Psyche
alle pijlers
Wat kan de huisarts voor me doen?
dinsdag 30 maart 2010 om 09:10
Om elf uur heb ik een afspraak met mijn huisarts. Maar ik durf niet zo goed.
Dadelijk barst ik daar in tranen uit, stelt ze vragen die ik niet wil beantwoorden of erger.. ze verklaard me voor gek. Er is de afgelopen tijd veel gebeurd. Ik voel me zo rot en down, gedachten lopen door elkaar en houden niet op. Ik heb het idee dat ik mezelf gek aan het maken ben.
Ik slaap slecht, halve nachten wakker, ik huil om het minste of geringste, er komt niets uit mijn handen en ben als de dood dat anderen aan me zien hoe rot het gaat. Ik vermijd dan ook al weken sociaal contact. Ik ben zo'n zeurdoos, aansteller en ik voel me zo schuldig dat mijn collega's zich nu uit de naad moeten werken omdat ik "ziek" thuis zit. Wat kan/mag ik van mijn huisarts verwachten? Is dit wel degene bij wie ik moet zijn om weer mijn gewone oude ik te worden? Ik zie er zo tegenop!
Dadelijk barst ik daar in tranen uit, stelt ze vragen die ik niet wil beantwoorden of erger.. ze verklaard me voor gek. Er is de afgelopen tijd veel gebeurd. Ik voel me zo rot en down, gedachten lopen door elkaar en houden niet op. Ik heb het idee dat ik mezelf gek aan het maken ben.
Ik slaap slecht, halve nachten wakker, ik huil om het minste of geringste, er komt niets uit mijn handen en ben als de dood dat anderen aan me zien hoe rot het gaat. Ik vermijd dan ook al weken sociaal contact. Ik ben zo'n zeurdoos, aansteller en ik voel me zo schuldig dat mijn collega's zich nu uit de naad moeten werken omdat ik "ziek" thuis zit. Wat kan/mag ik van mijn huisarts verwachten? Is dit wel degene bij wie ik moet zijn om weer mijn gewone oude ik te worden? Ik zie er zo tegenop!
dinsdag 30 maart 2010 om 09:18
Wat goed dat je naar de huisarts gaat!
Van je huisarts mag je verwachten dat/hij zij naar je luistert en je adviseert.
Afhankelijk van je klachten zijn er verschillende behandelingen mogelijk. Tegenwoordig is het protocol dat een huisarts het vaak eerst even aankijkt en je een aantal keer terug wil zien, om te kijken of de klachten uit zichzelf verminderen, voordat wordt doorverwezen naar psychologen. Maar dat is niet altijd het geval.
In ieder geval is het heel belangrijk dat de huisarts dit weet en je verder een beetje in de gaten houdt of je het wel redt. Mocht het nodig zijn dan zijn er heel veel verschillende dingen die je kunnen helpen.
Voorlopig heb je echter rust nodig en een goede dagstructuur en wat ontspanning en beweging.
Je bent in ieder geval niet gek. Heel veel mensen maken dit mee. Je bent nu eenmaal niet van steen en soms is teveel echt teveel en dat gaat je lichaam en geest je heel erg duidelijk maken dat jij je grenzen over bent gegaan en dat je niet zo door kunt gaan!
Sterkte! (oh, en huilen bij de huisarts is ook niet erg)
Van je huisarts mag je verwachten dat/hij zij naar je luistert en je adviseert.
Afhankelijk van je klachten zijn er verschillende behandelingen mogelijk. Tegenwoordig is het protocol dat een huisarts het vaak eerst even aankijkt en je een aantal keer terug wil zien, om te kijken of de klachten uit zichzelf verminderen, voordat wordt doorverwezen naar psychologen. Maar dat is niet altijd het geval.
In ieder geval is het heel belangrijk dat de huisarts dit weet en je verder een beetje in de gaten houdt of je het wel redt. Mocht het nodig zijn dan zijn er heel veel verschillende dingen die je kunnen helpen.
Voorlopig heb je echter rust nodig en een goede dagstructuur en wat ontspanning en beweging.
Je bent in ieder geval niet gek. Heel veel mensen maken dit mee. Je bent nu eenmaal niet van steen en soms is teveel echt teveel en dat gaat je lichaam en geest je heel erg duidelijk maken dat jij je grenzen over bent gegaan en dat je niet zo door kunt gaan!
Sterkte! (oh, en huilen bij de huisarts is ook niet erg)
dinsdag 30 maart 2010 om 09:20
Als jij bij de huisarts in tranen uitbarst, weet jouw huisarts prima hoe hiermee om te gaan en wat te doen. Hij / zij kan je door verwijzen naar mensen die er meer mee kunnen. Ze verklaren je écht niet voor gek (en wel, dan zou ik een andere zoeken). Laat gewoon zien hoe je nu bent, met al je zwaktes. Jezelf groothouden bij de huisarts lost helemaal niets op.
De eerste stap is gedaan: de afspraak is er. Laat het over je heen komen en láát je helpen!
De eerste stap is gedaan: de afspraak is er. Laat het over je heen komen en láát je helpen!
dinsdag 30 maart 2010 om 09:26
Heel goed om naar de huisarts te gaan! Een tip (waar ik veel aan gehad heb toen ik bij huisartsen/bedrijfsartsen/psychologen etc liep in een periode met vergelijkbare klachten) is om van te voren een aantal dingen op papier te zetten. Dat is niet raar, en kan je helpen om uit je verhaal te komen, en om aan het einde van het gesprek te checken of je wel alle belangrijke punten die je wilde bespreken heb besproken.
