Psyche
alle pijlers
Wat is genieten van het leven?
woensdag 25 januari 2023 om 23:11
Deze vraag houdt mij bezig. Ik hoor het andere mensen zeggen, zelf roep ik het ook weleens. Onlangs is een kennis overleden, kort voor z'n pensioendatum na een zeer kort ziekbed.
Mijn ouders hebben dezelfde leeftijd, ik sprak mijn moeder over dit overlijden en zij heeft een aantal keer gezegd dat je de dag moet plukken en moet genieten van het leven. Voor hen is dat op vakantie gaan, weekendje weg, uit eten en het financieel ruim hebben om dit te kunnen doen.
Ik ben 40, de afgelopen 10 jaar kinderen gekregen en dat gezin draait op volle touren. School/sporclubs/werken/huishouden etc. De 20 jaar daarvoor heb ik fases gehad met struggles, in mn familie vooral, therapie gevolgd, en tegelijkertijd ook mooie fases.
En dan terugkomen op mijn topictitel, wat is genieten van het leven? Waarom me dit bezighoudt denk ik: een veel te vroeg overleden kennis, m'n schoonvader die bijna 90 is en echt aftakelt, gedoe in de familie wat ik sinds kort losgelaten heb maar me veel tijd en energie heeft gekost afgelopen jaren, mn kinderen die steeds groter worden. Ik ben 40 en dat voelt alsof m'n jonge jaren voorbij zijn en ik echt ouder wordt. Dat ik nu toch echt moet gaan genieten van het leven, omdat ik me ineens besef dat ik niet meer jong ben en ik ook zomaar ineens dood kan gaan. Heb ik dan volop geleefd? Nee. Heb ik echt genoten? Op zekere momenten absoluut, maar lang niet zoveel als ik had gewild. En tegelijkertijd weet ik niet wat dat nou echt inhoudt. Ik heb een goed leven, financieel goed, mooi gezin, leuke baan. Niets op af te dingen, maar als ik eraan denk dat ik over 10 jaar echt 50 ben, of nog 10 jaar erbij en ik ben 60, dan heb ik in m'n leven heel veel gezorgd voor anderen, mezelf vaak opzij gezet, gezin en huishouden gerund, me ingezet in m'n werk...en dat voelt niet als 'voldaan' ofzo. Alsof ik veel meer met m'n leven wil doen, of had willen doen. En geen idee wat, want ik kan genieten van kleine dingen. En toch denk ik veel na, voel ik me soms een beetje down als ik eraan denk, want eigenlijk kabbelt mijn leven voort en ben ik heel bang dat als ik overlijdt ik zoveel kansen en mogelijkheden heb laten liggen. Alsof ik nog geen 50% uit het leven heb gehaald van wat eruit gehaald had kunnen worden. Maar ik kan het niet concreet maken.
Een warrig verhaal misschien, ik vind het lastig om woorden te geven aan mijn gedachten.
Hebben jullie een antwoord op de titel? Als je doodgaat, heb je dan alles uit het leven gehaald? Wat is genieten van het leven?
Mijn ouders hebben dezelfde leeftijd, ik sprak mijn moeder over dit overlijden en zij heeft een aantal keer gezegd dat je de dag moet plukken en moet genieten van het leven. Voor hen is dat op vakantie gaan, weekendje weg, uit eten en het financieel ruim hebben om dit te kunnen doen.
Ik ben 40, de afgelopen 10 jaar kinderen gekregen en dat gezin draait op volle touren. School/sporclubs/werken/huishouden etc. De 20 jaar daarvoor heb ik fases gehad met struggles, in mn familie vooral, therapie gevolgd, en tegelijkertijd ook mooie fases.
En dan terugkomen op mijn topictitel, wat is genieten van het leven? Waarom me dit bezighoudt denk ik: een veel te vroeg overleden kennis, m'n schoonvader die bijna 90 is en echt aftakelt, gedoe in de familie wat ik sinds kort losgelaten heb maar me veel tijd en energie heeft gekost afgelopen jaren, mn kinderen die steeds groter worden. Ik ben 40 en dat voelt alsof m'n jonge jaren voorbij zijn en ik echt ouder wordt. Dat ik nu toch echt moet gaan genieten van het leven, omdat ik me ineens besef dat ik niet meer jong ben en ik ook zomaar ineens dood kan gaan. Heb ik dan volop geleefd? Nee. Heb ik echt genoten? Op zekere momenten absoluut, maar lang niet zoveel als ik had gewild. En tegelijkertijd weet ik niet wat dat nou echt inhoudt. Ik heb een goed leven, financieel goed, mooi gezin, leuke baan. Niets op af te dingen, maar als ik eraan denk dat ik over 10 jaar echt 50 ben, of nog 10 jaar erbij en ik ben 60, dan heb ik in m'n leven heel veel gezorgd voor anderen, mezelf vaak opzij gezet, gezin en huishouden gerund, me ingezet in m'n werk...en dat voelt niet als 'voldaan' ofzo. Alsof ik veel meer met m'n leven wil doen, of had willen doen. En geen idee wat, want ik kan genieten van kleine dingen. En toch denk ik veel na, voel ik me soms een beetje down als ik eraan denk, want eigenlijk kabbelt mijn leven voort en ben ik heel bang dat als ik overlijdt ik zoveel kansen en mogelijkheden heb laten liggen. Alsof ik nog geen 50% uit het leven heb gehaald van wat eruit gehaald had kunnen worden. Maar ik kan het niet concreet maken.
Een warrig verhaal misschien, ik vind het lastig om woorden te geven aan mijn gedachten.
