Wat is je vroegste herinnering?

17-11-2009 21:41 63 berichten
Ik zat in een ander topic mijn vroegste herinnering te benoemen.



Ik vroeg mij af: Wat is jullie vroegste herinnering?



Zelf heb ik het idee dat vrouwen een beter geheugen hebben dan mannen. Mijn broer weet nagenoeg niets meer van vroeger, ik weet nog heel veel, vaak tot in de stomste details.



Mijn vroegste herinnering:

Mn opa was timmerman en die heb ik nooit gekend. Het laatste beeld wat ik van hem heb (ik was toen ongeveer 2,5 jaar) is dat mn moeder, mn oma en ik hem naar een verpleegtehuis brachten waar hij moest blijven. Hij had een bruin/geel geblokte pyama aan en mn moeder gaf hem een zak haagse hopjes. Ik begreep echt niet waarom mn oma en mn moeder moesten huilen op de terugweg in de auto.



Nu jullie!
Alle reacties Link kopieren
Maar oké, mijn echte eerste herinnering is ook van in het ziekenhuis, was 4 jaar, werd aan mijn oog geopereerd en kreeg een knuffelaapje.



Ook weet ik het kapje van de narcose nog precies, blech!
quote:einoel schreef op 17 november 2009 @ 21:56:

[...]



Nee, domnaiefmutsje moet zeker geen 15 zijn. Het is nou eenmaal zo, kan er ook niets aan doen. Waarschijnlijk omdat het een pijnlijke ervaring was. Maar dingen van kleuterschool en basisschool herinner ik me dan weer niet en dat had ik veel leuker gevonden!Was grapje
Alle reacties Link kopieren
VC had ook al zo'n goeie avatar maar die van jou noa is ook geweldig!
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Mijn opa ging vissen met mn broer, ik wilde mee maar mocht niet. Ik ging toen over de leuning van de stoel hangen, en op mn allerboost (raar woord!! Nou, heeuull boos dus) kijken. Dus ging proberen zover mogelijk mn wenkbrauwen te fronsen, om te laten zien dat ik écht heeel boos was. Die stoel stond in het huis waar ik geboren ben, en we gingen verhuizen naar een ander huis toen ik bijna 4 was, dus die herinnering is van voor mn 4e levensjaar.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat ik drie werd op de peuterschool en op de tafel op een stoel mocht zitten. Ik weet dat er een mooi poppenhuis was op de peuterspeelzaal en dat ik net deed alsof ik was geduwd, zodat ik ermee mocht spelen. Ik weet dat ik toen ik vier was, ik dacht 'als ik 5 ben dan kan ik denken.'



Voor de rest vind ik het niet wereldschokkend allemaal, m'n herinneringen.
Pfieuw Digi, wat fijn dat ik dus niet de enige ben..

Had het er laatst nog over met iemand en ik ken dus niemand anders met zulke vroege herinneringen als mezelf...

Ja m'n moeder heeft ook hele vroege herinneringen ..



Ik weet nog hoe de binnenkant van m'n kinderwagen eruit zag, kan me ook herinneren dat ik nog niet kon lopen, mijn eerste verjaardagstaart, veel herinneringen aan mijn opa die toen ik net 2 was is overleden, een lange ziekenhuisopname met iets van 16 maanden.. geboorte broertje plus cadeautjes die hij kreeg, de peuterspeelzaal ..te veel om op te noemen! En dan letterlijke dingen die gezegd zijn en geuren enzo...



Mijn ouders enzo verklaren me altijd voor gek en roepen dan; Dat heb je van een foto!! maar helaas kunnen zij zich zo'n foto nooit herinneren of mij laten zien



Schijnt inderdaad niet "normaal" te zijn
Alle reacties Link kopieren
Mijn vroegste herinnering is op het consultatiebureau. Ik kreeg een prikje en lag op zo'n tafel met een babymatje. En ik had een rood olifantje. Een echte prille baby herinnering. :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:domnaiefmutsje schreef op 17 november 2009 @ 21:57:

[...]





