
Wat is er toch mis met mij..

donderdag 15 november 2018 om 22:44
Eigenlijk gaat alles prima. 2 gezonde kinderen stabiele relatie en een geweldige baan..
Niks om over te zeiken zou je denken.
En dat is ook zo.. ik voel mij alleen weer ellendig, verdrietig en boos.
Dat merkt niemand ik lach doe gezellig en dus is er geen enkel probleem behalve dat ik mij rot voel.
Ik zit niet te zwelgen in zelfmedelijden want ben overal de vrolijke gezellige persoon.
Het enige probleem is dat rot gevoel.
Ik heb heel veel meegemaakt en daar wil ik niet een heel topic mee vervuilen maar op dit moment is er weinig negatiefs.
Ik kan alles altijd prima afsluiten, alleen dat rot gevoel niet.
Dan sluit ik mij overal voor af en wil ik eigenlijk met niemand wat te maken hebben. Verzin dan excuses dat ik hoofdpijn heb en wil slapen etc. Niet tegen mijn gezin maar wel tegen de rest van de wereld.
Ik ga alleen niet slapen.. en ik heb ook geen hoofdpijn. Ik luister muziek of lees van alles en nog wat.
Je kunt weinig met dit topic eigenlijk maar wilde het toch even kwijt.
Zelf denk ik dat het door het weer komt want dit komt ieder jaar terug. En ik kom er ook altijd weer ongeschonden uit uiteraard maar het is erg vervelend.
En dan denk ik... Nu heb je alles wat je wil... En ga je je lekker ellendig zitten voelen zonder enige reden.
Niks om over te zeiken zou je denken.
En dat is ook zo.. ik voel mij alleen weer ellendig, verdrietig en boos.
Dat merkt niemand ik lach doe gezellig en dus is er geen enkel probleem behalve dat ik mij rot voel.
Ik zit niet te zwelgen in zelfmedelijden want ben overal de vrolijke gezellige persoon.
Het enige probleem is dat rot gevoel.
Ik heb heel veel meegemaakt en daar wil ik niet een heel topic mee vervuilen maar op dit moment is er weinig negatiefs.
Ik kan alles altijd prima afsluiten, alleen dat rot gevoel niet.
Dan sluit ik mij overal voor af en wil ik eigenlijk met niemand wat te maken hebben. Verzin dan excuses dat ik hoofdpijn heb en wil slapen etc. Niet tegen mijn gezin maar wel tegen de rest van de wereld.
Ik ga alleen niet slapen.. en ik heb ook geen hoofdpijn. Ik luister muziek of lees van alles en nog wat.
Je kunt weinig met dit topic eigenlijk maar wilde het toch even kwijt.
Zelf denk ik dat het door het weer komt want dit komt ieder jaar terug. En ik kom er ook altijd weer ongeschonden uit uiteraard maar het is erg vervelend.
En dan denk ik... Nu heb je alles wat je wil... En ga je je lekker ellendig zitten voelen zonder enige reden.


vrijdag 16 november 2018 om 00:07
Ik zal dat eens opzoeken via google klinkt wel als iets nuttigs.

vrijdag 16 november 2018 om 00:11
Dat is natuurlijk ook zo. Piekeren is sowieso waardeloos want dat gebeurt snachts vooral. Veel dingen begrijp ik wel maar vallen niet op te lossen omdat het toch al gebeurt is en ik toch veranderd ben. Gewoon weer slapen. En opstaan in de hoop dat deze bui snel over waait.impala schreef: ↑15-11-2018 23:57Je hoeft idd niet altijd gezellig te zijn. Dat kán niet eens.
En als je soms liever alleen bent, moet je dat gewoon doen. Ga lekker vroeg naar bed, pak dat boek en luister dat muziekje. in de wetenschap dat het vanzelf weer overgaat. En dat je dat op dat moment gewoon even nodig hebt. Dan voel je je beter dan wanneer je gaat lopen piekeren over waarom je je zo voelt.
Soms heb je gewoon even rust nodig. Of komt er zomaar een hevige bui over. Dan is het niet meer dan normaal dat je even rust neemt/gaat schuilen.
Je wil er graag voor anderen zijn. Dat lukt alleen als je ook goed naar jezelf luistert en voor jezelf zorgt als dat nodig is.