Hebben jullie een antwoord op de titel? Als je doodgaat, heb je dan alles uit het leven gehaald? Wat is genieten van het leven?
woensdag 25 januari 2023 om 23:20
Genieten is elke dag zo veel mogelijk dingen doen waar je vrolijk van wordt; en jezelf dat gunnen. Superlastig in de levensfase waar we nu in zitten (hier ook oudste bijna 10jaar en jongere zusjes) maar daarom heb ik tegenwoordig de toevoeging: passend bij de levensfase waarin je zit … 
anders ben je alsnog jezelf ah frustreren door de beperkende werking van (kleine) kinderen.
Verder houd het voor mij in dat ik niet probeer uit te stellen wat ik asap kan doen. En dat ik nooit iets doe waar ik later spijt van heb.
Ik wens je succes met je eigen weg vinden in dit levensdilemma!
anders ben je alsnog jezelf ah frustreren door de beperkende werking van (kleine) kinderen.Verder houd het voor mij in dat ik niet probeer uit te stellen wat ik asap kan doen. En dat ik nooit iets doe waar ik later spijt van heb.
Ik wens je succes met je eigen weg vinden in dit levensdilemma!
woensdag 25 januari 2023 om 23:26
Ahhh…. Ik herken het. Vooral het deel dat het grootste deel uit zorgen bestaat.
Ik ben de 50 gepasseerd, en tussen de 40 en 50 grote beslissingen genomen, smoorverliefd geweest en uiteindelijk weer rust gevonden. De spagaat tussen carriere, huishouden en single moeder zijn (1 kind 7 van de 14 dagen bij mij en 1 kind 12 van de 14 dagen bij mij) met laterelatie maakt mij ook vaak wat moedeloos dat ik er niet uithaal wat er in zit.
Ik heb met oud en nieuw 1 goed voornemen gemaakt.
Ik “moet” iedere week tenminste 1 leuk ding doen. En dat helpt. Ik zie mn vriendinnen vaker, en gaan ook weer leuke dingen doen, ik kook voor vrienden omdat dit gezellig is en sport wat meer.
Tegelijkertijd begint mijn werk ook weer beter te lopen en krijg ik de balans weer wat meer zodat ik zie dat ik van de kleine dingen echt kan genieten.
Leuk detail is dat de kinderen dit blijkbaar ook oppikken. Het wordt gezelliger, ze worden opener, ze voelen de ruimte en delen meer met me.
Voor mij is dit nu het pluk de dag. Ik krijg er energie van, voel me beter/gelukkiger en ben ook een leukere moeder/partner/vriendin en (schoon) dochter. En dát is wat de mensen zich zullen herinneren, dus dat mes snijdt heerlijk aan twee kanten!
Ik ben de 50 gepasseerd, en tussen de 40 en 50 grote beslissingen genomen, smoorverliefd geweest en uiteindelijk weer rust gevonden. De spagaat tussen carriere, huishouden en single moeder zijn (1 kind 7 van de 14 dagen bij mij en 1 kind 12 van de 14 dagen bij mij) met laterelatie maakt mij ook vaak wat moedeloos dat ik er niet uithaal wat er in zit.
Ik heb met oud en nieuw 1 goed voornemen gemaakt.
Ik “moet” iedere week tenminste 1 leuk ding doen. En dat helpt. Ik zie mn vriendinnen vaker, en gaan ook weer leuke dingen doen, ik kook voor vrienden omdat dit gezellig is en sport wat meer.
Tegelijkertijd begint mijn werk ook weer beter te lopen en krijg ik de balans weer wat meer zodat ik zie dat ik van de kleine dingen echt kan genieten.
Leuk detail is dat de kinderen dit blijkbaar ook oppikken. Het wordt gezelliger, ze worden opener, ze voelen de ruimte en delen meer met me.
Voor mij is dit nu het pluk de dag. Ik krijg er energie van, voel me beter/gelukkiger en ben ook een leukere moeder/partner/vriendin en (schoon) dochter. En dát is wat de mensen zich zullen herinneren, dus dat mes snijdt heerlijk aan twee kanten!
woensdag 25 januari 2023 om 23:26
Ik heb vooral t idee dat iedereen tegenwoordig denkt dat t leven geweldig moet zijn. Elke dag moet een feest zijn, je moet alles uit t leven halen en vooral zoveel mogelijk leuke dingen doen. Goed studeren en een goeie baan krijgen. Al je mogelijkheden benutten. Zoals jij ook een beetje zegt. Het maakbaarheidsideaal. Social media draagt daar zeker aan bij.
De waarheid is dat t leven ook vaak zat gwn saai is, of moeilijk, of zwaar, of verdrietig. De ene persoon heeft klote leven en kampt met mentale of fysieke problemen. De ander heeft is over t algemeen heel gelukkig. Ik denk dat we daar veel minder invloed op hebben dan we zouden willen.
Kun je hier iets mee? Nee, waarschijnlijk niet hahah. Ik wil vooral zeggen, til er niet te zwaar aan.
Probeer te genieten van de kleine dingen. Van je kinderen. Je man (?). Doe in t weekend en 's avonds leuke dingen met de mensen waar je om geeft. Of doe iets voor je zelf wat je leuk vind. Maak herinneringen. Voor je t weet zijn er weer 10 jaar voorbij.
Maar neem jezelf niet schuldig dat je te weinig genoten hebt. Je maakt iedere dag opnieuw keuzes, zoals je op dat moment denkt dat je die keuze t beste kon maken. Je kunt wel morgen gaan balen dat je vandaag op de bank hebt gezeten en niks hebt gedaan. Maar blijkbaar had je daar vandaag t meeste zin in. Nouu, prima.