Was grapje Geen probleem!
Ik heb op mn 4e, 5e en 6e ook in het ziekenhuis gelegen en daar weet ik dus helemaal niets meer van, terwijl het echt niet traumatisch was ofzo (misschien daardoor juist).
Jeetje wat hebben jullie vroege baby-herinneringen zeg. En ik dacht nog wel dat ik met mn 2,5 goed was
Oh gaat hard met de reacties!

Er zijn er nog meer ondertussen
Alle reacties Link kopieren
Nou dat is ook zo'n beetje alles wat ik me van baby tot aan peutertje kan herinneren hoor. Echt zo'n flits/beeld/plaatje in mijn hoofd. Meer niet.
Oh, en ik weet nog dat ik voor het eerst bij de deurkruk kon. (ik ben niet groot, dus ik was wel 2 denk ik)
Alle reacties Link kopieren
Ik kan die gevoelens die ik had ook oproepen. Angst voor bepaalde dingen, het staren naar dingen, de geuren, etcetera. Uiteraard bestaat de herinnering daar ook uit aangezien je als baby nu niet nadenkt over de zin van het leven.



Heb altijd een extreem goed geheugen gehad, maar sinds een paar jaar is dat heel erg achteruit gegaan. Alleen blijven de vroege herinneringen dus wel. 't Is maar raar.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vroegste herinnering is dat ik een jaar of 2 was...ik heb heel lang gedacht dat het een droom was die ik onthouden had, maar toen ik het ooit aan mijn moeder vroeg, zei ze dat het echt gebeurd is. Wij hadden een hond die een paar keer een maagtorsie heeft gehad. De laatste keer is hij geopereerd, maar het kwam niet meer goed. Hond ging mee naar huis en hij lag in zijn mand onder het raam. Ik weet nog dat ik bij hem in zijn mand kroop, hem knuffelde en dat hij zijn kop neerlegde en stierf.
Pffffff staren inderdaad, en wàchten...



"Ik laat r wel ff op de gang staan hoor, dan valt ze vast nog wel in slaap. " (Nòt!) ... in de kinderwagen dus....



Ik merk wel dat ik van de laatste jaren minder onthoudt dan van vroeger!
Alle reacties Link kopieren
Dat ik op de psz slaande ruzie had met een kindje om een autootje
Alle reacties Link kopieren
Ik was ook een jaar of 4 denk ik. Het was in de kleuterklas.

Ik wilde altijd met mijn vriendinnetjes in de poppenhoek spelen, want daar stond ook de piepschuim verjaardagstaart. Maar er zaten echte eetbare decoratiesnoepjes op. Maar niet voor lang dus . En ik weet ook nog precies hoe de klas eruit zag.



Ik heb heel hard zitten denken of ik nog iets eerder weet dan dat, maar helaas. Wel knap dat sommige van jullie dat van zo vroeg nog weten zeg!
Alle reacties Link kopieren
Ik was een jaar of 2 a 3 toen ze bij mijn peuterspeelzaal een verrassing voor wilde bereiden.

Wij werden als peutertjes in het magazijn gestopt. Daarna waren er in de ruimte zelf beschuit met aardbeien.

Maar die tijd in het magazijn duurde voor mijn gevoel uren. Ik was zó bang!



Dat is mijn vroegste herinnering!
Alle reacties Link kopieren
Mijn vroegste herinnering (denk ik) is dat we in de peuterklas met onze bekertjes zitten te rammelen om nog een rondje chocomel te krijgen (was 2,5 ongeveer)

Leuk topic!
Alle reacties Link kopieren
quote:jackie23 schreef op 17 november 2009 @ 22:10:

Mijn vroegste herinnering is dat ik een jaar of 2 was...ik heb heel lang gedacht dat het een droom was die ik onthouden had, maar toen ik het ooit aan mijn moeder vroeg, zei ze dat het echt gebeurd is. Wij hadden een hond die een paar keer een maagtorsie heeft gehad. De laatste keer is hij geopereerd, maar het kwam niet meer goed. Hond ging mee naar huis en hij lag in zijn mand onder het raam. Ik weet nog dat ik bij hem in zijn mand kroop, hem knuffelde en dat hij zijn kop neerlegde en stierf.



