je voor jezelf kiest.
Ik denk dat jullie beiden beter af zijn zonder elkaar. Je zult je een stuk beter in je vel voelen zitten als je al die stress kwijt bent en weer jezelf mag zijn.
Je mag nooit jezelf een diagnose geven. De enige die dit mag en kan is een arts of psycholoog. Dat jij last hebt van bepaalde dingen is duidelijk en jouw plan om hulp te gaan zoeken lijkt mij heel raadzaam.
Succes
Waarom laat je dat toe meintje? Hij houdt niet van jou.
Voel je niet schuldig als je voor jezelf kiest.
Ik denk dat jullie beiden beter af zijn zonder elkaar. Je zult je een stuk beter in je vel voelen zitten als je al die stress kwijt bent en weer jezelf mag zijn.
Je mag nooit jezelf een diagnose geven. De enige die dit mag en kan is een arts of psycholoog. Dat jij last hebt van bepaalde dingen is duidelijk en jouw plan om hulp te gaan zoeken lijkt mij heel raadzaam.
Succes
dinsdag 13 april 2010 om 20:21
Borderline is wel een fiks stempeltje hoor.
Emotioneel onvolwassen kan er ook nog aan het handje zijn.
Ga bij je vriend weg, want dit is niet goed. En geniet van je weekje weg, leef in het nu en geniet een beetje van de leuke dingen in het leven. Neem verantwoording waar moet, maar haal geen onnodige dingen op je hals. Volwassen worden komt met de komende jaren
Emotioneel onvolwassen kan er ook nog aan het handje zijn.
Ga bij je vriend weg, want dit is niet goed. En geniet van je weekje weg, leef in het nu en geniet een beetje van de leuke dingen in het leven. Neem verantwoording waar moet, maar haal geen onnodige dingen op je hals. Volwassen worden komt met de komende jaren
dinsdag 13 april 2010 om 20:25
Mein, je hebt volgens mij geen borderline, depressie of minderwaardigheidscomplex. Je hebt een flut-relatie en daardoor voel je je niet lekker in je vel zitten. Sterker nog, je weet heel goed wat je moet doen om weer goed in je vel te komen zitten: deze knul dumpen.
Wat nou, de relatie gaat uit terwijl je dat niet wilt. Je zou moeten willen dat je deze relatie zelf verbrak. Dat zou je zoveel kracht geven dat je meteen uit die borderline/depressie/minderwaardigheid komt. Die droeftoeter van een knul zorgt dat jij je zo voelt.
Maak het uit, ga met je ouders op vakantie en ga eens goed werken aan je eigenwaarde.
Wat nou, de relatie gaat uit terwijl je dat niet wilt. Je zou moeten willen dat je deze relatie zelf verbrak. Dat zou je zoveel kracht geven dat je meteen uit die borderline/depressie/minderwaardigheid komt. Die droeftoeter van een knul zorgt dat jij je zo voelt.
Maak het uit, ga met je ouders op vakantie en ga eens goed werken aan je eigenwaarde.
dinsdag 13 april 2010 om 20:29
quote:Meintje schreef op 13 april 2010 @ 18:56:
Hij is soms ook heel gemeen tegen me. Hij kan me voor heel gemene dingen uitschelden. Dreigen om het uit te maken! Me negeren, of zeggen dat ik niet langs hoef te komen. Zeggen dat ik een waardeloze vriendin ben, of dat anderen mij toch nooit willen. Dat ik veel lieg, altijd kies voor anderen, enzovoort. Als hij echt heel kwaad was heb ik wel eens een stoot, trap of knijp gehad. Maar hij ging altijd huilen of heel vaak sorry zeggen in dat geval. Alsof hij zich slechter voelde dan mij! En dan trooste ik hem, en dan zei ik dat het niet erg was, en dan voelde ik het ook niet meer..
En jij vindt dit normaal in een relatie. De vent die jou pijn doet troosten omdat hij gaat huilen?! Dit is een heel verkeerde relatie waar je beter vandaag dan morgen nog uitstapt.