De waarheid is dat t leven ook vaak zat gwn saai is, of moeilijk, of zwaar, of verdrietig. De ene persoon heeft klote leven en kampt met mentale of fysieke problemen. De ander heeft is over t algemeen heel gelukkig. Ik denk dat we daar veel minder invloed op hebben dan we zouden willen.
Kun je hier iets mee? Nee, waarschijnlijk niet hahah. Ik wil vooral zeggen, til er niet te zwaar aan.
Probeer te genieten van de kleine dingen. Van je kinderen. Je man (?). Doe in t weekend en 's avonds leuke dingen met de mensen waar je om geeft. Of doe iets voor je zelf wat je leuk vind. Maak herinneringen. Voor je t weet zijn er weer 10 jaar voorbij.
Maar neem jezelf niet schuldig dat je te weinig genoten hebt. Je maakt iedere dag opnieuw keuzes, zoals je op dat moment denkt dat je die keuze t beste kon maken. Je kunt wel morgen gaan balen dat je vandaag op de bank hebt gezeten en niks hebt gedaan. Maar blijkbaar had je daar vandaag t meeste zin in. Nouu, prima.
Zwetser
woensdag 25 januari 2023 om 23:27
Voor mij zit hem dat in kleine dingen. Ik probeer in iedere dag iets leuks te vinden. Ik probeer iedere dag iets voor een ander te doen zonder dat daar iets tegenover staat. Probeer me niet druk te maken om zaken waar ik niks aan kan doen. Focus me op wat ik zelf kan doen ipv wat een ander zou moeten doen. Het leven niet te serieus te nemen. Te lachen met mijn kinderen en er op vertrouwen dat ze goed terecht komen.
En te accepteren dat ik een mens ben die ook wel eens een rotdag heeft en dat al dit bovenstaande even niet lukt.
En te accepteren dat ik een mens ben die ook wel eens een rotdag heeft en dat al dit bovenstaande even niet lukt.
woensdag 25 januari 2023 om 23:34
woensdag 25 januari 2023 om 23:40
Volgens mij zit genieten van het leven veel meer in de kleine dingen van het leven zoals een zonsopgang, een nummer dat op het perfecte moment op de radio komt.
Persoonlijk denk ik dat je van het "alles uit het leven halen" vooral erg ongelukkig wordt. Want wat als datgene waarvan je dacht dat dat het zou zijn toch ook niet brengt wat je wil. Dan moet je weer op zoek naar iets anders. Een reis naar een ver oord bijvoorbeeld, en dat dat dan heel erg tegenvalt. Of dat je een hobby gaat doen met andere mensen en dan blijken die mensen weer klootzakken te zijn. Of je gaat elke week uit eten en op pad, dat je dan later als de kinderen uit huis zijn misschien wel denkt, had ik maar wat vaker met mijn gezin op de bank gezeten.
Ik denk dat het ouder worden ook gewoon een ding is waar je mee moet dealen. Zoals je zegt ben je net 40, je hebt nog 60 jaar te gaan. Je bent dus nog niet op de helft. Je kan nog allemaal ervaringen hebben waar je later op terug kijkt en denkt, oooh mijn leven was eigenlijk best prima!
Als ik je zo lees en dat je vooral voor anderen leeft, misschien kun je wat meer voor jezelf gaan doen? Jezelf op nummer 1 zetten. En dat hoeft niet te betekenen dat je niets meer voor anderen doet, maar wel met jezelf op nummer 1. Dus heb je een keer geen zin in het huishouden, je hebt 2 kinderen en een man, die kunnen ook een stofzuiger door het huis slingeren. Als iemand een beroep op je doet en je hebt er geen zin in, en je durft ook niet direct aan te geven dat je geen zin hebt, verzin een goeie leugen!
Als je jezelf op 1 zet, en gaat doen waar je zelf zin in hebt, dan komt het vanzelf dat je gaat genieten van het leven.
En als je voldoening wil halen uit het leven zou je kunnen kijken naar vrijwilligerswerk waar je blij van wordt. Of een cursus of opleiding die je eigenlijk wil doen.
Persoonlijk denk ik dat je van het "alles uit het leven halen" vooral erg ongelukkig wordt. Want wat als datgene waarvan je dacht dat dat het zou zijn toch ook niet brengt wat je wil. Dan moet je weer op zoek naar iets anders. Een reis naar een ver oord bijvoorbeeld, en dat dat dan heel erg tegenvalt. Of dat je een hobby gaat doen met andere mensen en dan blijken die mensen weer klootzakken te zijn. Of je gaat elke week uit eten en op pad, dat je dan later als de kinderen uit huis zijn misschien wel denkt, had ik maar wat vaker met mijn gezin op de bank gezeten.
Ik denk dat het ouder worden ook gewoon een ding is waar je mee moet dealen. Zoals je zegt ben je net 40, je hebt nog 60 jaar te gaan. Je bent dus nog niet op de helft. Je kan nog allemaal ervaringen hebben waar je later op terug kijkt en denkt, oooh mijn leven was eigenlijk best prima!
Als ik je zo lees en dat je vooral voor anderen leeft, misschien kun je wat meer voor jezelf gaan doen? Jezelf op nummer 1 zetten. En dat hoeft niet te betekenen dat je niets meer voor anderen doet, maar wel met jezelf op nummer 1. Dus heb je een keer geen zin in het huishouden, je hebt 2 kinderen en een man, die kunnen ook een stofzuiger door het huis slingeren. Als iemand een beroep op je doet en je hebt er geen zin in, en je durft ook niet direct aan te geven dat je geen zin hebt, verzin een goeie leugen!
Als je jezelf op 1 zet, en gaat doen waar je zelf zin in hebt, dan komt het vanzelf dat je gaat genieten van het leven.