Oh Jackie, wat een trieste herinnering. Ik wordt er een beetje naar van.



Mijn vroegste herinnering is in de zandbak voor ons huis. Ik mocht voor het eerst alleen naar buiten en vond geen aansluiting. Niemand kende mij immers. Ik stond daar jaloers te kijken naar al die "grote" kinderen die elkaar zo goed leken te kennen. Ik herinner me dat het me een naar en leeg gevoel bezorgde.

Gek genoeg heb ik de rest van mijn leven, tot en met vandaag, last van het feit dat ik bang ben om geen aansluiting te krijgen. Ik denk nu nog altijd dat men mij niet interessant genoeg vind om mee om te gaan.

Ik heb er verder geen last van hoor..... ik heb een prima leven!
Mijn 1e (en tevens ergste) herinnering (ik was toen 3 jaar) is de dag dat mijn oudere broer iets vreselijks overkwam. Mijn moeder die kapot ging aan verdriet, ik met mijn knuffeldoekje, mensen die ons naar binnen haalden...



Op de kleuterschool de juffrouw; bruine ribbroek, veel puistjes, apart luchtje om haar heen. Later ontdekte ik dat dat luchtje haar puistjeszalf was.



Dit zijn eigenlijk tot mijn 6e jaar de enige dingen die ik voor me kan halen...vind ik eigenlijk best wel raar...
Dat doet mij denken aan de eerste keer dat ik de straat over mcoht, geen idee hoe oud ik was zal wel een jaar of twee geweest zijn



Ik mocht altijd met m'n driewieler door de brandgang tot die-en- die buurvrouw, en aan de andere kant tot de straat....

Tot m'n moeder op een dag zei; je mag de straat wel over hoor! (wilde samen met haar madeliefjes plukken ) En ik deed het dus niet; want dat mocht niet, en dat zal wel niet voor niks wezen, Tòch?...

heeft 'r nog behoorlijk wat overredingskracht en keren mee lopen gekost om mij alleen over te laten steken (wàt enorm braaf was ik zeg brrrrr)
Alle reacties Link kopieren
Ik weet nog dat ik in de zomer voor ik 2 werd (ben in september jarig) op vakantie was met de familie op een boerderij met zwembad. En dat mijn vader mij toen in een oranje tobbe zette (zo'n grote die als bad dienst deed) en mij met tobbe en al op het water van het zwembad zette zodat ik in een soort bootje zat. Hij hield de tobbe natuurlijk goed vast, maar ik was zooooo ontzettend bang en liet dat goed merken, waarop hij me er gelukkig snel weer uithaalde. Ik denk dat ik het nog weet omdat ik zo bang was.



Verder een herinnering dat ik achter de tafel tegen de oude, blinde hond van opa en oma aan lig. Volgens mijn moeder deed ik dat al vanaf ik kon kruipen, maar ik denk dat de herinnering van ongeveer dezelfde tijd 1,5-2 is.
Whatever, I do what I want
Alle reacties Link kopieren
Op de kleuterschool in het kringetje. Ik was het oneens met de juf en zij zei me "Maar Digi iedereen geeft me gelijk DUS het IS zo." Dat von ik toen al zo ontzettend slecht geargumenteerd, bah. En dat ik m'n excuses aan een kindje moest aanbieden voor iets wat ik niet had gedaan. Ik deed het niet en de kop van de juf zal ik nooit vergeten.



Het zat er echt al vroeg in zeg.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven