Psyche
alle pijlers
Wat is je vroegste herinnering?
dinsdag 17 november 2009 om 21:41
Ik zat in een ander topic mijn vroegste herinnering te benoemen.
Ik vroeg mij af: Wat is jullie vroegste herinnering?
Zelf heb ik het idee dat vrouwen een beter geheugen hebben dan mannen. Mijn broer weet nagenoeg niets meer van vroeger, ik weet nog heel veel, vaak tot in de stomste details.
Mijn vroegste herinnering:
Mn opa was timmerman en die heb ik nooit gekend. Het laatste beeld wat ik van hem heb (ik was toen ongeveer 2,5 jaar) is dat mn moeder, mn oma en ik hem naar een verpleegtehuis brachten waar hij moest blijven. Hij had een bruin/geel geblokte pyama aan en mn moeder gaf hem een zak haagse hopjes. Ik begreep echt niet waarom mn oma en mn moeder moesten huilen op de terugweg in de auto.
Nu jullie!
Ik vroeg mij af: Wat is jullie vroegste herinnering?
Zelf heb ik het idee dat vrouwen een beter geheugen hebben dan mannen. Mijn broer weet nagenoeg niets meer van vroeger, ik weet nog heel veel, vaak tot in de stomste details.
Mijn vroegste herinnering:
Mn opa was timmerman en die heb ik nooit gekend. Het laatste beeld wat ik van hem heb (ik was toen ongeveer 2,5 jaar) is dat mn moeder, mn oma en ik hem naar een verpleegtehuis brachten waar hij moest blijven. Hij had een bruin/geel geblokte pyama aan en mn moeder gaf hem een zak haagse hopjes. Ik begreep echt niet waarom mn oma en mn moeder moesten huilen op de terugweg in de auto.
Nu jullie!
dinsdag 17 november 2009 om 22:47
Ook nog een herinnering van toen ik 3 was. Ik speelde buiten op een pleintje waar veel kinderen woonden (ik woonde ook aan dat pleintje). De andere kinderen waren ouder. Eén van de kinderen had een nieuwe jas. Ik stond in geachten met een stokje in bielzen te peuteren en schoot steeds een stukje modder uit de biels weg (het was slecht weer en erg nat en vies en modderig op straat). Ik had niet in de gaten dat alle stukjes modder op de rug van het meisje met de nieuwe jas kwamen. Tot dat ik het zag en op dat moment ontdekte ook een van haar vriendinnetjes het, een groot meisje. Ik weet nog dat ze allemaal op mij af kwamen, heel dreigend en reuze beangstigend en dat het grote meisje zei dat ze me in de put gingen stoppen en dat een van de kinderen het deksel al van de put afgehaald had.
Ik rende naar huis en mijn moeder deed eerst niet eens open, maar gelukkig voor mijn gevoel net op tijd wel en toen ging ik naar binnen. Een minuut later belden de buurtkinderen aan en vroegen poeslief aan mijn moeder of ik buiten kwam spelen, waarop mijn moeder zei "Ja joh, ga nou, 't is nu droog en ze willen graag met je spelen" (ik had niks gezegd). Maar ik bleef koppig (en doodsbenauwd) nee zeggen en mijn moeder dwong me gelukkig niet om wel te gaan.
Ik vraag me nog steeds af of als ik wel gegaan was ze me echt in die put gestopt zouden hebben, ik was toen in de volle overtuiging van wel (ze hadden het deksel er ook al afgehaald) en eigenlijk denk ik nog steeds dat ze het echt van plan waren.
Ik rende naar huis en mijn moeder deed eerst niet eens open, maar gelukkig voor mijn gevoel net op tijd wel en toen ging ik naar binnen. Een minuut later belden de buurtkinderen aan en vroegen poeslief aan mijn moeder of ik buiten kwam spelen, waarop mijn moeder zei "Ja joh, ga nou, 't is nu droog en ze willen graag met je spelen" (ik had niks gezegd). Maar ik bleef koppig (en doodsbenauwd) nee zeggen en mijn moeder dwong me gelukkig niet om wel te gaan.
Ik vraag me nog steeds af of als ik wel gegaan was ze me echt in die put gestopt zouden hebben, ik was toen in de volle overtuiging van wel (ze hadden het deksel er ook al afgehaald) en eigenlijk denk ik nog steeds dat ze het echt van plan waren.
Whatever, I do what I want
dinsdag 17 november 2009 om 22:52
En een van toen ik op de kleuterschool zat. Ik moest een wiegje maken van een boterkuip. Je moest een lap om het kuipje heen vouwen en plakken, maar ik was toen al vreselijk onhandig en knipte allemaal kleine stukjes om daar het boterkuipje mee te beplakken omdat een lap uit een stuk niet lukte.