En als je voldoening wil halen uit het leven zou je kunnen kijken naar vrijwilligerswerk waar je blij van wordt. Of een cursus of opleiding die je eigenlijk wil doen.
woensdag 25 januari 2023 om 23:50
Een lastige maar goede vraag ("Wat is genieten van het leven?")
Als ik het me nog goed herinner vertelde een psychologe me ooit dat geluk afhankelijk is van het investeren in 5 pijlers: gezondheid (fysiek/mentaal), relaties, werk/studie, financiën, vrije tijd/hobby's. Mensen die slechts investeren in 1 of enkele pijlers, hebben een wankele fundering. Als bijvoorbeeld het werk plots wegvalt bij iemand die alleen heeft geïnvesteerd in werk, dan is de kans zeer groot om ongelukkig te worden.
Volgens mij focust positieve psychologie ook op deze pijlers? Misschien een idee om positieve psychologie te googlen. Dan moet je van 1 op 10 die pijlers een cijfer geven op basis van hoe tevreden je erover bent. Zo weet je waar nog meer te geluk halen valt.
Je schrijft: "Als ik eraan denk dat ik over 10 jaar echt 50 ben, of nog 10 jaar erbij en ik ben 60, dan heb ik in m'n leven heel veel gezorgd voor anderen, mezelf vaak opzij gezet, gezin en huishouden gerund, me ingezet in m'n werk...en dat voelt niet als 'voldaan' ofzo."
- Zou het een mogelijkheid zijn om vaker me time te nemen zodat je vaker dingen kan doen die jij leuk vindt? Waar word jij blij van? Maak een lijst met dingen die jij leuk vindt of waar jij van geniet.
- Kan je zorg- en huishoudelijke taken meer uitbesteden? Kan je vaker anderen om hulp vragen zodat je meer me time overhoudt?
- Neem je genoeg tijd voor ontspanning? Ontspanning kan fysiek, mentaal, alleen of met anderen. Misschien kan je een lijstje maken met wat jou echt ontspant binnen deze categorieën.
Als ik het me nog goed herinner vertelde een psychologe me ooit dat geluk afhankelijk is van het investeren in 5 pijlers: gezondheid (fysiek/mentaal), relaties, werk/studie, financiën, vrije tijd/hobby's. Mensen die slechts investeren in 1 of enkele pijlers, hebben een wankele fundering. Als bijvoorbeeld het werk plots wegvalt bij iemand die alleen heeft geïnvesteerd in werk, dan is de kans zeer groot om ongelukkig te worden.
Volgens mij focust positieve psychologie ook op deze pijlers? Misschien een idee om positieve psychologie te googlen. Dan moet je van 1 op 10 die pijlers een cijfer geven op basis van hoe tevreden je erover bent. Zo weet je waar nog meer te geluk halen valt.
Je schrijft: "Als ik eraan denk dat ik over 10 jaar echt 50 ben, of nog 10 jaar erbij en ik ben 60, dan heb ik in m'n leven heel veel gezorgd voor anderen, mezelf vaak opzij gezet, gezin en huishouden gerund, me ingezet in m'n werk...en dat voelt niet als 'voldaan' ofzo."
- Zou het een mogelijkheid zijn om vaker me time te nemen zodat je vaker dingen kan doen die jij leuk vindt? Waar word jij blij van? Maak een lijst met dingen die jij leuk vindt of waar jij van geniet.
- Kan je zorg- en huishoudelijke taken meer uitbesteden? Kan je vaker anderen om hulp vragen zodat je meer me time overhoudt?
- Neem je genoeg tijd voor ontspanning? Ontspanning kan fysiek, mentaal, alleen of met anderen. Misschien kan je een lijstje maken met wat jou echt ontspant binnen deze categorieën.
suikerspinmuffin wijzigde dit bericht op 25-01-2023 23:55
0.06% gewijzigd
woensdag 25 januari 2023 om 23:51
Ik heb een heerlijk leven en daar geniet ik elke dag van. Was ‘alles eruit halen’ is, weet ik niet precies, maar ik heb niet het gevoel dat ik veel heb (moeten) laten liggen.
Het feit dat ik bewust geen kinderen heb, is daarin voor mij een heel belangrijke factor. Mijn leven heeft nog nooit bestaan uit zorgen voor anderen. Ben altijd vrij geweest om mijn eigen koers te varen en dus de dingen te doen waar ik blij van werd en wordt.
Kind zijn vond ik geen zak aan, maar daarna heb ik van het leven gesmuld en nog steeds. Ben nu 45 en heb zin in de jaren die hopelijk nog komen.
Het feit dat ik bewust geen kinderen heb, is daarin voor mij een heel belangrijke factor. Mijn leven heeft nog nooit bestaan uit zorgen voor anderen. Ben altijd vrij geweest om mijn eigen koers te varen en dus de dingen te doen waar ik blij van werd en wordt.
Kind zijn vond ik geen zak aan, maar daarna heb ik van het leven gesmuld en nog steeds. Ben nu 45 en heb zin in de jaren die hopelijk nog komen.
woensdag 25 januari 2023 om 23:55
Ik probeer te genieten van de kleine dingen en goed voor mezelf te zorgen. Met dat laatste bedoel ik: tijd inplannen voor sport, af en toe een middagje voor mezelf, mezelf niet wegcijferen voor anderen, aandacht aan mijn uiterlijk besteden enz.
Met genieten van kleine dingen bedoel ik dat ik er van kan genieten om bijvoorbeeld lekker eten te bestellen en samen een film te kijken, bewust stilstaan bij de dingen die je doet eigenlijk. Het hoeft wat mij betreft niet groots en meeslepend. Ik geniet van een kopje koffie op het strand of een wandeling op zondagmiddag.