Hoe je het moet vertellen? Praat eerst eens met je ouders en je zus. Geef aan dat je het uit wilt maken, maar er tegenop ziet. Wedden dat zij je zullen steunen! Bel die knul op, zeg dat je wilt praten en dat het niet goed gaat tussen jullie en dat je het wilt uitmaken. Zorg dat je zus of je moeder naast je staat, zodat zij mee kunnen luisteren en je kunnen helpen om sterk te blijven. Als hij langs wil komen, vraag dan je zus of moeder in de buurt te zijn.
Denk eens aan hoe leuk je toekomst kan worden als je het uitgemaakt hebt...
Hij is soms ook heel gemeen tegen me. Hij kan me voor heel gemene dingen uitschelden. Dreigen om het uit te maken! Me negeren, of zeggen dat ik niet langs hoef te komen. Zeggen dat ik een waardeloze vriendin ben, of dat anderen mij toch nooit willen. Dat ik veel lieg, altijd kies voor anderen, enzovoort. Als hij echt heel kwaad was heb ik wel eens een stoot, trap of knijp gehad. Maar hij ging altijd huilen of heel vaak sorry zeggen in dat geval. Alsof hij zich slechter voelde dan mij! En dan trooste ik hem, en dan zei ik dat het niet erg was, en dan voelde ik het ook niet meer..
En jij vindt dit normaal in een relatie. De vent die jou pijn doet troosten omdat hij gaat huilen?! Dit is een heel verkeerde relatie waar je beter vandaag dan morgen nog uitstapt.
Hoe je het moet vertellen? Praat eerst eens met je ouders en je zus. Geef aan dat je het uit wilt maken, maar er tegenop ziet. Wedden dat zij je zullen steunen! Bel die knul op, zeg dat je wilt praten en dat het niet goed gaat tussen jullie en dat je het wilt uitmaken. Zorg dat je zus of je moeder naast je staat, zodat zij mee kunnen luisteren en je kunnen helpen om sterk te blijven. Als hij langs wil komen, vraag dan je zus of moeder in de buurt te zijn.
Denk eens aan hoe leuk je toekomst kan worden als je het uitgemaakt hebt...
dinsdag 13 april 2010 om 21:02
Als je heel slecht voor jezelf zorgt (en dat kan dus ook inhouden iemand anders toestaan heel slecht met je om te gaan...) dan ga je je vanzelf steeds verdrietiger en kleiner voelen. Inmiddels ben je zo ver bij jezelf vandaan dat je het heel reëel vindt om jezelf een psychische stoornis toe te dichten. 'Als ik mij zó slecht voel, dan moet er wel iets grondig mis zijn met mij als mens'.
Maar die redenatie klopt niet. Als je een psychische stoornis hebt, dan heb je die namelijk óók op de goede momenten in je leven, in de tijden dat alles voor de wind gaat. Die psychische stoornis speelt dan hooguit meer op wanneer het slecht of moeilijk gaat. Jij had -naar ik aanneem op basis van je topics- een paar jaar geleden helemaal geen enkele reden om aan te nemen dat je een psychische stoornis hebt. Bovendien heb je als ik zo je verhaal lees hele lieve betrokken (stief) ouders. Dat zou betekenen dat er mensen dichtbij je zijn die met liefdevolle ogen naar je kijken, en ook aan de bel hadden getrokken om hun zorgen te uitten gedurende al die jaren.
Wat er concreet is veranderd in je leven voorafgaand aan dit moment waarop jij bereid bent jezelf psychisch niet helemaal ok te verklaren is het intrede van de jongen die jij je vriend noemt.
Maar als je kijkt naar wat een vriend doet in een mensenleven, horen dingen als kleineren, ontzeggen en fysiek geweld daar dan bij? Of zou een vriend juist iemand zijn die je dingen gunt, meewerkt aan je groei, bloei en ontplooiing en die je zacht en liefdevol in zijn armen neemt omdat hij je koestert om hoe je bent?