Toen de juf dat zag werd ik niet geprezen om mijn vindingrijkheid maar moest ik op de gang.
We zaten als kleuterschool in een ander gebouw dan onze eigen school, omdat onze school toen verbouwd werd. Toen ik op de gang stond kwam de directeur van die basisschool er aan, een hele aardige, maar in mijn ogen 'strenge' man. Streng omdat hij zo lang en de baas was. Ik was als de dood toen hij er aan kwam en toen zei hij "he meisje, waarom sta jij hier?" , maar ik durfde echt niks te zeggen omdat ik bang was dat hij me dan ook straf zou geven.
Nu ik er over nadenk zijn het wel veel 'angstherinneringen' terwijl ik toch echt een fijne jeugd gehad heb hoor
Toen de juf dat zag werd ik niet geprezen om mijn vindingrijkheid maar moest ik op de gang.
We zaten als kleuterschool in een ander gebouw dan onze eigen school, omdat onze school toen verbouwd werd. Toen ik op de gang stond kwam de directeur van die basisschool er aan, een hele aardige, maar in mijn ogen 'strenge' man. Streng omdat hij zo lang en de baas was. Ik was als de dood toen hij er aan kwam en toen zei hij "he meisje, waarom sta jij hier?" , maar ik durfde echt niks te zeggen omdat ik bang was dat hij me dan ook straf zou geven.
Nu ik er over nadenk zijn het wel veel 'angstherinneringen' terwijl ik toch echt een fijne jeugd gehad heb hoor
Whatever, I do what I want
woensdag 18 november 2009 om 01:29
Toen ik 2 was in de peuterspeelzaal al kruipende in aanvaring met 'n Surinaams/Antiliaans jochie; 17 jaar later kwamen daar veel trauma's om de hoek bij..
daarna genoeg herinneringen, die merendeels niet aanelkaar vast zaten, maar wel tot mijn 7e levensjaar genoeg herinnereingen, ben ook pas 28 & 3 maanden..
daarna genoeg herinneringen, die merendeels niet aanelkaar vast zaten, maar wel tot mijn 7e levensjaar genoeg herinnereingen, ben ook pas 28 & 3 maanden..
woensdag 18 november 2009 om 02:03
woensdag 18 november 2009 om 03:09
woensdag 18 november 2009 om 06:58
Weet je dat ik dit laatst met een vriendin besprak?!
Alleen ik zou echt niet weten wat mijn vroegste herinnering is (dus niet van foto's maar uit mezelf).
Ik denk dat mijn vroegste herinnering is dat een klasgenootje van mij in de kleuterklas vlak voor de deur ehhh ziek was geworden.
*Zit nu te bedenken wat een nog vroegere herinnering kan zijn.*
Alleen ik zou echt niet weten wat mijn vroegste herinnering is (dus niet van foto's maar uit mezelf).
Ik denk dat mijn vroegste herinnering is dat een klasgenootje van mij in de kleuterklas vlak voor de deur ehhh ziek was geworden.
*Zit nu te bedenken wat een nog vroegere herinnering kan zijn.*
woensdag 18 november 2009 om 08:04
Een flart: ik zit bij mijn vader op schoot. We zitten in het vliegtuig. Er schijnt felle zon door het raampje en hij laat me zien hoe hij de zonwering voor het raampje naar beneden schuift.
Reconstructie zegt dat ik 1,5 jaar moet zijn.
Volgende herinneringen ben ik minimaal tussen 3 a 4 jaar. Ik weet best veel alledaagse dingen uit die tijd, toen ik 5 was gingen we verhuizen dus de context van die herinneringen ligt echt van oor mijn vijfde.
Reconstructie zegt dat ik 1,5 jaar moet zijn.
Volgende herinneringen ben ik minimaal tussen 3 a 4 jaar. Ik weet best veel alledaagse dingen uit die tijd, toen ik 5 was gingen we verhuizen dus de context van die herinneringen ligt echt van oor mijn vijfde.
woensdag 18 november 2009 om 08:31
Weet nog een flard van een bezoek aan een zwijgzame oude man. Hij woont in een héél smal huis, echt een pijpenla, het is er heel donker en warm. Hij heeft zo'n asbak op een standaard, als je bovenop de asbak drukt gaat het dekseltje draaien, maar ik mag er niet aanzitten. Ik ben alleen met mijn vader, dat vind ik gezellig, maar die man ken ik niet en ik ben een beetje bang omdat hij zo nors lijkt.
Hier laatst met een neef van m'n pa over gesproken, die weet vrijwel zeker dat het om de opa en van mijn vader gaat en ik niet ouder geweest kan zijn dan hooguit twee jaar.