Met genieten van kleine dingen bedoel ik dat ik er van kan genieten om bijvoorbeeld lekker eten te bestellen en samen een film te kijken, bewust stilstaan bij de dingen die je doet eigenlijk. Het hoeft wat mij betreft niet groots en meeslepend. Ik geniet van een kopje koffie op het strand of een wandeling op zondagmiddag.
donderdag 26 januari 2023 om 00:04
Levensfase maakt idd nogal uit. Dat maakt dat ik nu in mijn fifties meer ga genieten.
Omdat ik mezelf beter ken, wat ik wil en hoe ik in elkaar steek. Maar ook de vruchten pluk van mijn opvoeding. Kinderen worden langzaam volwassen. Het is fantastisch om de jongeren in huis te hebben, hen te horen, zien en dingen samen te doen. De enorme verbondenheid die we samen voelen. De dingen die ze verzinnen om het fijn te hebben. Dit vervult me nu al tot mijn tenen dus wat als er kleinkinderen komen... Ga ik dan echt zweven?
Verder houd ik ervan de moeilijke weg te kiezen.. Comfort is leuk maar tegelijkertijd de vijand om de dingen te doen ik echt wil doen. Heb nog ambitie en plannen.
Niet om alles uit het leven te halen maar vooral om nog dichter bij mijn unieke purpose te komen. Voor mij draait het om zingeving dan komt geluk en plezier vanzelf.
Omdat ik mezelf beter ken, wat ik wil en hoe ik in elkaar steek. Maar ook de vruchten pluk van mijn opvoeding. Kinderen worden langzaam volwassen. Het is fantastisch om de jongeren in huis te hebben, hen te horen, zien en dingen samen te doen. De enorme verbondenheid die we samen voelen. De dingen die ze verzinnen om het fijn te hebben. Dit vervult me nu al tot mijn tenen dus wat als er kleinkinderen komen... Ga ik dan echt zweven?
Verder houd ik ervan de moeilijke weg te kiezen.. Comfort is leuk maar tegelijkertijd de vijand om de dingen te doen ik echt wil doen. Heb nog ambitie en plannen.
Niet om alles uit het leven te halen maar vooral om nog dichter bij mijn unieke purpose te komen. Voor mij draait het om zingeving dan komt geluk en plezier vanzelf.
donderdag 26 januari 2023 om 00:23
Wil je genieten en de dag plukken, of schuilt er meer onder dat je niet toekomt aan wat je eigenlijk wilt? Of allebei?
Misschien kan je een keer een middag (met vriendinnen?) een soort moodboard maken met dingen die je in de komende 10-20 jaar zou willen. Of wat je gedaan wilt hebben als je 70 bent. Word je gelukkig van reizen? Of een nieuwe hobby? Had je liever in een ander huis willen wonen?
Visualiseer het met plaatjes, en bedenk daarna wat je echt wilt uitvoeren. Bedenk een plan hoe je dat gaat bereiken. Wil je altijd al eens naar Zuid-Amerika maar komt het er niet van? Ga automatisch sparen en stel je doel voor over een aantal jaar. Maak concrete plannen met je partner; een jaarplan, een vijfjarenplan, etc. Vraag hulp bij het concreet maken.
En als laatste: ik herken je gevoel van 'misschien haal ik er niet alles uit' heel erg. Ook ik heb veel struggles (nog steeds soms wel). Maar mijn coach zei ooit 'als je terug kon in de tijd, had je het dan anders gedaan? Waarschijnlijk niet, want op dat moment was het de beste keuze. Soms loopt het zo". En daar vond ik wel wat berusting in (niet volledig, maar ik straf mezelf niet meer voor mijn keuzes). Ik heb inmiddels een partner die een kei is in het concreet maken van dromen en plannen, en samen springen we nu in het diepe. Soms spannend, maar nooit spijt en vooral heel veel genieten.
Sterkte!
Misschien kan je een keer een middag (met vriendinnen?) een soort moodboard maken met dingen die je in de komende 10-20 jaar zou willen. Of wat je gedaan wilt hebben als je 70 bent. Word je gelukkig van reizen? Of een nieuwe hobby? Had je liever in een ander huis willen wonen?
Visualiseer het met plaatjes, en bedenk daarna wat je echt wilt uitvoeren. Bedenk een plan hoe je dat gaat bereiken. Wil je altijd al eens naar Zuid-Amerika maar komt het er niet van? Ga automatisch sparen en stel je doel voor over een aantal jaar. Maak concrete plannen met je partner; een jaarplan, een vijfjarenplan, etc. Vraag hulp bij het concreet maken.
En als laatste: ik herken je gevoel van 'misschien haal ik er niet alles uit' heel erg. Ook ik heb veel struggles (nog steeds soms wel). Maar mijn coach zei ooit 'als je terug kon in de tijd, had je het dan anders gedaan? Waarschijnlijk niet, want op dat moment was het de beste keuze. Soms loopt het zo". En daar vond ik wel wat berusting in (niet volledig, maar ik straf mezelf niet meer voor mijn keuzes). Ik heb inmiddels een partner die een kei is in het concreet maken van dromen en plannen, en samen springen we nu in het diepe. Soms spannend, maar nooit spijt en vooral heel veel genieten.
Sterkte!
donderdag 26 januari 2023 om 00:33
Ik vind het wel een prima idee dat het, als ik doodga, toch niet meer uitmaakt hoe mijn leven is geweest. Want (zo kijk ik er in ieder geval tegenaan) als ik dood ben dan denk ik niet meer, besta ik niet meer, besef ik niets meer. Dus ik zou dan geen spijt kunnen hebben van iets dat ik wel of niet heb gedaan, of kunnen denken dat ik nog iets had moeten doen. Dat lijkt me ergens juist wel fijn aan doodgaan, dat het dan gewoon klaar is.