(Overigens reageerde mijn huisarts niet zo adequaat als ik gewild zou hebben. Maar via de bedrijfsarts en andere therapeuten ben ik toch terecht gekomen waar ik wilde. Dus als het gesprek mocht tegenvallen: niet wanhopen. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Dit zeg ik niet om je zenuwachtiger te maken: dit ging om mijn huisarts, ik ken ook vele verhalen van huisartsen die het veel beter oppakten!).
Succes!!
(Overigens reageerde mijn huisarts niet zo adequaat als ik gewild zou hebben. Maar via de bedrijfsarts en andere therapeuten ben ik toch terecht gekomen waar ik wilde. Dus als het gesprek mocht tegenvallen: niet wanhopen. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Dit zeg ik niet om je zenuwachtiger te maken: dit ging om mijn huisarts, ik ken ook vele verhalen van huisartsen die het veel beter oppakten!).
Succes!!
dinsdag 30 maart 2010 om 09:29
Wat eefje zegt, wilde ik ook aanraden. Als je bang bent dat je overstuur raakt en niet meer uit je woorden komt, zodat je uiteindelijk niet kunt vertellen wat je juist kómt vertellen, dan zou ik het op papier zetten. Je hebt nog anderhalf uur, voor mijn part doe je het puntsgewijs maar dan heb je straks een houvast!
dinsdag 30 maart 2010 om 09:33
O ja, en ik heb overal zitten snotteren (en nog steeds): bij huisarts, bedrijfsarts etc. En dat hoort erbij, niks aan te doen. Zonder tranen kan ik niet de dingen zeggen die ik wil zeggen, en die gezegd moeten worden. En na een tijdje drogen ze op, en kun je de rest van je verhaal doen. Als je ze krampachtig probeert binnen te houden, lukt dat niet. En dat zijn ze echt wel gewend! Er blijken altijd dozen tissues in de buurt te zijn!
dinsdag 30 maart 2010 om 09:34
De huisarts krijgt regelmatig mensen te zien die overspannen zijn of depressief. En die barsten allemaal regelmatig uit in huilen.
Goed dat je deze stap zet, de eerste stap om je weer beter te gaan voelen.
Toen ik naar mijn huisarts ging ivm een postnatale depressie ging het als volgt.De huisarts luisterde naar mijn verhaal , vertelde wat hij dacht dat er aan de hand was, vertelde welke opties er waren, psycholoog of medicijnen of een combinatie ervan. We maakten een nieuwe afspraak voor een paar dagen later, om er eerst over na te denken.
Succes!
Goed dat je deze stap zet, de eerste stap om je weer beter te gaan voelen.
Toen ik naar mijn huisarts ging ivm een postnatale depressie ging het als volgt.De huisarts luisterde naar mijn verhaal , vertelde wat hij dacht dat er aan de hand was, vertelde welke opties er waren, psycholoog of medicijnen of een combinatie ervan. We maakten een nieuwe afspraak voor een paar dagen later, om er eerst over na te denken.
Succes!
dinsdag 30 maart 2010 om 09:35
dinsdag 30 maart 2010 om 10:01
Ik heb een schriftje waarin ik al een paar weken weken schrijf. Ik had er zelf niet aan gedacht dat ik dit als houvast kan meenemen. Geeft dan steun op het moment dat ik niet meer uit mijn woorden kom. Hele fijne tip, bedankt!
Het klinkt raar maar ik ben een beetje opgelucht dat mijn gevoelens niet uniek blijken te zijn. Niet dat ik dit een ander gun maar dat het niet iets is waar geen therapie voor is.
Ik waardeer jullie advies echt heel erg.
Het klinkt raar maar ik ben een beetje opgelucht dat mijn gevoelens niet uniek blijken te zijn. Niet dat ik dit een ander gun maar dat het niet iets is waar geen therapie voor is.
Ik waardeer jullie advies echt heel erg.
dinsdag 30 maart 2010 om 10:03
dinsdag 30 maart 2010 om 13:08
Ik ben terug van de huisarts. Ze riep me binnen, vroeg wat er aan de hand was. Geen twee woorden gesproken en daar kwamen de waterlanders. Ongelofelijk hoeveel tranen ik kan produceren de laatste tijd. Ze was hartstikke begrijpend en ik heb mijn boekje gegeven omdat ik niet uit mijn woorden kwam. Dat was echt een supertip! Al die warrige krabbels heeft ze niet allemaal gelezen maar met een ja-nee kniksessie kwamen we een heel eind. Haar conclusie: "je bent depressief en absoluut niet gek". Ik heb een verwijsbrief gekregen voor een psycholoog en hopelijk kan ik snel terecht. Voor de nachtrust slaapmedicatie gekregen voor een week en volgende week terug komen bij de ha.
Ben zo opgelucht dat ik serieus genomen ben en ik mezelf nu ook serieus mag nemen.
Heel erg bedankt voor jullie input dat zetje had ik echt even nodig.
Ben zo opgelucht dat ik serieus genomen ben en ik mezelf nu ook serieus mag nemen.
Heel erg bedankt voor jullie input dat zetje had ik echt even nodig.
dinsdag 30 maart 2010 om 21:23
Goed gedaan, de eerste stap gezet. Nu wordt het keihard werken om er bovenop te komen. Ik vond het het zwaarste wat ik ooit gedaan heb. Mezelf dwingen die dingen te doen waarvan ik wist dat het goed voor me was, maar wat ik zo niet wilde doen. Uit mijn bed komen als ik aan het malen was, gaan hardlopen en wandelen buiten, enz.