De peuterspeelzaal weet ik me nog voor de geest te halen, in die zin dat ik weet dat ik het druk vind, erg benauwd, en ik ergens wil spelen zónder al die andere kindjes. Ik wil ze niet, ik ken ze niet, ze zijn met veel en druk en eng. Ik heb een kettinkje van m'n moeder bij me, haar zilveren kettinkje. Nu ben ik niet zo bang dat m'n huis stiekem verdwijnt of mijn ouders me nooit meer komen ophalen.
Oh, en enge dromen van toen ik kind was, daar weet ik er een aantal van nog steeds alsof ik ze gisteren gehad heb, En veel gedachtes die ik vroeger had, bijv dat ik onze kat brokjes zat te geven 's morgens vroeg en ik ineens dacht dat ie een keer doodging (in mijn ogen was het beessie stokoud ) en daar werd ik zó verdrietig van, dat ik keihard ging bleren en m'n ouders prompt naar beneden stormden.
Hier laatst met een neef van m'n pa over gesproken, die weet vrijwel zeker dat het om de opa en van mijn vader gaat en ik niet ouder geweest kan zijn dan hooguit twee jaar.
De peuterspeelzaal weet ik me nog voor de geest te halen, in die zin dat ik weet dat ik het druk vind, erg benauwd, en ik ergens wil spelen zónder al die andere kindjes. Ik wil ze niet, ik ken ze niet, ze zijn met veel en druk en eng. Ik heb een kettinkje van m'n moeder bij me, haar zilveren kettinkje. Nu ben ik niet zo bang dat m'n huis stiekem verdwijnt of mijn ouders me nooit meer komen ophalen.
Oh, en enge dromen van toen ik kind was, daar weet ik er een aantal van nog steeds alsof ik ze gisteren gehad heb, En veel gedachtes die ik vroeger had, bijv dat ik onze kat brokjes zat te geven 's morgens vroeg en ik ineens dacht dat ie een keer doodging (in mijn ogen was het beessie stokoud ) en daar werd ik zó verdrietig van, dat ik keihard ging bleren en m'n ouders prompt naar beneden stormden.
woensdag 18 november 2009 om 08:34
Ik kan me nog heel veel herinneren van de tijd dat we in het huis woonden waar ik geboren ben. Op mijn derde verhuisden we. Relatief weinig weet ik van de tijd dat we in het nieuwe huis woonden. Terwijl ik daar toch 15 jaar gewoond heb denk ik dat ik in verhouding meer herinneringen heb aan de tijd in mijn geboortehuis. Ik was daar ook veel gelukkiger, dat weet ik nog heel goed.
woensdag 18 november 2009 om 08:37
woensdag 18 november 2009 om 08:44
Ik weet niet meer precies hoe oud ik was, zal een jaar of vier zijn geweest. Ik fietste op mijn crossfietsje achter mijn zus aan, een bocht om, en bam! Daar lag ik. Weet nog precies hoe ik begon te krijsen en dat mijn moeder meteen aankwam met de achterbuurman die ons naar het ziekenhuis bracht. Het hechten was vreselijk.
De zuster zei dat ik mijn moeder mocht knijpen als het pijn deed, waarop ik ontzettend boos werd en zei dat ik háár zou knijpen omdat zij degene was die mij pijn deed!
De zuster zei dat ik mijn moeder mocht knijpen als het pijn deed, waarop ik ontzettend boos werd en zei dat ik háár zou knijpen omdat zij degene was die mij pijn deed!
vrijdag 20 november 2009 om 00:50
quote:Thila schreef op 18 november 2009 @ 08:44:
Ik weet niet meer precies hoe oud ik was, zal een jaar of vier zijn geweest. Ik fietste op mijn crossfietsje achter mijn zus aan, een bocht om, en bam! Daar lag ik. Weet nog precies hoe ik begon te krijsen en dat mijn moeder meteen aankwam met de achterbuurman die ons naar het ziekenhuis bracht. Het hechten was vreselijk.
De zuster zei dat ik mijn moeder mocht knijpen als het pijn deed, waarop ik ontzettend boos werd en zei dat ik háár zou knijpen omdat zij degene was die mij pijn deed!
Ik weet niet meer precies hoe oud ik was, zal een jaar of vier zijn geweest. Ik fietste op mijn crossfietsje achter mijn zus aan, een bocht om, en bam! Daar lag ik. Weet nog precies hoe ik begon te krijsen en dat mijn moeder meteen aankwam met de achterbuurman die ons naar het ziekenhuis bracht. Het hechten was vreselijk.
De zuster zei dat ik mijn moeder mocht knijpen als het pijn deed, waarop ik ontzettend boos werd en zei dat ik háár zou knijpen omdat zij degene was die mij pijn deed!