vrijdag 16 november 2018 om 00:12
Bedankt voor de denkstof. Vind dit wel een mooie vraag.Regenjasgeel schreef: ↑16-11-2018 00:04Wat zit er (nog) in de diepte wat je vermijdt of wilt verbergen voor anderen en jezelf


vrijdag 16 november 2018 om 00:43
.Lampie1986 schreef: ↑15-11-2018 23:54Ongeloofelijk waar ook.
Dat zeg ik ook vaak tegen anderen.. bijzonder dat je dat dan bij jezelf niet in ziet![]()
Maar dit is wel het punt.
Bij mij is en wordt er altijd verwacht dat ik niet reageer. Niet boos niet verdrietig en er altijd wel voor anderen ben.
En nu verwacht ik het van mijzelf inderdaad. Omdat ik "geen reden heb"
Ja.. daar heb je toch een punt.
Ik voel mij soms zo vervreemd van de wereld zo eenzaam terwijl ik helemaal niet eenzaam ben.
Ik voel mij altijd al " anders" een buitenstaander en onbegrepen en twijfel altijd aan de intenties van anderen naar mij toe. En dus sluit ik mij bij voorbaat liever af.
Ergens heb je geleerd dat jouw gevoel niet belangrijk is, misschien wel dat jij niet belangrijk bent. Dat is natuurlijk ook behoorlijk vervreemdend en eenzaam, als jouw gevoel ontkend wordt en als niet belangrijk wordt weggeveegd.
Er zit hier waarschijnlijk een stuk verwerking in, wat meestal met veel boosheid en verdriet gepaard gaat. Dat is al te lezen in dit topic, je voelt je boos en je lijkt je boosheid dan vooral naar binnen te richten. En je vindt het zonde (verdriet), dat er zo over je grenzen heen is gegaan en wat dat met jou heeft gedaan. Dat is het ook. En je kon daar toen niets aan doen. Je was maar kind, je had beschermd moeten worden. Meestal is het goed om iets te doen met die gevoelens van boosheid en verdriet.
Naast het verwerken zit er ook een stuk verantwoordelijkheid in het hier en nu. Want als jij dit blijft herhalen zal het niet anders worden. Dit soort patronen is wel hardnekkig, en toch ben jij de eerste die hem moet doorbreken. Door die ruimte wél te geven aan je gevoel, door jezelf wél serieus te nemen en door JOU belangrijk te vinden.


vrijdag 16 november 2018 om 09:13
Als het evt. opgeslagen trauma van vroeger gebeurde dingen blijft hangen of blijft opspelen, kan EMDR het mogelijk verlichten.Lampie1986 schreef: ↑16-11-2018 00:11Dat is natuurlijk ook zo. Piekeren is sowieso waardeloos want dat gebeurt snachts vooral. Veel dingen begrijp ik wel maar vallen niet op te lossen omdat het toch al gebeurt is en ik toch veranderd ben. Gewoon weer slapen. En opstaan in de hoop dat deze bui snel over waait.
Je gaat dan wel weer terug naar die zaken, maar verwerkt ze en ruimt ze op in het heden.
Jouw gevoelens toen en nu doen er toe. Er aan voorbij gaan, ze wegwimpelen of ze ontkennen is ze wegstoppen en daarmee vasthouden of opsparen.
Voor EMDR kan je terecht bij een psycholoog/therapeut, na verwijzing van je huisarts.
vrijdag 16 november 2018 om 10:05
Zo herkenbaar! Dan heb je alles en voel je je nog klote. Echter wanneer je veel meegemaakt hebt..... en je verwerkt het niet goed.... je stopt die emoties weg..... dan resulteert het bij mij iig op de manier die jij nu ervaart. Dan komt het omhoog op momenten dat het ‘rustiger’ is...... Nu, de donkere dagen komen weer, ik doe minder, ben minder buiten enz....... en dan komt het........ misschien bij jou ook zo?

vrijdag 16 november 2018 om 20:45
Dat herken ik ook...Sensu schreef: ↑16-11-2018 10:05Zo herkenbaar! Dan heb je alles en voel je je nog klote. Echter wanneer je veel meegemaakt hebt..... en je verwerkt het niet goed.... je stopt die emoties weg..... dan resulteert het bij mij iig op de manier die jij nu ervaart. Dan komt het omhoog op momenten dat het ‘rustiger’ is...... Nu, de donkere dagen komen weer, ik doe minder, ben minder buiten enz....... en dan komt het........ misschien bij jou ook zo?
Herken je er geen patroon in wat betreft je menstruele cyclus?
Ik kreeg 2 jaar terug last van een depri gevoel maar dat was gelinkt aan mijn cyclus maar dat had ik in het begin niet in de gaten...