Ik heb ook wel het gevoel dat ik meer uit m'n leven kan halen hoor. Maar dat is meer dat ik nu dingen anders zou willen waar ik nu, terwijl ik nog leef, last van heb. Of die me leuk lijken.
De dood heeft er voor mij weinig mee te maken. Dan maakt het juist allemaal niets meer uit.
Ik heb ook wel het gevoel dat ik meer uit m'n leven kan halen hoor. Maar dat is meer dat ik nu dingen anders zou willen waar ik nu, terwijl ik nog leef, last van heb. Of die me leuk lijken.
De dood heeft er voor mij weinig mee te maken. Dan maakt het juist allemaal niets meer uit.
Here am I in my little bubble
donderdag 26 januari 2023 om 01:00
Ik moest hier aan denken:
https://holistik.nl/dirk-de-wachter/
Het leven is niet altijd leuk. En van je afvragen of je er wel 100 % uitgehaald hebt word je juist ongelukkig.
Probeer gewoon je leven te leven zoals jij het fijn vindt, doe leuke dingen en accepteer de dingen zoals ze zijn.
Het hoeft niet groots en meeslepend te zijn om goed genoeg te zijn.
https://holistik.nl/dirk-de-wachter/
Het leven is niet altijd leuk. En van je afvragen of je er wel 100 % uitgehaald hebt word je juist ongelukkig.
Probeer gewoon je leven te leven zoals jij het fijn vindt, doe leuke dingen en accepteer de dingen zoals ze zijn.
Het hoeft niet groots en meeslepend te zijn om goed genoeg te zijn.
donderdag 26 januari 2023 om 02:27
Inderdaad omdat je het gevoel hebt dat je leven voort kabbelt is het misschien een goeie om wat meer te gaan denken over wat jij belangrijk vindt in het leven. En het is prima als je daar het antwoord niet op weet. Maar het zou kunnen helpen om wat meer en meer te gaan nadenken en invoelen daarover.
Zo kom je meer bij je essentie en als je daar meer kontakt mee hebt zul je minder het gevoel hebben dat je kansen hebt gemist of veel meer uit het leven zou moeten hebben gehaald.
Zo kom je meer bij je essentie en als je daar meer kontakt mee hebt zul je minder het gevoel hebben dat je kansen hebt gemist of veel meer uit het leven zou moeten hebben gehaald.
donderdag 26 januari 2023 om 04:33
Ik had net voor m'n 30e verjaardag een soort van ingeving, dat als ik het geluk mocht hebben om de levensverwachting voor een vrouw in Nederland te halen (83 jaar), ik er al een derde op had zitten, en dat dat alleen maar gevuld was met opgroeien, studeren, een carriere starten. In zekere zin heb je weinig invloed op hoe je opgroeit en wat weet je nu werkelijk over jezelf en je talenten als je 16/17/18 bent en je een vervolgopleiding moet kiezen wat vervolgens je pad qua werk bepaalt?
Het was voor mij duidelijk dat ik niet ongelukkig was, maar ik leefde ook niet ten volle. Ik was al een aantal jaar bezig met meer leven naar mijn diepere waarden, maar toch bleef ik terugkomen bij: is dit nu alles? Boven beschreven ingeving was misschien mijn laatste zetje en een aantal maanden had ik al mijn bezittingen en mijn huis verkocht, mijn goede baan als adjunct-directeur in het onderwijs opgezegd en ging ik reizen omdat dat 1 van de dingen was die terugkwam voor mij: dichter bij de natuur zijn. Inmiddels 5 jaar later woon ik alweer 3 jaar in Canada in een klein huisje in het bos, 5 minuten bij zee vandaan en 25min rijden naar bergen. Ik kan oprecht zeggen dat als ik morgen m'n ogen sluit, ik ten volle geleefd heb.
En hoewel mijn leven inmiddels gevuld is met avonturen in de natuur en ik veel meer leef naar mijn diepere waarden, is het ook hier niet altijd perfect. Werk ik hier nog in het onderwijs maar ben ik zo vreselijk klaar met werken in een systeem dat verrot is. Maar inmiddels heb ik stappen gezet om werk te creeren voor mezelf buiten dit systeem, alleen weet ik dat dit tijd nodig heeft. Sommige zaken hebben tijd nodig, en met kleine stapjes kom je er ook.
Probeer eens voor jezelf op te schrijven wat je zou doen als je ALLES kon doen wat je het gevoel zou geven dat je ten volle leeft. En dan NIET in beperkingen denken (maar ik heb kinderen, maar daar heb ik heel veel geld voor nodig, maar daar heb ik niet de juiste opleiding/werkervaring voor). Gewoon echt 100% dromen zonder limiet. En dan kijken waar misschien mogelijkheden liggen om, nu of in de nabije toekomst, stappen te zetten om dat waar te maken.
Het was voor mij duidelijk dat ik niet ongelukkig was, maar ik leefde ook niet ten volle. Ik was al een aantal jaar bezig met meer leven naar mijn diepere waarden, maar toch bleef ik terugkomen bij: is dit nu alles? Boven beschreven ingeving was misschien mijn laatste zetje en een aantal maanden had ik al mijn bezittingen en mijn huis verkocht, mijn goede baan als adjunct-directeur in het onderwijs opgezegd en ging ik reizen omdat dat 1 van de dingen was die terugkwam voor mij: dichter bij de natuur zijn. Inmiddels 5 jaar later woon ik alweer 3 jaar in Canada in een klein huisje in het bos, 5 minuten bij zee vandaan en 25min rijden naar bergen. Ik kan oprecht zeggen dat als ik morgen m'n ogen sluit, ik ten volle geleefd heb.