Ik zou als ik jou was geen gesprek aangaan met je vriend om hem te vertellen dat je meegaat naar Libanon. Ik zou een gesprek met hem aangaan om hem te vertellen dat jullie niet op één lijn zitten en dat jij andere plannen voor je leven hebt. Vaarwel, tabee, verwacht geen kaart uit Libanon. Je vakantie daar zou ik gebruiken om bij te tanken. Heerlijk het land opsnuiven en blij durven zijn dat je weer vrij bent.
Maar die redenatie klopt niet. Als je een psychische stoornis hebt, dan heb je die namelijk óók op de goede momenten in je leven, in de tijden dat alles voor de wind gaat. Die psychische stoornis speelt dan hooguit meer op wanneer het slecht of moeilijk gaat. Jij had -naar ik aanneem op basis van je topics- een paar jaar geleden helemaal geen enkele reden om aan te nemen dat je een psychische stoornis hebt. Bovendien heb je als ik zo je verhaal lees hele lieve betrokken (stief) ouders. Dat zou betekenen dat er mensen dichtbij je zijn die met liefdevolle ogen naar je kijken, en ook aan de bel hadden getrokken om hun zorgen te uitten gedurende al die jaren.
Wat er concreet is veranderd in je leven voorafgaand aan dit moment waarop jij bereid bent jezelf psychisch niet helemaal ok te verklaren is het intrede van de jongen die jij je vriend noemt.
Maar als je kijkt naar wat een vriend doet in een mensenleven, horen dingen als kleineren, ontzeggen en fysiek geweld daar dan bij? Of zou een vriend juist iemand zijn die je dingen gunt, meewerkt aan je groei, bloei en ontplooiing en die je zacht en liefdevol in zijn armen neemt omdat hij je koestert om hoe je bent?
Ik zou als ik jou was geen gesprek aangaan met je vriend om hem te vertellen dat je meegaat naar Libanon. Ik zou een gesprek met hem aangaan om hem te vertellen dat jullie niet op één lijn zitten en dat jij andere plannen voor je leven hebt. Vaarwel, tabee, verwacht geen kaart uit Libanon. Je vakantie daar zou ik gebruiken om bij te tanken. Heerlijk het land opsnuiven en blij durven zijn dat je weer vrij bent.
dinsdag 13 april 2010 om 21:48
Meintje,
Ik heb ook op je andere topic gereageerd en ik herken je gevoelens, echt waar, ik heb zelf op jouw leeftijd in een vergelijkbare relatie gezeten.
Neem je ouders en stiefvader in vertrouwen, maak je geen zorgen dat je ze belast met jouw problemen. Denk je dat ze niet in de gaten hebben dat er wat speelt? Zorgen maken ze zich allang. Ze klinken als lieve mensen die jou hier doorheen kunnen slepen.
Laat die loser nog één keer wat van je horen, namelijk dat het uit, over, basta is tussen jullie.
En dan moet jij eens opletten hoe snel voor jou de zon weer gaat schijnen. Ik weet het, het is makkelijk gezegd, maar het is echt zo.
Ik heb ook op je andere topic gereageerd en ik herken je gevoelens, echt waar, ik heb zelf op jouw leeftijd in een vergelijkbare relatie gezeten.
Neem je ouders en stiefvader in vertrouwen, maak je geen zorgen dat je ze belast met jouw problemen. Denk je dat ze niet in de gaten hebben dat er wat speelt? Zorgen maken ze zich allang. Ze klinken als lieve mensen die jou hier doorheen kunnen slepen.
Laat die loser nog één keer wat van je horen, namelijk dat het uit, over, basta is tussen jullie.