En hoewel mijn leven inmiddels gevuld is met avonturen in de natuur en ik veel meer leef naar mijn diepere waarden, is het ook hier niet altijd perfect. Werk ik hier nog in het onderwijs maar ben ik zo vreselijk klaar met werken in een systeem dat verrot is. Maar inmiddels heb ik stappen gezet om werk te creeren voor mezelf buiten dit systeem, alleen weet ik dat dit tijd nodig heeft. Sommige zaken hebben tijd nodig, en met kleine stapjes kom je er ook.
Probeer eens voor jezelf op te schrijven wat je zou doen als je ALLES kon doen wat je het gevoel zou geven dat je ten volle leeft. En dan NIET in beperkingen denken (maar ik heb kinderen, maar daar heb ik heel veel geld voor nodig, maar daar heb ik niet de juiste opleiding/werkervaring voor). Gewoon echt 100% dromen zonder limiet. En dan kijken waar misschien mogelijkheden liggen om, nu of in de nabije toekomst, stappen te zetten om dat waar te maken.
donderdag 26 januari 2023 om 06:49
Genieten van de reis en niet pas op de bestemming, werkt voor mij heel goed.
Geen groot doel nastreven en denken dat je leven pas leuk wordt als je dat hebt bereikt.
Gewoon in het nu de dingen doen die je leuk vindt. Even de boel de boel laten en eerst even genieten van iets leuks. Als het op zaterdag onverwacht mooi weer is even naar het strand, en op zondag de klussen doen die je voor zaterdag had gepland. Niet vinden dat je pas naar het strand mag als de klussen klaar zijn en dan ontdekken dat het zondag mistig is.
Geen groot doel nastreven en denken dat je leven pas leuk wordt als je dat hebt bereikt.
Gewoon in het nu de dingen doen die je leuk vindt. Even de boel de boel laten en eerst even genieten van iets leuks. Als het op zaterdag onverwacht mooi weer is even naar het strand, en op zondag de klussen doen die je voor zaterdag had gepland. Niet vinden dat je pas naar het strand mag als de klussen klaar zijn en dan ontdekken dat het zondag mistig is.
donderdag 26 januari 2023 om 06:50
Ik weet het ook niet. Soms kan ik een wandeling maken in de natuur (met de nodige pijn) en dan onderga ik een zekere ontroering en leef in het moment, maar dat is dan weer over als ik thuis kom en de gevolgen moet ondergaan. Ik ben dan weer bang en de dagen en nachten duren lang.
Toch zijn er mensen die ziek zijn en zeggen gelukkig te zijn nu ze nog hun gezin mee kunnen maken. Ik vraag me af wat ze dan bedoelen. Als ik me heel ziek voel kan je een miljoen aan mijn voeten leggen maar als je daarvoor geen gezondheid kan kopen heb je nog niets. Zo voel ik het.
Ik heb ongeveer zes of zeven gelukkige momenten in mijn leven meegemaakt. Sinterklaas en in spanning wachten. Op een zondag wakker worden met barokmuziek. De eerste vakantie ooit. Slagen voor mijn examen. Toen iemand zei dat hij van me hield. Toen ik mijn droomhuis wist te bemachtigen. Maar daartussen was het een kwestie van volhouden en iets proberen te bereiken waarvan ik hoopte dat het me gelukkig zou maken.
Toch zijn er mensen die ziek zijn en zeggen gelukkig te zijn nu ze nog hun gezin mee kunnen maken. Ik vraag me af wat ze dan bedoelen. Als ik me heel ziek voel kan je een miljoen aan mijn voeten leggen maar als je daarvoor geen gezondheid kan kopen heb je nog niets. Zo voel ik het.
Ik heb ongeveer zes of zeven gelukkige momenten in mijn leven meegemaakt. Sinterklaas en in spanning wachten. Op een zondag wakker worden met barokmuziek. De eerste vakantie ooit. Slagen voor mijn examen. Toen iemand zei dat hij van me hield. Toen ik mijn droomhuis wist te bemachtigen. Maar daartussen was het een kwestie van volhouden en iets proberen te bereiken waarvan ik hoopte dat het me gelukkig zou maken.
Dan moet het maar zoals het kan
donderdag 26 januari 2023 om 07:10
Het klinkt vooral alsof de balans bij jou een beetje zoek is, misschien helpt t om elke dag iets bewuster een moment voor jezelf te nemen of te benoemen waar je dankbaar voor bent.
En op je vraag wat als ik morgen dood ben: ik kende iemand die helaas veel te jong is overleden met jonge kinderen, en toen duidelijk was dat ze niet meer beter zou worden hoopte ze vooral op zo veel mogelijk normale tijd nog met haar gezin, dus juist t gehannes met zwemtassen en t gedoe rond bedtijd etc. Het zijn echt de kleine dagelijkse dingen die dan toch het meest kostbaar blijken.
En op je vraag wat als ik morgen dood ben: ik kende iemand die helaas veel te jong is overleden met jonge kinderen, en toen duidelijk was dat ze niet meer beter zou worden hoopte ze vooral op zo veel mogelijk normale tijd nog met haar gezin, dus juist t gehannes met zwemtassen en t gedoe rond bedtijd etc. Het zijn echt de kleine dagelijkse dingen die dan toch het meest kostbaar blijken.
donderdag 26 januari 2023 om 07:14
tv-icoon schreef: ↑26-01-2023 06:50Ik weet het ook niet. Soms kan ik een wandeling maken in de natuur (met de nodige pijn) en dan onderga ik een zekere ontroering en leef in het moment, maar dat is dan weer over als ik thuis kom en de gevolgen moet ondergaan. Ik ben dan weer bang en de dagen en nachten duren lang.
Toch zijn er mensen die ziek zijn en zeggen gelukkig te zijn nu ze nog hun gezin mee kunnen maken. Ik vraag me af wat ze dan bedoelen. Als ik me heel ziek voel kan je een miljoen aan mijn voeten leggen maar als je daarvoor geen gezondheid kan kopen heb je nog niets. Zo voel ik het.
Ik heb ongeveer zes of zeven gelukkige momenten in mijn leven meegemaakt. Sinterklaas en in spanning wachten. Op een zondag wakker worden met barokmuziek. De eerste vakantie ooit. Slagen voor mijn examen. Toen iemand zei dat hij van me hield. Toen ik mijn droomhuis wist te bemachtigen. Maar daartussen was het een kwestie van volhouden en iets proberen te bereiken waarvan ik hoopte dat het me gelukkig zou maken.
Wat naar om te lezen. Oprechte knuffel want dan moet jouw leven echt heel zwaar zijn. Ik hoop dat je nog heel veel geluksmomenten kunt toevoegen aan je korte lijstje.
Ikzelf realiseer me echt elke maand wel een paar keer hoe gelukkig ik ben. Op de meest onverwachte momenten. Als ik door de polder naar mijn werk fiets en de zon zie doorbreken. Als ik mijn kind de sterren van de hemel zie spelen in zijn favoriete sport. Als ik laat thuiskom uit werk en het eten staat al bijna op tafel. Gewoon heel blij met de mensen en dingen om mij heen.
donderdag 26 januari 2023 om 07:15
Het is de hedendaagse mythe, de plicht om gelukkig te zijn, waar heel veel mensen ongelukkig van worden.Student201 schreef: ↑25-01-2023 23:26Ik heb vooral t idee dat iedereen tegenwoordig denkt dat t leven geweldig moet zijn. Elke dag moet een feest zijn, je moet alles uit t leven halen en vooral zoveel mogelijk leuke dingen doen. Goed studeren en een goeie baan krijgen. Al je mogelijkheden benutten. Zoals jij ook een beetje zegt. Het maakbaarheidsideaal. Social media draagt daar zeker aan bij.
De waarheid is dat t leven ook vaak zat gwn saai is, of moeilijk, of zwaar, of verdrietig. De ene persoon heeft klote leven en kampt met mentale of fysieke problemen. De ander heeft is over t algemeen heel gelukkig. Ik denk dat we daar veel minder invloed op hebben dan we zouden willen.
Kun je hier iets mee? Nee, waarschijnlijk niet hahah. Ik wil vooral zeggen, til er niet te zwaar aan.
Probeer te genieten van de kleine dingen. Van je kinderen. Je man (?). Doe in t weekend en 's avonds leuke dingen met de mensen waar je om geeft. Of doe iets voor je zelf wat je leuk vind. Maak herinneringen. Voor je t weet zijn er weer 10 jaar voorbij.
Maar neem jezelf niet schuldig dat je te weinig genoten hebt. Je maakt iedere dag opnieuw keuzes, zoals je op dat moment denkt dat je die keuze t beste kon maken. Je kunt wel morgen gaan balen dat je vandaag op de bank hebt gezeten en niks hebt gedaan. Maar blijkbaar had je daar vandaag t meeste zin in. Nouu, prima.
Voor mijzelf is het keuzes maken trouwens. Iets wat ik totaal niet kan.
donderdag 26 januari 2023 om 07:18
Ik geniet zeker van het leven. Voor mij zit dat er grotendeels in dat ik mijn leven indeel hoe dat ik dat wil.
Zoals iemand hierboven al schreef, vond ik kind zijn ook niet leuk. Dit heeft verschillende oorzaken, maar een daarvan is dat je als kind wordt geleefd. Er wordt bepaald dat je naar familie gaat, waar je heengaat op vakantie, wat je moet eten.
Dat ik al deze keuzes nu zelf kan maken, maakt mij heel blij. Daarbij heb ik bewust geen kinderen. Dit heeft er deels ook mee te maken dat ik gewoon lekker makkelijk wil leven. Geen zorgtaken en de focus op werk en hobbies.
En hoewel verdriet en pijn bij het leven hoort, sluit het een niet per se het ander uit denk ik. Verdriet is een onderdeel van het leven, maar terugkijkend op mijn leven kan ik zeggen dat ik ervan geniet.
In het dagelijks leven uit zich dit voor mij in zin hebben in de dag. Actief tijd besteden aan mijzelf en dingen doen waar ik zin in heb. Ik ben geen type om alle ballen hoog te houden.
Zoals iemand hierboven al schreef, vond ik kind zijn ook niet leuk. Dit heeft verschillende oorzaken, maar een daarvan is dat je als kind wordt geleefd. Er wordt bepaald dat je naar familie gaat, waar je heengaat op vakantie, wat je moet eten.
Dat ik al deze keuzes nu zelf kan maken, maakt mij heel blij. Daarbij heb ik bewust geen kinderen. Dit heeft er deels ook mee te maken dat ik gewoon lekker makkelijk wil leven. Geen zorgtaken en de focus op werk en hobbies.
En hoewel verdriet en pijn bij het leven hoort, sluit het een niet per se het ander uit denk ik. Verdriet is een onderdeel van het leven, maar terugkijkend op mijn leven kan ik zeggen dat ik ervan geniet.
In het dagelijks leven uit zich dit voor mij in zin hebben in de dag. Actief tijd besteden aan mijzelf en dingen doen waar ik zin in heb. Ik ben geen type om alle ballen hoog te houden.
Emboldened by the flame of ambition
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