En dan moet jij eens opletten hoe snel voor jou de zon weer gaat schijnen. Ik weet het, het is makkelijk gezegd, maar het is echt zo.
woensdag 14 april 2010 om 13:01
Wat ook een optie zou kunnen zijn is (inderdaad met steun van bijv. familie) voorstellen aan je vriend om even voor een zekere periode een relatie-break te houden. Je kunt uitleggen dat jullie volgens jou wel van elkaar houden maar ieder voor zich toch wel een hoop hebt uit te zoeken qua gevoel en psyche........dus tijdelijk afstand, en dan maar zien hoe het verder gaat!
woensdag 14 april 2010 om 20:29
Hij zou je een grote dienst bewijzen als hij voet bij stuk houdt. Want je bent echt veel beter af zonder iemand die zo met je omgaat. Maar ik denk niet dat hij voet bij stuk zal houden. Ik denk dat hij vanzelf weer op je stoep zal staan, en als je hem dan binnenlaat zal hij tot het einde der tijden je vakantie naar Libanon gebruiken om je mee om je oren te slaan.
Ik snap dat je je rot voelt. Een relatie die uitgaat is nooit prettig voor je gevoel, maar in sommige gevallen wel heel goed voor je leven. In 'the bigger picture' ben je dus een stap vooruit gegaan, maar heel logisch dat je dat zo nu niet voelt hoor .
Ik vind het heel erg verstandig van je dat je eerst geboekt hebt. Het feit dat je zelf aangeeft dat dat een 'stok achter de deur' was doet me vermoeden dat je nog weleens onverwacht snel over deze breuk heen zou kunnen zijn. Je kon zijn reactie namelijk op je klompen aan voelen komen. En je hebt er toch bewust voor gekozen om (onomkeerbaar want met een stok achter de deur) deze route te lopen. Je bent slimmer en sterker dan je in de gaten hebt. En het komt dik in orde met je!
Heeeeeeeeeeeele fijne vakantie!
Ik snap dat je je rot voelt. Een relatie die uitgaat is nooit prettig voor je gevoel, maar in sommige gevallen wel heel goed voor je leven. In 'the bigger picture' ben je dus een stap vooruit gegaan, maar heel logisch dat je dat zo nu niet voelt hoor .
Ik vind het heel erg verstandig van je dat je eerst geboekt hebt. Het feit dat je zelf aangeeft dat dat een 'stok achter de deur' was doet me vermoeden dat je nog weleens onverwacht snel over deze breuk heen zou kunnen zijn. Je kon zijn reactie namelijk op je klompen aan voelen komen. En je hebt er toch bewust voor gekozen om (onomkeerbaar want met een stok achter de deur) deze route te lopen. Je bent slimmer en sterker dan je in de gaten hebt. En het komt dik in orde met je!
Heeeeeeeeeeeele fijne vakantie!
woensdag 14 april 2010 om 21:38
Meintje, ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt alleen dreigde hij met als ik het zou uitmaken dat hij zelfmoord zou plegen dus maakte ik het maar weer goed....
Eindelijk, na 5 maanden op mijn tenen te hebben gelopen na zijn uitspraak durfde ik het wel en defintief.
Ook ik voelde me rot, schuldig want ik maakte hem immers ongelukkig totdat iemand zei...
En jij dan? Gaat zijn geluk boven jouw geluk?
Dat heeft mij aan het denken gezet en verdomd, het is waar.
Ook voor jou geldt: Je moet je hele lven met jezelf leven dus maak het leuk, mooi en gun jezelf het geluk.
Jij bent te veel waard om je te laten manipuleren en over je heen te laten lopen.
Jouw goede tijd komt echt. Sterkte
Eindelijk, na 5 maanden op mijn tenen te hebben gelopen na zijn uitspraak durfde ik het wel en defintief.
Ook ik voelde me rot, schuldig want ik maakte hem immers ongelukkig totdat iemand zei...
En jij dan? Gaat zijn geluk boven jouw geluk?
Dat heeft mij aan het denken gezet en verdomd, het is waar.
Ook voor jou geldt: Je moet je hele lven met jezelf leven dus maak het leuk, mooi en gun jezelf het geluk.
Jij bent te veel waard om je te laten manipuleren en over je heen te laten lopen.
Jouw goede tijd komt echt. Sterkte
